سخنک

 دوستی مثل اسناد کهنه است؛ قدمت تاریخ آن را قیمتی می کند. یوهان ولفگانگ فون گوته

 اجرای عهد به سواد و زور و ثروت نیست، به ذات و سرشت است. یوهان ولفگانگ فون گوته

 مادر، شاهکار طبیعت است. یوهان ولفگانگ فون گوته

 هیچ دلبستگی ای نیست که روزی به نفرت مبدل نشود؛ حتی مهر مادری. یوهان ولفگانگ فون گوته

 برخی نومیدانه در قید بندگی هستند و به غلط چنین می پندارند که آزادند. یوهان ولفگانگ فون گوته

 ای دلبر من، غزلهایی را که روزگاری در دشت و دمن برایت می سرودم، اکنون در دیوانی فشرده و زندانی کرده ام، زیرا زمانه ناسازگار است. یوهان ولفگانگ فون گوته

 نیکی را فقط برای نفس نیکوکاری، انجام بده. اگر هم به فرزندانت پاداشی نرسد، به یقین نوادگانت از آن بهره خواهند برد. یوهان ولفگانگ فون گوته

 اگر عاقلی، با جاهلان مباحثه مکن، زیرا خود را اسیر جهل خواهی ساخت و آنان را دانایی نخواهی آموخت. یوهان ولفگانگ فون گوته

 تو که زیردستی، لطف و خشم خواجه را یکسان گیر؛ چه بسا خواجه آنجا خشمگین آید که جای ستودن باشد و آنجا بستاید که جای خشم گرفتن باشد. یوهان ولفگانگ فون گوته

 دانایان، هماره آماج تیر خشم و کین جاهلانند، اما همین که یکی از آنان بمیرد، مردمان به آه و ناله پردازند و به نامش پول گرد آرند تا بنایی به یادبودش بسازند و نامش را جاودانی کنند. یوهان ولفگانگ فون گوته

 کسی که می خواهد رازی را حفظ کند باید این واقعیت را که رازی دارد، پنهان کند. یوهان ولفگانگ فون گوته

 روحی که زیبایی را می بیند گاهی تنها می ماند. یوهان ولفگانگ فون گوته

 عاشق تنها زیبایی چهره را می بیند و دانا زیبایی سیرت را و عارف هر دو زیبایی را. یوهان ولفگانگ فون گوته

 از محالات است که کسی را برای آنچه که هست، دوست بدارند. بیشتر آدمها چیزی را در دیگران دوست دارند که خود به آنها امانت می دهند: خودشان را، تفسیر و برداشت خودشان را از او ... . یوهان ولفگانگ فون گوته

 هر قدر علل و موجبات اندوه آدمی کمتر باشد، نیک بخت تر است و هر چه میزان خواسته ها و تمایلات کمتر باشد، زندگی او آرامتر و به نیکبختی نزدیکتر خواهد بود. یوهان ولفگانگ فون گوته