شهرسماله ، شهری واقع در بخش عقیلی و مرکز این بخش می‌باشد که از توابع شهرستان گتوند در استان خوزستان، کشور ایران است. شهر سماله مرکز بخش عقیلی می باشد که طبق آخرین سرشماری در سال ۱۳۹۴، جمعيت سماله ۱۷۷۲ نفر می‌باشد كه از ۴۱۶ خانوار تشكيل شده است؛ سهم مردان ۹۷۰ نفر و زنان ۸۰۲ نفر است.به گفته‌ی معمرین سماله به معنای “سه محله” و یا “سه طایفه” است و گفته می‌شود این شهر در روی ویرانه‌های شهری باستانی به نام “شراقی” ساخته شده است که بر اثر زلزله و یا بیماری طاعون نابود شده و در حال حاضر هیچ آثاری از آن به جای نمانده است.

در لغت‌نامه‌ی دهخدا به نقل از کتاب فرهنگ جغرافیای ایران جلد ۶ در مورد سماله نوشته است که این قصبه مرکز دهستان عقیلی شهرستان شوشتر است. دارای ۵۵۰ تن سکنه است. آب آن از کارون است و محصول آنجا غلات و برنج می‌باشند. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. ساکنان از طایفه‌ی بختیاری می‌باشند.طبق مصوبه هیأت دولت جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۶ هجری شمسی، روستای سماله به شهر تبدیل گردید. سماله در منطقه‌ای واقع شده است که از آب و هوای گرم و مرطوب برخوردار است. در حال حاضر اکثریت اهالی شهر سماله از قومیت لر بختیاری (از طوایف چهارلنگ و هفت‌لنگ) می‌باشند.

سماله به عنوان مرکز بخش عقیلی دارای قدمت تاریخی و موقعیت جغرافیایی مسلط منطقه است و زمین‌های حاصلخیزی را جهت کشاورزی در اختیار دارد که مزارع آن توسط رودخانه‌ی کارون آبیاری می‌شوند. شغل اكثريت مردم را کشاورزی تشكيل می‌دهد، مشاغل دامداری، صنعتی و فنی، بازاری و اداری نيز به ترتيب ذكر شده بيشترين اولويت را بين مردم دارا می‌باشند.
از نظر اداری سماله دارای پاسگاه انتظامی، پست بانك، خانه بهداشت ، کتابخانه، اداره‌ی برق، اداره‌‌ی گاز، بخشداری و شهرداری است. سماله دارای مرکز بهداشتی درمانی شامل پزشک عمومی، دندانپزشکی، بهداشت خانواده، محیط زیست، مبارزه با بیماری‌ها، تزریقات و پانسمان و داروخانه می‌باشد.

تنها مسجد شهر سماله، مسجد “امام حسن مجتبی” واقع در خيابان امام خمينی است. دو پايگاه بسيج “امام سجاد و ولی عصر” برای برادران و پايگاه “حضرت زینب” مخصوص خواهران وجود دارد. در خيابان فردوسی نيز “حسينيه‌ی سيد اكبر موسوی” داير است. همچنین در سماله دو قدمگاه منسوب به امام رضا(ع) وجود دارد.

شهر سماله از ديرباز به به سرسبزی شهره بوده است و هر ساله در ايام نوروز پذيرای مهمانان نوروزی می‌باشد. از مكان‌های گردشگری سماله می‌توان از “باغ گپ” نام برد كه متشكل از چندين باغ بزرگ است. از آثار باستانی سماله می‌توان از “قلعه‌ی مجید خان” نام برد و همين‌طور چند بنای مخروبه‌ی بی‌نام.
سماله از نظر پرورش اسب رتبه‌ی نخست منطقه را به خود اختصاص داده است و با بيش از يك قرن تجربه در پرورش اسب،‌ سرآمد منطقه است. اصطبل اسب شرور عقيلی با مديريت شهابی مهمترين مركز پرورش اسب در منطقه است كه توانسته طی ساليان متولی اصيل‌ترين اسب‌ها را پرورش دهد.

سماله دارای دو خيابان اصلی به نام‌های آزادی و امام خمينی است و از خيابان‌های ديگر می‌توان به فردوسی،‌ حافظ و مطهری اشاره كرد؛ ميدان شهدا (میان اهالی مشهور به فلكه‌ی نيكخواه) و ميدان وحدت (فلكه‌ی بسيج) دو ميدان مهم شهر سماله هستند. در ميان اهالی شهر، قسمت خيابان آزادی و در واقع بخش جنوبی سماله به “اسلام‌آباد” مشهور است و بخش شمالی آن كه از ميدان شهدا تا قسمت ميانی خيابان امام خمينی قرار دارد را “بنه‌ی غفور” می‌نامند.