بنام خدا

عید قربان؛ آزمون بندگی

عید قربان، تنها روز از بی شماری ایام نیست تا در تعیین یک نام معنا، در قاموس واژه های یک قوم، توضیح، و در فرهنگ یک آیین تفسیر شود.

این روز روایت اوج مند زیباترین حکایت عشق آسمانیِ یک انسان الهی است.

بنام خدا

عید قربان، عید بشارت های الهی و روزی برای باز یافتن خود گم شده انسان است.

قربان، روزی است که شادی و شور و شعف را با حزن و حرمان و حسرت به هم آمیخته است. آنان که با دست رفاقت توفیق، راهی حرم بوده اند و میهمان مکّه و مدینه و مروه و منا، اینک به هنگام عید قربان ـ که اندک اندک، آهنگ بازگشت نواخته می شود ـ از سویی با مهر و لبخند از حلاوت عبادتی می گویند که به انجامش موفق بوده اند و از سویی دیگر، از اندوه انبوهی که آوار دلشان شده، و قصه سنگین فراقتی که غصه قلب هایشان.

سلام. عید همگی مبارک

لال‌اند جن و انس و ملک در ثنای او
مدح علی به عهدۀ شخص پیمبر است
«میثم» خوش است مدح علی با زبان وحی
قرآن و وصف شیرخدا شیر و شکر است

ماه است شمع خانۀ خشت و گل علی
خورشید در فروغ رخ او شناور است
غیر از علی که نفس نفیس محمد است؟
غیر از علی کتاب خدا را که داور است؟

با یک اشاره‌اش همه سلمان اهل‌بیت
از یک نظاره‌اش همه عالم ابوذر است
 خواهد کند معاویه با او برابری
 والله کم ز خاک کف کفش قنبر است
 

این است آن علی که پیمبر به وصف او
 فرمود با تمامی ایمان برابر است
 یک لحظه‌اش ز عمر زمان پر فروغ‌تر
 یک ضربه‌اش ز طاعت کونین، برتر است

حقا که غدیر بهر ما نوروز است
میزان عدالت است و ظالم سوز است
جمهوری اسلامی ما با صلوات
از یمن ولایت علی پیروز است

عیدی چو غدیر این قدر معظم نیست
حبلی چو ولایتش چنین محکم نیست
بر رشته ی محکم ولایت صلوات
بیچاره بود هر آن که مستعصم نیست
عید سعید غدیر خم مبارک باد