مجله پزشکی : بیماریهای عفونی
|
۵ توصیه زیبا به سرماخوردهها
|
پس از اندکی استراحت و میل کردن مایعات حالتان بهتر میشود ولی برای اینکه هنگامی که سرما خوردهاید همچنان زیبا و جذاب به نظر برسید ما برای شما توصیههای خوبی داریم که حسابی به دردتان میخورد به خصوص که در این فصل خیلیها سرما خوردهاند: ۱) وقتی دستمال گوشههای بینیتان را زخم میکند یکی از مشکلات اصلی در زمانی که سرما خوردهاید این است که دایم یک دستمال کاغذی دستتان میگیرید و با آن بینیتان را میگیرید، تماس مداوم دستمال با پوست بینی و اطراف آن موجب قرمزی پوست اطراف بینی و حتی به مرور زخم شدن آن میشود. از طرف دیگر اگر شما دچار آبریزش از چشمانتان شده باشید، این دستمال را روی پلکهایتان هم میکشید که پلکهای متورم و ملتهب شما را قرمز هم میکند. همچنین خود سرماخوردگی و بیماری و از دست رفتن آب بدن موجب میشود پوست شما خشکتر به نظر برسد. داشتن پوست شفاف و سالم یکی از نشانههای زیبایی است که سرماخوردگی پاییزی شما را از آن محروم میکند. از یک کرم مرطوبکننده عالی و قوی استفاده کنید و آن را روی پوست صورت و به خصوص زاویههای بینی بمالید. با این کار هم رطوبت از دست رفته پوستتان را به آن باز میگردانید و هم از میزان قرمزی و التهاب پوست شما کاسته میشود. وقتی این التهاب پوست کمتر شود و پوستتان صافتر شده و کمتر خشک باشد شما راحتتر میتوانید از کرمهای آرایشی و پودرها و پنککها برای پوشاندن قرمزی و التهاب پوستتان استفاده کنید. شما میتوانید با یک کانسلر مناسب قرمزی اطراف بینی و چشمهایتان را بپوشانید. ۲) راهحل گونههای رنگ پریده حتما شما هم دیدهاید که وقتی کسی سرماخورده است اول از همه رنگروی رفتهاش، شما را از بدحالیاش آگاه میکند. بهطورمعمول در حالت سلامت گونههای همه ما اندکی برافروخته است و پوست آن اندکی از پوست نواحی دیگر صورت قرمزتر است ولی وقتی سرما میخورید گونهها بیرنگ میشوند. بنابراین اگر قصد ندارید آرایش کنید حداقل وقتی سرما خوردهاید از اندکی رژگونه استفاده کنید، استفاده از رژگونه وقتی سرماخوردهاید اندکی صورت شما را سالمتر و تازهتر نشان میدهد. اگر شما پوست روشنی دارید رژگونهای به رنگ صورتی روشن را انتخاب کنید ولی اگر پوست شما کمی سبزه است و یا خودتان را برنزه کردهاید، رنگهای تمشکی را به شما توصیه میکنیم. ۳) کمپرس خیار برای چشمهایتان وقتی سرما خوردهاید هر چهقدر هم وانمود کنید که بیمار نیستید چشمهایتان از فاصله چند متری نشان میدهند که شما حسابی با این ویروسهای سمج درگیرید. چشمهای قرمز باد کرده و پف کرده نشانه اصلی صورتهای سرماخورده هستند. پوست اطراف چشمها و پلکها از پوست سایر نقاط صورت ظریفتر و نازکتر است و بافتهای زیرین خیلی شلتر به آن متصل هستند به همین خاطر مایعات فضای زیادی در اطراف چشمها دارند که در آنجا جمع شوند و پلکهای شما را پف کرده نشان دهند. انقباض رگهای زیر پوست هم موجب میشود که مایعات نتوانند به راحتی جذب رگ شده و از اطراف پلکها خارج شوند و این خود موجب میشود که تورم پلکهایتان وقتی سرما خوردهاید بیشتر شود. شما برای اینکه از شر تورم چشمهایتان وقتی سرماخوردهاید خلاص شوید، یک عدد خیار را داخل یخچال بگذارید تا خنک شود سپس آن را برش داده و برشهایی از آن را روی پلکهای بستهتان بگذارید. البته میتوانید از هر کمپرس سرد دیگری هم استفاده کنید. استفاده از چایهای کیسهای خنک یک راهحل ساده دیگر برای کاهش پفکردگی پلکهای شماست. کافئین هم در کاهش پفکردگی پلک چشم و صاف و کشیده شدن پوست موثر است. ۴) لوازم آرایشیتان را ضدعفونی کنید وقتی سرما خوردهاید، باید بیش از هر زمان دیگری بهداشت لوازم آرایشیتان را رعایت کنید. چون میکروبهایی که روی ریمل شما و یا پدهای آرایشی شما مینشینند میتوانند به راحتی با مخاط چشم و یا بینی و دهان شما تماس پیدا کرده و دوباره شما را دچار التهاب و عفونت و سرماخوردگی کنند. بنابراین وقتی سرماخوردهاید پس از هر بار استفاده از برسهای آرایشی و یا فرچههایی که برای آرایش از آنها استفاده میکنید باید آنها را با یک ماده ضدعفونی کننده مخصوص این برسها، ضدعفونی کنید تا از انتشار میکروبهای سرماخوردگی پیشگیری کنید. محلولهای ضدمیکروبی مخصوص ماشینهایی لباسشویی هم برای ضدعفونی لوازم آرایشی شما موثرند. فراموش نکنید به هیچوجه وقتی سرماخوردهاید لوازم و مواد آرایشی خودتان را در اختیار دیگران قرار ندهید چون همین استفاده از لوازم مشترک موجب انتقال میکروب سرماخوردگی خواهد شد. بعضیها بهدنبال سرماخوردگی دچار تبخال هم میشوند بنابراین وقتی سرماخوردهاید به آرایشگاه نروید. چون لوازم و مواد آرایشی موجود در آرایشگاه به صورت اشتراکی بین مشتریان استفاده میشود و شما دیگران را نیز دچار خواهید کرد. ۵) رنگهایی برای چشمان سرماخورده اگر شما هم دچار سرماخوردگی شدهاید، باید کمی نحوه آرایشتان را تغییر دهید و از رنگهایی که قبلا استفاده میکردهاید، کمتر استفاده کنید. فراموش نکنید سایههای تیره و دودی صورت شما را گرفتهتر از حالت عادی نشان میدهند. همچنین از سایههای صورتی استفاده نکنید. چون این سایهها پلکهای شما را بیش از پیش صورتی و قرمز و ملتهب نشان میدهند. به جای آن، سراغ سایههایی به رنگ طبیعیتر مانند قهوهای و خاکستری روشن بروید. اگر در اثر سرماخوردگی چشمانتان اشکآلودند، بهتر است کاملا فکر آرایش چشم را از سرتان بیرون کنید ولی اگر اصرار دارید یک خط چشم نازک روی پلک بالایتان بکشید و از یک ریمل ضدآب استفاده کنید، این موجب میشود هم صورت شما از حالت بیمارگونه ناشی از سرماخوردگی بیرون بیاید و هم وقتی از چشمانتان آب میآید آرایشتان پخش نشود. |
| دکتر گلرخ ثریا |
| روزنامه سلامت |
آبسه پستان
آبسه پستان عبارست است از یك ناحیه عفونی شده بافت پستان كه در اثر مبارزه بدن باعفونت، چرك در آن جمع میشود، آبسه دربر گیرنده بافت پستان، نوك پستان، غدد شیری، و مجراهای شیری است.
● علایم شایع
▪ درد، حساسیت به لمس، قرمزی و سفتی پستان
▪ تب و لرز
▪ احساس ناخوشی عمومی
▪ دردناك شدن گرههای لنفاوی زیر بغل
● علل
وارد شدن باكتریها از راه نوك پستان (معمولاً از راه زخمهای كوچك روی نوك پستان كه در روزهای اولیه شیردهی ایجاد میشوند).
● عوامل افزایشدهنده خطر
▪ عفونت لگنی پس از زایمان
▪ دیابت (مرض قند)
▪ آرتریت روماتویید
▪ استفاده از داروهای استروییدی
▪ سیگار كشیدن به مقدار زیاد
▪ سابقه برداشتن قسمتی از پستان همراه با اشعه درمانی
▪ پستان مصنوعی سیلیكونی
● پیشگیری
▪ نوك پستان و خود پستان را پس از هر بار شیردهی كاملاً بشویید.
▪ نوك پستان را پس از شیردهی با پماد ویتامین ـ آ و د، یا سایر داروهای موضعی، نرم كنید (در صورت توصیه).
▪ از پارچههایی كه پستان را اذیت میكنند استفاده نكنید.
▪ اجازه ندهید كودك شیرخوارتان نوك پستان شما را گاز بگیرد یا بجود.
● عواقب مورد انتظار
▪ با درمان معمولاً در عرض ۱۰-۸ روز خوب میشود. برای تسریع بهبود آبسه، گاهی تخلیه آن ضروری است.
● عواض احتمالی
ندرتاً لازم است شیردهی متوقف شود، حتی در مواردی كه عفونت شدید است. گاهی لزوم مصرف بعضی آنتیبیوتیكها (به خصوص تتراسیكلین) و داروهای ضد درد موجب میشود كه شیردهی برای مدت كوتاهی قطع شود. در این حالت باید شیر را مرتباً پمپ نمود.
ندرتاً ممكن است فیستول ایجاد شود (فیستول عبارت است از به وجود آمدن یك مجرای غیرطبیعی بین دو عضو بدن، یا بین یك عضو و محیط بیرون از بدن).
● درمان
▪ از پارچه یا حوله آب گرم برای تخفیف درد و تسریع التیام استفاده كنید (اگر آب سرد را امتحان كردید و دیدید بهتر است، از آب سرد استفاده كنید).
▪ تا زمان خوب شدن عفونت پستان، شیردهی به نوزاد را از آن پستان متوقف كنید. به طور منظم از یك پمپ مخصوص پستان برای خارج ساختن شیر از پستان عفونی شده استفاده كنید، تا زمانی كه بتوانید شیردهی را مجدداً از آن پستان از سر بگیرید.
▪ جراحی برای تخلیه آبسه (معمولاً انجام نمیشود).
● داروها
▪ آنتیبیوتیكها در صورت لزوم، برای مبارزه با عفونت
▪ استفاده از داروهای ضد درد معمولاً تنها برای ۷-۲ روز پس از انجام عمل جراحی لازم است.
▪ فعالیت
▪ پس از درمان، فعالیتهای عادی خود را به محض رو به بهبود گذاشتن علایم از سر گیرید.
● رژیم غذایی
▪ هیچ رژیم خاصی توصیه نمیشود.
● در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید
▪ اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان علایم آبسه پستان را دارید.
▪ اگر یكی از مشكلات زیر به هنگام درمان رخ میدهد: تب؛ شدید شدن درد؛ گسترش عفونت علیرغم درمان؛ علایم در عرض ۷۲ ساعت رو به بهبود نگذارند.
▪ اگر دچار علایم جدید و غیرقابل كنترل شده اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
آبسه ریه
آبسه ریه ناحیهای از عفونت در ریه که توسط بافت ملتهب احاطه شده است. بافت عفونی شده ریه تخریب شده و چرک جایگزین آن میگردد. این بیماری مسری نیست.
● علایم شایع
۱) سرفه همراه خلط. خلط این بیماران چرکی، اغلب دارای رگههای خونی و گاهی بدبو است.
۲) بوی بد تنفس
۳) تعریق
۴) تب ۳/۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر
۵) لرز
۶) کاهش وزن
۷) درد سینه (گاهی)
● علل
آبسه ریه معمولاً بهعنوان عارضهای متعاقب پنومونی ( ذات الریه ) رخ میدهد. گاهی آبسه ریه در اثر استنشاق ترشحات آلوده از مجاری تنفسی فوقانی به داخل ریه، در یک فرد بیهوش یا دچار افت هوشیاری ایجاد میشود. افت هوشیاری بیماران ممکن است ناشی از ضربه سر، استفاده از بیهوشی یا بیحسی برای جراحی (شامل بیحسی دندانی)، مسمومیت ناشی از الکل و خواب عمیق اعمال شده توسط داروها باشد. عامل آبسه ریه عموماً باکتریهای بیماریزایی نظیر کلبسیلا، پسودوموناس، استافیلوکوک یا استرپتوکوک بتاهمولیتیک میباشند.
● عوامل تشدید کننده بیماری
۱) بیماری اخیر، به ویژه پنومونی (ذاتالریه) با سرعت بهبود آهسته
۲) اعتیاد به الکل
۳) بیهوشی عمومی برای جراحی یا صدمات اخیر منجر به بیهوشی
● پیشگیری
۱) اقدام فوری جهت درمان طبی در موارد عفونتهای تنفسی و به ویژه پنومونی (ذاتالریه) .
۲) حفظ بهداشت مطلوب دهان و دندان برای جلوگیری از عفونتهای دهانی که میتواند منجر به آبسه ریه گردد.
● عواقب موردانتظار
معمولاً با درمان آنتیبیوتیکی طولانیمدت (تا شش ماه) قابل علاج است.
● عوارض احتمالی
۱) در صورت عدم پاسخ مناسب به درمان آنتیبیوتیکی، آبسه مزمن شده و عوارضی چون کاهش وزن، کمخونی، برونشکتازی یا بیماری مزمن ریه را در پی دارد.
۲) پاره شدن آبسه که منجر به آمپیم یا خونریزی شدید در ریه میگردد.
۳) گسترش عفونت به سایر نواحی بدن، به ویژه مغز
● درمان
▪ اصول کلی
۱) بررسیهای تشخیصی ممکن است شامل آزمایشهای خون، کشت چرک بهدست آمده از آبسه جهت تعیین نوع آنتی بیوتیک تجویزی و عکس ساده ریه و اسکن ریه باشد. برونکوسکوپی (استفاده از یک وسیله بصری با چراغی در نوک آن که از نای عبور داده شده و وارد برونشها میگردد) در موارد مشکوک به ورود جسم خارجی به ریه.
۲) ترک استعمال دخانیات
۳) در حد امکان به تمرینهای ورزشی با تنفس عمیق بپردازید.
۴) نحوه تخلیه وضعیتی ریه را بیاموزید تا به خروج ترشحات نایژه ای کمک کنید. از ناحیه شکم بهطوری بر روی تخت قرار گیرید که سر و سینه شما از لبه تخت آویزان باشد. خود را وادار به سرفه کنید. این کار را تا هنگامی که دیگر قادر به دفع خلط نباشید، ادامه دهید. این عمل را دوبار در روز به مدت ۱۰-۵ دقیقه انجام دهید.
۵) در صورت عدم بهبود آبسه، گاهی جراحی جهت تخلیه چرک آبسه یا برداشت آبسه و قسمت درگیر ریه لازم میشود.
● داروها
۱) آنتی بیوتیک ها به مدت طولانی برای مقابله با عفونت و جلوگیری از عود آن.
۲) فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
۳) تا هنگامی که عکس ریه نشاندهنده پاک شدن عفونت باشد، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را کاهش دهید.
● رژیم غذایی
رژیم خاصی نیاز نیست. مصرف مایعات را افزایش دهید بهطوری که روزانه حداقل هشت لیوان مایعات مصرف کنید. با مصرف مایعات بیش از حد معمول، بدن مجبور میشود تا قسمتی از این مایعات را از طریق ریه دفع کند و بنابراین ترشحات ریوی غلیظ، رقیقتر شده و دفع آن با سرفه آسانتر میگردد.
● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
۱) اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دچار علایم آبسه ریه باشید.
۲) بروز موارد زیر در طی درمان:
۳) افزایش تب به ۳/۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر
۴) غلیظ شدن ترشحات با وجود درمان
۵) تخلیه وضعیتی ریه نشاندهنده تغییر در رنگ، مقدار یا قوام خلط باشد.
۶) علایم عفونت ریه پس از درمان عود نماید، بهخصوص سرفه خلطدار، تب یا احساس ناخوشی عمومی
|
آبله مرغان
|
آبله مرغان عبارت است از یك بیماری خفیف و بسیار مسری كه توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد میشود. این بیماری میتواند در سنی رخ دهد اما در كودكان شایعتر است. ● علایم شایع علایم زیر معمولاً در كودكان خفیف، اما در بزرگسالان شدید هستند: ▪ تب ▪ درد شكمی یا احساس ناخوشی عمومی كه ۲-۱ روز طول میكشد. ▪ بثورات پوستی كه تقریباً در هر جای بدن میتواند پدید آید، از جمله روی پوست سر، آلت تناسلی، و داخل دهان، بینی، گلو، یا مهبل. تاولها ممكن است در نواحی بسیار وسیعی از پوست گسترده شده باشند، اما در دست و پا كمتر ظاهر میشوند. تاولها در عرض ۲۴ ساعت میتركند و در محل آنها دلمه تشكیل میشود. هر ۴-۳ روز مجموعههایی از تاولهای جدید به وجود میآیند. ▪ در بزرگسالان یك سری علایم شبیه آنفلوآنزا وجود دارد. ● علل عفونت با ویروس هرپس زوستر. این ویروس از راه قطرههای ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی، از فرد بیمار انتقال مییابد. دوره نهفته پیش از آغاز علایم بیماری ۲۱-۷ روز است. اگر مادر یك نوزاد قبلاً یا در حین حاملگی آبله مرغان گرفته باشد، كودك وی تا چندین ماه در برابر آبله مرغان ایمنی دارد. اما این ایمنی در عرض ۱۲-۴ ماه پس از تولد كاهش مییابد. ● عوامل افزایش دهنده خطر استفاده از داروهای سركوبكننده دستگاه ایمنی بدن ● پیشگیری در حال حاضر نمیتوان از آن پیشگیری به عمل آورد. سرم حاوی پادتن علیه این ویروس برای افرادی كه خطر ایجاد بیماری خطرناك در آنها زیاد است (مثل كسانی كه داروهای ضدسرطان یا سركوبكننده ایمنی دریافت میكنند) استفاده میشود. اخیراً یك واكسن جدید برای این بیماری مورد تأیید قرار گرفته است. ● عواقب مورد انتظار ▪ بهبود خود به خودی. كودكان معمولاً در عرض ۱۰-۷ روز بهبود مییابند، در بزرگسالان این مدت بیشتر است و احتمال بروز عوارض در آنها بیشتر است. ▪ پس از بهبود، فرد برای تمام عمر در مقابل آبله مرغان ایمنی دارد. ▪ گاهی پس از طی شدن سیر بیماری آبله مرغان، ویروس در بدن به حالت خفته باقی میماند (احتمالاً در ریشه اعصاب نزدیك نخاع). این ویروس خفته ممكن است سالها بعد دوباره بیدار شود و بیماری زونا را ایجاد كند. ● عوارض احتمالی ▪ عفونت باكتریایی ثانویه برروی تاولهای آبله مرغان ▪ عفونت ویروسی چشم ▪ ندرتاً آنسفالیت (التهاب یا عفونت مغز) ▪ احتمال بروز زونا سالها بعد در دوران بزرگسالی ▪ ندرتاً باقیماندن جای تاول، در صورتی كه تاول عفونی شود ▪ میوكاردیت (التهاب عضله قلب) ▪ آرتریت (التهاب مفصل) به طور گذرا ▪ ذاتالریه ▪ نشانگان رای ● درمان ▪ اصول كلی ـ تشخیص معمولاً با ظهور تاولهای پوستی داده میشود و بنابراین انجام آزمایش ضرورتی ندارد. درمان با هدف تخفیف علایم انجام میگیرد. ـ برای كاهش خارش از پارچه، حوله، یا كمپرس آب سرد استفاده كنید. ـ بیمار را تا حدامكان آرام و خنك نگهدارید. گرما و تعریق باعث بروز خارش میشوند. ـ ناخنها را كوتاه دارید تا بیمار نتواند خود را بخاراند. خاراندن تاولها میتواند باعث عفونت ثانویه شود. ▪ داروها - داروهای زیر ممكن است خارش را كم كنند: بیحسكنندههای موضعی و آنتیهیستامینهای موضعی. این داروها موجب تخفیف خارش به سرعت و در كوتاه مدت میشوند. محصولاتی كه حاوی لیدوكایین و پراموكسین هستند كمترین احتمال بروز واكنشهای آلرژی را دارند. لوسیونهای حاوی فنول، منتول و كافور (مثل لوسیون كالامین) نیز شاید توصیه شود. دستور دارویی را در مورد محصولات فوق رعایت كنید. - اگر تب وجود دارد، از استامینوفن استفاه كنید. به هیچ عنوان از آسپیرین استفاده نكنید زیرا این دارو ممكن است در بروز نشانگان رای (یك نوع آنسفالیت) در كودكانی كه دچار عفونت ویروسی هستند نقش داشته باشد. - امكان دارد آسیكلوویر تجویز شود. ▪ فعالیت ـ استراحت در رختخواب ضروری نیست. بیمار میتواند فعالیت آرام در یك محیط خنك داشته باشد. اگر هوا خوب باشد، كودك میتواند بیرون از خانه و در سایه بازی كند. ـ تا زمانی كه تمام تاولها دلمه نبسته باشند و تاول جدیدی تشكیل نشود، كودك باید از سایرین جدا باشد و مدرسه نیز نباید برود. ▪ رژیم غذایی رژیم خاصی توصیه نمیشود. ▪ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید ـ اگر شما یا كودكتان علایم آبله مرغان را دارید. ـ اگر بیحالی، سردرد، یا حساسیت به نور روشن رخ دهد. ـ اگر تب بالای ۳/۳۸ درجه سانتیگراد وجود داشته باشد. ـ اگر ضایعات آبله مرغان، سرفه نیز به علایم اضافه شود |
آبله مرغان Chicken pox
● شرح بیماری
آبلهمرغان توسط ویروس واریسلا زوستر که از خانواده هرپس ویروس است، ایجاد میشود. این ویروس بعد از ایجاد آبلهمرغان ، در همه افراد به صورت نهفته ، در مسیر رشتههای عصبی که از نخاع خارج میشوند، جایگزین میشود و فعالیت مجدد آن منجر به بیماری زونا یا هرپس زوستر Herpes zoster میگردد. این ویروس از راه قطرههای ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی ، از فرد بیمار انتقال مییابد.
انسان تنها مخزن ویروس آبلهمرغان است. یک بیماری شدیدا مسری است بطوری که میزان ابتلای آن در افراد حساس حداقل ۹۰ درصد میباشد. عمدتا در اواخر زمستان و اوایل بهار در نواحی معتدل بروز میکند. بیشترین گروه سنی مستعد ابتلا ۹-۵ ساله هستند بقیه موارد اغلب بچه های زیر ۱۵ سال است. در حدود ۱۰% بالای ۱۵ سال را درگیر میکند. در نواحی معتدل معمولا ۹۵-۹۰% افراد ویروس واریسلا زوستر را در دوران کودکی کسب میکنند. استفاده از داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی بدن خطر بروز این بیماری را افزایش میدهد.
● علایم آبلهمرغان
بیماری معمولا ۱۷-۱۴ روز بعد از تماس (دوره کمون یا نهفته) با فرد مبتلا به آبلهمرغان یا زونا شروع میشود.
▪ علایم عمومی
این علایم که شبیه علائم آنفلوانزا هست، عبارتند از تب ، بیحالی ، بیاشتهایی ، سردرد و گاهی اوقات درد خفیف شکم که ۲-۱ روز قبل از بروز ضایعات پوستی رخ میدهد. این علایم بیشتر در بچههای بزرگتر دیده میشوند و تا ۵-۴ روز باقی میمانند.
▪ ضایعات پوستی
ضایعات پوستی که علامت اصلی بیماری هستند، ابتدا روی پوست صورت و سینه ظاهر میشوند و بعد سایر قسمتهای بدن نیز مبتلا میشوند. ضایعات اولیه شامل ماکولوپاپولهای قرمز (شبیه جوش) شدیدا خارشدار است که در نهایت به وزیکولهای حاوی مایع روشن تبدیل میشوند سپس این ضایعات دلمه بسته و بهبود مییابند. و در یک زمان انواع مختلف این ضایعات روی پوست دیده میشوند. ضایعات را میتوان روی مخاط حلق یا دستگاه تناسلی نیز پیدا کرد.
● انتقال یا سرایت بیماری
۱) محتملترین راه سرایت بیماری از طریق سیستم تنفسی و ترشحات تنفسی است. راه دیگر انتقال تماس مستقیم با ضایعات پوستی بیمار مبتلا به آبلهمرغان یا زونا است. میزان انتقال در تماسهای خانوادگی ۹۰-۸۰% است.
۲) دوره سرایت آبلهمرغان از ۴۸-۲۴ ساعت قبل از ظهور ضایعات پوستی شروع میشود و تا وقتی است که تمام وزیکولها ضایعات پوستی دلمه بسته و خشک شوند و ضایعات آبدار وجود نداشته باشد.
۳) دوره نهفته (کمون) بیماری بین ۲۱-۱۰ روز است اما معمولا ۱۷-۱۴ روز طول میکشد.
● عوارض آبلهمرغان
۱) عفونت پوست: شایعترین عارضه عفونی آبلهمرغان ، اضافه شدن عفونت ثانویه باکتریال بر روی ضایعات پوستی است. علت این عفونت خراشیدگی آنها بدنبال خاراندن میباشد. همچنین برخی اوقات جای تاول در صورتی که تاول عفونی شود، باقی میماند.
۲) عفونت ریه: وخیمترین عارضه آبلهمرغان است و اغلب بالغین را گرفتار میکند. معمولا ۵-۲ روز بعد از شروع بیماری با علایم تنگی نفس ، سرفه و تند شدن تنفس و تب ظاهر میشود و ممکن است باعث نارسایی تنفسی شود.
۳) بیماری زونا: گاهی پس از طی شدن سیر بیماری آبله مرغان ، ویروس در بدن به حالت خفته باقی میماند (احتمالاً در ریشه اعصاب نزدیک نخاع ). این ویروس خفته ممکن است سالها بعد دوباره بیدار شود و بیماری زونا را ایجاد کند.این بیماری ناشی از فعال شدن دوباره ویروس واریسلا زوستر در رشته عصبی نخاعی است که با درد شدید و ضایعات پوستی مشخص میشود.
۴) سایر عوارض: عبارتند از عفونت مغز یا یردههای مغزی بوسیله ویروس واریسلا زوستر ، التهاب قلب ، قرنیه ، مفاصل و کبد و پانکراس.
● سیر بیماری
بهبود خود به خودی کودکان معمولاً در عرض ۱۰-۷ روز بهبود مییابند، در بزرگسالان این مدت بیشتر است و احتمال بروز عوارض در آنها بیشتر است. پس از بهبود ، فرد برای تمام عمر در مقابل آبله مرغان ایمنی دارد.
● آبلهمرغان در حاملگی
در موارد نادر ، آبلهمرغان مادر منجر به سندرم مادرزادی آبلهمرغان میگردد که با علایم ، کوچکی سر (میکروسفالی) ، ناهنجاری در یک اندام ، نقایص چشمی و ضایعات پوستی موقع تولد مشخص میشود. زمانی که مادر در فاصله زمانی ۵ روز قبل از زایمان تا ۲روز بعد از زایمان مبتلا به آبلهمرغان شود، نوزاد مبتلا به آبلهمرغان پیشرونده میشود و میزان مرگ و میر بالاست.
● درمان
هدف درمان آبلهمرغان جلوگیری از بروز عوارض آن است. برای این منظور گرفتن ناخنها ، حمام روزانه با آب ولرم و داروهای ضد خارش توصیه میشود. درمان با آسیکلوویر نیز در بیمارانی که کمتر از ۲۴ ساعت از بیماری آنها گذشته، توصیه میشود، بخصوص در بیماران بالای ۱۵ سال. اگر تب وجود دارد، از استامینوفن استفاه کنید. به هیچ عنوان از آسپیرین استفاده نکنید، زیرا این دارو ممکن است در بروز سندرم رای (یک نوع آنسفالیت) در کودکانی که دچار عفونت ویروسی هستند، نقش داشته باشد.
● پیشگیری
▪ واکسن: اخیرا نوعی واکسن زنده ضعیف شده واریسلا مورد تایید قرار گرفته است. این واکسن در کودکانی که از نظر ایمنی سالم هستند، استفاده میشود.
▪ ایمنوگلوبولین واریسلا زوستر (VZIG): VZIG حاوی آنتیبادی ضد ویروس واریسلا است که در موارد زیر استفاده میشود (در صورتی که این افراد تماس با بیمار داشته باشند.):
۱) بچههای با ضعف سیستم ایمنی
۲) افراد طبیعی در سن بلوغ که حساس هستند (از نظر ایمنی)
۳) خانمهای حامله
۴) نوزادانی که در معرض آبلهمرغان مادر قرار گرفتند.
۵) نوزادان با سن کمتر از ۲۸ هفتگی که در بیمارستان بستری شدهاند.
در موارد بالا VZIG باید در عرض ۹۶ ساعت بعد از تماس تزریق شود. در صورت ابتلا به آبلهمرغان معمولا ایمنی برای تمام عمر باقی میماند و دو بار ابتلا به آبلهمرغان نادر است، ولی احتمال ابتلا به زونا در این فرد وجود دارد.
آرتریت عفونی (چرکی)
آرتریت عفونی (چركی) عبارت است التهاب در یك مفصل ناشی از عفونت. هر مفصلی میتواند درگیر شود، اما این بیماری در مفاصل بزرگتر مثل مفصل ران، یا آن دسته از مفاصلی كه در معرض ضربه قرار دارند مثل زانو یا مفاصل موجود در دست، شایعتر است.
● علایم شایع
▪ تب و لرز (گاهی تب بالا است)
▪ قرمزی، تورم، درد (اغلب ضرباندار) مفصل و درد به هنگام لمس مفصل. درد گاهی به سایر مفاصل انتشار مییابد و با حركت بدتر میشود.
▪ درد در باسن، ران یا كشاله ران (گاهی)
● علل
واردشدن میكرب به مفصل، معمولاً باكتریها (استرپتوكك، استافیلوكك، گنوكك [عامل سوزاك] ، هموفیلوس، یا باسیل سل) یا قارچها. میكروبها از منشاءهای مختلف وارد مفصل میشوند: عفونت در مكانی دیگر در بدن، مثلاً در مورد سوزاك و بیماری سل عفونت در جوار مفصل، مثل جوشهای چركی روی پوست سلولیت، یا عفونت استخوانی. صدمه به مفصل، مثل زخم با اجسام سوراخكننده، یا سائیدگی پوست روی مفصل.
● عوامل افزایشدهنده خطر
▪ سن بالاتر از ۶۰ سال
▪ بروز یك بیماری كه مقاومت بدن را كم كرده است.
▪ عفونتهای منتقله از راه جنسی
▪ دیابت شیرین (مرض قند)
▪ آرتریت روماتویید
▪ استفاده از داروهای سركوبكننده ایمنی
▪ عمل جراحی روی مفصل
▪ تزریق داخل مفصل
▪ مصرف الكل
▪ مصرف داروهای روانگردان، به خصوص انواع تزریقی آنها
▪ بهداشت پایین
▪ وجود مفصل مصنوعی
▪ استفاده از آسپیرین و سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی برای سایر بیماریها ممكن است علایم التهاب مفصل را سركوب كند و تشخیص را به تعویق بیاندازد.
● پیشگیری
▪ به هنگام فعالیتهایی كه حین آنها احتمال آسیب به مفصلهای در معرض ضربه مثل زانو وجود دارد، دقت لازم را در محافظت از مفصل به عمل آورید.
▪ چنانچه عفونتی در جای دیگر بدن وجود دارد، سریعاً در صدد درمان آن برآیید.
● عواقب مورد انتظار
▪ معمولاً با تشخیص و درمان زودهنگام بهبود مییابد.
▪ البته بهبود كامل هفتهها یا ماهها به طول میانجامد. تأخیر در درمان ممكن است موجب تخریب مفصل و از بین رفتن حركات آن شود، كه حتی نهایتاً ممكن است به تعویض مفصل هم بیانجامد.
● عوارض احتمالی
▪ تشخیص اشتباهی به عنوان نقرس یا یك بیماری غیرعفونی دیگر، كه باعث به تأخیر افتادن استفاده از آنتیبیوتیك میشود.
▪ عفونت خون
▪ آسیب و یا معلولیت دایمی مفصل
● درمان
▪ آزمایشات تشخیصی ممكن است شامل موارد زیر باشد: شمارش سلولهای خون، كشت خون، و كشت مایع مفصل عفونی شده، و عكسبرداری از مفصل
▪ درمان شامل مصرف آنتیبیوتیك است. سیر بهبودی با كشتهای متوالی از مفصل پیگیری میشود.
▪ بستری شدن (استراحت كامل) و استفاده از آنتیبیوتیك داخل وریدی
▪ جراحی برای تخلیه مایع مفصلی عفونی شده یا خارج نمودن جسم خارجی وارد شده به مفصل در اثر ضربه
▪ فیزیوتراپی پس از بهبود، برای به دست آوردن مجدداً تواناییهای كامل مفصل
● داروها
▪ آنتیبیوتیكها (اغلب داخل وریدی). تا زمانی كه گفته نشده است، آنتیبیوتیك را قطع نكنید. امكان دارد عفونت پس از بهبود علایم مجدداً عود كند.
▪ داروهای ضددرد مخدری به طور كوتاهمدت برای دفع درد
● فعالیت
▪ امكان دارد استفاده از آتل یا گچ برای استراحت كامل مفصل ضروری باشد. توجه كنید كه حركت مفصل باعث به تعویق افتادن بهبود میشود.
▪ امكان دارد پس از درمان، از تمرینات مخصوص جهت بازگرداندن حركت مفصل استفاده شود.
▪ پس از بهبودی، برای بازگرداندن كامل كار مفصل نیاز به فیزیوتراپی وجود دارد.
▪ همگام با بهبود علایم، فعالیتهای عادی را به تدریج از سر گیرید.
● رژیم غذایی
▪ هیچ رژیم خاصی توصیه نمیشود.
● در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید
▪ اگر شما دچار علایم عفونت مفصلی هستید.
● اگر یكی از موارد زیر هنگام بیماری رخ دهد:
▪ تب مساوی یا بالاتر از ۹/۳۸ درجه سانتیگراد
▪ خستگی، سردرد، درد عضلانی، و عرق ریزش
▪ اگر دچار علایم جدید و غیر قابل كنترل شده اید. توجه داشته باشید كه داروهای مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
آشنایی با ویروس ابولا
در سال ۱۹۷۶ ابولا حدود ۳۰۰ نفر را مبتلا کرد و با شیوع آن از هر ۱۰ نفر مبتلا به بیماری ۹نفر مردند. بار دیگر در سال ۱۹۹۵ ابولا شایع شد و این بار ۸۰ درصد مبتلایان کشته شدند.
ابولا نام نوعی ویروس است. تب خونریزی دهنده ابولا، یک بیماری شدید و کشنده است که نخستین بار در سال ۱۹۷۶میلادی شناخته شد.
نام ویروس این بیماری از یکی از رودخانههای کشور زئیر، که امروزه جمهوری دموکراتیک کنگو نام دارد، گرفته شده. این بیماری برای اولین بار در کشور کنگو دیده شد.
پژوهشگران بر این باورند که ویروس ابولا از طریق حیوانات به انسان سرایت میکند و معمولا در بدن جانوری زندگی میکند که در قاره آفریقا سکونت دارد.
اکثر افرادی که ابتلای آنان به ابولا تا کنون تأیید شده اهل کشورهای آفریقایی بودهاند.تب خونریزی دهنده ابولا معمولا به صورت شیوع ناگهانی بروز میکند و شیوع آن هم از یک بیمارستان یا درمانگاه آغاز میشود.
در سال ۱۹۷۶ ابولا در آفریقا حدود ۳۰۰ نفر را مبتلا کرد و با شیوع آن از هر ۱۰ نفر مبتلا به بیماری ۹نفر مردند.
بار دیگر در سال ۱۹۹۵ ابولا شایع شد و این بار ۸۰ درصد مبتلایان کشته شدند.
اخیرا سازمان جهانی بهداشت شیوع تب خونریزی دهنده ابولا را در یکی از استانهای کشور کنگو تأیید کرده است
در این شیوع نسبتا وسیع، تاکنون ابتلای ۱۷ نفر به ویروس ابولا تأیید شده است که ۶ نفر آنها در استان جنوبی کاسای کشته شدهاند. البته سخنگوی سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده آزمایشگاه مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها در آمریکا مشغول انجام آزمایشهای بیشتر روی نمونههای به دست آمده از بیماران مشکوک به تب خونریزی دهنده ابولا است.
بهدلیل خاصیت سرایت بالای این بیماری پرسنل بهداشتی ناگزیر از رعایت شدید و دقیق اصول بهداشتی برای پیگیری از انتشار بیماری و ابتلای خود هستند.
آنها برای پوشش کامل بدن از لباس، دستکش و پوتینهایی استفاده میکنند که پس از استفاده باید نابود شود.
با وجودی که تعدادی از روستاهای استان کاسای در قرنطینه به سر میبرند، اما سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده فعلا نیازی به اعمال محدودیت در روابط تجاری و سفر به کنگو وجود ندارد.
کارشناسان محلی دائما در حال فرستادن پیامهایی از طریق رادیو و تلویزیون هستند که به مردم آموزش میدهد چگونه از آلوده شدن به این ویروس پیشگیری کنند.
این خطر به ویژه در مراسم تدفین قربانیان ابولا و با تماس نزدیک افراد با جسد قربانیان وجود دارد.
خطر کشندگی ویروس ابولا که تا کنون درمانی برای آن پیدا نشده، بین ۵۰ تا ۹۰درصد است.
● ابولا چیست؟
ابولا در واقع نام نوعی ویروس است. تب خونریزی دهنده ابولا، یک بیماری شدید و کشنده است که نخستین بار در سال ۱۹۷۶میلادی شناخته شد.
نام ویروس این بیماری از یکی از رودخانههای کشور زئیر، که امروزه جمهوری دموکراتیک کنگو نام دارد، گرفته شده. این بیماری برای اولین بار در کشور کنگو دیده شد.
پژوهشگران بر این باورند که ویروس ابولا از طریق حیوانات به انسان سرایت میکند و معمولا در بدن جانوری زندگی میکند که در قاره آفریقا سکونت دارد.
اکثر افرادی که ابتلای آنان به ابولا تا کنون تأیید شده اهل کشورهای آفریقایی بودهاند.
تب خونریزی دهنده ابولا معمولا به صورت شیوع ناگهانی بروز میکند و شیوع آن هم از یک بیمارستان یا درمانگاه آغاز میشود.
● چگونه منتشر میشود؟
ـ تب خونریزی دهنده ابولا از بیماریهای مشترک بین انسان و دام به شمار میرود.
ـ این بیماری فقط انسان، میمون و شامپانزه را مبتلا میکند.
ـ محل زندگی ویروس ابولا احتمالا در بدن گروهی از همین حیوانات است.
ـ انسانها ناقل ویروس نیستند و بهطور تصادفی به ویروس آلوده میشوند.
ـ اینکه چگونه ویروس ابولا از بدن حیوانات به بدن انسان وارد میشود بهطور کامل مشخص نیست.
ـ پس از آنکه فردی به این ویروس آلوده شد، انسانهای دیگر را آلوده میکند.
ـ یکی از راههای انتقال عفونت بین انسانها، تماس مستقیم با خون و ترشحات بدن فرد آلوده است که معمولا در بین اطرافیان بیمار که سعی در نگهداری و پرستاری او دارند، رخ میدهد.
ـ یکی دیگر از راههای شایع گسترش این ویروس انتقال آن در بین بیماران و کارکنان یک بیمارستان یا درمانگاه است.
● چه علایمی دارد؟
علایم این بیماری در همه بیماران یکسان نیست.
پژوهشگران هنوز نمیدانند چرا تعدادی از افراد پس از ابتلا به این بیماری بهبود مییابند و برخی دیگر کشته میشوند.
به هر حال میتوان گفت پاسخ ایمنی بیمارانی که در اثر ویروس ابولا کشته میشوند، چندان قوی نیست.
در چند روز اولی که انسان به ویروس آلوده میشود، تب بالا، سردرد، درد عضلات، دل درد، اسهال و خستگی بروز میکند.
بعضی از بیماران در این مرحله دچار گلودرد، سکسکه، قرمزی و خارش چشم، بثورات پوستی، اسهال خونی و استفراغ خونی میشوند.
با گذشت یک هفته از آلودگی، درد قفسه سینه، شوک و مرگ اتفاق میافتد. بعضی از بیماران در این مرحله کور شده و خونریزی میکنند.
● تشخیص و درمان
تشخیص زودرس تب خونریزی دهنده ابولا دشوار است چرا که علایم اولیه آن مثل خارش و قرمزی چشم و بثورات پوستی، در بیماریهای دیگری که شایعتر هستند نیز دیده میشود.
ما اگر پزشک به این بیماری مشکوک شود، باید فورا از بیمار آزمایش خون به عمل آورد. اگر بیمار اسهال خونی نیز داشته باشد، مدفوع او هم مورد آزمایش قرار میگیرد.
برای درمان این بیماری هیچ درمان مشخصی وجود ندارد. در حال حاضر اکثر درمانهایی که به بیماران داده میشود، درمانهای تقویتی هستند.
این درمانها شامل کمک به حفظ فشار خون بیمار، حفظ مایعات بدن و نیز کمک به تنفس بیمار هستند.
چند سال پیش در شیوع ابولا در کیکویت، پزشکان راه جدیدی را برای درمان بیماران امتحان کردند.
آنها به ۸ نفر از بیماران، خون افرادی را که به ابولا مبتلا شده و از آن جان سالم بهدر برده بودند، تزریق کردند. نتیجه رضایت بخش بود.
۷ نفر از بیماران زنده ماندند.
هر چند این نتیجه امیدوار کننده است اما چون پژوهش مذکور فقط روی ۸ نفر انجام شد، نمیتوان آن را برای درمان همه بیماران تعمیم داد!
● چگونه میتوان پیشگیری کرد؟
پیشگیری از بیماری تب خونریزی دهنده ابولا در آفریقا با دشواریهای چندانی روبهروست.
هدلیل آنکه هویت و محل زندگی حیواناتی که مخزن ابولا هستند ناشناخته است، تنها چند راه ابتدایی برای پیشگیری از بیماری پیشنهاد شده. اصل مهم در پیشگیری از آلوده شدن پرهیز از تماس مستقیم با بیمار است.
اگر مواردی از بیماری مشاهده شود، اولین کسانی که باید بسیار مراقب خطر باشند، کارکنان مراکز بهداشتی- درمانی هستند.
این افراد باید از پوشش کامل، ماسک، دستکش و عینک استفاده کنند. هدف از این کار ممانعت از آلوده شدن با خون و ترشحات بدن فرد مبتلاست. همچنین اگر بیمار بمیرد، باید از تماس با بدن مرده نیز خودداری کرد.
|
آلودگی به کرمهای گرد رودهای در ایران
|
نماتودها انگلهای استوانهای و نخی شکل هستند که طول آنها از یک میلیمتر تا حدود یک متر متفاوت است. بعضی از نماتودها، مانند آسکاریس و کرمک، در لوله گوارش زندگی میکنند و به نماتودهای رودهای معروف هستند، برخی در بافت همبند ایجاد بیماری میکنند و بعضی نیز در قسمتهای دیگر بدن بهسر میبرند. چون که کرمهای استوانهای و نخی شکل انواع فراوان دارند، در این مقاله به آسکاریس، کرمک (اکسیور) و کرمهای قلابدار اشاره میشود. ● آلودگی به آسکاریس آسکارید یا آسکاریس بالغ کرمی است استوانهای شکل که درازای آن از ۱۵ تا ۴۰ سانتیمتر است. کرم ماده بزرگتر از کرم نر است و روزانه بیش از ۰۰۰ر۲۰۰ تخم در روده رها میسازد. آسکاریازیس یا بیماری ناشی از آسکاریدها یکی از فراوانترین بیماریهای انگلی انسان است که در بین مردم کشورهای در حال توسعه شایعتر است. در واقع بیش از یکچهارم مردم جهان که اکثر آنها در کشورهای غیر پیشرفته زندگی میکنند به آسکاریس آلوده هستند و آلودگی بیشتر در کودکان این مناطق مشاهده میشود. در نقاط روستایی که فاقد تسهیلات بهداشتی باشند و از کود انسانی در مزارع استفاده کنند آلودگی به آسکاریس شایعتر و شدیدتر است. در مناطق روستایی ایران آلودگی به کرم آسکاریس بسیار زیاد است و در حدود نیمی از جمعیت کشور مبتلا به آلودگی با آسکاریس هستند. آسکارید در روده باریک انسان زندگی میکند و با کمک فعالیت عضلانی، خود را در ژوژنوم روده کوچک نگه میدارد. برای آنکه تخمهای آسکاریس خاصیت آلوده کنندگی پیدا کنند باید مدتی در محیط خارج از بدن و در درون خاک بمانند تا تحت شرایط مساعد در داخل تخمها لارو تشکیل شود. پس از دو تا سه هفته تخمها لارودار و آلوده کننده میشود. چنین تخمهایی قادرند ماهها و سالها در داخل خاک و شرایط مناسب زنده بمانند و خاصیت بیماریزایی خود را حفظ کنند. ● بیماریزایی و تظاهرات بالینی انسان با خوردن آب و سبزیها و یا مواد آلوده دیگر مانند خاک حاوی تخم آلودهکننده آلوده میشود. تخم در روده کوچک باز میشود و لارو آن آزاد میگردد. لارو از جدار روده میگذرد و خود را به مویرگهای خونی یا عروق لنفی میرساند و سرانجام به ششها میرود. لارو پس از مدتی اقامت در ریه و گذراندن یک دوره ده روزه خود به نایژهها، نای و اپیگلوت میرساند و مجددا خورده میشود و برای بار دوم وارد روده باریک میگردد. لارو در روده آخرین مراحل دگردیسی را به پایان میرساند و به کرم بالغ تبدیل میشود. معمولا از زمان ورود به تخم دارای لارو به روده تا هنگام بلوغ حدود ۲ تا ۳ ماه طول میکشد. زمانی که لارو از شش عبور میکند ممکن است عوارض متعددی مانند سینهپهلو، سرفه خشک یا همراه با خلط، خسخس صدا، تب و افزایش ائوزینوفیلهای خون بروز کند. اگر تعداد کرمهای بالغ روده زیاد نباشد علایم چشمگیری نیز بروز نمیکند، اما در صورتی که بار انگلی زیاد باشد درد شکم، بزرگ شدن شکم و حتی در موارد شدیدتر انسداد روده و درهم رفتگی روده نیز پیش میآید. گاه کرم بالغ وارد آپاندیس، مجاری صفراوی و لوزالمعده میشود و سبب ایجاد التهاب و دمل میگردد. در صورتی که کرمها تحریک شوند امکان دارد به قسمت بالای دستگاه گوارش بیایند و از دهان خارج شوند و یا در درون حلق اختلال تنفسی ایجاد کنند. |
آمبولی ریه
آمبولی ریه وجود لخته خون یا چربی (به ندرت) در یکی از شریان هایی که به بافت ریه ها خونرسانی میکنند. لخته خون در ابتدا در یکی از وریدهای عمقی اندام تحتانی یا لگن شکل میگیرد. آمبولی چربی معمولاً از ناحیه یک شکستگی استخوانی تشکیل میشود. لخته خون یا آمبولی چربی از طریق جریان خون و با عبور از قلب به یکی از شریانهای مشروب کننده بافت ریه راه یافته و در آنجا مستقر میگردد. این پدیده سبب انسداد شریان مزبور و در نتیجه کاهش توانایی تنفسی و گاهی تخریب بافت ریه میگردد. آمبولی ریه در همه سنین ممکن است رخ دهد ولی در بزرگسالان شایعتر است.
● علایم شایع
۱) کوتاهی نفس ناگهانی
۲) غش کردن یا حالت غش پیدا کردن
۳) درد قفسه سینه
۴) سرفه (گاهی همراه با خلط خونی)
۵) تندی ضربان قلب
۶) تب خفیف قبل از بروز علایم فوق معمولاً تورم و درد اندام تحتانی وجود دارد.
● علل
لخته شدن خون در وریدهای عمقی. این حالت هر زمان که خون در داخل ورید تجمع یافته و به خوبی جریان نداشته باشد میتواند ایجاد شود.
● عوامل تشدید کننده بیماری
۱) سن بالای ۶۰ سال
۲) هرگونه آسیب یا بیماری مستلزم استراحت طولانی در بستر
۳) نشستن در یک وضعیت ثابت به مدت طولانی مثلاً در طی مسافرت با هواپیما
۴) جراحی اخیر
۵) نارسایی احتقانی قلب
۶) اختلالات ریتم قلب
۷) پلیسیتمی؛ کم خونی همولیتیک
۸) شکستگی استخوان
۹) چاقی؛ استعمال دخانیات
۱۰) بارداری
۱۱) مصرف قرصهای ضد بارداری به خصوص در خانمهای سیگاری
● پیشگیری
۱) از استراحت طولانیمدت در بستر در طی بیماری خودداری کنید. در طی دوره نقاهت از جوراب کشی استفاده کنید (چه در هنگام استراحت در بستر و چه در هنگام برخاستن از بستر)
۲) پس از جراحی هر چه سریعتر حرکت اندامهای تحتانی و راه رفتن را شروع کنید.
۳) خودداری از استعمال دخانیات، به خصوص در خانمهای ۳۵ سال به بالا که قرص ضد بارداری مصرف میکنند.
۴) اجتناب از جراحیهای غیر ضروری. در این موارد از روشهای دیگری غیر از جراحی استفاده کنید.
۵) در طی سفر هر ۲-۱ ساعت مدتی ایستاده و راه بروید.
۶) مصرف یک قرص آسپرین در روز ممکن است نقش پیشگیری کننده در این زمینه داشته باشد؛ در این باره با پزشک خود مشورت کنید.
● عواقب مورد انتظار
معمولاً مراقبتهای ویژه در عرض ۱۴-۱۰ روز بهبود مییابد.
● عوارض احتمالی
۱) مرگ سریعالوقوع در اثر یک لخته بزرگ که بیش از ۵۰% جریان خون ریه ها را مسدود کند.
۲) خونریزی شدید داخل ریه دراثر لختههای کوچکتر
● درمان
▪ اصول کلی
۱) بررسیهای تشخیصی ممکن است شامل رادیوگرافی قفسه سینه، اسکن ریه، آنژیوگرافی ریه، نوار قلب، سمع قلب و ریه، و آزمایشهای خون جهت اندازهگیری عوامل انعقادی و زمان پروترومبین باشد.
۲) هدف درمانی عبارتستاز:
▪ حفظ عملکرد قلب و ریه در حد قابل قبول (تا برطرف شدن لخته) و جلوگیری از عود آمبولی
▪ جراحی ممکن است به منظور بستن ورید بزرگ منتهی به قلب و ریه (ورید اجوف) یا قرار دادن یک صافی در داخل آن برای جلوگیری از عبور لختهها به سمت قلب لازم باشد (به ندرت)
▪ استفاده از جورابکشی یا پیچیدن ساق پا با باند کشی
▪ از نشستن به حالتی که ساقها یا مچ پاها را روی یکدیگر بیندازید خودداری کنید.
▪ در هنگام نشستن طولانی مدت طوری بنشینید که پاها بالاتر از رانها قرار گیرند.
▪ در هنگام خوابیدن پاها را بالاتر از سطح بستر قرار دهید.
● داروها
۱) داروهای ضد انعقاد در جهت حل کردن لخته و جلوگیری از ایجاد دوباره آن. سطح داروهای ضد انعقاد باید به طور مرتب اندازهگیری شود تا اطمینان حاصل شود سطح آنها در حد مطلوب و بیخطر است.
۲) تجویز اکسیژن، در صورت نیاز
۳) آنتی بیوتیک ها، در موارد آمبولی عفونی
● فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا هنگام برطرف شدن علایم التهابی ناشی از لخته شدن خون در بستر استراحت نمایید. در طی استراحت در بستر اندامهای تحتانی را به طور مکرر حرکت دهید تا به جریان یافتن خون در آنها کمک شود.
● رژیم غذایی
رژیم خاصی نیاز نیست.
● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
۱) اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان دارای علایم آمبولی ریه باشید. این حالت یک اورژانس است!
۲) بروز موارد زیر در طی درمان:
▪ درد قفسه سینه
▪ سرفه همراه خلط خونی
▪ کوتاهی نفس
▪ تشدید تورم و درد ساق پا
|
آمپیم
|
آمپیم عبارت است از تجمع چرک در یکی از حفرات بدن. معمولاً در فضای اطراف ریهها بین لایههای پرده جنب دچار عفونت، اتفاق میافتد. آمپیم به علت استفاده از آنتی بیوتیک ها تقریباً به ندرت رخ میدهد. ●علایم شایع ۱) درد قفسه سینه. این درد میتواند از یک ناراحتی مبهم تا درد تند و تیز، متغیر باشد. درد غالباً با سرفه یا تنفس بدتر میشود. درد ممکن است به قسمت پایینی قفسه سینه یا شکم گسترش یابد. ۲) تنفس تند و سطحی ۳) لرز ۴) تب ۵) خستگی شدید ۶) سرفه خشک ۷) تنفس بد بو ۸) کاهش وزن ● علل عارضهای از: ۱) عفونتهای ریه یا قفسه سینه، مثل ذات الریه، سل، یا آبسه ریه ۲ـ روی هم خوابیدن ریه یا آسیب به قفسه سینه ۳ـ وجود سرطان در سایر نقاط بدن ۴) بیماری از گروه بیماریهای درگیر کننده بافت همبند و عروق، مثل لوپوس اریتمای منتشر بروز عفونت در نقطهای دیگر از بدن که به قفسه سینه گسترش یافته باشد. ۵) نارسایی احتقانی قلب ۶) بیماری کلیه ۷) بیماری کبد ● عوامل تشدید کننده بیماری ۱) تغذیه نامناسب ۲) بیماری اخیر (قسمت علل را ببینید) ۳) سیگار کشیدن ۴) خستگی یا کار زیاد ۵) آب و هوای سرد و مرطوب ۶) محیط زندگی شلوغ و غیر بهداشتی ● پیشگیری در صورت بروز هر گونه بیماری یا عفونت جدی که ممکن است باعث آمپیم شود، برای درمان به پزشک خود مراجعه کنید. ● عواقب مورد انتظار ۱) درمان موفقیتآمیز به کشف و درمان بیماری زمینهساز بستگی دارد. ۲) خارج کردن چرک از فضای تجمع چرک باعث تسریع بهبود میشود. برای درمان معمولاً نیاز به تجویز دوز بالای آنتی بیوتیک وجود دارد و بیمار غالباً باید بستری شود. ● عوارض احتمالی ۱) مننژیت (عفونت پرده پوشاننده مغز ) ۲) پریکاردیت (عفونت پرده دور قلب ) ۳) آندوکاردیت (عفونت دریچههای قلب) ۴) آبسه مغز ● درمان ▪ اصول کلی ۱) برای تشخیص، کشت چرک و نیز عکسبرداری از قفسه سینه با اشعه ایکس انجام میگیرد. ۲) درمان معمولاً شامل جراحی برای باز کردن حفره عفونی شده و تخلیه چرک است. این روش توراکوسنتز نامیده میشود. ۳) سیگار نکشید. ● داروها ۱) آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت ۲) برای درد خفیف میتوان از استامینوفن استفاده کرد. ● فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری تا زمانی که درد و تب برطرف نشده باشد فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را کم کنید. سپس فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های عادی خود را تدریجاً از سرگیرید. بهبود کامل حدود دو ماه زمان میبرد. ● رژیم غذایی رژیم خاصی توصیه نمیشود مکملهای ویتامینی بخورید و مایعات بیشتر بنوشید. ● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ ۱) اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم آمپییم را دارید. ۲) اگر یکی از موارد زیر هنگام درمان رخ دهد: ۳) تب ۴) زیاد شدن درد ۵) بدتر شدن تنگی نفس ۶) سرفه خشک و بدون خلط شود ۷) بستر ناخنهای دست یا پا تیره شود. ۸) در خلط خون ظاهر شود. |
آنچه باید درباره ورم کبد یا هپاتیت ویروسی بدانیم
● ویروس هپاتیت چگونه به انسان سرایت می کند ؟
ویروس هپاتیت نوع ( ا ) از ویروس های دستگاه گوارش است که از طریق مدفوع شخص بیمار به بیرون راه پیدا کرده و در اثر آلودگی آب ، موادغذایی و سبزیجات به انسان منتقل می گردد. کودکان و نوجوانان به آلودگی با این ویروس مستعدترند. ویروس هپاتیت ( بی ) از طریق تزریق خون و فرآورده های خونی آلوده یا در اثر تماس جنسی ویا در دوران بارداری از طریق مادر به جنین منتقل می شود . ولی ویروس هپاتیت ( سی ) فقط از طریق خون آلوده قابل انتقال است .
● علائم هپاتیت چیست ؟
ابتلا به هپاتیت نوع ( ا ) در کودکان و جوانان عارضه مهمی ندارد ولی در بعضی افراد می تواند به زردی یا یرقان منجر شده و عوارض سخت تری را به همراه داشته باشد . در این نوع بیماری صدمات برگشت ناپذیری کبدی چندان زیاد نیست . در هپاتیت نوع ( بی ) غالب مبتلایان خود به خود بهبود یافته و حدود ٥ تا ١٠ % آنها به صورت ناقل مزمن ویروس درخواهند آمد. ٩٠% نوزادان که از مادران آلوده به دنیا می آیند ، برای مدت طولانی ویروس را در بدن خود حفظ می کنند درافرادی که ناقل مزمن ویروس هستند احتمال دارد بافت کبد کاملا از بین رفته و غیر فعال شود که این حالت بیماری ( سیروز) کبدی می باشد . در گروهی از این بیماران نیز احتمال سرطانی شدن آن وجود دارد.
● یرقان یا زردی چیست ؟
عامل زردی یا یرقان نوعی ماده به نام بیلی روبین است که از تجزیه هموگلوبین خون حاصل می شود . این ماده معمولا زرد رنگ است ، در کبد تحت تاثیر آنزیم های مختلف به مواد دیگری تبدیل شده و همراه صفرا وارد روده و دفع می گردد. دربیماران مبتلا به ورم کبد عمل تبدیل بیلی روبین به مواد دفعی به خوبی انجام نشده و در خون باقی می ماند. به همین دلیل پوست وملتحمه چشم این افراد زرد رنگ به نظر می رسد.
● راه تشخیص هپاتیت ویروسی چیست ؟
برای تشخیص هپاتیت ( ا ) و تایید عفونت حاد ، انجام آزمایش IgM , HAV قطعی و تایید کننده است و معمولا نیاز به پیگیری و آزمایشهای دیگر نمی باشد . برای تایید هپاتیت ( بی ) آزمایشهای متعددی انجام می شود که برحسب مرحله بیماری ، سن بیمار و انتظاری که از نتیجه آزمایش وجود دارد ، متفاوت می باشد . برای تایید عفونت فعال یا تشخیص آلودگی مزمن ، معمولا آزمایش موسوم به HBsAg انجام می شود. در چند سال اخیر روش های تشخیصی مولکولی که قادر است تعداد بسیار کمی از ویروس را در بدن مشخص کند معرفی شده است ، این آزمایشها به روش PCR معروفند و خوشبختانه در ایران هم انجام می گیرد. چنانچه آزمایش HCV که برای تشخیص هپاتیت انجام می گیرد مثبت باشد ممکن است برای تایید از آزمایش PCR استفاده شود. درافرادی که در دوران حاد بیماری هستند علاوه بر آزمایشهای فوق آنزیم های کبدی و بیلی روبین خون نیز ممکن است افزایش یابد.
● برای درمان این بیماری چه باید کرد؟
در نوع هپاتیت ( ا ) معمولا داروی مهمی تجویز نمی شود. با پرهیز غذایی خود به خود بهبود می یابد . ولی افرادی که به صورت مزمن به هپاتیت نوع ( بی ) یا ( سی ) مبتلا هستند ، با نظر پزشک معالج تحت درمان با نوعی دارو به نام ( انترفرون ) قرار می گیرند . اثر درمانی داروی تجویز شده ، فقط از طریق انجام آزمایش PCR امکان پذیر است . کسانی که آزمایش PCR آنها زودتر از ٦ ماه از درمان منفی شود ، جزو افرادی خواهند بود که به دارو پاسخ مثبت داده و بهبودی نسبی یافته اند.
● چگونه از ابتلا به بیماری جلوگیری می شود؟
برای جلوگیری از آلودگی به هپاتیت ( ا ) رعایت بهداشت و دوری جستن از تماس با بیماران کافی است . آلودگی هپاتیت نوع ( بی ) از طریق تجویز واکسن جلوگیر می شود . تجویز این واکسن برای افرادی که به صورت مکرر با خون آلوده در تماس هستند، ضرورت بیشتری دارد مثلا کارکنان موسسات پزشکی ، افرادی که تصمیم به جراحی و یا کار دندانپزشکی طولانی دارند و یا کسانی که به دلیل کم خونی مجبورند کهبه صورت مکرر خون دریافت دارند باید واکسینه شوند. این برنامه امروزه در مورد تمام افراد جامعه به منظور پیش گیری از بیماری توصیه می شود . در این صورت معمولا قبل از انجام واکسیناسیون آزمایش HBsAB به عمل می آید وتنها افرادی که جواب منفی دارند به انجام واکسیناسیون ترغیب می گردند.
این آزمایش یکبار دیگر نیزبعد از واکسیناسیون انجام می گیرد و زمانی اثر واکسیناسیون مفید بوده است که نتیجه آزمایش HBsAB بالاتر از ده واحد آنتی کررا نشان دهد
|
آنچه راجع به سارس باید بدانیم ( دانستنیهای علمی و پزشکی )علائم SARS چیست ؟
|
● روش درمان بیماران مبتلا به SARS چگونه است ؟ علیرغم تلاش پزشکان ، فعلا دارویی جهت درمان پیدا نشده است و تا حال آنتی بیوتیکی در این زمینه مؤثر نبوده است ولی داروی ریباورین با یا بدون تجویز استروئید با نتایج نامعلوم مصرف شده است. لذا برای کنترل بیماری در جامعه پیشگیری از اهمیت بسزایی برخوردار است. ● سرعت گسترش بیماری چگونه است ؟ SARS نسبت به آنفلونزا کمتر عفونی است دوره کمون آن ۷-۲ روز ( بطور متوسط ۵-۳ روز ) میباشد مسافرتهای بینالمللی ریسک گسترش سریع بیماری را افزایش میدهد. تا به حال تعداد مبتلایان به بیماری و پراکندگی جغرافیایی آن چگونه بوده است؟ تا ۲۸ آوریل ۲۰۰۳ ، ۵۰۵۰ نفر مبتلا شده و از این تعداد ۳۲۱ نفر فوت کردهاند و تا حال این بیماری از کشورهای چین ، هنگ گنگ ، مالزی ، کانادا ، تایوان ، فرانسه ، آلمان ، اندونزی ، ایتالیا ، تایلند ، سنگاپور ، استرالیا ، برزیل ، بلغارستان ، هندوستان ، ژاپن ، کویت ، مغولستان ، جمهوری ایرلند ، رومانی ، فیلیپین ، آفریقایجنوبی ، اسپانیا ، انگلستان ، ایالاتمتحده ، سوئد ، سوئیس و ویتنام گزارش شده است. ● آیا SARS می تواند نتیجه بیوتروریسم باشد؟ هیچگونه دلیلی برای تأیید یا رد این ادعا وجود ندارد. ● تا چه حد باید نگران بود ؟ بیماری علاوه براینکه میتواند شدید باشد میتواند در مسافرت به کشورهای آلوده از سرعت انتشار بالایی بر خوردار باشد ولی درصد کشندگی آن پایین است ( حدود ۴ % ) این میزان با افزایش سن و وجود بیماریهای مزمن در فرد بالا می رود . ● سفر تا چه حد میتواند مخاطرهآمیز باشد؟ WHO سفرهای غیرضروری به مناطق آلوده ( مناطقی که زنجیره انتقال ویروس در آنجا مشاهده شده است ) بخصوص مناطق آلوده چین و تورنتو کانادا را منع مینماید ضمناً تمامی مسافرین باید از علائم اصلی بیماری آگاه گردند و از تماس نزدیک با افرادی که آلوده شدهاند یا سابقه سفر اخیر به نواحی آلوده را داشتهاند اجتناب نمایند و مسافرانی که دچار این علائم شدهاند تا وقتی که بطور کامل بررسی نگردیدهاند نباید آن کشور را ترک کنند . اما باتوجه به کنترل بیماری و عدم مشاهده موارد جدید طی فصل سرد جاری نگرانی زیادی از انتشار آن وجود ندارد. WHo چه اهدافی را دنبال می کند ؟ ۱) پیشگیری و کنترل شیوع بیماری ۲) مشخص نمودن عامل بیماری ۳) مشخص نمودن رژیم درمانی مؤثر ۴) حمایت کشورهای درگیر در صورت نیاز از طریق اعزام کارکنان بهداشتی ● عامل بیماری چیست؟ عامل بیماری ویروسی از خانواده کروناویروسها میباشد . ● روش انتقال بیماری چگونه است ؟ انتقال از شخص به شخص از طریق قطرات تنفسی و ترشحات بدن فرد بیمار بوده و بیشتر در افرادی که در بیمارستان یا در خانه با بیمار تماس نزدیک داشتهاند صورت میگیرد بنابراین در صورت مراقبت از بیمار ، زندگی با وی و یا تماس نزدیک با ترشحات تنفسی ، مایعات بدن یا مدفوع بیماران ، احتمال انتقال بیماری وجود دارد. ● نحوه برخورد با بیماران مبتلا به SARS چگونه است ؟ بیمار باید از نظر تنفسی و سایر ترشحات ایزوله شود. معاینه بیماران توسط کارکنان و پزشکان باید با ماسک و عینک و پوشش سر و دستکش صورت گیردInfection control guidance) (Hospital . دست ها قبل و بعد از تماس با فرد بیمار میبایستی شسته شود. بیمار باید در اتاق در بسته با فشار منفی نگهداری شده ولی پنجرهها را می توان برای تهویه خوب باز گذاشت ( ولی این پنجرهها نباید به محلهای عمومی باز شود ). روش بر خورد در موارد تماس احتمالی چگونه است ؟ ۱)دادن اطلاعات در خصوص تابلو بالینی به بیمار ۲) ایزولاسیون در منزل بمدت ۱۰ روز ۳) ویزیت حضوری یا با تلفن بطور روزانه توسط یکی از اعضای تیم مراقبت (Public health Care team) ۴) کنترل روزانه تب ( شایعترین علامتی که در ابتدا ظاهر می شود تب است ) چه اقداماتی در درمان بیماران مبتلا به SARS صورت میگیرد ؟ ۱) ایزولاسیون ۲) گرفتن نمونه خلط ، خون و ادرار برای سایر علل معمول پنومونی بخصوص انواع آتیپیکال و یا مواردی که همراه با عاملSARS ممکن است وجود داشته باشند . ۳) شمارش گلبول های سفید با افتراق ، شمارش پلاکت ، تست های کبدی و کلیوی ، الکترولیتها و سی آر پی . ۴) تجویز آنتی بیوتیک برای درمان پنومونی اکتسابی آتیپیکال ۵) استفاده از نبولایزر با یک برونکودیلاتور ، فیزیوتراپی سینه ، برونکوسکوپی تعاریف تشخیصی بیماری چیست؟ ▪ مورد مظنون : هر فردی که بعداز اول نوامبر ۲۰۰۲ (۱۰ آبان ۱۳۸۱) باسابقه تب بالای ۳۸درجه و سرفه و مشکلات تنفسی و حداقل یکی از موارد زیر در فاصله ۱۰ روز قبل از شروع علائم را داشته باشد : - تماس نزدیک یا زندگی کردن با هم، پرستاری کردن و یا تماس مستقیم با ترشحات تنفسی یا مایعات بدن بیمار مظنون . - سابقه مسافرت به منطقه آلوده - اقامت در یک منطقه آلوده ▪ مورد محتمل: ۱) یک مورد مظنون که در رادیوگرافی ریه نمای پنومونی یا سندرم دیسترس تنفسی (RDS ) داشته باشد. ۲) یک مورد مظنون که در اتوپسی ریه یافته های سندرم دیسترس تنفسی ( RDS ) بدون عامل قابل شناسایی داشته باشد. طبق آخرین دستورالعمل مرکز مدیریت بیماریهای وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی تا زمان تهیه ماسک مخصوص برای استفاده در مواجهه احتمالی با موارد بیماری ، پرسنل بهداشتی درمانی میتوانند از ماسکهای معمولی که در داخل آن ده تا بیست لایه گاز معمولی قرار داده شده است استفاده نمایند. |
|
آندوکاردیت
|
آندوكاردیت عبارت است از یك عفونت غیر مسری كه عضله قلب، دریچههای قلب، و آندوكاردیوم (پوشش داخلی حفرات یا دریچههای قلب) را درگیر میسازد. علایم شایع عبارت است از: ● علایم زودهنگام: ▪ خستگی و ضعف ▪ تب، لرز و تعریق زیاد، خصوصاً در شب ▪ كاهش وزن ▪ دردهای مبهم ▪ وجود صدای غیر طبیعی در قلب علایم دیر هنگام: ▪ لرز شدید و تب بالا ▪ تنگی نفس در هنگام فعالیت ▪ تورم پاها و شكم ▪ تند یا نامنظم شدن ضربان قلب ● علل باكتریها یا قارچهایی كه وارد خون میشوند و دریچهها و پوشش داخلی قلب را در كسانی كه قبلاً آسیب قلبی (به قسمت عوامل خطر در زیر مراجعه كنید) داشتهاند عفونی میكنند. باكتریها یا قارچها به دریچهها، عضله، و پوشش داخلی قلب آسیب وارد میآورند یا آسیبی كه از قبل وجود داشته است را تشدید میكنند. ● عوامل افزایشدهنده خطر ▪ تب رماتیسمی ▪ بیماری مادرزادی قلب پس از وارد آمدن آسیب به دریچههای قلب، خطر آندوكاردیت در اثر عوامل زیر بیشتر میشود: ـ حاملگی ـ تزریق مواد آلوده به داخل جریان خون، مثلاً همراه با تزریق وریدی مواد مخدر ـ سوء در مصرف الكل ـ استفاده از داروهای سركوبكننده ایمنی ـ وجود دریچه مصنوعی در قلب ● پیشگیری ▪ اگر دریچه قلبتان آسیب دیده است یا صدای غیر طبیعی در قلب شما شنیده میشود: ▪ پیش از انجام هر گونه اقدام پزشكی كه امكان ورود باكتریها به خون در طی آن وجود دارد به پزشك یا دندانپزشك اطلاع دهید و آنتیبیوتیك مناسب جهت پیشگیری از بروز آندوكاردیت دریافت كنید. این مسأله به خصوص باید قبل از كارهای دندانپزشكی، زایمان، و جراحی در دستگاه ادراری یا گوارش مدنظر قرار گیرد. ▪ هیچگاه الكل ننوشید. ▪ قبل از حامله شدن، با پزشك خود مشورت كنید. ▪ مواد مخدر تزریقی مصرف نكنید. ● عواقب مورد انتظار معمولاً با تشخیص و درمان زودهنگام قابل معالجه است، امابهبود ممكن است هفتهها طول بكشد. اگر درمان به تأخیر افتد، عملكرد قلب كاهش یافته و نارسایی احتقانی قلب و مرگ رخ خواهد داد. ● عوارض احتمالی تشكیل لختههای خونی كه ممكن است به مغز، كلیهها، یا احشای شكمی بروند و باعث بروز عفونت، آبسه، یا سكته مغزی شوند. اختلالات ریتم قلب (شایعترین آن فیبریلاسیون دهلیزی است) ● درمان ▪ اقدامات تشخیصی ممكن است عبارت باشند از: شمارش سلولهای خون و كشت خون، نوار قلب، عكسبرداری از قلب و ریهها با اشعه ایكس، و اكوكاردیوگرام ▪ هدف درمان، ریشهكنی میكروبها با دارو، و فراهم آوردن مراقبتهای حمایتی برای رفع علایم است. ▪ بستری شدن در بیمارستان در مرحله حاد بیماری. زمانی كه وضعیت بیمار با ثبات شد، بعضی از بیماران را میتوان از بیمارستان ترخیص كرد و ادامه مراقبت از آنها را در منزل پی گرفت. ▪ جراحی برای تعویض دریچه عفونی شده در بعضی از بیماران ▪ اگر دریچه قلبتان آسیب دیده است، قبل از هر اقدام پزشكی، مشكل خود را به پزشك یا دندانپزشك اطلاع دهید. در برخی از موقعیتها، نیاز به استفاده از آنتیبیوتیك برای پیشگیری از آندوكاردیت وجود خواهد داشت. ▪ پس از رهایی از آندوكاریت، مرتب زیر نظر پزشك باشید تا از عود بیماری پیشگیری شود. ▪ همیشه دستبند یا گردنآویز مخصوص كه نشان دهنده مشكل پزشكی شما باشد همراه داشته باشید. در كیف پول خود روی یك كارت فهرست آنتیبیوتیكهای مورد نیاز برای مصرف پیش از كارهای دندانپزشكی و پزشكی را یادداشت كنید. ● داروها مصرف آنتیبیوتیك به مدت چندین هفته برای مبارزه با عفونت. غالباً آنتیبیوتیك به صورت تزریقی مصرف میشود. ● فعالیت ▪ تا زمان بهبودی كامل در رختخواب استراحت كنید. زمانی كه در رختخواب استراحت میكنید، پاهای خود را مرتب خم و راست كنید تا از تشكیل لخته در سیاهرگهای عمقی پا پیشگیری شود. ▪ فعالیتهای عادی خود را در صورتی كه وضعیت جسمیتان اجازه دهد از سر بگیرید. ● رژیم غذایی رژیم خاصی توصیه نمیشود. ● در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید ▪ اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان علایم آندوكاردیت را دارید. ▪ افزایش وزن بدن بدون اینكه رژیم غذایی تغییر كرده باشد. ▪ وجود خون در ادرار ▪ تنگی نفس یا درد قفسه سینه ▪ ضعف یا فلج ناگهانی در عضلات صورت، تنه، یا اندامها |
|
آنسفالیت ویروسی
|
آنسفالیت ویروسی عبارت است از التهاب حاد مغز در اثر عفونت ویروسی. عفونت ویروسی میتواند از همان اول باعث آنسفالیت شود و یا این که به عنوان عارضهای ثانویه به دنبال عفونتهای ویروسی مثل سرخک، آبله مرغان، سرخجه، آبله گاوی، و عفونت ناشی از سایر ویروسهای کمتر شناخته شده، یا واکسیناسیون آبله رخ دهد. ● علایم شایع ▪ موارد خفیف: ۱) گاهی بدون علامت ۲) تب ▪ احساس ناخوشی موارد شدید: ۱) استفراغ ۲) تورم یا بیرون زدن ملاج شیرخواران ۳) سردرد ۴) سفتی گردن ۵) هماندازه نبودن مردمک ها ۶) از دست دادن هوشیاری ۷) تغییرات شخصیتی ۸) تشنج ۹) ضعف یا فلج گاهگاهی دست یا پا ۱۰) دو تا دیدن اشیاء ۱۱) اختلال در صحبت کردن ۱۲) از دست دادن شنوایی ۱۳) خوابآلودگی که به سمت اغما پیشرفت میکند. ● علل ۱) ویروسهایی که باعث بیماریهای دیگر میشوند مثل فلج اطفال؛ تب خال؛ سرخک؛ اوریون؛ آبله مرغان؛ منونوکلئوز عفونی؛ هپاتیت عفونی؛ سرخجه؛ آبله؛ ویروس کوکساکی و بیماریهای اکوویروسی ۲) ویروسهایی که ناقل آنها پشهها یا سایر حشرات هستند. ۳) مسمومیت با سرب ۴) واکنش نسبت به واکسن ۵) سرطان خون ● عوامل تشدید کننده بیماری ۱) نوزادان و شیرخواران ۲) سن بالای ۶۰ سال ۳) وجود بیماری که مقاومت بدن را کم کرده باشد. ۴) محیط زندگی شلوغ یا غیر بهداشتی ۵) آلودگی با ویروس ایدز ● پیشگیری ۱) از تماس با هر بیماری که آنسفالیت دارد خودداری کنید. ۲) در صورت وجود هر گونه عفونتی در بدن به پزشک مراجعه کنید، خصوصاً عفونتهای ویروسی که در قسمت علل ذکر شدند. باید تلاش شود تا از گسترش عفونت جلوگیری شود. ۳) اگر در نواحی پرخطر به سر میبرید، از مواد دافع حشرات و توری جهت جلوگیری از گزش حشره استفاده کنید. ● عواقب مورد انتظار ۱) آنسفالیت ویروسی خفیف یک بیماری شایع است و امکان دارد اصلاً جلب توجه نکند. در مواردی که آنسفالیت شدید باشد معمولاً بیمار باید بستری شود. ۲) عوارض و موارد فوت ناشی از آنسفالیت بیشتر در شیرخواران و پیرمردان دیده میشود. بیمارانی که به سایر گروههای سنی تعلق دارند معمولاً به طور کامل بهبود مییابند. انتظار میرود بهبودی در عرض ۳-۲ هفته حاصل میشود، مگر در موارد شدید ● عوارض احتمالی درصد بسیار کمی از بیماران دچار آسیب دایمی مغز میشوند که عملکرد ذهنی یا عضلانی بیمار را مختل میکند. ● درمان ▪ اصول کلی ۱) اقدامات تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشند: بررسیهای آزمایشگاهی خون و مایع نخاع، عکسبرداری از جمجمه با اشعه ایکس و نوار مغز ۲) درمان مشتمل است بر داروهای متناسب و بر مبنای تشخیص، و نیز مراقبتهای حمایتی امکان دارد نیاز به بستری کردن بیمار در بخش مراقبتهای ویژه (آیسییو) وجود داشته باشد. ۳ـ بیمار باید از نظر مشکلات تنفسی یا گروه خون نیز تحت درمان قرار گیرد. ● داروها ۱) استامینوفن برای سردرد یا تب ۲) امکان دارد داروهای ضد ویروسی مثل آسیلکوویر یا آمانتادین تجویز شوند ۳) داروهای ضد تشنج ۴) ندرتاً داروهای کورتیزونی برای مهار التهاب ۵) در صورت لزوم، داروهای کنترل کننده صرع ۶) اگر آزمایشات نشاندهنده یک علت باکتریایی یا قارچی باشند، داروی اختصاصی آن تجویز خواهد شد. ● فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری باید در رختخواب استراحت کنید. همانطور که گفته شد، بهبود بیماری ۳-۲ هفته طول میکشد. البته تدریجاً هر چقدر که قدرت و احساس سلامتیتان اجازه میدهد فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری داشته باشید. ● رژیم غذایی رژیم خاصی توصیه نمیشود، البته ممکن است نیاز به سرم وجود داشته باشد. در بیماستان، وضعیت آب و الکترولیت بدن مرتباً کنترل میشود. ● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ ۱) اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم آنسفالیت را دارید. ۲) اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند. |
آنفلوآنزا
● علائم آنفلوآنزا
این بیماری بیشتر بهطور ناگهانی و با سردرد، درد عضلانی، سرفه خشک و آبریزش از بینی و اشکریزش آغاز شده و به دنبال آن تب و لرز، درد مفاصل و بیاشتهایی نیز ظاهر میشود.
● انواع آنفلوآنزا
▪ آنفلوآنزای انسانی: در این نوع آنفلوآنزا که انواع مختلفی دارد، مخزن بیماری انسان است. یعنی بیماری از انسان به انسان منتقل میشود.
▪ آنفلوآنزای حیوانی: مخزن بیماری در این نوع، حیوان است. یعنی بیماری از حیوان به حیوان و در برخی از انواع آن به انسان منتقل میشود. مانند آنفلوآنزای پرندگان که مخزن بیماری، مرغان دریایی هستند. این پرندگان میتوانند در هنگام مهاجرت، ویروس آنفلوآنزای پرندگان را به ماکیان (مرغ، خروس و ...) انتقال دهند.
● روشهای انتقال
ترشحات پرندگان آلوده (مدفوع، خون و ...)، آب آشامیدنی آلوده و اشیا و لوازم آلوده، تخممرغهای آلوده شکسته شده، جابهجایی پرندگان آلوده بین طیور، پرندگان وحشی، استنشاق و تنفس هوای دارای ذرات آلوده به ویروس (از طریق خاک، گرد و غبار، فضله و بازدم پرندگان آلوده)، ناقلان مکانیکی مانند جوندگان، ککها و تجهیزات آلوده (غذا، قفس، خودرو، لباس، کفش و ...).
ویروس آنفلوآنزای پرندگان معمولا بهطور مستقیم و از طریق هوا از انسان به انسان منتقل نمیشود. در اکثر موارد، عفونت ناشی از تماس مستقیم انسان با طیور زنده یا تازه کشته شده (بهخصوص هنگام ذبح، پر کندن، تکه کردن گوشت و آمادهسازی برای پخت) و یا تماس مستقیم با سطوح آلوده بوده است. تاکنون اغلب موارد انسانی در مناطق روستایی و حومه شهرهایی که بسیاری از مردم تعدادی ماکیان (مرغ، خروس، اردک و...) در خانه نگهداری میکنند و اغلب این مرغان آزادانه در اطراف گردش میکنند، رخ داده است.
● علائم بیماری در پرندگان
▪ کاهش مصرف آب و دان
▪ نفسنفس زدن و آبریزش از منقار و چشم
▪ بیحالی شدید، پژمردگی
▪ تورم، خونمردگی و سیاه شدن تاج، ریش، ساق و انگشتان پا
ماکیان معمولاً در همان ابتدای شروع علائم بیماری بهطور دستهجمعی میمیرند.
● علائم در انسان
علائم بیماری آنفلوآنزای پروندگان در انسان به صورت همان آنفلوآنزای معمولی یعنی تب، سرفه، گلودرد و غیره است که به تدریج به از کار افتادن ریهها و سایر اعضا منجر میشود.
دوره نهفتگی بیماری کوتاه بوده و معمولاً بین یک تا سه روز است و دوره واگیری آن ۳ تا ۷ روز بعد از بروز نشانههای بیماری است.
● روشهای پیشگیری از بیماری آنفلوآنزای پرندگان:
پیشگیری در انسان
▪ شستوشوی دائم دستها با آب و صابون (بهخصوص بین انگشتان، زیر ناخنها، کف و مچ دست حداقل به مدت حدود ۱۰ ثانیه و آبکشی کامل دستها بهویژه پس از تماس با ماکیان و فرآوردههای مرغی یا وسایل آلوده، قبل و بعد از صرف غذا و بعد از سرفه یا عطسه
▪ کاهش تماس با پرندگان مهاجر و خودداری از دست زدن به پرندگان و ماکیان بیمار یا لاشه آنها
▪ پوشاندن دهان در زمان سرفه یا عطسه و معدوم ساختن دستمالها به روش صحیح
▪ عدم استفاده از آبهایی که به وسیله مرغابیهای مهاجر، پرستوها و پرندگان دریایی آلوده شدهاند
▪ نگهداری پرندگان و ماکیان در قفس و دور از محل سکونت
▪ استفاده از دستکش در حین انجام پر کندن، شستن و تکه کردن گوشت
▪ مغز پخت شدن گوشت ماکیان و فرآوردههای مرغی (ویروس میتواند تا ۳ ماه در گوشت فریز شده زنده بماند)
▪ خودداری از حضور در اماکن تجمعی و شلوغ و تماس با دیگران در موقع بیماری
▪ استفاده از عینک، کلاه، گان (روپوش) بلند با آستین کشدار و یقه بسته، چکمه و... جهت کارکنان مرغداریها، دامپزشکی و مشاغل پرخطر بهخصوص در هنگام بروز بیماری
▪ استفاده از درمان طبی مناسب با نظر پزشک
پیشگیری در پرندگان
▪ خودداری از ورود و خروج افراد و یا دامپزشک بدون چکمه، روپوش، دستکش، ماسک و کلاه به مرغداریها
▪ قطع هرگونه ارتباط طیور با پرندگان مهاجر و وحشی (بهخصوص در فصل سرما)
▪ ضدعفونی و شستوشوی لباس کارگران
▪رعایت بهداشت در نگهداری پرندگان و ماکیان
▪ معدومسازی سریع پرندگان آلوده و دفن صحیح آنها
▪ قرنطینهکردن مزارع آلوده و ضدعفونی کردن اماکن آلوده