هر روز مطالبی زیبا و جالب از تکنولوژی

شاید برای اپل خیلی اهمیت نداشته باشد که همانند تولید آیفون موفق باشد و یا همانند تولید آی پد گاهی به بن بست بخورد! آن‌ها تصمیم گرفته‌اند که ساعت هوشمند را نیز به محصولاتشان اضافه کنند. شاید بسیاری از افراد نتوانند تجربه کار با این محصولات را برای خود تجسم کنند، اما پوشیدن این ساعت فوق العاده کمی نظرشان را تغییر خواهد داد.

ماه‌ها و شاید سال‌ها از بحث در مورد رونمایی از اولین ساعت هوشمند اپل می‌گذرد. تا اینکه این موضوع در سال 2010، زمانی که برای اولین بحث بر سر تولید iPad و iPod Touch در گرفته بود، به طور رسمی مطرح شد. آن موقع هم سوال دقیقا همین بود که تجربه کار با محصول جدید اپل چگونه خواهد بود؟

این مسیر برای تیم کوک و دستیارانش به طوری جدی جدید خواهد بود و فراز و نشیب‌های خاص خود را خواهد داشت. اپل همانند رقیب کره‌ای‌اش سامسونگ، راه‌های گریز از آزمایش‌های مختلف را ندارد و شاید یک اشتباه برای آن‌ها بسیار گران تمام شود. این کمپانی جاه طلب سعی دارد تا همیشه ثابت کند حق با وی بوده است و به همین دلیل با تولید هر سخت افزار یا نرم افزاری، انتظار تبریک و تشویق منتقدین را دارد.

اما کمی فکر کنید که اگر ساعت هوشمند اپل با شکست مواجه شود، چه خواهد شد؟! سعی می‌کنیم 6 ویژگی اصلی این محصول را که باعث تمایز او از رقبا می‌شود را با هم مرور کنیم.

• ساعت اپل باید جذاب باشد!

ساعت‌ها اصولا با ظاهر و استایلشان طبقه بندی می‌شوند، نه عملکرد و کارایی شان! اپل باید سعی کند تا در طراحی این محصولش سنگ تمام گذاشته و با استایلی خاص آن را وارد بازار کند. طبق گزارش‌های دریافت شده که به نظر درست نیز می‌آید؛ این ساعت هوشمند، در دو سایز 38 و 42 میلی‌متری، سه استایل متفاوت و در چند رنگ مختلف بدنه عرضه می‌شود.

اپل همیشه سعی داشته تا محصولاتی جذاب و خاص را به بازار ارائه دهد؛ اما این بار اپل در حال وارد شدن به بازاری است که به شخصیت افراد بستگی داشته و ارتباط مستقیمی با تیپ و ظاهر افراد دارد. پس واضح است که این ساعت نیز باید از آن‌ها تبعیت کند! یک ساعت معمولا به بانوان کمک می‌کند تا ظاهری متفاوت داشته باشند و همین قضیه برای آن‌ها بسیار مهم است.

یکی از تحقیقات اولیه در این زمینه نشان می‌دهد که بانوان اصولا به ساعت‌های کوچک علاقه‌مند هستند. به همین دلیل ساعت 38 میلی‌متری اپل می‌تواند به آن‌ها کمک کند.

• پیش بینی مسیر شما!

ساعت اپل، نباید فقط یک تولید معمولی بوده و باید بتواند شرایط متفاوتی را برای شما به وجود آورد. شاید یکی از این موارد کمک در مسیر یابی به شما باشد! با نگاهی به ویژگی‌های این ساعت می‌بینیم که در برخی از موارد، کمی شبیه به محصولات پوشیدنی اندروید نیز هست! اما ساعت مخصوص اپل، چیزی میان یک گجت ساده و پیشرفته است!

این ساعت قابلیت‌هایی دارد که می‌تواند در آن با توجه به کوتاهی یا طولانی بودن مسیر مورد نظر شما، تغییر یابد. به طور مثال اگر این ساعت تشخیص دهد مسیر مورد نظر شما کمی دور است، با ظاهر شدن دکمه مخصوصی، از شما می‌خواهد تا به آن‌ها دقت کرده و از آن بهره بگیرید. البته اپل باید سعی کند تا این سیستم را نسبت به رقیبش یعنی اندروید کمی تقویت کند! گوگل و سیستم ناوبری‌اش شاید با فاصله‌ای زیاد بالاتر از اپل در جدول باشد!

همچنین این نرم افزار باید قابلیت پیشنهاد نصب نرم افزارهای مرتبط را نیز به کاربر بدهد؛ مثلا نرم افزار جست و جوی فروشگاه‌ها، سالن‌های ورزش و …

• عمر باتری بیشتر

عمر باتری یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های مورد نظر کاربرانی است که قصد خرید این گجت لوکس را دارند. هر ساعتی که امروز در بازار وجود دارد، نیاز به یک شارژ روزانه دارد. مهم‌ترین شایعات در این زمینه نشان از این موضوع دارد که ساعت اپل توانایی حفظ شارژ تا 2 یا 3 روز را دارد.

همچنین گزارش‌ها نشان از آن دارد که اپل برای مکانیسم شارژ این باتری از روش‌های جدید بهره برده است!

• هماهنگ سازی راحت با ویژگی‌های ثابت

درست است که این ساعت سبک وزن، شما از استفاده از همزمان از یک آیفون سنگین وزن راحت می‌سازد، اما خب باید این را هم دانست که بدون حضور او، شاید این ساعت نیمی از قابلیت‌هایش قابل استفاده نباشد. ویژگی‌های منحصر به فرد ساعت هوشمند اپل باعث شده است تا این ساعت یک سر و گردن بالاتر از رقبای فعلی‌اش در بازار قرار گیرد!

پیش از معرفی این ساعت، به طور واضح معلوم است که این ساعت هوشمند می‌تواند بدون ارتباط مستقیم با آیفون، برخی از کارهای مورد نیاز شما را انجام دهد، اعمالی مانند راه اندازی سیستم‌های مربوط به سلامتی، انجام پرداخت‌های اپل، پخش موزیک توسط بلوتوث! همچنین کمپانی DexCom با تولید دستگاهی که توانایی اتصال به این ساعت را دارد، به شما کمک می‌کند تا از طریق ساعت خود، برنامه‌های سلامت ساعت خود را فعال ساخته و به طور مثال میزان گلوکز خود را ببینید!

• قابلیت‌های جدید از NFC

بسیاری از ساعت‌های هوشمند فعلی بازار، می‌توانند به گجت اصلی صاحب‌شان متصل شوند، یا حتی در صورت دور شدن بیش از حد ساعت و اسمارت فون، به صاحبش اطلاع دهند! اما در این میان ساعت اپل با بهره گیری از Touch ID قصد دارد تا نسل جدیدی از پرداخت‌های موبایلی را با سیستم Apple Pay به همگان نشان دهد.

شما می‌توانید بدون هیچ مزاحمتی با ساعت هوشمند خود پرداخت‌های مورد نظر را انجام دهید. این سیستم اطلاعات مورد نظر کارت پرداخت شما را ذخیره کرده و با استفاده از نرم افزار PassBook به شما اجازه می‌دهد تا دستگاه‌های مورد نظر با اسکن ساعت شما، پرداخت مورد نظر را انجام دهند! حقیقتا جالب است!

NFC به کار رفته در این گجت جذاب می‌تواند در ارتباط با لوازم خانگی هوشمند و یا حتی ماشین کاربران ست شود! گزارش‌ها نشان می‌دهد که اپل در تلاش است تا سنسورهای حرکتی نیز جهت امور خاصی بر روی این دستگاه قرار دهند.

حال که کمپانی چینی Oppo اسمارت فون‌های با کیفیت و قدرتمندی را به بازار روانه کرده است، دیگر هیچ ترسی از ورود به دیگر بازارهای جذاب دنیای فناوری ندارد. جدیدترین شنیده‌ها از این کمپانی نشان از آن دارد که آن‌ها در فکر تولید ساعتی هوشمند هستند که به شدت شبیه به ساعت هوشمند کمپانی ال‌جی است!

این کمپانی در اولین اظهار نظر در خصوص محصول جدیدش، از فناوری جالب این ساعت هوشمند که در قسمت باتری به کار رفته سخن گفته است. سیستم شارژ VOOC می‌توانند این گجت همراه را در عرض تنها 5 دقیقه برای یک روز کامل شارژ نماید. البته این شنیده‌ها به طور دقیق به درصد شارژ باتری یعنی از 0 درصد تا 100 درصد اشاره‌ای نداشته است و عنوان کرده که میزان انرژی لازم برای یک روز تمام در این 5 دقیقه وارد باتری خواهد شد.

متاسفانه هنوز هیچ اطلاعات دیگری در مورد این ساعت هوشمند بیان نشده است، حتی هنوز به طور کامل مشخص نیست که این ساعت هوشمند از محصولات اندرویدی خواهد بود یا خیر!

البته عکس‌های لو رفته از این محصول، نشان از صفحه گرد، حاشیه بسیار کم صفحه نمایش و شباهت زیاد به دو ساعت هوشمند ال‌جی دارد!

به نظر می رسد که رنسانس دیگری در حال رخ دادن است و این بار پای دستگاهی به میان آمده که روی مچ هایمان می بندیم؛ اگر هم گذار از قرون وسطی ساعتی به عصر مدرن این محصولات واقعا رخ نداده باشد، صنعت سعی دارد که اینگونه به ما بفهماند.

تا همین دو دهه قبل، کمتر می شد فردی را پیدا کرد که برای خود ساعت شخصی نداشته باشد و دیری نپایید که تلفن های هوشمند جای این ابزارها را گرفتند. این روزها هر شرکت تولید کننده گجت سعی دارد تا این بازار فراموش شده را به نوعی تحت تملک خود در آورد.

اما تکنولوژی ما را به کجا خواهد برد؟ نخستین ساعت ها، گونه ای متحولانه از تکولوژی های پوشیدنی بودند و تاریخچه این دستگاه ها راهنمایی مناسب برای ماست تا بهتر به تأثیر اشکال جدید این ابزارها روی راه و روش زندگی و کارمان پی ببریم.

تردیدی نیست که ساعت های هوشمند در ابتدای ورودشان به زندگی برخی، آنها را دچار اغتشاشات فکری خواهند کرد. حتی در طول قرن ۱۸ میلادی و پس از رواج ساعت های جیبی، باز هم استفاده از ساعت های مچی امری عجیب به نظر می رسید و کاملا به چشم می آمد.

به گفته رابرت لوین، روانشناس اجتماعی از دانشگاه فرنسو ایالت کالیفرنیا و مؤلف کتاب “جغرافیای زمان” «این ایده که بتوانید زمان را بپوشید (روی بدن خود آن را داشته باشید) و دیگران هم بتوانند آن را مشاهده کنند، باعث شگفتی بسیاری می شد.» او ادامه می دهد که استفاده از ساعت های مچی درست مانند پوشیدن گوگل گلس در آن دوران بود و به نوعی راحتی افراد را بر هم می زد.»

ساعت های جدید هم آداب تازه ای را پیرامون ارتباطات خصوصی تعریف می طلبند. در کل دنیا، نگاه کردن به ساعت به معنای آن است که فرد عجله دارد و باید هر چه سریع تر گفتگویش را با مخاطب خود به اتمام برساند و این یک قانون است.

اما در رابطه با حجم انبوهی از اعلان ها که به یکباره به سمت نمایشگر ساعت شما هجوم می آورند اوضاع چگونه خواهد بود؟

لوین در ادامه صحبت هایش می گوید: تصور کنید که در مترو هستید و فردی که کنار شما ایستاده و تصادفا هم یک ساعت هوشمند را روی مچ خود بسته، پیامی خصوصی را روی نمایشگر ساعتش دریافت می کند و شما هم به سادگی می توانید آن را بخوانید.

آیا باید به صفحه نمایشگر آن ساعت نگاه کنید؟ ساعت ها معمولا در زمره کالاهای بسیار (بسیار) شخصی طبقه بندی شده و به فروش می روند، اما حقیقیت چیز دیگری است و گویی این روزها ابزارهای مورد بحث به کالایی واقعا عمومی بدل شده اند.

پس از جنگ جهانی اول و زمانی که این ابزارها برای نخستین بار در سطحی گسترده تولید شدند و مورد استقبال بسیار خوب کاربران قرار گرفتند، نوعی حس قدرت و بهره وری را به اطرافیان تلقین می کردند.

الکسیس مک کراسن، پروفسور تاریخ فرهنگی و مولف کتاب “ایجاد زمان های مدرن” می گوید: زمانی که فردی برای خود یک ساعت مچی داشت می توانست ادعا کند که در کنترل زمان قرار گرفته و داشتن این ابزارها به نوعی شخصیت صنعتی شده و کارایی آن را به اطرافیان نشان می داد.

اما زمانی که بشر به نیمه دوم انقلاب صنعتی رسید، معایب این دستگاه ها بیش از هر زمان دیگری به چشم می آمد.

مک کراسن در ادامه می گوید: در اوایل قرن ۲۰ میلادی شاهد ارائه تصاویری بودیم که انسان را محصور شده در ساعت نشان می داد و دیری نپایید که این دستگاه ها به نمادی برای دوران کاپیتالیسم بدل شدند و شتاب بی سابقه تکنولوژی و ماشینی شدن را به انسان مدرن گوشزد می کردند.

حال اسمارت واچ ها به جای آنکه در بند زمان باشند، با انبوهی از اطلاعات سر و کار دارند. دیگر خبری از تیک تیک ساعت نیست و کاربران به جای نگاه کردن به عقربه ها، برای خواندن ایمیل ها، اعلان ها و به روز رسانی های مربوط به شبکه های اجتماعی به صفحه نمایش آنها خیره می شوند.

انجام این کارها با استفاده از تلفن های همراه به اندازه کافی سخت و دشوار هست؛ و دریافت چنین اطلاعاتی از طریق دستگاهی که تمام طول روز (و حتی در حین خواب) روی مچ خود دارید، بسیار دلهره آور خواهد بود.

اپل بر خلاف رقبایش وعده داده که ساعت هوشمند آن دستگاهی «مانوس و محبوب» خواهد بود. این گجت از اوضاع سلامتی تان مطلع است و ارتباط شما را با عزیزانتان برقرار خواهد کرد.

مک کراسن می گوید: «بشر همواره جنبه هایی انسانی را برای این دستگاه ها قائل شده است و از عباراتی برای توصیف قسمت های مختلف آن استفاده نموده که به انسان نسبت داده می شوند (مثلا Face یا Arm).

داگلاس فریک پروفسور انسان شناسی در دانشگاه یورک در این رابطه می گوید که از برخی جهات ساعت های مچی را شبیه به نخستین دستگاه هایی می داند که در راستای رباتی شدن انسان ارائه گردیدند.

او می گوید: این دستگاه ها بشر را در شبکه ای بزرگ و سیستمی صنعتی شده و بروکراتیک محصور کردند که روز به روز هم بر میزان قدرتش افزوده می شد و مرتبا در حال تجزیه انسان بود.

افزوده شدن ساعت به محیط های کاری نوید شروع قرنی تازه را می داد که در آن تأکید بر افزایش بهره وری کارکنان است.

لوین می گوید: «ایده عرضه ساعت های مچی ارتباط بسیار نزدیکی با تیلریسم یا مدیریت علمی و بازده کاری دارد.»

اما اپل با رونمایی از ساعت هوشمند خود به کارفرمایان و البته کارکنان کمک کرد تا موازنه مناسبی میان سخت کوشی و سلامت خود ایجاد نمایند.

تیم کوک در توصیف امکانات اپل واچ گفته بود: اگر برای مدتی طولانی در یکجا بنشینم، ساعت به من یادآوری می کند که باید از جای خود بلند شوم.»

او در ادامه می گوید: بنابراین اگر ظرف ۵۰ دقیقه گذشته از جای خود بلند نشده باشید، ساعت به شما تلنگر می زند که باید از جایتان برخیزید و دیدن عملکرد این قابلیت در کوپرتینو بسیار برایمان شیرین است. در آنجا تعداد زیادی از کارکنان این ساعت را دارند. تصور کنید در جلسه هستیم و در حالی که ۵۰ دقیقه سپری شده، به یکباره همگی بر پا می شوند.

با این تفاصیل به نظر می رسد که عصر جدید کمتر به زمان مربوط باشد و در عوض با ارتباط داشتن عجین شده است. اما آیا در این دوران اصول مربوط به حریم شخصی و  عمومی برقرار است؟ آیا خود انسان و حس مسئولیت پذیری اش در قبال دیگران همچون سابق خواهد بود؟ آیا حسی که در زمان انجام امور مختلف داریم و آنچه دستگاه به ما می گوید یکی خواهد بود؟

نیگل تریفت می گوید: «تصورم این نیست که باید به قضاوتی اخلاقی در مورد این مسأله بپردازیم یا اینکه فکر کنیم که ارتباطمان با خود را از دست داده ایم.»

تردیدی نیست که این تکنولوژی ها نحوه زندگی و تعامل ما را تغییر خواهند داد. زمانی که نخستین ساعت ها وارد بازار شدند، بشر دسترسی افراد به خود را در پاره ای از زمان ها محدود کرد و این مسأله تأثیری نامطلوبی بر امور عاطفی اش نهاد.

اما در مورد ساعت های هوشمند چگونه خواهد بود؟ این مسأله ای است که نمی توان پیش بینی اش کرد، چراکه خلاقیت بشر بیشتر از چیزی است که تصورش می شد.

منبع : دیجیاتو

دیروز و در رویداد ویژه اپل، این کمپانی بالاخره از ساعت هوشمند خود پرده‌برداری کرد. ساعت هوشمندی که نیامده رقبای زیادی خواهد داشت. رقیبان سرسختی چون مایکروسافت بند که در این مقاله گفته می‌شود که چرا نسبت به اپل واچ پر سر و صدا، برتری دارد.

مدیر عامل جاه طلب مایکروسافت، ساتیا نادلا همیشه ذهنی ابری دارد. او دنیایی را در ذهن می‌پروراند که در آن کاربران همیشه در فضایی ابری با هم در ارتباط هستند. در واقع مایکروسافت فضایی را می‌خواهد که به شکل یک پلت فرم هوشمند برای ذخیره داده‌های میلیون‌ها کاربر کار کند. این فضای ابری بعلاوه می‌تواند داده‌ها را پردازش و تفسیر کند و اطلاعات مربوطه و متنی را فعالانه به هر کاربر بازگرداند.

مایکروسافت بند در راستای همین خواسته شرکت ساخته شده است. در درون این هوشمند 10 سنسور جای داده شده است که مسئولیت جمع آوری داده‌های خارجی را داشته و آنها را در فضای ابر پردازش می‌کند و سپس تحویل کاربر می‌دهد و به آنها این امکان را می‌دهد که به طور پیوسته تصمیماتی راجع به سلامتی‌شان بگیرند.

این سیستم در واقع مشابه کاری را انجام می‌دهد که حواس پنجگانه ما در هنگام جمع آوری داده برای مغز انجام می‌دهند.

سنسور ضربان قلب به طور مداوم مسئولیت نظارت بر ضربان قلب کاربر را دارد، ژیرومتر و شتاب سنج سه محوره به حرکت کاربر می‌پردازند. GPS که به طور مستقل از اسمارتفون کار می‌کند، اطلاعاتی چون دویدن کاربر را جمع آوری می‌کند. میکروفون صدای وارد شده را دریافت می‌کند. سنسور نور محیطی در نورهای مختلف تغییر می‌کند، سنسور گالوانیکی پوست یا همان GSR زمانی که دستگاه در حال فرسایش و خرابی است به آن گوشزد می‌کند. سنسور اشعه فرابنفش مسئول تشخیص میزان این اشعه مضر بوده و برای کاربر اطلاعات بسیار مفیدی برای در امان ماندن از نور خورشید جمع آوری می‌کند. سنسور دمای پوست هم که ناظر دمای بدن است و سنسور خازنی هم مسئولیت تشخیص زمانهایی که کاربر دستگاه را لمس می‌کند، برعهده دارد.

این 10 سنسور منحصر بفرد همگی ساخت مایکروسافت بوده و در یک دستگاه جای داده شده‌اند.

این سنسورها مسئولیت ایجاد ارتباط مداوم بین فعالیت‌های روزانه کاربر از خوابیدن گرفته تا پیاده روی بعداز ظهر با فضای کلاود یا ابر را دارند. کلاود هم به گونه‌ای طراحی شده است که پشتیبانی مورد نیاز و منحصر بفرد هر کاربر را به او ارائه دهد.

این مچ‌بند هوشمند طبق گفته‌های مایکروسافت توانایی کار تا 2 روز با یک شارژ 1.5 ساعته  را دارد. در واقع با این سرعت شارژ و این دوام، مایکروسافت برای کاربرانش، بند هوشمندی را ساخته که تقریبا همیشه در کنارشان باشد.

در واقع بحث باتری یک مساله مهم است و تعداد دستگاه‌هایی که بتوانند در این زمینه موفق باشند انگشت شمارند.

گجت پوشیدنی مایکروساف یک گجت فیتنسی است، ساعت هوشمند نیست و نمی‌خواهد هم باشد.

پیش از این گفتیم که این مچ‌بند برای ردیابی وضعیت سلامت کاربر تهیه شده است، ولی در اینباره نگفتیم که مایکروسافت بند می‌تواند دریچه‌ای به سوی دستگاه اصلی کاربر باشد. این مچ بند نوتیفیکیشنها، تماسها و پیام‌های متنی را نشان می‌دهد و برای دیگر ساعت‌های هوشمند به عنوان یک میزبان عمل می‌کند.

مایکروسافت صاحب همه این خوبی‌ها و مزیت هاست، چرا که نخواسته یک ساعت هوشمند باشد. ساعتی که می‌خواهد خیلی از کارها را انجام دهد و توان انجام آن را ندارد، چون باتری یا قلب تپنده آن به اندازه کافی قدرتمند نیست.

یکی از همین ساعت‌ها، اپل واچ است. این ساعت 1 روز کار می‌کند (تازه ۱۸ ساعت!)، آنهم با زمان شارژ تقریبا 3 برابر زمان شارژ مایکروسافت بند! بعلاوه ساعت‌های هوشمند مثل اپل واچ همیشه مثل یک بند فیتنس در حال کار نیستند. اگر چنین باشد که احتمالا روزانه به چندین بار شارژ نیاز پبدا خواهند کرد. تا فراموش نکرده‌ایم، بگوییم که مایکروسافت بند بعلاوه یک سیستم شارژ سریع 30 دقیقه‌ای هم دارد که حسابی به کار کاربرانش می‌آید.

اصل تبعیت فرم از کارکرد

پیروی مایکروسافت از این اصل به این شرکت این امکان را داده است که هوشمندی مقاوم نسبت به کارکردش بسازد و در عین حال برخی از ویژگی‌های یک ساعت هوشمند را هم در آن جای دهد. در واقع کاربرد اصلی کاربران اپل واچ و البته مایکروسافت بند، مرتبط به سلامت و ارتباط با نوتیفیکیشن‌های اسمارتفون می‌شود. مایکروسافت بند این انتظارات را به خوبی برآورده می‌کند.

اپل اما چون جای گجتش را مچ افراد می‌بیند، تصمیم گرفته که یک ساعت باشد، انگار مچ کاربران فقط برای انداختن ساعت تعبیه شده است. این اسمارت واچ تعداد زیادی ویژگی خوب را فرای انتظاری که از یک گجت سلامت داریم، پوشش می‌دهد. به همین دلیل کاربران اپل واچ مجبورند به دلیل شارژ دستگاه‌شان مدت زمان بیشتری را از او دور بمانند. همین دور ماندن میزان نظارت بر سلامت افراد را کمتر می‌کند و محصول اپل را در خطر بی استفاده بودن، مخصوصا به هنگام خواب قرار می‌دهد.

البته بازار هنوز در اینباره سردرگم است، تقاضا برای یک گجت فیتنس بیشتر از یک ساعت هوشمند است و خریداران ترجیح می‌دهند پول نازنین‌شان را صرف چیزی بکنند که بیشتر برای‌شان کاربردی و جذاب است.

مایکروسافت در این زمینه موفق بوده است. این کمپانی ترجیح داده طبق نیاز کاربران پیش رود، تا اینکه آنها را با زرق و برق اضافی متقاعد به خرید محصولی گران و در عین حال کمتر کاربردی کند.

تاثیر کوپرتینو

می‌گویند اپل خوب بلد است که چطور به افراد القا کند که چه می‌خواهند و آنها را مجبور به گوش دادن کند. ساعت اپل با قیمت 350 دلاری‌اش یک گجت لوکس محسوب می‌شود، دقیقا همانطور که خود شرکت می‌خواسته است. اپل بیشتر تلاش کرده که مردم اپل واچ را بزور هم شده بخواهند تا اینکه آنرا طوری بسازد که نیازهای آنها را برطرف کند. در واقع به خاطر نام برند اپل و ورودش به این حوزه، بر اعتبار حوزه پوشیدنی‌ها افزوده می‌شود و این حضور باعث می‌شود که دیگر کمپانی‌ها هم از توجه حاصل شده سود ببرند. در واقع ارائه مایکروسافت بندهای بیشتر درست سه روز مانده به رویداد اپل از سوی شرکت هم نشان دهنده آگاهی برندهای دیگر از این امر بوده است.

پیروی مایکروسافت از اصل تبعیت فرم از کارکرد که موفق‌ترین روش در این حوزه شناخته می‌شود، موجب پدبد آمدن گجتی آرمانی شده است. طراحی این دستگاه در واقع نشان دهنده توانایی اصلی آن است.

هوشمندتر از دیگر مچ‌بندها

برخلاف دیگر مچ‌بندهای بازار، مایکروسافت بند به گونه‌ای ساخته شده است که اندکی از ویژگی‌های یک ساعت هوشمند را نیز داشته باشد. صفحه این مچ بند قابل سفارشی شدن است، دسترسی به نوتیفیکیشن‌ها را برای‌تان فراهم می‌کند، توانایی پیوستن به رسانه‌های اجتماعی را دارد، اجازه فعالیت توسعه دهندگان شخص ثالث را می‌دهد، دارای یک کیبورد هوشمند و ویژگی خواندن سریع و کورتانا نیز است.

استراتژی استفاده از پلت فرم برپایه کلاود، برای آماده سازی اطلاعات لازم در زمینه سلامت افراد، یکی از اصلی‌ترین اجزای استراتژی‌های این شرکت در زمینه ساخت این مچ‌بند است. این مچ بند در واقع درگاه یا رابطی به این پلت فرم است. اپل و گوگل هم دارای پلت فرم‌های سلامت هستند، اما مال مایکروسافت تنها پلت فرمی است که اجازه مورد استفاده قرار گرفتن از سوی دیگر سرویس‌ها و دستگاه‌های سلامتی را هم می‌دهد.

مشخص است که با این حالت، فروش این پوشیدنی تنها هدف مایکروسافت نیست و در واقع محاسبات ابری و البته سلامت مایکروسافتی بیشتر برای این شرکت اهمیت دارد.

همه از آن استفاده می‌کنند

بر خلاف اپل واچ، مایکروسافت بند با پلت فرم‌های مختلف کار می‌کند و کاربران سیستم عامل‌های مختلف می‌توانند از مزیت‌های این مچ‌بند بهره ببرند.

قیمت مناسب است

در برابر کالای لوکس اپل، این مچ بند با قیمت 199 دلاری‌اش، قطعا قابل دسترس‌تر خواهد بود.

بیشتر کسانی که این چند وقته و به دلیل قدرت انکار نشدنی اپل در تبلیغ کالاهایش به سمت حوزه پوشیدنی‌ها جذب شده‌اند، ساعت اپل را دور از دسترس خود می‌بینند، پس به سمت گجت‌هایی چون مایکروسافت بند خواهند آمد که تقریبا تمام انتظارات آنها از یک گجت سلامت و حتی یک اسمارت واچ رابرآورده می‌کند.

قدرت در دست نماینده مایکروسافت است، زیرا این گجت همکاری را انتخاب کرده است. همکاری و ارائه چیزی که برای کاربر کاربردی است و می‌تواند آنرا در ازای پرداخت هزینه‌ای معقولانه‌تر بدست آورد.

این تحلیل می‌تواند درست باشد، در عین حال می‌تواند غلط هم باشد، ولی اینکه مایکروسافت توانسته با محصولش چندین لایه از حوزه پوشیدنی‌ها را تحت پوشش قرار دهد، نشان از قدرتی دارد که برای رقابت با اپل واچ کافیست.

با وجود اینکه روزانه همه چیز به سوی الکترونیکی شدن پیش می‌رود و حتی اکنون نوشته‌های خود را نیز در کامپیوتر یا تبلت و… می‌نویسیم اما همچنان کاغذ و قلم عادی حال و هوای خاص خود را دارد و واقعا در برخی موارد کاغذ‌های عادی بسیار بهتر از لپ‌تاپ و… عمل می‌کنند.

اما اگر بخواهیم گذشته را با آینده ترکیب کنیم حاصل این کار محصولی خواهد شد با نام Rocketbook که دفتری است بسیار جالب و خوش‌آیند که می‌تواند تجربه متفاوت و جدیدی از نگارش را در اختیار شما عزیزان قرار دهد. در این دفتر متن‌ها توسط یک خودکار نوشته می‌شوند و همان تجربه‌ای که در نوشتن عادی دارید را به شما القا می‌کند و سپس امکان ارسال متن به سرویس‌های ابری وجود دارد. به این صورت که خود محتوا از طریق اپلیکیشن مخصوص به گوشی انتقال و سپس در اینترنت و سرویس‌های ابری آپلود می‌شوند. برای این کار کافی است ابتدا متن را در دفتر بنویسید و سپس اپلیکیشن مخصوص دفتر را در گوشی نصب کرده و آن را در میان دو صفحه دفتر قرار دهید تا اطلاعات منتقل شوند و شرایط برای آپلود و ذخیره سازی آماده شود.

علاوه بر این در بخش پایین دفتر چند آیکون قرار داده شده است که از طریق آن کاربر می‌تواند انتخاب کند که کدام شبکه ابری میزبان این اطلاعات نگارش شده باشد.

دفتر مذکور 100 صفحه دارد که همانند دفتر‌های عادی تمام آن‌ها قابل نوشتن هستند و یک روزی نیز تمام صفحات پر خواهند شد. اما کمپانی تولید کننده برای این موضوع نیز فکری کرده است که در این صورت دفتر را در مایکروویو قرار می‌دهید تا با یک دفتر جدید رو به رو شوید. زیراکه جوهر خودکار این دفتر در برابر حرارت مقاوم نیست و نوشته‌ها در مایکروویو از بین می‌روند.

خودکار مخصوص این دفتر نیز FriXion نام دارد که جوهر آن در برابر حرارت از بین می‌رود (مایکروویو) و شما اکنون می‌توانید دفتر، خودکار و اپلیکیشن مخصوص را با پرداخت 25 دلار تهیه کنید.

رد شدن از گیت های امنیتی در فرودگاه ها، تجربه ای عذاب آور و معمولا یک پروسه ی زمان بر است. اگرچه تامین امنیت یکی از ضروری ترین موارد برای فرودگاه و پروازهاست اما دست کم به نظر می رسد راهی پیدا شده تا به این پروسه سرعت بیشتری بخشیده شود.

«سینسینتی» شهری در آمریکاست که در ایالت اوهایو واقع شده؛ سابق بر این، در فرودگاه بین المللی این شهر، مسافران حدودا ۱۳.۲ دقیقه برای گذر از گیت های امنیتی وقت می گذاشتند اما با روش جدید، این زمان کاهش یافته و به ۸.۹ دقیقه رسیده.

ایده بسیار ساده است؛ در این فرودگاه دستگاهی مورد استفاده قرار می گیرد که بر اساس گجت های متصل به Wi-Fi، تعداد نفرات در هر صف را بر روی یک نمایشگر به تصویر کشیده و مسافران پیش از انتخاب برای ورود به صف، قادر هستند انتخاب بهتری داشته و به سادگی وارد صف خلوت تر بشوند. همین موضوع و ترفند ساده،‌ باعث شده تا این پروسه ی عذاب آور،‌ کاهش پیدا کند. در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.

سیستم ردیاب اتصالات، توسط شرکت Blip Systems ساخته شده و بر اساس گجت های دارای بلوتوث یا Wi-Fi، تعداد مسافران در هر صف را تشخیص می دهد. این شرکت می گوید سیستم آنها قادر است MAC address هر گجت را شناسایی نموده و سپس تشخیص دهد در هر محدوده، چه تعداد انسان ایستاده اند.

جمع آوری اطلاعات اینچنینی البته می تواند نگرانی هایی در مورد حریم خصوصی افراد را به وجود آورد اما در هر صورت این اطلاعات گردآوری شده به حدی جزیی هستند که به لحاظ تئوریک، نمی توانند بر علیه کسی مورد استفاده قرار گیرند.

Blip Systems می گوید این داده ها به صورت ناشناس جمع آوری می گردد و در هر صورت، افراد آمده اند تا از گیت های امنیتی فرودگاه عبور کنند، در نتیجه نباید نگرانی در خصوص زیر پا گذاشته شدن حریم خصوصی وجود داشته باشد.

فرودگاه شهر Cincinnati، در تابستان گذشته دست به نصب این سیستم زده و تا کنون ۲۰ فرودگاه دیگر نیز آن را مورد استفاده قرار داده اند. فرودگاه های دوبی، آمستردام و تورنتو از دیگر مشتریان Blip Systems هستند. این شرکت معتقد است در آینده، حسگرهایش قادر به تشخیص تعداد افراد حاضر در رستوران و فروشگاه های هر فرودگاه نیز خواهند بود؛ اگر چه شاید افراد عادی علاقه ای به این تکنولوژی های پیشرفته و حسگرهای تعقیبی نداشته باشند اما در هر صورت زمان ایستادن در صف و رد شدن از گیت های امنیتی را کاهش داده اند که این خود نکته ای مثبت محسوب می گردد.

منبع : دیجیاتو

در حال حاضر نسل سوم Apple TV، جدیدترین نمونه از این دستگاه است که از سال 2012 در اختیار مصرف‌کنندگان قرار گرفته. در این مطلب کوتاه پنج نکته برای استفاده بهینه ازApple TV ارایه شده است.
 

1.دستگاه خود را همیشه به‌روز نگه ‌دارید؛ تعداد زیادی از قابلیت‌هایی که در حال حاضر Apple TV به آن‌ها مجهز شده، پس از به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری به این دستگاه اضافه شده‌اند. بنابراین توصیه می‌شود برای استفاده بهینه از این جعبه کوچک، همیشه آن را به‌روز نگه ‌دارید. در حال حاضر نسخه 7.0.3، آخرین به‌روزرسان‌ ارایه شده برای نسل‌های دوم و سوم این دستگاه است.

2.شخصی‌سازی کنید؛ در صفحه اصلی Apple TV تعداد زیادی آیکون ‌وجود دارد که ممکن است همه آن‌ها به‌کارتان نیایند. هم‌چنین احتمالا از بعضی آیکون‌ها بیشتر استفاده می‌کنید و تمایل دارید براساس سلیقه‌تان آن‌ها در کنار هم قرار بگیرند. خوشبختانه اپل این امکان را برای‌تان فراهم کرده و می‌توانید آیکون‌های موجود بر روی صفحه اصلی را براساس سلیقه‌تان بچینید.

3.به‌سادگی مشترک شوید؛ با وجود محافظه‌کاری‌های اپل در پشتیبانی از سرویس‌های غیر اپلی، در حال حاضر امکان استفاده از سرویس‌هایی مثل Netflix و Hulu روی Apple TVفراهم شده است. برای ‌استفاده از این سرویس‌ها، می‌توانید به‌سادگی از طریق خود دستگاه اقدام کنید. کافی است با استفاده از Apple ID خود سرویس‌های مورد نیازتان را خریداری کنید.

4.بازگشت به منوی اصلی فقط با یک ‌کلید؛ مثل تمامی محصولات اپل، گشت‌وگذار در منوهای Apple TV هم از جذابیت‌های خاصی برخوردار است. به‌همین خاطر هم گاهی بازگشت به صفحه اصلی پس از گشت‌وگذار در منوها، زمان‌گیر می‌شود. در این مواقع می‌توانید با فشردن و نگه داشتن کلید «منو» (Menu) روی ریموت کنترل، به سرعت به صفحه اصلی بازگردید. 

5.اپلیکیشن «ریموت» (Remote)؛ اپل برای Apple TV اپلیکیشنی هم ارایه کرده که روی دستگاه‌هایی مثل آی‌فون، آی‌پاد تاچ و آی‌پد قابل نصب است. با استفاده از این اپلیکیشن می‌توانید دستگاه  Apple TV را کنترل کنید. ارتباط اپل ریموت از طریق شبکه وای-فای با Apple TV برقرار می‌شود. 

مطمئنا داشتن یک فرزند کوچک، لذت و شور مضاعفی به زندگی شما می‌بخشد، ولی زمان‌هایی نیز وجود دارد که زندگی را برای شما سخت می‌کنند. یکی از این لحظات بی‌خوابی‌های شبانه ای است که به واسطه گریه‌های بی‌پایان آن‌ها اتفاق می‌افتد. ولی به نظر تکنولوژی برای این مشکل نیز راه‌حل‌هایی دارد. 

به تازگی یک دستگاه متصل به وای‌فای به نام Quiet Night معرفی شده که می‌تواند در حل این مشکل به والدین کمک بسیاری کند.
 

این دستگاه که با نظارت «تام تروسیانکو» (T. Troscianko) یکی از اساتید برجسته دانشگاه بریستول بریتانیا و با بهره‌گیری از حدود 20 سال تحقیقات وی تولید شده، به ادعای سازنده آن قادر است تا 50 درصد از گریه‌های شبانه کودکان را کاهش دهد.

Quiet Night مانند یک عروسک طراحی شده و دارای دستگیره ای است که کودک می‌تواند 125 آهنگ آرامش‌بخش درون آن را برای خود پخش کند. هر چه این دستگیره بیشتر کشیده شود، آهنگ آرامش‌بخش بیشتری برای آن‌ها پخش می‌شود.

این دستگاه می‌تواند به مرور و بر اساس انتخاب‌های کودکان، آهنگ‌های مورد علاقه آن‌ها را شناسایی و در حافظه خود ثبت کند. بر اساس تحقیقی توسط تروسیانکو انجام شده، کودکان در سال‌های ابتدایی با آهنگ‌های محبوب مکان‌های عمومی ارتباط بیشتری برقرار می‌کنند و به مرور با افزایش سن تمایل آن‌ها به سمت آهنگ‌های کلاسیک و پیچیده‌تر کشیده می‌شود.

این تحقیق همچنین می‌گوید که استفاده از موسیقی برای آرام کردن کودکان به رشد توانایی‌های مغز کودکان نیز کمک می‌کند. کمپین ایندیگوگو Quiet Night از همین ماه آغاز شدهو هدف‌گذاری خود را بر روی 100 هزار دلار قرار داده است. کسانی که به این پروژه کمک مالی کنند می‌توانند آن را با قیمت 39 دلار خریداری کنند و قیمت خرده‌فروشی آن نیز به 59 دلار خواهد رسید.

شاید شما هم یکی از میلیون‌ها میلیون افرادی باشید که از درد مزمن (Chronic Pain) رنج می‌برید. این درد می‌تواند فعالیت روزانه‌ی شما را با مشکل مواجه کند، در خواب شما اختلال ایجاد کند و لذت زندگی را همزمان با افزایش سن از بین ببرد.
 

اما به تازگی دستگاهی توسط محققین عصب‌شناسی طراحی شده که قول کاهش شدید این دردها را داده است. این دستگاه با نام «کوئل» (Quell) به مدت 60 دقیقه اعصاب بدن شما را تحریک می‌کند و به شکل کاملا طبیعی و بدون دارو، سیگنال‌های درد را متوقف می‌کند.

کسانی که از این دستگاه استفاده کرده‌اند خواب راحت‌تر و درد کمتری را تجربه کرده‌اند. هدف از تولید این دستگاه پوشیدنی علاوه بر کاهش درد، افزایش توانایی بیمار در انجام کارهای روزمره خود است.  

کوئل از یک دستگاه الکترونیکی، بند ورزشی و الکترودهای ویژه ای تشکیل شده است. کسانی که از درد مزمن رنج می‌برند، باید آن را دور ماهیچه‌های پای خود ببندند و تنها یک دکمه را برای فعال‌سازی آن فشار دهند. دستگاه با استفاده از یک تکنولوژی ویژه به نام WINS عمل تحریک‌سازی اعصاب را آغاز می‌کند.

کوئل به شکل ویژه بر روی اعصاب حسی تمرکز می‌کند و پالس‌های عصبی به مغز می‌فرستد. سپس از آنجا پاسخی برای توقف سیگنال‌های درد به تمامی بدن فرستاده می‌شود. مصرف‌کننده ممکن است پس از پوشیدن این دستگاه با فشاری کم و یا احساس تکان‌های بسیار آرام در پای خود روبرو شود. پس از 15 دقیقه دردها آرام آرام از بین می‌روند. جلسات درمانی می‌تواند تا یک ساعت به طول بینجامد و در صورت نیاز می‌توان با فاصله‌های یک ساعته در طول روز یا شب نیز از آن استفاده کرد. اپلیکیشن ویژه ای هم برای آن تولید شده است.
 

کوئل هم اکنون کمپین جمع‌آوری کمک‌های مالی خود را در ایندیگوگو می‌گذراند و پس از 15 روز موفق به دریافت 255 هزار دلار شده است (هدف اصلی کمپین 100 هزار دلار بوده است.) 
اولین گجت پوشیدنی کاهش‌دهنده درد با قیمت 199 دلار عرضه خواهد شد.

فارس، «مونولیت» نمونه‌ای از اسکیت بورد است که توسط طراحان کالیفرنیا راه اندازی شده است؛ این تخته ورزشی، اولین اسکیت بورد برقی است که در چرخ‌های عقب آن موتور نصب شده است و این فناوری اجازه می‌دهد کاربر ثبات بهتری روی تخته داشته باشد.

موتورهایی که در چرخ‌ها نصب شده‌اند به اندازه کافی کوچک و سبک هستند؛ تخته از طریق بلوتوث به گوشی هوشمند متصل می‌شود و کاربر قادر است شتاب تخته را از این طریق تنظیم و کنترل کند.

برای این منظور سه گزینه شامل مبتدی، پیشرفته و سازگار با محیط زیست وجود دارد؛ این تخته از طریق پورت USB به مدت یک ساعت و نیم شارژ می‌شود و بالاترین سرعت آن، 39 کیلومتر در ساعت است.

ایسنا: میز خزه‌ای (Moss Table) متشکل از دهه ها گلدان کوچک است که با عمل فتوسنتز و فناوری بیوفتوولتائیک، انرژی الکتریکی تولید می‌کند که می‌تواند برای نیرودهی به لامپ مورد استفاده قرار گیرد.

انرژی شیمیایی در گلدان‌های موجود بر روی میز با استفاده از مواد زیستی چون سیانو باکتری‌ها، خزه‌ها و گیاهان آوندی به انرژی الکتریکی تبدیل می‌شود که می‌تواند برای نیرودهی به یک لامپ یا ساعت دیجیتال مورد استفاده قرار بگیرد.

این ایده در مراحل طرح مفهومی قرار دارد؛ محققان در حال کار بر روی این طرح و توسعه نمونه‌های پیشرفته‌تر برای نیرودهی دستگاه‌های بزرگتر مانند لپ‌تاپ‌ هستند. 
 

احتمالا شما هم ساعت‌های کامپیوتری که در زمانی برای خود برو بیایی داشتند را به خاطر دارید. ساعت‌هایی که صفحه نمایش الکتریکی داشتند و دیگر مثل ساعت‌های عقربه‌ای نبودند و حتی در برخی موارد اعمال یک ماشین حساب را نیز انجام می‌دادند و گاهی نیز یک چراغ برای دیدن ساعت در شب داشتند. اما حالا چه‌طور؟

در زمانی زندگی می‌کنیم که روزانه کمپانی‌های مختلف قدم‌های بلندی را در زمینه ساعت‌های هوشمند بر می‌دارند و در واقع کاربران با کمک یک ساعت هوشمند می‌توانند کار‌هایی را انجام دهند که در واقع تنها چند سال پیش آن را در فیلم‌های علمی تخیلی مشاهده می‌کردیم. با این اوصاف اکنون دیگر در داخل آن فیلم‌ها زندگی می‌کنیم. تمامی اطلاعات و تماس‌ها در کسری از ثانیه در مچ دست شما نمایش داده می‌‌شوند و شما می‌توانید از طریق آن‌ها حتی تماسی را برقرار کنید یا پیامک بفرستید.

البته باید اذعان کنیم که اکنون تنها در مراحل آغازین این نوع زندگی هستیم و ساعت‌های هوشمند در حال حاضر به بلوغ خود نرسیده‌اند و تنها قدم‌های ابتدایی را برداشته‌اند. گویا هرچه را که فکر می‌کردیم در زمینه تکنولوژی در حال محقق شدن است. بنظر شما دیگر چه چیزی را تصور کنیم؟