سخنی از جان ماکسول
در این تاپیک سخنان ارزشمند جان ماکسول قرار می گیرد.
ما از جهتي مثل هواپيما هستيم. اگر بيني ما رو به بالا باشد رو به صعود داريم و اگر رو به پايين باشد خطر سقوط در پيش است.
برخي از نردبان نگرش سازنده ترقي مي كنند و برخي به دليل داشتن نگرش نادرست سقوط مي كنند.
نگرش، احساسي دروني است كه رفتار، نماد بيروني آن است.
نگرش انسان با استعداد و ظرفيت او رابطه مستقيم دارد.
يكي از بينش هايي كه به انسانها لطمه مي زند، آرزوي برابري است؛ اين آرزو سرچشمه حسادت و تنگ نظري است.
كينه ورزيدن هرگز كاري سازنده و مناسب نيست و اگر در تيمي حالت گذشت نباشد، به زودي آن تيم دچار آسيب و زيان خواهد شد.
هيچ انساني كامل نيست، اما آدمهايي كه خيال مي كنند كامل هستند هرگز به درد كار تيمي نمي خورند.
نگرش، حقيقت هر كس را برملا مي كند و تظاهر آن، كارها و حركات او است.
انسان هر كاري را مي تواند انجام دهد، اما همه ي كارها را نمي تواند بكند.
موفقيت، مساوي با رسيدن به هدف نيست، بلكه خود سفر است.
همه خودكامگان- حتي آنها كه خيرخواه هستند- سرانجام قدرت را از دست مي دهند.
ملاك موفقيت يا شكست، نگرش است.
همه آدمهاي موفق، شكست را تجربه كرده اند، اما هرگز خود را شكست خورده و وامانده نپنداشته اند.
زيانبارترين احساس پس از شكست، از دست دادن اعتماد به نفس و مشكوك شدن به توانايي و صلاحيت خويش است.