بخش گیاهان

===========================================================

حسن یوسف

===========================================================

فیلو دندرون

=============================================================

=============================================================

==================================================گل كاغذي

==================================================

بنفشه آفريقايي ( african violet )

زندگی شهری است و هزار و یک مصیبت. خوشا به حالت ای روستایی!
 

اول صبح چشمانت را به روی آسمان خاکستری باز می‌کنی و نفسی عمیق می‌کشی تا ریه‌ها را از هوای پر از دود و دم پرکنی، بعد بدو بدو می‌روی تا به اداره و محل کارت برسی. در محل کار، از دم در که وارد می‌شوی، ‌میز است و صندلی و فایل و جزوه و پرونده و... دریغ از کمی لطافت و احساس! بالاخره یک جایی باید این روح خسته را نوازش داد. چه کار باید کرد؟ آهان! گل، گیاه، گلدان. لااقل بگذار وقتی به خانه می‌رسی دور و برت چهار تا گلدان گل باشد تا وقتی نگاه‌شان می‌کنی، ‌روحت تازه شود. می‌روی و چند گلدان می‌خری تا تمام اطراف خانه را با آن‌ها تزیین کنی، اما...
اگر بدانی که پشت بعضی از این چهره‌های جذاب و زیبا، چه خطراتی مخفی شده است. اگر فرزند کوچکی در منزل دارید که ممکن است بدون توجه به سراغ گل و گلدان‌های شما برود و برگ‌های آن‌ها را بکند و به دست و صورت بمالد، یا حتی به دهان ببرد، حتما این مطلب را بخوانید. البته سم بیشتر این گیاهان در صورت خورده شدن، به بدن آسیب می‌زند. شناختن آن‌ها و دانستن نوع سم آن‌ها، برای هر کس که دوست دارد خانه‌ای زیبا و پر از گل‌های آپارتمانی داشته باشد، لازم است.
بعضی از گیاهان، ناراحتی‌های گوارشی و برخی ناراحتی‌های پوستی ایجاد می‌کنند. بعضی از گیاهان تنها دارای یک بخش سمی (مثلا ریشه یا دانه سمی) هستند، ولی در بیشتر موارد، تمام قسمت‌های گیاه سمی است. بعضی از گیاهان تنها در شرایطی خاص، ‌یا در مرحله‌ای از رشد خطرناکند و بعضی از گیاهان تنها برای بعضی از جانوران خطرناکند.

دیفن باخیا گیاهی است که شاید خیلی از شما آن را در خانه داشته باشید. دیفن باخیا حاوی ماده‌ای سمی است که در دهان و زبان، ایجاد سوزش و درد شدید می‌کند و مخاط دهان را متورم می‌کند. البته خود این ماده سمی کشنده نیست،‌ ولی می‌تواند بافت‌های دهان را آن قدر متورم کند که راه نفس کشیدن را ببندد و باعث خفگی و در نهایت منجر به مرگ شود. سم موجود در دیفن باخیا می‌تواند آن قدر زبان را متورم کند و به آن آسیب برساند که فرد آسیب دیده تا مدت‌ها نتواند درست صحبت کند.

کالادیوم یکی دیگر از انواع گیاهان آپارتمانی است که در تمام بخش‌های خود، شیره‌ای سمی دارد که باعث خارش و سوزش لب و دهان می‌شود.
در بعضی از موارد، مسمومیت با درد شدید معده همراه است. یعنی مواد سمی گیاه به دستگاه گوارش آسیب می‌رساند. تمام مواد گوارشی به کبد می‌رسند و البته کبد سالم، مواد سمی را دفع یا خنثی می‌کند اما سموم گیاهان به بافت‌های کبد آسیب می‌رسانند. بعضی از مواد سمی، مستقیما روی دستگاه گردش خون تاثیر می‌گذارند. مثلا بعضی از ترکیبات موجود در پیاز گل‌ها باعث ترکیدن گلبول‌های قرمز خون می‌شوند. مثلا بسیاری از شبدرها، ماده‌ای دارند که وقتی در محلی مربوط واقع شوند. کپک‌ها، آن‌ها را به دیکومارین تبدیل می‌کنند. تاثیر دیکومارین بر روی خاصیت لخته شدن خون است و موجب نوعی بیماری می‌شود که یکی از ویژگی‌های آن بند نیامدن خون است.
آزالیا یکی دیگر از گیاهان آپارتمانی است که به دلیل گل‌های زیبایی که دارد، خیلی مورد توجه علاقه‌مندان به گل‌ها و گیاهان آپارتمانی است.

 آیا می‌دانستید که تمام بخش‌های این گیاه سمی است و خوردن آن، باعث تهوع، استفراغ، کندی ضربان قلب و کاهش فشار خون می‌شود؟
بنت قنسول از آن گیاهانی است که با برگ‌های سبز و قرمز و زیبایش، ‌ممکن است در هر گل‌فروشی، شما را به سوی خود بکشاند و هوس کنید یکی دو گلدان بخرید. البته مانعی ندارد.

ولی اگر فرزند کوچکی در منزل دارید مواظب او باشید و از همان ابتدا به او بیاموزید که برگ‌های آن را نکند و در دهان نبرد، چراکه برگ‌ها و گل‌های سمی این گیاه، موجب استفراغ و ناراحتی معده می‌شوند.

گل ادریس از گیاهانی است که اوایل بهار در بسیاری از خانه‌ها خودنمایی می‌کند. وقتی چشمان‌تان دارد از زیبایی این گل محظوظ می‌شود فراموش نکنید که این گیاه، حاوی موادی است که در داخل بدن از خود سیانیر پس می‌دهند. اگر حیاط دارید و در باغچه‌ منزل‌تان زنبق کاشته‌اید، بدانید که برگ، ساقه و ریشه زنبق سمی است و خوردن آن باعث ناراحتی‌های گوارشی می‌شود، درست مثل گل شقایق که فصل بهار به هر دشت و صحرایی که بروید، ‌چشمان‌تان را نوازش می‌دهد و روح‌تان را تازه می‌کند اما خوردن آن به دستگاه گوارش آسیب می‌رساند.
این‌ها را نگفتیم تا همین چهار تا گلدان را هم که کمی فضای خانه و زندگی یکنواخت و روزمره شما را عوض کرده، بردارید و پشت در خانه بگذارید! فقط گفتیم که حواس‌تان را جمع کنید و از آسیب‌های احتمالی آن‌ها در امان بمانید.

حمید ضیایی پرور:
شاید ابتدا گمان کنید که این یک داستان علمی تخیلی است که هنوز به حقیقت نپیوسته است، اما اشتباه می‌کنید.
 

حالا تعداد گیاهان یا بهتر بگویم گل‌های آپارتمانی که قادرند با دنیای انسان‌ها از طریق شبکه‌های مخابراتی، الکترونیکی و اینترنتی ارتباط برقرار کنند به عدد 2 رسیده است.

گیاهی در توکیوی ژاپن و گیاهی در نیویورک آمریکا حالا به شبکه اینترنت متصلند و پیام‌های ساده‌ای را از وضعیت خود مخابره می‌کنند.

پست‌های ساده این نباتات آدم را به یاد نسل اول بازی‌های رایانه‌ای (آتاری) می‌اندازد، شاید زمان زیادی لازم نباشد تا این گیاهان وبلاگ نویس آنچنان پیشرفت کنند که نگهبانی از منازل ما را هم بر عهده بگیرند و از بیماران و سالمندان پرستاری کنند ! از آن مهم‌تر شاید به‌زودی شاهد سخن گفتن گیاهان با انسان‌ها باشیم:برگ درختان سبز در نظر هوشیار   هر ورقش دفتری‌ست معرفت کردگار

میدوری سان

یک گیاه گلدانی که اخبار روزانه‌ای از وضعیت و سلامت خود ارسال می‌کند نخستین گیاه وبلاگ‌نویس جهان محسوب می‌شود. میدوری‌سان که در پیشخوان یک کافه ژاپنی زندگی می‌کند به کمک حسگرهایی که به برگ‌هایش متصل است به‌طور مرتب در وبلاگ خود پست ارسال می‌کند.

حسگرها، امواج الکترونیکی را از سطح گیاه که به نور و تماس انسان واکنش نشان می‌دهد گرفته و آن را با اطلاعات هواشناسی و دما ترکیب کرده و با استفاده از الگوریتم رایانه‌ای به صحبت‌های وبلاگی برمی‌گردانند.

در یادداشت 16 ماه اکتبر 2008 این گیاه در کافه‌ ژاپنی در کاماکورا در نزدیک توکیو آمده است: «امروز یک روز آفتابی بوده و من حمام آفتاب زیادی گرفتم».

این گیاه وبلاگ‌نویس نتیجه‌ پروژه‌ گروهی از محققان دانشگاه Keio است که هدف آنها بررسی نحوه‌ ارتباط گیاهان با استفاده از امواج الکترونیکی است. آدرس وبلاگ این گیاه
http://plant.bowls-cafe.jp است.

این گیاه، یک گیاه خانگی معمولی است یعنی یک ربات نیست، بلکه صرفا به کمک ربات وبلاگ می‌نویسد.

گیرنده حساسی که به برگ‌های این گیاه وصل شده، سیگنال‌های الکترونیکی اطراف گیاه را که عموما وابسته به نور و تماس انسانی هستند دریافت می‌کند.

سپس این داده‌ها با اطلاعاتی نظیر وضعیت آب و هوا و دمای محیط ترکیب شده و بعد از ترجمه، توسط یک الگوریتم کامپیوتری وارد وبلاگ این گیاه می‌شود. برخی از پست‌های وبلاگی این گیاه بدین شرح است:

۱- امروز یک روز آفتابی است و من از این هوا لذت می‌برم.

۲- امروز هوا ابری است احتمالا روز سردی خواهد بود.

3- متأسفم امروز اصلا سرحال نیستم.

پست‌های وبلاگی این گیاه ژاپنی مورد توجه بلاگرهای ایرانی هم قرار گرفته: «سیستم واسط این گیاه توسط شرکت کایاک طراحی شده تا این گیاه بتواند افکارش را به‌صورت آنلاین از این کافه در شهر کاماکورای ژاپن بنویسد.

برای این سیستم واسط، حسگرهایی قوی طراحی شده که قادرند حتی جریانات ضعیف بیوالکتریکی اطراف گیاه را بخوانند.

این نوسانات طبیعی می‌تواند به محض اینکه تغییری در محیط ایجاد شد، فورا دریافت شود، مثل تغییر در دما، رطوبت، ارتعاش، امواج الکترومغناطیس و فعالیت انسانی در پیرامون گیاه مثل لمس و مشابه آن. همین طور هر پست حاوی یک عکس که گیاه از خودش گرفته است.

خواننده‌های وبلاگ این گیاه می‌توانند از طریق وب‌سایت و یا باکسی که در وب‌سایتش قرار داده شده، این گیاه را به‌صورت آنلاین و یا real time مشاهده کنند، برای این کار میزان تشعشع لامپ فلوئورسنت باید به یک دوز مشخص برسد تا گیاه واکنش نشان بدهد.»

پوتوس

از فوریه ۲۰۰۸ گیاهی به اسم Pothos در توئیتر که یک سایت اجتماعی است، وبلاگ می‌نویسد. این گیاه زمانی که نیاز فوری به آب دارد در توئیتر می‌نویسد. برخی از پست‌های او این چنین است:

1- لطفا به من آب بدهید
2- متشکرم به خاطر آب دادن به من
3-  وضعیت اضطراری: آب لطفا!

آدرس وب سایت این گیاه این است: http://twitter.com/pothos
در لینک‌های قرار گرفته در وبلاگ پوتوس وب‌سایت شرکت سازنده ابزار الکترونیکی این گیاه معرفی شده که از جمله آنها فیلمی ویدئویی است که در آن بعد از بی‌توجهی یک خانم خانه‌دار به یک گلدان آپارتمانی و ضربه خوردن گلدان، این گیاه، از طریق تلفن، درخواست کمک می‌کند.

فناوری به کار رفته در این پدیده اینچنین است که یک کیت الکترونیکی که وضعیت رطوبت را در این گیاه اندازه‌گیری می‌کند در داخل گلدان این گیاه قرار داده شده است، این ابزار الکترونیکی قادر است در مواقعی که گیاه نیاز به آب دارد با ارسال پیام‌هایی روی تلفن همراه صاحب خود یا ارسال پیام روی شبکه اینترانتی یا اینترنتی یا حتی ارسال پست وبلاگی روی یک سرویس‌دهنده وبلاگی یا یک شبکه اجتماعی نظیر توئیتر، وضعیت خود را گزارش دهد.

گیاهان فضایی

کارشناسان معتقدند نسل اولیه گیاهان هوشمند اینترنتی که قادر به برقراری ارتباط از راه دور هستند، به‌زودی جای خود را به گیاهانی خواهند داد که حتی قادرند در ماموریت‌های فضایی به همراه فضانوردان حضور یابند.

همچنین کنترل وضعیت گیاهان از راه دور، می‌تواند نوید بخش انقلابی تازه در کشاورزی و زراعت و باغداری باشد، شاید در آینده‌ای نه چندان دور باغداران نیز برای آبیاری درختان خود نیازی به حضور در باغ و مزرعه نداشته و از پشت میز خود همه چیز را کنترل کنند و یا اینکه گیاهان، خود مدیریت زراعت را در دست بگیرند.

تولید نخستین توت فرنگی‌های اینترنتی در ایران در مزرعه نمونه دانشگاه علم و صنعت که خبر آن در همشهری منتشر شد نشان می‌دهد که گیاهان اینترنتی در همین نزدیکی هستند.

مدیرکل دفتر امورمنابع جنگلی سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور از خطر انقراض گیاهان دارویی به‌ویژه آنقوزه، مورد و کبر، به‌دلیل رشد روزافزون قاچاق گیاهان دارویی و صنعتی به خارج کشور خبرداد.
 

پیمان یوسفی آذر، با اعلام این خبر به همشهری گفت: با توجه به خشکسالی و فقر پوشش گیاهی در رویشگاه‌های دارویی و صنعتی، سال گذشته این رویشگاه‌ها دچار فشار مضاعفی شده بود؛

به همین دلیل سازمان جنگل‌ها و مراتع به استناد گزارشات دریافتی از ادارات کل منابع طبیعی سراسر کشور و براساس یک برنامه کاملا فنی و کارشناسی شده، با صدور بخشنامه‌ای برداشت گیاهان دارویی و صنعتی را درسال‌جاری ممنوع اعلام کرد که این ممنوعیت شامل مواد خام و فرآوری نشده گیاهان صنعتی و دارویی نیز می‌شود.

با وجود این، عده‌ای سودجو همچنان به صدور گیاهان دارویی ادامه می‌دهند و تلاش می‌کنند این بخشنامه را از طریق روابطی که دارند لغو کنند.

این در حالی است که این ممنوعیت در واقع کمک بزرگی به حفاظت این رویشگاه‌ها می‌کند؛ ضمن آنکه ممنوعیت صدور مواد خام گیاهان دارویی باعث توسعه صنایع فرآوری و اشتغال در کشور می‌شود.

یوسفی تصریح کرد: در حالی که تجارت گیاهان دارویی وصنعتی سالانه 120 میلیارد دلار ارز آوری دارد سهم ایران از این میزان کمتر از 5 میلیون دلار است چرا که گیاهان دارویی کشور به‌صورت خام و فرآوری نشده به بهای بسیار ناچیز صادر می‌شود حال آنکه در مواردی این گیاهان با بیش از 50‌برابر ارزش افزوده به‌صورت فرآوری شده در قالب داروهای نادر و سایر فراورده‌های صنعتی به کشور باز می‌گردد.

مدیرکل دفتر امور منابع جنگلی سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور با تاکید بر اینکه اگر چاره‌ای برای مقابله با قاچاقچیان این گیاهان بی‌نظیر اندیشیده نشود بسیاری از گونه‌های منحصر به فرد از جمله آنقوزه، مورد و کبر به‌زودی منقرض خواهد شد، گفت: رویشگاه‌های آنقوزه در کشور از مهم‌ترین ذخایر دارویی محسوب می‌شود که از ریشه آنها صمغی به دست می‌آید که درصنعت دارو‌سازی‌ و تولید اسانس بسیار کاربرد دارد.

اما متأسفانه این صمغ به‌صورت خام و قاچاق به بهای بسیار ناچیزی صادر می‌شود و در کشورهایی مثل هند با یک بسته بندی ساده و با اعمال فرآوری‌های اولیه به مواد بسیار گرانبهایی در صنعت داروسازی و اسانس تبدیل می‌شود. با این همه قاچاق این گیاه به‌شدت ادامه دارد.

یوسفی می‌گوید: عمر آنقوزه 8 سال است و در سال هشتم است که این گیاه به بار می‌نشیند و بذر می‌دهد اما از آنجایی که بهترین سال بهره برداری و گرفتن صمغ سال ششم است، قاچاقچیان مجالی برای رسیدن این گیاه به سال هشتم باقی نمی‌گذارند درنتیجه این گیاه در آستانه انقراض قرار گرفته است.

همچنان‌که گیاه نیمه مدیترانه‌ای مورد که در رویشگاه منحصر به فرد زاگرس رشد می‌کند اکنون در معرض نابودی کامل قرار دارد.از برگ این گیاه اسانسی به نام میرتل به دست می‌آید که هرشیشه آن تبدیل به میلیون‌ها دارو می‌شود؛

این در حالی است که برگ این گیاه گرانبها به قیمت بسیار ناچیزی به خارج از کشور قاچاق می‌شود. افزون براین، گیاه کبر با نام علمی کاپاریس که از گیاهان بسیار نادر است به‌صورت غنچه باز نشده از کشور خارج می‌شود.

این گیاه علاوه بر کاربرد در داروسازی و دندانپزشکی در نوشابه‌سازی‌ نیز استفاده می‌شود.اینها نمونه‌ای از تاراج ذخایر گیاهان دارویی و صنعتی کشور است که توسط گروه معدودی که فقط به منافع خود می‌اندیشند به خارج صادر می‌شود.

وی با اشاره به اینکه گیاهان دارویی و صنعتی متولی خاصی ندارد به همین دلیل رویشگاه‌های آنها در وضعیت بحرانی قرار گرفته است، بیان داشت: اخیرا سازمان جنگل‌ها و مراتع با کمک هیات دولت در کمیسیون ماده 32، برای صیانت ازگیاهان دارویی ردیف ملی درخواست کرده که برخی با آن مخالفت کرده اند؛

اما انتظار می‌رود با توجه به شرایط بحرانی رویشگاه‌های گیاهان دارویی و توجه خاص وزیرجهاد کشاورزی و سایر مسئولان ذی‌ربط به این ذخایر ارزشمند، این درخواست به نتیجه برسد در غیراین صورت در آینده نزدیک، اثری از رویشگاه‌های گیاهان دارویی و صنعتی در کشورباقی نخواهد ماند.

 همشهری آنلاین:
مقامات یک شهر ژاپنی مجبور شدند صدها هزار بوته گل را که برای یک جشنواره محلی کاشته شده بود، نابود کنند، زیرا افسر پلیس متوجه شد آنها گل‌های غیرقانونی خشخاش هستند.
 

به گزارش خبرگزاری فرانسه به گفته یکی از مسئولان شهر حدود 100 ماموردر شهر شیموتسوما در شمال توکیو، پایتخت ژاپن به کندن و سوزاندن بوته‌های خشخاش با گل‌های بنفش(papaver setigerum) کاشته شده در یک هکتار زمین پرداختند.

به گفته این مقام گل‌ها را افراد داوطلب با استفاده از بذرهای وارداتی کاشته بودند، و اکنون بررسی در مورد اینکه این بذرها چگونه وارد کشور شده است، در جریان است

او گفت: "ما متعجب هستیم که چگونه هیچکس نفهمیده بود که کاشت این گل‌ها ممنوع است.."

جشنواره گل شیموتسوما هر سال چند هزار نفر را به این شهر جلب می‌کند.

در روزهای آخرین ماه فصل بهار، به تماشای یکی از گل‌های زیبا برویم. به تماشای «سوسن چلچراغ»، گلی بی‌همتا و کمیاب که در گوشه‌ای از سرزمین‌ ما، می‌روید.
 

برای دیدار این مهربان مهتابی، از تهران خارج می‌شویم؛ در بزرگراه قزوین پیش می‌رویم؛ به گردنه کوهین می‌رسیم، با بادهای تند... مسیرمان را ادامه می‌دهیم و به لوشان که می‌رسیم، از جاده اصلی خارج می‌شویم و در مسیری کوهستانی راه خود را ادامه می‌دهیم. منظره‌های اطراف خیره کننده است؛ در پس هر پیچی تابلویی دیگر؛ از «آسمان‌کوه» عبور می‌کنیم و از جاده‌ای خاکی با پیچ و خم‌های بسیار به سوی ارتفاعات «عمارلو» و منطقه «داماش» می‌رویم. منطقه داماش، که در دامنه‌های البرز غربی واقع شده، حدود 2هزار متر بالاتر از سطح دریاست. فاصله جیرنده تا داماش حدود 10کیلومتر است. روستایی خفته در دامن سبز جنگل‌های مه‌آلود و بکر...

مردم روستای داماش فقط بهار و تابستان به این روستا می‌آیند و زمستان‌ها، که برف سنگینی می‌بارد، به جیرنده می‌روند؛ در واقع نوعی کوچ عمودی می‌کنند. شهرت روستای داماش به چشمه آب معدنی زلال و بسیار خنک و گل بی‌همتای سوسن چلچراغ است.
سال1354 گیاه‌شناسی به نام «لدربوری»، در منطقه داماش موفق به شناسایی یکی از گونه‌های کمیاب تیره سوسنیان شد که «سوسن سفید» یا «چلچراغ» (لیلیوم) نامیده می‌شود. ترکیب ژنتیکی این گیاه به دوران چهارم زمین‌شناسی بازمی‌گردد.

این گل با حدود یک‌متر طول در محوطه‌ای حدود 4هکتار در منطقه رودبار، در بخش عمارلو، در دهکده داماش می‌روید. از محوطه رشد این گل کاملاً حفاظت می‌شود و محیط‌بان‌هایی مسئول و پرتلاش،  از آن مراقبت می‌کنند.

از نیمه خرداد تا اوایل تیرماه می‌توان به تماشای این گل رفت؛ البته باتوجه به شرایط آب و هوایی ممکن است طول این مدت کمی کوتاه و بلند شود. دلیل آن‌که به این گل چلچراغ گفته می‌شود، واژگون بودن گل‌های آن و شباهتش با چلچراغی آویخته بر سقف است. رنگ آن، وقتی  باز می‌شود، سفید مهتابی است و انتهای گلبرگ‌های آن خال‌هایی دارد و پرچم‌هایش بلند و توپر است.سوسن چلچراغ، از سال 1355 توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست در فهرست آثار طبیعی ملی کشور ثبت شد. با توجه به نادر بودن این گل، سازمان حفاظت محیط‌زیست گیلان، اطراف رویشگاه آن را حصار کشیده‌ است و از آن محافظت می‌کند.متأسفانه بسیاری از افراد ، هنگام دیدار از منطقه رویش سوسن چلچراغ، گاهی با لگد کردن و یا کندن آن، آسیب‌های جدی به این گل‌ها می‌زنند و باعث مرگ زودهنگام این گل کمیاب می‌شوند. نگذاریم که این تنهاترین گل زمین، در ایران نابود شود...

یک گیاه غول‌آسا که می‌تواند سوسک‌ها و حتی جوندگان را ببلعد در آسیای جنوب شرقی کشف شده است.
 

 به گزارش لایوساینس این گیاه گوشتخوار با نام علمی nepenthes attenboroughii در ماونت ویکتوریا، کوهستان دوردستی در پالاوان در فیلی‌پین یافت شد.
 

گروه پژوهشی به رهبری استیوارت مک پیرسیون از شرکت Red Fern Natural History Productions در سال 2000 هنگامی از وجود این گیاه خبردار شدند که گروهی از میسیونر‌های مسیحی هنگام کوهپیمایی در این منطقه به آن برخوردارند و ماجرا را به یک روزنامه محلی گزارش کردند.

 این گیاه کوزه‌ای که رده خود دومین گیاه بزرگ جهان محسوب می‌شود، می‌تواند تا 120 سانتی‌متر رشد کند و ساختارهای کوزه‌ای ان پر از مایع است.

 این گیاه شیره‌ای را در دهانه این کوزه‌ها ترشح می‌کند که موش‌ها،‌حشرات و سایر جانوران کوچک را به سمت خود جلب می‌کند. هنگامی حیوانی به درون کوزه گیاه افتاد، آنزیم‌ها و اسیدهایی درون مایع بدن او را تجزیه می‌کنند.

مک پیرسون در باره این گیاه گفت:‌"همه گیاهان گوشتخوار طوری تکامل پیدا کرده‌اند تا حشرات را بگیرند، اما انواع بزرگتر آنها مانند این گیاه می‌توانند موش‌ها و قورباغه‌ها را هم بخورند. نکته تعجب‌آور این است که گیاهی به این بزرگی چطور برای این همه مدت کشف‌نشده باقی مانده است."

بزرگترین گیاه کوزه‌ای گوشتخوار جهان با نام علمی nepenthes rajah در سال 1858 بوسیله طبیعی‌دان انگلیسی هیو لاو در بورنئو کشف شد

در کشور ۴ فصل ما، بازار گل همیشه فعال است تا پاسخگوی نیاز آن دسته از افرادی باشد که به دلایل مختلف به سراغ گلفروشی‌ها می‌روند.
 

البته بخشی از این تقاضا هم از طریق واردات گل به ایران تامین می‌شود و  گردش مالی صادرات گل و گیاه جهان، هر ساله دست کم ۱۰۰ میلیارد دلار است.

هرچند در بسیاری از کشور‌های جهان، خرید گل امری روزمره و متداول است اما در ایران کمتر کسی بدون دلیل گل می‌خرد و معمولا مناسبت‌های مختلف بازار گل را فعال‌تر می‌کند.

گل به همان اندازه که در مراسم شادی به کار می‌رود در مراسم سوگواری نیز کاربرد دارد و عده‌ای معتقدند هرچه گل‌های گران‌تری برای مراسم سفارش داده شود به مجلس شأن بیشتری بخشیده و برای صاحب مجلس احترام بیشتری قائل شده‌اند. 

البته ارزش گل و گیاه تنها در بعد اقتصادی آن نیست و ضرب‌المثل گل باشید و عمرتان مانند گل نباشد نیز از این واقعیت ناشی می‌شود.

در واقع گل عاملی برای تعدیل رفتار در طول شبانه روز است و هربار نگاه کردن به گل موجب
اتصال عصبی مثبت در مغزمی‌شود . پژوهش‌ها نشان می‌دهد حتی یک شاخه گل یا گلدان کوچک ممکن است روحیه شخص را به سرعت تغییر دهد. احساس شادی و سرزندگی نخستین واکنش افراد است.

افرادی که در محیط اطرافشان، منزل، محل کار و ... گل و گیاه وجود دارد بیش از دیگران آرام‌تر، مهربان‌تر، شاد‌تر و باگذشت‌ترند و می توانند این حس را با رفتار مثبت به دیگران منتقل کنند.

گل، نشانه مشارکت و دوستی است زیرا با هدیه دادن گل، نوعی لذت مشترک بین افراد به وجود می آید.

پژوهشگران به تازگی دریافته‌اند که هر فرد ۵ ثانیه پس از دریافت شاخه یا دسته ای گل یا گلدان گل، ۳ واکنش بروز می‌دهد: لبخندی به نشانه ادب و تشکر، لبخندی به نشانه دوستی و صمیمیت و لبخندی هیجان زده همراه با واکنش کلامی خاص.

به هر حال دوستداران گل معتقدند که به جای خرید شیرینی برای شرکت در مراسم‌ها و جشن‌های مختلف بهتر است گل خریداری شود تا دست‌کم از چاق شدن افراد جلوگیری کند.

می‌توانید بزرگترین و کوچکترین گل روی این کره خاکی را تجسم کنید؟
 

بزرگترین گل دنیا

بزرگترین گل مربوط به گیاه عجیبی است که زرآوند یا زنبق بدبو (Rafflesia arnoldii) نام دارد.

این گیاه در جنگل‌های آسیایی مانند؛ اندونزی، مالزی، تایلند، فلیپین و...رشد می کند. گل برگ‌های این گل نارنجی و قهوه‌ای با خال‌های سفید است.

وزن بعضی از این گلها تا 24 کیلوگرم و طولشان حدود دو متر می رسد. این گل زندگی انگلی دارد.

یعنی خود را به گیاه میزبان چسبانده و بدین وسیله آب و مواد غذایی مورد نیاز خود را بدست می آورد.

این گیاه در زمان شکوفه دادن بوی بد و زننده ای دارد؛ شبیه بوی گوشت فاسد. 

این بو باعث جلب حشرات و در نتیجه گرده افشانی این گیاه می شود. این گل بزرگترین گل در جهان است.

کوچکترین گل دنیا

کوچکترین گل و گیاه دنیا ولفیا Wolffia نام دارد. این گل جزء خانواده عدس آبی است. این گیاه بر روی رودها و تالاب های آرام شناور است.

کوچکترین گل دنیا در مقیاسی با انگشت سبابه

کوچکترین گل دنیا از نگاه ذره بین

در مقایسه با سوزن ته گرد

اندازه آن کمتر از یک میلیمتر و یک نوع گیاه گرمسیری است. وزن آن کمتر از یک میکروگرم و حدود یک دانه بلور نمک سفره است. رنگ آن هم زرد سبز روشن است.

www.greenpacks.org/2008/05/07/what-is-the-largest-flower-in-the-world
waynesword.palomar.edu/plmar96.htm

آپارتمان‌ها همه جا را گرفته‌اند و مثل قارچ‌های خودرو از دامنه کوه‌ها بیرون زده‌اند. از روی بلندی‌های شهر که نگاه کنی، لکه‌های کوچک سبز، تنها باقی‌مانده باغ‌های قدیمی هستند.
 

ما حتی در بهارهم این فضای باقی مانده را فقط از دور می‌بینیم. بهار را لبة دیوار غریبه‌ها می‌بینیم، وسط ازدحام ماشین‌ها، توی بلوارها. با یک گلدان، دست‌کم از خاصیت رویش طبیعت جدا نمی‌شویم. قرار است این شماره سبک زندگی به شما کمک کند که فضای کوچک خانه‌تان را با گلدان سرسبز کنید. انواعی که این‌جا انتخاب کرده‌ایم، هم روش نگهداری آسان‌تری دارند و هم ازنظر سر و شکل، سلیقه‌های متنوع را راضی می‌کنند.

عمری که پای گل صرف می‌کنی
 این‌بار شما با یک موجود زنده طرف‌اید که زندگی با آن، مثل زندگی با یک هم‌اتاقی تازه وارد آدابی دارد. راه و رسم سختی نیست، اصلا؛ ولی آن‌قدر مهم هست که مرگ و زندگی رفیق‌تان به آن‌ها بند است.

بیخودی هم که نمی‌شود به‌اش گفت «رفیق». به قول شازده کوچولو: «ارزش گل تو به وقتیه که پاش صرف کردی»، رفیقت شده.

خرید:
حتی توی خرید گل و گیاه هم می‌شود گول ظاهر را خورد.
 خیلی از گیاهان تر و تازة توی گلخانه‌های آخرین سیستم، بعد از خرید دچار آفت می‌شوند و از آن ظواهر دلربا که محصول ترفندهای فروشنده‌ها بوده، چیزی جز چند برگ مچاله باقی نمی‌ماند.

 بهترین زمان برای خرید گیاهان آپارتمانی، اردیبهشت تا شهریورماه است.
 برگ‌ها همه چیز را رو می‌کنند: آسیب‌دیدگی‌ها، لکه‌ها و باقی‌ماندة آفات. حواستان به‌شان باشد.

 اگر ریشه‌ها از سوراخ ته گلدان بیرون زده باشند، یعنی گیاه بیش از حد معمول توی گلخانه مانده یا رشد خارج از قاعده داشته. بهتر است بی‌خیال این‌جور گیاهان بشوید. ولی اگر نمی‌توانید قید انتخاب‌تان را بزنید، از فروشنده بخواهید که گلدان آن را عوض کند.

 وقتی خرید کردید، آن موجود نازک‌نارنجی را توی روزنامه بپیچید و به خانه ببرید تا هم رطوبتش حفظ شود، هم از همان اول، سر ناسازگاری نگذارد و زیاد تکان نخورد.

روش تعویض گلدان:

هی! چی‌کار می‌کنید؟ گلدان عوض کردن هم قلق خاص خودش را دارد، همین‌طوری الکی نیست.

 موقع تعویض گلدان نباید خاک آن کاملا خشک باشد. این‌طوری وقتی دارید گیاه را از گلدان بیرون می‌آورید، خاک خشک که خاصیت چسبندگی ندارد، از ریشه‌ها جدا می‌شود و با خودش تارهای کشندة گیاه را می‌کند.

 اول با یک دست، خاک گلدان را نگه می‌دارید، بعد گلدان را وارونه می‌کنید و آهسته به لبة میز یا پله می‌زنید، تا ریشه گیاه با تودة خاک از جای قدیمی‌اش بیرون بیاید. این شد مراحل تعویض گلدان. به همین راحتی.

 خب، گلدان نو مبارک! حالا باید پای گیاهتان آب بریزید تا خاک جدید و قدیمی به هم بچسبد.

زمان تعویض گلدان:

رشد گیاه ثابت شده و ریشه از زیرگلدان زده بیرون؛ با این نشانه‌ها، گیاهتان دارد می‌گوید: «آهای! نمی‌خواهی گلدانم را عوض کنی؟»

 اگر اوایل اردیبهشت ماه هر سال، گلدان را عضو کنید، بهترین زمان ممکن برای این کار را انتخاب کرده‌اید. شرایط دمایی اردیبهشت به گیاهان کمک می‌کند تا فعالیتشان را از نو شروع کنند.

 یک گلدان استاندارد، گلدانی است که دهانه‌اش حداکثر دو تا سه سانتی‌متر، بزرگ‌تر از وسعت گیاهتان باشد.

  اگر می‌بینید گیاهتان در گلدان بزرگ و جدیدش، در ابتدا رشد خوبی ندارد، به خاطر این است که  همة توان گیاه بیچاره، صرف ریشه‌دهی می‌شود.

آب دادن به گلدان:

مقدار آبی که پای گلدان می‌ریزید، بنا به سردی و گرمی هوای محیط و نوع گیاه متفاوت است.

 هرچی هوا گرم‌تر، نیاز به آب بیشتر.

 نوع خاک هم در میزان نگهداری آب تأثیر دارد. هرچی خاک گلدان سنگین‌تر باشد، آب بیشتری را در خودش نگه می‌دارد؛ و برعکس.

 وقتی خاک را لمس می‌کنید، خشکی و تری آن، نیاز به آب گیاه را نشان‌تان می‌دهد.
 روزی سه ‌چهار بار لازم نیست. بهترین راهش این است که یکباره گیاهتان را سیراب کنید.

 مثل آب آکواریوم ماهی‌ها که نباید کلردار باشد، بهتر است آب گیاهان خانگی را هم 12 ساعت بگذارید بماند تا کلرش بپرد. خوبی چنین کاری در این است که در فصل‌های سرد سال، دمای آب سرد شیر، با دمای محیط یکسان می‌شود.

مراقبت‌های بعد از خرید:

وقتی گلدان را انتخاب کردید و آن را خریدید، تازه کارتان با آن شروع می‌شود.

 آب دادن در دو نوبت 10 صبح و 4 بعدازظهر و آبپاشی با آبپاش‌های دستی. این، دستورالعمل لازم برای روزهای اول ورود گیاه است. همان اول کار هم نباید گیاه تازه وارد را در معرض نور زیاد بگذارید؛ چون میزان رطوبت خانه، کمتر از جایی است که بوده و ممکن است باعث پلاسیده‌شدن برگ‌ها بشود.

 تازه بعد از چند روز که گیاهتان به خانة جدیدش عادت کرد، می‌توانید آن را ببرید به جای اصلی‌اش با نور متوسط.

 یک دستمال آغشته به آب ولرم، تنها وسیلة تمیزکاری گیاهان خانگی است. کافی است ماهی یک بار پشت و روی برگ‌ها را دستمال بکشید.

 اگر یک ظرف پر از آب و سنگریزه را زیر گلدان بگذارید و با آب‌پاش‌های دستی، برگ‌ها را اسپری کنید، رطوبت گیاهتان تأمین می‌شود.

 دست‌آخر، حواس‌تان باشد که در فصل‌های سرد سال نباید گیاه را کنار شوفاژ یا بخاری گذاشت.

چه گلدان‌های تزئینی‌ای بخریم؟

قدیم‌‌ترها بیشتر اتفاق می‌افتاد که مهمان به بهانه‌ای برای صاحبخانه، گلدان و گیاه خانگی هدیه ببرد. اما امروزه دیگر خودمان باید پا پیش بگذاریم تا قدم یک گلدان توی خانه‌مان باز شود. مدل‌هایی که این‌جا انتخاب کرده‌ایم، هم روش نگهداری آسان‌تری دارند و هم از نظر سر و شکل، سلیقه‌های متنوع را راضی می‌کنند.

فیکوس
با فیکوس می‌توانید اتاقتان را تبدیل به یک جنگل خانگی کنید. فیکوس را توی فضای آزاد هم می‌کارند، اما گونه‌هایی از آن را که برگ‌های دائمی دارند، برای تزئین عمارات و سالن‌ها به کار می‌برند.

فیکوس تازه وقتی قد می‌کشد، شاخه می‌دهد و اگر این شاخه‌ها کوتاه شوند، از آن‌ها شیرة سفید رنگی خارج می‌شود که با آن «کائوچو» می‌سازند.

شاخه‌ها در حرارت بالای 15درجه بهتر رشد می‌کنند، اما در زمستان که گیاه به کمی استراحت نیاز دارد، دمای 11درجه برای آن کافی است.

 یک قسمت خاک باغچه، یک قسمت خاک برگ، یک قسمت کود دامی پوسیده و یک قسمت ماسه، ترکیب خاک مفید برای فیکوس است.

خاک گلدان این موجود حساس، همیشه باید مرطوب باشد. ولی در زمستان نباید زیاد به آن آب داد؛ به خصوص آبی زیر دمای 15 درجه.

آب سرد، برگ‌های پاییزی گلدان را، یا می‌اندازد یا لکه‌دار می‌کند. از نوک ساقه‌هایی که یکی دو برگ دارند، توی فروردین ماه برای تکثیر فیکوس استفاده می‌کنند.

فیکوس یک گونه به اسم «بنجامین» دارد که نگهداری آن کلی راه و چاه دارد. عکس روبه‌رو همین گیاه را نشان می‌دهد و فیکوس برگ‌های پهن و بلند دارد که معمولا سبز یکدست است.

کروتن
برگ‌های رنگارنگ؛ این چیزی است که شما را عاشق این گیاه می‌کند؛ همان لکه‌های قرمز و زردی که روی زمینة سبزشان می‌توانند یک اتاق ساده را زنده کنند.

خاک باغچه، نور متوسط و آبیاری معمولی، کل مواردی‌اند که این موجود رنگی لازم دارد.

دمای مناسب برای کروتن، همان دمای اتاق است، یعنی چیزی بین 16 تا 30 درجه سانتی‌گراد.

یکی از ویژگی‌های خاص این گیاه، شیرابه سفیدی است که موقع قطع شاخه‌ها یا برگ‌ها بیرون می‌زند.

برای قلمه‌زدن باید این شیرابه را با خاکستر یا قارچ‌کش‌ها خشک کرد و بعد در خاک گذاشت.

آگلونما
اوج لذت نگه‌داشتن چنین گلدانی، چلة تابستان است که گل‌های سفید و لوله‌ای آن درمی‌آیند.

آگلونما از خانوادة شیپوری‌هاست، با قد و قامتی که به 60 سانتی‌متر می‌رسد و برگ‌هایی با رنگ سبز مایل به آبی که دورشان لکه‌های خاکستری نقره فام دارند.

جذابیت و شهرت این گیاه به خاطر همین برگ‌های کوتاه‌رنگی است.

آگلونما نور زیادی لازم ندارد، ولی به جای آن، مرتب آب می‌خواهد و همین‌طور خاکی سبک و ماسه‌دار که همیشه رطوبت را در خودش نگه دارد.

پاجوش‌ها، قلمة سرشاخه‌ها یا تقسیم بوته‌های بزرگ، راه‌های زیادکردن آگلونما هستند.

یوکا
گیاهی نیست که تا حالا ندیده باشید. چون برای آب و هوای گرمسیری خیلی از شهرهای ما ساخته شده، برای همین با نور زیاد و رطوبت متوسط خاک می‌تواند زندگی ایده‌آلی داشته باشد.

ولی اگر نور کافی به‌اش نرسد، برگ‌هایش زرد یا پلاسیده می‌شوند یا حالت لوله‌ای و افتاده پیدا می‌کنند.

یوکا گیاه خوش‌خوراکی است، تا حدی که هر 15 روز یک‌بار می‌شود پایش کود ریخت؛ کود شیمیایی محلول، که ماده‌ای به اسم میکروالمنت آهن داشته باشد.

در عوض خیلی زود رشد می‌کند و با قلمة سرشاخه‌های بزرگ، پاجوش‌ها و حتی قلمة ساقه‌های چوبی، می‌توانید تکثیرش کنید.

دیفن باخیا
یک موجود سمی؟ ولی خیلی از افراد هم بدون دستکش، ساقة دیفن باخیا را قلمه زده‌اند و شیره این گیاه (که به آن «سم برگ» می‌گویند) هیچ بلایی سرشان نیاورده.

 این گیاه در محیط کاملا روشن و با خاک نیمه‌سبک و مرطوب (که خاک برگ زیادی ندارد) و در دمای معمولی اتاق (بین 16 تا 30 درجه) به سرعت قد می‌کشد .

 با قلمه‌زدن ساقة گوشتی و آبدارش، فضای خالی گوشه اتاقتان را تبدیل به یک تکه از جنگل‌های استوایی می‌کند.

باور کنید برگ‌های بزرگ و سبز و زرد (یا استخوانی) دیفن باخیا، حس آن جنگل‌ها را در خودشان دارند.

بامبو

گیاه بامبو با پیچ‌هایش زیبا شده، تا جایی که هر تعداد پیچ‌ها بیشتر باشد، گران‌تر است.

 با قلمة همین پیچ‌ها بامبو را تکثیر می‌کنند.

بامبو برعکس بقیة گیاهانی که این جا آمده‌اند،‌ نگهداری می‌شود؛ یعنی وقتی نور کمتری به آن برسد، بیشتر در جست‌وجوی نور قد می‌کشد.

به اضافة این که اصلا به خاک نیاز ندارد و فقط باید در آب باشد.

 به جای خاک، نوعی محلول شیمیایی را در آب آن می‌ریزند.

 گلفروشی‌ها این محلول را به اسم «غذای بامبو» در شیشه‌های قطره چکان و با قیمتی بین یک تا دو هزار تومان می‌فروشند.

مدل‌های کوچک و تزئینی و رومیزی بامبو، پیشنهادهایی هستند که نمی‌توانید به راحتی از آن‌ها بگذرید!

گل گندمی
گلی در کار نیست. اگر «گل گندمی» صدایش می‌کنند، به خاطر برگ‌های گندمگون با حاشیه‌های سبزرنگ گیاهچة این گیاه است.

 این گیاهچه در ابتدای ساقة بلندی به‌وجود می‌آید که منبع تکثیر گیاه است.

 اگر گل گندمی را در جای کم‌نور بگذارید، حالت دورنگی برگ‌هایش را از دست می‌دهد.

اگر آن را زیاد آبیاری کنید، ساقه‌اش از پایین شروع به پوسیده‌شدن می‌کند و اگر کمبود آب پیدا کند، برگ‌هایش قهوه‌ای می‌شود یا نوک آنها می‌سوزد تا رطوبت موردنیازش را تأمین کند.

برای این‌که هیچ‌کدام از این اتفاق‌ها نیفتد، باید گل گندمی را در جای روشن گذاشت و بنا به فصل، هفته‌ای دو سه‌بار آب داد.

سانسوریا
جالب است بدانید که در زبان فرانسه سانسوریا، هم یعنی «زبان مادرشوهر» و هم «زبان مادرزن».

البته به خاطر برگ‌های شمشیری و کشیده‌اش به آن «گیاه مار» هم می‌گویند.

این برگ‌های ماری‌شکل، هم مدل ساده دارند و هم مدل ابلق به رنگ‌های سبز و زرد.

 نوع سبز آنها در سایه مقاوم است و نوع ابلق‌شان در محیط روشن، سازگاری دارد.

برگ‌های ابلق سانسوریا در اثر کمبود نور به رنگ سبز درمی‌آیند ولی مثل یک جانور آفتاب‌پرست، دوباره در حضور نور به حالت اول برمی‌گردند.

اگر انتخابشان کنید، خودتان می‌فهمید که چه گیاه مقاومی دارید؛ به‌خصوص که در هفته فقط یک‌بار آب می‌خواهند.

شمعدانی

جاگلدانی‌های حلقه‌ای توی ایوان‌های قدیمی را با گلدان‌هایی مثل شمعدانی می‌شناسیم.

شمعدانی‌های عطری، برگ‌های کرک‌دار و گل‌های به هم فشردة رنگی‌شان، در فضای آزاد بهتر جان می‌گیرند.

شمعدانی‌ها در محیط‌های پرنور به گل می‌نشینند، ولی نه در نور مستقیم آفتاب.

نگهداری‌شان هم آن‌قدر بی‌دردسر است که پای ثابت گل و گلدان‌دارها شده‌اند.

با یک قلمه از گلدان‌های خانه مادربزرگ‌تان می‌توانید امتحان‌شان کنید.

گیاه تلخ افسونی!
آن‌ها مثل بقیة گیاهان خانگی نیستند که باید مرتب دور و برشان بگردی و تر و خشک‌شان کنی. یک دفعه می‌بینی هفته‌ها گذشته و کاکتوس‌های کوچک گوشة اتاقت را فراموش کرده‌ای، ولی هنوز پا بر جا هستند. با مقاومت و بی‌نیازی‌شان غافل‌گیرت می‌کنند.

غافل‌گیرت می‌کنند با چند تا جوانه جدید روی بدن خشن‌شان. روزهای پشت سرهمی که توی خودت بوده‌ای، همان جا، کنارت، زندگی‌های دیگری جریان داشته.

ریبوتیا

به جثة ریزه‌میزه‌اش نگاه نکنید. وقتی گل‌های درشتش را ببینید، دهانتان باز می‌ماند! از زندگی منحصر به فرد ریبوتیا باید گفت که فقط در ماسه خالص یا پیت (نوعی خاک) رشد می‌کند و دیگر نیازی به ترکیبات جانبی ندارد.

توی زمستان، اول باید آن را در فضایی سرد برد و میزان آبش را کم کرد.

بعد از این‌که هوا سردتر شد، دیگر نیازی به آب دادن نیست.

همین موقع است که انگار ریبوتیا بدون آب و غذا به خواب زمستانی می‌رود، تا وقتی که دوباره با صدای طبیعت بیدار بشود.

اچینوپسیس

احتمالش زیاد است که بین کاکتوس‌های گل‌فروشی‌ها چشمتان به چنین موجوداتی افتاده باشد؛ اما بعید است که این کاکتوس عشق نور را، وقتی گل‌های درشت و رنگی و معطر می‌دهد، دیده باشید.

تفاوت گونه‌های مختلف اچینوپسیس هم در همین رنگ و مدل گل‌ها و قد و قواره‌شان است.

 به هر حال اگر یک گونه‌شان را خریدید و با آن رفیق شدید و خواستید تکثیرش کنید، باید بروید سراغ بذر گل‌ها و گیاهچه‌های کوچکی که کنار گیاه مادر در می‌آیند.

اُپونتیا
نَـ...ـه! بدون دستکش نه! سطح گونه‌های مختلف اپونتیا پر از تیغ‌های ریز زرد و پرزمانند است و قبل از این‌که فرصت کنید مشخصاتشان را بشناسید، بارها پوست دستتان را به جلز ولز می‌اندازند.

یکی از گونه‌های اپونتیا در ایران به «زبان مادر شوهر» معروف شده که بدنة راکتی شکل آن، نقش ساقة گیاه را بازی می‌کند.

روی این ساقه‌ها خبری از خارهای بزرگ نیست و ساقه‌های جدید، از کنار ساقه‌های قدیمی درمی‌آیند و قدشان به 10 تا 15 سانتی‌متر می‌رسد، در حالی که قد آن‌ها در زادگاه اصلی‌شان (مکزیک) تا یک متر هم بلند می‌شود.

انواع کاکتوس‌های اپونتیا را می‌شود در تابستان زیر آفتاب گذاشت و در زمستان‌ها در جایی خشک و خنک نگه داشت.

بعضی از آن‌ها در تمام طول سال، طاقت هوای آزاد را دارند.

 کراسولا
اگر اهل این کاکتوس‌های ریزه میزه نیستید و دلتان می‌خواهد گیاهتان حسابی به چشم بیاید، کراسولا را انتخاب کنید. 

چون اگر بهش خوب برسید در شرایط مناسب تا 8/1 متر رشد می‌کند و با آن برگ‌های سبز مایل به خاکستری و لبه‌های قرمز، کلی تو چشم است.

برای این که کراسولا به چنین قد و قامتی برسد، باید آن را در مکانی پرنور گذاشت، مرتب آبیاری کرد و ماهانه به آن کود مایع داد.

کراسولا با کاشت بذر در دمای 18-15 درجه و تهیه قلمه در بهار و تابستان تکثیر می‌شود.

 کلاه اسقف
بله،‌ درست شبیه کلاه اسقف‌هاست! ولی اسم اصلی آن «استروفیتوم» است.

به خاطر همین شکل خاصش است که کلی طرفدار دارد. تازه وقتی که توی تابستان و اوایل پاییز، گل‌های قیفی و زردش برسند،‌ جلوة دیگری پیدا می‌کند؛ کنار پنجره‌های رو به آفتاب، کلاه اسقف بزرگ‌تر می‌شود!

در زمستان باید آن را در دمای 8-6 درجه و بدون آب نگه داشت.

چنین دمایی برای آپارتمان‌های امروزی دور از دسترس است.

به همین دلیل چند ماهی باید تحمل دوری کاکتوستان را داشته باشید و آن را توی جعبة در باز بگذارید و در کنار یکی از پنجره‌های راهرو،‌ راه پله، گاراژ یا در جای دیگری که خطر یخ‌زدگی نداشته باشد، قرار بدهید؛ دوری و دوستی!

کاکتوس کریسمس
به نام «زیگو کاکتوس» هم می‌شناسندش، ولی چون همزمان با رسیدن کریسمس به گل می‌نشیند، کاکتوس کریسمس صدایش می‌کنند.

نگهداری از زیگو کاکتوس، توی هرکدام از فصل‌های سال راه و روش خودش را دارد.

بعد از دوران گل‌دهی، آب‌دادن این کاکتوس را باید متوقف کرد.

فقط زمانی می‌شود به‌اش آب داد که برگ‌ها دارند به شکل چروکیده درمی‌آیند.

فصل داغ تابستان که می‌رسد، گلدان را به داخل اتاق برگردانید و در جای خنک بگذارید و آبیاری را کم کنید.

وقتی غنچه‌ها پیدایشان شد، مقدار آب و دمای محیط را کم کم ببرید بالا.

بعد از همة این مراقبت‌ها، حواستان باشد که غنچه‌های نورسیده، با تکان‌دادن گلدان از دست نروند.

 گلدان‌ها را  در خانه چگونه بچینیم؟

گل جایش در طبیعت است. اما ما آدم‌ها را که به حال خودمان رها کنند، تصمیم می‌گیریم باغچه که پیشکش، صحرا و گل و درختش را هم بیاوریم خانه. یک چیزی مثل باغ‌وحش گیاهی!

اما نگهداری از این موجودات بی‌دست و زبان، توی خانه‌ای که احتمالا خودمان هم داخلش نفسمان می‌گیرد و دلمان هوس گشت و گذار می‌کند، کار آسانی نیست، قلق دارد. با هر کدامشان یک طور باید رفتار کرد.

یکی را باید گذاشت بالا خانه، یکی را دم در؛ یکی هم که باید مثل بچه‌های شیطان از بالکن خانه آویزان باشد. چیدمان گلدان‌های مختلف، همچین بی‌اهمیت‌تر از چیدمان مبلمان که نیست.

   اگر به گل کاکتوس علاقه خاصی دارید، لااقل در تعیین جای آن دقت کنید که یکسره دست و بالتان را زخمی نکند.

  گلدان های بزرگ و تزئینی را گوشه اتاق پذیرایی جا بدهید. آن‌جا، کمتر آسیب می‌بینند.
  بعضی گل‌ها  اگر خوب به‌شان برسید، حسابی قد می‌کشند و مثل درخت مو، تا سقف می‌روند. این‌ها را باید جایی بگذارید که وقتی لازم شد، به دیوار وصلشان کنید.

  برای گلدان‌ها، پایه‌های مطمئن تهیه کنید که چند وقت یک بار مجبور نشوید فرش یا موکت زیرش را که از نم پوسیده، عوض کنید. ضمنا برای جلوگیری از چنین اتفاقی، هر چند وقت یک بار، گلدان‌ها را چند سانت جابه‌جا کنید، نه بیشتر.

  چند گلدان کوچک برای آشپزخانه در نظر بگیرید. قطعا آن‌ها نباید خیلی به گرما و دم کردن هوا حساس باشند.

  گلدان‌هایتان را با اهالی کوچه و همسایه‌ها تقسیم کنید. اگر بالکن یا تراس در خانه‌تان دارید،‌گذاشتن چند گل مقاوم روی سکوی بالکن، نمای خانه‌ را قشنگ‌تر می‌کند.

  اگر فضای خانه‌تان اجازه می‌دهد،‌ چند گلدان را دور هم جمع کنید و یک گلخانة کوچک ترتیب بدهید.

  در روز ده الی بیست دقیقه را صرف نوازش  و تمیز کردن برگ‌های گلدان‌ها بکنید.
  گلدان‌هایتان را زیاد و تندتند جابه‌جا نکنید این کار به سلامت گل‌ها آسیب می‌رساند.

  صدای موسیقی سنتی و کلاسیک در رشد گیاه مؤثر است. این اصلا شوخی نیست یک‌بار امتحان کنید.

 نگهداری کاکتوس‌ها

از قرن بیستم بود که بازارشان گل کرد و از بیابان‌های آمریکا و آفریقا وارد زندگی‌های آپارتمان‌نشینی شدند. همة این‌ها به خاطر روش‌های سادة نگهداری‌شان بود.

  نور: به نور زیادی احتیاج دارند و در محیط‌های کم‌نور از قیافة کاکتوسی می‌افتند و رشدشان علفی می‌شود.

 آبیاری: درست که دیر به دیر آب می‌خواهند، اما فاصلة بین آبیاری‌ها بنا به فصل و سرعت رشد کاکتوس باید دستتان باشد.

اگر هم زمان آخرین آبدهی را یادتان رفت، انگشتتان را به اندازة یک سانت در خاک گلدان فرو کنید و در صورتی که رطوبتی حس نکردید، آن را آب بدهید.

 خاک: سنگلاخی، ماسه‌ای، رسی و...؛ کاکتوس‌ها می‌توانند در همة این خاک‌ها زندگی کنند. اما خاک مناسب برای آن‌ها خاکی است که پرمنفذ باشد تا هم آب را به راحتی از خودش رد کند و هم خیلی زود خشک بشود و گیاه دوباره بتواند نفسی تازه کند.

به خاطر همة این‌ها، خاک سنگریزه‌ای بهترین گزینه است، با این ترکیب: دو قسمت خاک باغچه و یک قسمت ماسة درشت. خاک آمادة کاکتوس‌ها را می‌توانید از شرکت‌های تولید گل و گیاه بخرید.

 تکثیر: آن‌هایی را که گل‌دهی منظمی دارند، از طریق بذر زیاد می‌کنند و بقیه را با قلمه‌زدن.

 تعویض گلدان: از نیمه دوم فروردین، همراه با طبیعت زندگی جدیدی را شروع می‌کنند و این یعنی زمان نو کردن گلدان. یک گلدان سفالی، به بقیه گلدان‌ها ترجیح دارد. از دیواره متخلخل این گلدان‌ها، رطوبت اضافی بیرون می‌زند و هوای تازه وارد بافت خاک می‌شود.

قدیمی‌ترین و زیباترین سند درباره پیشینه دسته گل در ایران، گل و غنچه‌های دردست داریوش در سنگ نگاره‌های تخت‌جمشید است که بیشتر از ۲۵۰۰ سال سابقه دارد.
 

بنابر نظر تحلیلگران تاریخ، این نقوش، مراسم برپایی جشن نوروز، و به گمان برخی جشن تولد و بعضی مراسم تاجگذاری را به نمایش می‌گذارد.

این مراسم به پیروی از سنت‌های کهن‌تری برپا شده که در عهد داریوش با آن شکوه وتجلی پیدا کرده و در عین حال شاهد ارجمند و کاملا گویایی از علاقه و توجه ایرانیان نسبت به گل و تقدیم و هدیه دسته گل است.

طبق هماهنگی و توافق اتحادیه گل و گیاه کشور و هیات دولت در سال 84، روز 25 خردادماه به نام «روز گل» نامگذاری شد. نامگذاری یکی از روزهای سال به نام «روز گل» با هدف تولید انگیزه بیشتر و روحیه بهتر در گل‌کاران و افزایش بیشتر کشت گل و معرفی هر چه بیشتر صنف گل و گل‌کاران صورت گرفته است.

تجارت گل

کشور ایران در سال 85 از تجارت 100 میلیارد دلاری گل در جهان، سهم ناچیزی حدود50 و به روایتی دقیق‌تر 20 میلیون دلار داشته است که براساس آخرین آمارهای رسمی، این رقم هم‌اکنون با افزایش 30 میلیون دلاری به 50 میلیون دلار رسیده است. نکته قابل تامل در این میان اینکه، با وجود دارا بودن رتبه هفدهم ایران از میان 115 کشور تولیدکننده گل در جهان، کشور ما در صادرات گل مقام 107 را دارد که رتبه بسیار پایینی محسوب می‌شود.

سرانه مصرف گل در ایران بین 5 تا 7 شاخه است، ضمن اینکه همه ساله حدود 15 درصد افزایش تولید داریم. بر این اساس بین 350 تا 400 میلیون شاخه گل در ایران تولید می‌شود که باید واردات غیررسمی و قاچاق، چمدانی و مسافری را نیز به این آمار اضافه کرد. هر ساله بین 50 تا 60 هزار شاخه گل به‌صورت غیررسمی وارد بازارهای داخلی کشور می‌شود، ولی آمار واردات رسمی در بخش پیازچه انواع گل، سالانه حدود یک میلیون است.
به گفته یکی از مسئولان بازار گل شهید محلاتی، گردش مالی دو بازار گل در تهران روزانه 10 تا 15 میلیون تومان است: «70 درصد گردش مالی بازار گل کشور به دو بازار بزرگ گل شهید محلاتی و بازار رضای تهران مربوط می‌شود و 30 درصد مابقی مربوط به شهرهای دیگر کشور است، ضمن اینکه به دلایل مختلف، حدود 60 تا 70 درصد گل‌های عرضه شده در این بازارها نیز ضایع شده و از بین می‌رود.»

بر اساس آمارهای دریافتی، تجارت گل و گیاه در ایران سالانه حجمی حدود 18‌میلیارد تومان پول را می‌تواند به گردش درآورد، ولی به‌دلیل ضایعات بالای گل ناشی از روش‌های سنتی تولید، عرضه، بسته بندی نامناسب و... از این میزان تنها حدود 7میلیارد تومان سود محقق شده و رقمی بیش از 11‌میلیارد تومان نیز به‌دلیل مشکلات مذکور ضایع شده یا به دست نمی‌آید. بر این اساس و با در نظر گرفتن صادرات 50‌میلیون دلاری گل در ایران طی سال گذشته، گردش مالی سالانه بازار گل ایران رقمی حدود 52‌میلیارد تومان محاسبه می‌شود.

صادرات گل

صادرات گل کشور در حال حاضر محدود به کشورهای حوزه خلیج فارس است که آن هم به شکل نامطلوب و در بسته‌بندی‌های نامناسب انجام می‌شود، در صورتی که بازارهای شرق و جنوب آسیا و بازارهای اروپا، فرصت‌های مناسبی برای صادرات گل و گیاه کشور هستند. با وجود اینکه گل در ایران به روش‌های علمی و اصولی تولید می‌شود و گونه‌های مختلف مقاوم به انواع شرایط محیطی توسط تولید‌کنندگان پرورش یافته است اما در زمینه صادرات تاکنون توفیقی حاصل نشده است. کارشناسان گل معتقدند جایگاه کشور هلند به ‌عنوان بزرگ‌ترین صادرکننده گل در جهان بی‌نظیر نیست بلکه هلند تنها در زمینه پرورش گل پیازدار موفق بوده و در زمینه پرورش و صادرات انواع دیگر گل‌ها، تنها به‌ عنوان بزرگ‌ترین واسطه گل درجهان عمل کرده است.

بر خلاف کشور هلند و سایر کشورهای مدعی در زمینه پرورش گل، ایران علاوه بر پرورش انواع گل‌های گرمسیری و سردسیری در طول سال، قابلیت تولید گل‌هایی با کیفیتی بهتر نسبت به گل‌های اروپایی را دارد به نحوی که این گل‌ها در مقابل گرما و عوامل طبیعی مقاومند و مانند گل‌های اروپایی ریشه‌های علفی و کاذب ندارند. هم‌اکنون کشورهای هند، چین و ترکیه بزرگ‌ترین تولید‌کننده و صادر‌کننده گل در جهان هستند و مراکز توزیع گل در این کشورها بسیار اصولی و علمی بنا شده‌اند و تولید‌کنندگان جدیدترین تجهیزات و امکانات را با نازل‌ترین بها در اختیار دارند.

عدم‌حمایت از بازار داخلی

اما وضعیت بازار گل در تهران متفاوت است. گل‌های لطیف، زیبا و بی‌نظیر ایران در خرابه‌هایی به‌ صورت غیراستاندارد عرضه و توزیع می‌شوند و این امر باعث تعجب کارشناسان و سودآوری برای خارجیان است.

با مراجعه به بازار گل تهران آنچه دیده می‌شود کمرنگ شدن زیبایی گل‌ها در میان خرابه‌هاست. شرایط بازار داخلی بیانگر عدم‌حمایت دولت از این کالای زینتی است و بی‌توجهی به بازار داخلی به سطح گسترده‌تری تعمیم یافته است و بازار جهانی گل ایرانی را نیز تحت تاثیر قرار داده و سبب از بین رفتن و افت شدید بازار گل ایران در سطح جهان شده است.

یک تولید‌کننده و عرضه‌کننده عمده گل و گیاه در این رابطه می‌گوید: عدم‌حمایت دولت از تولیدکنندگان گل و گیاه به ‌منظور بهبود و ساماندهی وضعیت صادرات، عدم‌حمایت‌های مالی در زمینه تولید، بی توجهی در تعیین مالیات از جمله بزرگ‌ترین مشکلات تولید‌کنندگان گل و گیاه در ایران است. تا زمانی که دست دلالان فرصت‌طلب از بازار گل و گیاه کشور کوتاه نشود در جهان حرفی برای گفتن نخواهیم داشت.  برخی تولید‌کنندگان گل، محصولات خود را به‌صورت بسته‌بندی صادر می‌کنند که به دلیل هزینه‌های تمام شده در این امر قیمت نهایی در عرضه به بازار خارجی به‌طور طبیعی افزایش می‌یابد. دلالان از این فرصت سوءاستفاده کرده و با صدور گل به‌صورت فله‌ای با قیمت ارزان‌تر بازار را از تولید‌کننده واقعی می‌ربایند.

این تولید‌کننده یادآور شد: در بسیاری از موارد نیز به دلیل ناهماهنگی‌های موجود میان صادرکننده و فرودگاه، گل‌های بسته‌بندی شده به‌مدت دو روز یا بیشتر در فرودگاه باقی می‌ماند و پس از مدتی به ‌علت از دست رفتن طراوت و شادابی اولیه گل یا پلاسیدگی، صادر نمی شود یا درصورت صدور دوباره از سوی کشور دریافت‌کننده برگشت می‌خورد که این امر ضرر بزرگی را متوجه تولید‌کنندگان می‌کند.

بدیهی است که با وجود توجه به گل در فرهنگ‌های مختلف دنیا، ارزش گل هنوز در جامعه ایران چه برای مردم و چه برای مسئولان شناخته نشده است و این کالای لطیف یا مختص به یک قشر خاص است یا تنها برای تشریفات و مناسبت‌ها استفاده می‌شود و به کارگیری گل در تزئین منزل و ایجاد نشاط در خانواده مرسوم نشده است.چیدن گل توسط مردم از میادین، پارک‌ها و فضای سبز شهر، اگرچه نسبت به گذشته بسیار کم شده است اما به‌هرحال مهر تاییدی بر این مدعاست زیرا نشانگر این مهم است که هنوز قشر بزرگی از جامعه از دستیابی به این کالا محرومند.

* عنوان مطلب، مصراعی از مجموعه شعر
 «چه زیبا می‌شوی وقتی نگاهت می‌کنم»
 سروده  م.شاد خواست است

نخستین گل رز آبی جهان به دنبال 20 سال تحقیق و صرف 30 میلیون دلار سرمایه گذاری در یک نمایشگاه گل در توکیو رونمایی شد
 

به گزارش ایرنا به نقل از یونایتدپرس به نقل از شرکت تولید کننده این گل گزارش داد، عرضه گل های رز آبی که تولید آنها ناممکن تصور می‌شد، پاییز آینده آغاز می‌شود.

روزنامه دیلی تلگراف گزارش داد، این گل‌ها اصلاح ژنتیکی یافته‌اند و ژنی به آنها پیوند زده شده است که ساخت رنگدانه‌های آبی را در گیاه تحریک می‌کند.

مبتکر اصلی تولید رزهای آبی، شرکت بیوتکنولوژی فلوریجین در ملبورن واقع در استرالیا است. این شرکت شعبه‌ای از یک شرکت ژاپنی به نام سانتوری است.

دیلی تلگراف افزود: این شرکت امیدوار است، این گل‌های آبی رنگ، بازار جهانی به ارزش بیش از 300 میلیون دلار ایجاد کند.

در سال 1991 این گروه در یک رقابت سخت جهانی برای جداسازی ژن عامل تولید گل‌های آبی به موفقیت دست یافت و از آن زمان انواع گل‌های اصلاح شده ژنتیکی را در رنگ‌های طیف آبی تولید کرده است.

پیش از این رزهای آبی را با رنگ کردن رزهای سفید تهیه می‌کردند.
کارشناسان گل می‌گویند، سایر رزهای آبی با روش‌های متعارف پیوند زدن پرورش یافته‌اند، اما در رنگ این گل‌ها بیشتر رنگ بنفش وجود دارد.

دیلی تلگراف نوشت: در نمایشگاه بین المللی گل توکیو علاوه بر گل‌های رز آبی، رزهایی به نمایش گذاشته شده‌اند که در تاریکی می‌درخشند.این رزها از لحاظ ژنتیکی به گونه‌ای تغییر یافته اند تا در تاریکی بدرخشند.

چه زیبا! چه عجیب! چه بدبو! چه خطرناک! اینها گیاهانی هستند که کمتر کسی تا به حال آنها را دیده است
 

رشد و تغذیه و تکثیر این گیاهان آن­قدر با بقیه  فرق دارد که می توان از آنها  به عنوان شگفتی­های دنیای آفرینش یاد کرد. اسم این گیاهان هم مثل خودشان عجیب است. پس بهتر است وقتی با آنها آشنا می­شویم، دنبال اسم تازه­ای برایشان باشیم!

به من دست نزن!

اگر به این گیاه دست بزنی چیز عجیبی را می­بینی؛ این که ظرف مدت چند ثانیه، برگ­های گیاه پژمرده می­شوند. اما ناراحت نباش! به محض این که گل احساس کرد خطری تهدیدش نمی­کند، برگ­هایش باز شده و مثل روز اولش می­شود. در واقع، این عمل یک جور مبارزه  است تا حیوان­های علف‌خوار آن را نخورند.  البته وقتی که هوا تاریک می­شود، برای صرفه‌جویی در مصرف آب خودش را جمع می­کند تا سطح تماس کمتری با هوا داشته باشد. پس می­توان اسمش را گذاشت: نازک­نارنجی صرفه­جو!

گیاه سنگی!

این گیاهان ریز هستند و ریگی شکل؛ اگر گل نداده باشند، ممکن است فکر کنید خرده سنگ‌اند، ولی وقتی به آنها دست بزنید می­بینید نرم و توپر هستند. محل زندگی این گیاهان صحرا و منطقه­های گرم است. حیوان­ها علاقه زیادی به خوردن آنها دارند، چرا که آبدار هستند و خوردن آنها به رفع تشنگی کمک می­کند. البته اگر حیوانی بتواند میان ریگزار این ریزهای خوشمزه را تشخیص بدهد!

گلِ دوست نداشتنی!

چه گل زیبایی! چه قدر هم بزرگ! بگذار از نزدیک ببینم.  وای نه! چه بوی بدی دارد، حالم دارد به هم می­خورد! بهتره از اینجا دور شویم! بوی این گل، مثل بوی گوشت فاسد است. اما لابد از خودتان می­پرسید که چرا بوی این گیاه به این بدی است، آن قدر که هیچ کسی دوست ندارد آن را در خانه­اش نگه­داری کند؟! تازه این گل، جزو بزرگ­ترین گل­های دنیاست! بوی این گل سبب تحریک گیاهان دیگر می شود تا گرده­افشانی کنند. حالا شما چه اسمی برای آن پیشنهاد می کنید؟!

حشره‌خوارهای بیچاره!

این گیاهان به گوشت­خوارها معروفند؛ اما در واقع آنها حشره­خوار هستند، نه گوشت­خوار! و این که حشره را نمی­خورند، بلکه شکار را گیر می­اندازند و باعث مرگ آن می­شوند. وقتی بدن حشره تجزیه می­شود، آمینو اسیدها توسط برگ­ها جذب می­شوند. بیشتر این گیاهان در خاک­های نامرغوب می­رویند، به همین دلیل از  بدن حشره­ها  به عنوان یک ماده مغذی استفاده می­کنند. با این توضیح­ها بهتر نیست اسم دیگری برای آنها پیدا کنیم؟!

همیشه زنده!

دشمن گیاهان چیست؟ بی­آبی، نه؟ اما برای از بین بردن این گونه از سرخس، نباید منتظر باشید تا در اثر آب ندادن خشک شود! این گیاه عجیب بعد از این که آب کافی به آن نرسید، به شکل یک توپ جمع می­شود و برای سال­ها به همین شکل باقی می­ماند. به محض این که آب درون شاخه‌هایش برود، دوباره باز ­شده و بعد از مدتی سبز و مثل روز اول می­شود! حتما می‌‌توانید حدس بزنید که خانه این گیاه در چه منطقه­هایی از زمین است؟

تنها یک راه وجود دارد که بتوانید یک توت‌فرنگی چاق و چله و شیرین و آبدار بخورید، آن هم با قیمتی بسیار ارزان: خودتان آن را پرورش دهید
 

تقریبا همه می‌توانند در خانه خودشان چنین کاری انجام دهند. پاییز نزدیک است و بهترین زمان برای کاشتن توت‌فرنگی‌های آبدار در راه. البته بهار هم می‌توانید توت‌فرنگی بکارید.

توت‌فرنگی میوه مغذی است. سرشار از ویتامین‌ها و املاح. می‌گویند از تصلب شرائین جلوگیری می‌کند. برای رفع نقرس و سنگ‌های مثانه موثر است. اشتهاآور است و ادرار را زیاد می‌کند و دم‌کرده برگ آن را به مادرانی که به کودکان خود شیر می‌دهند، توصیه می‌کنند.

تانن موجود در توت‌فرنگی به آن خاصیت مسهلی بخشیده است و در درمان یبوست موثر است. اگر توت فرنگی را له کنید و در آب بریزید، نوشابه‌ای به دست می آید که برای درمان تب هایی که با بیماریهای التهابی همراه می باشد، بسیار مفید است.

خون‌ساز است و سرشار از کلسیم، فسفر، منیزم، پتاسیم و مقداری آهن و هیدرات 2 کربن بوده و در بدن تولید انرژی کرده و خستگی را برطرف می‌کند. ویتامین‌های A، B و C هم به وفور در آن یافت می‌شوند.

کاشت توت‌فرنگی

توت‌فرنگی با روشی موسوم به «رانر» زیاد می‌شود. یعنی بوته‌های جــدید را که ریشه‌دار باشند در محل مورد نظرتان می‌کارید. در نتیجه امکان بیمار بودن بوته‌ها زیاد است. دقت کنید که بوته بیمار را نخرید. لکه برگی، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه جزو مهمترین بیماری‌های توت‌فرنگی است که نشانه‌های بارزی هم دارند. مثلا لکه‌های روی برگ و سفیدک‌های روی ساقه و برگ.

بهتر است در هر گلدان تنها یک بوته بکارید مگر اینکه از گلدان‌های مستطیلی شکل دراز استفاده کنید که بتوانید بین هر دو بوته 40 سانتی‌متر فاصله بگذارید.

هر جایی که گرما و خورشید مناسب داشته باشد، برای قرار دادن گلدان توت‌فرنگی شما خوب است. توت‌فرنگی‌ها به دنبال مکانی مناسب و معتدل برای زندگی سه تا چهار ساله خودشان هستند. پس آن را از آنها دریغ نکنید. توت‌فرنگی‌ها دوست ندارند تابستان‌های بسیار گرم و خشک را تحمل کنند.

درجه حرارت مناسب برای پرورش توت‌فرنگی بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد است. البته توت‌فرنگی سرما را هم تحمل می‌کند و در برابر آن نیمه مقاوم است. در زمستان اگر روی بوته‌های توت‌فرنگی‌تان را بپوشانید تا دمای 18- درجه سانتیگراد را تحمل می‌کنند.

برای کود گلدانتان بهتر است از ترکیبی از کودهای کمپوست مخصوص باغ، برگ یا زباله‌های سبز بازیافت شده استفاده کنید و تا  عمق 15 سانتی‌متری خاک گلدانتان (از بالا) را با آن بپوشانید. بوته‌ها به خوبی درون خاک جای دهید و مطمئن شوید که جوانه برگ‌ها همتراز با خاک است.

معمولا پرورش توت‌فرنگی، به ویژه وقتی جنس بوته‌های آن مرغوب باشد، بسیار آسان است. در ابتدا تنها کافی است علف‌های هرز را از خاک خارج کنید، اما وقتی میوه‌ها شروع کردند به در آمدن، حواستان به حشرات و آفت‌ها هم باشد.

مهمترین نکته در پرورش توت‌فرنگی این است که خاک گلدان آن را مرطوب نگه دارید. البته باید حواستان هم باشد که به طور ناگهانی حجم زیادی از آب را پای گلدان نریزید.

اگر گلدانتان را روی بالکن قار می‌دهید، وقتی میوه‌ها در آمدند، پیش از اینکه رنگی به خود بگیرند، روی آنها را با پلاستیک بپوشانید. این کار آنها را از گزند پرنده‌ها در امان نگه می‌دارد.
هر وقت توت‌فرنگی‌تان دورتادورش قرمز شد، یک روز به آن وقت بدهید و آن وقت آن را بچینید. این فرصت یک روزه آنها را شیرین‌تر، آبدارتر و خوش عطرتر می‌کند.

وقتی زمان باردهی بوته‌ها تمام شد، باز هم حواستان باید به بوته باشد. شاخه‌های زائد را بزنید و تنها برگ‌های کوچک را باقی بگذارید. از لخت شدن بوته‌تان نترسید. برگ‌ها دوباره رشد خواهند کرد. خاک گلدان را تقویت کنید. برای تقویت خاک می‌توانید از همین برگ‌های خود بوته که جدا کرده‌اید یا کودهای کمپوستی استفاده کنید.