ليست شهداي دفاع مقدس (ج)

اسماعيل در سال 1342 در روستاي خياري از توابع شهرستان تنگستان به دنيا آمد. وي کودکي را در دامان پدر و مادر مهربانش گذراند. آموختن علم را از سنّ 7 سالگي آغاز کرد و براي ادامه‌ي تحصيل به اهرم مهاجرت نمود.
وي پس از اتمام دوره‌ي دبيرستان، به عنوان معلم پرورشي به صورت حق‌التدريس در روستاي قباکلکي به تدريس پرداخت. سپس به عضويت انجمن اسلامي روستاي خياري درآمد و با آغاز جنگ به عنوان پاسدار وظيفه جهت طي دوره‌ي آموزشي روانه‌ي پادگان شهيد دستغيب کازرون گرديد.
آخرين بار در ماه رمضان با خانواده خداحافظي کرد و گفت: «اين بار ديگر برنمي‌گردم».
او در عمليات والفجر 2 به عنوان نيروي گردان خط‌شکن و آرپي‌جي‌زن دسته‌ي خود حضور يافت و سرانجام در سال 1362 در سنّ 20 سالگي بر اثر اصابت گلوله، به بي‌کران آسمان بال گشود و در گلزار شهداي روستاي خياري در بهشت حسن (ع) آرام گرفت.

منبع:كتاب شقايق هاي خونين 69

حسين جمالي در سال 1314 در روستا سادني استان بوشهر به دنيا آمد. روستاي محروم زادگاهش هيچ امکاناتي براي تحصيل نداشت و حسين ناخواسته از نعمت خواندن و نوشتن محروم گشت.
سال‌ها از پي هم گذشت تا اين‌که به روستاي انبارک مهاجرت کرد تا خانواده‌ي دايي‌اش (پدر همسرش) را سرپرستي کند. اندک زماني بعد به عنوان کارگر در نيروگاه اتمي بوشهر مشغول به کار شد.
اما سرانجام جنگ تحميلي و سايه‌ي شوم مرگ، بر زندگي‌اش سايه افکند و او خونين‌جامه به زيارت الله شتافت.
حسين در 52 سالگي در جريان بمباران نيروگاه اتمي بوشهر در روز بيست و ششم آبان‌ماه سال 1366 عاشقانه به سوي کوي دوست پر کشيد و در گلزار شهداي بهشت جمالي روستاي انبارک آرام گرفت.
از او 8 فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب شقايق هاي خونين صفحه 107

مصطفي جمالي فرزند دوم خانواده در تاريخ 9/4/1332 در روستاي کلمه متولد گرديد. .
در همان کودکي وارد عرصه کار و تلاش گرديد و علي‌رغم سن کم در گرماي شديد به درو کردن جو و گندم مي‌پردازد و مدت‌ها به کارهاي ساختماني و سفيدکاري روي مي‌آورد. .
در مراسمات مذهبي حضوري فعال داشت وي به علت نقصي که در پا داشت از خدمت معاف مي‌شود. اما به علت علاقه‌اي که به اسلام و ميهن داشت روانه جبهه‌هاي جنگ مي‌شود و سرانجام در عمليات کربلاي 4 در تاريخ 4/10/1365 در سن 33 سالگي به شهادت مي‌رسد.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  شماره مجله: 21

احمد يكي ديگر از ياوران خميني كبير (ره) در سال‌هاي پرشور جنگ تحميلي بود، در روزهايي كه تمام دنيا به نبرد با ايران و اسلام برخاسته بود، احمد خالصانه به ياري امام (ره) برخاست.
روز چهارم خردادماه سال 1366 روز پرواز جمالي‌نژاد بود؛ شلمچه معراج او انتخاب شد و او در منطقه‌ي فومن شهرستان رشت براي هميشه آرميد.

منبع:پرونده شهيددرپايگاه حمزه سيدالشهداء حوزه 277 ابوحمزه ثمالي اسلامشهر

روز بيستم ماه ارديبهشت سال 1344 يکي از سربازان مخلص سپاه روح‌الله (ره) در روستاي کوچک و زيباي ياسريه استان فارس در آغوش گرم خانواده‌اي ساده و صميمي به دنيا آمد. نامش را مصيب نهادند تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در مدرسه روستا با موفقيت به پايان رساند و براي ادامه تحصيل راهي شهر فسا شد و در دبيرستان امام خميني (ره) تحصيلات خود را در مقطع متوسطه ادامه داد با شروع روزهاي پرخروش انقلاب، مصيب نيز به صف قيام مردمي پيوست و با وجود سن کم در بسياري از تظاهرات‌ها و راهپيمايي‌ها شرکت نمود در همين روزهاي پرتلاش مبارزه بود که از ناحيه شانه و ساعد زخمي شد اما هرگز اين جراحت‌ها مانع از پيمودن راهي که آغاز کرده بود نشد، پس از به بار نشستن خون شهداي انقلاب و پيروزي قيام مردمي مصيب تحصيلات نيمه تمام خود را ادامه داد با شروع جنگ تحميلي سرباز عاشق حق به فرمان مقتدايش خميني کبير‌(ره) عازم جبهه‌هاي نبرد شد و دلاوري‌هايش را به عنوان يک بسيجي ساده در عمليات‌هاي طريق‌القدس، فتح‌المبين، رمضان، خيبر و والفجر2 به نمايش گذاشت،‌ وي در تاريخ 2/10/1364 بعد از بهبودي جراحت کتف راست به خدمت نظام درآمد و دوران سربازي را در مرکز لشگر 30 گرگان آغاز کرد و پس از چند ماه آموزش راهي منطقه محروم کردستان شد. بعد از مدتي دوباره به جبهه‌هاي جنوب بازگشت و به عنوان فرمانده گروهان تيپ 33 لشگر المهدي در چند عمليات از جمله کربلاي4و5و8 شرکت کرد که در عمليات کربلاي8 مجدداً از ناحيه دست هدف گلوله‌هاي دشمن قرار گرفت زخم گلوله‌ براي سومين بار در تاريخ 12/8/66 نيز به جان عاشقش نشست و بازو و سينه اش را هدف اصابت گلوله قرار گرفت و سرانجام سردار 23 ساله اسلام، در شامگاه خونين چهارم خرداد 1367 آخرين زخم گلوله را چشيد و در خاک خون‌رنگ شلمچه به سوي اعلي عليين پر گشود.

منبع:كتاب خلاصه خوبي‌ها ج4

محمدرضا سال 1341 در شهر اصفهان متولد شد. او در سايه تربيت عالمانه پدر و مادر با فرامين دين مبين اسلام آشنا گشت. و همراه ديگر کودکان محله به مدرسه رفت. تا توشه‌اي از علم روز بردارد. محمدرضا در زمان قيام امام امت به خيل کثير ياوران حزب‌الله پيوست و پس از پيروزي انقلاب به عضويت کميته انقلاب اسلامي درآمد و در مساجد به مردم حزب الله اسلحه‌شناسي آموزش داد. مدتي در انتظامات شهري با عوامل پخش مواد مخدر مبارزه کرد و با زمان امام (ره) درس و مدرسه را رها کرد و لبيک گويان به ميدان جهاد في سبيل الله (ره) شتافت و در گروه نيروهاي مهندسي _ رزمي کردستان فعاليت نمود.
جمدي جانشين مهندسي منطقه 7 کشور را بر عهده گرفت و بعد از آن فرماندهي مهندسي- رزمي کردستان را پذيرفت و بالاخره با سمت فرماندهي مهندسي قرارگاه حمزه سيدالشهداء (ع) در منطقه مهاباد به نبرد با دشمن بعثي روي آورد و سرانجام در تاريخ 12/2/1363 در سن 22 سالگي به عرش اعلي بال گشود.

منبع:كتاب غربت سبز صفحه 57

علي جمشيدي فرزند علي‌محمد در تاريخ 8/6/1326 در يکي از روستاهاي شهرستان سبزوار در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود. او پس از طي دوران کودکي در هفت سالگي به دبستان رفت و پس از گذراندن دوران تحصيل ابتدايي، به علت عدم تمکّن مالي نتوانست به ادامه‌ي تحصيل بپردازد. پس از آن وي در کارهاي انتفاعي با پدر خود همکاري مي‌کرد و بعد از مدتي با تلاش و فعاليت زياد موفق گرديد براي خود مغازه‌اي تهيه کند و به تعمير موتور سيکلت بپردازد.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران و تشکيل نهادهاي انقلابي، با درک دردها و محروميت‌هاي مستضعفين جامعه در پاسخ به فرمان امام خميني (ره) جهت سازندگي و رسيدگي به حال محرومين، به عنوان نيروي مردمي به جهاد سازندگي شهرستان سبزوار روي آورد.
وي با شروع جنگ تحميلي راهي جبهه شد. او در شهرستان اهواز به آشپزي مشغول شد که در تاريخ 1/6/1360 بر اثر ترکيدن کپسول گاز در سنّ 34 سالگي به شهادت رسيد. پيکر شهيد جمشيدي در شهرستان سبزوار به خاک سپرده شد. از او دو فرزند به يادگار مانده است.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس جلد3   -  صفحه: 129

17سالت بود که خدا را ملاقات کردي..
عمليات کربلاي 4 بود کريم يادت هست؟ آتش، خمپاره، دود. همه‌جا تاريک بود و تو به همراه ديگر دوستانت با پوتين‌هايي که بندهايش را محکم بسته بوديد عزم حمله را داشتيد. .
سال 1348 به دنيا آمدي. مادرت خوشحال و پدرت با چهره‌اي ملتهب انتظار مي‌کشيد و روستا در سکوتي گويا فرو رفته بود و حالا آن نوزاد کوچک کم‌توان رزمنده‌اي دلاور و پرشور شده بود که تا مرزهاي دشمن متجاوز پيش مي‌رفت. .
تو ياد گرفته بودي که شکيبا باشي و مقاوم، و مقاوم‌تر از کوه و روحي داشته باشي به بلنداي قامت غيورمردان جنوب. اما دنيا بلنداي روحت را تاب نياورد و روح بزرگ تو در کالبد دنيا طاقت ماندن نداشت. 4/10/1365 بود که پوسيدگي جامه‌ي دنيا دلت را زد و تو به ديدار حق نايل گشتي و پيکرت در گلزار شهداي دهداري به خاک سپرده شد تا نمادي جاويد براي استقامت باشد.

منبع:كتاب رهيافتگان وصال