سخنان بزرگان جهان در مورد شرافت و بزرگی

 امام على عليه السلام : 

 الكَرَمُ حُسنُ السَّجيَّةِ و اجتِنابُ الدَّنيَّةِ .

بزرگوارى، داشتن منش نيكو و دورى كردن از پستى است.

امام على عليه السلام : 

 الكَرَمُ نَتيجَةُ عُلُوِّ الهِمَّةِ .

بزرگوارى، نتيجه بلند همّتى است.

امام حسن عليه السلام ـ در پاسخ به اين پرسش كه بزرگوارى چيست؟ ـ فرمود : 

الابتِداءُ بالعَطيَّةِ قَبلَ المَسألةِ ، و إطعامُ الطَّعامِ في المَحْلِ .

دَهِش پيش از خواهش و اطعام كردن در قحطى.

امام على عليه السلام : 

ظَفَرُ الكِرامِ عَفوٌ و إحسانٌ .

پيروزى بزرگواران، [همراه ]گذشت و احسان است.

امام على عليه السلام :

 عُقوبَةُ الكِرامِ أحسَنُ مِن عَفوِ اللِّئامِ .

 كيفر بزرگواران، نيكوتر از گذشت فرومايگان است.

امام على عليه السلام : 

عادَةُ الكِرامِ حُسنُ الصَّنيعَةِ ، عادَةُ اللِّئامِ قُبحُ الوَقيعَةِ .

عادت بزرگواران، نيكى كردن است. عادت فرومايگان، بدگويى كردن پشت سر ديگران است.

امام على عليه السلام :

 النَّصيحَةُ مِن أخلاقِ الكِرامِ ، الغِشُّ مِن أخلاقِ اللِّئامِ .

 خلوص و يكرنگى از اخلاق بزرگواران است و ناخالصى از خويهاى فرومايگان است.

امام على عليه السلام :

 سُنَّةُ الكِرامِ الجُودُ 

 شيوه بزرگواران، بخشندگى است.

امام على عليه السلام :

سُنَّةُ الكِرامِ الوَفاءُ بالعُهودِ ، سُنَّةُ اللِّئامِ الجُحودُ .

 شيوه بزرگواران وفا كردن به عهد و پيمانهاست. روش فرومايگان، انكار [و زير پا نهادن عهد و پيمانها ]است.

امام على عليه السلام :

 سُنَّةُ الكِرامِ تَرادُفُ الإنعامِ ، سُنّةُ اللِّئامِ قُبحُ الكلامِ .

 روش بزرگواران پياپى نواختن و نيكى كردن است. شيوه فرومايگان زشت گويى است.

امام على عليه السلام :

لِلكِرامِ فَضيلَةُ المُبادَرَةِ إلى فِعلِ المَعروفِ و إسداءِ الصَّنائعِ .

 فضيلت شتاب به سوى نيكوكارى و احسان، از آنِ بزرگواران است.

 امام على عليه السلام :

مِن الكَرَمِ الوَفاءُ بالذِّمَمِ .

 وفادارى به پيمانها، از بزرگوارى است.

امام على عليه السلام :

المُبادَرَةُ إلَى العَفوِ مِن أخلاقِ الكِرامِ ، المُبادَرَةُ إلَى الانتِقامِ مِن شِيَمِ اللِّئامِ .

 شتاب در عفو و گذشت از خويهاى بزرگواران است و شتاب در انتقامگيرى از خصلتهاى فرومايگان است.

امام حسن عليه السلام :

أمّا الكَرَمُ فالتَّبرُّعُ بالمَعروفِ و الإعطاءُ قَبلَ السُّؤالِ 

 بزرگوارى، احسان كردن داوطلبانه است و دَهِش پيش از خواهش.

امام على عليه السلام :

 مِن كَرَمِ المَرءِ بُكاؤهُ على ما مَضى مِن زَمانِهِ ، و حَنينُهُ إلى أوطانِهِ ، و حِفظُهُ قَديمَ إخوانِهِ .

 از بزرگوارى انسان است، گريستن او بر زمان از دست رفته اش و اشتياق او به زادگاهش و نگهدارى دوستان ديرينه اش.