ليست شهداي دفاع مقدس (پ)

مهدي در سال 1344 در شهرستان آشتيان ديده به جهان هستي گشود.
کودکي او در سايه‌ي زحمات بي‌دريغ خانواده سپري شد. او سال‌هاي کودکي و نوجواني را با شادي سپري کرد و با آغاز جنگ تحميلي در جرگه‌ي رزمندگان اسلام قرار گرفت و به منظور دفاع از کيان ايران اسلامي در مقابل بعثيان ايستاد.
روز بيست و چهارم ارديبهشت‌ماه سال 1365 مهدي در سنّ 21 سالگي به آسمان بيکران شهادت بال گشود.
حاج عمران معراج او براي پرواز انتخاب شد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1381/4/6

عبدالعلي پايون، فرزند رضا، در سال 1338 ه.ش در شهرستان آبادان به دنيا آمد. وي در خانواده‌اي متدين و مذهبي چشم به جهان گشود. وضعيت اقتصادي خانواده‌اش ضعيف بود.
عبدالعلي تا کلاس پنجم دبستان تحصيل کرد، اما به دليل عدم استطاعت مالي خانواده و نياز به کار و فعاليت ترک تحصيل نمود و به شغل کارگري روي آورد. در اوايل انقلاب، در راهپيمايي‌ها و تظاهرات مردم عليه رژيم پهلوي شرکت فعال داشت. به همين خاطر حدود پنج روز را در زندان رژيم ستم‌شاهي به سر برد. او پس از انقلاب نيز در برابر گروهک‌ها مقابله نمود و جانانه ايستادگي کرد.
پايون،‌ با شروع جنگ تحميلي، اين فرمايش گهربار امام (ره) را که اين جنگ براي ما نعمت است، فرض دانست و از طريق نهاد مقدس و مردمي بسيج روانه‌ي جبهه‌هاي نور عليه تاريکي شد. او معتقد بود که بايد با دشمن تا دندان مسلح مبارزه کرد، زيرا جنگ ما، جنگ اسلام و کفر است. عبدالعلي ضمن تشويق و ترغيب دوستان و آشنايان براي رفتن به جبهه، خود نيز در اين عرصه پيش قدم شد.
او خدمت مقدس سرباي خود را به مدت دو سال در غرب (مريوان) سپري کرد و در اين مدت به مبارزه با ضدانقلاب پرداخت.
عبدالعلي داراي روحيه‌اي بسيار عالي بود و سرانجام در تاريخ 17/12/1359 در حالي که در مقر اعزام نيروهاي بسيج مردمي آبادان حضور داشت، بر اثر اصابت ترکش خمپاره‌ي دشمن به ناحيه‌ي شکم شربت شهادت را نوشيد و در سن 21 سالگي به خيل شهداي انقلاب و جنگ تحميلي پيوست.
پيکر مطهر او را در گلزار شهداي آبادان به خاک سپردند.

منبع:كتاب تولد صبح صفحه 59

مسعود در روز چهارم بهمن ماه سال 1345 در شهر تهران ديده به جهان هستي باز کرد. پدر و مادر با شوق به تربيت اسلامي او همت گماشتند و او در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا پايان دوره‌ي ابتدايي ادامه داد. در زمان تحصيل او، انقلاب اسلامي به اوج خود رسيد و مسعود بيش از حد توان خود سعي در به ثمر رسيدن انقلاب کرد تا جايي که مدير مدرسه از مادرش خواست تا او را به جاي ديگري منتقل نمايد.
با شروع جنگ مسعود دلش پرواز مي‌کرد، براي ميدان جنگ، ولي قبل از آن که به سن16 سالگي برسد، پدرش اجازه حضور در ميدان جنگ را به او نمي‌داد.
پتراکو در سن 16 سالگي از مادر خود خواست تا به جاي پدر رضايت‌نامه را امضاء کند اما پدر به بهانه درس و دانشگاه سعي کرد او را منصرف سازد که مسعود در پاسخ او گفت: اگر مملکت نباشد، دانشگاه هم نخواهد داشت.
مسعود بعد از اخذ مدرک ديپلم در سال 1361 به دانشگاه راه يافت و در رشته مهندسي پتروشيمي 16 بار در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل حضور يافت و 4 مرتبه زخم عشق را به جان خريد.
مسعود سرانجام در تاريخ 21/10/1365 در سن 20 سالگي در شلمچه به آرزويش رسيد و نامش در جرگه شهداي عمليات کربلاي 5 در شلمچه ثبت شد.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه اميركبير  

ابراهيم پتيره در سال 1348 در روستاي سنگرسبا از توابع گنبدکاووس ديده به جهان گشود. اوايل کودکي‌اش بود که پدرش از هر دو چشم نابينا گشت و مشکلي بر مشکلات اين خانواده مستضعف افزوده گرديد. به دليل همين مشکلات به شهرستان زابل بازگشتند. پرواضح است که وقتي نان‌آور خانواده زمين‌گير شود بار مسئوليت را مادر و فرزندان بر دوش خواهند کشيد. ابراهيم يکي از اين افراد بود. ابراهيم از چنان روحي بلند برخوردار بود که براي معاش خانواده با مادرش همکاري مي‌کرد و در عين حال درس‌هايش را با جديت تمام مي خواند. او نيز چون ديگر نوجوانان و جوانان غيرتمند کشور اسلامي ما، با شروع جنگ تحميلي به سوي جبهه‌هاي نبرد شتافت و ضمن جهاد جانانه با خصم کينه‌توز و اداي وظيفه نسبت به ميهن اسلامي و هم‌وطنان عزيزش، بار مسئوليتي نيز بر دوش ديگر جوانان جامعه اسلامي گذاشت. سرانجام در عمليات کربلاي 5 در مورخه 19/10/65 بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 15 سالگي به فيض شهادت نايل گشت

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد1 صفحه 121

علي‌رضا پتيره در سال 1348 در خانواده‌اي مستضعف و محروم در يکي از روستاهاي زابل ديده به جهان گشود. تحصيلاتش را تا پايه دوم راهنمايي ادامه داد و با پيروزي انقلاب اسلامي به عضويت نهاد مردمي بسيج درآمد. با شروع جنگ تحميلي علاقه‌ي شديدي به جبهه و جنگ پيدا کرد و رهسپار ميادين نبرد حق عليه باطل شد. عليرضا سه بار به مناطق جنگي اعزام شد و سرانجام در تاريخ 19/10/65 در سن 15 سالگي در عمليات «کربلاي پنج» در منطقه شلمچه به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد1 صفحه 120

جوهر در سال 1319 در شهرستان نفت‌شهر از توابع استان کرمانشاه ديده به جهان هستي گشود. کودکي او در سايه پرمهر خانواده سپري گشت؛ سپس به مدرسه رفت و تا پايان سال ششم ابتدايي تحصيل نمود. پس از آن براي کمک به خانواده و تأمين معاش خانواده به کار پرداخت و در سال 1355 به استخدام شرکت پست درآمد. وي در محيط کار فردي صميمي، مهربان و پرتلاش بود و در گسترش فرهنگ اسلامي در ميان همکاران کوشش بسياري مي‌کرد.
با شروع انقلاب، در جرگه ياران و ياوران نهضت پرشور خميني (ره) قرار گرفت و پس از پيروزي انقلاب به ياري مستضعفان جهان شتافت و در نبرد حق عليه باطل مردانه حضور يافت.
اين دلاورمرد بسيجي سرانجام در تاريخ 2/2/1360 در منطقه‌ي سومار به شهادت رسيد و در سن 41 سالگي به عرش اعلي قدم گذارد.

منبع:كتاب منظومه‌ي ملكوت جلد 2 صفحه 57

غلام‌رضا در سال 1345 در شهر مذهبي شوشتر ديده به جهان گشود و از اوان كودكي به همت پدر و مادر با مسايل اوليه‌ي اسلام آشنا شد.
از بدو كودكي در دامان رنج و فقر بزرگ شد و در شرايط سخت روزگار مقاوم و استوار بار آمد.
حسن معاشرت و رفتار متواضعانه‌ي وي زبانزد دوستان و هم‌قطارانش بود. وي در دوران انقلاب به عنوان يك نوجوان متعهّد به مكتب، در جامعه شروع به فعاليت كرد و با فرياد " تا خون در رگ ماست، خميني رهبر ماست " به مبارزاتش عليه رژيم ستم‌شاهي، جهت و معني بخشيد. با شروع جنگ تحميلي و تشكيل پايگاه‌هاي مقاومت، غلام‌رضا مسئوليت تبليغات پايگاه مقاومت شهيد بختياري را به عهده گرفت و مخلصانه آن‌چه را در توان داشت، در اين راه به كار برد؛ چرا كه وي پايگاه‌ها را دانشگاه عشق و خودسازي و بازوي پرتوان انقلاب و امام مي‌دانست.
غلام‌رضا علاوه بر انجام امور فرهنگي پايگاه در اكثر مواقع، شب‌ها تا پاسي از شب به پاسداري از حرمت انقلاب و امت قهرمان‌پرور شهر مي‌پرداخت. او عشق و علاقه‌ي خاصي به قرآن داشت و هميشه از قاريان قرآن به نحو احسن تجليل مي‌كرد. خود نيز با صوت دلنوازش قرآن را قرائت مي‌كرد. او در مسابقات قرائت قرآن يك بار هم به مقام اول نايل آمد.
سرانجام با اصرار زياد خود از طرف بسيج سپاه پاسداران شوشتر به جبهه‌ي كوشك اعزام و پس از مدتي مبارزه با صداميان در تاريخ 15/6/1361 در سنّ 16 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1380/6/26 -  صفحه: 13

سيد مرتضي در روز سوم خردادماه سال 1345 در روستاي «چاه‌ورز» در خانواده‌اي از نسل پيامبر عظيم‌الشأن اسلام متولد شد. تحصيلات ابتدايي را در دبستان چاه‌ورز به پايان رساند و تا سال دوم راهنمايي در مدرسه‌ي شهيد قنادي لار ادامه تحصيل داد. در هنگام تحصيل با وجود سن کم دوبار از طريق بسيج راهي جبهه شد. سپس به اصفهان رفت و در يک کارگاه توليدي مشغول کار شد. پس از مدتي کار کردن براي انجام خدمت مقدس سربازي وارد سپاه پاسداران شد. با طي آموزش‌هاي نظامي وارد مناطق عملياتي گرديد و مدت 13 ماه در جبهه‌هاي مختلف با دشمن پيکار کرد. جواني خوش‌اخلاق و مهربان بود، سعه‌صدر بالايي داشت و از مشکلات نمي‌هراسيد، سرانجام هنگامي که در عمليات نصر 1 شرکت کرده بود، در منطقه مهاباد در سن 21 سالگي به شهادت رسيد. پيکر پاکش در سال 1368 به زادگاهش منتقل گرديد و با تشييع پرشور مردم در گلزار شهداي چاه‌ورز به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 106

سيد محسن در روز دوم مردادماه سال 1345 در تهران متولد شد، روزها گذشت و سيد به همراه دوستان همسال خود به مدرسه رفت و به کسب علم پرداخت. تحصيلاتش را تا اخذ مدرک سيکل ادامه داد، آنگاه از تحصيل انصراف داد و به کار مشغول شد. سيد در سالهاي جنگ تحميلي جهت انجام خدمت نظام وظيفه در ارتش در روز دوم تيرماه سال 1365 در سن 20 سالگي در سومار به شهادت رسيد. مزار پاکش در بهشت زهرا (س)‌ قرار دارد.

منبع:پرونده شهيد در بنياد شهيد منطقه سه استان تهران

رمضان در سال 1343 ديده به جهان گشود. کودکي او در سايه پر مهر «رستم علي» سپري شد و کم‌کم آموختن را تجربه نمود دوره‌ي ابتدايي را در مرزون آباد درويش به پايان رساند و دوره‌ي راهنمايي را در بابل و موذيرج و دوره‌ي دبيرستان را در مدرسه شهيد آيت‌الله غفاري گذراند. انقلاب نگرشي عميق به جهان اطراف بود و رويشي دوباره از خاک که اين‌بار غفلت معنايي نداشت. روح‌الله هزاران رعنا قامت ايران به مصاف باطل فرا خواند و فرياد الله اکبر اين ياران پرقدرت ستون‌هاي کاخ استکبار را شکست رمضان بعد از حمله رژيم بعثي به جبهه رفت و مردانه از خاک کشور دفاع نمود و سرانجام در سرخ‌ترين لحظه، در لحظه‌اي ناب، وصل حق را تجربه کرد و از خاک به افلاک پر کشيد.

منبع:مجله سبزسرخ، شماره 38

سال 1340 به دنيا آمد؛ پدرش غلام‌حسين نام او را محمدحسن ناميد و از خداوند منان خواست او فرزندي پاک‌طينت و رهرو واقعي آئين نبي اکرم (ص) گردد. محمدحسن به علت علاقه به علوم حوزوي در سال 1356 به آموختن علوم ديني روي آورد اما با آغاز جنگ از طريق سپاه پاسداران به عنوان نيروي اطلاعات و عمليات از شهر دامغان به جبهه‌هاي جنوب رفت.
پرچمي 3 ماه در جبهه جنگيد و سرانجام در روز هفتم دي‌ماه سال 1359 در سنّ 19 سالگي در آبادان از شراب طهور الهي سرمست شد. او بر اثر اصابت ترکش به آرزويش دست يافت.
پرچمي همواره مي‌گفت:« وظيفه‌ي ما در هر زمان اطاعت عملي از ولايت فقيه است.» خود نيز به فرمان ولي فقيه به ميدان جنگ شتافت و همان‌جا به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1382/9/18 -  صفحه: 3

منوچهر در سال 1332 چشم بر جهان هستي گشود. کودکي او در شهر تهران سپري گشت. آموختن علم را از سن 7 سالگي آغاز کرد و تا پايان سال چهارم دبيرستان تحصيل نمود. وي پس از سپري کردن دوران پرفراز و نشيب کودکي و اتمام تحصيل، در سال 1335 به خدمت نظام‌وظيفه درآمد. اواخر خدمت سربازي او با اوج حرکت‌ها و تظاهرات مردم براي سرنگوني رژيم توأم بود. با شوق فراوان به صفوف فشرده مردم پيوست و در تمام راهپيمايي‌ها و مبارزات خياباني شرکت کرد.
بعد از پيروزي انقلاب با شرکت در مساجد محلّه، فعاليت تبليغاتي و مذهبي انجام مي‌داد و با شروع جنگ‌تحميلي با وجود کار در اداره مخابرات ناحيه 7، به عنوان تکنسين کابل، راهي جبهه شد و در گردان کميل حضور يافت و در عمليات کربلاي 4 حماسه آفريد. سرانجام بعد از نبردي مردانه در تاريخ 21/10/1365 در سن 33 سالگي در شلمچه به شهادت رسيد و نامش در جرگه شهداي بلندآوازه‌ي کربلاي 5 ثبت شد.

منبع:كتاب منظومه‌ي ملكوت جلد 1 صفحه 91

حسن در سال 1345 به دنيا آمد. تولّدش شور و نشاطي خاص ميان اهل خانه پديد آورد. او روزهاي کودکي را پشت‌سر گذاشت و در سال‌هاي جواني لبيک‌گوي فرمان امام امت(ره) گشت. او در کسوت بسيجيان جان بر کف راهي خطوط مقدم رزم شد.
حسن در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل مردانه رزميد. نهم شهريورماه سال 1365 او در سنّ 20 سالگي در منطقه‌ي حاج عمران هنگام عمليات کربلاي 2 جان به جان‌آفرين تسليم کرد و عاشقانه به سوي کوي دوست پر کشيد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1379/4/28