خصوصیات دوران 5 تا 5.5 سالگی کودک

خصوصیات دوران 5 تا 5.5 سالگی کودک – قسمت دوم

معمولا از اعتماد و اطمینانی به خودش و دیگران برخوردار است . از ثبات و قراری برخوردار است که به شما هم آرامشی می دهد. میل به سازگاری و به نوعی همکاری او با دیگران ، برخی از اوقات او را وادار به قبول و تعهد کارهایی می کند که فراسوی توان او هست.
انتقاد کوچک ، توصیه و برخی از اوقات اگر اشتباهش را به او گوشزد کنید ، در حالی که متوجه هست ( اگر در مقابل دیگران و کنار دیگران نباشد ) به راحتی می پذیرد ، حتی میتواند سپاسگزار باشد و آن را انجام دهد.
مسئولیت را در زندگی تا حد زیادی می پذیرد و مایل است که برای دیگران کاری انجام بدهد. این جاست که برخی از اوقات می توان از آنها خواست که فقط از دور مواظب و مراقب چیزها یا حتی بچه های کوچک باشند ، بدون آنکه مسئولیتی و یا وظیفه ای را از آنها خواست.
برای اولین بار فرصت ان را پیدا میکنند که دیگران را شریک و سهیم بدانند. میدانیم که شریک و سهیم کردن دیگران در آنچه که متعلق به کودک است ، تا 3 سالگی نباید انجام شود.
یعنی کودک آنچه را که متعلق به خودش هست را جزء وجود خودش می داند و آن را مانند چشمش یا دستش میداند که به هیچ وجه نه میتواند ، نه می خواهد ، نه دوست دارد و نه حتی از نظر او ممکن است که با دیگران شریک و سهیم بشود.
حدود 4 سالگی توان این را پیدا میکند که آنچه که از آنِ او نیست ، ولی اجازه ی استفاده از آن را دارد ، با دیگران شریک شود. به همین جهت است که کودک میتواند در محیط آموزشی ، آن زمانی که تعداد اسباب بازی ها یا وسایل کم است در 4 سالگی به بعد ، نوبتش را رعایت و با دیگران شریک و سهیم باشد ، در حالی که قبل از آن باید به تعداد بچه ها اسباب بازی باشد.
اما در 5 سالگی علاقه ی او حتی به شریک و سهیم کردن آنچه که دارد و در اختیار گذاشتن غذای خودش با دیگری ، با رغبت و میل به این امید که لذتی که او می برد دیگران نیز ببرند ، بیشتر می شود و برخی از اوقات کودک را در حد تعارف و اصرار قرار می دهد. بنابراین کودک 5 ساله ظرفیت و توان این را دارد که با دیگران شریک و سهیم شود.
حضور خواهر و برادر را دیگر مانند گذشته به عنوان خطری یا ضرری متوجه خودش نمی بیند. حتی میتواند از پدر و مادرش بخواهد که توجهی به خواهر و یا برادر کوچک تر و یا بزرگتر کنند و از این بابت احساس بدی را نخواهد داشت. آماده است که در برخی از کارها اول و در نوبت بعد ، آخر باشد و این وضعیت را می فهمد و می پذیرد.
برای اولین بار آهسته آهسته موضوع اسباب بازی را به همبازی می رساند و همبازی را به دوستی . یعنی آمادگی آن را پیدا میکند که فقط به خاطر بازی ، به دیگران نزدیک نشود بلکه علایقی و تمایلاتی به دیگران نیز پیدا میکند و همبازی های ویژه ای پیدا می کند ، که همیشه کوشش میکند که در آغاز با آنها باشد و اگر نبودند به دنبال دیگران می رود که زمینه ای را برای دوستی و آنچه که تا قبل از معمولا 6 سالگی اتفاق نمی افتد را فراهم می کند.
در نتیجه میتواند برای خودش همبازی هایی را به عنوان دوست ، داشته باشد و تمایلش را برای ارتباط دائمی با آنها نشان می دهد.
موجودی است که مرتب و منظم است. مخصوصا فرصت بسیار خوبی پیدا می شود که نظم و ترتیبی را که درست می دانیم و دوست داریم ، به او بیاموزیم. اتاق و آنچه را که از آنِ اوست  ، میتواند به صورتی تمیز و پاکیزه و مرتب و منظم نگه دارد. احساس افتخار از موفقیت های خودش و اعضای خانواده اش می کند و درباره ی آن صحبت می کند. مایل است که کارها را تا به آخر انجام دهد و همه چیز را پشت سر بگذارد.
پیروی کردن و رهبری در کودک 5 ساله : اما مایه ی بسیار مهمی که در این سن میتواند داشته باشد و آن را پرورش دهد ، از یک طرف پیروی کردن در جایی که باید ، می باشد و از طرفی موضوع رهبری . کودک 5 ساله استعداد خودش را در جهت رهبری که بعدا میتواند نقشی از نظر ارتباطات اجتماعی اش داشته باشد ، فراهم میکند.
معلوم است که در این زمینه عامل اصلی رهبر ی، به میزان هوش او بستگی دارد که اگر پسر و دختر باهوشی باشد، توان این رهبری را دارد. توانایی کلامی او و چگونگی ارتباط و سخن گفتنش ( میزان لغاتی که احتمالا باید از 2500 لغت گذشته باشد ) ، به او کمک میکند تا بتواند این نقش را به خوبی ایفا کند.
معمولا جثه و بدن او ، همراه با توانایی های فیزیکی و شاید بتوان گفت توانایی ورزشی او میتواند به او کمک کند. خلاقیتی که برخی از اوقات میتواند از خودش نشان دهد و راه حل ها را ارائه دهد ، شجاعتی که در انتخاب و یا داوطلب شدن درباره ی موارد مشکل و یا مبهم دارد ، تحمل مخالف و مخالفت را و مخصوصا قبول اشتباه و شکست ، به او میتواند فرصت دهد که رهبری برجسته شود.
بدون تردید توانایی او در ارزیابی واقعیت و قضاوت درست در این زمینه و تصمیم گیری مبتنی بر آن ، نقش بسیار مهمی دارد . کودکی که در محیط خانوادگی مناسبی بوده ، در خانواده ای که مشورت اساس کار بوده و خواهران و برادرانی داشته ، چه کوچک تر و چه بزرگتر ، از آنها آموخته و میتواند خودش را در جایگاه و پایگاه دیگران قرار دهد ، همه و همه به او کمک میکند تا بتواند با بیان احساس و نظرش و نه کنترل و فروخوردن خشمش ، ارتباط لازم را با دیگران برقرار کند.
بنابراین سن 5 سالگی به برخی از بچه ها فرصت این را می دهد که نقشی در جهت رهبری در زندگی اجتماعی خودشان تجربه کنند و از آن به بعد در حالی که پیروان خوبی هستند ، رهبران برجسته ای نیز میشوند.