مشاعره فجرآفرینان

در ظلمت شب،با سرود هاتف عشق

در موج موج هر صدا،خورشید گل کرد

دیگر هراسی از هجوم شب نداریم

در آسمان جان ما،خورشید گل کرد

*دهه فجر مقطع رهایی ملت ایران از استبداد شاهنشاهی بود

دهه فجر نمو عقلانیت ملت ایران در میان ملت های جهان بود*

در سرزمين ايران ، پاينده است اسلام، تا هست نور ايمان
ما بچه‌های ايران جنگيم تا رهائی

یاد باد آن دل تپیدن‏های مشتاقان یار
و آن عجب نقشی که آن زیبا نگار آورده بود

در دشت شب،بی روشنای کورسویی

هنگام طوفان بلا،خورشید گل کرد

از پشت دیوار افق،آرام آرام

بر پهنه ارض و سما،خورشید گل کرد

در زمستان اگر چه می آمد
موج می زد بهار چشمانش
چشم گفتم به خاطرم آمد
چشمه ی بی غبار چشمانش

شب رفت و سرود فجر ،آهنگین است

از خون شهید ، فجر ما رنگین است

این ملت قهرمان و آگاه و رشید

ثابت قدم است و قاطع و سنگین است

تا زنده ایم ، تحت لوای رهبریم

مرد انقلاب و شهره دورانیم

مشت واحد شد وطن همچون دماوند رشید

یاد آن مشت گره کرده به ایرانت بخیر

رسیده موسم  بهار در زمستان باز
جلال محفل ما، یار دل نواز 

ز حال خلق وطن خواهی ار شوی آگاه

یکی به چشم خدا بین خویشتن بنگر

جماعتی بنگر استوار در ره حق

بسان کوه سرافراز و آهنین پیکر

رمز و راز انقلاب ما ، فجر و بیداریست

 در چله دوم انقلاب همت و اراده کافیست

تویی تو موجد این انقلاب در ایران

تویی تو مایه این اتفاق در خاور

تویی که در همه جا موج اعتصاب از تست

همی ز ساحل اروند تا کران خزر

رفته از یاد مگر قول و قراری بستیم
که بمانیـم ز جان ما بـه کنارِ بهمن

ندیده هرگز چشم زمان چنین پیکار

نخوانده هیچ کس اینگونه رزم در دفتر

قیامت است تو گویی به پا در کشور

از این قیام که دارد نشانه از محشر