ليست شهداي دفاع مقدس (د)

چهارم شهريورماه سال 1336 امرالله در محله‌ي وحدتيه ( مزارعي ) شهر بوشهر به دنيا آمد. مادرش از سادات رضوي بود و سعي داشت فرزندش بر اساس آموزه‌هاي دين اسلام تربيت شود.
پنج ساله بود که جهت فراگيري کتاب وحي به مکتب‌خانه رفت و توانست قرآن را در مدت کوتاهي بياموزد. سپس مرحله‌ي اول تعليمات عمومي را در دبستان کاووسي آغاز کرد و موفق شد پايه‌هاي اين دوره را با تلاش و پشتکار به اتمام برساند. امرالله در زمان تحصيل همراه پدر کار کشاورزي را آغاز کرد؛ بعد از اخذ مدرک ابتدايي به برازجان مهاجرت کرد و تحصيلات راهنمايي را در آن شهر به انجام رساند.
سال 1352 راهي کويت شد و پس از 4 سال به ايران بازگشت اما باز هم به دليل مشکلات اقتصادي خانواده بار ديگر به کويت برگشت. با پيروزي انقلاب به ايران بازگشت؛ چرا که در عالم رؤيا ثامن‌الحجج (ع) را ديد که از او مي‌خواهد به فرزندش ياري رساند.
با شروع جنگ و تشکيل بسيج 20 ميليوني باعث شد فنون نظامي را فرا گرفته و در جرگه‌ي سرابازن پيرو روح‌الله (ره) عضو اولين گروه 220 نفره به جبهه‌ي آبادان اعزام گرديد.
امرالله درتاريخ 21/7/1359 راهي جبهه‌ي نبرد شد و پس از 1 ماه حضور دلاورانه در تاريخ 20/8/1359 در سنّ 23 سالگي به سوي کوي دوست پرواز کرد.
مزار پاکش در گلزار شهداي وحدتيه قرار دارد.

منبع:كتاب دركوي نيكنامي جلد 1 صفحه 219

داود دهخوارقاني در اولين روز از ارديبهشت‌ماه 1340 در بخش لطف‌آباد درگز به دنيا آمد. کودکي بيش نبود که پدرش را از دست داد و مادرش با تمام مشکلات توانست او را براي تحصيل به مدرسه بفرستن؛ تا اين‌که در اواخر دوران دبيرستان به دليل مشکلات عديده مالي مجبور شد ترک تحصيل کرده و به کار و تلاش مشغول شود.
همزمان با اوج‌گيري نهضت اسلامي امت مسلمان ايران، وي نيز با شرکت در تظاهرات و پخش اعلاميه به مبارزه با عناصر سرسپرده منحوس پهلوي پرداخت و پس از پيروزي انقلاب اسلامي همکاري نزديکي را با بسيج مساجد آغاز نمود. در مراسم عزاداري سيد و سالار شهيدان عالم شرکت مي‌نمود و در همين عزاداري‌ها بود که درس شهامت و شجاعت و ايثار را آموخت.
با شروع جنگ تحميلي به خدمت مقدس سربازي اعزام گرديد و او که منتظر فرصتي بود تا وفاداري خود را نسبت به امام و انقلاب به اثبات برساند، براي ياري دين خدا، به ميدان نبرد شتافت و در همان اعزام اول، در تاريخ 25/8/1361 در منطقه‌ي سومار بر اثر اصابت گلوله در سن 21 سالگي به فيض عظيم شهادت نايل آمد و در جوار حق تعالي مأوي گرديد. مزار پاکش در گلزار شهداي لطف‌آباد قرار دارد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد10 صفحه 59

علي دنگاله سال 1342 در يکي از روستاهاي سومار در خانواده‌اي مذهبي و عاشق اهل بيت (ع) متولّد شد. عطر حضورش مشام جان پدر و مادر را معطر ساخت.
او کودکي و نوجواني‌اش را در دامن طبيعت سرسبز سومار گذراند و سپس جهت انجام خدمت مقدس سربازي به جبهه‌هاي حق عليه باطل شتافت و پس از نبرد سنگيني که با متجاوزين داشت، در تاريخ 12/2/1363 در جزيره‌ي مجنون در سنّ 21 سالگي شربت شيرين شهادت را نوشيد و روحش به عالم ملکوت پرواز کرد.

منبع:كتاب ملكوتيان   -  صفحه: 63

عباسعلي دهجو فرزند عليمردان در سال 1342 در روستاي هامون از توابع شهرستان بيرجند در خانواده‌اي بسيار مستضعف پا به عرصه ي وجود گذاشت. زندگي عباسعلي از آغاز کودکي با سختي و رنج همراه بود.تا چهارم دبستان در روستاي دهن رود تحصيل کرد.او هر روز فاصله‌ي چند کيلومتري هامون – دهنرود را پياده مي‌رفت و برمي‌گشت.سال پنجم دبستان و دوران راهنمايي را در خوسف ادامه داد و دوره متوسطه را تا سال سوم در بيرجند گذراند. روزهاي تعطيل و سه ماه تابستان کار مي‌کرد تا هزينه‌ي زندگي خود را فراهم کند.رنج فقر از او جواني کوشا، مؤمن و ممتاز ساخته بود که در انجام واجبات و ترک محرمات بسيار مقيد بود او عاشق شهادت بود و سه بار به جبهه رفت.آخرين بار سال سوم دبيرستان بود که عازم جبهه شد و در منطقه ديواندره به دفاع از ميهن اسلامي پرداخت.سرانجام در همين منطقه در تاريخ بيست و هفتم ارديبهشت ماه سال 1363 در سن 21 سالگي به آرزوي ديرينه‌اش رسيد و به درجه رفيع شهادت نايل آمد. پيکر پاک شهيد پس از تشييع باشکوه در بيرجند به زادگاهش انتقال يافت و به عنوان اولين شهيد منطقه دهنرود با احترام خاصي به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1

روز سوم فروردين ماه سال 1343 بود، که رضا در محله‌ي دهران شهرستان اهرم به دنيا آمد اما از همان خردسالي سايه‌ي شوم فقر بر خانه‌شان سايه افکند و او از آموختن علم محروم شد. رضا به ناچار همراه پدر به کشاورزي و دامداري پرداخت. در سن 15 سالگي شغل نانوايي را برگزيد و ضمن آن باز هم پدر را ياري رساند تا اين‌که در سال 1362 به خدمت سربازي رفت و همراه ارتشيان غيور نظام جمهوري اسلامي در ميادين نبرد حماسه آفريد.
حضور در مسجد، اقامه‌ي نماز، شرکت در مراسم ذکر اهل‌بيت (ع)، احسان به خانواده و... از جمله خصايل بارز او بود. سال 1363 و جبهه‌ي شرهاني رضا را به اوج عزت رساند.
او در سن 20 سالگي پر پرواز يافت و در بهشت اکبر شهر اهرم آرام گرفت.

منبع:كتاب لاله هاي تنگستان صفحه 240

روز هفتم مرداد ماه سال 1344 حضور گرم و مهربان حسين دهستاني خانواده كويرنشين (يزد) را بيش از پيش به زندگي اميدوار كرد. عشق به اهل بيت (ع) و مكتب وحي، گويي با ذره‌ذره جانش عجين گشته و اين از همان كودكي در وي هويدا بود. در دوران انقلاب اسلامي با وجود اينكه دوازده سال بيشتر نداشت، نقش فعالي در مبارزات ايفا نمود. پس از استقرار نظام جمهوري اسلامي در ايران با آغاز حمله غافلگير كننده رژيم عراق، حسين با تلاش و پي‌گيري فراوان خود را به جبهه‌هاي نبرد رسانده، از همان بدو ورود، به جمع واحد اطلاعات- عمليات لشگر 8 نجف پيوست. لياقت و شايستگي‌اش با عث گرديد تا در حساس‌ترين و سخت‌ترين مأموريتها از وجود او بهره گيرند. با تشكيل تيپ الغدير، حسين از عناصر كليدي واحد اطلاعات- عمليات شده، مسئوليت اكثر عملياتهاي بزرگ و پراكنده تيپ را برعهده گرفت. كربلاي 5 فرا رسيد و در حاليكه قائم مقامي اطلاعات- عمليات تيپ الغدير بر عهده اين سردار گمنام خطه كوير بود با طلوع آفتاب بيست و پنجمين روز از آغازين فصل زمستان ساقي بهشتي مي زلال شهادت را به او بخشيد.

منبع:كتاب اروند و خاطره اولين قايق

حميدرضا دهشيبي در سال 1345 در خانواده‌اي مذهبي در شهرستان زاهدان ديده به جهان گشود. تحصيلاتش را تا سال سوم متوسطه ادامه داد. در حين تحصيل در فعاليت‌هاي هنري نيز شرکت مي‌نمود و برخي از آثار نقاشي او هنوز بر در و ديوار خيابان‌هاي شهر به چشم مي‌خورد. با اوج‌گيري مبارزات انقلابي مردم به رهبري امام خميني(ره) با پخش اعلاميه‌ها و تصاوير حضرت امام (ره) و شرکت در راهپيمايي‌ها ايفاي نقش مي‌کرد. با پيروزي انقلاب اسلامي به عضويت نهاد مردمي بسيج درآمد. با شروع جنگ تحميلي داوطلبانه پس از گذراندن آموزش هاي نظامي به ميادين نبرد حق عليه باطل رهسپار شد، و بر اثر اصابت ترکش به شدت مجروح گرديد. در بيمارستان نيز دچار بيماري ديفتري گرديد و مجبور شد مدتي را در بستر بماند. بلافاصله پس از بهبودي به جبهه اعزام شد. سرانجام در «عمليات والفجر3» در تاريخ 16/5/62 در منطقه مهران در سن 17 سالگي به فيض شهادت نايل آمد و پيکر پاکش مفقودالاثر گرديد. پيکر مطهرش چهارده سال بعد در تاريخ 13/7/76 به همت برادران گروه تفحص پيدا شد و به زادگاهش انتقال يافت و در جوار ديگر همرزمانش به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 28

دهستاني در خانواده‌اي مذهبي و متدين در سال 1348 در ساوجبلاغ متولد شد و پس از سپري کردن دوران کودکي و نوجواني، تحصيلات را با موفقيت به پايان رساند، و وارد تربيت معلم شد او چندين مرتبه به جبهه حق عليه باطل رفت و سرانجام در تاريخ 6/11/1366 در ماووت عراق در سن 18 سالگی به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب يادياران

جمال در بيستمين روز از اسفند ماه سال 1338 در شهر اهواز ديده به جهان هستي گشود. کودکي او در سايه‌ي زحمات بي‌دريغ خانواده بزرگ شد. از 6 سالگي به مدرسه رفت و آموختن علم را با شوقي وصف‌ناپذير ادامه داد. اواسط دوره‌ي دبيرستان بود، که در خيل ياران امام (ره) قرار گرفت و فعاليت‌هاي سياسي خود را عليه رژيم سلطنتي آغاز نمود.
درست در همان سال‌ها بود که توسط ساواک دستگير گشت و پدر تمام نوشته‌ها و کتاب‌‌هايي که ساواک به آن‌ها حساس بود، را درون باغچه مدفون ساخت و خوشبختانه آن‌ها در بازرسي منزل چيزي به دست نياوردند.
جمال سال 1356 با رتبه‌ي دو رقمي به دانشگاه تهران راه يافت و در رشته‌ي شيمي مشغول تحصيل شد. وي ضمن فراگيري فنون کنگ‌فو در ساعات حکومت نظامي به پخش اعلاميه و شعارنويسي اقدام کرد.
سال 1357 در جرگه‌ي افراد کميته‌ي استقبال به فرودگاه مهرآباد رفت تا شاهد بازگشت امام امت به کشور باشد. شادي او به حدي بود که بر روي کاپوت ماشين‌ حامل امام (ره) نشست و ما هر سال در ايام‌الله بهمن تصوير او را مشاهده مي‌کنيم.
پس از پيروز ي انقلاب از رشته‌ي شيمي به رشته‌ي داروسازي گرايش پيدا کرد و در زمان تسخير لانه‌ي جاسوسي با ديگر ياران همراه شد.
جنگ تحميلي که آغاز شد جمال بدون تأمل درس را رها کرد و عازم خرمشهر شد و مردانه جنگيد. با سقوط خرمشهر به سوسنگرد و هويزه رفت. در اين زمان منزل پدرش مورد اصابت گلوله‌ي توپ قرار گرفت و خانواده به ناچار به تهران مهاجرت کردند. هرچند که خواهران در بخش امداد به مجروحان و برادران در جبهه حضور داشتند.
16 دي ماه سال 1359 جمال به همراه گروه شهيد حسين علم‌الهدي در هويزه وارد عمليات شدند. ساعتي بعد او از ناحيه‌ي پا مجروح شد. همان‌جا نشست و روي زخم را بست. سپس آرپي‌جي را برداشت، تانک‌هاي عراقي را نشانه گرفت. 2 تانک دشمن را منهدم ساخت. اما کينه‌‌ي بعثيان او را به خاک انداخت و او خونين بال در روز شهادت امام حسن مجتبي (ع) به شهادت رسيد. پيکرش چند روزي در صحراي هويزه ماند و سرانجام با اجازه‌ي پدر به همراه سه تن از هم‌رزمانش همان‌جا به خاک سپرده شد.
امروز خاک گلزار شهداي هويزه توتياي چشم ايرانيان است. جمال 21 ساله به اوج پر کشيد تا ايران اسلامي سرافراز بماند.

منبع:كتاب روزشمار شهداي دانشگاه تهران در تقويم سال 1385

سعيد در روز سي‌ و يکم خرداد ماه سال 1343 در آغوش پر مهر مادر جاي گرفت. پدرش مردي متقي بود و او در سايه‌ي تربيت‌عالمانه‌ي خانواده بزرگ شد. نه سال بيشتر نداشت که در غم از دست دادن پدر شانه‌هاي کوچکش لرزيد و او در سايه‌ي مادر رشد نمود.
در عنفوان نوجواني به تلاوت آيات کلام‌الله مجيد علاقمند شد و به معناي قرآن دست يافت تا آن‌جا که اگر در خود لياقت لازم براي قراعت آن را نمي‌ديد آن روز از خواندن اين کلام آسماني کناره مي‌گرفت. بعد از اخذ مدرک ديپلم به دانشگاه تهران راه يافت و در اوايل سال تحصيلي 65_1364 به دليل احساس وظيفه به مادر به دانشگاه صنعتي اصفهان انتقال يافت تا در کنار مادر باشد.
سعيد علاقه‌ي زيادي به امام امت داشت. يک‌بار در صحن جماران به زيارت مرادش شتافت و از شوق ديدار با چشماني گريان به کلام مولايش گوش سپرد. قراعت دعاي کميل، اقامه‌ي نماز جمعه او را به آن درک و يقين رساند؛ که شهادت را از خدا طلب کند.
دهقان از طريق دانشگاه به جبهه رفت و راه سعادت را يک شبه پيمود. او در راه دفاع از ايران اسلامي جان به جان آفرين تسليم کرد.

منبع:پرونده شهيددردانشگاه تهران

حسن دهقان در سال 1335 در روستاي کوشه‌ي علياي زابل در خانواده‌اي مستضعف و مذهبي ديده به جهان گشود. از همان کودکي با درد، رنج و سختي دست به گريبان بود و همين امور از او فردي پرتلاش و مقاوم ساخته بود.
در سن قانوني به خدمت سربازي رفت و دليل نفرت و انزجاري که از رژيم شاه داشت چندين بار در مقابل فرماندهانش ايستاد و بازداشت شد. در هنگام تظاهرات مردم عليه رژيم طاغوت در کرج زندگي مي‌کرد. در تظاهرات پيشگام بود و در پخش اعلاميه‌هاي انقلابي شرکتي فعال داشت. پس از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1359 به عضويت سپاه زابل درآمد و چندي بعد به جبهه‌هاي حق عليه باطل شتافت. او در اکثر عمليات‌ها شرکت مي‌جست. وي به اموال بيت‌المال اهميت مي‌داد. بطوري‌که از سوار کردن پدر و مادرش بر موتور سپاه خودداري مي‌کرد. مادرش مي‌گويد شهيد بعد از نماز دعاي توسل مي‌خواند و اشک مي‌ريخت و از همان کودکي نسبت به انجام وظايف ديني کوشا بود. او نسبت به پدر و مادر و مردم خيلي مهربان بود. سرانجام اين محب اهل بيت در مورخه 23/11/64 در عمليات والفجر هشت اروندرود را در سن 29 سالگي با خون پاکش رنگين ساخت و به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 30

دهستاني در شهرستان کرج به دنيا آمد و تحصيلات خود را در همان شهرستان به پايان رساند و سپس وارد مرکز تربيت معلم شد بيشتر روزها روزه بود، و به مستمندان و فقرا کمک مي‌کرد حسين سرانجام در سال 1366 در منطقه عملياتي ماووت و کوههاي شيخ محمد در سن 21 سالگی به شهادت رسيد.

منبع:كتاب يادياران

تابستان بود و هوا گرم، يدالله عرق از پيشاني پاک کرد و لبه ايوان خانه نشست، نگاهي به همسرش انداخت و زير لب دعا کرد. فرزندشان به سلامت به دنيا بيايد. بالاخره روز موعود فرا رسيد. بيست و پنجم شهريورماه سال 1345 بود، وقتي خسته از تلاش روزانه به خانه بازگشت صداي گريه نوزاد لبخند شادي را بر لبانش نشاند و او شاد و مسرور سر بر سجده گذاشت و گفت :«ولله الحمد و له الشکر .....».
روزها از پي هم مي گذشت و بهرام در کوچه‌هاي قديمي اصفهان بزرگ شد و از پدر و مادر آموخت که هيچ‌گاه سر تسليم در برابر ظلم فرود نياورد و چون سالار شهيدان در مقابل ستمکاران ايستاد. او که دانش‌آموخته‌ي مکتب سرخ حسيني (ع) بود،‌ با آغاز جنگ تحميلي لباس سبز سپاه پاسداران بر تن کرد و همراه خيل کثير ياوران روح‌الله (ره) در لشگر 14 امام حسين (ع) به ميدان رزم شتافت و به دليل لياقت و کارداني فرماندهي گروهاني را بر عهده گرفت.
سرانجام اين رادمرد 20 ساله لشگر اسلام در روز بيست و سوم تيرماه سال 1365 با قلبي مالامال از عشق به خداوند در راه اعتلاي کلمه حق به لقاءالله پيوست.

منبع:مطالب دريافتي از بنياد شهيد

نجات علي در سال 1347 ديده به جهان هستي گشود، کودکي‌اش در روستاي خرمکوه لوشان سپري شد و دست در دست پدر قدم به وادي علم گذاشت.
او با شوقي وصف ناشدني به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا اخذ مدرک ديپلم ادامه داد سپس به مرکز تربيت معلم شهيد رجائي لاهيجان رفت و در رشته آموزش ابتدائي درس خواند.
دهقان عشق وعلاقه خاصي به شناخت اسلام و قرآن داشت. ساده زيستي ودانش اندوزي و احترام به والدين ازفضايل ايشان بود.
وي در زمان جنگ تحميلي مردانه به خطوط رزم شتافت و بعد از نبردي مردانه در روز هشتم بهار سال 1367 در سن 20 سالگي در منطقه سيد صادق (عراق) به شهادت رسيد.

منبع:كتاب سرخ سيمايان سبز   -  صفحه: 105

غلام‌رضا در سال 1340 در آب شيرين ديده به جهان هستي گشود. روزهاي کودکي را در روستا سپري کرد. سپس در 7 سالگي به مدرسه رفت، با اتمام دوره‌ي راهنمايي به هنرستان کشاورزي اهواز معرفي شد و ادامه تحصيل داد.
بعد از اخذ مدرک ديپلم در سال 1358 به خدمت نظام وظيفه فرا خوانده شد. دوران آموزشي را در خسروآباد آبادان طي نمود و بعد از آن مدتي را در بستان و سوسنگرد گذراند و حدود 6 ماه آخر سربازي به گروهان حفاظت گچساران منتقل و در گروهان حفاظت مسئوليت انجمن اسلامي و عقيدتي حفاظت را بر عهده داشت.
دهقان در ارديبهشت ماه سال 1362 به عضويت جهادسازندگي درآمد و در دهم دي ماه به جبهه اعزام شد و با سمت تيربارچي به منطقه جفیر رفت و سرانجام در طي عمليات خيبر، صبح‌گاه دوازدهم اسفند ماه سال 1362 در سن 22 سالگي در جزيره‌ي مجنون به شهادت رسيد.
مزار پاکش در گلزار شهداي گچساران قرار دارد.

منبع:كتاب شقايق هاي آسماني جلد 1   -  صفحه: 142