ليست شهداي دفاع مقدس (چ)

حشمت‌الله چکيده‌خون در سال 1347 در خانواده‌اي مذهبي و مستضعف در طايفه شوهان در شهر ملکشاهي چشم به جهان گشود، که پس از گذراندن دوره کودکي براي کسب دانش و تعليم و تربيت راهي مدرسه گرديد، او با وجود علاقه‌اي که به ادامه تحصيل داشت نتوانست تا سال اول راهنمايي بيشتر به ادامه تحصيل بپردازد. ايشان بعد از اينکه به خدمت مقدس سربازي فرا خوانده شد با استقبال زيادي براي حراست از ميهن اسلامي روانه جبهه‌هاي حق عليه باطل شد و پس از 11 ماه رشادت و فداکاري در تاريخ 10/2/1367 در منطقه جنگي ميمک در حين درگيري در سن 20 سالگي به فيض شهادت رسيد.

منبع:كتاب لاله هاي افروختني   -  صفحه: 54

در سال 1340، طمراس در دل كوههاي سرافراز جنوب شرقي فارس و در زير چادرهاي قهرمان‌پرور عشاير پا به عرصه وجود نهاد. دوران پرنشاط كودكي را در دامان كوه و صحرا و در آغوش پر طراوت طبيعت گذراند و براي تحصيل راهي شهرستان فيروزآباد شد. در اواخر دوره متوسطه، با همفكري و ياري دوستانش، فعاليتهاي اجتماعي و سياسي خود را بر ضد رژيم پهلوي آغاز كرد و با حضور فعال خود در تظاهرات و راهپيمايي‌ها، مخالفت خود را با نظام حاكم آن زمان اعلام كرد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي‌ و آغاز حمله نظامي‌ عراق به ايران، در حاليكه فقط يك هفته از شهادت برادرش الياس گذشته بود، لباس سبز پاسداري پوشيد و سلاح خونين الياس را در درست فشرد و به جمع حافظان حريم ميهن اسلامي‌ پيوست. طمراس در عملياتهايي چون والفجر 1، والفجر 8، خيبر و كربلاي 4 و 5 در مقابل حملات دشمن قد علم كرد و مسئوليتهايي چون جانشيني فرماندهي گردان 9043 و مسئوليت طرح و عمليات لشگر 33 المهدي (عج) را عهده دار گرديد. مرد شجاع ايلياتي، طمراس چگيني، كه سالها دست نياز به سوي باغ وصل الهي گشوده بود، در عمليات كربلاي 5، ششم بهمن سال 1365، ريسمان خدا را از ملكوتيان ستاند و به آسمانيان پيوست. راهش مستدام.

منبع:كتاب خلاصه خوبيها

مجيد در روز سي‌ام مردادماه سال 1346 پا به عرصه هستي نهاد. کودکي را در شهر تهران و در ميان کودکان همسال خود سپري کرد. فرامين دين مبين اسلام را در نزد پدر فرا گرفت.تحصيلاتش را تا اخذ مدرک ديپلم ادامه داد.سپس به عنوان بسيجي به منظور دفاع از حريم ايران اسلامي به مناطق جنوب ايران رفت و در تاريخ 9/11/1365 در سن 19 سالگي پاسگاه زيد را معراج خونين خويش ساخت و در بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.

منبع:اطلاعات دريافتي از بنياد شهيد منطقه 4

در اسفند ماه سال 1311، مصطفي فرزند سوم خانواده چمران در روستاي چمران شهرستان ساوه پا به عرصه وجود نهاد. يك ساله بود كه همراه خانواده به تهران آمد و در كوچه‌هاي جنوب شهر با درد و رنج انسانها آشنا شد. دوران دبستان را درمدرسه «انتصاريه» طي كرد. او ازكودكي گوشه‌گير بود و غرق تفكر در خلقت زيباي خداوندي. تحصيلات خود را در دبيرستانهاي «دارالفنون» و «البرز» ادامه داد و در سال 1332 به دانشكده فني دانشگاه تهران را ه يافت و در رشته مهندسي برق مشغول به تحصيل شد. در همين ايام بود كه فعاليتهاي سياسي خود را عليه رژيم آغاز كرد. او از كوچكي تدريس مي‌كرد و از اين راه قسمتي از معاش خود را تأمين مي‌نمود. از 15 سالگي در درس تفسير قرآن مرحوم آيت الله طالقاني و جلسات فلسفه و منطق استاد مطهري شركت مي‌كرد. مصطفي علاوه بر استعداد علمي فوق‌العاده از فوق هنري و عرفاني سرشاري برخوردار بود. پس از فراغت از تحصيل در پايه ليسانس به عنوان دانشجوي ممتاز، بورس تحصيلي خارج از كشور به او تعلق گرفت و دوره‌هاي فوق ليسانس و دكترا را در رشته مهندسي برق و فيزيك پلاسما در دانشگاههاي آمريكا با درجه عالي گذراند. يكي از فرازهاي زيباي زندگي سياسي اجتماعي وي تشكيل اولين انجمن اسلامي دانشجويان آمريكا در سال 1340 بود. روح و روان مصطفي دائماً در مبارزه صيقل مي‌خورد و عشق و محبتش به جهان هستي، آدميان و حتي مخالفانش به اوج مي‌رسيد به طوري كه دوستانش او را خداي عشق لقب داده بودند. پس از اتمام دوره دكترا در مؤسسه تحقيقاتي علمي‌ صنعتي bell(بل) به فعاليت پرداخت و چنان موقعيتي كسب كرد كه آرزوي بسياري از انسانها بود و در همان ايام تصميم به تشكيل زندگي مشترك گرفت و ازدواج كرد. حاصل اين ازدواج چهار فرزند بود. اين مرد اراده و همت، پس از قيام 15 خرداد به تمام مظاهر مادي پشت كرده براي آموختن فنون جنگهاي پارتيزاني راهي مصر شد و به مدت دو سال سخت‌ترين دوره‌هاي چريكي را آموخت. اواخر سال 1349 به دعوت امام موسي صدر رهبر شيعيان لبنان پا به سرزمين پر ماجراي لبنان گذاشت. او كه با انديشه ايجاد پايگاههاي مبارزاتي به لبنان آمده بود، درهمان آغاز كار مديريت مدرسه صنعتي جبل عامل را به عهده گرفت. در 29 شهريور1357 امام موسي صدر كه پشتوانه محكم لبنان بود، ربوده شد و به شهادت رسيد و اين واقعه برروي مصطفي تاثير بسياري گذاشت. در تاريخ 16/8/58 (پس از پيروزي انقلاب اسلامي‌ ايران) به پيشنهاد شوراي انقلاب به سمت وزارت دفاع منصوب گشت. در انتخابات اولين دوره مجلس شوراي اسلامي او از سوي بيش از يك ميليون تهراني به نمايندگي مردم برگزيده شد و در روز بيستم ارديبهشت سال 1359 هنگام تشكيل شوراي عالي دفاع از سوي رهبر كبير انقلاب امام خميني (ره) به نمايندگي و مشاورت ايشان در اين شورا انتخاب شد. پس از حمله ناجوانمردانه ارتش صدام به مرزهاي ايران و يورش آن به مردم بي‌دفاع مصطفي نتوانست آرام بگيرد، به خدمت امام امت رسيد وبا اجازه ايشان همره آيت الله خامنه‌اي به اهواز سفر كرد. در اهواز با ياري گروهي از رزمندگان داوطلب، ستاد جنگهاي نامنظم را سازماندهي كرد و با كمك آنان اهواز را از خطر سقوط نجات داد. در سحرگاه سي و يكم خرداد سال 60 «ايرج رستمي‌» فرمانده منتطقه دهلاويه به شهادت رسيد و چمران از اين حادثه بسيار متأثر و افسرده شد. آن روز همه رزمندگان دهلاويه را جمع كرد و با صدايي محزون و نگاهي عميق گفت: «خدا رستمي را دوست داشت و برد واگر ما را هم دوست داشته باشد مي‌برد.» سخنش كه تمام شد. با يك‌يك رزمندگان ديده‌بوسي كرد و از آنها حلاليت طلبيد. گويي همه مي‌دانستند كه اين آخرين باري است كه چهره ملكوتي و متبسم مصطفي را مي‌بينند و چشمها تا آنجا كه قدرت داشتند از نور وجودش بهره بردند و تا آخرين لحظه از تماشاي اين شاهين آماده پرواز سير نگشتند. آتش خمپاره باريدن گرفت و سفير شهادت بر سر مصطفي فرود آمد و او سبكبال ومطمئن نداي يار را لبيك گفت: «ارجعي الي ربك راضيه مرضيه».

منبع:كتاب ايل ستاره  

محمدابراهيم چناراني در روز بيست و سوم ارديبهشت‌ماه سال 1311 در شهرستان چناران و در خانواده‌اي مذهبي و سنتي ديده به جهان گشود. به دليل مشکلات فرهنگي که حاکم بر زمان طاغوت بود، نتوانست درس بخواند و به انجام امور مختلف روستا چون دامداري و کشاورزي پرداخت. در جواني پدر و مادر خود را از دست داد.
هم‌زمان با اوج‌گيري مبارزت ملت مسلمان ايران، در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت کرد و علاقه‌ي خاصي به امام و انقلاب داشت و همواره يک قرآن کوچک به همراه عکسي از امام خميني (ره) در جيبش بود. پس از پيروزي انقلاب و با تشکيل جهادسازندگي وارد اين نهاد شد و در مشاغل و مسئوليت‌هاي مختلف انجام وظيفه نمود.
با شروع جنگ تحميلي به نداي امام راحل لبيک گفت و راهي مناطق عملياتي گرديد و پس از حدود 7 ماه خدمت به رزمندگان اسلام در جاده‌ي انديمشک بر اثر سانحه‌ي واژگون شدن اتومبيل در تاريخ 3/2/1366 در سنّ 55 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد. مزار پاکش در نيشابور قرار دارد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 400

جعفر چناري در سال 1344در کانون گرم خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود. وي دوران تحصيلات ابتدايي خود را با موفقيت گذراند و در سال‌هاي راهنمايي که مصادف با انقلاب شکوهمند اسلامي بود، با شرکت در تظاهرات و اقدام‌هاي انقلابي هم‌گام با مردم مسلمان، حضور خويش را در صحنه‌هاي نبرد بي‌امان عليه استکبار نشان داد.
در نيمه سال 1359 و آغاز جنگ تحميلي استکبار جهاني عليه انقلاب اسلامي، چناري سال اول دبيرستان بود و در همان روزها به عضويت سپاه درآمد. ايشان هم‌چنين با شرکت در آموزش‌هاي نظامي، خود را آماده‌ي پيکار و رويارويي عليه باطل نمود. آن‌گاه که دشمن قسمت وسيعي از کشور اسلاميمان را اشغال کرده بود، نخلستان‌هاي مهران و کنجانچم شاهد نبرد دلاورانه‌ي جعفر و ديگر رزمندگان مردمي بود.
در سال 1362 که عمليات پيروزمندانه والفجر سه در مهران آغاز شد، چناري در طول عمليات با اخلاص کامل و فداکاري و ايثار زايدالوصفي همپاي ديگر رزمندگان به قلع و قمع دشمن متجاوز پرداخت. در بهمن همان سال با شروع عمليات ظفرآفرين والفجر پنج مجدداً به جبهه شتافت و در تيپ اميرالمومنين (ع) به رويارويي و نبرد با صداميان مزدور پرداخت و در عمليات فعالانه شرکت جست. با پايان عمليات والفجر پنج ديگر به جبهه بازنگشت؛ بلکه همراه ديگر رزمندگان به تداوم ستيز بي‌امان عليه دشمن پرداخت و مسئوليت‌هايي در گروهان و گردان به ايشان واگذار گرديد تا اين که در شهريورماه سال 1364 گروهي از مزدوران دشمن به مواضع خودي نفوذ کردند که به محض اطلاع از موضوع جعفر به همراه چند تن از فرماندهان به خط مقدم عزيمت کرده و با جمع‌آوري رزمندگان و کسب آمادگي براي مقابله با دشمن به طرف نيروهاي بعثي حرکت کرده و تا فرداي روز بعد آنان را زير نظر داشته و در نزديکي ظهر روز بيست و پنجم شهريور با نيروهاي دشمن به درگيري تن به تن پرداختند و پس از به هلاکت رساندن تني چند از مزدوران در آستانه‌ي اول محرم در تاريخ 25/6/1364 بر اثر اصابت گلوله‌ي مزدوران در سنّ 20 سالگي دعوت حق را لبيک گفته و به مولايش اباعبدالله اقتدا نمود و شربت گواراي شهادت را نوشيد.

منبع:كتاب سجاده عشق(ويژه نامه راهيان نور)  

محمدرضا در شهريورماه سال 1347 در روستاي آبطويل به دنيا آمد. اندک زماني بعد به شيراز نزد دايي‌اش فرستاده شد و پس از بازگشت از شيراز در مدرسه‌ي روستا ثبت‌نام کرد.
دو ماه از کلاس اول راهنمايي را خوانده بود که جهت آموزش به کازرون رفت و با اتمام اين دوره در سال 1361 از طريق سپاه‌پاسداران قدم به عرصه‌ي ايثار نهاد.
چهابي گرچه براي مدتي به نزد خانواده بازگشت، اما شوق حضور در جبهه بار ديگر او را به ميدان رزم کشاند. وي 5 مرتبه به منطقه اعزام گشت.
محمدرضا با ورود به ژاندارمي، خود را به کاروان سلحشوران هميشه بيدار رساند و يک سال و نيم در اين ارگان خدمت کرد. سرانجام نيز در روز بيست و هشتم خردادماه سال 1366 در سنّ 19 سالگي خاک زبيدات عراق به خون سرخش متبرک گشت.
مزار پاکش در گلزار شهداي تل‌اشکي قرار دارد.

منبع:كتاب ميوه ي غريب صفحه 52

نعمت‌الله چهاردهي در تير ماه سال 42 در يک خانوده مذهبي در روستاي بالاده از توابع شهرستان ساري چشم به جهان گشود. پس از سپري نمودن دوران کودکي در سن هفت سالگي به علت علاقه شديد خانواده به مسايل مذهبي ايشان را به مکتب‌خانه فرستادند. او چند سال مشغول فراگيري کتب مذهبي شد و دوره تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در روستاي زاغمرز و شهيدآباد با موفقيت گذراند، بين سال‌هاي 56، 57 که اوج‌گيري تظاهرات ملت مبارز ايران عليه رژيم شاهي بود نعمت‌الله در راهپيمايي‌ها بر عليه رژيم طاغوت شرکت مي‌کرد و پس از پيروزي انقلاب در مبارزه تبليغاتي با منافقين تلاش و پيگيري چشمگيري داشت. چهاردهي در طول زندگي با سختي‌هاي فراوان دست و پنجه نرم کرده بود. اصالت مذهبي خانواده، داشتن روحيه ايثار و فداکار و مقابله با سختي‌ها از او مجاهدي سخت‌کوش ساخته بود. نعمت‌الله جهت اداء دين به اعتقاداتش و شهدا، در پاييز 1360 عازم جبهه نبرد اسلام با کفر بعثي شد و سرانجام در مورخه 23/9/1360 در جبهه گيلانغرب (شياکو) در سن 18 سالگي به شهادت رسيد. پيکر مطهرش پس از گذشت 8 ماه در روستاي شهيدآباد و در کنار ساير شهدا به خاک سپرده شد.

منبع:سايت سبزسرخ