رشته كوههاي يزد
در استان دو رشته كوه متمايز از هم وجود دارد. اولي بخشي از
كوههايي است كه در جهت شمال غربي - جنوب شرقي از مركز
ايران عبور ميكنند. و به كوههاي مركزي ايران معروف هستند. دومي
شاملرشته كوههايي است كه در مناطق مركزي، شمالي و شرقي استان
قرار دارند. رشته شيركوه كه مانند ديواريقسمتهاي مركزي استان را
از بخش غربي آن (چاله ابرقو) جدا ميكند، همواره از برف و يخ
پوشيده شده و درتامين آب شهرهاي يزد، تفت و مهريز نقش مهم و
اساسي دارد.
شيركوه با 4075 متر ارتفاع بلندترين قله يزد است. از ديگر كوه هاي استان مي توان از كوه هرش، سياه كوه و ساغند و كوه معراجي نام برد. در استان يزد 737 رشته قنات وجود دارد كه از اين تعداد 367 رشته در دشتها و سرزمين هاي نيمه كوهستاني با دبي سالانه 210 ميليون متر مكعب و 370 رشته كوهستاني با دبي سالانه 6 ميليون متر مكعب است. كوير سياه كوه، كوير ابركوه، كوير دره انجير، هرات و مرودشت، بهشت آباد بهادران از مهم ترين كوير هاي استان يزد هستند. شوري بيش از اندازه خاك توسط نمك كه بيش از 3/2 خاك را بپوشاند، ريز بودن بافت خاك و تراكم نمك به صورت قشر سفيد از ويژگي هاي كوير است. اين سرزمين از معابر و گذرگاه هاي مهم در ادوار تاريخي محسوب مي شود.
شيركوه با 4075 متر ارتفاع بلندترين قله يزد است. از ديگر كوه هاي استان مي توان از كوه هرش، سياه كوه و ساغند و كوه معراجي نام برد. در استان يزد 737 رشته قنات وجود دارد كه از اين تعداد 367 رشته در دشتها و سرزمين هاي نيمه كوهستاني با دبي سالانه 210 ميليون متر مكعب و 370 رشته كوهستاني با دبي سالانه 6 ميليون متر مكعب است. كوير سياه كوه، كوير ابركوه، كوير دره انجير، هرات و مرودشت، بهشت آباد بهادران از مهم ترين كوير هاي استان يزد هستند. شوري بيش از اندازه خاك توسط نمك كه بيش از 3/2 خاك را بپوشاند، ريز بودن بافت خاك و تراكم نمك به صورت قشر سفيد از ويژگي هاي كوير است. اين سرزمين از معابر و گذرگاه هاي مهم در ادوار تاريخي محسوب مي شود.