مجله پزشکی : زیبایی پوست
|
خانمهای خانه دار تا دیر نشده به فکر باشید!
|
آنچه در زیر می خوانید اطلاعات لازم و مفیدی است برای پیشگیری و درمان این بیماری: ▪ اگزمای تماسی دست به دو دسته کلی تقسیم می گردد: ۱) اگزمای تماسی دست از نوع آلرژیک (حساسیتی): در این حالت پوست نسبت به مواد خاصی حساسیت دارد. تماس با این مواد باعث ظهور سلولهای مخصوصی در پوست می گردد. این سلول ها ملکول های تحریک کننده بافتی ترشح نموده و به دنبال آن قرمزی، خارش و پوسته ریزی ظاهر می شود. بیمار پوستش را می خاراند و با این کار عفونت هم به اگزما اضافه می شود و در نهایت پوست دست خشک، خشن، ضخیم ( مثل چرم) و دارای پوسته و ترک های دردناک می گردد. تخمین زده شده که ۲ درصد افراد جامعه دارای این نوع اگزمای تماسی دست می باشند. به طور کلی هر ماده ای ممکن است باعث بروز حساسیت تماسی دست گردد ولی از همه شایعتر برخی از فلزات مثل نیکل و کروم، مواد آرایشی، برخی از گیاهان مثل پیچک سمی، مواد پلاستیکی و گاهی داروهای موضعی مثل کرم نئومایسین را می توان نام برد. نیکل و کروم در پوشش بسیاری از وسایل فلزی روزمره مثل جواهرات بدلی، زیورآلات، ساعت، وسایل آشپزخانه و تعداد بی شماری لوازم دیگر وجود داشته و با این حساب متوجه می شوید که پرهیز از تماس با این فلزات چقدر مشکل می باشد. سایر عوامل ذکر شده نیز به وفور در زندگی ما وجود دارند و لذا اجتناب از آنها خیلی مشکل و در حقیقت غیر ممکن است. به این دلیل در تشخیص این نوع اگزمای تماسی دست باید نهایت احتیاط از جانب پزشک به عمل آمده و حتماً تشخیص با تست های دقیق آزمایشگاهی (در حد امکان) تأیید گردد زیرا این تشخیص دردسرهای زیادی برای بیمار به وجود می آورد و استرس های فراوانی را برایش ایجاد می نمایدمهمترین قسمت درمان ، پرهیز ( تا حد امکان) از ماده حساسیت زا می باشد و اگر این مطلب خوب رعایت شود ، نه تنها نیاز به درمان دارویی بسیار کاهش می یابد بلکه گاهی بدون درمان دارویی هم فرد خود به خود بهبود می یابد. ۲) اگزمای تماسی دست از نوع تحریکی: در این حالت ماده مسئول، باعث تحریک و آزار پوست و ایجاد اختلال و تخریب در ساختمان می گردد. این نوع شایعترین علت اگزمای دست خانم ها را تشکیل می دهد. موادی که بیشتر مسئول بروز این حالت هستند عبارتند از شوینده های ودترژانت ها (مثل وایتکس و غیره) مواد آرایشی، فرآورده های نفتی، سیمان، اسیدها و مواد قلیایی. لازم به تذکر است که هر کس به مدت طولانی زیاد با آب و مواد پاک کننده سر و کار داشته باشد خواه ناخواه مبتلا به این عارضه می شود لذا بروز آن در آشپزها، خانم های خانه دار، مادرانی که بچه کوچک دارند و شغل های خدماتی ، دور از انتظار نیست . مگر این که مراقبت و محافظت دقیق و مرتب از پوست دست به عمل آید. در اینجا هم اصل کلی درمان، پرهیز از تماس مستقیم با مواد تحریک کننده است. ● توصیه های کلی به خانمهای خانه دار ۱) شستشو سعی کنید که در طول روز حداکثر ۳ بار دستهایتان به طور مستقیم با آب و صابون تماس داشته باشد. انجام این کار در ابتدا مشکل است (به خصوص برای خانم های ایرانی که اکثراً تا حدی وسواس شستن دارند) ولی با کمی تمرین و ظرف مدت کوتاهی این مسئله جا افتاده و به طور مثال می توانید تنظیم کنید که فقط در هر بار وضو گرفتن، دست با آب تماس مستقیم داشته باشد (آب ولرم بهتر است). ۲) استفاده از مرطوب کننده چون پوست افراد اگزمایی معمولاً خشک است ، استفاده مرتب از کرم مرطوب کننده خیلی خوب و توصیه می شود. در مورد نوع و مارک کرم مصرفی حتماً با متخصص پوست مشورت کنید و هیچگاه سر خود آن را از داروخانه نخرید. علت این است که شما می خواهید این کرم را مرتب و مکرراً استفاده نمائید و اگر آن کرم به هر دلیل مناسب پوست جنابعالی نباشد بسیار مضر بوده و چه بسا مشکل دستتان را بدتر کند. بلافاصله بعد از شستشو یا حمام، با یک حوله نرم پوست را با آرامی خشک کرده و سریعاً کرم نرم کننده یا مرطوب کننده بمالید. از همین کرم در طول ساعات بیداری هم باید به دفعات و مکرراً استفاده شود. ۳) تأثیر مواد غذایی ارتباط خوردن مواد غذایی با اگزمای تماسی دست دقیقاً مشخص نیست. اگر فکر می کنید رابطه ای بین بیماری شما و ماده غذایی خاصی وجود دارد بهتر است حداقل برای ۳ ماه آن ماده غذایی خاص را از رژیم خود حذف نمائید. البته لازم به تذکر است که گاهی تماس دست با محتویات آن ماده غذایی در حین خوردن موجب بروز اگزما می شود یعنی ورود آنها به دستگاه گوارش نقشی در اینجا ندارد. به طور کلی بهتر است که از خوردن نوشیدنیهای حاوی رنگهای خوراکی و مواد شیمیایی افزودنی، قهوه، کاکائو، شکلات، تنقلات مثل پفک نمکی، سوسیس و کالباس، کنسرو به خصوص کنسروهای مانده، سس، ادویه و فلفل پرهیز کنید. ۴) آرامش فکری داشتن آرامش فکری و پرهیز از استرس در کلیه مراحل زندگی و برای هر کس (بیمار یا سالم) بسیار مفید است. ۵) پرهیز از... از مصرف مواد آرایشی، عطرها، اسپری های خوشبو کنده و سیگار حتی الامکان پرهیز نمائید. ۶) استفاده از دستکش جهت کارهای منزل حتما از دستکش استفاده کنید. دستکش پوشش محافظی است که پوست گرانبهای دست شما را از گزند مواد آسیب رسان خارجی حفظ می کند. |
| ● منبع : زن روز |
|
خشکی پوست و درمان آن
|
| بهترین دارو برای لب های خشک و ترک خورده ، مخلوط شیر و چند قطره گلاب و آب لیموترش است که بهتر است هر شب قبل از خوابیدن این محلول را به لب های خود بمالید. بعد از تمیز کردن پوست خود، آن را مرطوب کنید تا خشک نشود. یک محلول مرطوب کننده یا روغن مخصوص صورت استفاده کنید که دارای مواد مغذی و طبیعی باشد. هرگز از کرم های جامد استفاده نکنید. از دستگاه بخور یا سماور یا یک ظرف آب روی شوفاژ برای مرطوب کردن هوای اتاق به خصوص در زمستان استفاده کنید. این کار باعث می شود پوست آب کمتری از دست بدهد. در محیط های خیلی گرم قرار نگیرید. از تغییرات ناگهانی دما خودداری کنید. پوست خود را از تماس با باد و نور خورشید هم محافظت کنید. به یاد داشته باشید که پوست در اثر خشک شدن بسیار آسیب پذیر و حساس می شود. در هوای سرد زمستانی که باد هم می وزد، حتماً یک کرم مرطوب کننده به صورت خود بمالید، زیرا سرما باعث تبخیر آب از پوست می شود. باد هم سرعت تبخیر را افزایش می دهد. در شب برای شستن کرم، یک تمیز کننده روغنی استفاده کنید که کرم بچه مناسب تر است. حداقل نیم ساعت قبل از خوابیدن، کرم مخصوص شب بمالید. اگر بعد از زدن کرم فوراً بخوابید، پوست نازک اطراف چشم های شما متورم خواهد شد. یک بار در هفته برای روشن شدن پوست، از ماسک مخصوص صورت استفاده کنید. برای تهیه این ماسک : یک قاشق مربا خوری خاک رس سبز رنگ و یک قاشق مرباخوری عسل را مخلوط کنید. این مخلوط را به صورت خود بمالید ولی مواظب باشید اطراف چشم ها نمالید. ۱۵دقیقه صبر کنید و سپس با آب ولرم صورت خود را بشویید. در حالیکه پوست صورت کمی مرطوب است، یک مایع نرم کننده یا روغن طبیعی مخصوص به صورت خود بمالید. وقتی پوست ترک برمی دارد، مصرف آب و اسیدهای چرب ضروری را افزایش دهید. همیشه پوست خود را چرب کنید و از تماس با مواد مضر محافظت کنید. برای از بین بردن خشکی پوست انگشتان دست، کرم گل همیشه بهار و ویتامین E را استفاده کنید. موقع خواب این مخلوط را به پوست دست خود بمالید و تمام شب دستکش های نایلونی بپوشید تا کرم به جایی مالیده نشود. هرگز سیگار نکشید. سیگار به دلایل مختلفی برای پوست مضر است. نیکوتین موجود در سیگار رگ های خونی و از جمله مویرگ های تغذیه کننده پوست را تنگ می کند. در نتیجه خون کمتری به پوست می رسد و پوست دچار کمبود اکسیژن و مواد مغذی می شود که برای سلامتی پوست مضر است. از صابون های تند و کرم های پاک کننده مواد آرایشی استفاده نکنید، زیرا این کرم ها دارای روغن های هیدروژنه هستند. این روغن ها باعث می شوند رادیکال های آزاد به پوست آسیب زده و باعث خشکی و چین و چروک آن شوند. برای پاک کردن پوست خود، از روغن زیتون و روغن بادام استفاده کنید. به آرامی روغن را به پوست خود بمالید، سپس با آب گرم آن را بشویید و با یک پارچه نرم، پوست خود را خشک کنید. هنگام حمام کردن از آب خیلی داغ استفاده نکنید. تا جایی که امکان دارد جلوی آفتاب نایستید. نور خورشید باعث خرابی بیشتر پوست می شود. تابش مستقیم نور خورشید به پوست خشک باعث خشکی، چین و چروک، جوش و حتی تاول می شود. اگر مجبورید جلوی آفتاب باشید، همیشه به صورت و قسمت هایی از پوست خود که در معرض تابش آفتاب هستند، یک ضد آفتاب مناسب بمالید. ● گیاهان دارویی برای پوست خشک گل همیشه بهار باعث نرم شدن پوست می شود. همچنین برای بُخور صورت یا تهیه عرق گیاهان دارویی استفاده می شود. ۵ قطره روغن اسطوخودوس یا عصاره جوی دو سر را به آب وان اضافه کنید. بعداز حمام از روغن رقیق شده گل پامچال استفاده کنید. دم کرده بابونه ، نعناع یا قاصدک بنوشید. همچنین دم کرده گل گاو زبان ، رازیانه و گل همیشه بهار باعث بهبود خشکی پوست می شود. یک قاشق مرباخوری از این گیاهان دارویی را به یک لیوان آب جوش اضافه کنید و بعد از ۵ دقیقه بنوشید. روغن درخت چای به داخل سلول های پوستی نفوذ می کند. پس یک قطره از این روغن را به کرم مصرفی خود در شب یا روز اضافه کنید تا باعث مرطوب و صاف شدن پوست شود. ● بُخور صورت با گیاهان دارویی گیاهان مفید برای این کار بابونه ، اسطوخودوس و نعناع است. ۲ تا ۴ قاشق غذاخوری از این گیاهان را (خشک یا تازه) در۲ لیتر آب به آهستگی بجوشانید. بعد از کمی جوشیدن، ظرف را از روی حرارت بردارید و روی زمین یا میز قرار دهید. سپس صورت خود را مدت ۱۵ دقیقه روی بخار ظرف نگه دارید. همچنین می توانید برای این کار یک حوله هم روی سر خود بیندازید (به حالت بُخور دادن). بعد از۱۵ دقیقه صورت خود را با کمی آب سرد بشویید و صبر کنید تا صورتتان خشک شود یا با یک حوله آن را خشک کنید. سپس می توانید از یک مرطوب کننده طبیعی یا کرم مخصوص صورت خود استفاده کنید. بعد از بُخور دادن صورت، آب جوشیده گیاهی را برای استفاده های بعدی کنار بگذارید تا سرد شود. شما می توانید هر چند مدت یک بار برای سفت کردن پوست خود، این جوشیده گیاهی را با یک تکه پنبه به صورت خود بمالید. ● توصیه های غذایی برای بهبود خشکی پوست ۱) در رژیم غذایی خود به میزان کافی از انواع سبزیجات، میوه، غلات ، دانه های خوراکی و آجیل مصرف کنید. پروتئین را از منابع گیاهی تامین کنید. بیشتر غذاهای خام و تازه بخورید. ۲) سیر ، پیاز و تخم مرغ بخورید ، زیرا گوگرد موجود در آنها باعث حفظ لطافت و جوانی پوست می شود. ۳) مقدار زیادی سبزیجات زرد و نارنجی رنگ مثل هویج و کدو حلوایی مصرف کنید. این سبزیجات بتاکاروتن زیادی دارند که بعنوان یک آنتی اکسیدان نقش مهمی در حفظ سلامتی پوست در برابر رادیکال های آزاد دارد. ۴) طالبی ، هویج و زردآلو مواد غذایی مفیدی برای پوست خشک هستند، زیرا غنی از ویتامین های A و C هستند که هر دو برای پوست لازم هستند. می توانید آنها را بطور تازه یا آبمیوه طبیعی آنها را مصرف کنید. غذاهای غنی از پانتوتنیک اسید یا ویتامین B۵ را مصرف کنید ، منابع ویتامین B۵ برای ساخت چربی های لازم برای پوست لازم هستند. ۵) حداقل روزی ۸ لیوان آب بنوشید تا دچار کم آبی نشوید. ۶) غذاهای سرخ شده ، چربی حیوانی و روغن جامد مصرف نکنید. از روغن های مایع گیاهی برای سرخ کردن استفاده نکنید ، مگر روغن مخصوص سرخ کردنی را، زیرا حرارت باعث تولید رادیکال های آزاد در روغن مایع می شود که به پوست آسیب می زند. ۷) نوشابه، چیپس، شکلات و تنقلات بی ارزش را مصرف نکنید. ۸) قهوه نخورید، زیرا با افزایش دفع ادرار باعث از دست رفتن مایعات و املاح ضروری مورد نیاز سلول های پوستی می شوند. ● توصیه های عمومی : ۱) به مقدار کافی بخوابید ، زیرا بازسازی و ترمیم سلول های پوستی در زمان استراحت و خواب ، افزایش می یابد. ۲) ورزش کنید، زیرا جریان خون را در رگ ها افزایش می دهد. ورزش منظم و پیوسته، باعث تغذیه و تمیز شدن پوست از داخل بدن می شود. ۳) نیمی از یک آواکادوی متوسط را رنده کنید و با چند قطره آب لیموی تازه مخلوط کنید. سپس این مخلوط را مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی پوست خود قرار دهید. بعد از طی این زمان ابتدا با آب سرد و سپس با آب ولرم پوست را بشویید. ۴) یک عدد موز رسیده را له کنید و روی صورت و گردن خود قرار دهید. ۱۰ تا ۱۵ دقیقه صبر کنید و سپس با آب ولرم بشویید. امیدوارم توانسته باشم برای بهبود خشکی پوستتان ، شما را تا حدودی راهنمایی کرده باشم. البته در مواردی که خشکی پوست شدید است و حالت بیماری دارد، باید حتما به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنید تا با تشخیص علت این عارضه ، توصیه های لازم برای درمان را به شما ارائه دهد. |
| دانیال تارمست |
|
خشکی پوست و مرطوب کننده ها
|
ـ جواب : در صورتیکه محتوای آب پوست طبیعی باشد، پوست نرم، صاف، قابل ارتجاع و درخشان است. در حالت طبیعی یک حرکت مداوم آب از لایه های عمقی پوست به طرف لایه های سطحی وجود دارد و در نهایت این آب از سطح پوست تبخیر می شود. هنگامی که پوست به عللی اعم از عوامل داخلی یا خارجی نتواند این میزان آب را حفظ کند، پوستی خشک حادث می شود. از عوامل خارجی می توان مواجهه با آب و هوا یا باد گرم را نام برد. از طرف دیگر شستن بیش از حد پوست سبب از بین رفتن لایه های چربی محافظ پوست شده و پوست را خشک می کند. مواجهه پوست با بعضی مواد نیز از دسته عوامل خارجی محسوب می شوند. شاغلی که در تماس مداوم با مواد شوینده و پاک کننده هستند مانند جراحان و تکنسین های آزمایشگاهها نیز فرد را مستعد پوست خشک می سازند. همچنین درمانهایی که برای آکنه انجام می شود اگر بی رویه و بیش از حد اعمال شود، می تواند پوست خشک ایجاد کند. عامل دیگر داخلی مربوط به توانایی پوست در نگهداری رطوبت پوست است. یک عامل مهم، بالا رفتن سن است که سبب کم شدن توانایی پوست در حفظ رطوبت می شود. همچنین بعضی از بیماریها مانند درماتیت آتوپیک از میزان این توانایی می کاهد. رژیم های سخت، سوء تغذیه و کمبود مواد غذایی نیز می تواند سبب به هم ریختگی این سد حفاظتی شود. پوست خشک ظاهری خشن و مات دارد و گاهی پوسته های ریزی روی آن دیده می شود. همچنین خطوط پوست در این موارد واضح تر به نظر می رسد. ممکن است خشکی پوست به حدی باشد که سبب ایجاد خارش شود که خود این امر پوست را مستعد عفونتهای باکتریال و قارچی می کند. هنگامی که پوست به حد بالای خشکی برسد به آن Xerosis گفته می شود. کار عمده مرطوب کننده ها حفاظت از رطوبت پوست و دفاع در برابر آسیبهای محیطی است. معمولا هم افراد نیاز به استفاده از مرطوب کننده ندارند وافرادی که پوستشان چرب است به مصرف مرطوب کننده احتیاجی پیدا نمی کنند. هر چند این افراد هم در مواجهه با هوای گرم و خشک، باد یا هوای سرد ممکن است نیاز به استفاده از مرطوب کننده ها پیدا کنند. مرطوب کننده ها به اشکال مختلف امولسیون مایع پماد و کرم دیده می شوند که محتوای چربی و آب در این موارد با هم فرق می کند. مهمترین نکته در انتخاب یک مرطوب کننده توجه به نوع پوست است که می تواند خشک، چرب، معمولی و مختلط باشد. برای پوستهای خشک باید از مرطوب کننده های حاوی چربی استفاده کرد و استفاده صرف از جاذب الرطوبه ها کافی نیست. در مورد پوستهای چرب نیازی به استفاده از مرطوب کننده نیست مگر در برخورد با آب و هوای گرم یا سرد. در مورد پوست نرمال باید از مرطوب کننده ای که میزان چربی کمتری داشته باشد استفاده کرد در مورد پوست مختلط یا صورتهای دارای T- Zone (پیشانی، بین و چانه) نباید در این محلها که چربتر از سایر نقاط صورت است از مرطوب کننده استفاده نمود. در مرطوب کننده افزودن رایحه می توانند تحریک کننده یا ناخوشایند باشد. در اینصورت باید از موادی استفاده شود که اصطلاحا هیپوآلرژیک نامیده می شوند. مورد دیگر افزودن ضد آفتاب به مرطوب کننده است، اگر مرطوب کننده برای غروب و شب استفاده می شود نیازی نیست که حاوی ضد آفتاب باشد. از طرف دیگر معمولا استفاده از یک لوسیون مرطوب کننده زیر ضد آفتاب در صورتی که قرار است چند ساعت در معرض آفتاب قرار بگیرید، توصیه می شود. به عنوان یک قاعده نباید پوست خشک را زیاد (بخصوص با صابون) شست، همچنین نباید با آب و هوای خشن برخورد داشت. معمولا استفاه از مرطوب کننده پس از شستن صورت توصیه می شود و باید آن را وقتی هنوز پوست کمی رطوبت دارد استفاده کرد و به آرامی روی پوست پخش کرد. ماساژ زیادی توصیه نمی شود و ممکن است پوست را حساس کند. تعداد دفعات استفاده از مرطوب کننده بستگی به نوع پوست و نیاز آن دارد. باید مرطوب کننده را روی صورت و گردن مالید و اگر T- Zone صورت چرب است روی این قسمت از مرطوب کننده استفاده نگردد. |
| محمد علی نیلفروش زاده |
|
خطرات و مضرات آفتاب گرفتن ورزشکاران
|
انرژی تابشی خورشید در حدود ۱۸۴۳۸۶ مگاوات تخمین زده شده است. یک چنین رقم بسیار بزرگی حتی ممکن است برای پروفسور استیون هاوکینگ هم سرسام آور باشد. انرژی خورشید از اشعه ماوراء بنفش عبور می کند و به سه نوع اشعه تقسیم می شود، اشعه ماوراء A،B،C شدت پرتوهای اشعه ماوراء بنفش بین ساعات ۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر بیشتر است. طول موج های اشعه ماوراء بنفش بسیار کوچک است و برحسب میلیاردم متر اندازه گیری می شود اما این امواج، انرژی بالایی دارند که در بدن انسان نفوذ می کنند و ساختار سلول های پوست را تغییر می دهند. اشعه ماوراء بنفش نوع C کوتاه ترین طول موج را دارد و بسیار خطرناک است. خوشبختانه این اشعه کاملاً جذب اتمسفر بالای زمین می شود. متأسفانه، اشعه ماوراء بنفش نوع A و B موجب سرطان پوست می شود و به DNA بدن آسیب می رساند. علاوه بر این موجب برنزه شدن پوست بدن نیز می شود. ● درباره نور خورشید ۱) مقدار انرژی تابشی خورشید به زمین طی ۵ دقیقه برابر است با کل انرژی هایی که جمعیت جهان طی یک سال و در اشکال مختلف مصرف می کنند. ۲) مقدار انرژی تابشی خورشید که در یک تعطیلات دو هفته ای در نواحی مدیترانه ای دریافت می کنید با کل انرژی تابشی خورشید در انگلستان برابر است. ۳) هر ساله در حدود ۵۰ هزار بریتانیایی به سرطان پوست دچار می شوند که بیش از ۲۰ درصد از این افراد به کام مرگ کشیده می شوند. نیمی از مردم استرالیا به بیماری سرطان پوست دچار می شوند. ۴) بسترهای خورشیدی (تخت هایی هستند که روی آنها چراغ هایی نصب شده که اشعه ماوراء بنفش ساطع می کنند) به اندازه خورشید خطرناکند، زیرا تشعشعات آنها به عمق پوست نفوذ می کند. ۵) پژوهش های جدید حاکی از آن است که احتمالاً آفتاب خطر ابتلا به بسیاری از سرطان ها مانند سرطان سینه و پروستات را کاهش می دهد. ● فواید و مضرات نور خورشید ۱) اشعه ماوراء بنفش خورشید، منبع اصلی ویتامین D بدن ما است. این ویتامین برای استخوان ها، عضلات و سیستم ایمنی بدن ما لازم است. ویتامینD، همچنین توان مبارزه با بروز و رشد تومورهای سرطانی را دارد. ۲) نور آفتاب موجب فعالیت غده صنوبری در مغز می شود. این غده ماده شیمیایی به نام تریپتمینس تولید می کند که وضعیت روحی شما را بهبود می بخشد. ۳) قرار گرفتن در معرض نور خورشید و اشعه ماوراء بنفش ساختگی (صناعی) به عنوان یک عامل مهم و پیش گیرنده در بیماری سرطان پوست شناخته شده است. ۴) قرار گرفتن بیش از حد در برابر نور خورشید احتمالاً شما را چهار بار بیشتر مستعد مبتلا شدن به بیماری آب مروارید می کند. ۵) آفتاب سوختگی می تواند پراکندگی و عملکرد گلبول های سفید خون (سلول های دفاعی بدن) را تغییر دهد و نیز به DNA بدن آسیب وارد کند. ● برنزه کردن پوست ۱) پوست خود را تا زمان برنزه شدن آن به طور یکنواخت به طور تدریجی در معرض تابش آفتاب قرار دهید. ۲) برای استفاده از حمام آفتاب، روز اول حداکثر ۳۰ دقیقه و از آن به بعد روزی ۵ تا ۱۰ دقیقه به این زمان اضافه کنید. ۳) برای برنزه کردن پوست از لوسیون های پس از آفتاب استفاده کنید. این لوسیون ها پوست بدن شما را مرطوب نگه می دارد و بر دوام برنزه ماندن آن می افزاید. ۴) پس از گرفتن حمام آفتاب، از لباس هایی استفاده کنید که دست ها و پاهای شما را بپوشانند تا بیشتر در معرض آفتاب قرار نگیرند. ۵) اگر دچار آفتاب سوختگی شده اید، پوست خود را تا قبل از بهبودی در معرض آفتاب قرار ندهید. ۶) لوسیون هایی که برای برنزه شدن پوست تهیه شده و در ساخت آنها از کره یا مواد نفتی استفاده شده، مصرف نکنید، زیرا این لوسیون ها آفتاب سوختگی را تشدید می کنند. ۷) پوست روشن خود را بدون محافظت در مقابل آفتاب قرار ندهید. حداقل از کرم های ضد آفتاب ۱۵SPF استفاده کنید. ۸) بدون استفاده از عینک های آفتابی که چشم را در مقابل اشعه ماوراء بنفش A،B محافظت می کنند، از خانه بیرون نروید، در غیر این صورت خود را در معرض ابتلا به بیماری آب مروارید قرار می دهید. ۹) هر ماه، کک و مک ها و خال های روی پوست خود را وارسی کنید در صورت بروز هرگونه تغییری به پزشک خود مراجعه کنید. ۱۰) کودکان کمتر از ۶ ماه را در معرض تابش اشعه ماوراء بنفش قرار ندهید؛ زیرا پوست کودک در مقابل آفتاب حساس تر است. |
|
خطرناکترین مد روز
|
دکتر حسین طباطبایی دبیر انجمن متخصصان پوست ایران در گفت و گو با خبرنگار «ایران» در این باره می گوید: «تابش مستقیم و مستمر نور خورشید علاوه بر سوختگی خفیف پوست و ایجاد لک های تیره پوستی، در طول مدت نیز موجب افزایش چین و چروک زودرس و افزایش پیری پوست می شود. علاوه بر این، تابش مستمر نور خورشید در درازمدت امکان بروز برخی سرطان های پوست را افزایش می دهد، به همین علت در بسیاری از کشورها به دنبال ارائه آموزش های مداوم، استفاده از سولاریوم محدود شده است.» وی می گوید: «استفاده از دستگاه های سولاریوم که همانند نور آفتاب حاوی اشعه های A و B هستند، عوارضی به دنبال دارد، لذا امروزه کمتر دیده می شود جوانان کشورهای غربی از آفتاب یا دستگاه های سولاریوم برای برنزه شدن پوست استفاده کنند، اما با وجود این که در کشوهای غربی که مروج سولاریوم بوده اند، استفاده از آفتاب و سولاریوم برای برنزه شدن به علت مضرات فراوان آنها محدود شده، در ایران استفاده از این دستگاه ها رایج شده است.» وی می افزاید: «برخی افراد تصور می کنند استفاده از دستگاه سولاریوم مضرات نور خورشید را ندارد، این درحالی است که دستگاه های برنزه پوست همانند نور خورشید مضر هستند. نکته مهم درباره اثر برنزگی روی پوست های مختلف این است که در کشورهای اروپای شرقی به علت خصوصیت ژنتیکی پوست و سفید بودن آن، برنزه شدن با آفتاب یا با استفاده از سولاریوم موجب قهوه ای شدن پوست می شود، اما در کشورهای شرقی و بویژه در خاورمیانه به علت تیرگی و گندمگونی پوست، برنزه کردن پوست موجب سیاهی و در مواردی ایجاد لک صورت می شود که نه فقط زیبا نیست، بلکه باید با درمان طبی مداوا شود.» دکتر طباطبایی تأکید می کند: «افرادی که به هر علتی اصرار به برنزه شدن دارند، بهتر است به جای استفاده از سولاریوم از کرم های برنزه که اثرات آنها سه تا چهار روز باقی می ماند، استفاده کنند. اشعه ماورای بنفش خورشید موجب پیری پوست می شود و کسانی که بیشتر در معرض آن قرار بگیرند، نسبت به افرادی که کمتر با آن مواجه شده اند و خود را در برابر آن محافظت کرده اند، ۲۰ سال زودتر گرفتار پیری پوست می شوند.» دکتر طباطبایی بروز لک های پوستی تیره و سیاه را از دیگر عوارض اشعه های ماورای بنفش عنوان می کند و می گوید: «از نظر علم پزشکی مهمترین اثرات تهدید کننده اشعه های ماورای بنفش (نور آفتاب و سولاریوم) سرطان های پوستی است که کشنده بوده و می تواند در میانسالی و پیری به مرگ زودرس بینجامد. بررسی ها ثابت کرده است که در سرطان های پوست ناشی از نور آفتاب، ۵۰ درصد کل نور آفتابی که مضر بوده است تا سن ۱۸ سالگی به بدن تابیده، بنابراین در بروز سرطان های پوست، دوران کودکی بسیار مهم تر از دوران نوجوانی و جوانی است، اما متأسفانه امروزه کودکان بدون هیچ پوشش مناسبی از صبح تا شب در کنار دریاها و استخرها رها می شوند.» دبیر انجمن پوست بیان می کند: «نور آفتاب سلول های ملانوسیت را برای ساختن ملانین تحریک می کند، بنابراین افرادی که به طور سرشتی از ملانوسیت کمتری برخوردارند، مانند سفیدپوستان بویژه سوئدی ها بیشتر در معرض خطر سرطان پوست قرار دارند. این درحالی است که افراد سبزه و دارای رنگ پوست تیره با وجود ملانین بیشتر، از محافظت بیشتری در مقابل نور آفتاب برخوردارند، بنابراین افراد سفیدپوست که به منظور زیبایی یا هر علت دیگر مانند اقتضای شغل و ورزش در معرض مستمر و طولانی اشعه های نور آفتاب و سولاریوم قرار می گیرند، به علت کافی نبودن دفاع بدن، می توانند سال های طولانی به سرطان مبتلا شوند.» دکتر فرانک احسانی، متخصص پوست و مو نیز در این باره می گوید: «سولاریوم، دستگاهی است که نوری همانند نور خورشید و با طیف UVE و UVB تولید می کند. طول موج نور تولید شده از دستگاه سولاریوم به سه دسته C، B، A تقسیم می شود، این سه دسته طول موج در نور خورشید نیز وجود دارد که با تغییر در سرعت تکثیر سلول های رنگدانه پوست یعنی ملانوسیت موجب ایجاد رنگ برنزه می شود.» وی توضیح می دهد: «هنگامی که پرتوهای ماورای بنفش به پوست برخورد می کند، سلول هایی به نام ملانوسیت را که مولد رنگدانه ای قهوه ای به نام ملانین هستند، تحریک می کنند، ملانوسیت ها با تولید هرچه بیشتر ملانین به آن پاسخ می دهند تا از پوست محافظت بیشتری شود. ملانین مانند نوعی چتر برای سلول های پوست عمل می کند و در عین حال رنگ قهوه ای مشخصه برنزه شدن را ایجاد می کند. البته اثرات مضر سولاریوم با اثرات مضر نور خورشید تفاوتی ندارد، چروکیدگی، از دست رفتن آب پوست، قرمزی، خارش، حساسیت به نور، سوختگی و ایجاد لکه های پوستی از جمله عوارض استفاده از دستگاه سولاریوم است.» وی می گوید: «ایجاد لکه های پوستی از عوارض استفاده از سولاریوم است که به صورت لکه های تیره و روشن و کک و مک بروز می کند، همچنین برخی ارگانیسم های غیر بیماری زا وجود دارند که در حالت عادی ایجاد بیماری نمی کنند، اما به صورت قارچ روی پوست همه افراد وجود دارند که وقتی در معرض نور قرار می گیرند، فعال شده و لک های قرمز پررنگ، قهوه ای و سفید را به وجود می آورند. حساسیت به نور یکی دیگر از عوارض استفاده از سولاریوم است که در درازمدت می تواند عوارض بدی همانند عوارض نور خورشید روی پوست بگذارد و عارضه آن هیچ فرقی با نور خورشید ندارد، بنابراین باید از آن اجتناب کرد.» وی در ادامه تصریح می کند: «البته همان طور که اثرات نور خورشید روی همه افراد متفاوت است، اثرات سولاریوم نیز همین طور است. به عنوان مثال اثرات مضر نور خورشید روی سفیدپوستان بسیار بیشتر از افراد تیره و سیاه پوست است که می تواند عوارضی مثل سوختگی، قرمزی و خارش را به وجود بیاورد.» دکتر احسانی همچنین به کسانی که قصد برنزه شدن دارند، تأکید می کند: «از جایگزین سولاریوم یعنی کرم های برنزه که نیازی به نور ندارند، استفاده کنند. هرچند که زیبایی و دلنشینی کمتری دارد، اما عوارض آن نسبت به دستگاه خیلی کمتر است |
| لیلا دلیخون |
|
خواب در وان تمشک
|
برای اینكه بیشتر این موضوع را درك كنید تصور كنید روزی را كه یك ماه است حمام نرفته اید، صورت تان را نشسته اید، موهایتان بلند شده و خلاصه چرك و كثافت از سر و رویتان بالا می رود. زدودن بدن از آلودگی های سطحی، غبار، سلول های مرده پوست، چربی، عرق و لوازم آرایش یكی از اصلی ترین موارد در حفظ سلامت پوست به شمار می رود. افراد بسیاری هستند كه صبح ها به جای شستن دست و صورتشان یك راست به حمام می روند. حمام رفتن هم نظیر بسیاری امور دیگر اصولی دارد كه اگر رعایت نشود فایده كه ندارد هیچ، سلامت پوست و موها را خدشه دار می كند.شما باید بدانید كه از چه نوع پاك كننده و شامپویی برای شست وشوی بدن و موهایتان استفاده می كنید. البته بهتر است قبل از آن از نوع پوست تان باخبر باشید. راهنمای زیر كمك خوبی برای شناخت نوع پوست تان خواهد بود. ● پوست چرب: افرادی كه پوست چرب دارند، سطح پوست شان ضخیم و خشن بوده، منافذ بزرگ و قابل رویت دارد، زیاد جوش می زند، گرد و غبار و آلودگی بیشتری را به خود جذب می كند و بهترین حسن اش این است كه دیرتر چروك می خورد. ● پوست خشك: افرادی با این مشخصه ، پوست شان نازك و شكننده است، منافذ بسیار ریز دارد، خیلی كم جوش می زند، مستعد چین و چروك است و اغلب حالت پوسته پوسته دارد. ● پوست معمولی: نه زیاد خشك و نه زیاد چرب است. منافذ پوست قابل رویت اند ولی بزرگ و مسدود نیستند. و به ندرت جوش می زند. مهم ترین عامل در حفظ شادابی و طراوت پوست استفاده از انواع كرم ها و محصولات بهداشتی است كه به حفظ رطوبت و جلوگیری از خشكی پوست پس از استحمام كمك می كند. نوع كرم های مرطوب كننده بسته به اینكه برای چه نوع پوستی مصرف می شوند متفاوتند. كرم های مربوط به پوست چرب، از چربی كمی برخوردار است در حالی كه كرم مخصوص پوست های خشك باید حاوی چربی فراوان باشند تا منافذ پوست بسته و از تبخیر سطحی پوست جلوگیری شود.متداول ترین كرم هایی كه پس از هر بار استحمام لازم است به بدن مالیده شوند از دو نوع روز و شب هستند كه اولی جهت مراقبت از پوست بعد از حمام صبحگاهی و دیگری برای حفظ طراوت پوست بعد از شست و شوی شبانه توصیه می شود. كرم های روز رطوبت و چربی مورد نیاز پوست در طول روز را فراهم كرده و فرمولاسیون سبك و سریع الجذب دارند و در تركیب شان عصاره گیاهان دارویی، انواع ویتامین ها و پروتئین و درصد كمی ضدآفتاب دیده می شود. كرم های شب در مقایسه با كرم های روز چرب تر بوده و ماندگاری بیشتری روی پوست دارند و به افراد دارای پوست خشك بسیار توصیه می شود. لوسیون های بدن كه فرمولاسیون مشابه كرم های مرطوب كننده دارند هم مناسب بوده و پس از هر بار حمام توصیه می شوند. لوسیون ها حاوی مواد مرطوب كننده و روغن های گیاهی هستند و به همین دلیل تاثیر ویژه ای در كاهش خشكی و به تبع آن جلوگیری از زبر و پوسته پوسته شدن پوست خواهند داشت. مالیدن روغن زیتون پس از هر بار شست وشو نیز كمك بزرگی به مرطوب ماندن پوست به ویژه در افرادی كه پوست خشك دارند، می كند. البته نباید فراموش كرد كه حمام رفتن زیاد نیز خود موجب خشك شدن پوست می شود. یك بار دوش گرفتن در روز برای بهداشت و سلامت پوست كافی است. هرچه بیشتر زیر آب بمانید پوست شما چربی بیشتری را از دست می دهد. اگر می خواهید پوست تان رطوبت خود را همچنان حفظ كند مدت زمان استحمام خود را به كمتر از ۱۵ دقیقه كاهش دهید از آب ولرم استفاده كنید و به جای مالیدن صابون از ژل های پاك كننده كه تركیبات رطوبت زا نیز دارند، استفاده كنید. بسیاری از صابون هایی كه ما به طور روزانه به صورت مان می مالیم چربی و رطوبت موجود در پوست را با خود برده و فرآیند خشك شدن پوست را سرعت می بخشند. پس به شست وشوی یك بار در روز صورت تان با صابون اكتفا كنید و در ساعت های دیگر از شیرپاك كن و دیگر پاك كننده ها كه حاوی تركیبات گیاهی و مرطوب كننده نیز هستند، بهره بگیرید. از حوله و اسفنج نرم برای شست وشوی بدن تان استفاده كنید و با لیف به جان پوست تان نیفتید. با این كار لایه شاخی پوست را كه از چربی پوشیده است از بین می برید. لایه شاخی پوست خارجی ترین قسمت اپیدرم بوده كه از سلول های قاعده ای كه به طرف خارج حركت كرده و به سطح پوست می رسند و پس از اندك زمانی می میرند تشكیل شده است. در هر حال مرطوب كننده ها را فراموش نكنید. این نوع كرم ها عامل اصلی حفظ رطوبت در لایه شاخی پوست به شمار می روند. تركیبات موجود در این كرم ها از نوع رطوبت زا و نرم كننده بوده و مكانیسم عمل شان به این صورت است كه فضای بین سلول ها در لایه شاخی پوست را پر كرده و به جایگزین شدن چربی در این نواحی كمك می كنند و به این ترتیب باعث چرب و لطیف شدن پوست می شوند. علاوه بر انواع صابون، كرم و لوسیون مخصوص حمام كه به وفور در داروخانه ها به فروش می رسند، گل ها و گیاهانی كه در عطاری ها یافت می شوند نیز كمك حال خوبی برای پوست های خشك و حساس در حین استحمام هستند. این شیوه حمام رفتن حسابش را قرن ها پیش پس داده است آن زمان كه كلئوپاترا در وان شیر می خوابید و حمام رزماری می گرفت و انواع و اقسام روغن های گیاهی را به سر و صورت خود می مالید. یا مادام دوباری كه با آب تمشك صورت خود را می شست و با اسانس گل ها حمام می گرفت. خوابیدن در وانی كه از گیاهانی كه خاصیت آروماتراپی دارند پر شده است، علاوه بر اینكه خستگی را دفع كرده، بدن را آرام و به تقویت اعصاب كمك می كند، در درمان ناراحتی و حساسیت های پوستی نیز مفید خواهد بود. از دم كرده جو و سبوس و جوشانده بومادران و حل كردن آن در یك لیتر آب وان می توانید برای بهبود زخم های پوستی بهره بگیرید. خوابیدن در وانی كه از شكوفه پرتقال، برگ های پیچك یا گلبرگ های رز و پوست درخت بید پر شده باعث مرطوب شدن پوست می شود. ریختن گیاه آ ویشن، برگ ختمی و گل نارنج به لطافت پوست كمك می كند. برگ لیمو و برگ شمعدانی نیز مناسب پوست های چربی هستند. حتی دیده شده كه برگ درخت غان، افشره اكالیپتوس و برگ های اسطوخودوس و رازیانه و گلبرگ رز باعث از بین رفتن چین و چروك پوست می شود. كارسازترین ماده در سفید و نرم شدن پوست، شیر است. گرچه این روزها پوست برنزه طرفدار پیدا كرده و همه دنبال حمام آفتاب می گردند تا سفیدی شان را بپوشانند ولی اگر طالب پوست سفید هستید، پیشنهاد می كنیم یك لیتر شیر را در آب ولرم وان ریخته و نیم ساعت در آن دراز بكشید. اضافه كردن برگ درخت كاج یا گل بابونه در نرم و زیباتر شدن پوست نیز بی تاثیر نخواهد بود. برای لطافت و خوشبو شدن پوست اگر تمایلی به استفاده از لوسیون های معطر پس از استحمام ندارید، ۳۰۰۲۰۰ گرم گل رزماری و یا شكوفه نارنج را در وان ریخته و حدود ۲۵۲۰ دقیقه در آن حمام بگیرید. مالیدن مخلوط سیب زمینی رنده شده با شیر بر قسمت هایی از بدن كه به علت تعریق كدر و تیره شدند در حمام نیز تاثیر مثبتی در سفیدی نواحی فوق خواهد داشت. پس از آشنایی با انواع كرم ها و لوسیون های مورد استفاده در قبل و بعد از حمام و نیز كاربرد گیاهان معطر در حفظ طراوت و شادابی پوست پس از هر نوبت استحمام نوبت به شامپو می رسد كه نقش مهمی در رشد و ضخامت موها ایفا می كند. نحوه شست وشو و دفعات آن پس از رژیم غذایی غنی از ویتامین و مواد معدنی مهم ترین عامل در رشد مو محسوب می شود. قبل از اینكه به معرفی شامپوی مناسب مو بپردازیم، اجزای تشكیل دهنده آن را بررسی می كنیم. همه شامپوها از دو ماده اصلی سدیم لوریل اتر سولفات و تری اتانول آمین لورین سولفات تشكیل شده اند كه باعث جدا شدن ذرات چرك و كاهش چربی از سطح مو شده و به پاك كنندگی موها كمك می كند. شامپوها همچنین حاوی بتاتین هستند كه عامل اصلی تولید كف بوده و باعث ایجاد كف غلیظ و مقاوم می شود. مواد شیمیایی دیگری نیز در شامپو یافت می شود كه ضدعفونی كننده و میكروب كش بوده، مو را حالت می بخشند و باعث غلظت شامپو می شوند. در برخی موارد، گیاهان دارویی نیز در تركیبات شامپوها وجود دارد كه اغلب برای موهای بیمار و آسیب دیده توصیه می شوند. حنا، سدر و كتیرا از جمله گیاهان پركاربرد در شامپوهای گیاهی هستند. سدر تقویت كننده مو و ضدعفونی كننده بوده و به دفع شوره از سر و درمان عفونت های پوستی كمك می كند.حنا نیز خاصیت میكروب زدایی داشته و بیشتر در درمان بیماری های پوستی مورد استفاده قرار می گیرد. كتیرا نیز غالبا به منظور تقویت ریشه های مو مصرف می شود.شامپوها به طور كلی به چرب، خشك و معمولی تقسیم بندی می شوند كه تجویز آنها بسته به نوع و جنس موهای فرد متفاوت است. یك شامپوی خوب و مناسب شامپویی است كه علاوه بر قدرت پاك كنندگی باعث براق شدن موها شود، آبكشی و شانه كردن موها را آسان سازد و مانع از التهاب، سوزش و خشكی پوست و مو شود. فراموش نكنید همان طور كه حمام رفتن پی در پی باعث خشكی پوست می شود، به از دست رفتن رطوبت و چربی پوست سر و موها نیز كمك می كند. موهای چرب تنها به یك بار شامپو نیازمندند، موهای خشك نیز نباید هفته ای یك تا دو بار بیشتر شسته شوند اگر عادت به شست وشوی روزانه موهایتان دارید از شامپوهای ملایم نظیر شامپو بچه یا شامپوهایی كه PH پایین دارند، استفاده كنید. برای حجیم به نظر رسیدن تارهای نازك مو شامپوهایی كه برچسب حجم دهنده را بر خود دارند، خریداری كنید. شامپوها می توانند اثرات مفید دیگری بر موهای ما به جای گذارند بنابراین پیش از خرید محتویات شامپو را كه بر برچسب قوطی نوشته شده مطالعه كنید. شامپوهایی كه محتوای كراتین، پروتئین و آمینواسیدها هستند مناسب موهای رنگ و دكلره شده است و زیان های ناشی از مصرف مكرر رنگ و دكلره نظیر زبر، سخت و خشن شدن مو را جبران می كند. مرطوب كننده های حاوی اسید لاكتیك و لسیتین نیز در افرادی كه موهای خشك و حساس دارند بسیار توصیه می شود. این مرطوب كننده ها كه به صورت كرم موجودند رطوبت از دست رفته موها را جبران كرده و موجب تقویت ریشه مو می شود. پانتنول یا ویتامین B۵ نیز تركیب دیگری است كه در شامپوها بسیار دیده می شود، پانتنول موجب تقویت و رشد مو شده و تارهای آسیب دیده را بهبود می بخشد. پس از شامپو از نرم كننده ها استفاده كنید. نرم كننده ها مانع نفوذ مواد مضر به ریشه مو شده و موجب نرم شدن موها و حفظ سلامتی آنها می شود. فراموش نكنید كه استفاده مداوم از یك نوع شامپو برای رشد و سلامت موها خوب نیست، زیرا موها خیلی زود به آن مقاوم می شوند، پس از هر ده بار شست وشو حداقل یك بار با شامپوی جدید موهایتان را شست وشو دهید. برای خشك كردن نیز از كلاه حوله ای استفاده كنید. موی سر هنگامی كه خیس است حساس و شكننده می شود بنابراین در این هنگام سعی نكنید موی سرتان را با حوله خشك كنید. |
| بهاره مهرنژاد |
|
خوش خط و خال
|
| خال میتواند باعث زیبایی شود گاهی هم پوست فرد را بد منظره میکند. گاهی مشکلی برای سلامتی ندارد گاهی هم خیلی خطرناک میشود. خلاصه که نباید گول ظاهر خوش خط و خال، خالها را خورد، اما این خالها در واقع چه هستند. خالها، ضایعات پوستی مسطح یا برجستهای هستند که ناشی از به هم خوردن ترکیب طبیعی بافتهای پوست در اثر افزایش یا عملکرد غیرطبیعی سلولهای رنگدانه ساز پوست هستند. در حقیقت خال یک نوع تجمع خوش خیم سلولهای رنگدانه ساز پوست است. خالها میتوانند مادرزادی یا اکتسابی باشند. اکثریت خالها اکتسابی هستند و به طور طبیعی حدود ۸۰ درصد مردم دارای یک یا چند خال هستند. در یک فرد میانسال داشتن ۲۰ تا ۴۰ خال کاملا طبیعی است. این خالها بیشتر در دوران کودکی و بلوغ ایجاد میشوند و پس از سن ۳۵ سالگی پیدایش خال جدید کمتر دیده میشود. در بیشتر افراد با افزایش سن، خالهای تیره رنگی روی پوست بخصوص در قسمتهایی که در معرض تابش نور خورشید هستند مثل پشت دستها و صورت، ظاهر میشوند. حدود یک درصد نوزادان، در موقع تولد دارای خال هستند. خالهای مادرزادی در موقع تولد ممکن است بسیار کمرنگ باشند و به همین دلیل ممکن است مورد توجه واقع نشوند. ● خالها و سرطان تعداد اندکی از این خالها میتوانند بدخیم شوند. تشخیص اولیه این خالهای مستعد به بدخیمی خیلی راحت است فقط باید قدری توجه داشته باشید. هر خالی که تغییر پیدا کند میتواند مستعد بدخیمی باشد. بزرگ شدن سریع خال - افزایش رنگ خال (تیرهتر شدن) هر نوع تغییر در رنگ خال به صورت نامتقارن رشد قسمتی از خال و نامتقارن شدن از نظر شکل تغییر در حاشیه خال از نظر رنگ یا شکل زخمی شدن خال و ایجاد خونریزی میتواند هشداری برای شما باشد تا به پزشک مراجعه کنید گاهی این گونه خالها نیاز به برداشتن دارند و باید آزمایش شوند. ● ۱۰ توصیه خال خالی ۱) از دستکاری و کندن خالهای خود جدا اجتناب کنید. ۲) اصولا خالبرداری و خالگذاری هیچکدام اقدام توصیه شدهای نیستند. پس بیدلیل دنبال تغییر وضعیت خود نباشید. ۳) خالهایی که در سنین بالا به رشد خود ادامه میدهند یا دچار تیرگی رنگ و تغییر شکل میشوند را باید برداشت. ۴) هر خالی که دچار تغییر در اندازه، شکل یا رنگ شود یا دچار خونریزی، خارش، درد یا زخم شود، باید جدی گرفته شود و برای معاینه آن به پزشک مراجعه شود. ۵) خالهایی که قطری بیش از ۵ میلیمتر دارند و دارای حاشیهای نامنظم هستند و درجاتی از التهاب و تغییر رنگ در آنها دیده میشود را جدی بگیرید. ۶) معمولا برداشتن خال توصیه نمیشود بجز خالهایی که در نواحی تحت فشار و ضربه که توصیه میشود برداشته شوند. ۷) گاهی خالها به رنگ پوست هستند و فرد با این تصور که جوشی است، آن را دستکاری میکند و ممکن است منجر به مشکلاتی شود. پس در نظر داشته باشید اساسا جوشها نیز اسباب بازی نیستند مخصوصا خالهایی که خود را جوش جا میزنند. اگر هم احیانا با جوش خود ور رفتید و بهبود نیافت یا بزرگتر شد حتما به پزشک مراجعه کنید. ۸) کسانی که در خانواده سابقه خالهای سرطانی یا سرطانهای پوست دارند، بهتر است خالهای رنگی خود را جراحی و خارج کنند. ۹) خالهایی که از بدن برداشته میشوند حتما باید به آزمایشگاه پاتولوژی بروند و بررسی شوند. ۱۰) افزایش تعداد خالها به بیشتر از ۵۰ خال میتواند نوعی اعلام خطر باشد. این افراد باید به پزشک مراجعه کنند و هر ۶ ماه یا سالی یک بار تحت معاینه قرار گیرند. |
|
در جستجوی پوست از دست رفته
|
● چراصاف؟ چرا چروك ؟ پوست جوانان كار خود را در كشیدگی و نگه داشتن رطوبت به خوبی انجام میدهد. خارجیترین لایه پوست كه با چشم قابل رویت است، اپیدرم نامیده میشود. این لایه به دلیل وجود رشتههایی موسوم به الاستین خاصیت ارتجاعی یا كشسانی دارد؛ این امر باعث تازگی و جوان شدن پوست میشود. به علاوه كلاژن كه نوعی پروتئین موجود در این لایه است نقش مهمی در پیشگیری از چروكیدگی ایفا میكند؛ وقتی این ۲ ماده در پوست از بین میرود، پوست نازكتر شده و رطوبت كافی در اپیدرم باقی نمیماند. همچنین چربی موجود در لایه زیرین پوست را از بین میبرد و در نتیجه لایه اپیدرم حالت چروك خوردگی پیدا میكند. ● انواع و اقسام ▪ چین و چروك طبیعی كه بیانكننده حالات روانی، روحی، احساسات درونی و تنشهای هیجانی و عاطفی هستند. این چینها در اطراف بینی و لبها بهوجود میآیند. ▪ چینهایی كه در اثر پدیده پیری در سنین ۲۵ تا ۳۰ شروع به ظاهر شدن میكنند، مانند عمیقتر شدن خطوط خنده، خطوط اخم و خطوط افقی پیشانی. ▪ چین و چروكهایی كه بعد از دههپنجم زندگی و عمدتاً در اطراف لبها یا روی گونهها پدیدار میشوند. ● چروك فوری عوامل متعددی پیری سلولهای پوست و در نتیجه ایجاد چروك را تسریع میكنند.این عوامل را میتوان به دو دسته كلی تقسیم كرد: ۱) عوامل داخلی: این عوامل همان ژن یا واحدهای وراثتی است.برخی نژادها دیرتر دچار چروك پوست میشوند. افزایش خطاهای ژنتیكی در طول زمان همراه با افزایش سن، باعث تجمع اثرات تخریبی میشود و پیری در سلولها بروز میكند. در زنان، عوامل هورمونی هم بر این موارد اضافه میشود و فرآیند پیری را تسریع میكند. اختلالات ارثی در تولید كلاژن نیز منجر به چروكهای زودرس میشوند. در بیماران نشانگان مارفان نیز پوست بهعلت نقص در كلاژنسازی دچار افتادگی زود رس میشود. افراد عـصبی و اخـمو بهعـلت اسـتفاده زیاد از عضلات صورت دچار چروك زود رس میشوند. افرادی كه قـبلا چاق بوده ولی دچار لاغری میشوند بهعلت از دست دادن چربی زیرپوستی دچار افتادگی پوست میشوند و چروك بوجود میآید. ۲) عوامل خارجی: مهمترین آنها اشعه ماورایبنفش آفتاب است. نور خورشید، اگرچه مفید و حیاتبخش است، اما دارای اثرات زیانباری نیز هست. پوست انسان عضوی حساس است و آسیبها و صدمات وارده بر آن در اثر تابش نور خورشید پیری زودرس این عضو را به دنبال دارد. آفتابسوختگی، خشك و كدر شدن پوست، بروز ضایعات پیشسرطانی، پیدایش چروك ریز و درشت پوستی و حتی ابتلا به بدخیمیهای پوستی از عوارض تابش پرتو فرابنفش نور خورشید است. امروزه با مصرف ضد آفتابها میتوان تا حدودی از بروز این عوارض جلوگیری كرد. سیگار هم از مخرب ترین عوامل پوست است. پوست سیگاریها بیشتر از غیر سیگاریها با همان نوع پوست ، گرایش به چروك شدن دارد آلودگی هوا یكی دیگر از عوامل تخریب كننده پوست صورت است.آلوده كنندههای هوا مخصوصا ازن، همیشه در این كار دخیل هستند. این باور وجود دارد كه رادیكالهای آزاد اكسیژن ، به غشاهای سلولی آسیب میرسانند، حتی با مواد ژنتیكی فعل و انفعال داشته و پیری پوست را تسریع می كنند. ● مبارزه با چروك درمانهای مختلفی برای از بین بردن چین و چروكهای پوستی وجود دارد.طیف این درمان ها از داروهای موضعی تا جراحی متغیر است . مناسب ترین روش برای هر كس با توجه به وضعیت پوست او ، بودجه و نتیجه دلخواهی كه مایل است به دست آورد، تعیین می شود. برخی از شیوههای عمده عبارتند از: ▪ مشتقات ویتامین: A رتینول یكی از مشتقات ویتامین A است كه از نظر علمی ثابت شده است در صورت مصرف موضعی طولانی مدت اثر ضد پیری دارند. ترتینوئین دیگر ماده مهم این گروه است. مصرف موضعی این ماده كه از مشتقات ویتامین A است اثرات ضد چروك و ضد پیری روی پوست دارد. ترتینوئین سبب كاهش چین و چروك پوست و خشونت پوست میشود. ضخامت اپیدرمی پوست را افزایش داده و رسوب كلاژن را تحریك میكند. اما استفاده از این ماده خالی از خطر نیست. معمولیترین اثرات جانبی ترتینوئین روی پوست تحریك پوست است. همچنین در هنگام استفاده از این ماده پوست نسبت به آفتاب بسیار حساس میشود. ● استفاده از سم بوتولینیوم (بوتوكس) سم خطرناك بوتولینیوم اینك به مادهای مهم در بر طرف كردن چروكهای پوست تبدیل شده است. این روش برای بهبود و برطرف كردن خطوط اخم و خطوط خنده نیز استفاده میشود.این ماده یك انتخاب عالی برای خطهای پیشانی و اخم است كه با یك سوزن باریك به ناحیه مورد نظر تزریق میشود. واكنش آلرژیك به این ماده بسیار نادر است. در مورد خطر فلج عضلات مجاور كه ممكن است سبب آشفتگی بینایی موقت شود و یا اثرات آرایشی ناخواسته داشته باشد، باید با یك متخصص پوست صحبت بشود. میزان كمی از پائین افتادن ابرو نیز ممكن است اتفاق بیفتد. ● استفاده از امواج رادیویی روش دیگر موسوم به كابلیشن یا درمان توسط امواج رادیویی است كه دوام آن به مراتب كمتر از جراحی است و برای كاهش لایه فوقانی پوست، كاهش خطوط و چروكها و آسیب دیدگیهای ناشی از اشعه آفتاب به كار میرود. اگرچه این روش پوست را تازهتر و جوانتر نشان میدهد، اما كارآیی آن از لیزر كمتر است. این روش ایمن تر، اما در عین حال كم دوامتر است. ● پركننده های قابل تزریق كلاژن برای چینهای دور لب استفاده میشود. جائی كه بوتوكس كارآیی ندارد، كلاژن یا سایر پركنندهها كاربرد پیدا میكنند. پركنندههای بافتی بهترین درمان چروكهای زیر پلك چشم است. این پركننده ها ممكن است به تنهایی یا در تركیب با روشهای سطحی پوست نظیر درمان لیزری یا روشهای دیگر استفاده شوند. اثرات جانبی كه در این روش دیده میشود، واكنش آلرژیك به كلاژن است. برای اجتناب از این موضوع انجام تست پوستی چهار هفته قبل از انجام عمل الزامیاست. ● برداشتن سطحی پوست (درم ابریژن ) برداشتن سطحی پوست میتواند در برطرف ساختن چین و چروك، جای جوشهای سطحی و لكه های صورت كمك كند. طی عمل درمابریژن، پوست با كمك مواد زبر و خشن تراش داده و ساییده میشود. پس از بهبودی زخم ناشی از این عمل، پوست جدید تشكیل میشود كه بهمراتب جوانتر و زیباتر از پوست قبلی خواهد بود. در این روش از كریستال های كوچك آلومینیوم اكسید برای پاك كردن پوست و برطرف كردن لایه های سطحی و بینظمیهای سطحی پوست استفاده میشود. این روش درد ندارد اما در پی استفاده از این روش معمولا در عرض چند دقیقه یا چند ساعت، پوست قرمز میشود. ● لیزر درمانی استفاده از لیزر نیز به عنوان یكی از روشهای رایج درمان چین و چروك پوست شناخته شده است.در برداشتن پوست به كمك لیزر ، لیزر كربن دی اكسید برای برطرف كردن نواحی آسیب دیده استفاده می شود . این روش معمولا برای خطوط نواحی دهان و چشم به كار برده می شود . اثرات جانبی این روش شامل تورم و ناراحتی موقت است. همچنین ممكن است حساسیت به نور، صورتی شدن پوست و خطراتی شامل سوختگی یا جراحات جای جوش و عفونت ویروسی و دیگر عفونت ها ایجاد شود. ● لایه برداری شیمیایی در این شیوه به كمك مواد شیمیایی چین و چروكهای پوست را برطرف كرده و رنگدانهها را تغییر میدهند.در خفیفترین شكل لایه برداری شیمیایی آلفاهیدروكسی اسیدها استفاده میشود كه اغلب برای درمان آسیبهای خفیف پوستی در اثر آفتاب كاربرد دارد. در حالی كه برای چین و چروكهای عمیق تر و تیره تر و دانه های ناشی از تابش آفتاب از فنل یا TCA استفاده میشود. عوارض این روش شامل حساسیت ،عفونت و تغییرات رنگدانهای پوست است. ● لیفتینگ یكی از مهمترین درمانهای چروك و ضایعات ناشی از پیری پوست جراحی است كه اصطلاحاً به آن لیفتینگ میگویند. در این شیوه، جراح پوست صورت را برش میدهد و پوست را به سمت عقب و خارج میكشد، سپس لبههای پوست را در محلی كه از پیش طراحی شده ثابت میكند و میدوزد. ضمن عمل كشیدن پوست و ثابت كردن آن در محل جدید، عضلات و بافتهای نگهدارنده زیرین هم اصلاح و ترمیم میشوند. هیچكدام از روشهای درمانی ضد پیری را نمیتوان جایگزین روش جراحی لیفتینگ كرد. در طی عمل لیفتینگ، ظاهر چروكها بهبود مییابد و فرد جوانتر بهنظر میرسد؛ ولی این عمل باعث توقف شلشدگی و سستی پوست نمیشود و با تشخیص جراح شاید پس از گذشت چند سال نیاز به عمل جراحی تكمیلی یا عمل مجدد باشد. عمل لیفتینگ زمانی انجام میشود كه فرد احساس كند نیاز به چنین عملی دارد، ولی سن استاندارد برای آن ۳۵ تا ۴۵ است، یعنی درست زمانی كه چروكهای دور لب هنوز ایجاد نشدهاند. ● ده فرمان برای پوستی شاداب ۱) پوست خود را همواره مرطوب نگاه دارید. مصرف كرمهای مرطوب كننده تا حدودی میتوانند چروكهای ریز را بهطور موقت از بین ببرند. ۲) میوه و سبزیجات تازه را به میزان كافی مصرف كنید. ۳) از آرایش زیاد پرهیز كنید. ۴) هرگز سیگار نكشید. ۵) صورت خود را زیاد نشویید(۲ بار در روز كافی است) و از صابونهای خشن و زبر پرهیز كنید . زیرا شستن زیاد باعث كم شدن چربی و رطوبت پوست میشود . ۶)خواب كافی داشته باشید. ۷) به پشت بخوابید ، وقتی كه به صورت طاق باز میخوابید ، اثرات كشیدگی جاذبه روی پوست شما به حداقل می رسد . ۸) از نوشیدن الكل به شدت پرهیز كنید. ۹) قبل از اینكه در معرض آفتاب قرارٌ بگیرید، از كرمهای ضد آفتاب استفاده كنید و حمام آفتاب نگیرید. ۱۰) در مــعرض حرارت قرار نگیـرید. گـرما قـادر اسـت، بـه بافتهای همبند پوست صدمه وارد كند. هنگام استفاده از سشوار دستی آن را در حالت بسیار داغ قرار ندهید و جریان هوای گرم را مستقیما به سمت پوست نگیرید. |
| دكتر علی اخوان بهبهانی |
| روزنامه سلامت |
|
در زمستان پوست کلفت باشید
|
| روغن بادام یك مرطوب كننده و نرم كننده موثر است. از یك كرم مرطوب كننده با پایه چرب استفاده كنید تا رطوبت دیرتر از دست برود. پریسا اصولی هوای سرد و خشك در زمستان به خصوص همراه با وزیدن باد میتواند باعث خشك شدن پوست و حساس شدن آن شود. به همین دلیل، فصل زمستان فصلی است كه پوست نیاز به مراقبت بیشتری دارد. ● مرطوب كنندهها را جدی بگیرد در فصل زمستان استفاده از وسایل گرمكننده، به همراه بسته بودن در و پنجرههای منزل، میتواند باعث خشك شدن هوا شود. بنابراین باید از یك مرطوب كننده مثل دستگاههای بخور استفاده كرد. با مرطوب كردن هوای خانه به خصوص در طول شب و حین خواب میتوانید تا حد زیادی از خشكی پوست جلوگیری كنید. در ضمن پس از تمیز كردن صورت و استفاده از یك محلول پاك كننده، بلافاصله مرطوب كننده را روی پوست خود بمالید. حتی پوستهای چرب نیز در زمستان نیاز به یك مرطوب كننده خوب دارند. برای اثر بهتر میتوانید كرم مرطوب كننده را ابتدا در دست خود كمی گرم كرده و سپس روی پوست بمالید. روغن بادام یك مرطوب كننده و نرم كننده موثر است. از یك كرم مرطوب كننده با پایه چرب استفاده كنید تا رطوبت دیرتر از دست برود. از نور آفتاب اجتناب كنید. در حال حاضر تقریبا همه از مضرات آفتاب و لزوم اجتناب از آن اطلاع دارند ولی معمولا در فصل زمستان آن را فراموش میكنند. حتی در هوای ابری و هوای سرد هم استفاده از یك ضد آفتاب خوب روزانه لازم است. قبل از خروج از منزل از یك لایه ضخیم ضدآفتاب وسیعالطیف با SPF معادل ۱۵ یا بیشتر روی صورت و دستها استفاده كنید زیرا انعكاس نور آفتاب در فصل زمستان ۱۷ درصد در هوای آفتابی ۸۰ درصد و در هوای برفی، بیش از فصول دیگر است. برای انتخاب ضدآفتاب خود میتوانید از یك پزشك متخصص پوست كمك بگیرید. ● سرما و خشكی دستها با شروع زمستان و فصل سرما، خشكی، پوسته پوسته شدن و التهاب دستها از زیبایی آنها میكاهد، ضمن اینكه در این فصل ناخنها دیرتر از فصل گرما رشد كرده و شكنندهتر میشوند. البته با پرداختن به نكات زیر میتوان از خشكی پوست دست جلوگیری و زیبایی آن را حفظ كرد. توجه داشته باشید شستن زیاد دست باعث خشكی بیشتر آن میشود. سعی كنید دستهای خود را كمتر بشویید و اگر مجبور شدید، فقط كف دست را بشویید. چرا كه پوست روی دست حساستر است. برای خشك كردن دست، از حولههای نخی استفاده كنید. البته خشك كردن دست فقط در حدی باشد كه آب آن گرفته شود و مقداری رطوبت روی آن باقی بماند. درضمن از شستن دست با آب داغ پرهیز كنید. كرمهای مرطوب كننده نیز تاثیر خوبی بر پوست دارند. هنگام شستوشوی ظرفها حتما از دستكش استفاده كنید. همچنین هنگام انجام كاری كه با گرد و خاك زیاد همراه است، استفاده از دستكشهای نخی لازم است زیرا گرد و خاك یكی از عوامل خشكی پوست محسوب میشود. در روزهای سرد هنگام خروج از منزل از دستكش پشمی استفاده كنید، چون سرما نیز یكی دیگر از عوامل خشكی پوست دست به شمار میآید. ● برای نرمی پوست دست چه باید كرد؟ ۳/۱ فنجان گلیسیرین، ۳/۱ فنجان روغن زیتون، یك قاشق سوپخوری آبلیمو و یك قاشق سوپخوری روغن بادام را با یكدیگر مخلوط كرده در شیشهای در بسته نگهداری كنید و هر شب با پنبه به پوست دست خود بمالید. قابل ذكر است كه این محلول را نمیتوان مدت زیادی نگهداری كرد. اگر روی دستهای شما قرمز، خشك و ملتهب و ترك خورده است كمی گلیسیرین و به اندازه ۳/۱ فنجان گلیسیرین، آب لیمو را در شیشهای ریخته، تكان دهید و دو یا سه بار در روز و شب با پنبه روی دست بمالید. پس از مدت كوتاهی از نرمی و لطافت دستهای خود حیرت زده خواهید شد. یكی دیگر از مخلوطهایی كه پوست دستها را نرم و لطیف میسازد، مخلوط گلیسیرین، آب گوجه فرنگی تازه و كمی نمك است. روش دیگر قرار دادن دست در آرد جو است. به این ترتیب كه دست را در یك كاسه محتوی آرد جو قرار داده به آرامی ماساژ دهید. سپس با آب سرد بشویید و كرم بمالید. بعد از چند دقیقه دوباره روی دستها كرم بمالید. این كار سلولهای مرده پوست كه ایجاد خشكی كردهاند را از بین میبرد. ● خشكی و خارش پوست در زمستان افرادی كه در مناطق سرد و خشك زندگی میكنند با مشكل خشكی و خارش پوست، در زمستان آشنا هستند. خشكی پوست ناشی از كمبود آب موجود در پوست است. با توجه به نكات زیر میتوانید از بروز این مشكل جلوگیری كنید: ▪ بسیاری از كتابها و مجلات برای حفظ رطوبت پوست توصیه میكنند كه روزانه، حداقل هفت یا هشت لیوان آب بنوشید، ولی این مسأله صحت ندارد، بهترین راه نفوذ آب به درون پوست، قرار دادن ناحیه مورد نظر به مدت ۱۵ دقیقه در آب ولرم و همچنین خودداری از استحمام مكرر و روزانه است. ▪ بعد از هر بار استحمام، از مرطوب كنندههای پوست استفاده كنید، چرا كه این مرطوبكنندهها، چربی طبیعی پوست را كه بر اثر استحمام از بین رفته است، جبران میكنند و از آنجایی كه چربی طبیعی پوست برای جلوگیری از تبخیر آب پوست ضروری است. بنابراین مرطوب كنندهها سبب حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشكی آن میشوند، زمان مصرف مرطوب كنندهها بلافاصله بعد از استحمام و خشك كردن بدن با حوله است. هیچ مرطوب كنندهای نمیتواند با وازلین و پارافین برابری كند، چرا كه آنها هم ارزان و هم بسیار موثر هستند. از روغن آفتابگردان و روغن بادام نیز در صورت نداشتن حساسیت پوستی میتوان استفاده كرد. این روغنها موثر، مطمئن و نرم كننده هستند. در ضمن ارزان قیمت بوده و برای مبارزه با خشكی و خارش پوست در زمستان، بسیار مناسب هستند. ▪ در عین حال، متخصصان به خانوادهها توصیه میكنند تا با مصرف مركبات كه حاوی ویتامین C هستند در فصل سرما از خشكی پوست پیشگیری كنند. ▪ مصرف غذاهایی چون جگر، كره، تخممرغ و هویج كه حاوی ویتامین A هستند، منجر به حفظ سلولهای سطحی و بافت چربی پوست میشود. گفتنی است بروز علایمی همچون پوسته شدن، خارش و خشكی پوست میتواند نشانه كمبود ویتامین در بدن باشد. ● نقش آب و املاح در دوچرخهسواری نوشیدن حجم زیادی از آب یكی از الزامات دوچرخهسواری است. هر كالری گرمایی كه تولید میكنید، باید با بخارشدن آب از سطح پوست شما پایین بیاید (مثل رادیاتور اتومبیل) در نتیجه میزان بسیار زیادی آب برای جایگزینی نیاز دارید. دوچرخهسواری در آب و هوای گرم و خشك یا در ارتفاع برای هر یك ساعت، نیاز به حدود یك لیتر آب دارد. از دست دادن حتی یك تا دو درصد آب موجود در بدن باعث مختل شدن فعالیت دوچرخهسواریتان به میزان ۵ تا ۱۵ درصد خواهد شد، بنابراین شما باید از ۱۵ دقیقه پس از آغاز ركابزدنتان نوشیدن آب را شروع كنید. > منتظر تشنه شدن نباشید چرا كه اگر زمانی احساس تشنگی كردید، بدانید كه بدنتان دچار كمآبی شده است و هیچ چیزی به اندازه كمآبی باعث اختلال عملكرد بدنی دوچرخهسواران نمیشود. برای اینكه بدانید آب كافی نوشیدهاید یا نه؟ راه دیگری هم هست و آن اینكه هر دو تا سه ساعت یك بار باید ادرار تقریبا خالص دفع كنید وگرنه باید بیشتر آب بنوشید. یك راه مناسب در حین دوچرخهسواری ممتد، نوشیدن تركیب آب و آبمیوه به یك میزان، برای رساندن آب و انرژی خواهد بود. این تركیب را با نوشیدنیهای انرژیزای ورزشی نیز میتوانید بسازید و داخل قمقمه و یا یك كیسه آب كولهپوشتیتان بریزید، ولی یادتان باشد پس از انجام آن بلافاصله با آب آن را بشویید تا برای برنامههایتان سالم و تمیز بماند. در مسیرهای دوچرخهسواری كوهستانی، به اجبار از آب چشمهساران استفاده خواهید كرد ولی دقت كنید از سلامت چشمه اطمینان حاصل كرده و از قرصهای تصفیه آب استفاده كنید تا از احتمال بروز بیماریهای مسری كه از آب منتقل میشوند، بكاهید. ● نمكها یا الكترولیتها تركیبات معدنی ذرات دارای بار الكتریكی هستند كه داخل آب حل میشوند و در سیستمهای الكتروشیمیایی مثل بدن انسان وجود دارند. اهمیت آنها در عملكرد رشتههای عصبی و عضلانی و حفظ سطح اسیدی قلیایی سلولها و بافتهای بدن بر همگان آشكار است. سدیم، پتاسیم و كلر از این دسته هستند. در تحقیقات جدید معلوم شده است كه این الكترولیتها در ورزشهای شدید و همراه با تعریق از دست نمیروند بلكه بهوسیله بافتهای بدن جذب و حفظ میشوند، بنابراین مصرف نمكهای حاوی سدیم برای دوچرخهسواران نیاز نیست بلكه حتی طی دوچرخهسواریهای طولانیمدت با تعریق زیاد تجمع نمك در بدنتان پیش خواهد آمد و لزوم مصرف آب بیشتر را میطلبد اما مصرف پتاسیم موجود در برخی مواد غذایی به متعادل كردن این الكترولیتها در بدن كمك میكند و شما با خیال راحت میتوانید از میوههای غنی از پتاسیم بهره ببرید بهطور مثال، میوههای خشك (زردآلو و هلوی خشك شده)، گوجهفرنگی، موز، انجیر، كشمش و خرما نوش جان كنید! ● سرمازدگی سرمازدگی به معنی یخ زدن پوست و بافت زیر آن است و در دمای پایینتر از ۱۵- درجه سانتیگراد اتفاق میافتد. در سرمازدگی سطحی، پوست به رنگ زرد خاكستری در میآید. بدون درد و بیحس است و در صورت گرم كردن آن قسمت، درد زیادی ایجاد میشود. در سرمازدگی عمقی، بافت سفت، سفید و كاملا یخ زده است. كودكان بیش از بزرگسالان در معرض خطر سرمازدگی هستند، زیرا كودكان سریعتر از بزرگسالان حرارت بدن را از طریق پوست از دست میدهند. معمولا مناطقی از بدن مثل گونهها، بینی، گوشها، انگشتان و پنجه پا بیشتر در معرض سرمازدگی هستند. پیش از سرمازدگی كامل در پوست، علایم به صورت سفید شدن و بیحس شدن است. در صورت بروز این علایم باید این اقدامات را انجام داد: ▪ سریع كودك را به داخل منزل بیاورید. ▪ همه لباسهای خیس را از تن كودك درآورید. ▪ قسمتهای سرمازده بدن را درون آب گرم (نه آب داغ) فرو ببرید تا حس این اعضا برگردد. ▪ در سرمازدگی كامل، پوست به رنگ سفید درمیآید، حالت مومی دارد و بیحس و سفت است. ● سرمازدگی یك مورد اورژانسی است و به اقدامات زیر نیاز دارد: ▪ فرد سرمازده را به داخل خانه بیاورید. ▪ لباسهای او را عوض كرده و لباس خشك و گرم بپوشانید. ▪ بیمار را سریع به بیمارستان برسانید. ▪ تا رسیدن به بیمارستان مایعات گرم به او بدهید. ▪ اعضای سرمازده را درون آب گرم با دمای حدود ۱۰۰ درجه فارنهایت فرو ببرید یا به مدت ۳۰ دقیقه كمپرس گرم كنید. اگر آب گرم در دسترس نیست، او را به آرامی در یك پتوی گرم بپیچانید. ▪ از گرمای مستقیم روی اعضای سرمازده مثل كیف آبجوش و نزدیك شدن به آتش خودداری كنید. ▪ پوست سرمازده را ماساژ ندهید و برف روی پوست نمالید. ▪ وقتی پوست به رنگ صورتی درآمد و بیحسی برطرف شد، سرمازدگی رو به بهبود است. ▪ پوست سرمازده را پانسمان و استریل كنید. در مورد انگشتان دست و پا، بین انگشتان را پانسمان كنید و در صورت وجود تاول، به تاولها دست نزنید. ▪ اعضای سرمازده را با پوششی مثل پتو بپیچید تا دوباره دچار سرمازدگی نشوند. |
| روزنامه سلامت |
درباره برنزه کردن
فصل تابستان زمانی است كه بسیاری از آفتاب برای برنزه كردن استفاده می كنند اما پیش از آن كه حوله تان را بردارید و به استخر بروید بهتر است كمی بیشتر درباره پوستتان و نور خورشید بدانید. این دانسته ها به شما كمك خواهد كرد كه بدون آسیب رساندن به پوستتان برنزه شوید.
●برنزه كردن چه تاثیری بر پوست دارد
ممكن است فكر كنید كه پوست تنها بدن شما را می پوشاند اما پوست بزرگترین اندام بدن شما است و سد اصلی بین بدن شما و محیط بیرون است. پوست همچنین دارای سلول هایی است كه به دستگاه ایمنی شما در مقابله با عفونت ها كمك می كند.
نور خورشید حاوی دو نوع پرتو ماورای بنفش است كه به پوست شما برخورد می كند: اشعه ماوراء بنفشA (UVA و اشعه ماوراء بنفش B UVB نوع سومی هم وجود دارد به اسم UVC كه جو كره زمین آن را قبل از این كه به شما برسد جذب می كند.
پرتوهای UVB لایه بالایی پوستاپیدرم را می سوزانند و باعث آفتاب سوختگی می شوند، در حالی كه پرتوهای UVA كه به لایه عمیق تر پوستدرم نفوذ می كنند باعث برنزه شدن می شوند. پرتوهای UVA كه در پیری پوست مقصر محسوب می شوند و پرتوهای UVB اغلب با سرطان پوست ارتباط داده می شوند. با این حال پژوهش ها نشان می دهند كه پرتوهای UVA نیز ممكن است در سرطان پوست نقش داشته باشند.
هنگامی كه پرتوهای ماوراءبنفش به پوست شما برخورد می كنند، سلول هایی به نام ملانوسیت ها را كه مولد رنگدانه ای قهوه ای به نام ملانین هستند، تحریك می كنند. ملانوسیت ها با تولید هرچه بیشتر ملانین به آن پاسخ می دهند تا از پوست شما محافظت بیشتری به عمل آید. ملانین مانند نوعی چتر برای سلول های پوست عمل می كند و در عین حال رنگ قهوه ای مشخصه برنزه شدن را ایجاد می كند.
●اثرات درازمدت نور خورشید
ملانین تا حدی می تواند از پوست شما محافظت كند. اگر شما مدت زیادی در معرض نور خورشید باقی بمانید، پرتوهای ماوراءبنفش نهایتا به پوست شما صدمه می زند.این آسیب به صورت چین و چروك، لكه های قهوه ای رنگ پیری، لك و پیس و آویزان شدن پوست خود را نشان می دهد.در بدترین حالت قرارگرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید می تواند به سرطان پوست، آسیب به چشم ها و ضعیف شدن دستگاه ایمنی بدن در مقابله با بیماری ها بینجامد.
●محافظت در برابر نور خورشید
بهترین راه برای مقابله با نور خورشید یافتن تعادلی میان فعالیت و محافظت است. كرم های ضدآفتاب كه جلوی نفوذ پرتوهای مضر را به پوست می گیرند، می توانند یكی از بهترین وسایل برای جلوگیری از آسیب به پوست باشند. شماره «عامل محافظت در برابر نور خورشید» یا SPF كرم ضدآفتاب میزان محافظت آن را نشان می دهد.كرم های ضدآفتاب دارای شماره SPF بالاتر دفاع بیشتری در مقابل پرتوهای آسیب رسان ماوراءبنفش فراهم می آورند.
رعایت نكات زیر می تواند به حفظ بدن شما در برابر نور آفتاب كمك كند:
به طور روزمره حتی در هوای ابری و هنگامی كه زمان زیادی را در خارج از خانه نمی گذرانید، از كرم ضدآفتاب با SPF حداقل ۱۵ استفاده كنید. استفاده از كرم ضدآفتاب به طور روزمره به این خاطر است كه متخصصان پوست معتقدند بیش از ۸۰ درصد قرارگیری ها در معرض نور خورشید به طور اتفاقی صورت می گیرد مثلا هنگامی كه برای پیاده روی به پارك می روید یا بیرون ناهار می خورید. اگر نمی خواهید از یك كرم ضدآفتاب خالص استفاده كنید، مرطوب كننده هایی كه مواد ضدآفتاب درون خود دارند به كار برید.
اطمینان حاصل كنید كه كرم ضدآفتابی كه به كار می برید هر دو UVA و UVB را مهار می كند. یعنی یك ضدآفتاب وسیع الطیف است كرم ضدآفتاب در شرایط ایده آل نباید باعث جوش زدن پوست شود یا منافذ پوست را ببندد و آكنه ایجاد كند.
باید به اندازه كافی كرم روی پوست گذاشت تا موثر واقع شود. اغلب افراد به اندازه كافی از كرم استفاده نمی كنند تا حداكثر حفاظت را به دست آورند. اگر مطمئن نیستید كه به مقدار كافی از كرم به پوست مالیده اید یا نه یا از مقدار زیاد كرم روی پوست خوشتان نمی آید، از كرم های ضدآفتاب با SPF بالاتر استفاده كنید.
اگر مدت بیرون ماندنتان از خانه زیاد است، هر ۲ یا ۳ ساعت و پس از شنا یا استحمام دوباره به پوست كرم بزنید. اگر در معرض نور مستقیم خورشید قرار خواهید گرفت، كرم با SPF بالاتر مثلا ۳۰ بهتر است. اگر در آفتاب ورزش می كنید كرم ضدآفتابی به كار ببرید كه ضدآب و ضدعرق هم باشد. نور خورشید بین ساعت ۱۰ صبح و ۴ بعد ازظهر قوی تر است، بنابراین سعی كنید در این ساعات كمتر در معرض نور خورشید باشید. برای محافظت از چشم ها از كلاه لبه دار و عینك آفتابی استفاده كنید. توجه داشته باشید كه سطوح منعكس كننده ای مانند برف یا آب می توانند میزان اشعه ماوراءبنفشی را كه به پوست شما می رسد بیفزایند.
برخی داروها مثلا آنتی بیوتیك هایی كه برای درمان آكنه به كار می روند و قرص های ضدبارداری می توانند حساسیت پوست را به خورشید بیشتر كنند. در این مورد با پزشكتان مشورت كنید.
●برنزه شدن بدون آسیب
فرآورده هایی در بازار موجودند كه می توانند بدون نور آفتاب شما را برنزه كنند. البته این شیوه های بی خطر شامل لامپ های برنزه شدن یا تختخواب های خورشیدی نمی شوند.بعضی افراد فكر می كنند چون لامپ های برنزه شدن فقط UVA ساطع می كنند كه آفتاب سوختگی ایجاد نمی كند، بنابراین این وسایل بی خطرند. اما میزان UVA ساطع شده از این لامپ ها بیشتر از نور خورشید است، بنابراین در درازمدت اشعه بیشتری در پوست جذب می شود كه به پیری پوست می انجامد و خطر سرطان پوست را افزایش می دهد.
یك راه برنزه شدن بدون نور آفتاب استفاده از كرم های حاوی DHA است كه در بیرونی ترین لایه پوست اكسیده می شود و پوست را از چند روز تا یك هفته قهوه ای رنگ می كند.همچنین در سالن های زیبایی همین ماده را به وسیله یك اسپری تحت فشار روی پوست می پاشند و چند ساعت بعد از این كار شما ظاهر برنزه پیدا خواهید كرد.
● Airbrush tanning
در هر دو روش اگر قبل از كاربردشان با استفاده از برس های سایشی یا وسایل مشابه سلول های مرده سطح پوست برداشته شوند نتیجه بهتری به دست می آید. البته بعد از استفاده از شیوه های برنزه كردن بدون نور خورشید هم لازم است كرم ضدآفتاب برای محافظت پوست به كار برد.
|
درباره تاتو چه می دانیم؟
|
برداشتن تاتو بسته به نوع آن کاری دشوار، وقت گیر و اغلب پرهزینه است. افرادی که مایل به انجام تاتو هستند، باید پیش از آن به نکات خاصی توجه کنند. مهمترین چیزی که باید درباره آن بیندیشند اطمینان از مرکزی است که این کار را انجام می دهد و این که روش بکار گرفته شده کاملا استریل و بی خطر است. این بدان معنی است که باید از استریل بودن سوزن نیز اطمینان حاصل کند و این که سوزن برای فرد دیگری وارد جوهر نشده باشد. گزارشات متعددی مبنی بر ارتباط بین فرو بردن مجدد سوزن در یک جوهر برای افراد مختلف و ابتلا به هپاتیت به دست آمده است. کسانی که در پی انجام تاتو هستند همچنین باید توجه داشته باشند در این مورد کنترل کمی وجود دارد. افراد باید به رنگ جوهری که روی پوستشان قرار می گیرد توجه کنند. بسیاری از مردم توجه ندارند که روزی فرا می رسد که می خواهند از شر آن خلاص شوند و بهترین راه برای این کار زمانی است که تاتو سیاه باشد. حذف تاتوهای چند رنگ و فلورسنت بسیار دشوارتر است. افرادی که پوست تیره تری دارند هم در حذف تاتو بیشتر دچار مشکل می شوند زیرا رنگ طبیعی پوست آنها با نور لیزر تداخل می کند. بالاخره این که این افراد باید کسی را بیابند که برای کار با لیزر آموزش دیده و نیز لیزر مناسب برای رنگ تاتوی خاص پوست آنها را داشته باشد. ● خطرات و مشکلاتی که تاتو کردن در پی دارد شامل: ▪ درد و هـــزینه بالا : انتقال بیماریهایی همچون سیفلیس، هپاتیت B و HIV می بـاشـد. برای به حداقل رسانیدن خطرات عفونتی تاتو تمام اسباب و لوازمی که حین انجان تاتو مورد استفاده قرار میگیرند را باید توسط دستگاه اتوکلاو استریل کرد. هنگام انجام تاتو دایم باید کاملا مراقب بود زیرا تاتو دایم یک فرایند همیشگی میباشد. طبق آمار %۵۰ افرادی که اقدام به تاتو کردن میکنند پس از مدت کوتاهی از کرده خود پشیمان میگردند. با آنکه برای زدودن و پاک کردن تاتو راهکارهایی موجود میباشد اما هیچگاه نمیتوان تاتو دایم را بطور کامل از روی پوست پاک کرد. بخاطر داشته باشید که هزینه برداشت تاتو از هزینه انجام آن بالا تر میباشد. ● روشهای برداشت تاتوی دایم به قرار زیر است: ۱) سایش پوست: ابتدا پوست تا حد انجماد سرد گشته سپس توسط ابزارهای ویژه ای پوست را سایش میدهند. این روش درد و خونریزی را در پی دارد. ۲) جراحی: در این روش موضع مورد نظر توسط چاقوی جراحی شکاف داده شده سپس تاتو برداشته شده و مجددا پوست را بخیه میزنند. ۳) لیزر: این روش آسانترین روش بر طرف ساختن تاتوی دایم میباشد.اما هزینه آن زیاد است. بنابراین هرگاه علاقه مند به داشتن تاتو بروی پوست خود مـیباشد بهتر است از تاتوهای غیر دایم وموقتی استفاده کنید که هم کم خرجتر و هم بی خطر میباشند. هنگام انجام تاتو دایم باید کاملا مراقب بود زیرا تاتو دایم یک فرایند همیشگی میباشد. طبق آمار %۵۰ افرادی که اقدام به تاتو کردن میکنند پس از مدت کوتاهی از کرده خود پشیمان میگردند. با آنکه برای زدودن و پاک کردن تاتو راهکارهایی موجود میباشد اما هیچگاه نمیتوان تاتو دایم را بطور کاملا از روی پوست پاک کرد. بخاطر داشته باشید که هزینه برداشت تاتو از هزینه انجام آن بالا تر میباشد. بنابراین هرگاه علاقه مند به داشتن تاتو بروی پوست خود مـیباشد بهتر است از تاتوهای غیر دایم وموقتی استفاده کنید که هم کم خرجتر و هم بی خطر میباشند. ● ارتباط بین رنگ پوستهای مختلف و تاتو: ۱) پوستهای معمولی ( نه تیره نه روشن ) افرادی که دارای چنین رنگ پوستی هستند میتوانند تقریبا" از هر رنگ لباس استفاده کنند. از آنجاییکه هر دو رنگ روشن و تیره میتواند با اینگونه رنگ پوست مغایرت داشته باشد، بنابراین از هردو رنگ می توان استفاده نمود و لی بهتراست پیراهن را هماهنگ با رنگ چشم انتخاب کرد. ▪ رنگهای مناسب این گروه : ـ بژ ـ آبی ـ سورمه ای ـ گندمی ـ مشکی ـ صورتی ▪ رنگهای نامناسب این گروه ـ مغز پسته ای ـ بنفش ـ قهوه ای تیره ـ قرمز تنها رنگهایی که در این گروه اصلا" نباید بکاربرد، رنگهای نزدیک به رنگ پوست است. برای مثال اگر رنگ پوست شما زیتونی است، از پوشیدن لباسهای زیتونی یا قهوه ای خودداری کنید. ۲) پوستهای روشن این گونه افراد معمولا" موهایی بلوند و روشن داشته و رنگ چشم آنها سبز، آبی، طوسی یا قهوه ای روشن است. رنگی مناسب این گروه است که با رنگ پوست تضاد داشته باشد. ▪ رنگهای مناسب این گروه ـ آبی ملایم ـ قهوه ای ـ بژ ـ آبی سیر ـ رنگی غیر از سفید ▪ رنگهای نا مناسب این گروه ـ قرمز ـ صورتی ـ نارنجی ـ زرد ـ ارغوانی در این گروه بطور کلی باید از رنگهای خشن و روشن استفاده نمود تا تضاد کافی با رنگ پوست بوجود آید. بکارگیری رنگهای گرم به هیچ عنوان پیشنهاد نمی شود. ● مراقبتهای پس از تاتو بعد از انجام تاتو، ۱۲- ۲ ساعت محل آن را با بانداژ بپوشانید. ۲ بار در روز به وسیله صابون آنتی باکتریال زخم تاتو را به آرامی بشویید و خشک کنید و مرطوبکننده بزنید. بهتر است پس از تاتو، به محل آن پماد آنتیبیوتیک بزنید تا خطر عفونت پوستی را کاهش دهید. تا جایی که میتوانید روی آن را نپوشانید و از قرار گرفتن در نور مستقیم خورشید و شنا کردن خودداری کنید. اگر وسایل تاتو آغشته به خون افراد آلوده باشد، احتمال انتقال بیماری های ایدز و هپاتیت C وجود دارد که از بیماریهای کشنده و خطرناک هستند. هپاتیت B، سل و کزاز هم به این روش منتقل میشوند. ● خطرات تاتو طرحهای تاتو از آرایشهای دایم ابرو تا نقوش پُرآب و تابی که تمام سطح پشت یا بازو را میپوشاند، متفاوت است. انجام تاتو ممکن است برای شما بسیار گران تمام شود، چون در این فرآیند، سوزن می تواند در یکی از سدهای دفاعی بدن شما نفوذ میکند و همراه خود عوامل میکروبی را وارد بدن میکند. رنگهای تاتو هم ممکن است واکنشهای ایمنی بدن را تحریک کند. ● واکنشهای آلرژیک (حساسیت) رنگهایی که در تاتو استفاده میشود به خصوص رنگ قرمز ممکن است ایجاد حساسیت کند. در این صورت پوست محل انجام تاتو قرمز میشود و دچار خارش میشود. این حساسیتهای پوستی، سالها پس از انجام تاتو ممکن است ظاهر شود. ● بیماریهای خونی اگر وسایل تاتو آغشته به خون افراد آلوده باشد، احتمال انتقال بیماری های ایدز و هپاتیت C وجود دارد که از بیماریهای کشنده و خطرناک هستند. هپاتیت B، سل و کزاز هم به این روش منتقل میشوند. ● مشکلات پوستی در اطراف ناحیهای که رنگ تاتو تزریق شده است، ضایعههایی به نام گرانولوما به وجود میآید که پُر از سلولهای ماکروفاژ است که تلاش میکنند رنگ تاتو را ببلعند و از پوست پاک کنند، به خصوص اگر رنگ تاتو حاوی جوهر قرمز باشد. همچنین در محل تاتو ممکن است KELOID (برآمدگی در محل التیام زخم) ایجاد شود که افراد سیاه پوست بیشتر مستعد به آن هستند. ● عفونت پوستی تاتو ممکن است موجب عفونت باکتریایی موضعی شود. علایم این عفونت شامل سرخی، گرمی، تورم و چرک است. ● استریل کردن وسایل تاتو قبل از این که تصمیم به انجام تاتو بگیرید، مراکز و موسساتی را که در شهر شما این خدمات را ارائه میدهند، بررسی کنید. قابل اعتمادترین و مطمئنترین مکان را انتخاب کنید. موسسهای را انتخاب کنید که تمیز باشد و از نظر وجود امکانات زیر در آن محل مطمئن شوید. ● اتوکلاو اتوکلاو دستگاهی است که با حرارت مرطوب (بخار آب) وسایل را استریل کرده و تمام میکروبها را از جمله میکروب ایدز و هپاتیت را از بین میبرد. تمام وسایلی که یکبار مصرف نیستند، باید با این وسیله پس از هر بار استفاده استریل شوند. توجه کنید الکل یا بتادین میکروب این بیماریها را از بین نمیبرند. اگر به دستگاه فوق دسترسی نداشتید، میتوانید از گلوتر آلدئید استفاده کنید. بعد از پاک کردن وسیله ی تاتو از هر گونه آلودگی و کثیفی، استفاده از آلدئید ۲ درصد به مدت ۲-۱ دقیقه، ویروس HIV (ایدز) را از بین می برد و برای کاهش خطر HBV (ویروس هپاتیت B -بی- ) ۴ دقیقه کافی است. گلوتر آلدئید روی فلزات خوردگی ایجاد نمیکند و به ابزارهای پلاستیکی و لاستیکی آسیبی نمیرساند. محلول گلوتر آلدئید را میتوانید از مراکز فروش مواد و وسایل دندانپزشکی تهیه کنید. ● وسایل تازه و نو هنگامی که فرد انجام دهنده ی عمل تاتو برای شروع کار آماده میشود، دقت کنید که آیا سوزن سر ابزار را عوض میکند و ظرف حاوی رنگ را مخصوص شما تهیه میکند یا خیر. رنگ، سوزن و ظرف حاوی رنگ برای تاتو باید بعد از هر بار مصرف ، تعویض شوند. ● مواد ضدعفونی و مواد سفیدکننده آلات و ابزاری که قابل استریل شدن در اتوکلاو نیستند، پس از هر بار مصرف با مواد ضدعفونیکننده و مواد سفیدکننده باید تمیز شوند: مانند میز، صندلی و ... . ● دستکش کسی که برای شما عمل تاتو انجام میدهد، باید دستش را با آب و صابون بشوید، دستکش لاتکس بپوشد و در طول تاتو کردن دستش را به جاهای دیگر مثل کشو یا تلفن نزند! |
| گردآوری:گ.صادقی |
درجه SPF در کرمهای ضد آفتاب چیست؟
برای مثال شما میتوانید بدون استفاده از کرم ضد آفتاب ۱۰ دقیقه زیر نور خورشید باقی بمانید و احساس سوختگی نکنید. هنگامی که از کرم ضد آفتاب استفاده میکنید میتوانید
زمان ۱۰ دقیقه را ضرب در میزان SPF کرم کنید و به مقدار زمان به دست آمده زیر آفتاب بمانید. اگر SPF کرم شما ۱۵ باشد، شما ۱۵۰ دقیقه یا ۲ ساعت و نیم میتوانید
در آفتاب بمانید. اگر پس از مدتی مجددا از کرم استفاده کنید، میزان محافظت آن بیشتر میشود اما، در مقدار زمان ایمن آن تاثیری ندارد.
● چگونه کرم ضد آفتاب با SPF مناسب را انتخاب کنیم؟
بهترین کرم ضدآفتاب، آن است که برای نوع پوست شما ایمنی کافی به وجود بیاورد. جدول زیر میتواند در تصمیم گیری به شما کمک کند. توجه کنید که مشورت با پزشک در انتخاب کرم ضدآفتاب مناسب توصیه میشود، به خصوص اگر شما از داروهایی که حساسیت به نور را افزایش میدهند استفاده میکنید یا پوست بسیار حساسی دارید،مشورت با پزشک ضروری است.
|
درخششی زیبا اما خطرناک
|
● عملکرد پوست پوست بزرگترین و وسیعترین عضو بدن انسان با عملکردهای گوناگونی است. یکی از وظایف این عضو، با وسعتی در حدود ۷/۱ مترمربع در فرد بزرگسال، تنظیم گرمای بدن است. همچنین پوست از بدن در مقابل فشارهای بیرونی محافظت میکند، اندام ترشحی و اندام حس لامسه نیز هست. در شرایط متعادل، پوست از بدن در مقابل ورود میکروبهای مولد بیماری، باکتریها و قارچها محافظت میکند و از شاخصهای زیبائی است. ● تشریح پوست پوست از سه لایه تشکیل شده است. بیرونیترین لایه که پوست بیرونی یا اپیدرم نامیده میشود که خود از سه لایهٔ قشر پوسته، قشر سلولی شاخی و قشر سلولی پایهای همراه با سلولهای سازندهٔ رنگدانه (pigment) تشکیل شده است. پوست بدن انسان دائماً در حال ساخت سلولهای جدید است که جانشین سلولهای قدیمی مرده میشود. بهطوریکه پوست بیرونی هر چهارهفته یکبار به کلی بازسازی میشود و پوست جدید بهوجود میآید. در زیر لایهٔ خارجی پوست، لایهٔ کلفتتر و چرمی شکل به نام درم وجود دارد که رگهای خونی، لنفها، ریشهٔ موها، عصبها و غدد ترشح عرق و چربی در این لایه قرار میگیرند. در داخلیترین لایهٔ پوست یا هیپودرم که از بافت چربی تشکیل شده است، رگهای خونی و عصبها قرار دارند و این لایه عضو رابط عضلات و پوست است. بافت داخلی پوست که از بدن در مقابل کاهش حرارت محافظت میکند در شکل خارجی بدن تأثیرگذار است و در واقع لایهٔ محافظ پوست در برابر ضربات است. ● خورشید با پوست بدن چه میکند؟ همهٔ انسانها به تابش نور خورشید به همراه نور و گرما نیاز دارند. این نور و گرما نیروی حیات، زندگی و تندرستی روحی و روانی برای ما به ارمغان میآورد. البته از خورشید فقط نور و گرما ساطع نمیشود، بلکه پرتوهای فرابنفش نیز به سطح زمین میرسند. پرتوهای UV باعث تشکیل یکی از حیاتیترین ویتامینها یعنی ویتامین D و استحکام استخوانهای بدن میشوند. بنابراین قرار گرفتن صورت و دستها روزانه ۱۵ دقیقه بهطور غیرمستقیم در زیر آفتاب نیمروزی تابستان ضروری است. اما همین پرتوهای UV که برای انسان مفید است ممکن است به سلامتی او لطمه بزند. بدین ترتیب که باعث پیری زودرس شود و قرار گرفتن طولانیمدت در زیر آن احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. متأسفانه امروز داشتن پوستی قهوهای و برنزه نشانهٔ سلامت پوست و جذابیت بیشتر است. اما در واقع پوست و آفتاب سازگاری چندانی با هم ندارند و گرفتن حمام آفتاب نوعی شکنجه برای پوست است. خوشبختانه هر کدام از ما میتوانیم احتمال ابتلا به سرطان پوست را کاهش دهیم، شناسائی خطر ابتلا و اجتناب از عوامل خطرزا یا دستکم محدود کردن آنها. بدین ترتیب شما هم میتوانید از نور خورشید لذت ببرید. ● پرتوهای UV چیست؟ متأسفانه همراه با اشعههای گرمابخش خورشید، طیف وسیعی از امواج الکترومغناطیسی نیز تابیده میشوند که برای پوست بسیار زیانآورند. فقط هشت دقیقه طول میکشد تا پرتوهای فرابنفش سطح خورشید با دمائی در حدود ۵۰۰۰ درجهٔ سلسیوس خورشید را ترک کنند، ۱۵۰ میلیون کیلومتر را بپیمایند و به سطح زمین برسند. بهطور کلی، پرتوهای خورشید شامل پرتوهای مادون قرمز (infrared)، پرتوهای مرئی (visible) و پرتوهای فرابنفش UV (ultraviolet) هستند. در این میان، اگر چه پرتوهای فرابنفش UV فقط شش درصد از پرتوهای رسیده به سطح زمین را تشکیل میدهند، آسیب بسیاری به پوست میرسانند. اشعهٔ فرابنفش UV براساس طول موج به سه بخش UV-B ،UV-A و UV-C تقسیم میشود. در جدول زیر، طول موج هر پرتو و میزان جذب آن در لایهٔ ازن نشان داده شده است. اشعه طول موج میزان جذب در لایهٔ ازن UV-A طول موج بلند، ۳۲۰ تا ۴۰۰ نانومتر بسیار کم UV-B طول موج کوتاه، ۲۸۰ تا ۳۲۰ نانومتر ۹۰ درصد UV-C طول موج کوتاه، ۱۰۰ تا ۲۸۰ نانومتر ۱۰۰ درصد پرتوهای خورشید هر قدر طول موج کوتاهتری داشته باشند، حاوی انرژی بیشتری هستند. بنابراین پرتوهای UV-B و UV-C از زیانبارترین پرتوهای فرابنفشاند. اگر چه پرتو UV-C کمطولترین پرتو خورشید است، تأثیرات خطرزائی ندارد، به این علت که بخش عظیمی از این پرتو جذب لایهٔ ازن میشود و در واقع چیزی از آن به پوست ما نمیرسد. پرتوهای UV-B نیز تا حدودی جذب لایهٔ ازن میشوند، اما جذب آنها کامل نیست. در اینجا لازم است ذکر شود که لایهٔ ازن از چند سال پیش در حال تخریب است و اکنون میتوان ضرورت توجه بیشتر به این موضوع را درک کرد. اولین کاهش شدید ضخامت لایهٔ ازن در ۱۹۸۱در قطب جنوب مشاهده شد. در همان سال کاهش ۶۰ درصدی ضخامت ازن استراتوسفری به ثبت رسید. ”حفرهٔ ازن“ وسعتی برابر با مساحت ایالات متحدهٔ آمریکا دارد. مجدداً در ۱۹۸۹ کاهش ضخامت لایهٔ ازن در قطب شمال نیز مشاهده شد، ولی بهدلیل شرایط آبوهوائی متفاوت و دمای بالاتر نسبت به قطبجنوب میزان کاهش ضخامت این لایه کمتر بوده است. میزان شدت پرتوهای UV براساس اوقات سال و روز، میزان جمعیت، ضخامت لایهٔ ازن و موقعیت جغرافیائی هر کشور متغیر است. این میزان بهازاء هر ۱۰۰ متر ارتفاع حدود ۲۰ درصد افزایش مییابد. همچنین روی سطح دریاها و اقیانوسها، روی برف و در جزایر، بهعلت داشتن هوای صاف و پاک، شدت بیشتری دارد.● تأثیرات پرتوهای فرابنفش UV-A روی پوست ـ تأثیر سریع و کوتاهمدت برنزهکنندگی؛ ـ ابتلاء فرد به بیماریهای پوستی و آلرژیک؛ ـ پیری زودرس پوست و ایجاد چین و چروک در آن؛ ـ افزایش احتمال ابتلا به سرطان پوست. امروزه از این پرتو برای برنزه کردن سریع و مستقیم استفاده میشود. این پرتو در مدت کوتاهی بهداخل پوست نفوذ میکند و برعکس پرتو UV-B آسیب قابل مشاهدهای برجای نمیگذارد و تا مدتها تأثیرات منفی آن ناشناخته باقی میماند. بدون تردید پرتوهای UV-A برای پوست انسان بسیار خطرناکاند. ● تأثیرات پرتوهای فرابنفش UV-B روی پوست ـ تأثیر آرام و مداوم برنزهکنندگی (تغییردهندگی رنگ پوست از طریق ملانین)؛ ـ تأثیر بر ساختار لایهٔ محافظتی پوست ـ آفتابسوختگی و زمینهسازی برای ابتلا به سرطان پوست ● کرمهای ضدآفتاب بهطور کلی کرم ضدآفتاب به امولسیونهائی اطلاق میشود که روی پوست مالیده میشوند تا از آن در برابر نور خورشید محافظت کنند. این کرمها باید قبل از هر چیز مانع تابش پرتوهای فرابنفش UV-B روی پوست شوند. شاخصی که با آن میزان حفاظت در برابر آفتاب را اندازه میگیرند فاکتور محافظتی آفتاب یا (SPF (sun protection factor نامیده میشود. کودکان و افراد با پوست روشن به حفاظت بیشتری نیاز دارند. برای پوستهای حساس نیز کرمهای مخصوصی وجود دارد. علاوه بر کرم، روغن و اسپری ضدآفتاب نیز موجود است. در حالت کلی دو نوع فیلتر در کرمهای ضدآفتاب وجود دارد. بهطور معمول باید از کرمهائی با فیلترهای شیمیائی استفاده کرد، اما از آنجائیکه برخی از افراد به این مواد شیمیائی حساسیت پوستی دارند، از بهکار بردن چنین فیلترهائی اجتناب میشود. کرمهائی که بهعنوان موادمحافظتی مغذی و ابزار فیزیکی استفاده میشوند، حاوی ذرات بسیار کوچک اکسیددوزنگ (zinc oxide) یا تیتاناکسید (titanoxide) هستند که پرتوهای خورشید را مثل آینههای بسیار کوچک منعکس میکنند تأثیر این کرمهای ضدآفتاب ۳۰ دقیقه پس از استفاده آغاز میشود. استفاده از کرمهای با SPF بالا محافظت بیشتری از پوست میکند. مثلاً کرمی با فاکتور ۲۰ حدوداً ۹۰ درصد و کرمی با فاکتور ۵۰ تقریباً ۹۸ درصد از پرتوهای UV-B را جذب میکند. در کشور آلمان، فاکتور حفاظتی ۲ تا ۴۰ متداول است. توصیه میشود که بهازاء هر یک سانتیمتر مربع از پوست دو میلیگرم کرم استفاده شود. ● توصیههای لازم ۱. از کرم ضدآفتاب استفاده کنید: قسمتهائی از پوست که در حاشیهٔ مایو قرار میگیرند بیشترین خطر سوختگی را دارند. این قسمتها را با دقت بیشتری کرم بزنید. توجه داشته باشید که هرگز بدون استفاده از کرمهای ضدآفتاب در تابستان از منزل خارج نشوید. بد نیست بدانید که اغلب کرمهای ضدآفتاب حاوی نوعی فیلتر هستند که حداقل نیمساعت پس از استفاده اثر خود را نشان میدهند. بنابراین به محض استفاده از کرم زیر نورآفتاب قرار نگیرید. برای پوستهای چرب میتوانید از ژلهای ضدآفتاب بدون چربی استفاده کنید. برای افراد ورزشکار نیز کرمهائی وجود دارد که در مقابل گرما و ریزش قطرات عرق مقاومتر است. ۲. وسایل و تجهیزات لازم را فراهم کنید: اگر پوست سرتان حساس است، به شما توصیه میکنیم حتماً از یک کلاه آفتابگیر استفاده کنید. با اینکار، علاوه بر محافظت از پوست سر، موهایتان را نیز در مقابل پرتوهای خشککنندهٔ UV محافظت کردهاید و جالب است بدانید در کشورهای اروپائی کرمهای ویژهای برای محافظت از مو در مقابل پرتوهای UV وجود دارد. هرگز از کرمهای ضدآفتاب معمولی برای محافظت از موهایتان استفاده نکنید، چون اینکار موها را وز میکند و شستنشان مشکل میشود. علاوه بر این، پرتوهای UV به پوست لب نیز آسیب شدید میزند و ممکن است لکههای قهوهای رنگ در آن ایجاد کند. بنابراین در فصل تابستان از رژلبها و سایر لوازم آرایش حاوی SPF مناسب استفاده کنید. ۳. لباس مناسب بپوشید: بلوز و تیشرت بهترین چیزهائی هستند که میتوانند خطر سوختگی را تقلیل بخشند. در ضمن در صورت خیس بودن لباس احتمال آفتابسوختگی بیشتر است. توصیهٔ بسیار مهم این است که حتی زیر لباسهایتان کرم ضدآفتاب بمالید و بعد لباستان را بپوشید. تابش پرتوهای فرابنفش UV بین ساعات ۱۱ تا ۱۵ به شدیدترین حد خود در شبانهروز میرسد. به همین خاطر توصیه میکنیم که در این ساعات حتیالمقدور از منزل خارج نشوید. و آخرین توصیه اینکه تا آنجاکه میتوانید در کنار دریا یا استخر لباس آستینبلند بپوشید. چون آب، شن و ماسه نیز پرتوهای UV را منعکس میکنند. ۴. مایعات بنوشید: باید بدانیم که با خروج هر قطرهٔ عرق از بدن بخش زیادی از موادمعدنی که لازمهٔ سلامتی و شادابی بدن است خارج میشود. بنابراین نوشیدن مایعات را نباید فراموش کرد. انواع آبمعدنی و آبمیوههای بدون قند بسیار مفیدند. برای دریافت سریع انرژی نیز مصرف میوه و سالاد بسیار مؤثر است. |
|
درمان جای آکنه
|
| یکی از مشکلاتی که در سنین بحران ساز یعنی سنین ازدواج مورد توجه جدی قرار می گیرد، ظاهر ناخوشایند آثار زخمهای صورت است که عمدتا توسط جوشهای چرکی و عمیق صورت و همچنین در اثر عوامل دیگر مانند آبله مرغان و جراحات پوستی ناشی از ضربه و تصادفات یا بیماریهای دیگر بوجود می آید. اگر چه جوشگاههای پوستی از نظر دیگران می تواند خیلی خفیف و نامشخص باشد ولی با این حال برای خود بیمار بسیار قابل توجه است. از آنجا که پیشگیری از ایجاد اسکار یا جوشگاه بسیار ساده تر از درمان است، لذا در اکثر موارد تاکید بر درمان طبی زودرس و طولانی تا پایان بیماری می باشد. در جوش غرور جوانی اسکارها می توانند از سوراخهای کوچک که ممکن است با سوراخهای گشاد غدد چربی پوست اشتباه شوند، تا ضایعات آبله ای شکل بزرگ و عمیق وجود داشته باشند. این جوشگاهها یا اسکارها می توانند صورت، پشت، سینه و حتی بازوها را گرفتار کنند و می توانند فرو رفته یا برآمده باشند. روشهای مختلف درمان اسکار آکنه و جوشگاههای صورت عبارتند از: عمل تراشیدن پوست، استفاده از لیزر CO۲، عمل جراحی برداشتن اسکار، برآمده کردن پوست و گرافت پوستی، تزریق مواد پرکننده اسکار و پیلینگ یا لایه برداری پوست که بر اساس شدت و گستردگی ناهنجاری پوست در افراد مبتلا می توان انتخاب کرد. در روش درم ابریژن به وسیله عمل تراش پوست لایه سطحی پوست سائیده شده و در نتیجه لایه زیرین پوست که ظاهر صاف تر و شفاف تری دارد، جایگزین آن می شود. همچنین لایه زاینده پوست تا مدت ۶ ماه بعد فعالتر بوده و سرعت رسیدن سلولهای عمقی پوست به سطح پوست بیشتر شده و کلاژن سازی در ناحیه درم فعالتر شده و استحکام درم بیشتر می شود. کلیه این اتفاقات باعث کم شدن عمق اسکار و فرورفتگی پوست یا از بین رفتن آن می شود. استفاده از کرمهای مخصوص که قبل از عمل باعث تحریک پوست و لایه برداری می شود، چند هفته قبل از عمل ضروری بوده و باعث سریعتر شدن ترمیم پوست پس از عمل سائیدن پوست می گردد. پس از عمل با پانسمان مخصوص روی پوست پوشانده شده و بعد از ۲ تا ۴ روز، پانسمان برداشته می شود و پس از دو هفته بیمار می تواند با استفاده از وسایل ضد آفتاب به سرکار خود برود. البته تا مدت ۶ ماه بیمار نبایستی و معرض مستقیم نور آفتاب قرار بگیرد. بیماران که سابقه عفونت تب خال و یا سابقه عدم ترمیم زخم دارند و همچنین کسانی که قرص اکوتان مصرف می کنند، بایستی قبل از عمل به پزشک اطلاع دهند. بعضی مواقع جوشگاههای عمیق پوست صورت را با عمل جراحی برداشته و محل را بخیه می زنیم، در برخی بیماران لازم است اسکارهای عمیق توسط تزریق کلاژن پر شده و یا در بعضی موارد پیوند پوست از پشت گوش به ناحیه فرو رفته پوست انجام می شود. انواع مختلف پیلینگ، به تنهایی یا همراه سائیدن پوست برای بهبودی جوشگاههای سطحی و التهابی پوست انجام می شود که این عمل اگر همراه با مصرف طولانی مدت اسیدهای رتینوئیک و ترکیبات آلفاهیدروکسی اسید باشد، بخصوص در افراد با پوست سفید و روشن نتایج خوبی دارد. امروزه از لیزر دی اکسید کربن، در درمان اسکارهای پوستی نیز استفاده شده است که نتایج خوب بوده و با عمل سائیدن پوست قابل مقایسه است و عوارض نیز محدود گزارش شده است. درمان تیرگی پس از التهاب ناشی از جوشهای دستکاری شده، مشکل و طولانی است و برای حصول نتایج مورد قبول، ۱۲-۶ ماه وقت لازم است. استفاده روزانه از ضد آفتابهای با طیف وسیع بخش مهم درمان است. انواع متفاوتی از کرمهای موضعی در درمان تیرگی پس از التهاب استفاده می شود که شامل کرمهای هیدروکینون، ترتینوئین، اسید گلالیکوئیک و آزلائیک اسید است. استفاده از پیلینگهای شیمیایی در بدست آمدن نتایج عالی، موثر است. سایر درمانها شامل استفاده از تری کلرواستیک اسید، کرایوتراپی سطحی با نیتروژن مایع می باشد که البته در افراد با پوست تیره به دلیل احتمال ایجاد اسکار بهتر است انجام نشود. استفاده از کرمهای پوشاننده برای مناطق درگیر نیز می تواند از لحاظ ظاهری برای فرد موثر باشد. رتین آلوئید و یا اسید گلیکولیک می تواند در درمان تیرگی پس از التهاب در مورد جوش صورت استفاده شود |
درمان جای جوش در جوانان
یکی از مشکلاتی که در سنین بحران ساز، یعنی سنین ازدواج مورد توجه جدی قرار می گیرد، ظاهر ناخوشایند آثار زخم های صورت است که عمدتا توسط جوش های چرکی و عمیق صورت و همچنین در اثر عوامل دیگر مانند آبله مرغان و جراحات پوستی ناشی از ضربه و تصادفات یا بیماری های دیگر به وجود می آید.
عارضه ی عمده این گونه موارد، جنبه های اجتماعی – روانی آن است که در بعضی از افراد جوان می تواند مخرب باشد.
این مساله در بدترین زمان ممکن از زندگی، که ظواهر شخصی و خودآگاهی در این مورد در اوج است، اتفاق می افتد.
اگرچه جوشگاه های(جای جوش) پوستی از نظر دیگران می تواند خیلی خفیف و نامشخص باشد، ولی با این حال برای خود فرد، بسیار قابل توجه و باعث خجالت، ناراحتی و عصبی شدن می شود و حتی ممکن است باعث محروم شدن از وجهه ی اجتماعی توسط خود بیمار نیز بشود.
این گونه افراد را نمی توان با این توصیه که بیماری اشان کم اهمیت است، راضی کرد و اغلب بایستی به تقاضای آنها برای درمان پاسخ گفت.
از آنجا که پیشگیری از ایجاد اسکار(SCAR) یا جوشگاه(جای جوش) بسیار ساده تر از درمان آن است، لذا در اکثر موارد تاکید بر درمان طبی زودرس و فوری و طولانی تا پایان بیماری می باشد.
در جوش غرور جوانی اسکارها می توانند از سوراخ های کوچک که ممکن است با سوراخ های گشاد شده ی غدد چربی پوست اشتباه شوند، تا ضایعات آبله ای شکل بزرگ و عمیق، دیده شوند. این جوشگاه ها یا اسکارها می توانند صورت، پشت، سینه و حتی بازو را گرفتار کنند و می توانند فرورفته یا برآمده باشند.
در مورد انتخاب بهترین روش درمان یا مراحل درمان، در بین پزشکان اختلاف نظر وجود دارد.
روش های مختلف درمان اسکار، آکنه و جوشگاه های صورت عبارتند از:عمل تراشیدن پوست، استفاده از لیزر دی اکسید کربن، عمل جراحی برداشتن اسکار، برآمده کردن پوست و گرافت پوستی، تزریق مواد پرکننده ی اسکار و پیلینگ یا لایه برداری پوست.
هر یک از این روش های درمان را می توان بر اساس شدت و گستردگی ناهنجاری پوست در فرد مبتلا و وضعیت اجتماعی و اقتصادی وی انتخاب کرد و برای درمان اقدام نمود.
● روش ساییدن پوست یا "درم ابریژن"
یکی از روش های متداول و مؤثر در برطرف کردن زخم های صورت ناشی از جوش غرور، آبله مرغان، اسکار جراحات پوستی، مواردی مثل خالکوبی، لکه های مربوط به سن و آفتاب، و چین و چروک، ساییدن پوست یا به اصطلاح علمی "درم ابریژن" (DERMABRASION) است.
این روش اولین بار توسط دانشمند آلمانی آقای کرومه در سال ۱۹۰۵ میلادی شروع شد و در سال ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ توسط آقایان کورتین و بروک روش فعلی، که استفاده از دستگاه موتور سمباده دار با حرکت دوار می باشد، توضیح داده شد.
این روش یک دهه بعد، محبوبیت خاصی در بین مردم پیدا کرد و در این مدت کامل تر شد. در این روش به وسیله عمل تراشیدن پوست، لایه سطحی پوست ساییده می شود، در نتیجه لایه زیرین پوست که ظاهر صاف تر و شفاف تری دارد، جایگزین آن می شود.
همچنین لایه ی زاینده پوست تا مدت شش ماه بعد فعال تر می شود و سرعت رسیدن سلول های عمقی پوست به سطح پوست بیشتر می گردد. کلاژن سازی در ناحیه دوم فعال تر شده و استحکام درم بیشتر می گردد.
کلیه این اتفاقات باعث کم کردن عمق اسکارها و فرورفتگی های پوست یا از بین رفتن آنها می شود. استفاده از کرم های مخصوص که قبل از عمل باعث تحریک پوست و لایه برداری می شود، چند هفته قبل از عمل ضروری بوده و باعث سریع تر شدن ترمیم پوست، پس از عمل ساییدن پوست می گردد.
قبل از عمل تراش پوست، داروهای آرام بخش و بی حس کننده ی موضعی توسط پزشک تزریق می گردد و این عمل، می تواند در بیمارستان، مراکز جراحی سرپایی یا حتی در مطب انجام پذیرد.
جراح به وسیله یک دستگاه گردان با سرعت بالا که در سر آن سمباده یا برس مخصوص وجود دارد، با برداشتن لایه های فوقانی پوست موجب مسطح شدن پوست می شود.
پس از عمل با پانسمان مخصوص روی پوست پوشانده شده وبعد از ۲ تا ۴ روز، پانسمان برداشته می شود و پس از دو هفته، بیمار می تواند با استفاده از وسایل ضد آفتاب به سرکار خود برود.
البته تا مدت شش ماه بیمار نبایستی در معرض مستقیم نور آفتاب قرار گیرد. بیمارانی که سابقه عفونت تب خال یا سابقه عدم ترمیم زخم دارند و همچنین کسانی که قرص های اکوتان مصرف می نمایند، بایستی قبل از عمل به پزشک اطلاع دهند.
شایع ترین موارد استفاده از ساییدن پوست، به ترتیب برای درمان جوشگاه ناشی از آکنه، برطرف کردن لکه های پیری پوست، اسکار(جای زخم) ناشی از عمل جراحی یا ضربه، برطرف کردن چروک پوست و برداشتن خالکوبی می باشد.
ساییدن پوست روی اسکار ناشی از ضربه یا جراحی پوست، تقریبا شش هفته پس از ایجاد آسیب، نتیجه کامل و عالی دارد.
در برداشتن خالکوبی پوست توسط ساییدن پوست، نباید انتظار داشت که با یک بار، نتیجه کامل و عالی بدست آید و ممکن است ۲ یا ۳ بار این عمل تکرار شود.
در مورد اسکار ناشی از آبله مرغان نیز عمل تراشیدن پوست شش هفته بعد از بهبود پاسخ می دهد.
عمل ساییدن پوست یک روش مناسب برای صاف کردن ناهمواری های پوستی به جا مانده از آکنه، اسکار عمل جراحی، ضربه یا تصادفات و برطرف کردن لکه های پیری پوست، خالکوبی و چروک صورت است.
بعضی مواقع مجبور می شویم جوشگاه های بسیار عمیق پوست صورت را با عمل جراحی برداشته و محل را بخیه بزنیم. در برخی بیماران لازم است اسکارهای عمیق توسط تزریق کلاژن پُر شود یا در بعضی موارد پیوند پوست از پشت گوش به ناحیه فرو رفته ی پوست انجام گیرد.
انواع مختلف لایه برداری یا پیلینگ های مکرر پوست، به تنهایی یا همراه با عمل ساییدن پوست برای بهبودی جوشگاه های سطحی و التهابی پوست انجام می شود که این عمل اگر همراه با مصرف طولانی مدت اسیدهای رتینوئیک و ترکیبات آلفاهیدروکسی اسید باشد، بخصوص در افرادی با پوست سفید و روشن نتایج خوبی دارد.
امروزه از لیزر دی اکسید کربن، در درمان اسکارهای پوستی نیز استفاده می شود که نتایجی خوب داشته و با عمل ساییدن پوست قابل مقایسه است و عوارض آن نیز، محدود گزارش شده است.