ليست شهداي دفاع مقدس (م)

فرشته در سال 1348 در تهران متولد شد، پدرش ولي‌الله از خداوند منّان سلامت فرزند را خواستار شد، گرچه کار روزانه او را خسته مي‌کرد، اما باز هم با لبخند با فرزندان روبه‌رو مي‌شد و در تمام مراحل، همراه و همقدم آنان بود.
فرشته علاقه خاصي به حجاب و انجام فرائض ديني نبي‌اکرم (ص) داشت. مطالعه دستورات اسلام و وضعيت جامعه باعث شد کم‌کم همراه خانواده، فعاليت سياسي را آغاز کند.
تلاش تمام مـــــــردم به بار نشست و انقلاب پيروز شد؛ فرشته با تمام وجـــــــــود براي حفظ انقلاب تلاش مـــــــي‌کرد. اما در تاريخ 8/1/1364 فرشته شانزده‌ساله به سوي بهشت شتافت. بمباران هوايي رژيم بعثي تمام خانواده‌اش را مجروح ساخت و فرشته را در اوج نوجواني به خون سرخ خود کفن نمود.

منبع:كتاب آئينه و شقايق جلد 1 صفحه 175

سال 1342، سال شكفتن احمد در شهر تبريز بود. كودكي را در سايه سار نگاه مهربان پدر سپري كرد و نزد آنان با فرامين دين مبين اسلام آشنا شد و در زمان جنگ تحميلي عاشقانه به دفاع از حريم ايران اسلامي برخاست و 6 سال مردانه از مرزهاي كشور دفاع نمود.
او بارها در صحنه هاي ايثار و مجاهدت مجروح گشت؛ اما از پاي ننشست و در عملياتهاي بي شماري همچون رمضان، خيبر ، بدر و ... حماسه آفريد.
مقيمي در جبهه مسئوليت ستاد تيپ يك لشكر 31 عاشورا را بر عهده گرفت و در عمليات كربلاي 5 در سن 23 سالگي در تاريخ 25/10/1365 به ديار جاويدان حق پر كشيد و شلمچه را به خون سرخ خود مزين نمود.

منبع:روزنامه كيهان 28/1/82

خيلي چيزها از او مي‌دانستم‌؛‌ خيلي چيزها که فراتر از دانستن نام و شهر محل سکونت و سال تولّد بود. ولي نمي‌دانم چرا هرگز نفهميدم قرار نيست زياد ماندني باشد. هميشه فکر مي‌کردم با هم به ملاقات خدا مي‌رويم. اما او بهتر بود و زودتر رفت و مرا تنها گذاشت.
برمي‌گردم به روزهاي پر ازخاطره‌ي جنگ؛ روزهايي که هر چند پر بود از غم پر کشيدن بچه‌ها، اما بهترين خاطره‌ي زندگي‌ام شد.
نامش "حسين" و در نهمين روز از اسفندماه 1341 در ماهشهر چشم‌هايش را براي اولين بار به روي جهان گشوده بود. تحصيلات ابتدايي و راهنمايي‌اش را با رتبه‌ي ممتاز گذراند.
علاقه‌ي فراوانش به امور فني و حرفه‌اي از همان کودکي او را به سمت وسايل برقي و الکترونيکي کشانيد به طوري که وسايل بازي‌اش تلويزيون، ضبط صوت و دستگاه‌هاي نيمه سوخته‌اي بود که به وجدش مي‌آورد. او حتي با جمع کردن پول تو جيبي‌هايش وسايل و قطعات الکترونيکي مي‌خريد و به ساخت دستگاه‌هاي کوچک مي‌پرداخت. در سال سوم راهنمايي يک دستگاه فرستنده‌ي لامپي ساخت که باعث حساسيت رژيم شد؛ به طوري که از سوي نيروهاي ژاندارمري شديداً به او اخطار شد.
جوشش و خروش مردم براي انقلاب را در هر نقطه‌اي مي‌توانستي حس کني به طوري که او هم مثل قطره‌اي کوچک به درياي خروشان مردم پيوست و مشغول پخش اعلاميه و کتب امام خميني و دکتر شريعتي شد تا آن‌جا که مورد تعقيب عوامل رژيم قرار گرفت. جنگ که شروع شد، کلاس چهارم متوسطه را رها کرد و وارد جهادسازندگي شد. در کنار کار ديپلم‌اش را گرفت و دوران خدمت سربازي‌اش را در جهاد گذراند. سال 1362 در رشته‌ي مهندسي متالوژي در دانشگاه صنعتي اصفهان مشغول به تحصيل شد. در مردادماه 1363 به همراه دوستش ( شهيد آذري ) دفتر پشتياني جنگ جهاد دانشگاهي را داير کرد. ابتکارات او و دوستانش کم کم تبديل به ايجاد يکي از بزرگ‌ترين مراکز تحقيقاتي جنگ شد.
سال 1365 تنها شرطش با همسر آينده‌اش ادامه‌ي حضور در صحنه‌هاي نبرد بود؛ شرطي که فقط يک هفته بعد از ازدواجش موقع عمل کردنش شد. هنوز يک هفته از ازدواج‌اش نگذشته بود که به جبهه رفت و پس از سه ماه کار شبانه‌روزي بر روي يک پروژه‌ي مهم به مرخصي آمد. در آذرماه 1366 بنا به فرموده‌ي امام (ره) مبني بر تشکيل ستادهاي پشتيباني جنگ،‌درس را رها کرد و همراه دوستانش مجدداً به اهواز برگشت. او با حضور در پايگاه شهيد معتدلي و شهيد آذري وابسته به قرارگاه مهندسي رزمي جهاد، مسئوليت راه‌اندازي چند پروژه‌ي سنگين را بر عهده گرفت. حالا شده بود عضو کليدي و آن‌قدر حضورش مهم بود که مأموريت 3 ماهه‌اش بارها و بارها تا لحظه‌ي شهادتش تمديد شد؛ شهادتي که بنا بر درخواستش از خدا در روز عاشورا اتفاق افتاد تا هم‌چون مولايش حسين (ع) سرافراز با خدا ملاقات کند.
حسين که در حين ساخت خرج موشک اژدر مجروح شد بود، سرانجام در تاريخ 1/6/1367 در سنّ 26 سالگي به ديدار خدا شتافت و پيکر پاکش به خاک سرد گلزار شهداي ماهشهر سپرده شد تا گرمابخش خاک آن‌جا بشود.

منبع:كتاب نخل هاي ايثار   -  صفحه: 161

فرشيد در سال 1348 در بهبهان ديده به جهان هستي گشود و در شهرستان گچساران استان کهگيلويه بزرگ شد.
وي در عنفوان نوجواني در جمع ياران امام (ره) قرار گرفت و با ترک مدرسه در جمع دلاورمردان به جبهه رفت.
او در اغلب جلسات مذهبي، نماز جمعه و دعاي کميل حضور داشت و معتقد بود بايد در راه اسلام کوشيد و با تشکيل حزب جمهوري اسلامي گچساران به فعاليت در آن پرداخت.
مکاريان‌پور سرانجام در حين آموزش‌هاي نظامي تاريخ 24/6/1361 در سن 13 سالگي به شهادت رسيد و در گلزار شهداي گچساران آرام گرفت.

منبع:نشريه وصال   -  شماره مجله: 25-  صفحه: 8

عبدالمحمد مکرم در سال 1340 در روستاي سپاه خنگ ‌شهر چرام کهگيلويه ديده به جهان گشود.
او در مراسم عزاداري امامان معصوم (ع) فعاليت چشمگيري داشت و به مسائل و موضوعات ديني علاقه‌مند بود و همواره از وعاظ و سخنرانان در مورد مسائل ديني سؤال مي‌کرد.
با شروع جنگ تحميلي رهسپار جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد و سرانجام در تاريخ 5/7/1360 در منطقه عملياتي محور آبادان هنگام عمليات ثامن‌الائمه (ع) در سن 20 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:مجله روزهاي زندگي   -  شماره مجله: 294

عباس‌علي ملائي در سال 1332 در قريه‌ي بزي از توابع شهرستان زابل در خانواده‌اي روحاني چشم به جهان گشود. در دوران کودکي در محضر پدر، قرآن را آموخت و در سن شش سالگي راهي مدرسه شد. تا سال ششم را در زادگاهش با موفقيت گذراند. سپس وارد دبيرستان شد و تا سال دوم در شهرستان زابل ادامه‌ي تحصيل داد. در همين سال از نعمت وجود پدر محروم گرديد و چون فرزند ارشد بود سرپرستي خانواده به دوش وي افتاد.
عباس‌علي براي تأمين هزينه زندگي خانواده راهي بازار کار تهران شد و تا سال 1357 در آنجا ماند. در تظاهرات‌ها شرکت فعال داشت تا اين‌که متعاقب شهادت برادر گرامي‌اش، احمدرضا ملائي در سال 62 به موطن اصليش مراجعت کرد. وي ابتدا در نهضت سوادآموزي مشغول به کار شد و سپس به عنوان سرايدار به استخدام آموزش و پرورش درآمد.
در سال 1363 همراه بسيجيان جان بر کف به سوي ميدان رزم شتافت و تا اوايل سال 65 در آن سنگر حماسه آفريد و سرانجام در عمليات کربلاي 5 در شلمچه در سن 33 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 3 صفحه 115

حسين ملائي در سال 1342 در خانواده‌اي مستضعف در روستاي الوند از توابع نهبندان بيرجند ديده به جهان گشود. در سن هفت سالگي به همراه خانواده به ايرانشهر عزيمت نمود.
در سال 1356 مشغول تحصيل بود که مبارزات مردمي عليه رژيم طاغوت شروع شد. او نيز عليه رژيم ستم شاهي به مبارزه پرداخت و پس از پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد. روزها درس مي‌خواند و شب‌ها در بسيج فعاليت مي‌کرد. سرانجام در تاريخ 17/10/60 بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 18 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 3 صفحه 114

اکبر ملائي در سال 1346 در منطقه رهنان شهر اصفهان ديده به جهان گشود.با رسيدن به سن هفت سالگي به دبستان رفت وي در تمام مدت تحصيل با هيولاي فقر دست و پنجه نرم کرد تا اينکه سرانجام پس از گذراندن سال ششم به دليل مشکلات اقتصادي از ادامه تحصيل بازماند و بعنوان کارگر در کارخانه به کار پرداخت.پس از پيروزي انقلاب اسلامي به عضويت بسيج درآمد و با آغاز جنگ تحميلي رهسپار جبهه شد تا اينکه در تاريخ 5/12/1362 در سن 16 سالگي در مناطق جنوبي کشور جاودانه شد و دلهاي بي‌تاب را براي هميشه در انتظار رجعت خود باقي گذارد. روحش شاد

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد1

آغازين روز بهار سال 1339 بود که کودکي مهربان و دوست‌داشتني در محله‌ي جبري شهر بوشهر به دنيا آمد. پدر، نامش را اسماعيل نهاد و از خدا خواست او انساني وارسته و متديّن تربيت شود.
اسماعيل همانند ديگر کودکان، آموختن علم را تجربه نمود اما بعد از اخذ مدرک ابتدايي به خاطر مشکلات اقتصادي از ادامه‌ي تحصيل انصراف داد. فلاح‌زاده در عنفوان جواني به خدمت نظام فرا خوانده شد و همراه دلاوران نيروي انتظامي جمهوري اسلامي به جبهه رفت.
روز بيست و هفتم شهريورماه سال 1360 روز عروج اسماعيل بود؛ او در شهر سوسنگرد در سنّ 21 سالگي به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت و در گلزار شهداي بوشهر آرام گرفت.

منبع:كتاب پل استوارصفحه 193