اخبار دنياي ديجيتال اینترنت و وب

حافظه‌ی RAM نزدیک‌ترین دوست CPU می‌شود


RAM‌ها حافظه‌هایی هستند که با سرعت کند، اطلاعات جاری و مورد نیاز CPU را در خود نگه می‌دارند.

حافظه‌های RAM انواع متعددی دارند که از SD‌ها شروع شدند و رفته‌رفته با آمدن DDR‌ و DDR2‌ها، حال نوبت DDR3 است که گنجایش و سرعت بالاتری نسبت به موارد قبلی دارد.

حافظه‌های RAM یا اصطلاحا موقت، نقش حافظه‌های اصلی را برای سیستم ایفا می‌کنند و اطلاعات و داده‌های جاری CPU و اطلاعات مورد نظر آن را ذخیره می‌کنند.

از این جهت این حافظه‌ها را موقت می‌نامند که با قطع جریان برق تمامی اطلاعات درون این حافظه‌ها پاک می‌شود و از بین می‌رود، در حالی‌که در مقابل این حافظه‌ها، حافظه‌های دیگری هم‌چون ROM (حافظه‌های فقط خواندنی) نیز وجود دارند که بلندمدت هستند.

برروی صفحات اصلی سیستم (Main board) اسلات‌هایی برای RAM‌ها در نظر گرفته شده است که حاوی ماجول‌هایی برای نگهداری این حافظه‌ها هستند.

در حال حاضر و در بازار سخت‌افزار انواع متفاوتی از این حافظه‌های جانبی وجود دارد که صفت بارز آن‌ها در تفاوت، چینش و یا تعداد پین‌هاست و اندازه آن‌ها نیز براساس همین دلیل با یکدیگر متفاوت است و به عنوان مثال یکی از انواع قدیمی (در مقابل تعدد حافظه‌های جدید) که DIMM است و به ماجول‌های خطی دوتایی معروف هستند، در نمونه‌های کوچک و میکرو برای لپ‌تاپ‌ها کاربرد دارند.

پین‌های حافظه‌های جانبی با قرار‌گیری برروی اسلات‌های حافظه (اسلات‌ها کاملا مشخص هستند و نزدیک‌ترین اسلات‌ها به cpu هستند) سوار می‌شوند و با دوگیره کناری اسلات‌ها محکم می‌شوند تا ارتباط پین‌ها با مدارهای زیراسلات برقرار شود.

البته حافظه‌های جانبی RAM دو شاخصه اصلی دارند که یکی موقتی‌ بودن آن‌ها و دیگری سرعت پایین‌شان است، زیرا سرعت CPU و تعداد درخواست‌های آن بسیار بالا است و به همین خاطر است که گاهی اوقات از Cache (حافظه پنهان در cpu) برای ارتقای سرعت حافظه بهره می‌برند، اما استفاده از حافظه مجازی نیز قادر به افزایش سرعت سیستم خواهد بود که در این روش بخشی از هارد به عنوان RAM افراز می‌شود که اصطلاحا به آن حافظه مجازی گفته می‌شود و از نکات مثبت آن سرعت بالاترش نسبت به RAM است.
 

 سامسونگ چاپگرهاي جديد عكس را روانه بازار مي‌‏كند

شركت سامسونگ به تازگي مدل‌‏هاي جديد چاپگرهاي عكسSPP-2040 و SPP-2020 خود را روانه بازار ساخته است.

به گزارش بخش خبر شبكه فن آوري اطلاعات ايران، از ايلنا، در حالي كه اكثر چاپگرهاي عكس موجود در بازار از سرعت كندي برخوردارند، SAMSUNG SPP-2040/2020 از سرعت چاپ سريع 60 ثانيه اي برخوردار بوده و كاربران دوربين‌‏هاي ديجيتال و تلفن‌‏هاي دوربين دار را قادر مي‌‏سازد تا تصاوير خود را سريعا به اشتراك ديگران بگذارند.
اين چاپگرها از تكنولوژي DYE-SUBLIMATION برخوردارند كه به كمك آن قادر به ارايه تصاويري با كيفيت آزمايشگاهيDPI300 هستند. محصول اخير سامسونگ قادر به چاپ عكس‌‏هاي ضد آب و ضد لك بوده و كاربران را قادر مي‌‏سازد تا از خاطرات خانوادگي خود در آلبوم محافظت نموده و آنها را به رايگان به اشتراك ديگران بگذارند.
در مدل SPP-2040 ، بدون نياز به كامپيوتر و از طريق TFT-LCD دو اينچي دستگاه ، تصاوير انتخاب، حذف يا ويرايش مي‌‏شود.

ديسک هاي سخت عمودي

امروزه فناوري ذخيره سازي اطلاعات بر روي ديسکهاي سخت گسترش زيادي يافته است ، به طوري که روز به روز شاهد ديسکهاي سخت با ظرفيت هاي بالاتر هستيم.
فناوري ذخيره سازي بر روي ديسکهاي سخت امروزي به صورت افقي است. اما شرکت Seagate اخيرا يک ديسک سخت 3.5 اينچي به منظور رفع مشکلات ديسکهاي سخت فعلي با فناوري ذخيره سازي عمودي به بازار ارائه کرده است. در اين نوع ديسکهاي سخت ، بيتها مي توانند نزديک به هم به صورت قطبهاي مثبت و منفي کنار هم قرار گيرند و به اين ترتيب ظرفيت ديسکها و همچنين سرعت انتقال داده ها در اين نوع ديسکها از ديسکهاي افقي بيشتر خواهد بود. سرعت انتقال داده ها در اين ديسکها تا 125 مگابايت بر ثانيه است که نسبت به ديسکهاي قديمي تر 30 درصد سريع ترند.

 نسل آينده DVD ها چه خواهند بود؟

تا به حال فرمت HD-DVD برگ هاي برنده بيشتري در اختيار دارد. در کنفرانس CES سال 2005، اعلام شده بودکه 89 فيلم با تکنولوژي HD-DVD به زودي عرضه خواهند شد.
به نظرتان اين عدد کمي عجيب نيست؟ اين عدد قرار بود 90باشد، يک عدد رند و خوب! ولي در لحظه آخر يک فيلم حذف شد. نودمين فيلم "تايتانيک " بود که توسط Paramount حذف شد ، زيرا Paramount حقوق داخلي فيلم را در اختيار دارد و 20th Century Fox حقوق بين المللي را. Fox پشتيبان فرمت Blu-ray استلازم به ذکر است بدانيمدر اوايل اين دهه ، شرکتي به نام Constellation 3D بر روي ديسک هاي فلورسنتي کار مي کرد که مي توانستند 1000گيگابايت اطلاعات ذخيره کنند ولي اين شرکت نتوانست به کار خود ادامه دهد. از خاکستر اين شرکت ، D Data زاده شد که ديسک هايي به نام (DMD ديسک هاي ديجيتال چندلايه) را توليد کرد که اساس آن ديسک هاي چندلايه فلورسنتي (FMD)بود.

سامسونگ" و "مايكروسافت" نخستين هاردديسك تركيبي جهان را توليد مي‌كنند

دو شركت "مايكروسافت" و "سامسونگ" در حال آماده‌سازي هارد ديسك جديدي هستند كه از تركيب فن‌آوري‌هاي مورد استفاده در هارد ديسكهاي فعلي و همچنين حافظه‌هاي "فلش" استفاده مي‌كند.

به گزارش سايت اينترنتي "تك وب"، اين هارد ديسك تركيبي جديد ويژه استفاده تحت سيستم‌عامل آينده شركت "مايكروسافت" به نام "ويندوز ويستا" طراحي شده و امكان "بوت شدن"(بالا آمدن) سريع "ويندوز" را فراهم مي‌كند.

به نوشته نشريه كره‌اي "‪ ،"The Korea Timesهارد ديسك جديد در همايش موسوم به "وين‌اچ‌يي‌سي"(‪ (WinHECشركت مايكروسافت كه از روز ‪ ۲۴ماه مه آغاز به كار خواهد كرد، از سوي دو شركت "مايكروسافت" و "سامسونگ" معرفي خواهد شد.

اين درايو جديد از حافظه "فلش" براي افزايش سرعت "بوت شدن" رايانه استفاده كرده و به علاوه به دليل مصرف برق كمتر از هارد ديسكهاي مرسوم، عمر باتري‌هاي رايانه‌هاي لپ‌تاپ را نيز افزايش مي‌دهد.

"هارد ديسك" جديد ويژه استفاده در رايانه‌هاي مبتني بر سيستم‌عامل جديد "ويندوز ويستا" طراحي شده و نگارشهاي قديمي‌تر "ويندوز" و همچنين ساير سيستم‌عاملها قادر به استفاده از آن نخواهند بود.

جزييات بيشتر نظير گنجايش، قيمت و تاريخ ورود به بازار اين درايو جديد هنوز اعلام نشده و احتمالا در همايش ياد شده شركت مايكروسافت، منتشر خواهد شد

AMD Athlon 64 FX-60

نبرد دو هسته ای ها !
AMD اولین پردازنده ی دو هسته ای خود را در خانواده ی Athlon 64 FX (خانواده ای مختص سیستم های گیمینگ) تحت نام FX-60 را ارائه داد تا باز جهنمی دیگر در مقابل پردازنده ی PentiumExtremeEdition 955 برای رقیبش اینتل ایجاد کند.
FX-60 در کلاک 2.6GHz عمل می کند! کمتر از مدل قبلی ( FX-57 که در کلاک 2.8GHz عمل میکند)
در مقابل FX-60 تقریبا دارای دو برابر تعداد ترانزیستور است ، FX-60 از 233 میلیون ترانزیستور تشکیل شده در حالی که مدل قبلی آن FX-57 از 113 میلیون ترانزیستور تشکیل شده است و یک وجه اشتراک که
هر دو از فرایند ساخت 90 نانومتری استفاده کرده اند و از حافظه های DDR SDRAM با باس 400 مگا هرتز با قابلیت dual-channel حمایت می کنند.
آخرین دستاورد اینتل هم برای رقابت با این پردازنده PEE 955 است که از فرایند 65 نانومتری استفاده کرده که در کلاک 3.46 گیگا هرتز عمل میکند!
هر یک از دو هسته ی FX-60 دارای کش سطح دوم 1MB می باشد .
شاید بگویید این حرکت AMD هیچ نتیجه ای نداشته و حتی بعضی جاها پس رفت داشته است ولی چنین نیست،چون بازی هایی ساخته نشده است که بتواند از قدرت پردازنده های دو هسته ای کاملا استفاده کند و اگر هم چنین بازی های باشد تعداد آنها بسیار نادر است و در مقابل باز هم باید درایورها مخصوصا درایور کارت گرافیک ها برای پردازنده های دو هسته ای بهینه شوند. البته در کل پردازنده های دو هسته ای برای عملیات multithreaded پیشنهاد و ساخته شده است و اگر شما از این قدرت پردازنده های دوهسته استفاده نمی کنید همان پردازنده ی تک هسته ی به عنوان مثال FX-57 بهترین انتخاب است.
منظور از multithreaded این است که چندین برنامه را با هم اجرا کنید مثلا با 3DSmax در حال رندر باشید و با WinRAR در حال فشرده سازی و با آنتی ویروسی در حال چک کردن و با این اوضاع همزمان، شما به انجام بازی های سنگینی مثل Quake4 بپردازید بدون اینکه حرکت سیستم افت کند ، اینجا است که قدرت پردازنده های دو هسته ای نمایان می شود .
این پیشرفت صنعت دو هسته ای با حالا که هنوز به طور دقیق مورد استفاده قرار نگرفته ولی به زودی خواهی دید که چه نفش مهمی در صنعت خواهد داشت به عنوان مثال یک پروگرمر ساخت فیزیک بازی به استفاده از فناوری دو هسته ای می تواند کمک و پیشرفت بزرگی در ساخت هوش مصنوعی بگیرد.
پایان عمر سوکت 939 دگر فرا رسیده و بزودی AMD از سوکت جدید خود ، که M2 نام گذاری شده است استفاده میکند، چرا دگر سوکت 939 بیش از این نمی تواند جواب گو باشد.دوران جدیدی با ورود این سوکت جدید برای AMD بوجود خواهد آمد و بدون شک شاهد نبردی بزرگ بین دو رقیب بزرگ AMD و Intel خواهیم بود.تا به حال سیستم های مبنی بر پردازنده های AMD قابلیت پشتیبانی از حافظه های DDR2 را نداشته اند ولی سوکت M2 این قابلیت را داراست و با این حال AMD میتواند با استفاده از برتری های خاص DDR2 نسبت به DDR شک بزرگی به اینتل وارد کند ، اینتلی که در PEE 955 از فناوری 65 نانو متری و تعداد ترانزیستور حدودا 150 میلیون بیشتر نسبت به Fx-60 و پشتیبانی از DDR2 داشته باز نتوانست از FX-60 و FX-57 پیشی بگیرد و با این اوضاع حتی مصرف انرژی بیشتری دارد و به تازگی هم مشکلاتی در این سری پردازنده ی اینتل به وجود آمده است که اینتل فعلا به مشتریان خود جوابی بیش اینکه مشکل شما با بروزرسانی بایوس مادربرد حل می شود نداده است! ولی باز هم AMD توانست با اقتدار مثل همیشه از رقیب خود اینتل پیشی بگیرد و در بخش پردازنده های دو هسته ای گیمینگ بهترین باشد.
قیمت Fx-60 چیزی حدود 1030 دلار است و در مقابل FX-57 داری قیمت 827 دلار و PEE955 داری قیمت 999 دلار می باشد.البته اگر قصد خرید دارید به هیچ وجه ما FX-60 را پیشنهاد نمی کنیم چون هم قیمتی بسیار بالا دارد و هم فعلا برتری خاصی در مقابل محصولات قبلی خود ندارد پس صبر کنید و شاهد حرکت بعدی AMD بر روی سوکت M2 باشید.

شركت "اي ام دي" پردازنده "اوپترون" ‪ ۲/۶گيگاهرتزي جديد خود را عرضه كرد

شركت "اي ام دي" سه نمونه جديد از پردازنده دوهسته‌اي "اوپترون" خود را ويژه استفاده در رايانه‌هاي "سرور" عرضه كرد كه سرعت محاسباتي آنها به ‪ ۲/۶گيگاهرتز افزايش پيدا كرده است.

به گزارش سايت اينترنتي "پي‌سي‌ورلد"، پردازنده دوهسته‌اي جديد "اوپترون" شركت "اي ام دي" در سه مدل ‪ ۲۸۵ ،۸۸۵و ‪ ۱۸۵ارائه شده كه مدل ‪ ۸۸۵ويژه رايانه‌هاي سروري است كه از ‪ ۸پردازنده مجزا استفاده مي‌كنند، مدل ‪ ۲۸۵ويژه رايانه‌هاي سرور مجهز به دو پردازنده بوده و مدل ‪ ۱۸۵ويژه رايانه‌هاي سروري است كه تنها از يك پردازنده استفاده مي‌كنند.

شركت "اي ام دي" موفق شده است در پردازنده دو هسته‌اي جديد "اوپترون" خود با دو فناوري انحصاري "پاور ناو" و "پاور منيجمنت"، با ثابت نگاه داشتن تقريبي ميزان برق مصرفي و گرماي توليدي در تراشه، كارايي آن را در مقايسه با پردازنده‌هاي تك هسته‌اي به ميزان بالايي افزايش دهد.

"اي ام دي" پس از شركت "اينتل"، بزرگترين شركت توليدكننده پردازنده براي رايانه‌هاي شخصي و رايانه‌هاي سرور در جهان محسوب مي‌شود كه در ماههاي اخير به ويژه با تكيه بر محصول كارامد "اوپترون" خود در زمينه
پردازنده‌هاي رايانه‌هاي سرور به موفقيتهاي بزرگي دست يافته و بخش بزرگي از سهم بازار شركت "اينتل" را از آن خود ساخته است.

هم‌اكنون برخي از اصلي‌ترين توليدكنندگان رايانه‌هاي سرور در جهان، از جمله شركتهاي "آي بي‌ام"، "سان مايكروسيستمز" و "هيولت پكارد" به استفاده از پردازنده "اوپترون" شركت "اي ام دي" در محصولات خود روي آورده و شركت "گوگل" نيز چندي پيش از خريداري تعداد زيادي رايانه سرور مجهز به پردازنده‌هاي "اوپترون" به منظور تقويت تجهيزات زيربنايي خود خبر داده بود.

شركت "اي ام دي" بهاي مدلهاي ‪ ۸۸۵و ‪ ۲۸۴از پردازنده جديد "اوپترون" را به ترتيب ‪ ۲۱۴۹دلار و ‪ ۱۰۵۱دلار ذكر كرده‌است

ساخت درايوهاي بلو ري

كمپاني پاناسونيك ژاپن قصد دارد تا فروش درايوهاي بلو ري خود را به منظور استفاده بر روي كامپيوترهاي روميزي تا ماه ژوئن آغاز كند. بلو ري نسل جديدي از دي وي اي هاست كه مي تواند با استفاده از ليزر آبي با طول موج كوتاه تر چندين برابر اطلاعات را با كيفيت بسيار بالا بر روي خود ذخيره كرده و ده ها فيلم سينمايي را درون خود جاي دهد.
درايو توليد پاناسونيك LF-MB121JD نام دارد كه استانداردهاي نصب بر روي كامپيوترهاي شخصي را نيز داراست و با ۱۱ قسم از انواع استانداردهاي ديسك هاي نوري نيز كاملا سازگار است و توانايي ضبط ۵۰GB اطلاعات را بر روي لوحهاي فشرده خام دارد.
در دسترس بودن لوح هاي بلو ري مي تواند براي كاربران PC بسيار جذاب باشد. زيرا يك لوح بلو ري مي تواند به اندازه ۱۰ عدد لوح DVD معمولي در خود اطلاعات جاي دهد.
كمپاني پاناسونيك توصيه كرده كه اين درايوها بر روي كامپيوترهايي نصب شود كه حداقل از پردازشگر ۳۷۰۰ مگاهرتز و حافظه ۱۲۸ مگابايت بانضمام ۱۰ گيگابايت فضاي هاردديسك سود برند. لازم به ذكر است كه اين درايوها با سيستم عامل ويندوز اكس پي و ۲۰۰۰ نيز سازگار است.

نسل آينده DVDها چه خواهند بود؟

تا به حال فرمت HD-DVD برگ‌هاي برنده بيشتري در اختيار دارد. در كنفرانس CES سال 2005، اعلام شده بود كه 89 فيلم با تكنولوژي HD-DVD به زودي عرضه خواهند شد. به نظرتان اين عدد كمي عجيب نيست؟ اين عدد قرار بود 90 باشد، يك عدد رُند و خوب! ولي در لحظه آخر يك فيلم حذف شد. نودمين فيلم «تايتانيك» بود كه توسط Paramount حذف شد، زيرا Paramount حقوق داخلي فيلم را در اختيار دارد و 20th Century Fox حقوق بين‌المللي را. Fox پشتيبان فرمت Blu-ray است


نسل آينده دي‌وي‌دي‌ها چه خواهند بود؟

اشاره:
بازار تجهيزات الكترونيكي همواره ديرتر از صنعت كامپيوتر پذيراي تكنولوژي‌هاي جديد بوده است ولي اين نظر در مورد دي‌وي‌دي نقض شد. زيرا در سال 1997 هنوز دي‌وي‌دي وارد بازار نشده بود كه سازندگان الكترونيكي سرگرم توليد نسل بعدي آن بودند. خبرهاي اين تكنولوژي‌ها ابتدا در سال 2002 به بيرون درز كرد، هنگامي كه سوني با فرمت جديدش به نام Blu-ray سر و صداي زيادي به پا كرد و پشتيباني زيادي از ديگر سازنده‌ها دريافت كرد. آن موقع هنوز توشيبا و NEC با تكنولوژي جديدشان، به نام (AOD)، زياد به چشم نمي‌آمدند. به همين دليل وقتي در سال 2003 انجمن دي‌وي‌دي، فرمت AOD را به عنوان فرمت رسمي انتخاب كرد، خيلي‌ها متعجب شدند. اين تكنولوژي بعدها به HD-DVD تغيير نام داد. درباره اين فرمت‌ها اطلاعات گيج‌كننده‌اي موجود است كه در اينجا سعي مي‌كنم آنها را توضيح دهم.

چرا تغيير؟
همان‌طور كه در مقاله تكنولوژي ديسك‌هاي ديجيتال خوانديد، به منظور جلوگيري از اختلاف، فرمت واحدي براي دي‌وي‌دي انتخاب شد. حال چرا بايد آن را تغيير دهيم؟ زيرا دي‌وي‌دي به محدوديت‌هاي خود نزديك مي‌شود. به طور مثال فيلم‌هاي طولاني مانند «ارباب حلقه‌ها» ديگر روي يك دي‌وي‌دي جا نمي‌شوند. صداي اين فيلم‌ها با تكنولوژي DTS (Digital Theater Systems) ضبط مي‌شود كه بسيار حجيم‌تر از سيستم‌هاي معمولي است. به همين دليل ناشران مجبور مي‌شوند از بخش‌هاي ديگر مانند بخش پشت صحنه، مصاحبه با بازيگران و عوامل و مانند اينها بكاهند. در ضمن مسائل امنيتي هم مطرح هستند.

به لطف چند برنامه‌نويس باهوش اروپايي و چند برنامه‌نويس نادان در شركت Xing Technologies، CSS ديگر قابل استفاده نيست. چون با استفاده از كليد كپي درون برنامه آنها كه به خوبي محافظت نشده، مي‌توان به همان راحتي كه سي‌دي‌هاي موسيقي را كپي مي‌كنيد، از دي‌وي‌دي كپي بگيريد! به همين دليل فرمت فعلي ديگر امن نيست. دليل ديگر كيفيت تصوير است. دي‌وي‌دي‌هاي ويدئويي در هر اينچ، 480 خط نمايش مي‌دهند. تلويزيون‌هاي كيفيت بالا در هر اينچ 720 يا 1080 خط نمايش مي‌دهند. البته اين تفاوت در تلويزيون‌هاي عادي قابل تشخيص نيست ولي اگر از تلويزيون‌هاي كيفيت بالا استفاده كنيد، تفاوت واضح است. قبولاندن دي‌وي‌دي به خريداران آسان است زيرا كيفيت تصوير روي يك تلويزيون عادي مشهود است ولي براي درك تكنولوژي كيفيت بالا بايد يك تلويزيون بهتر بخرند و قبول اين مسأله نيازمند گذشت زمان است تا قيمت اين ادوات به قدر كافي پايين بيايد.
اين تكنولوژي از نسل چهارم MPEG استفاده مي‌كند ولي نبايد اشتباه كرد، زيرا وقتي مي‌گويند اين دي‌وي‌دي‌ها 50 گيگابايت ظرفيت دارند، فقط مي‌توان دو ساعت ويدئوي كيفيت بالا روي آنها ضبط كرد و يا 13 ساعت ويدئوي كيفيت معمولي. Blu-ray و HD-DVD در يك چيز مشترك‌اند: هر دو از ليزر آبي استفاده مي‌كنند.
اين ليزرها طول موج كوتاه‌تري دارند كه در حدود 405 نانومتر است و مي‌توان اطلاعات روي ديسك را بيشتر فشرده كرد. ولي نحوه نوشتن اطلاعات روي ديسك بين اين دو تكنولوژي متفاوت است:

Blu-ray

در اوايل سال 2002، سوني و فيليپس، تكنولوژي جديدشان به نام Blu-ray را معرفي كردند. اين تكنولوژي انقلابي‌تر از HD-DVD است و آنها علاوه بر سازگاري با دي‌وي‌دي‌هاي قبلي ظرفيت بسيار بيشتري دارند. ظرفيت آنها در 3 گروه مي‌گنجد: 3/23، 25، و 27 گيگابايت كه ناشي از فشردگي‌هاي مختلف روي سطح دي‌وي‌دي است. مي‌توان با فشرده‌تر كردن اطلاعات به حجم‌هاي بالاتري دست يافت، برخلاف HD-DVD كه ظرفيت ثابت 15 گيگابايت در هر لايه دارد. تفاوت اصلي بين اين دو آن است كه دي‌وي‌دي معمولي و HD-DVD از پليمرهايي با ضخامت 6/0 ميلي‌متر براي پوشاندن سطح اطلاعات استفاده مي‌كنند ولي Blu-ray از ضخامت 1/0 ميلي‌متر.
اين كار مزيتي دارد: اين كه ليزر لازم نيست قدرت بالايي داشته باشد تا بتواند از ضخامت زياد بگذرد، كمتر اغتشاش دارد، و اطلاعات فشرده‌تري را مي‌تواند بخواند. ولي اين مسأله ديسك را نسبت به خش و گرد و خاك حساس‌تر مي‌كند و از آنجايي كه ليزر به سطح نزديك‌تر است در برابر لرزش‌ها نيز حساس‌تر خواهد بود. بنابراين سيستم‌هاي پخش اين نوع دي‌وي‌دي بايد با دقت بالا و مجهز به ضربه‌گير باشند. به همين دليل شركت TDK از پوششي براي اين ديسك‌ها استفاده مي‌كنند كه به ادعاي اين شركت خرابي‌ها را صد برابر كاهش مي‌دهد ولي اين پوشش ارزان نيست و براي هر دي‌وي‌دي به قيمت 5 دلار به فروش مي‌رسد. در ضمن به دليل خصوصيات خاص اين تكنولوژي ليزر كوچك‌تري قادر به خواندن اطلاعات است. تفاوت ديگر در امنيت است. Blu-ray از سيستم استاندارد رمزنگاري پيشرفته 128 بيت استفاده مي‌كند كه در هر 6 كيلوبايت اطلاعات تغيير مي‌كند. دي‌وي‌دي‌هاي معمولي از يك كليد براي سرتاسر فيلم استفاده مي‌كنند و با به دست آوردن آن كل ديسك در دسترس است ولي با به دست آوردن كليد در يك دي‌وي‌دي Blu-ray تنها مي‌توانيد 6 كيلوبايت از اطلاعات آن را بخوانيد!

يكي ديگر از نكات اين تكنولوژي دخالت شركت‌هاي HP و Dell در آن است. اين شركت‌ها بخش امنيتي‌اي به دي‌وي‌دي افزوده‌اند كه BD-ROM نام دارد و از كپي‌كردن جلوگيري مي‌كند. اين تكنولوژي يك لايه جاوا هم دارد و مي‌توان نرم‌افزار آن را ارتقاء داد و منوهاي داراي انيميشن بهتر توليد كرد.

HD-DVD
اين تكنولوژي تغييريافته تكنولوژي فعلي دي‌وي‌دي است ولي از يكي ليزر آبي استفاده مي‌كند و با طول موج كوتاه‌تر مي‌توان اطلاعات را فشرده‌تر كرد و در هر لايه 15 گيگابايت اطلاعات ذخيره كرد. تنها مزيت آن در اين است كه به دليل سازگاري بسيار زياد با دي‌وي‌دي معمولي، هزينه تبديل به اين تكنولوژي پايين است. همه پارامترهاي اين دي‌وي‌دي‌ها از جمله تصاوير، بخش‌ها، و بلوك‌هاي تصحيح خطا مانند دي‌وي‌دي معمولي است و تنها تفاوت در اين است كه بلوك تصحيح خطا از دو بلوك پشت سر هم استفاده مي‌كند و تصحيح خطا در اين روش سريع‌تر است. در ماه آوريل سال 2005 اعلام شد كه اين تكنولوژي از مديريت محتواي AACS استفاده مي‌كند كه بهبود يافته CSS در دي‌وي‌دي‌هاي معمولي است. اين تكنولوژي در هنگام ساخت دي‌وي‌دي كليدهاي 128 بيتي به آن مي‌دهد. اين كليد براي هر وسيله يا چند وسيله پخش يكتا است و به وسيله آن مي‌توان قفل دي‌وي‌دي را باز كرده، آن را پخش كرد. اگر اين كليد شكسته شود مي‌توان با يك كليد ديگر دستگاه پخش دي‌وي‌دي را قفل كرد تا اصلاً پخش نكند. اين ايده خيلي‌ها را عصباني كرد، چون كه اگر كليد دستگاه شما لو مي‌رفت، دستگاه شما تا ارائه ارتقاء بعدي به درد سطل آشغال هم نمي‌خورد. همچنين در اين استاندارد اتصال شبكه هم در نظر گرفته شده است و ممكن است مجبور شويد دستگاه را به اينترنت هم وصل كنيد. بنابراين اگر از دستگاه‌تان براي پخش فيلم‌هاي هك‌شده استفاده كنيد، ممكن است ديگر نتوانيد از آن استفاده كنيد و مقصد بعدي‌اش سطل دم در خانه‌تان باشد.

بخش‌هاي مشترك
تنها بخشي كه در دو تكنولوژي فوق مشترك است، codecهاي آن است. هر دوي آنها از MPEG-2، MPEG-4 AVC (يا H.264)، و VC-1 از مايكروسافت استفاده مي‌كنند. براي نمايش MPEG-2 بايد پهناي باند 20 تا 25 مگابيت در ثانيه داشته باشيم كه مشكلي نيست، چون HD-DVD و Blu-ray به ترتيب 36 و 54 مگابيت در ثانيه پهناي باند دارند. ولي با ظهور صفحه نمايش‌هاي بزرگ دوره MPEG-2 به سر آمده است. در عين حال MPEG-4 مي‌توان دو تا چهار برابر MPEG-2 فشردگي داشته باشد.

حال چه بايد كرد؟
دو سال است كه هواداران دي‌وي‌دي شكاف بين نسل بعدي اين تكنولوژي را تخطئه كرده‌اند و خواستار يك فرمت واحد بوده‌اند. بالاخره، در ماه آوريل، دو طرف به مذاكره نشستند و بحث‌هايي براي فرمت واحد آغاز شد. براي مدتي به نظر مي‌رسيد كه همه چيز خوب پيش مي‌رود ولي نهايتاً در ماه مه هر دو طرف رسماً اعلام جنگ كردند. هيچ كس از اين نتيجه خوشحال نيست و دو طرف پي در پي همديگر را مي‌كوبند. توشيبا ديسك‌هاي سه‌لايه با ظرفيت 45 گيگابايت توليد كرده است و به نزديكي 50 گيگابايت ظرفيت Blu-ray رسيده است. در عوض TDK اعلام كرد كه ديسك چهار لايه‌اي در آزمايشگاه‌هايش دارد كه 100 گيگابايت ظرفيت دارد. ولي زياد ذوق‌زده نشويد! مكانيسم خواندن از لايه‌هاي مختلف بسيار پيچيده و با تأخير است. مي‌دانيد براي خواندن يك ديسك چهار لايه چقدر تأخير و تكرار را بايد تحمل كنيد؟
به نظر مي‌رسد كه هاليوود به طور مساوي بين اين دو تكنولوژي تقسيم شده است. شركت برادران Warner و New Line Cinema انحصاراً از HD-DVD، و Universal Studios و Paramount Pictures فعلاً از HD-DVD استفاده مي‌كنند و شركت Walt Disney، Sony Pictures، و MGM از Blu-ray استفاده مي‌كنند. شركت 20th Century Fox هم موقتاً از Blu-ray استفاده مي‌كند ولي به هر حال تصميم نهايي‌اش مشخص است.
اكنون كه Nintendo، مايكروسافت، و سوني كنسول‌هاي جديد بازي خود را معرفي كرده‌اند مشخص شده است كه تنها PlayStation از نسل جديد دي‌وي‌دي پشتيباني مي‌كند. Xbox 360 و Nintendo Revolution تنها از دي‌وي‌دي‌هاي استاندارد پشتيباني مي‌كنند. در صنعت بازي، Electronic Arts و Vivendi در جبهه Blu-ray هستند، چون PlayStation 3 از آن پشتيباني مي‌كند.

تا به حال، فرمت HD-DVD برگ‌هاي برنده بيشتري در اختيار دارد. در كنفرانس CES سال 2005، اعلام شده بود كه 89 فيلم با تكنولوژي HD-DVD به زودي عرضه خواهند شد. به نظرتان اين عدد كمي عجيب نيست؟ اين عدد قرار بود 90 باشد، يك عدد رُند و خوب! ولي در لحظه آخر يك فيلم حذف شد. نودمين فيلم «تايتانيك» بود كه توسط Paramount حذف شد، زيرا Paramount حقوق داخلي فيلم را در اختيار دارد و 20th Century Fox حقوق بين‌المللي را. Fox پشتيبان فرمت Blu-ray است. يعني بايد دو فرمت مختلف ساخته شود؟ بسياري از فيلم‌ها در اين وضعيت هستند، مانند فيلم‌هاي محصول مشترك چند شركت. پس اگر آن شركت‌ها نتوانند اختلاف بين خود را حل كنند، چه خواهد شد؟
در ماه دسامبر سال 2004، شش شركت (CMC Magnetics، Fuji Photo Film، Nippon Paint، Optware، Pulstec Industrial، و Toagosei) اتحادي به نام HVD (ديسك‌هاي چندمنظوره هولوگرافيكي) تشكيل دادند و ECMA در نظر دارد كه اين فرمت را به عنوان استاندارد اعلام كند. اين ديسك‌ها از 100 تا 1000 گيگابايت اطلاعات را در خود جا خواهند داد و 1 گيگابيت در ثانيه پهناي باند دارند. شركت Optware كه پيشروي اين شركت‌ها است از يك شعاع تكي ليزر براي خواندن اطلاعات استفاده نمي‌كند، بلكه آن را به يك ميليون شعاع باريك‌تر تقسيم مي‌كند تا بتواند مقدار زيادي اطلاعات را به يك‌باره بخواند. به اين ترتيب مي‌توان اطلاعات را به طور سه‌بعدي روي ديسك ذخيره كرد. در ضمن مي‌توان كار خواندن و نوشتن روي اين ديسك‌ها را در آن واحد انجام داد كه با ديسك‌هاي فعلي مقدور نيست. ديگر اين كه نيازي به چرخاندن ديسك نيست، بلكه اين ليزر است كه جا به جا مي‌شود و ديسك را مي‌خواند. به همين دليل پهناي باند بهتري دارد. در درايوهاي سي‌دي و دي‌وي‌دي براي افزايش پهناي باند بايد ديسك را سريع‌تر چرخاند ولي براي اين كار محدوديت وجود دارد، چون به ديسك آسيب خواهد رسيد و درايوي با سرعت بيشتري از 52X به بازار نيامده است. اما اين تكنولوژي تا سال 2007 رنگ بازار را به خود نخواهد ديد و تازه آن موقع درايوهاي اين ديسك‌ها 3000 دلار قيمت خواهند داشت. در آخر ممكن است اين تكنولوژي فقط براي گرفتن نسخه پشتيبان استفاده شود. ولي گوش به زنگ باشيد.

يك فرمت ديگر براي دي‌وي‌دي
در اوايل اين دهه، شركتي به نام Constellation 3D بر روي ديسك‌هاي فلورسنتي كار مي‌كرد كه مي‌توانستند 1000 گيگابايت اطلاعات ذخيره كنند ولي اين شركت نتوانست به كار خود ادامه دهد. از خاكستر اين شركت، D Data زاده شد كه ديسك‌هايي به نام DMD (ديسك‌هاي ديجيتال چندلايه) را توليد كرد كه اساس آن ديسك‌هاي چندلايه فلورسنتي (FMD) بود. اين ديسك‌ها از ليزرهاي عادي استفاده مي‌كنند ولي به جاي 2 لايه از 6 لايه تشكيل شده‌اند و 15 گيگابايت اطلاعات با پهناي باند 36 مگابيت در ثانيه دخيره مي‌كنند و در نسل بعدي تا 30 گيگابايت پيش خواهند رفت. اين ديسك‌ها كاملاً شفاف هستند و اطلاعات روي آنها با مواد فلورسنت پوشانده شده است. ولي اين ديسك‌ها، مانند FMD، از پشتيباني زيادي برخوردار نخواهند شد، چون هيچ ناشر فيلمي از آن استفاده نكرده و سايت اينترنتي‌شان ماه‌هاست كه به‌روز نشده است.