مشاعره بهـــــاری

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی

که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

يك جرگه بى چشم سيه مست فتادند

يك حلقه خم طره طرار گرفتند

نوروز همايون شد و روز مى  گلگون

پيمانه كشان ساغر سرشار گرفتند

دین اسلام و مرام شیعـــه را در قرن ها
جز علی مرد خدایار و خدامحور کجاسـت ؟

تو پندارى ز فروردين و خرداد

به باغ و راغ ،بد پيغام آور

به رخسار و به تن،مشاطه كردار

عروسان چمن را بست زيور

رسید موکب نوروز و چشم فتنه غنود

درود باد بر این موکب خجسته، درود

ديديم خطي به دفتر لم يزلي                  حق با علي و علي مع الحق باشد 

در موسم گل توبه ز می دیر نپاید

گشتند در این باغ و گذشتند هزاران

بین غنچه نشکفته که آورد به سویت

سربسته پیامی ز دل سینه فگاران

نوری نیّر و ناظم به نظم کائنات                         نامدار و نامور ، زیبنده و زیبا علی است

تسبیح انبیا معظم علی علی ست

نقش لب پیمبر خاتم علی علی ست

رمز نجات حضرت موسی میان نیل

فریاد استغاثه ی آدم علی علی ست

تويي آنكه سكّة سلطنت زده حق به نام تو علي 

              كه به جز خداي تو مطّلع نبُد از مقام تو يا علي

شده خلقتِ دو جهان اگر به دو حرف نيّر كاف و نون

              تويي آنكه خلقت كاف و نون شده از كلام تو يا علي

یک ضربه ات از کل عبادات فراتر
با فاطمه شد قدرت تو چند برابر

روز ايجاد كه حق خلقت دنيا مي كرد   

پسِ پرده، علي بود تماشا مي كرد

بلكه از آينة كُنتُ نبيّاً چو نبي                       

سِير در آب و گِل آدم و حوّا مي كرد

دارم شبِ میلادِ او حال و هوایی
گاهـی بَقیـعَم گاهـگاهی کـربلایی

یاوالی الولی، ید حق، بنده ی خلف

یا مظهر العجایب عالم، شه نجف

  یعسوب دین ملك زمین تا الی الابد

یا قاهر العدو، یل خیبر شكن مدد

دست سر جمع یتیمان بکش

خانه ات از قبل گدا داشته

حق بده  آقا به دلم سوخته

حسرت ایوان طلا داشته