مقاله زير در مورد روشهاي خاصي است كه مي توان به وسيله آن به يك كودك C.P كه تؤاما مشكلات شنوايي هم دارد كمك كرد. سبب شناسي هاي مختلف، مداخلات درماني متفاوتي را هم مي طلبند.
اوتيت گوش مياني يك بيماري شايع است كه مي تواند هم بر كودكان ناتوان و هم بر كودكان سالم تأثير بگذارد. اكثر كودكان طبيعي مي توانند به خاطر اين شرايط دچار تأخيرات تكاملي شوند. اوتيت گوش مياني، عفونت گوش مياني است كه مي تواند تأثيري عميق بر شنوايي كودك داشته باشد. (به علت توليد يك مايع چسبناك در گوش مياني) اين قضيه در نوزادان نارس تاحدي نسبت به نوزادان با زمان طبيعي به دنيا آمدن رايج تر است. كودكان C.P ممكن است مشكلات طولاني مدت تري را به خاطر آسيب مغزي شان تجربه كنند. از طرفي ديگر، اوتيت گوش مياني هم مي تواند رخ دهد. اوتيت گوش مياني جدا از آسيب مغزي مي باشد. از طرفي ديگر، اوتيت گوش مياني هم مي تواند پيامدهايي طولاني مدت و ناتوان كننده اي داشته باشد. اگر شما نمي توانيد صداهاي محيطي تان را تشخيص دهيد و جهت صدا را نمي توانيد تشخيص دهيد اين مي تواند خيلي نااميد كننده باشد. خيلي مشكل است كه شما بتوانيد راهتان را از ميان ماز پيچيده تكامل حتي بدون در نظر گرفتن پيچيدگي هاي يك عفونت قابل درمان پيدا كنيد.
خيلي مهم است كه كودكي كه هم C.P است و هم عفونت گوش مياني دارد مرتب چك شود و تحت نظر باشد. دستگاههاي پيچيده اي وجود دارند كه مي تواند با استفاده از آن شرايط را چه از لحاظ درمان و چه از لحاظ تشخيص كنترل و مديريت كرد.
شرايط وقتي سخت مي شود كه نياز باشد از حلقه هاي فلزي (grommets) استفلده شود. برخي والدين و متخصصين معتقدند كه حلقه هاي فلزي بايد به عنوان آخرين راه حل در نظر گرفت، چرا كه معتقدند اين حلقه ها ممكن است احتمال عفونت را افزايش دهند و برخي فعاليتها را مانند شنا كردن محدود كنند.
"اگر كودكتان آسيب حسي- عصبي دارد، توانايي بالقوه خوبي براي درمان و بهبودي دارد." صداها نقش مهمي در تمام فعاليتها دارند.
- مطمئن شويد كه محركات شنيداري ارائه شده به كودك با يك سري سرنخهاي بينايي يا حسي همراهند. اسباب بازي هايي كه هم صدا دارند هم مي لرزند (ارتعاش دارند) مي تواند بسيار مفيد باشد. اگر شما دستانتان را روي يك بلندگو بگذاريد مي بينيد كه صداها ارتعاش لرزشي دارند. اگر شما با يك طبل بازي كنيد ارتعاش آن را به خوبي صداي آن، درك و احساس مي كنيد.
- كم كردن تدريجي صداي بخشي از موسيقي مي تواند هم به عنوان تحريك كردن شنوايي كودك مفيد باشد و هم ميتواند از لحاظ قضاوت كردن و حدس آن قسمت مفيد باشد. شنيدن براي رشد مهارتهاي زباني بسيار مهم است. در يك نوزاد يا كودك حتي يك آسيب شنوايي خفيف هم مي تواند در تكامل مهارتهاي زباني تداخل ايجاد كند. از آنجايي كه 5 تا 15 درصد بچه هاي C.P، آسيب شنوايي هم دارند. بسيار مهم است كه هر چه زودتر و چند وقت يكبار شنوايي كودكتان را ارزيابي كنيد.
- در نقش يك والد، شما بايد نشانه هاي افت شنوايي را به دقت بررسي كنيد، كودكان با افت شنوايي خفيف تا متوسط به صداها در زمانهاي مختلف، به طور متفاوتي واكنش نشان مي دهند. به نظر مي رسد كه گاهي آنها چيزي نمي شنوند. كودكان با افت شنوايي شديد تا عميق اغلب اوقات به صداها واكنش نشان نمي دهند. علاوه بر اين، آنها به سرنخهاي محيطي بينايي يا لمسي پاسخ مي دهند. براي مثال ديدن لباس خواب را آنها اينطور تعبير مي كنند كه وقت خواب است؛ غذاي روي ميز يعني غذا آماده است و آنها به اين پيامها پاسخ مناسبي مي دهند.
كودكان C.P ممكن است هر دو نوع آسيب شنوايي را داشته باشند: حسي- عصبي يا انتقالي. هر دو نوع سطح و آستانه دريافت و درك صداها را براي كودك كاهش مي دهد. و صداهاي گفتاري را براي وي نامشخص و نامفهوم مي كند و هر دو نوع آسيب از خفيف تا عميق مي تواند گسترده باشد.
افت شنوايي حسي- عصبي ارثي مي تواند خيلي زود خود را در دوران نوزادي يا در دوران كودكي نشان دهد. در حدود 1% كودكان C.P ممكن است اين نوع كم شنوايي را داشته باشد.
افت شنوايي انتقالي در كودكان C.P بيشتر رايج است. افت شنواي انتقالي مي تواند به خاطر بيماريهاي گوش مياني (مانند عفونتهاي گوش) و يا ناهنجاريهاي آناتوميكي مانند شكاف كام و لب و يا بدشكل گيريهاي گوش ايجاد شود.
يك شكل رايج عفونت گوش كه مي تواند افت شنوايي ايجاد كند، عفونت ويروسي يا باكتريايي گوش مياني است.(اوتيت گوش مياني) علايم اوتيت گوش مياني شامل درد گوش، تب يا تحريك پذيري به همراه پرده صماخ متورم و ملتهب است. مايع گوش مياني (اوتيت گوش مياني شديد) كه ممكن است همراه با سرماخوردگي يا آلرژي شود مي تواند باعث افت شنوايي انتقالي شود. بسته به سن كودكتان، يك شنوايي شناس (اديولوژيست)، با استفاده از تستهاي مختلف شنوايي كودك شما را ارزيابي مي كند، براي مثال، براي ارزيابي شنوايي نوزادان زير 6 ماه، اديولوژيست مي تواند روشهاي ارزيابي رفتاري را به كار برد. در اين وضعيت صدا را به نوزاد ارائه مي دهد و سپس پاسخهايي مانند تكان خوردن، پلك زدن يا چرخاندن سر را مشاهده مي كند. براي كودكان بزرگتر مي توان شنوايي آنها را در هنگام بازي ارزيابي كرد. سپس اديولوژيست مي تواند ببيند كه آيا كودك به وسيله تغييراتي در فعاليت و روند بازي به صدا پاسخ مي دهد يا خير.
كودكان با افت شنوايي حسي- عصبي ممكن است به سمعك براي تقويت كردن صداها نياز داشته باشند. براي بهبود پاسخهاي يك كودك به صداها هم اديولوژيست و هم گفتار درمانگر آن كودك بايد به منظور بهره وري هر چه بهتر سمعك وي با يكديگر كار كنند.
مهارتهاي زباني مي تواند به وسيله خدمات گفتار درماني و ديگر خدمات تحصيلي خاص يا مداخلات اوليه افزايش يابد.
غربالگري افت شنوايي:
خطوط راهنمايي وجود دارد كه مي توان با استفاده از آن افت شنوايي را در كودكان C.P تشخيص داد. يك سايت جايي است كه افراد C.P با افت شنوايي مي توانند با يكديگر آشنا شوند و از تجربيات يكديگر بهره ببرند.
افت شنوايي يكي از نقايص رايج دوران تولد است كه از هر 1000 كودك 3 نفر مبتلا هستند. كودكاني كه C.P هستند ممكن است يك سري شرايط را علاوه بر نقص عملكردهاي حركتي شان هم تجربه كنند كه اين ممكن است شامل فلج مغزي به همراه افت شنوايي و بينايي باشد.
شواهدي وجود دارد كه هم شنوايي و هم بينايي با افزايش سن ممكن است بدتر شوند. بنابراين ارزيابيهاي دوره اي و منظم لازم مي باشد.
ترجمه: الهام مختاري