سرنوشت قاتل امام حسین (ع) در قیامت چگونه خواهد بود ؟
از امام صادق علیه السلام روایت شده که پیامبر صلوات الله علیه می فرماید “در روز قیامت ،فاطمه به همراه گروهی از زنان وارد محشر می شوند “به آن حضرت گفته می شود :”وارد بهشت شو”
می گوید :”وارد بهشت نمی شوم تا زمانی که بدانم پس از من با فرزندم چه کردند “به آن حضرت گفته می شود “به صحرای محشر نگاه کن ،پس حسین علیه السلام را بدون سر و درحالت ایستاده می بیند؛چنان فریادی می زند که من از فریاد او فریاد می زنم و فرشتگان نیز به فریاد در می آیند”
در روایت دیگری آمده است که فریاد می زند :”ای وای پسرم !ای وای میوه دلم !”
پیامبر در ادامه می فرمایند:در این هنگام خداوندمتعال غضب می کند و خطاب به اتس که نامش “هبهب”است و هزار سال است که شعله ور مانده تا آن که سیاه گشته و هیچ نسیمی در او نفوذ نمی کند وهیچ گاه غم واندوه از آن بیرون نمی رود می فرماید تا قاتلان حسین علیه السلام را در میان گیرد .
آتش نیز آنها را می گیرد و چون همگی در دل آتش جای گرفتند ،ناله ای می زند آنها نیز ناله سرمی دهند ،سپس فریادی می کشد و آنها نیز به فریاد در می ایند و چنان شعله ور می گردد که آنها نیز برافروخته می شوند .
آن گاه با زبان های ناطق و صدای بلند می گویند :پروردگارا!چرا ما را قبل از بت پرستان در آتش سوزاندی ؟
از سوی پروردگار متعالی پاسخ داده می شود “آنکس که می اند با آن کس که نمی داند برابر نیست .
این حدیث را مرحوم ابن بابویه در کتاب “عقاب الاعمال روایت کرده است .
در جلد سی ام کتاب “تذلیل”شیخ المحدثین در بغداد “محمد بن نجار”که در احوال فاطمه دختر ابی اعباس از وی نوشته است مشاهده کردم که به سند خود از “طلحه “روایت می کند که گفت :شنیدم رسول خدا می فرمود موسی بن عمران از پروردگارش پرسید :خدای من !برادرم هارون به جهان باقی شتافت او را مورد آمرزش قرار خواهی داد.
خداوند به او وحی فرمود :”ای موسی اگر آمرزش اولین تا آخرین انسانها را از من بخواهی خواسته ات را اجابت می کنم به غیر از قاتل حسین بن علی بن ابی طالب صلوات الله و سلامه علیه که او را هرگز مورد رحمت قرار نخواهم داد.
می گوید :”وارد بهشت نمی شوم تا زمانی که بدانم پس از من با فرزندم چه کردند “به آن حضرت گفته می شود “به صحرای محشر نگاه کن ،پس حسین علیه السلام را بدون سر و درحالت ایستاده می بیند؛چنان فریادی می زند که من از فریاد او فریاد می زنم و فرشتگان نیز به فریاد در می آیند”
در روایت دیگری آمده است که فریاد می زند :”ای وای پسرم !ای وای میوه دلم !”
پیامبر در ادامه می فرمایند:در این هنگام خداوندمتعال غضب می کند و خطاب به اتس که نامش “هبهب”است و هزار سال است که شعله ور مانده تا آن که سیاه گشته و هیچ نسیمی در او نفوذ نمی کند وهیچ گاه غم واندوه از آن بیرون نمی رود می فرماید تا قاتلان حسین علیه السلام را در میان گیرد .
آتش نیز آنها را می گیرد و چون همگی در دل آتش جای گرفتند ،ناله ای می زند آنها نیز ناله سرمی دهند ،سپس فریادی می کشد و آنها نیز به فریاد در می ایند و چنان شعله ور می گردد که آنها نیز برافروخته می شوند .
آن گاه با زبان های ناطق و صدای بلند می گویند :پروردگارا!چرا ما را قبل از بت پرستان در آتش سوزاندی ؟
از سوی پروردگار متعالی پاسخ داده می شود “آنکس که می اند با آن کس که نمی داند برابر نیست .
این حدیث را مرحوم ابن بابویه در کتاب “عقاب الاعمال روایت کرده است .
در جلد سی ام کتاب “تذلیل”شیخ المحدثین در بغداد “محمد بن نجار”که در احوال فاطمه دختر ابی اعباس از وی نوشته است مشاهده کردم که به سند خود از “طلحه “روایت می کند که گفت :شنیدم رسول خدا می فرمود موسی بن عمران از پروردگارش پرسید :خدای من !برادرم هارون به جهان باقی شتافت او را مورد آمرزش قرار خواهی داد.
خداوند به او وحی فرمود :”ای موسی اگر آمرزش اولین تا آخرین انسانها را از من بخواهی خواسته ات را اجابت می کنم به غیر از قاتل حسین بن علی بن ابی طالب صلوات الله و سلامه علیه که او را هرگز مورد رحمت قرار نخواهم داد.
منبع:کتاب لهوف تالیف سید ابن طاووس
سر مبارک امام حسین (ع) در این مسجد قرار دارد
آخرین نیوز: این جایگاه سر جدم حسین (ع) است که در اینجا قرار داده بودند.
به گزارش برنا، مسجد حنانه یکی از مساجد قدیمی، مقدس و یکی از آثار حسینی است که در بین شهر نجف و کوفه و یک خیابان پایین تر از مرقد مطهر کمیل بن زیاد قرار گرفته است.
علامه «حر عاملی» در کتاب «وسائل الشیعه» در مورد فضیلت این مسجد می گوید: امام جعفر صادق (ع) به سمت این مسجد می آمد، هنگامی که رسید در آنجا ۲ رکعت نماز خواند پس به او گفتند که این نماز برای چیست؟ گفت : «این جایگاه سر جدم حسین (ع) است که در اینجا قرار داده بودند.
علاوه بر آن نقل شده است بیست و یکم ماه رمضان سال چهلم هجری فرزندان امیرالمومنین (ع) بدن مطهر حضرت را شبانه بدور از چشم دشمنان از کوفه بیرون بردند تا در نجف دفن نمایند. هنگامی که به این مکان رسیدند ستونی که در این مکان بود به احترام امیرالمومنین (ع) خم شد و به این علت آن را حنانه نامیدند.