ليست شهداي دفاع مقدس (ر)

احسان الله در روز دهم دي ماه سال 1345 چشم بر جهان هستي گشود. کودکي مهربان و صبور بود و از همان آغازين روهاي زندگي در جلسات مذهبي حضور يافت؛ سال 1352 براي آموختن علم به مدرسه رفت و در طول تحصيل به کسب معارف اسلامي پرداخت. انقلاب که آغاز شد، به خيل عظيم ياران امام (ره) پيوست. او ضمن تحصيل در دبيرستان در رشته رياضي، فراگيري فنون نظامي را آغاز کرد و با وجود ممانعت بسيج به علت سن کمش جهت تکميل آموزش به اصفهان اعزام شد و بالاخره قدم به ميدان جهاد حق عليه باطل گذارد. رفيعي در زمان حضور در ميدان جنگ نيز از آموختن علم غافل نشد و توانست به دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران راه يابد. در آنجا به عضويت انجمن اسلامي درآمد و بالاخره در تاريخ 28/11/1365 در سن 20 سالگي در شلمچه هنگام عمليات کربلاي 5 به آرزوي خود دست يافت و در گلزار شهداي محمد هلال ابن علي (ع) آران آرام گرفت.

منبع:كتاب از ستاره تا خورشيد جلد1   -  صفحه: 194

سعيد رفيعي دمنه فرزند حسن در اول فروردين‌ماه سال 1344 در روستاي دامنه از توابع اصفهان در خانواده‌اي متديّن و معتقد متولّد شد. دوران طفوليت وي با اوضاع نامساعد مالي خانواده طي شد به حدي که سعيد همراه خانواده مجبور به مهاجرت به تهران شدند. وي دوران تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را با موفقيت سپري کرد. در سنّ نُه سالگي به علت ابتلا به بيماري رماتيسم قلبي تا چند قدمي مرگ رفت.
در دوران شکوفايي انقلاب اسلامي، علي‌رغم بيماري و ضعف جسماني در راهپيمايي‌ها و تظاهرات عليه رژيم ستم‌شاهي حضور فعال داشت و خشم خود را از طاغوت و ظلم و بيداد حاکم جبار به مرحله‌ي ظهور گذاشت. پس از پيروزي انقلاب اسلامي براي حفظ دستاوردهاي نظام اسلامي به عضويت بسيج درآمد و يکي از افراد فعال بسيج مسجد الرسول شناخته شد. با دستگيري يکي از مهره‌هاي کارآمد منافقين در سال 1360 مورد تهديد و آزار منافقين قرار گرفت.
رفيعي در پايان سال 1360 براي کسب معارف اسلامي راهي حوزه‌ي علميه‌ي چيذر شد و پس از يک سال تحصيل و بهره‌گيري از اساتيد گرانقدر آن حوزه براي ادامه‌ي تحصيلات حوزوي، راهي شهر مقدس قم شد و در مدرسه‌ي علميه‌ي امام جعفر صادق (ع) ثبت‌نام کرد. وي در سال 1360 به فراگيري آموزش نظامي پرداخت و در دوازدهم فروردين‌ماه سال 1361 براي شرکت در جبهه‌هاي نور عليه ظلمت عازم جبهه‌ي جنوب شد. در عمليات آزادسازي خرمشهر شرکت کرد و سرانجام در 31 ارديبهشت سال 1361 در سنّ 17 سالگي به فيض عظماي شهادت نايل آمد و پيکر مطهرش در گلزار شهداي بهشت زهرا (س) آرام گرفت.

منبع:كتاب پيشگامان دين و شهادت   -  تاریخ:  1385 -  صفحه: 362

سردار شهيد ابوالفضل رفيعي سيج در سال 1334 در روستاي سيج مشهد ديده به جهان گشود و تحت سرپرستي مادرش رشد يافت.
در 6 سالگي جهت فراگيري قرآن، به مكتب رفت و يك سال بعد وارد دبستان شد و تحصيلات خود را تا پايان مقطع سيكل ادامه داد. سپس توسط عمويش به يكي از مدارس علوم ديني حوزه مشهد فرستاده شد و مدت هفت سال در آنجا به تحصيل پرداخت، او در كنار كسب علوم ديني با مسايل سياسي روز آشنا شد و به مبارزه عليه رژيم منفور پهلوي پرداخت. با شروع قيام شكوهمند امت اسلام به صحنه مبارزه روي آورد و در تظاهرات و راهپيمايي‌ها و اعتصابات حاضر شد. او كه در جهت ارشاد مردم مي‌كوشيد، چندين مرتبه مورد تعقيب عمال رژيم قرار گرفت اما توانست با هوشياري و زيركي خاصي كه داشت از چنگ مأمورين ساواك بگريزد. تا اينكه انقلاب در 22 بهمن سال 1357به پيروزي رسيد و امام امت به وطن بازگشتند و راهي قم شدند. او نيز به دليل علاقه زياد به امام راهي قم شد. پس از تشكيل سپاه پاسداران، به عضويت سپاه قم درآمد و به محافظت از بيت امام خميني (ره) پرداخت و پس از مهاجرت امام از قم به تهران، ايشان به مشهد منتقل شد و در سپاه مشهد به عنوان مسئول گشت شب شروع به فعاليت نمود و موفق به دستگيري و به هلاكت رساندن عده‌اي از منافقين گشت. با شروع جنگ تحميلي عازم جبهه‌هاي رزم شد و مدت مديدي را به مبارزه پرداخت و در اين مدت مسئوليتهاي متعددي به عهده گرفت كه آخرين آن جانشيني و فرماندهي لشكر 5 نصر بود.
سردار شهيد ابوالفضل رفيعي در عمليات خيبر خوش درخشيد و در تاريخ 12/12/1362 در منطقه هورالهويزه به ديدار معبود شتافت و در سن 28 سالگي هماي شهادت را در آغوش كشيد.مزار پاکش در بهشت رضا(ع) مشهد قرار دارد.

منبع:كتاب 15آيه  

در سال 1340 در شهر خرمشهر ميان خانواده‌اي متدين و مذهبي کودکي پا به عرصه هستي نهاد، پدر نام او امير نهاد تا امير سالار کاروان عشق و شهادت شود، زکاوت و درايت بي‌نهايت او از همان کودکي زبانزد خاص و عام بود تحصيلاتش را باموفقیت تا اخذ مدرک ديپلم در مدرسه علوي ادامه داد و در زمان مبارزات مردم غيور ايران به رهبري امام خميني (ره) عاشقانه در رکاب سربازان سپاه روح‌الله (ره) به مبارزه عليه رژيم پهلوي پرداخت، امير در طول حکومت شاهنشاهي برادرش کريم را از دست داد،‌ اما شهادت او توسط مأموران ساواک باعث نشد حتي براي لحظه‌اي از قيام و ياري امام (ره)‌خودداري کند، زمانيکه ارتش رژيم بعثي به ايران حمله کرد، رفيعي همراه دوستانش تا آخرين لحظه از زادگاهش دفاع نمود، تا جائيکه در يک مبارزه چريکي در منطقه صد دستگاه خرمشهر با پايي مجروح حماسه آفريد، روز چهارم آبان ماه سال 1359 دشمن توانست اکثر نقاط شهر را تصرف نمايد، تنها جايي که در دست ايرانيان بود، ساختمان فرمانداري بود. امير که مي‌دانست دوستانش ديگر توان مقاومت را ندارند، به آنها گفت:«تا من جلوي آنها را مي‌گيرم شما از پل عبور کنيد». سپس با پيکري مجروح در فلکه فرمانداري در پشت تيربار نشست و دلاورانه در مقابل هجوم اشغالگران ايستادگي نمود و سرانجام در همان روز توسط ارتش بعثي به اسارت درآمد. چند روز بعد تلويزيون عراق نشان داد که او را با پيکري مجروح به عقب انتقال مي‌دهند و ضربات چکمه‌هاي سربازان عراق پيکر خون‌آلودش را بر خاک مي‌اندازد،‌ سالها از آن روز گذشت، اما ديگر هيچ‌کس ردي از حضور او نديد، جوان پاک و غيور سرزمين سرخ خونين‌شهر در سن 19 سالگي به اسارت دشمن بعثي درآمد و توسط آنان به شهادت رسيد.

منبع:cd شهداي كنگره خوزستان

بيژن در تاريخ 1/6/1337 در يک خانواده مذهبي در يکي از روستاهاي طالقان به دنيا آمد و با اتمام تحصيلات راهنمايي به علت فقر مادي نتوانست ادامه تحصيل بدهد و به همين علت به کار در مراکز خصوصي مشغول شد و بعد از پايان خدمت سربازي وارد آموزش و پرورش شد و در پيروزي انقلاب و تظاهرات در تهران نقش مؤثري ايفا نمود، وي در همان اوايل جنگ به جبهه اعزام شد و سرانجام در منطقه جنوب در تاريخ 21/3/1361 در سن30 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب يادياران

حسن فرزند کريم در سال 1342 در منطقه رهنان شهر اصفهان متولد شد، کودکي را در دامان پر مهر خانواده سپري کرد و در سن 7 سالگي آموختن علم را آغاز نمود.حسن در هنگام تحصيل به کسب تجربه در زمينه‌هاي فني پرداخت.زمانيکه انقلاب اسلامي به اوج خود رسيد او شاگرد سال سوم دبيرستان بود اما همراه ديگر ياوران امام (ره) در صف تظاهرکنندگان فرياد مرگ بر شاه سر داد.جنگ تحميلي عرصه رشادت ياوران خميني کبير (ره) بود، رفيعيان در اين زمان شغل رنگ‌کاري را رها کرد و بعد از طي دوره آموزشهاي لازم به شهر ايلام سفر نمود.براي مدتي در سنندج ماند حسن در دومين اعزام خود براي دفاع از کيان ايران اسلامي به جبهه‌هاي خوزستان اعزام شد و سرانجام در روز بيستم ارديبهشت ماه سال 1361 در سن 19 سالگي خاک شلمچه را سجده‌گاه خود نمود و به ملکوت اعلي پر کشيد.مزار او در گلزار شهداي رهنان اينک ميعادگاه عاشقان ثارالله (ع) است.

منبع:كتاب سرگدشت سرافرازان جلد 1 صفحه 179

سيد مهدي رکني در سال 1334 در شهرستان جهرم متولد شد.دو ساله بود که به شيراز مهاجرت کرد و چندي بعد در تهران سکني گزيد.با سعي و تلاش به آموختن همت گماشت و تا اخذ مدرک ديپلم تحصيل نمود.سيد در دوران جواني ازدواج کرد و براي تامين هزينه‌هاي زندگي خود در بخش امور تربيتي صدا و سيما استخدام شد.شور انقلابي ملت ايران و حمايت از فرامين امام امت او را به مبارزه عليه شاه واداشت.مهدي بعد از پيروزي انقلاب و آغاز جنگ تحميلي مردانه در جبهه‌هاي حق عليه باطل حاضر شد و 8 ماه دلاورانه جنگيد.اين رادمردعرصه‌هاي پيکار سرانجام در تاريخ 24/11/1364 به علت اصابت ترکش به ناحيه سر از سرزمين خاکي فاو به ملکوت اعلي پر کشيد.عمليات والفجر 8 يادمان پرواز ملکوتي اوست.پيکر پاکش را در بهشت زهرا (س)‌به خاک سپردند.از او يک فرزند به يادگار ماند.

منبع:پرونده شهيد در شوراي ايثارگران سازمان صدا و سيما

علي‌رضا در روز بيست و هفتم دي‌ماه سال 1344 در شهرستان بوشهر به دنيا آمد و توسط پدرش قراعت کلام‌الله مجيد و اقامه‌ي فريضه‌ي نماز را آموخت و در کنار او با افکار و روحيات مذهبي آشنا شد. او چند سال اول دوره‌ي ابتدايي را در شهرستان آبادان گذراند و دوباره به بوشهر بازگشت و تا اخذ مدرک ديپلم از دبيرستان سعادت تحصيل نمود.
کلاس سوم راهنمايي بود که به جمع تظاهرکنندگان پيوست و همراه مردم و روحانيون، در بهشت صادق نماز خواند و در مسجد جامع عطار مشغول فعاليت و مبارزه عليه رژيم طاغوت شد.
با پيروزي انقلاب، سه ماه اول سال تحصيلي 1359را در کلاس درس حاضر نشد و در سنگرهاي بسيج به پاسداري از دستاوردهاي اين نهضت آسماني مشغول گشت. وي در آموزش جنگ‌هاي نامنظم و چريکي شرکت کرد و مسئوليت گروه همراهش در آموزش را پذيرفت. رمضان‌زاده در اردوي تعليماتي نيشابور به آموزش رزمي مشغول بود و همراه انجمن اسلامي محل، فعاليت‌هاي فرهنگي داشت.
در تابستان سال 1360 در حالي‌که روزه بود، در آزمون سازمان آموزش فني و نيروي انساني رشته‌ي اتومکانيک شرکت جست و گواهينامه‌ي پايان دوره‌ي مذکور را دريافت نمود.
علي‌رضا عضو تيم بسکتبال اداره‌ي تربيت بدني آموزشگاه‌ها بود و در تمرينات و مسابقات آن‌جا شرکت مي‌کرد. اما جنگ تحميلي او را به صفوف رزمندگان اسلام کشاند. او دو سال در مرکز تربيت معلم جهرم تحصيل کرد؛ ولي سنگر جهاد را بر سنگر علم ارجح دانست و رهسپار ديار نور شد.
سرانجام در تاريخ 11/12/1363 در سنّ 19 سالگي بر اثر اصابت ترکش خمپاره در خرمشهر به شهادت رسيد.

منبع:كتاب پل استوار صفحه 61