تبلیغات از پست های خودتون

باسلام به دوستان همیشه درصحنه

بدلیل عدم دسترسی به مسوولین

همینک به حضورشمانیازمندیم

لطفانقطه نظرات وپیشنهادات خودراپیرامون چهارشنبه سوری دراین لینک بیاورید:

http://rasekhoon.net/forum/thread/1255345/page1/success/

آدرس

درزیرتالارگفتگوی فرهنگی تالارگفتگوی آزاد

منتظرتونم

دفترنمایندگی شرکت ایران فردا

واقع درمشهد

اولین نمایندگی انحصاری درخاورمیانه

آدرس  دفتر60برگ:خیابان سناباد-ص پ فلان

تلفن جهت تماس:0915وخورده ای

منتظرشماهستیم

مسابقه بزرگ طنزانقلاب

درتالارلطیفه وطنز

نکته هایی جهت کاربردپذیری در طراحی وب سایت

کاربردپذیری یا Usability در این چند سال اخیر بسیار بر روی زبان ها افتاده و به مقوله ای مهم در بین کاربران تبدیل شده است. کاربردپذیری مناسب باعث می شود تا کاربر خیلی راحتتر از یک وب سایت یا حتی محصولات یک شرکت دیدن کرده و آگاهی معقولی از آن ها به دست آورد.

از این رو شرکت های کوچک تا بزرگ امروزه توجه ویژه ای به استراتژی کاربردپذیری می کنند و محصولات و خدمات خود را به نحوی آسان تر و با کیفیتی بالاتر به کاربران ارائه می کنند.

از این حیث من احساس کردم که مطلب امروز را به همین مبحث اختصاص بدم و اینکه مطمئنا بحث کاربردپذیری در طراحی سایت نیز یکی از موارد مهمی است که می بایست طراحان وب و حتی مدیران وب سایت ها به آن توجه ویژه ای کنند.

باسلام به همراهان همیشه همراه راسخون

ختم صلوات همچنان ادامه دارد

منتظرشرکت شمادوستان دراین طرح هستم

کجا:

درزیرتالارلطیفه بالینک زیر:

** ختم صلوات ** هديه به شهدای کربلا

امام علي(ع) در خطبه 167 نهج البلاغه، درباره اهمّيّت «حرمت» و «حقوق» مسلمانان چه فرموده است؟
ایشان در این باره می فرماید: «خداوند احترام مسلمان را از تمام آنچه محترم است برتر شمرده و حفظ حقوق مسلمین را با اخلاص و توحید پیوند زده و تضمین کرده است، مسلمان كسى است كه مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند؛ جز در آنجا كه حقّ اقتضا مى كند؛ آزار دادن مسلمان روا نيست جز به آن مقدار كه [به حكم خدا] واجب مى شود».
پاسخ تفصیلی:

از آنجا كه در ميان فرائض و احكام اسلام كمتر چيزى به اندازه «حرمت و حقوق مسلمانان» اهمّيّت دارد، امام علي(عليه السلام) در بخشی از خطبه 167 «نهج البلاغه»، انگشت بر آن مى نهد و مى فرمايد: (خداوند احترام مسلمان را از تمام آنچه محترم است برتر شمرده و حفظ حقوق مسلمين را با اخلاص و توحيد پيوند زده و تضمين كرده است)؛ «وَ فَضَّلَ حُرْمَةَ الْمُسْلِمِ عَلَى الْحُرَمِ(1) كُلِّهَا، وَ شَدَّ بِالْإِخْلَاصِ وَ التَّوْحِيدِ حُقُوقَ الْمُسْلِمِينَ فِي مَعَاقِدِهَا(2)».
يك نگاه اجمالى به سراسر كتب فقه [از باب عبادات گرفته تا حدود و ديات] شاهد و گواه اين معناست كه اسلام، بيشترين اهمّيّت را براى حفظ حرمت و حقوق مسلمانان قائل شده است؛ تا آنجا كه امام كاظم(عليه السلام) در مقابل كعبه ايستاد و فرمود: «مَا أَعْظَمَ حَقَّكِ يَا كَعْبَةُ وَ وَ اللهِ إِنَّ حَقَّ الْمُؤْمِنِ لَأَعْظَمُ مِنْ حَقِّك‏ِ»(3)؛ (چه بزرگ است حقّ تو اى كعبه و به خدا سوگند! حق مؤمن از حقّ تو هم عظيم تر است).
تعبير امام(عليه السلام) به «وَ شَدَّ بِالْإِخْلَاصِ وَ التَّوْحِيدِ حُقُوقَ الْمُسْلِمِينَ» ممكن است اشاره به اين باشد كه انسان موحّد و مخلص، كسى است كه حقوق مسلمين را رعايت كند. اين تفسير را بسيارى از شارحان «نهج البلاغه» و بزرگانِ ديگر پذيرفته اند. اين احتمال نيز داده شده كه هر مسلمانى به دليل اخلاص و توحيدى كه دارد بايد حقوقش محترم شمرده شود (در تفسير اوّل، اخلاص و توحيد صفت محافظين است و در تفسير دوّم، صفت حفظ شدگان). تفسير سوّمى نيز وجود دارد: منظور اين است كه احترام حقوق مسلمين، همسنگ و همطراز اخلاص و توحيد است. سپس در يك نتيجه گيرى مى افزايد: (مسلمان كسى است كه مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند؛ جز در آنجا كه حقّ اقتضا مى كند؛ آزار دادن مسلمان روا نيست جز به آن مقدار كه [به حكم خدا] واجب مى شود)؛ «فَالْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ إِلَّا بِالْحَقِّ، وَ لَا يَحِلُّ أَذَى الْمُسْلِمِ إِلَّا بِمَا يَجِبُ».
اين نتيجه گيرى امام(عليه السلام) نشان مى دهد كه تفسير اوّل از تفسيرهاى سه گانه پيش گفته براى جمله گذشته مناسب تر است؛ زيرا هنگامى كه حفظ حقوق مسلمين را نشانه اخلاص و توحيد حفظ كنندگان بدانيم، نتيجه اش چنين مى شود: مسلمان كسى است كه همه مسلمين از دست و زبان او در امان باشند.
قابل توجه اينكه: در تعبير مذكور يك بار «إِلَّا بِالْحَقِّ» مى گويد و بار ديگر «إِلَّا بِمَا يَجِبُ»؛ اين تفاوت در تعبير ممكن است از اين نظر باشد كه اوّلى اشاره به اين است كه تا مجوّزى براى آزار مسلمان (مانند مجازاتها و حدود و تعزيرات اسلامى) وجود نداشته باشد آزار دادن او جايز نيست و دوّمى اشاره به اينكه در فرضِ جواز بايد به آن مقدار از نظر كيفيّت و كميّت كه خداوند اجازه داده اكتفا شود.
از بعضى احاديث استفاده مى شود كه قنبر [با تمام احترامى كه داشت] هنگامى كه بر اثر سهل انگارى به هنگام اجراى حدّ، سه تازيانه اضافه زد، امام(عليه السلام) فرمود: (بايد قنبر به مقدار اين سه تازيانه قصاص شود!)؛ «إِنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(عَلَيْهِ السَّلَامُ) أَمَرَ قَنْبَراً أَنْ يَضْرِبَ رَجُلاً حَدّاً، فَغَلُظَ قَنْبَرٌ، فَزَادَهُ ثَلَاثَةَ أَسْوَاطٍ، فَأَقَادَهُ عَلِيٌّ(عَلَيْهِ السَّلَامُ) مِنْ قَنْبَرٍ ثَلَاثَةَ أَسْوَاطٍ
 

امام علي(عليه السلام) چه راه هایی را برای شناخت حق از باطل بيان نموده است؟


راه هاى شناخت حق و باطل بسيار است، مهم آن است كه انسان تصميم بر شناخت بگيرد و با شجاعت و دقت پيش برود. يكى از اين طرق همان است كه مولا على(عليه السلام) در خطبه 147 نهج البلاغه به آن اشاره فرموده است و آن استفاده از مطالعه اضداد است. هنگامى كه انسان سرنوشت شوم گروهى را مى بيند كه در ميان انواع اشتباهات و خطاها و بدبختيها غوطه ورند به خوبى مى فهمد، كه راه صحيح از راه آنها جداست. و اگر مى خواهد در راه حق گام بگذارد بايد اصولى را كه آنها بر آن تكيه كرده اند رها كند، ادب را از بى ادبان بياموزد و عدالت را از ظالمان، و پاكى را از ناپاكان.
گاه تصور مى شود كه اين خطبه، با آنچه در عبارت ديگرى از امام(عليه السلام) آمده است كه به «حارث همدانى» فرمود: «إنَّ دِينَ اللهِ لَا يُعْرَفُ بِالرِّجَالِ بَلْ بِآيَةِ الْحَقِّ فَاعْرِفِ الْحَقَّ تَعْرِفْ اَهْلَهُ»(1)؛ (دين خدا را به وسيله اشخاص نمى توان شناخت؛ بلكه به نشانه هاى روشن حق بايد شناخت بنابراين حق را بشناس تا اهل آن را بشناسى).
ولى اين هر دو صحيح است اما هر كدام در جايى، در آن جا كه حق به روشنى شناخته مى شود شخصيت افراد را با معيار آن بايد شناخت، آنها كه با حق هماهنگ ترند درستكار، و آنها كه ناهماهنگ ترند بدكارانند، در اين جا اشخاص را با معيار حق مى شناسيم و آن جا كه افراد به خوبى شناخته شده اند و طريق حق مخفى و ناشناخته است بايد حق و باطل را به وسيله آنها از هم تشخيص دهيم، مثلاً هنگامى كه عمّار ياسر و ابو جهل را در مقابل هم مى بينيم به خوبى مى دانيم روش عمّار روش حق است و روش هاى ابو جهل ها روش هاى باطلى است.
گاه، هم شناختن اشخاص مشكل مى شود و هم شناختن حق، در اين جا به دوستان و هواداران آن افراد نگاه مى كنيم اگر فرضاً در شخصيت معاويه شك كرديم و ديديم اطرافيان او جمعى منافق و دنياپرستانى همچون عمرو عاص و مطرودان عصر پيامبر(صلى الله عليه وآله) و بازماندگان دوران جاهليتند به خوبى مى توان او را شناخت.
كوتاه سخن اين كه شناخت حق و باطل راه هاي مختلفى دارد كه در هر مورد بايد از طريق مناسبِ آن استفاده كرد.
 

امام صادق (ع) درباره 5 حرمت خدا در روی زمین گفت: امام صادق (ع) فرمود: مردم! خدا بین شما 5 چیز محترم قرار داده است؛ خیلی حواستان جمع باشد حرمت آنها را نشکنید «للّه عَزَّوجَلَّ فی بِلادِهِ خَمسُ حُرُمٍ: حُرمَةُ رَسولِ اللّه(ص)، اول حرمت پیامبر(ص). چرا امام خمینی(ره) اینقدر محکم جلوی سلمان رُشدی ایستاد؟ چون او جسارت به پیغمبر اکرم(ص) کرده بود.

وی افزود: امام صادق(ع) در ادامه فرمود: دومین آن؛ حرمت اهل‌بیت پیامبر(ص) است: «وحُرمَةُ آلِ رَسولِ اللّه صَلَّى‌اللّه‌عَلَیهِم، سومین آن؛ و حُرمَةُ كِتابِ اللّه ِ عَزَّوجَلَّ، چهارمین آن؛ وحُرمَةُ كَعبَةِ اللّه، و پنجمین آن؛ وحُرمَةُ المُؤمِنِ.»

فردی نزد امام(ع) آمد، امام به او فرمود: حالا دیگر به ما جسارت می‌کنی و ما را تحقیر می‌کنی؟ عرض کرد: خدا مرا نیامرزد، من به شما جسارت نمی‌کنم؛ حضرت فرمود: مؤمنی در فلان جان جلوی تو را گرفت، او را تحقیر کردی، به حرف او گوش ندادی، تو نمی‌دانی «مَنِ اسْتَخَفَّ بِمُؤْمِنٍ فَبِنا اسْتَخَفَّ وَضَیعَ حُرْمَةَ اللَّهِ عَزَّوجلَّ» اگر کسی مؤمنی را خار بشمارد، ما اهل‌بیت را خار شمرده است.»
حرمت مؤمن اعظم است، پیامبر به کعبه نگاه کرد و فرمود: کعبه خدا تو را بالا برده؛ اما بدان که حرمت مؤمن سه برابر تو است.

[۱۱/۱۸،‏ ۱۶:۰۹] Ashrafi: باسلام
لطفا به ویدئوزیررای بدین
هم اکنون ب رای شمانیازمندم
[۱۱/۱۸،‏ ۱۶:۰۹] Ashrafi: https://1001.okcs.com/story/66#here

فروشگاه چیبو آریاشهر

چیبو

برند آلمانی چیبو در سال 1949 توسط max herz تاسیس شده است،

Tchibo بیش از 65 سال است که به خاطر طراوت و کیفیت در قله بازار ایستاده است.

آدرس سایت اصلی tchibo

فرستنده اصلی قهوه به یک شرکت بین‌المللی عامل تبدیل شده است که در زمینه های کسب و کار قابل توجهی بیشتر از توزیع سنتی عمل می‌کند.

در طول سال، Tchibo به طور مداوم پیشنهادات و کانال‌های توزیع خود را گسترش داده و با برندهای قوی در سراسر جهان، تنوع و کیفیت را تضمین می‌کند.