بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين ميزان آستيگماتيسم بعد از جراحي آب مرواريد به روش فيكوامولسيفيكيشن با استفاده از برش هاي بدون بخيه قرينه شفاف (3.2 ميلي متري) و صلبيه اي (5.5 ميلي متري) و مقايسه دو نوع برش از اين نظر.
روش پژوهش: مطالعه به روش نيمه تجربي بر روي 100 چشم از 97 بيمار انجام شد. جراحي آب مرواريد به روش فيكوامولسيفيكيشن با برش قرنيه شفاف با طول برش 3.2 ميلي متر و گذاشتن لنز آكريليك تاشدني در 70 چشم و با برش طلبيه اي با طول برش 5.5 ميلي متر و گذاشتن لنز PMMA با اپتيك 5.5 ميلي متر در 30 چشم انجام پذيرفت. هر دو نوع برش در محور عمودي فوقاني ايجاد شدند. ميزان تغييرات آستيگماتيسم و محور آن در سه مقطع زماني قبل از عمل، 5 روز بعد از عمل و سه ماه بعد از عمل، با استفاده از آزمون T و دو روش محاسباتي تفريق ساده و Polar-value بين دو گروه بررسي و مقايسه گرديد.
يافته ها: در گروه برش قرنيه اي، ميانگين آستيگماتيسم قبل از عمل 0.81 ديوپتر بود كه 1.44 ديوپتر در روز پنجم بعد از عمل و 1.06 ديوپتر در سه بعد از عمل افزايش يافت؛ يعني ميانگين آستيگماتيسم مخالف قاعده سه ماه بعد از عمل نسبت به ميانگين قبل از عمل، 0.25 ديوپتر افزايش داشت(p=0.67) . در گروه برش صلبيه اي، ميانگين آستيگماتيسم قبل از عمل 1.09 ديوپتر بود كه به 1.11 ديوپتر در روز پنجم بعد از عمل افزايش و به 1.01 ديوپتر در سه ماه بعد از عمل كاهش يافت؛ يعني ميانگين آستيگماتيسم، 3 ماه بعد از عمل نسبت به قبل از عمل، 0.8 ديوپتر كاهش پيدا كرد(p=0.29) . تعداد چشم هاي با آستيگماتيسم موافق قاعده، از 46 چشم قبل از عمل به 15 چشم در سه ماه بعد از عمل كاهش و تعداد چشم هاي با آستيگماتيسم مخالف قاعده، از 29 چشم قبل از عمل به 60 چشم در سه ماه بعد از عمل افزايش يافت.
نتيجه گيري: بعد از عمل جراحي آب مرواريد به روش فيكوامولسيفيكيشن با دو نوع برش بدون بخيه قرنيه شفاف و صلبيه، در كوتاه مدت، تغيير چشم گيري در ميزان آستيگماتيسم قرنيه اي ايجاد نمي شود. به علاوه، از آن جا كه اين دو نوع برش نيز اختلاف معني داري در ايجاد آستيگماتيسم ناشي از جراحي ندارند؛ به منظور سهولت عمل و كاهش عوارض جراحي، استفاده از برش قرنيه شفاف توصيه مي گردد.

 نسخه قابل چاپ

هدف: معرفي دو بيمار مبتلا به كراتيت باكتريايي دوطرفه به دنبال كراتكتومي فوتورفركتيو (PRK) كه از عوارض تهديد كننده بينايي مي باشد.
معرفي بيماران: بيمار اول مرد 45 ساله اي بود كه دو روز پس از انجام PRK دوطرفه با درد شديد و ترشح چركي در هر دو چشم مراجعه كرد. با توجه به علايم و يافته ها و سير باليني، اين بيمار با تشخيص زخم باكتريايي دو طرفه قرنيه تحت درمان طبي قرار گرفت. در نمونه اسمير تهيه شده از زخم قرنيه، ياخته هاي چندهسته اي (PMN) فراوان گزارش شد ولي نتيجه كشت منفي بود. سير باليني با استفاده از درمان ضدميكروبي رو به بهبود نهاد و زخم قرنيه كنترل شد. بيمار دوم آقاي 24 ساله اي بود كه وي نيز روز دوم پس از انجام PRK دوطرفه و تجويز لنز تماسي پانسماني(contact lens therapeutic bandage)  با شكايت از درد شديد و ترشح چركي از هر دو چشم و با تشخيص كراتيت باكتريايي، تحت درمان دارويي قرار گرفت. نتيجه كشت از زخم قرنيه مثبت و استافيلوكوك طلايي گزارش شده بود. اين بيمار نيز تحت درمان طبي قرار گرفت و كراتيت وي كنترل شد.
نتيجه گيري: كراتيت باكتريايي پس ازPRK ، عارضه اي نادر اما بسيار خطرناك است. مهم ترين عوامل خطرساز ابتلا به كراتيت عفوني پس از PRK شامل درهم شكسته شدن سد اپي تيلوم قرنيه به علت برداشته شدن آن، وجود بلفاريت فعال و استفاده از لنزهاي تماسي پانسماني و مصرف استروييد موضعي مي باشند. توصيه مي گردد كه در افراد در معرض خطر، دو چشم به طور هم زمان تحت عملPRK  قرار نگيرند.

 نسخه قابل چاپ

بر خلاف پيش رفتهاي اخير در روش هاي جراحي ميكروسكوپي، جراحي آب مرواريد كودكان، هنوز چالشي است كه نياز به توجه دقيق و ويژه دارد. در طول 15 سال گذشته، كارگذاري لنز داخل چشمي در بچه ها، رايج تر شده است و به كار گيري لنز، ديگر يك مساله بحث انگيز نيست.
مشكلات موجود در درمان آب مرواريد كودكان، مربوط به روش جراحي، پاسخ فيزيولوژيك منحصر به فرد به جراحي و بهبود عملكرد بينايي هستند. گرچه درمان آب مرواريد در بچه ها نياز به كار گروهي دارد، نقش جراح در رسيدن به نتايج بينايي مطلوب، غيرقابل انكار است. تجربه همراه با آگاهي از تفاوت ها و چالش هاي درمان آب مرواريد در كودكان در مقايسه با بزرگ سالان، پايه هاي اين نقش هستند. تشخيص آب مرواريد در كودكان، ارزيابي كودك مبتلا به آب مرواريد كاهنده ديد و محاسبه قدرت لنز داخل چشمي كه تفاوت هاي اوليه مهم نسبت به بزرگ سالان مي باشند، در اين مقاله مورد بحث قرار نمي گيرند، بلكه بيش تر پيرامون ويژگي هاي كالبد شناختي چشم كودكان بحث مي شود و سپس تفاوت هاي مربوط به هر مرحله از جراحي آب مرواريد در كودكان و بزرگ سالان مقايسه خواهد شد ...

 نسخه قابل چاپ

كدورت مديا به دنبال جراحي آب مرواريد در كودكان، همواره يكي از دغدغه هاي اين جراحي است. به رغم پيشرفت هاي به دست آمده در جراحي هاي ميكروسكوپي، جنبه هاي خاص كالبدشناسي، فيزيولوژي و واكنش التهابي بعد از جراحي در كودكان، آن ها را از نظر ايجاد كدورت سريع محور بينايي بعد از جراحي موفق آب مرواريد، مستعد ساخته است. نظر به اهميت شفافيت مديا به عنوان شرط لازم براي تصحيح مناسب اپتيكي و درمان تنبلي چشم، روش هاي فراواني به منظور پيش گيري يا درمان اين كدورت طراحي شده اند. انتخاب شيوه جراحي مناسب در يك بيمار خاص بايد به طور اختصاصي براي هر فرد صورت گيرد. عوامل موثر در اين تصميم گيري عبارتند از سن، نوع آب مرواريد، بيماري هاي چشمي يا سيستميك همراه، امكانات پي گيري و وضعيت اجتماعي - اقتصادي هر كودك. در كودكان كوچك تر، روش انتخابي متضمن نتايج مناسب و عوارض كم، عبارت است از لنزكتومي، كپسولوتومي خلفي اوليه و ويتركتومي قدامي. در اين مقاله مروري، به تفصيل به مقوله كدورت مديا بعد از جراحي آب مرواريد در كودكان پرداخته شده است.

 نسخه قابل چاپ

پي گيري و تجويز داروها بعد از جراحي آب مرواريد در كودكان در مقايسه با بزرگسالان، طولاني تر و پيچيده تر است. هرچند كه برنامه پي گيري بايد براي هر بيمار به صورت جداگانه و برحسب شرايط ويژه بيمار تنظيم شود ولي پي گيري نزديك به هم در روزهاي اول بعد از عمل و پي گيري دقيق و منظم در تمام طول زندگي، امري اساسي در تمام كودكاني است كه تحت عمل جراحي آب مرواريد قرار مي گيرند. از نكاتي كه بعد از جراحي آب مرواريد در كودكان بايد به آن توجه جدي مبذول داشت، تحت نظر داشتن كودك از لحاظ التهاب و كنترل آن است. استفاده طولاني مدت از انواع موضعي استروبيدها، داروهاي NSAID و داروهاي سيكلوپلژيك، درمان اصلي در اين راستا مي باشند ولي در بعضي موارد ممكن است نياز به استفاده از استروييدها و داروهاي NSAID سيستميك نيز باشد. چشم عمل شده بايد به طور منظم از لحاظ كدورت مديا، ايجاد گلوكوم و هرگونه مشكل زودرس يا ديررس ديگر تحت نظر باشد. بايد توجه داشت كه انجام جراحي آب مرواريد، به صورت موفقيت آميز با لنز يا بدون لنز داخل چشمي، گام نخست در بازيابي ديد كودك مي باشد. اصلاح به موقع عيوب انكساري و درمان تنبلي چشم و ساير عوارض احتمالي، نقشي اساسي در اين زمينه دارند. همكاري كودك و والدين و مشورت با چشم پزشك كودكان، باعث تسهيل پي گيري و بهتر شدن نتايج خواهند شد.

 نسخه قابل چاپ

در سده گذشته، آب مرواريد عامل اصلي كم بينايي و نابينايي در جهان بوده است و به نظر مي رسد كه در سده اخير نيز هم چنان عامل اصلي باشد. بهبود كيفيت زندگي و افزايش طول عمر، موجب شيوع بيش تر آب مرواريد در كشورهاي پيش رفته و در حال توسعه شده است. بررسي ها نشان داده اند كه در استراليا بعد از 40 سالگي، به ازاي هر 10 سال افزايش سن، شيوع آن دو برابر مي شود. به طوري كه تمام افراد در سن 90 سالگي مبتلا به آب مرواريد مي شوند. البته در كشورهايي مثل هند كه وضعيت اقتصادي مناسبي ندارند، سن شيوع آب مرواريد 14 سال زودتر است ...

 نسخه قابل چاپ

در قوز قرنيه، قسمت مركزي با فرامركزي قرنيه دچار نازك شدگي تدريجي پيش رونده و برآمدگي مي گردد به طوري كه قرنيه به شكل مخروطي در مي آيد.
علل كاهش ديد در قوز قرنيه عبارتند از:
 آستيگماتيسم قرنيه اي نامنظم
 نزديك بيني: در محلي از قرنيه كه دچار برآمدگي و نازك شده است، قطر قدامي - خلفي چشم افزايش مي يابد و بيمار متناسب با ميزان اين برآمدگي و افزايش قطر قدامي - خلفي، نزديك بين مي گردد.
 اسكارهاي كوچك لكه مانند ناشي از پارگي هاي كوچك در لايه بومن.
پارگي غشاي دسمه در قرنيه نازك شده و ادم قرنيه ناشي از آن (هيدروپس حاد قرنيه). در صورتي كه اسكار باقي مانده از هيدروپس حاد قرنيه وسيع باشد و جلوي محور ديد بيمار را بگيرد، موجب كاهش ديد بيمار خواهد شد. اسكارهاي فرامركزي باقي مانده از هيدروپس حاد قرنيه كه جلوي محور ديد بيمار را نمي گيرند، در اغلب موارد به دليل اعمال اثر مسطح سازي بر روي قرنيه، موجب بهبود ديد بيمار نسبت به قبل از بروز هيدروپس حاد قرنيه مي شوند.
 منطبق شدن ناحيه ترنزيشن مخروط قرنيه با محور ديد بيمار ...

 نسخه قابل چاپ

باتوجه به وجود بعضي از اختلالات بينايي از جمله اشكال در تشخيص رنگ و اختلال ديد در تاريكي، استفاده از اين آزمون ها مي تواند كمك زيادي به تشخيص و شناسايي سير و پيش رفت اين بيماري بنمايد. از آن جا كه ضايعات موضعي و سرتاسري در بيماري هاي مختلف شبكيه مي توانند علايم مشابه داشته باشند،  كاربرد اين آزمون ها در تشخيص افتراقي بين اين بيماري ها نيز كمك بسيار چشم گيري را در بر خواهد داشت.
در اين مقاله سعي شده است درباره آزمون هايي كه به طور معمول در اين زمينه مورد استفاده قرار مي گيرند، به اختصار بحث گردد. اين آزمون ها شامل الكترورتينوگرام، پتانسيل قشري بر انگيخته بينايي (visual evoked cortical potential) و الكترواكولوگرام مي باشند ...

 نسخه قابل چاپ

كاهش بينايي ناشي از نظاره خورشيدگرفتگي، پديده شناخته شده اي است ولي به رغم اخطارهاي مكرر، عده اي كه سعي در ديدن خورشيدگرفتگي داشته اند دچار كاهش بيماري شدند. در اين مطالعه طولي، 34 بيمار (62چشم) كه به علت كاهش ديد بعد از نگاه به خورشيدگرفتگي در تاريخ 20 مرداد 1378 مراجعه كرده بودند از نظر سن، جنس، وسيله و زمان نگاه كردن به خورشيدگرفتگي، مورد بررسي قرار گرفتند. حدت بينايي، در زمان مراجعه و نيز به فاصله 2.1 و 6 هفته ثبت گرديد. تعداد 38 چشم تا 6 ماه، 22 چشم تا 12 ماه، 16چشم تا 24 ماه، 8 چشم تا 36 ماه پي گيري شدند. ناحيه ماكولا توسط افتالموسكوپ مستقيم، عدسي 90 و سه آينه مورد بررسي قرار گرفت. آنژيوگرافي با فلورسين (FA) براي چهار بيمار و آزمايش صفحه شطرنجي آمسلر براي همه بيماران انجام شد. بهبود بينايي در 90 درصد بيماران در پايان 6 هفته و در همه بيماران بعد از 6 ماه ملاحظه گرديد. زمان رصد كردن، نوع محافظ،  سن و جنس، در كاهش ديد اوليه با بهبود ديد نهايي بي تاثير بودند. بهبود ديد نهايي فقط با ديد اوليه ارتباط داشت. بيماراني كه ديد اوليه انها 10.5 يا بيش تر بود، شانس زيادي داشتند كه ديد نهايي آنها به 9.10 يا بيشتر برسد. در 8 چشم، ضايعه ماكولا بين 50 تا 100 ميكرون در فووآ ملاحظه گرديد.FA  براي تشخيص ضايعه كمك كننده نبود اما آزمايش صفحه آمسلر در 8 چشم (23.4درصد) اختلال ديد در ميدان بينايي را نشان داد. عوارض ديررس بينايي در هيچ كدام از بيماران ديده نشدند. ارتباط مشخصي بين كاهش بينايي اوليه و ضايعه قابل تشخيص در فووآ وجود داشت.

 نسخه قابل چاپ

در ايزوتروپي مادرزادي، اين که چه زمان بايد کودک را تحت عمل جراحي قرار داد، مورد سوال است. در سال 1939، Chavasse فرضيه خود را اين چنين ارايه داد که درجه احتمال ديد دوچشمي ناشي از استرابيسم، به طور مستقيم با سن شروع انحراف و مدت زمان انحراف ارتباط دارد. ايشان نتيجه گيري کرد که هرچه زود تر چشم ها به حالت مستقيم  طبيعي برگردند، نتيجه کار بهتر خواهد بود ...

 نسخه قابل چاپ

يكي از علل مهم نابينايي قابل پيش گيري به ويژه در كشورهاي در حال توسعه، كدورت قرنيه است كه راه علاج آن، پيوند قرنيه مي باشد. پيوند قرنيه موفق ترين پيوند عضو در بين تمام انواع پيوند است.
پيوند قرنيه، يك عمل جراحي است كه در آن قرنيه فرد توسط يك قرنيه ديگر از چشم دهنده جايگزين مي گردد. اگر قرنيه با تمام ضخامت برداشته شود، پيوند قرنيه نفوذي(penetrating keratoplasty)  و اگر قسمتي از ضخامت قرنيه گيرنده با قسمتي از ضخامت دهنده جايگزين شود، پيوند لايه اي (lamellar keratoplasty) ناميده مي شود.
عمل پيوند قرنيه، با اهداف اپتيكي به منظور بهبود بخشيدن ديد بيمار و يا با هدف درماني به منظور حذف عامل بيماري و در پاره اي موارد با هدف زيبايي به منظور ارتقاي كيفيت ظاهري چشم مي باشد ...

 نسخه قابل چاپ

معاينه با افتالموسكوپ غيرمستقيم، يكي از معاينات مشكل در چشم پزشكي است درك وضعيت تصوير در اين معاينه، از موارد بغرنجي است كه تمام دستياران با آن مواجهند. يكي از دستياران ما در تصوير مشاهده شده در افتالموسكوپ غيرمستقيم مشكل داشت و تصور مي نمود كه وقتي ساعت 12 چشم را معاينه مي نمايد، ساعت 6 را مي بيند و بالعكس و اين امر باعث شد كه به فكر ساخت يك چشم مدل باشم.
قطر گلوب محدود به اسكلرا، به تنهايي حدود 22 ميلي متر و شعاع آن 12 ميلي متر است. سوراخ قدامي صلبيه، به شكل يك بيضي است قطر بزرگ تر آن كه افقي و 11.6 ميلي متر قطر كوچك تر آن عمودي و 10.6 ميلي متر مي باشد. طول محوري گلوب محدود به صلبيه، در افراد مبتلا به نزديك بيني بالا، 2.77±31 ميلي متر است ...

 نسخه قابل چاپ

انسداد سرخرگ مرکزي شبکيه (CRAO) يکي از فوريت هاي چشم پزشکي است که در آن، ديد چشم ظرف چند ثانيه به طور ناگهاني و بدون هرگونه دردي افت مي نمايد و باعث مراجعه بيمار مي شود. بيمار اغلب سابقه حملات موقت کاهش بينايي به صورت کوري گذرا (Amaurosis fugax) را ذکر مي کند.
نکته اي که در معاينه چشم جلب توجه مي کند اين است که شبکيه، ظاهر سفيد مايل به زرد پيدا مي کند؛ به جز در منطقه فووآ که قرمز رنگ باقي مي ماند و به آن لکه قرمز گيلاسي (cherry red spot) مي گويند. علت وجود لكه قرمز گيلاسي اين است که شبکيه در ناحيه فووآ بسيار نازک است و نازک بودن آن باعث انعکاس رنگ تيره لايه اپي تليوم پيگمانته شبکيه (RPE) و کوروييد، به صورت قرمز مي گردد. چند ثانيه بعد از ظهرو انسداد، APD مثبت قابل شناسايي است حتي در زماني که فرصت براي تغيير رنگ شبکيه کامل نشده است ...

 نسخه قابل چاپ

هدف: تعيين شيوع آب مرواريد، کدورت عدسي وساير وضعيت هاي عدسي در افراد بالاي 40 سال ساکن شهرتهران در سال 81-1380.

روش پژوهش: پژوهش به روش توصيفي – مقطعي به عنوان بخشي از مطالعه بررسي شيوع گلوکوم بر روي 2160 فرد بالاي 40 سال ساکن شهر تهران شامل  1346زن (62درصد) و 814 مرد (38درصد) از 4418 فرد واجد شرايط دعوت شده (ميزان پاسخ دهي 50 درصد) انجام شد. همه افراد پس از مصاحبه، تحت رفرکشن، تعيين حدت بينايي و معاينه با اسليت لمپ قرار گرفتند. وجود هر نوع کدورت عدسي به همراه ديد40/20 يا کم تر بدون وجود ساير علل افت بينايي، آب مرواريد در نظر گرفته شد و وضعيت هاي مختلف عدسي و انواع مختلف کدورت عدسي بررسي گرديدند.

يافته ها: شيوع آب مرواريد در چشم راست1/8 درصد، در چشم چپ 1/9 درصد و در کل افراد مورد مطالعه 12 درصد بود. شيوع کدورت عدسي در چشم راست 4/29 درصد و در چشم چپ 6/30 درصد بود و  699نفر (4/32درصد)، دست کم در يکي از چشم ها دچار کدورت عدسي بودند. شيوع آفاکي ياسودوفاکي در چشم راست و چپ، هر کدام 9/3 درصد و براساس فرد 2/5 درصد بود. شيوع آب مرواريد در مردان 3/14 درصد و در زنان 6/10 درصد بود. شيوع آب مرواريد در افراد 49-40 ساله، 9/1 درصد و در افراد بالاي 50 سال، 1/17درصد يعني حدود 9 برابر افراد 49-40 ساله بود. شيوع کدورت عدسي در مردان 1/39 درصد و در زنان 3/28 درصد بود. شيوع کدورت عدسي در افراد 49-40 ساله، 3/6 درصد و در افراد بالاي 50 سال، 7/45 درصد بود. انواع کدورت عدسي به ترتيب شيوع، شامل کدورت هسته اي، قشري و زيرکپسولي خلفي بودند. شدت کدورت عدسي در 4/33 درصد موارد 2 يا بيش تر بود.

نتيجه گيري: شيوع کدورت عدسي و آب مرواريد در افراد بالاي 40 سال، به ويژه در افراد بالاي 50 سال ساکن شهرتهران، قابل توجه مي باشد و برآورد مي شود که 648 هزارنفر آن ها دچار آب مرواريد هستند که برنامه ريزي مناسب براي مداخله بهداشتي- درماني و هم چنين آموزش و اطلاع رساني عمومي را ايجاب مي کند.

 نسخه قابل چاپ

سبب شناسي آتروفي عصب بينايي در 100 بيمار مراجعه کننده به درمانگاه نوروافتالمولوژي بيمارستان فارابي.

هدف: تعيين انواع سبب شناسي آتروفي عصب بينايي در 100 بيمار كه به درمانگاه نوروافتالمولوژي بيمارستان فارابي مراجعه نموده بودند.

روش پژوهش: اين پژوهش، با بررسي پرونده اين 100 بيمار انجام شد. ويژگي هاي سن، جنس و يک طرفه يا دو طرفه بودن ضايعه مورد بررسي قرار گرفتند. بيماران براساس سبب شناسي، به 8 گروه شامل علل فشارنده، ايسکميک، ارثي، ضربه اي، نوريت اپتيک، تغذيه اي- سمي، علل متفرقه و علل نامشخص تقسيم بندي شدند.

يافته ها: بيماران شامل 58 مرد و 42 زن بودند. اتروفي عصب بينايي در 55 درصد موارد دو طرفه و در 45 موارد يک طرفه بود. ضايعات فشارنده، شايع ترين نوع بودند (33درصد). شايع ترين ضايعه فشارنده، آدنوم هيپوفيزبود (33درصد ضايعات فشارنده). دومين علت شايع، بيماري هاي ايسکميک بودند (25درصد) که 96 درصد از اين موارد، مبتلا به نوروپاتي قدامي عصب بينايي بودند. شايع ترين علت آتروفي دو طرفه عصب بينايي، ضايعات فشارنده و شايع ترين علت آتروفي يک طرفه عصب بينايي، ضايعات ايسکميک بودند.

نتيجه گيري: شايع ترين علت آتروفي عصب بينايي در افراد زير 40 سال، ضايعات فشارنده و در افراد بالاي 40 سال، ضايعات ايسکميک هستند.

 نسخه قابل چاپ