اگر کودک شما به ورزش گروهی باشگاهی علاقه مند باشد چه ورزشی مناسب تر است؟ بعضی از کودکان فقط به این دلیل به ورزش خاصی علاقه نشان می دهند که دوست یا همکلاسی آنها به آن ورزش می پردازد.
بعضی دیگر برای آنکه به فعالیت ورزشی خاصی بپردازند به تشویق های بیشتری از سوی اطرافیان نیاز دارند. ناگفته نماند که کودکان باید به ورزش تشویق شوند نه اینکه مجبور گردند. اگر ناامید نکردن پدر یا مادر انگیزه ی کودک شما برای پرداختن به ورزش است نه به نفع شماست و نه به نفع فرزندتان.
بعضی از مراکز برای کودکان پنج ساله ورزش فوتبال و تی بال را در نظر میگیرند. فوتبال کار گروهی تحمل فرد و هماهنگی اعضای بدن را تقویت می کند و زمینه ساز ورزشهای اروبیک می باشد. فوتبال افراد معاشرتی علاقه مند به فوتبال را بیشتر جذب می کند.
فوتبال برای کودکانی که استعداد ورزشی کمتری دارند نیز مناسب است زیرا بدون آنکه چگونگی بازی آنها مد نظر قرار گیرد میتوانند در یک تیم ورزشی بازی کنند.
فوتبال هم برای دخترها و هم برای پسرها مناسب است و در بعضی مناطق دخترها و پسرها در سنین پایین با هم بازی میکنند. والدین معمولا میتوانند برای مربی گری داوطلب شوند و این فرصت خوبی است تا در کنار فرزند خود باشند.
والدین چه به عنوان تماشاچی حضور داشته باشند و چه به عنوان مربی باید در تشویق فرزندشان برای شرکت در بازی و لذت بردن از آن و انتقاد از او رفتار متعادلی از خود نشان دهند.
تی بال رقابتی تر از فوتبال است و معمولا کودکانی را به خود جلب می کند که از عزت نفس خوبی برخوردارند و از توجه دیگران احساس ناراحتی نمیکنند. تی بال نسخه ی تعدیل شده ی بیس بال است که در آن به جای پرتاب توپ با دست از یک پایه ی ثابت ( مانند گلف) به توپ ضربه زده می شود.
در این بازی فرد باید از قدرت بدنی ، هماهنگی جشم و دست و چابکی خوبی برخوردار باشد. انجام این ورزش برای کودکانی که هماهنگی چشم و دست آنها خوب نیست و از اینکه مورد توجه قرار گیرند ناراحت می شوند مشکل است. نکته مهمی که باید در مورد همه ی کودکان – خاصه آنها که هماهنگی اعضا در آنها کامل نیست - رعایت شود آرایش تیمی است.
در تی بال کودکان باید از لحاظ توانایی گروه بندی شوند تا کودکی که هماهنگی کمتری دارد احساس نکند او تنها کسی است که نمیتواند به توپ ضربه بزند یا آن را بگیرد. متاسفانه حتی کودکان پنج ساله نیز گاه در گفتار نسبت به دیگران سنگدلی می کنند.
آخرین چیزی که والدین برای بچه هایشان میخواهند این است که آنها به این باور برسند که لازم نیست همواره در صدر قرار گیرند.
ژیمناستیک ورزشی عالی برای تناسب اندام است که قدرت بدنی ، انعطاف پذیری ، کنترل اعضا و عزت نفس را در کودکان بالا می برد. هرچند ژیمناستیک ورزشی انفرادی مانند هنرهای رزمی یا شناست اما فوق العاده رقابتی است و برای کودکانی که از ورزش کردن در حضور دیگران ناراحت نمی شوند عالی است.
پرداختن به این ورزش برای کودکانی که نسبت به فرم بدن یا هماهنگی اعضا نگرانند به ویژه دختران مشکل است. در این ورزش نیز توجه به گروه بندی حائز اهمیت است.
نباید کودک در گروه یا کلاسی قرار گیرد که سطح توانایی اکثریت افراد آن با سطح توانایی او متفاوت است. هرچند در هر فعالیتی وجود الگو مهم است با این حال اختلاف فاحش در سطح توانایی ها باعث می شود کودک باور کند که در رقابت با همپایان خود شکست خورده است.
درباره ی کودکی که هیچ علاقه ای به ورزش یا فعالیت جسمانی ندارد چه می گویید؟ چگونه والدین میتوانند چنین کودکی را به سوی ورزش سوق دهند. الگوی عملی بودن مهم ترین کاری است که والدین میتوانند انجام دهند تا کودک خود را تشویق کنند که به فعالیتهای جسمانی بپردازد.
اگر کودک مامان و بابا را کم تحرک ببیند فعالیت جسمانی از همان اوان طفولیت در نظرش بی اهمیت جلوه می کند. برعکس اگر مشاهده کند فعالیت جسمانی برای کل خانواده مهم ایت احتمال آنکه ورزش را جزو عادات روزانه قرار دهد زیاد است.
حتی اگر فعالیت بدنی زیادی ندارید پیاده روی روزانه در اطراف خانه یا دوچرخه سواری به اتفاق دیگر اعضای خانواده انگیزه ی خوبی برای کودکی است که به ورزش یا فعالیت های بدنی علاقه ای ندارد. گاه برای آنکه کودک خود را تشویق کنید بهتر است یک دوست ورزشکار برایش پیدا کنید.
و آخرین تذکر به تمام والدین نیک اندیش اینکه : این حق کودک است که در تجربه کردنها و شرکت در فعالیت های جدید شما را در کنار خود احساس کند. اکثر کودکان پنج ساله هنوز هماهنگی لازم را ندارند و نمیدانند در یک گروه سازمان یافته چگونه رفتار کنند. بهترین هدیه برای آنها این است که اجازه دهید به زمین فوتبال یا بیس بال بروند و اوقات خوشی داشته باشند.
والدین معمولا فقط به جنبه ی رقابتی ورزش توجه میکنند و انتظار دارند کودک خردسالشان بیش از سطح رشد خود عمل کند. آنها دوست دارند کودک در هر کاری که انجام می دهد موفق باشد اما گاه این موفقیت در بیرون رفتن ، خوش گذراندن و کسب خودانگاره ای مثبت معنا می شود نه در بهترین بازیکن بودن!
منبع : کتاب کلیدهای رفتار با کودک پنج ساله