بانک مقالات رشته علوم تربیتی

در اين پژوهش رابطه هوش هيجاني با استراتژي هاي مديريت تعارض مديران بررسي شده است. 113 نفر از مديران دبيرستان هاي دولتي شهر تبريز در پژوهش شرکت کردند و از آنها خواسته شد به پرسش نامه هوش هيجاني و پرسش نامه استراتژي هاي مديريت تعارض پاسخ دهند. پژوهش حاضر در زمره تحقيقات توصيفي – همبستگي است. براي تحليل داده ها از فراواني، درصد، ميانگين، انحراف معيار و ضريب همبستگي استفاده شد. يافته ها نشان داد هوش هيجاني همبستگي مثبت و معناداري با استراتژي راه حل گرايي دارد. در ميان مديران با سابقه رابطه منفي و معني داري بين هوش هيجاني با استراتژي هاي کنترل و فقدان مقابله ديده شد. افزون بر اين، تفاوت معني داري بين هوش هيجاني و نوع استراتژي هاي مورد استفاده مديران زن و مرد مشاهده نشد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اجراي اين پژوهش بررسي رابطه سبک هاي تفکر با ميزان يادگيري مباني فناوري اطلاعات و ارتباطات در ميان دانش آموزان دختر و پسر مدارس فني و حرفه اي شهرستان تهران است جامعه آماري اين پژوهش را کليه دانش آموزان سال دوم هنرستانهاي فني و حرفه اي شهرستان تهران تشکيل مي دادند. و نمونه آماري آن 250 نفر است، که به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري در اين پژوهش دو پرسشنامه سبک هاي تفکر (استرنبرگ) و پرسشنامه معلم ساخته مهارتهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات بود. داده هاي پژوهش با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي (رگرسيون گام به گام) تحليل شد و نتايج نشان داد که: بين سه متغير پيش بين سبک هاي تفکر اجرايي، قضايي و قانونگذرانه با ميزان يادگيري مباني فناوري اطلاعات و ارتباطات رابطه معني داري وجود دارد و اين سه متغير قدرت پيش بيني متغير ملاک را دارند. ضريب همبستگي بين سبک تفکر اجرايي با ميزان يادگيري مباني فناوري اطلاعات و ارتباطات در سطح 0.05 منفي و معني دار بود. بين سبک تفکر قضايي و قانون گذارانه با ميزان يادگيري مباني فناوري اطلاعات و ارتباطات رابطه مثبت و معني داري در سطح 0.01 وجود دارد. رابطه سبک هاي تفکر با ميزان يادگيري مباني فناوري اطلاعات و ارتباطات بر حسب جنسيت معنادار نيست.

 نسخه قابل چاپ

هدف اصلي مطالعه حاضر بررسي اثربخشي سه روش آموزشي ايمن سازي رواني، مهارتهاي مطالعه و ترکيبي از اين دو روش در افزايش خودکارآمدي در چهار گروه از دانش آموزان داراي اضطراب امتحان است. نمونه آماري اين تحقيق 80 نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول ساکن اردبيل در سال 1385 بودند که از 450 نمونه و با توجه به پرسشنامه اسپيل برگر انتخاب شدند و روشهاي آموزشي ايمن سازي رواني، مهارتهاي مطالعه و ترکيبي از اين دو روش براي چهار گروه اجرا شد که سه گروه آموزشي و يک گروه گواه بودند. تجزيه و تحليل اطلاعات نشان داد که بين روشهاي آموزش ايمن سازي رواني مايکنبام و آموزش مهارت هاي مطالعه و ترکيبي از دو روش با گروه کنترل تفاوت معني داري وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر با هدف بررسي و شناخت زيرساخت هاي آموزشي نظام آموزش از راه دور به ويژه چگونگي توزيع امکانات و خدمات آموزشي در مراکز و واحدهاي آموزشي دانشگاه پيام نور در سطح کشور و در پيوند با ساختار آموزشي به روش توصيفي – پيمايشي انجام شده است.
جامعه آماري از دو گروه اساتيد و دانشجويان در مراکز و واحدهاي آموزشي در 30 استان کشور (70 مرکز و واحد آموزشي) انتخاب شده است. سپس با شيوه اسنادي و پيمايشي با استفاده از دو پرسشنامه محقق ساخته (پرسشنامه دانشجويان، پرسشنامه اساتيد) اجرا شده است که پايايي آنها از طريق اجراي آزمون مجدد و محاسبه الفاي کرونباخ براي دانشجويان %82 و اساتيد %80 به دست آمد. آنگاه براي پردازش اطلاعات از نرم افزار (Excel) و براي تجزيه و تحليل آماري از نرم افزار (SPSS) استفاده شد. سپس براي هر دانشگاه استان نياز سنجي آموزش و خدماتي بررسي و مقايسه شد. و يافته هاي پژوهش نشان داد که:
1. بين امکانات و خدمات آموزشي در مراکز و واحدهاي آموزشي دانشگاه پيام نور با نيازهاي آموزشي دانشجويان همخواني وجود ندارد. به طوري که در اکثر مراکز آموزشي امکانات و خدمات آموزشي متناسب پاسخ گوي نيازهاي آموزشي دانشجويان نبوده است.
2. توزيع امکانات و خدمات آموزشي در مراکز و واحدهاي آموزشي دانشگاه پيام نور از ديدگاه اعضا هيات علمي متناسب نيست به عبارت ديگر وضعيت امکانات و خدمات آموزشي در مراکز آموزشي از ديدگاه اعضا هيات علمي پايين تر از متوسط قرار دارد.
3. توزيع امکانات و خدمات آموزشي با نوع مراکز و واحدهاي آموزشي دانشگاه پيام نور متناسب نيست. به طوري که در مراکز بزرگ آموزشي توزيع امکانات و خدمات آموزشي نسبت به مراکز متوسط و کوچک در سطح پايين تري ارايه مي شود.
4. توزيع امکانات و خدمات آموزشي در مراکز و واحدهاي آموزشي دانشگاه پيام نور از نظر اعضا هيات علمي و دانشجويان اين دانشگاه متناسب نيست.

 نسخه قابل چاپ

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بين خود پنداري دانش آموزان و شيوه هاي فرزندپروري والدين و همچنين مقايسه خود پنداري دانش آموزان دختر و پسر به طور كلي و به تفكيك در زمينه هاي تحصيلي، اجتماعي، ورزشي و ارزشي بود. نمونه آماري مورد پژوهش 150 نفر دختر و پسر در مقطع پنجم ابتدايي شهرستان شيراز را شامل بود به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه زمينه يابي ادراك خود و پرسشنامه محيط خانوادگي استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين خود پنداري كلي آزمودني ها و محيط خانوادگي گرم و حمايت پذير همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد. بين خودپنداري دختران و محيط خانوادگي گرم و حمايت پذير نيز همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد. از سوي ديگر بين خود پنداري كلي دختران و پسران تفاوت معناداري به نفع پسران وجود دارد. در بررسي مقوله هاي مختلف خود پنداري نتايج نشان داد كه تنها در خود پنداري تحصيلي ميان دختران و پسران تفاوت معناداري به نفع پسران وجود دارد. بررسي ها همچنين نشان داد كه دانش آموزان دختر و پسر براي نظر پدر و مادر خود نسبت به معلم و دوست اهميت بيشتري قائل هستند. در راستاي اين پژوهش پيشنهاد هايي ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش، رابطه بين متغيرهاي هوش هيجاني و خلاقيت با پيشرفت تحصيلي دانشجويان دانشگاه شاهد در سال تحصيلي (85-84) بررسي شده است. تعداد (394) نفر از دانشجويان دختر و پسر دانشگاه شاهد كه به شيوه تصادفي انتخاب شده بودند به عنوان گروه نمونه تحقيق انتخاب شدند. اطلاعات مربوط به متغير هاي تحقيق از آزمون هاي هوش هيجاني «شرينگ» (1995) و آزمون خلاقيت «گيلفورد» (1987) به دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها از مدل آماري ضريب همبستگي به منظور مشخص كردن رابطه متغير هاي مورد نظر با پيشرفت تحصيلي و از رگرسيون گام به گام براي شناسايي سهم تبييني هر يك از متغير ها استفاده شد. از آزمون t مستقل و تحليل واريانس يك راهه نيز براي تعيين رابطه متغير ها با عوامل جمعيت شناختي همچون جنس و رشته تحصيلي دانشجويان استفاده شد.
نتايج نشان داد كه پيشرفت تحصيلي دانشجويان (معدل كل آنها) با هفت متغير پيش بيني كننده، در سطح 0.01 رابطه معناداري (با جهت مثبت) دارند، كه سيالي، انعطاف پذيري، بسط، ابتكار، خود انگيزي، خود آگاهي و خود كنترلي را شامل بودند. بيشترين ميزان همبستگي در خصوص پيش بيني پيشرفت تحصيلي مربوط به متغير «سيالي» (0.334) و كمترين ميزان همبستگي، مربوط به متغير «خود كنترلي» با مقدار (0.105) بود. متغير هاي همدلي و مهارت اجتماعي با پيشرفت تحصيلي رابطه معنا داري را نشان ندادند.
نتايج تحليل رگرسيون به منظور تبيين سهم هر يك از متغير هاي هوش هيجاني و خلاقيت به تفكيك در پيش بيني پيشرفت تحصيلي نيز نشان داده كه به ترتيب متغير هاي «سيالي»، «انعطاف پذيري»، «بسط»، «ابتكار»، «خودانگيزي»، و «خودآگاهي» بيشترين سهم را دارند. نتايج به دست آمده از آزمون t مستقل نيز نشان داد كه بين هوش هيجاني و خلاقيت دانشجويان دختر و پسر در پيش بيني پيشرفت تحصيلي آنها تفاوت معناداري وجود ندارد.

 نسخه قابل چاپ

براي ارزشيابي طرح مجتمع هاي آموزشي، اطلاعات لازم از منابع متعدد و با استفاده از ابزارهاي مختلف (مطالعه اسناد، مصاحبه و پرسشنامه) جمع آوري شد. در سطح كشور، حجم نمونه آماري 3674 نفر بود كه از ميان گروه هاي مختلف انتخاب شدند: و با 64 نفر كارشناس، 56 نفر رئيس مجتمع آموزشي، 42 نفر نماينده انجمن اوليا و مربيان در هيات امنا، 50 نفر نماينده معلمان در هيات امنا، 52 نفر مديران مدارس در هيات امنا، 40 نفر نماينده آموزش و پرورش در هيات امنا مصاحبه شد. همچنين، تعداد 220 مدير مدرسه، 1000 معلم، 1050 ولي دانش آموز و 1100 دانش آموز، به پرسشنامه هاي ويژه پاسخ دادند. يافته هاي مطالعه حاضر نشان داد كه بيشتر افراد نمونه آماري دستورالعمل اجراي طرح را مناسب ارزيابي كرده اند، ولي تاسيس مجتمع هاي آموزشي را مستلزم تامين شرايط ويژه اي دانسته اند كه از اين شرايط غفلت شده است. بسياري از مصاحبه شونده ها درباره افزايش اختيار مديران مدارس ابراز ترديد كرده يا به كاهش اختيار مديران مدارس در اثر تاسيس مجتمع اشاره كرده اند. بيش از 70 درصد اعضا هيات هاي امنا، مديران مدارس، معلمان، دانش آموزان و اوليا آنها درباره جنبه هاي مختلف طرح و وظايف اختصاصي خود ابهام دارند. بنابراين، اطلاع رساني و نظارت از حوزه ستادي و سازمان آموزش و پرورش استان بسيار ضعيف ارزيابي مي شود. مدارس عضو مجتمع هاي فعال در برخي زمينه ها‌ (برگزاري جلسه هاي آموزش خانواده، اردوهاي دانش آموزي، مسابقه هاي علمي و استفاده مشترك از امكانات آموزشي) همكاري كرده اند، ولي وسعت و كيفيت فعاليت ها در حد مطلوب نبود و تاثير اختصاصي طرح مورد نظر بر فعاليت ها و عملكرد مدارس عضو ناچيز ارزيابي مي شود. بيش از 70 درصد عوامل اصلي مجتمع ها، اعتقاد دارند كه در اثر تاسيس مجتمع هاي آموزشي در برنامه مدارس عضو تغييرات محسوسي به وجود نيامده است. مجموعه شواهد فراهم شده نشان مي دهد كه در زمينه مديريت منابع مالي و نيروي انساني و فضا و تجهيزات آموزشي اقدام مهمي انجام نشده است. موفقيت آميز نبودن طرح را مي توان به چند عامل اساسي نسبت داد كه يكي از آنها واكنش گروه هاي ذي نفع نسبت به طرح است. بي تفاوتي يا ضعف احساس تعهد عوامل انساني نسبت به طرح كاملا مشهود بوده و كمبود انگيزه در همه سطوح اداري به چشم مي خورد. به همين دليل، طرح به صورت خيلي ناقص اجرا شده است. در واقع، شرايط مطلوب براي اجراي طرح مجتمع هاي آموزشي در ايران فراهم نبوده است.

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه هوش هيجاني، خلاقيت هيجاني و خلاقيت در دانشجويان هنر، ادبيات و علوم پايه دانشگاه مازندران انجام شده است.
ابزار پژوهش آزمون هوش هيجاني بار آن، آزمون خلاقيت هيجاني آوريل و مقياس رفتار انديشه پردازي رانكو بوده است كه در يك نمونه 183 نفري از دانشجويان فوق الذكر دانشگاه مازندران اجرا شد. داده هاي حاصل از طريق آزمون تحليل واريانس (ANOVA)، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون تجزيه و تحليل شد.
نتايج پژوهش حاكي از نبود تفاوت معني دار دانشجويان گروه هاي تحصيلي مورد پژوهش در هوش هيجاني و خلاقيت بوده است. اما در خلاقيت هيجاني ميان دانشجويان گروه هنر با دانشجويان گروه ادبيات و علوم پايه تفاوت معني دار وجود داشت. نتايج مرتبط با همبستگي نيز حاكي از همبستگي ضعيف بين هوش هيجاني و خلاقيت هيجاني، فقدان همبستگي هوش هيجاني و خلاقيت و همبستگي متوسط خلاقيت هيجاني و خلاقيت بوده است.
تحليل رگرسيون خلاقيت بر هوش هيجاني و خلاقيت هيجاني حاكي از رگرسيون خلاقيت بر خلاقيت هيجاني بوده است و بررسي يافته ها نمايانگر دخالت فرآيند هاي ذهني متفاوت تفكر همگرا، تفكر واگرا در هوش هيجاني و خلاقيت هيجاني و خلاقيت مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

هوش هيجاني در شكوفايي توانايي هاي افراد عاملي مهم است و با موفقيت، كارايي، سلامتي، رضايت از زندگي و به طور كلي با قدرت تفكر و هوش رابطه مثبت دارد. بنابراين، بررسي روش هاي پرورش هوش هيجاني به پرورش تمام اين توانايي ها در فرد مي انجامد. در همين راستا هدف از اين پژوهش بررسي تاثير آموزش "مهارت هاي مديريت هيجان" بر هوش هيجاني دانش آموزان است. محقق اين مهارت ها را براساس عوامل مختلف موثر بر هيجان در قالب برنامه آموزشي، تهيه كرده است. در اين تحقيق، از روش نيمه تجربي استفاده شده است و از روش نمونه گيري خوشه اي براي انتخاب 103 دختر و 124 پسر گروه نمونه استفاده شده است. ابزار اندازه گيري آزمون هوش هيجاني برادبري و گريوز (1384) بوده و براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري تحليل واريانس و تحليل كواريانس، كروسكال واليس و من ويتني استفاده شده است. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه آموزش مهارت هاي مديريت هيجان تفاوت معنا داري بين دو گروه آزمايش و كنترل از نظر هوش هيجاني را باعث شده است. همچنين در مولفه هاي هوش هيجاني ميان گروه هاي آزمايش و كنترل تفاوت معنا داري در زمينه خود آگاهي و مديريت رابطه مشاهده شد. بنابراين، يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه آموزش مهارت هاي مديريت هيجان خصوصا در زمينه خود آگاهي و مديريت رابطه، افزايش هوش هيجاني دانش آموزان را باعث شده است.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش به منظور بررسي و مقايسه شيوه ها و سبك هاي يادگيري دانشجويان دانشكده هاي مختلف دانشگاه الزهرا انجام شد. از بين دانشكده هاي دانشگاه الزهرا، دانشكده هاي هنر، فني، علوم پايه و روانشناسي به صورت تصادفي انتخاب شد و 312 نفر از دانشجويان اين دانشكده ها به روش نمونه گيري خوشه اي- تصادفي،‌ به عنوان گروه آزمون انتخاب شدند. براي اندازه گيري متغير هاي پژوهش (شيوه ها و سبك هاي يادگيري) از پرسشنامه سبك هاي يادگيري كلب استفاده شد. يافته ها نشان داد كه دانشجويان دانشكده هاي مختلف از شيوه ها و سبك هاي يادگيري متفاوتي استفاده مي كنند. دانشجويان دانشكده هنر بيشتر از شيوه تجربه عيني و سبك هاي واگرا انطباق يابنده، دانشجويان دانشكده فني از شيوه هاي مشاهده تاملي و مفهوم سازي انتزاعي و سبك جذب كننده، دانشجويان دانشكده روانشناسي از شيوه هاي آزمايشگري فعال، مفهوم سازي انتزاعي و سبك همگرا و دانشجويان دانشكده علوم پايه نيز از شيوه مفهوم سازي انتزاعي و سبك همگرا استفاده مي كنند.
در اين پژوهش، به منظور كارآمدي و رضايت تحصيلي شغلي دانشجويان، پيشنهاد شده است سبك ها و شيوه هاي خاص يادگيري آنها در دوران قبل از دانشگاه بررسي شود و براساس آن و با توجه به علايق دانش آموزان، رشته تحصيلي مناسب آنها انتخاب شود، همچنين مي توان شيوه ها و سبك هاي مناسب رشته مورد دلخواه دانش آموزان را به آنها آموزش داد تا در تحصيل رشته مورد نظر موفق باشند.

 نسخه قابل چاپ

اين مقاله برگرفته از يك پژوهش كيفي است كه با روش تطبيقي و به كمك الگوي بردي از يك طرف همچنين روش توصيفي تحليلي برنامه درسي آموزش علوم در چند كشور جهان، را بررسي كرده است. بدين منظور اسناد و مدارك مرتبط با موضوع در كشورهاي پيشرو در زمينه علوم و فن آوري (كشورهاي منتخب) گردآوري توصيف، تفسير، همجواري و مقايسه آنها انجام شد تا نتايج پژوهش آماده شود.
مقاله حاضر تلاش مي كند، عناصر اساسي برنامه درسي از جمله هدف ها، محتوا، روش هاي تدريس و شيوه هاي ارزشيابي آموزش علوم، را در كشورهاي منتخب مطالعه و بررسي كند. نتايج به دست آمده از اين پژوهش مي تواند به برنامه ريزان، مولفان كتاب هاي درسي و معلمان و ساير علاقه مندان كمك كند تا با ديد وسيع تري نسبت به تدوين بهتر برنامه درسي، تغيير برنامه درسي و انتخاب مناسب تر اهداف، محتوا، روش هاي تدريس و ارزشيابي اقدام كنند.
نتايج به دست آمده، شباهت ها و تفاوت هاي ملاحظه پذيري بين اهداف، محتوا، روش هاي تدريس و شيوه هاي ارزشيابي در بين كشورهاي مورد مطالعه و ايران را نشان مي دهد. شباهت ها بيشتر در اهداف و محتوا و در اسناد مكتوب برنامه درسي يا برنامه درسي قصد شده موجود است، اما تفاوت ها بيشتر در روش هاي تدريس و شيوه هاي ارزشيابي ديده مي شود، هر چند در عمل فاصله ملاحظه پذيري بين كشور ايران با كشور هاي فوق در تمام عناصر ذكر شده وجود دارد كه جاي تامل دارد. البته، شايد بتوان آن را ناشي از اجراي برنامه درسي دانست كه در برنامه درسي كسب شده توسط دانش آموزان همان طور كه نتايج آزمون هاي تيمز نشان مي دهد تاثير مي گذارد. به هر حال، نتايج پژوهش هاي بيشتر در اين زمينه مي تواند موضوع را بهتر مشخص كند.

 نسخه قابل چاپ

هدف اين مقاله، در ابتدا معرفي شاخص هاي ارزشيابي از عملكرد تحصيلي دانشجويان از ديد استادان نمونه كشوري و سپس تعيين ميزان كاربست آن توسط اعضاي هيات علمي دانشگاه اصفهان است. در اين پژوهش از هر دو روش كمي و كيفي استفاده شده است. در بخش كيفي، با استادان نمونه كشوري مصاحبه شده و در بخش كمي، عملكرد اعضاي هيات علمي دانشگاه اصفهان با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته بررسي شده است. جامعه بخش كيفي تحقيق استادان نمونه كشوري دانشگاههاي اصفهان، صنعتي اصفهان و علوم پزشكي اصفهان است كه براي انتخاب آنها با توجه به حجم كم جامعه (n=15) نمونه گيري نشده وبا همه آنها مصاحبه شده است. جامعه بخش كمي، اعضاي هيات علمي دانشگاه اصفهان هستند. براي انتخاب آنها از روش نمونه گيري طبقه اي متناسب با حجم استفاده شده است. براي ارزيابي عملكرد افراد انتخاب شده، 1245 دانشجوي زن و مرد سالهاي سوم و چهارم مقطع كارشناسي در تحقيق شركت داده شدند.
يافته هاي تحقيق نشان داد كه در بخش كيفي، استادان نمونه كشوري بر چهار مقوله 1- تعيين اهداف، معيارها و رويه هاي ارزشيابي؛ 2- ارزشيابي مستمر؛ 3- نوع سوالهاي ارزشيابي،‌ چگونگي طراحي و نمره گذاري آنها؛ و 4- ارايه بازخورد و اطمينان دادن به دانشجويان از نتايج ارزشيابي تاكيد داشته اند. در بخش كمي، اعضاي هيات علمي دانشگاه اصفهان با كسب نمره 3.53 از 5 در حد متوسط به شاخص هاي ارزشيابي از عملكرد تحصيلي دانشجويان توجه داشته اند. عملکرد اعضاي هيات علمي بر حسب دانشكده و مرتبه علمي تفاوت معناداري نداشته است، اما عملكرد آنها بر حسب سابقه تدريس تفاوت معنادار داشته است.

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر به منظور تاثير برنامه آموزشي بهداشت بلوغ بر آگاهي، نگرش و سلامت عمومي نوجوانان دختر انجام شد. نوع پژوهش شبه تجربي بود. برنامه آموزشي بهداشت بلوغ متغير مستقل و ميزان آگاهي، نوع نگرش و سلامت عمومي متغيرهاي وابسته بودند. جامعه تحقيق را 192 نفر از دانش آموزان دختر 14-12 ساله مدارس راهنمايي ناحيه 4 مشهد تشكيل مي دادند، كه به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. پرسشنامه سنجش ميزان آگاهي و نوع نگرش، پرسشنامه سلامت عمومي و محتواي برنامه آموزش بهداشت ابزارهاي اساسي تحقيق بودند. به منظور تجزيه و تحليل داده ها، از آزمون t استفاده شد و نتايج حاكي از تاثير جالب توجه برنامه آموزش بهداشت بلوغ بر ميزان آگاهي و نوع نگرش نوجوانان دختر و همچنين افزايش سلامت عمومي آنها بود.

 نسخه قابل چاپ

هدف اصلي اين پژوهش بررسي تاثير آموزش برنامه غني سازي بر افزايش ميزان رضايتمندي زناشويي زوج ها بود. روش پژوهش نيمه تجربي از نوع پيش آزمون - پس آزمون - پيگيري با گروه کنترل بوده و جامعه آماري شامل والدين دانش آموزان دختر مقطع دبستان شهر اصفهان بود. نمونه شامل تعداد 30 زوج بود که به طريق تصادفي خوشه اي انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و کنترل (15 زوج در گروه آزمايش و 15 زوج در گروه کنترل) توزيع شدند. داده ها با استفاده از آزمون رضايت زناشويي محقق ساخته، جمع آوري و از طريق نرم افزار SPSS تحليل شد. نتايج نشان داد که آموزش برنامه غني سازي بر افزايش رضايتمندي زناشويي زوج ها در پس آزمون و پيگيري موثر بوده است (P£0.05). اثر جنسيت در آموزش برنامه غني سازي در پس آزمون و پيگيري تاييد نشد (P³0.05). نتايج درباره زير مقياس هاي رضايتمندي زناشويي زوج ها نشان داد که آموزش برنامه غني سازي در ابعاد جنسي، حل تعارضات، ارتباط با خانواده اصلي، فعاليت هاي مذهبي، فعاليت هاي اجتماعي - تفريحي و ارتباط زوج ها موثر بوده (P£0.05)، ولي در بعد مديريت منزل موثر نبوده است (P³0.05).

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر تاثير عوامل فردي، آموزشي، اجتماعي - فرهنگي، کالبدي و سبک مديريت (مشارکتي - آمرانه) در شادابي مدارس را بررسي کرده است.
روش پژوهش، توصيفي از نوع پيمايشي و نمونه مورد مطالعه شامل 282 مدير، مشاور و مربي پرورشي بوده که به صورت تصادفي طبقه اي متناسب با حجم جامعه از مقطع متوسطه دخترانه شهر اصفهان انتخاب شده اند. به منظور تجزيه و تحليل آماري داده ها نيز از روش هاي آماري t تک متغيره، آزمون F تک متغيري و چند متغيري، تحليل عاملي و آزمون هاي تعقيبي مناسب استفاده شده است.
نتايج پژوهش نشان داد که عوامل فردي، آموزشي، اجتماعي - فرهنگي، کالبدي و سبک مديريت مشارکتي در شادابي مدارس موثر بوده و بين نظرات مديران، مربيان پرورشي و مشاوران در اين زمينه تفاوت معناداري مشاهده شد و تنها در زمينه هاي عوامل فردي و سبک مديريت آمرانه تفاوت معناداري مشاهده نشد.

 نسخه قابل چاپ