تویی تو موجد این انقلاب در ایران

تویی تو مایه این اتفاق در خاور

تویی که در همه جا موج اعتصاب از توست

همی ز ساحل اروند تا کران خزر

رسید موسم بهمن بهار باز آمد
جلال محفل ما، یار دل نواز آمد

در خلال ده شب از بهمن، برون
صدهزاران فجر آمد، گونه ‏گون

ناگهان  با  لطف خلاق  جلیل           شد عیان  سیمای زیبای خلیل

بت شکن  آمد به دستانش  تبر        سر نگون  بنمود بتها  سر به سر

راه دهید یار را آن مه ده چهار را                کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد

در آسمان جان ما، خورشید گل کرد

پیش از دعا ،وقت سحر ،خورشید گل کرد

چون لاله ای خونین کفن، در سینه خاک

با یاد میر کربلا،خورشید گل کرد

درون هر ورق سبز بنگری، بینی

جمال یوسف مصری در این تراز آمد

چراغ لاله فروزان شد از دم عیسی

شمیم یاد عزیزانِ پاکباز آمد

در ظلام شب خروش بام‌ها

لرزه می‌افکند بر اندام‌ها!

نغمه‌ی «الله اکبر» می‌ربود

خواب نوشین از سر خودکام‌ها...

این دهه فجر است گویی نوبهار

وین همه مهر است از او یادگار

غصه ها رفتند و افسانه شدند

ناله ها فریاد مستانه شدند

شب رفت و سرود فجر ،آهنگین است

از خون شهید،فجر ما رنگین است

این ملت قهرمان و آگاه و رشید

ثابت قدم است و قاطع و سنگین است

تا خون در رگ ماست         خمینی رهبر ماست

تا خون در رگ ماست          ایران میهن ماست

تا شاه کفن نشود         این وطن، وطن نشود

در مزا رآباد شـهر نیستی / اسـتخوان زندگی پوسـیده بود

مرگ وحشت با دهان اسـلحه / اسکلت ها را دهان بوسـیده بود

 در کنار هر قبری یک چراغ از نور است             

از وجود  شهدا امروز  انقلاب ما پر نور است