ليست شهداي دفاع مقدس (و)

علي‌رضا وجداني در اول خردادماه سال 1335 در شهرستان تربت جام و در خانواده‌اي مذهبي و مستضعف ديده به جهان گشود.
تحصيلات خود را تا ششم ابتدايي گذراند اما به دليل مشکلات خانوادگي از ادامه‌ي تحصيل باز ماند و به انجام کارهاي مختلف از جمله کار در کوره‌ي آجر پزي پرداخت. در سنّ 18 سالگي تشکيل خانواده داد.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي در بسيج به فعاليت پرداخت و از طريق ارتباط با سپاه پاسداران عاشق جنگ و جبهه‌هاي نبرد شد و از طرف سپاه و جهاد در سه مرحله عازم ميادين نبرد گرديد تا اين که در تاريخ 27/2/1366در کربلاي شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سنّ 31 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد. از ايشان چهار فرزند به يادگار باقي مانده است.
پيکر مطهر وي در بهشت رضا مشهد به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 468

اسدالله وحدتي فرزند محمدحسين در سال 1346 در روستاي چاچاخو از توابع سربيشه در خانواده‌اي زحمتکش ديده به جهان گشود.
تحصيلات را تا اخذ ديپلم در سربيشه که فاصله‌ي آن تا روستا 7 کيلومتر است، به پايان رساند.
در کارهاي خير و عام‌المنفعه پيش‌قدم بود و در ساختن مسجد روستا با شور و شوق فراوان کمک مي‌کرد.
با مردم صميمي بود و در کارها آن‌ها را ياري مي‌رساند. به فرايض ديني مقيّد و حساس بود. در نماز و عبادت الگو بود.
در انجام امور فرهنگي و ادعيه به خصوص زيارت عاشورا و دعاي توسل که در دبيرستان برگزار مي‌شد، شرکت فعال داشت. شب‌هاي جمعه در دعاي کميل حضور مي‌يافت و در مراسم عزاداري سالار شهيدان نوحه‌سرايي مي‌کرد. به کتب شهيد مطهري علاقه‌ي بسيار داشت. عاشق امام خميني (ره) و انقلاب اسلامي بود و مي‌گفت: « اين انقلاب، انقلاب امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف است. طوري باشيد که دچار وسوسه‌ي شيطان نشويد. » معتقد به ولايت فقيه بود. در مدرسه يکي از دانش‌آموزان نمونه بود، در برابر خطاهاي ديگران متفکرانه سکوت را اختيار مي‌کرد و اگر خاطي متوجه اشتباهش نمي‌شد، به او تذکر مي‌داد.
در آذرماه سال 1365 پس از گذراندن دوره‌ي آموزشي جهت انجام خدمت سربازي رهسپار اهواز شد و در منطقه‌ي عملياتي شلمچه در لشکر ويژه‌ي شهدا به عنوان بي سيم چي به انجام وظيفه پرداخت. با توجه به اين که برادرش در لشکر 5 نصر خدمت مي‌کرد و طبق قانون اگر يک برادر در جبهه بود، ديگري مي‌توانست در پشت جبهه خدمت نمايد،‌ خانواده‌اش هر چه توصيه کردند حال که برادرتان در جبهه است شما در پشت جبهه خدمت کنيد، نپذيرفت و جهاد في سبيل الله را براي رضاي خدا بر خدمت معمولي سربازي در پشت جبهه مقدم داشت.
سرانجام در تاريخ شانزدهم اسفندماه سال 1365 در منطقه‌ي عملياتي شلمچه و بعد از شرکت در عمليات کربلاي 5 بر اثر اصابت ترکش در سنّ 19 سالگي شربت شهادت نوشيد. پيکر مطهر شهيد پس از تشييع در زادگاهش به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 792

کوتاه قامت صبور خانواده وحدتيان مصرانه از مادر مي‌خواست که اجازه‌ي سفر را از پدر برايش بگيرد، 13 سال بيشتر نداشت و دلش پر مي‌کشيد براي جبهه و جنگ، سال 1347 در محله سنگي بوشهر به دنيا آمد. او درس و مدرسه را تا اواسط دوره‌ي راهنمايي ادامه داد. مردانگي را از سنين کودکي از ياران امام آموخت، همراه و هم‌قدم رهپويان خميني کبير (ره) فرياد مرگ بر شاه سر داد تا اين‌که اين نهال نوشکفته به ثمر نشست و جنگ او را وادار کرد تا درس و مدرسه را کنار بگذارد و به ميدان رود اجازه ندادند و به خط مقدم برود. قدرش خيلي کوتاه بود، در خطوط پدافندي مشغول به کار شد. کمي دلخور بود، دوست داشت در خط مقدم باشد، در دومين اعزام به همراه گروه تخريب تيپ 33 المهدي (عج) به مين‌خوش رفت. و آخرين اعزامش حضور در عمليات والفجر 2 بود. سر از پا نمي‌شناخت. کمک آرپي‌جي‌زن 15 ساله‌ي گردان مردانه به مصاف دشمن رفت. اما انگار تقدير بر آن بود که در بيست و نهمين روز از تابستان سال 1362 در منطقه حاج عمران توسط دشمن محاصره شود و گلوله‌اي سرخ او را بر خاک بياندازد. عابس(1) به علت اصابت گلوله به صورتش شهيد شد. وقتي پيکرش را به بوشهر انتقال دادند پدر او را از زخمي که در سنين خردسالي بر سينه داشت شناسايي کرد.
(1)نام مستعار او عابس بود

منبع:كتاب نردبان توحيد جلد 2 صفحه 209

مهدي وحيدي در سال 1338 در روستاي آشخانه از توابع بجنورد در خانواده‌اي مذهبي و زحمتكش چشم به جهان گشود. شهيد از دوران كودكي شجاع و با شهامت بود و همين خصيصه بعدها در زندگي او نقش موثري ايفا نمود پس از اين‌كه قدم به دبستان گذاشت با تعصب و علاقه فراوان مراتب تحصيلي مختلف را پشت‌سر نهاد و موفق به اخذ مدرك ديپلم در رشته مكانيك شد.
وي رابطه نزديك و عميقي با مسجد و منبر و مراسم تعزيه و سوگواري ائمه‌اطهار عليهم‌السلام داشت؛ به طوري كه خود همه ساله در ايام عزاداري سرور و سالار شهيدان نوحه‌خواني و مديحه‌سرايي مي‌كرد. به خاطر همين روحيه مذهي و علايق ديني، جسم و جانش با انقلاب و انقلابيون عجين بود.
از معدود افراد منطقه بود كه در سال 56 قدم به صحنه مبارزه با رژيم طاغوت نهاد و پيشايش ديگر دوستانش براي پيروزي و احياء نظام مقدس انقلاب اسلامي مبارزه با رژيم ستم‌شاهي پرداخت. پس از پيروزي انقلاب اسلامي طي حكمي از سوي نماينده محترم حضرت امام (ره) حضرت حجت‌الاسلام واعظ طبسي به سرپرستي كميته انقلاب اسلامي آشخانه منصوب گشت و با درايتي كه داشت توانست نيروهاي مؤمن ، معتقد و انقلابي را کنار هم جمع کند.
در همان سال‌ها براي نخستين بار در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل افتخار حضور پيدا كرد و پس از بازگشت با تشكيل بسيج، جوانان زيادي از فرزندان امت مسلمان را با سلاح آشنا کرد. پس از چندي دوباره به جبهه عزيمت نمود و اين بار مسئوليت معاونت گروهان را به عهده گرفت و با روحيه شجاعت و شهامت و خستگي‌ناپذيري خاصي به جنگ با صداميان پرداخت. با ماندن در جبهه و جهاد و دفاع از قرآن و اسلام كه از آرزوهاي بزرگ و ديرينه شهيد بود، با قلبي سرشار از عشق و اميد درخواست مسئولين را لبيك گفت و طي حكمي از سوي كميته انقلاب اسلامي خراسان تيپ 18 جوادالائمه (ع) از لشگر 5 نصر مامور شد در فاصله كوتاهي با رشادت‌هاي چشمگيري كه از خود نشان داد، به مسئوليت‌هاي معاونت گردان، فرمانده گردان و قائم مقام تيپ منصوب گشت.
سرانجام شهيد وحيدي در عمليات بدر كه به عنوان معاون تيپ، نيروهاي تحت فرماندهي خود را راهنمايي مي‌كرد، در نوك پيكان صف رزمندگان با كوله‌باري از افتخارآفريني و ايثار در منطقه هورالهويزه در بيست و دومين روز اسفندماه سال 63 در سن 25 سالگي شربت شهادت نوشيد و با كاروان سبز همراه شد.
روحش شاد و يادش گرامي باد.

منبع:پايگاه اطلاع رساني پليس

محمدصادق در تاريخ بيستم فروردين 1337 در شهرستان آذرشهر متولّد و در ميان خانواده‌اي فرهنگي و متديّن باليدن گرفت.
از همان کودکي مهرباني، هوش و ذکاوت او زبانزد اهل فاميل شد. محمد با شوق زيادي که براي تحصيل داشت، کلاس‌ها را يکي‌يکي با موفقيت پشت‌سر گذاشت و بعد از فارغ‌التحصيلي از دبيرستان به استخدام آموزش و پروش درآمد و خدمت خالصانه‌ي خود را آغاز کرد. هر چه مي‌گذشت، وجود مهربان او به عطر باورهاي خدايي آراسته‌تر مي‌شد.
با شروع انقلاب او که هرگز تاب ظلم و جور را نداشت، همراه و همپاي تظاهر کنندگان به قيام عليه رژيم ستم‌شاهي پرداخت و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي کوشيد تا دانش‌آموزان را با ماهيت قيام مردمي و چگونگي حراست از آن آشنا سازد. زندگي ساده و بي‌آلايش به سبزي رضاي خدا آراسته بود. او که براي صله‌ي ارحام از خانواده‌ي همسر به ميانه سفر نموده بود، در بمباران شهر ميانه به دست از خدا بي‌خبران بعثي در تاريخ دوازدهم بهمن‌ماه 1365 در سنّ 28 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد و با خون خود مظلوميت مردمان ديارمان را امضا نمود.

منبع:كتاب آموزگاران شهادت جلد 2   -  صفحه: 398

عباس (محمد) وراميني (معروف به عباس وراميني) در پنجم مردادماه سال 1333 ه.ش در محله پاچنار تهران چشم به جهان گشود. دوران كودكي را در ميان كودكان مستضعف محله زادگاهش سپري كرد. علاقه و ارادت او به «حسين بن علي(ع)» و شركت در تمام مراسم‌هاي عزاداري، او را به لقب عباس علمدار مفتخر ساخت. عباس پس از اخذ مدرك ديپلم و اتمام دوره سربازي در رشته «مددكاري اجتماعي» دانشگاه علامه طباطبائي پذيرفته شد وي در ضمن تحصيل جهت خدمت به كودكان بي‌سرپرست به مراكز نگهداري آنها رفت و آمد داشت. همزمان با اوج‌گيري انقلاب اسلامي به جمع مبارزين پيوست و چندين مرتبه از طرف ساواك منزلش تفتيش شد با ورود امام خميني (ره) به كشور عزيزمان به مدت سه روز در بهشت زهرا (س) و محل استقرار امام (ره) نگهباني داد. پس از پيروزي انقلاب وراميني مسئوليت آموزش تاكتيك كميته انقلاب اسلامي را برعهده گرفت، سپس به جمع جهادگران پيوست و في‌سبيل‌الله براي كشاورزان روستاي سيستان و بلوچستان كار كرد. در زمان تسخير لانه جاسوسي به تهران بازگشت و به عنوان اولين نفر وارد سفارت آمريكا (لانه جاسوسي) شد، در همين زمان مسئوليت آموزش نظامي دانشجويان پيرو خط امام را بر عهده گرفت و براي آنان اسلحه تهيه نمود. وراميني در سال 1358 با يكي از خواهران پيرو خط امام آشنا شد و با حضور در خدمت امام (ره) و قرائت خطبه عقد توسط ايشان زندگي مشترك خويش را آغاز نمود. او در همان سال به عضويت سپاه درآمد و در مركز آموزش سپاه منطقه به خدمت پرداخت. در زمان عمليات ثامن‌الائمه به جبهه شتافت. عباس در عمليات‌هاي بسياري شركت نمود. وراميني يک مرتبه از ناحيه صورت مجروح شده است. در سال 1361 به دستور حاج همت و حاج احمد متوسليان به فرماندهي ستاد لشگر 27 محمد رسول‌الله (ص) منصوب شد و مدتي بعد به دستور آن دو بزرگوار رهسپار سفر حج گشت. سرانجام «مسئول ستاد سپاه 11 قدر و قرارگاه نجف اشرف» در عمليات والفجر 4 در منطقه پنجوين ارتفاعات كاني‌مانگا بر اثر اصابت تركش خمپاره 60 به ناحيه پيشاني درتاريخ 28 /8/1362 به بيكران آسمان پركشيد و مزارش را در بهشت زهرا قطعه 24 آسماني‌تر كرد.

منبع:كتاب بيكرانه ها  

منبع:ماهنامه فكه  

منصور در سال 1343 ديده به جهان هستي گشود.
روزهاي کودکي را با شادي و نشاط سپري کرد و در مکتب عشق اهل بيت (ع) درس وفاداري و ايثار آموخت. مادر با تمام وجود به تربيت اسلامي او همت گماشت؛ زماني که منصور به سن جواني رسيد، دل از همه‌ي تعلقات بريد و عاشقانه قدم به ميدان جهاد في سبيل الله گذارد.
ورپشتي سرانجام در 16 آبان ماه سال 1361 در سنّ 18 سالگي به بيکران آسمان بال گشود و در سرزمين عين‌خوش شهيد راه حق گشت. عمليات محرم معراج او براي پرواز بود.
پيکر پاکش 13 سال بعد به خاک وطن بازگشت.

منبع:مطالب ارسالي از اداره تبليغات بروجن