بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: پژوهش حاضر براي برسي تاثير ورزش صبحگاهي در کاهش پرخاشگري کودکان کم توان ذهني آموزش پذير انجام شده است.
روش: به منظور انتخاب نمونه هاي مورد مطالعه يک آموزشگاه به شيوه در دسترس انتخاب و دانش آموزان آن با استفاده از آزمون پرخاشگري زاهدي فر مورد غربال گري قرار گرفتند. بدين وسيله 14 دانش آموز کم توان ذهني آموزش پذير پرخاشگر 17-9 ساله انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و کنترل تقسيم شدند. پژوهش به نتيجه نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل همراه با پيگيري انجام شد. براي تحليل داده ها از روش اندازه گيري مکرر استفاده شد.
يافته ها: نتايج نشان دادند که اجراي برنامه ورزش صبحگاهي به طور معناداري پرخاشگري آزمودني ها را کاهش داده است و بعد از يک ماه پيگيري نيز آشکار شد که نتايج به دست آمده پايدار مانده اند.
نتيجه گيري: ورزش صبحگاهي در مدارس کودکان کم توان ذهني، پرخاشگري آنها را کاهش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

هدف: در مطالعه حاضر هدف، بررسي رابطه راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان (CERQ) و رابطه آن با افسردگي و اضطراب در دانش آموزان مراکز راهنمايي استعدادهاي درخشان شيراز بود.
روش: براي دستيابي به اين هدف همه دانش آموزان کلاس هاي اول تا سوم مراکز راهنمايي استعدادهاي درخشان شهر شيراز (500) نفر به تکميل CERQ و شاخص هاي افسردگي و اضطراب مقياس SCL-90-R پرداختند. از ضريب آلفاي کرونباخ براي بررسي پاياني، و از روش هاي تحليل عوامل و همبستگي نمره کل با نمرات خرده مقياس ها براي بررسي روايي CERQ استفاده شد.
يافته ها: نتايج ضمن تاييد پاياني و روايي CERQ نشان دادند که بدون توجه به جنسيت پاسخ دهنده، راهبردهاي شناختي مقصر دانستن خود، تمرکز بر تفکر، باز ارزيابي مثبت، مصيبت بار تلقي کردن، و مقصر دانستن ديگران پيش بيني کننده هاي مهم افسردگي و اضطراب بودند.
نتيجه گيري: نتيجه کلي اين تحقق نشان مي دهد که راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان از جمله مقصر دانستن ديگران پيش بيني کننده افسردگي و اضطراب هستند.

 نسخه قابل چاپ

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين تاثير قصه درماني بر کاهش علايم افسردگي کودکان بوده است.
روش: بدين منظور در چهارچوب روش پژوهشي نيمه آزمايشي 5 نفر از دانش آموزان افسرده پايه چهارم و پنجم ابتدايي در پژوهش شرکت داده شدند. طرح پژوهش از نوع پيش آزمون- پس آزمون بدون گروه کنترل بوده است. پرسشنامه علايم مرضي کودکان مورد استفاده قرار گرفت. پس از انجام پيش آزمون برنامه قصه درماني به مدت 24 جلسه 60 دقيقه اي (دو بار در هفته) اجرا شد و در پايان پس آزمون انجام شد.
يافته ها: نتايج نشان داد که افسردگي تمام آزمودني ها در پايان برنامه درماني کاهش يافت. علاوه بر اين قصه درماني بر درمان اختلال هاي همبود شامل اختلال هاي اضطرابي و لجبازي و نافرماني موثر بوده است.
نتيجه گيري: قصه درماني علايم افسردگي، اضطراب و هراس را در کودکان افسرده کاهش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

هدف: هدف اين تحقيق تعيين ميزان شيوع اختلال حساب نارسايي در ميان دانش آموزان دبستاني شهر اردبيل بوده است.
روش: با توجه به نسبت جمعيت دانش آموزان در دو ناحيه (1و2) شهر اردبيل در سال تحصيلي 85- 1384 با استفاده از نمونه گيري تصادفي خوشه اي 4 آموزشگاه از ناحيه 2و 6 آموزشگاه از ناحيه يک انتخاب شدند که شامل 1171 نفر از پايه هاي دوم تا پنجم بود و براي بررسي عملکرد دانش آموزان در رياضي از مجموعه آزمون استاندارد شده حساب شلو استفاده شده است. همچنين ماهيت موضوع ايجاب مي کرد که از روش زمينه يابي استفاده شود.
يافته ها: نتايج نشان مي دهند که در مجموعه آزمون حساب، 44 دانش آموز دو انحراف معيار زير ميانگين بودند که مبتلا به اختلال حساب نارسايي تشخيص داده شدند و ميزان شيوع اختلال حساب نارسايي 3.76 درصد برآورد شد. همچنين ميزان شيوع اختلال حساب نارسايي در بين پسران به طور معناداري بالاتر از دختران بود.
نتيجه گيري: ميزان شيوع اختلال حساب نارسايي در کودکان ابتدايي شهر اردبيل مطابق با يافته هاي جهاني است اما ميزان شيوع اختلال حساب نارسايي در ميان پسران بالاتر است که نشانگر مشکلات بيشتر پسران دانش آموز در درس رياضي است.

 نسخه قابل چاپ

هدف: هدف از اين مقاله، معرفي و توصيف آگاهي واج شناختي است. آگاهي واج شناختي که عبارتست از آگاهي از ساختمان آوايي کلمات، مهارتي است فرا زباني و داراي سه سطح واجي، هجايي و درون هجايي.
نتيجه گيري: چون مهارت آگاهي واج شناختي، عاملي است موثر بر يادگيري خواندن و نوشتن، لذا با استفاده از برنامه هاي آموزشي مبتني بر آگاهي واج شناختي، مي توان پيشرفت خوانداري و نوشتاري کودکان را تسهيل کرد.

 نسخه قابل چاپ

هدف: بررسي تاثير نرم افزار كمك آموزشي رايانه اي طراحي شده (حساب يار) براي آموزش شمارس، جمع و تفريق دانش آموزان با نارسايي يادگيري خاص در حساب بوده است.
روش: با بهره گيري از روش شبه آزمايشي، تعداد 20 دانش آموز 8-7 ساله دچار اين اختلال از بين جامعه آماري اين دانش آموزان در شهر تهران پس از انتخاب و همتاسازي به صورت تصادفي در طرح پيش آزمون - پس آزمون به دو گروه آزمايش و كنترل، تقسيم شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات براي متغير يادگيري (شمارش، جمع و تفريق) آزمون ايران كي مت (محمد اسماعيل و هومن، 1381) بود. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از آمار توصيفي و استنباطي (t دو گروه مستقل و وابسته) استفاده شد.
يافته ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه به كارگيري نرم افزار كمك آموزشي طراحي شده در يادگيري شمارش، جمع و تفريق، در دانش آموزان دچار اختلال ويژه در يادگيري رياضيات تاثير مثبت دارد. بنابراين به نظر مي رسد اين نرم افزار براي اين گروه از دانش آموزان مناسب باشد.
نتيجه گيري: با استفاده از نرم افزار كمك آموزشي رايانه اي مي توان شمارش، جمع و تفريق را به دانش آموزان دچار اختلال رياضي، آموزش داد.

 نسخه قابل چاپ

هدف: در اين مطالعه تلاش شد مدل پردازش واج شناختي در نمونه اي از دو زبانه هاي عادي و نارساخوان تركي - فارسي زبان آموزش شود.
روش: به اين منظور از بين دانش آموزان 10-8 ساله دو زبانه شهر تبريز از طريق نمونه گيري هدفمند 138 دانش آموز پسر نارساخوان و 138 دانش آموز پسر عادي انتخاب و با توجه به متغيرهاي سن، جنس و هوش همتا شدند. آزمون هاي آگاهي واج شناختي، حافظه فعال واج شناختي، ناميدن سريع خودكار و خواندن درهر دو گروه اجرا شد.
يافته ها: نتايج بدست آمده نشان دادند مدل  پردازش واج شناختي در گروه عادي دو زبانه مدل تبييني مناسب تري به شمار مي رود. بر اين اساس، مولفه هاي آگاهي واج شناختي، ناميدن سريع خودكار و حافظه فعال واج شناختي داراي روابط علي معني دار با سرعت و صحت خواندن مي باشند. به عبارتي مدل بدست آمده از داده ها در اين گروه با مدل تئوريكي آزمون شده مطابقت دارد و اين مدل قادر به تبيين و پيش بيني عملكرد خواندن فرد است. بر اين اساس مي توان نتيجه گرفت مدل آزمون شده در گروه دو زبانه عادي مدل مناسبي است؛ زيرا همه مسيرهاي مهم و معنادار ممكن بين متغيرها را در خود داشته است. در گروه نارساخوان، داده هاي به دست آمده كاملا با مدل تئوريكي هماهنگي و تطابق ندارند و روابط علي حافظه فعال واج شناختي به سرعت و صحت خواندن و مسير آگاهي واج شناختي به سرعت خواندن معني دار نيست و در نتيجه آنها به خوبي در مدل قرار نمي گيرند. مجموع نتايج مربوط به دو زبانه هاي نارساخوان نشان مي دهند كه با وجود برازش داده ها با مدل تئوريكي، مدل كاملا مناسب داده ها نيست و مولفه حافظه فعال واج شناختي، نمي تواند نقش موثري در كاهش و افزايش زمان و خطاهاي خواندن داشته باشد و آگاهي واج شناختي نيز نتوانسته بر متغير سرعت خواندن موثر واقع شود.
نتيجه گيري: در كل يافته ها نشان دادند مدل پردازش واج شناختي خواندن براي گروه عادي دو زبانه مدل مناسب تري است.

 نسخه قابل چاپ

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي ساختار عاملي فرم گزارش معلم آخنباخ با استفاده از رويكرد تحليل عاملي تاييدي به اجرا درآمد.
روش: در اين مطالعه از بخشي از داده هاي پژوهشي مينايي (1384)، استفاده شد كه شامل 693 دانش آموز پسر و 588 دانش آموز دختر مدارس ابتدايي، راهنمايي و متوسطه شهر تهران است كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي چند مرحله اي انتخاب شده اند. براي برآورد پارامترها و برازش مدل از تابع كمترين مجذورات وزن دار استفاده شد.
يافته ها: براي ارزيابي كفايت برازش مدل از شاخص ريشه دوم برآورد واريانس خطاي تقريب، شاخص برازش تطبيقي، ريشه دوم ميانگين مجذورات پس مانده هاي استاندارد شده، شاخص تاكر - لويز، شاخص خوبي برازندگي و شاخص تعديل يافته خوبي برازندگي استفاده شد. نتايج نشان داد كه مدل 8 عاملي همبسته آخنباخ از برازش خوبي با داده ها برخوردار است. اين يافته شاهد ديگري در زمينه روايي دروني سازه فرم گزارش معلم فراهم آورد. علاوه بر اين، نتايج نشان داد كه سندرمهاي فرم مورد بحث همپوشي كامل با همديگر ندارند. اين مطلب حاكي از آن است كه سندرمها واجد روايي تشخيصي هستند.
نتيجه گيري: بطور كلي، يافته هاي پژوهش بيانگر اين است كه ساختار عاملي فرم گزارش معلم از برازش مطلوبي براي دانش آموزان 6 - 18 سال شهر تهران دارد و از آن مي توان بعنوان ابزاري روا در سنجش 8 اختلال عاطفي - رفتاري استفاده كرد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

هدف: پژوهش حاضر با هدف كلي «بررسي انواع غلطهاي املايي بريل فارسي در بين دانش آموزان مقطع ابتدايي مشغول به تحصيل در مراكز ويژه آموزش نابينايان در شهرهاي تهران و اصفهان» انجام شده است. اهداف ويژه تحقيق شامل طبقه بندي انواع غلطهاي املايي بريل، تعيين شايع ترين انواع غلط در پايه هاي اول تا پنجم، مقايسه شيوع انواع غلط با توجه به پايه تحصيلي، جنس دانش آموزان و سطح عملكرد آنها در درس املاست.
روش: جامعه آماري در اين تحقيق شامل كليه دانش آموزان مبتلا به آسيبهاي بينايي شاغل به تحصيل در مراكز ويژه آموزش نابينايان در شهرهاي تهران و اصفهان است كه از خط بريل استفاده مي كنند. از طريق روش نمونه گيري قضاوتي 106 نفر از دانش آموزان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين تحقيق 5 متن املاي محقق ساخته برگرفته از متن كتاب درسي فارسي در هر پايه بود.
يافته ها: پس از اجراي آزمونها به صورت گروهي و استخراج انواع غلط، غلطها به ده طبقه تقسيم شدند و با استفاده از آزمون ناپارامتريك خي دو به بررسي اهداف پرداخته شد. نتايج نشان داد كه در هر پنج پايه غلط نوع اول (اشكال در حروف هم صوت) داراي بيشترين فراواني است؛ همچنين بين ميزان شيوع انواع غلط در پايه هاي مختلف و نيز در دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معني دار به دست نيامد. اما بين ميزان شيوع انواع غلط در بين دانش آموزان قوي و ضعيف تفاوت معني داري به دست آمد.
نتيجه گيري: اشكال در حروف هم صوت فراوان ترين اغلاط املايي خط بريل در هر پنج پايه است.

 نسخه قابل چاپ

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير قصه درماني بر راهبردهاي رويارويي كودكان با مشكلات يادگيري است.
روش: درچهارچوب طرح آزمايشي، 20 نفر از دانش آموزان پايه چهارم (10 دختر و 10 پسر) با مشكلات يادگيري در دو گروه آزمايش و كنترل شركت داده شدند. طرح پژوهش از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بوده است. براي اندازه گيري راهبردهاي رويارويي از سياهه راهبردهاي رويارويي كودكان (CCSC) استفاده شد. گروه آزمايش به مدت 12 جلسه 30 دقيقه اي طي 4 هفته تحت قصه درماني قرار گرفتند. براي تحليل داده ها از روش تحليل واريانس چند متغيري و تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر استفاده شد.
يافته ها: نتايج نشان داد كه قصه درماني موجب بهبود راهبردهاي رويارويي كودكان با مشكلات يادگيري مي شود.
نتيجه گيري: مقايسه انواع رويه هاي قصه درماني در حيطه هاي متفاوت روان درماني كودكان مي تواند موضوعي چالش انگيز براي پژوهشگران باشد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

هدف: پژوهش حاضر به منظور طبقه بندي خطاهاي املايي دانش آموزان و تعيين توزيع فراواني خطاها درهر طبقه و بررسي چگونگي پردازش املايي صورت هاي زبان فارسي در كودكان مورد مطالعه با توجه به اطلاعات زباني و غيرزباني انجام شده است.
روش: در اين پژوهش از طبقه بندي گارمن (1996) استفاده شده كه معتقد است دانش آموز كودك هنگام املا نويسي علاوه بر حافظه، از دانش زباني خود نيز كمك مي گيرد كه اين دانش ممكن است اطلاعات رسم الخطي، ساختواژي، نحوي يا معنايي باشد. لذا روش پژوهش، توصيفي مقطعي و نمونه آن 85 نفر بوده است. 20 املا از ابتدا، ميانه و پايان سال تحصيلي و يك آزمون املايي شامل 246 «واژه و عبارت هدف» به عنوان ابزارهاي اصلي تحقيق مورد استفاده قرار گرفته اند.
يافته ها: يافته هاي تحقيق نشان داد كه بيشترين خطاهاي املايي دانش آموزان پايه دوم ابتدايي در سطح نويسه و كمترين آن مربوط به سطح علامت (مانند تشديد) است و از لحاظ نوع خطا، جانشيني بيشترين درصد خطاها را به خود اختصاص مي دهد. همچنين كمترين نوع خطاها جابه جايي، تكرار و ادغام بود كه اكثرا غيرزبان شناختي بودند و مي توان مانند خطاهاي گفتاري آنها را لغزش قلمي به شمار آورد. در سطوح زبان نيز بيشترين درصد خطاها مربوط به «واژه» و كمترين خطاها مربوط به «هجا» بوده است.
نتيجه گيري: نتيجه تحقيق نشان مي دهد كه بيشترين خطاهاي املايي آزمودني ها، زبان شناختي و ناشي از مشكلات نظام نوشتاري زبان فارسي است؛ همچنين نتايج تحقيق نشان مي دهد كه دانش آموزان علاوه بر حافظه بصري، از اطلاعات زباني نيز سود مي برند و پردازش صورت هاي املايي كه با به كارگيري اطلاعات زباني توليد مي شوند، براي آنها آسان تر از صورت هايي است كه با اطلاعات غيرزباني (بصري) توليد مي شوند.

 نسخه قابل چاپ

هدف: هدف از اين تحقيق بررسي تاثير آموزش مهارت هاي زندگي بر ميزان فشار رواني مادران كودكان عقب مانده ذهني و عادي شهرستان مباركه در استان اصفهان بود.
روش: جامعه آماري اين پژوهش شامل 465 مادر داراي كودك عقب مانده ذهني بود كه فرزندان آنها در بهزيستي داراي پرونده و نيز 13426 مادر داراي فرزند عادي بود كه از جامعه اول 60 نفر به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. همچنين با مراجعه به اداره ثبت احوال 60 نفر از مادران داراي كودك سالم به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه سنجش فشار رواني فرم فردريك، مجموعه آموزش مهارت هاي زندگي طراحي شده در يونيسف و پرسشنامه جمعيت شناسي محقق ساخته بود. در چارچوب روش نيمه تجربي 120 نفر از مادران داراي فرزند عقب مانده ذهني تربيت پذير و حمايتي تحت پوشش بهزيستي و مادران داراي فرزند سالم كه به صورت تصادفي از جامعه آماري انتخاب شده بودند، پس از انجام پيش آزمون به صورت تصادفي به دو گروه 60 نفري (شامل 30 نفر از مادران كودكان عقب مانده ذهني و 30 نفر از مادران كودكان عادي) آزمايش و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش در 10 مرحله (در طول 32 جلسه) آموزش مهارت هاي زندگي طراحي شده در يونيسف شركت كردند. مادران گروه كنترل هيچ گونه آموزشي دريافت نكردند.
يافته ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه تفاوت بين نمرات باقي مانده گروه آزمايش و گروه كنترل معني دار است (P<0.0001). بنابراين تاثير آموزش مهارت هاي زندگي بر ميزان فشار رواني مادران گروه آزمايش تحقيق تاييد شد. اما تفاوت ميزان فشار رواني مادران داراي فرزند عقب مانده ذهني و فرزند عادي و تفاوت مادران داراي پسر و دختر عقب مانده ذهني مورد تاييد قرار نگرفت. همچنين تعامل بين عضويت گروهي و نوع مادر (عقب مانده ذهني و عادي) و جنسيت فرزند معني دار نبود.
نتيجه گيري: آموزش مهارت هاي زندگي به مادران كودكان عقب مانده ذهني ميزان فشاررواني آنها را كاهش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

هدف: پژوهش حاضر به منظور مقايسه ويژگيهاي روان شناختي دانش آموزان نارسانويس و عادي اجرا شد.
روش: در اين پژوهش 160 دانش آموز پاي سوم ابتدايي (40 دانش آموز پسر نارسانويس، 40 دانش آموز دختر نارسانويس، 40 دانش آموز پسر عادي نويس و 40 دانش آموز دختر عادي) از شهرستان هاي شمال، مرکز و جنوب استان آذربايجان غربي (ماکو، اروميه و اشنويه) شرکت داشتند. اين پژوهش در دو مرحله اجرا شد: در مرحله اول، پس از انتخاب تصادفي شهرستانها و مدارس، دانش آموزان نارسانويس بر اساس نتايج آزمون هوشي اسلوسن، نمرات املا دانش آموزان و و ميزان سلامت بينايي و شنوايي شناسايي شدند. در مرحله بعد، آزمونها و پرسشنامه هاي مرتبط با سنجش ويژگي هاي روان شناختي از قبيل آزمون تشخيص تواي حافظه شنوايي – بينايي، آزمون توالي حافظه بينايي – ترسيمي، آزمون تشخيص شنوايي و پرسشنامه ارزيابي رفتاري راتر بر اساس دستورالعملهاي مربوطه بر روي دانش آموزان نارسانويس و عادي اجرا شد.
يافته ها: نتايج حاصل از آزمونهاي آماري نشان داد که: (1 دانش آموزان گروه هاي نارسانويس و عادي در ويژگيهاي روان شناختي اضطراب – افسردگي، ناسازگاري اجتماعي و کمبود توجه، تفاوت معني داري دارند، اما در ويژگي هايي نظير پرخاشگري – بيش فعالي و رفتارهاي ضد اجتماعي تفاوت ها معني دار نبود. (2 تفاوت بين گروه هاي نارسانويس و عادي در متغيرهاي روان شناختي مربوط به حافظه ديداري، شنيداري و همچنين حساسيت شنيداري معني دار بود.
نتيجه گيري: در اين مقاله نتايج، محدوديت ها و پيشنهادهايي براي پژوهش هاي بعدي مورد بحث قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ