اشعار ولادت امام زمان حضرت مهدی (عج)

اهل ولا چو روي به سوي خدا كنند


اول به جان گمشده خود دعا كنند


اي يوسف زمانه خدا را برون خرام


تا با نظاره درد دل خود دوا كنند

 

شد عالمي اسير ولاي تو، رخ نما


تا عاشقانه سير جمال خدا كنند


روي تو را نديده خريدار بوده اند

(تا آن زمان كه پرده بر افتد چها كنند)؟

مپسند بي بهار رخت غنچه هاي باغ

نشكفته سر به جيب محن آشنا كنند


آهسته چون نسيم گذر كن درين چمن

تا غنچه ها به شوق تو آغوش وا كنند


با بوسه مهر كن لب شوريدگان ز مهر

ترسم كه راز عشق ترا برملا كنند

از ما جمال خويش مپوشان كه گفته اند


(اهل نظر معامله با آشنا كنند)


خوبان اگر در آينه بينند روي خويش


خود را چو ما براي ابد مبتلا كنند

«پروانه» سوخت زآتش هجران ولي نگفت

(شاهان كم التفات به حال گدا كنند)¤

سایت.نکته های آموزنده زندگی

یابن الحسن کجائی

داد از غم جدائی

ای نور چشم زهرا

کی میشود بیائی

 

بس كوچه هاي شب را

با پاي دل دويديم
بر لوح سينه هامان

نقش ترا كشيديم
با عشق روي جانان

 بستيم عهد و پيمان
گلبانگ عشق و مستي

 با گوش جان شنيديم

یابن الحسن کجائی

داد از غم جدائی

ای نور چشم زهرا

کی میشود بیائی


غمگين از ترانه

در كومه هاي تاريك
حجم سياه شب را

با نام تو دريديم
در راه عشق و ايمان

 تا كهكشان شيري
دستي ز جان فشانديم

 زنار غم بريديم
عهد و قرار خود را

با مهر و ماه گفتيم
از لابلاي آبي

 گل وعده ها شنيديم

یابن الحسن کجائی

داد از غم جدائی

ای نور چشم زهرا

کی میشود بیائی


در طرح روشن صبح

 پاي نسيم بستيم
خود پا به پاي شبنم

 تا كهكشان پريديم
ديريست غنچه كرده

 احساس غمگنانه
ما ارغنون غم را

از قرنها خريديم
در انتظار «مهدي»

با اشك و خامه خود
نقشي ز مهر رويش

بر لوح جان كشيديم

یابن الحسن کجائی

داد از غم جدائی

ای نور چشم زهرا

کی میشود بیائی

نه صبر به دل مانده، نه در سینه قرارم
بگذار چو آتش ز جگر شعله برآرم

گر زحمتت افتد که نهی پای به چشمم
بگذار که من چشم به پایت بگذارم

 

یک لحظه بزن بر رخ من خنده که یک عمر
با یاد لبت خنده کنان اشک ببارم

خجلت کشم از دیده و از گریه ی عمرم
گر پیشتر از آمدنت جان بسپارم

بگذاشته ام بر روی خاک حرمت رو
شاید گنه از چهره بشویی به غبارم

حیف از تو عزیزی که منت یار بخوانم
اما چه کنم جز تو کسی یار ندارم

شامم شده تاریک تر از صبح قیامت
روزم شده بی روی تو همچون شب تارم

ای منتظر منتظران یوسف زهرا
پاییز شده بی گل روِی تو بهارم

دادند مرا دیده که روی تو ببیبنم
بی دیدن رخسار تو با دیده چه کارم؟

مهرت نتوان کرد برون از دل "میثم"
گر خصم دو صد بار کشد بر سر دارم

بتی که راز جمالش هنوز سر بسته ست
به غارت دل سوداییان کمر بسته ست

عبیر مهر به یلدای طره پیچیده ست
میان لطف، به طول کرشمه بر بسته ست

 

زهی تموج نوری که بی غبار صدف
میان موج خطر، نطفه گهر بسته ست

بیا که مردمک چشم عاشقان همه شب
میان به سلسله اشک، تا سحر بسته ست

به پای بوس جمالت نگاه منتظران
زبرگ برگ شقایق، پل نظر بسته است

امید روشن مستضعفان خاک تویی
اگر چه گرد خودی، چشم خود نگر بسته ست

متاب روی ز شبگیر اشک بی تابم
که آه سوخته، میثاق با اثر بسته ست

به یازده خم می گر چه دست ما نرسید
بده پیاله که یک خم هنوز سر بسته ست

زمینه ساز ظهورند، شاهدان شهید
اگر چه هجرتشان داغ بر جگر بسته ست

کرامتی که زخون شهید می جوشد
هزار دست دعا را زپشت سربسته ست

قسم به اوج، که پرواز سرخ خواهم کرد
در این میانه مرا گر چه بال و پر بسته ست

چنان وزیده به روحم نسیم دیدارت
که گوش منتظرم چشم از خبر بسته ست

در این رسالت خونین، بخوان حدیث بلوغ
که چشم و گوش حریفان همسفر، بسته ست

رواست سر به بیابان نهند منتظران
که باغ وصل ترا عمر رفت و در بسته ست

لحظه ها را متوسل به دعاییم بیا
سالیانی ست که دل تنگ شماییم بیا
وسعتت در دل این ظرف  نشد جا ماندیم
تشنه از حسرت رویت لب دریا ماندیم
چشممان خشک شد از وسعت این بی اَبی
و  نداریم دگر طاقت این بی اَبی
در قنوت دلمان خواهش باران داریم
ندبه خوانیم و تمنای بهاران داریم
پس ببار ای پسر حضرت باران  بر ما
که ترک خورده زمین از اثر این گرما
دامن دشت شده سفره ی  راز دل ما
داغ الاله نشانی ز نیاز دل ما
ما که در راه تو عمریست تمامی گردیم
گردبادیم و به دنبال شما می گردیم
چند جمعه دلمان را سر راهت آریم
تا بدانی که تمنای وصالت  داریم
شهرمان را ز رخ چون  قمرت  روشن  کن
کوچه ها راتو  پر  از نسترن و سوسن کن
اسمان خواهش یک جرعه نگاهت دارد
نه   که ما فاطمه  هم  چشم  به راهت دارد
شعرازصابرخراسانی

دلم هوای وصل دلدار کرد

که شوق دیدن رخ یار کرد

عطر حضورش به مشامم رسید

مرغ دل از سینه من پرکشید

مست شدم زعطر وبویش همی

کاش ببینم رخ اورا دمی

 

ساقی پیمانه به دستم بده

 

 

باده ای از جام الستم بده

دلا  بیا که روح امد  به تن

دلا بیا مژده دهم بر تو من

مژده دلا ببین نگار آمده

خزان برفته وبهار آمده

مژده دلا که شام غم سحر شد

مژده امام عسگری پدر شد

مژده دلا که ماه بطحا رسید

مژده دلایوسف زهرا رسید

مژده دلا جان جهان آمده

مهدی صاحب الزمان آمده

بگو به خلق آیه نور آمده

منتظران وقت ظهور امده

دلا بیا ببین مه جمالش

نظر همی نما به خط وخالش

ببین در او تجلی خدا را

معنی والشمس والضحا را

خلیل حیران بود از مقامش

کلیم دلباخته کلامش

خضر ندیده چشمه بقایش

مسیح احیا شده از شفایش

دلا بیا و وصل او را بجو

درد دلت را تو به مهدی بگو

بگو به آقا به تو بد کرده ام

بگو ره ظهور سد کرده ام

بگو که عمریست گنه کرده ام

نامه اعمال سیه کرده ام

زکثرت گناه افسرده ام

بسان گل خشکم و پژمرده ام

ولی تو ای نور دوچشم رسول

جان علی میوه قلب بتول

یک نظری به سوز آهم بکن

به جان مادرت نگاهم بکن

اگرچه آلوده و,اصی هستم

اگرچه قلب پاک تو شکستم

ولی قسم به جانت ای نور عین

همیشه گریه کرده ام بر حسین

حسن جواهری

خورشيد را گرفته، زمين گير کرده يي

اي واپسين سپيده که تأخير کرده يي



پژمرده اند بي تو تمام درخت ها

از زيستن، تبار مرا سير کرده يي

 

ابريم، ابرِ آبيِ از ياد رفته را

چشم انتظار تُندرِ شمشير کرده يي



بنشين به چشم من، که به دريا کشيده رخت

اين رودخانه يي که سرازير کرده يي



من دست از تمام مذاهب کشيده ام

در شوق مُصَحفي که تو تحرير کرده يي



تنها دليلِ ماندن دل هاي عاشق است

تقدير روشني که تو تصوير کرده يي

امین درد آگاهم!                    تو را من چشم در راهم
دلیل عصمت راهم!                 تو را من چشم در راهم

شب است و بى چراغم من ،        اسیر کوره راهم من
بتاب اى خضر بر راهم ،             تو را من چشم در راهم

 

 شبم را نور باران کن،                   نگاهم را چراغان کن
 که بى مهر تو گمراهم ،             تو را من چشم در راهم

 تو خورشید جهانتابى ،                  تو نور خالص و نابى
 تو را اى خوب ،مى خواهم ،       تو را من چشم در راهم

 تو هستى رامش جانم،             تو غایب، من پریشانم
 اسیر حسرت و آهم،                تو را من چشم در راهم

 مگر از ما تو دلگیرى،                  نقاب از رخ نمى گیرى ؟
 ظهورت هست دلخواهم،             تو را من چشم در راهم

 پراز بوى گناهم من،                   شهید اشک و آهم من
 اگر مغضوب درگاهم،                    تو را من چشم در راهم

 برادر قصد من دارد،                        به راهم گرگ مى بارد
 چو یوسف مانده در چاهم،          تو را من چشم در راهم
 
دلم از بوى شب فرسود،            بتاب اى قبله ی  موعود !
 تو هستى مهر و هم ماهم،        تو را من چشم در راهم

 نشستم تا بیایى تو،                   کجایى تو؟کجایى تو ؟
 امین درد آگاهم!                       تو را من چشم در راهم

رؤیا به سر رسید حقیقت به بار شد

دوران وصل و خاتمه انتظار شد

دنیای منجمد شده از سردی گناه

از داغ برق چشم خمارت بهار شد

پایان خواب سرد و سیاه سپیده است

آغاز صبح دائمی روزگار شد

ما دست و پا زدیم دوامی بیاوریم

تو آمدی و یاد خدا ماندگار شد

یا طلعة الرشیده و یا قرة الحمید

دنیا برای آمدنت بی قرار شد

خوش دارم عاقبت که بگویند جای پات

روزی به قبر نوکرتان یادگار شد

ای آرزوی گمشده خاکیان بیا!

یک آن پدر به دیدن فرزندتان بیا!

عالم صدای پای شما را شنیده است

دیگر زمان آمدنتان رسیده است

دنیا طُفیلی سرتان چرخ می خورد

روزی هزار بار به دورت دویده است

این جا زمین برای شما دست و پا زده

هر طور هست ناز شما را خریده است

آقا بیا که نوبتی ام هست وقت ماست

بی تو غرور شیعه تان لطمه دیده است

آن کس که چشم های شما را رقم زده

ما را فدایی سرتان آفریده است

بر ما هر آن چه خیر رسیدست تا به حال

از عطر لحظه های قنوتت رسیده است

امسال روز نیمه شعبان کجا شوی؟

ما که نمرده ایم تو تنها چرا شوی؟

محراب لحظه های دعایت چه دیدنی ست

قرآن بخوان چقدر صدایت شنیدنی ست

آقا بگو قرار شما با خدا کی است؟

آیا حیات ما به زمانت رسیدنی ست

یک آن اگر نقاب از آن چهره وا کنی 

انگشت هر پیمبری آن جا بریدنی ست

این نازها که می چکد از راه رفتنت

حتی به پیشگاه خدا هم خریدنی ست

گرد و غبار مانده به نعلینتان به ما

بهتر ز چشمه های بهشتی چشیدنی ست

خسته شدی بیا و کمی گرد راه گیر 

چشمان ما به پای قدومت دریدنی ست

هر ثانیه بدون شما سال می شود

دنیای ما بدون تو دنبال می شود

شاعر: حسن کردی

اي بشارت بهشتي، اي ظهور ناگهاني

يک غزل به من نظر کن، با دو چشم آسماني



در مقام از تو گفتن، ناتوان ناتوانم

مي کنم تو را تکلم، با زبان بي زباني

 

ديدن تو آرزويي، از تبار غيرممکن

پشت خلوت خيالم، مثل بوي گل، نهاني



مي دوم نشانه ات را پابه پاي بوي حسرت

مي دوم نشانه ات را، پابه پاي بي نشاني



تو، عبور يک خيالي، رد پا نمانده از تو

از کجا گذشته اي تو، اي نسيم ناگهاني؟!



رد قلب عاشقت را، از غزل گرفته ام من

اي تغزل مجسم، اي غزل ترين نشاني



کي ظهور مي کني تو، آفتاب عالم آرا؟

کي ظهور مي کني تو، اي فروغ جاوداني؟



حاجتي ندارم از تو، جز تبسم ظهورت

کي غبار غيبتت را، از دلم مي تکاني؟!

دوباره امشب مستی اومده/ ساقی امشب مهدی اومده 
بگین به عالم خاموش دگر/ منجی عالم مهدی اومده
تو اومدی خورشید دوباره اروم گرفت /با نفس تو مهدی مرده بازم جون گرفت
تو اومدی عالم نفسی تازه گرفت/ با قدمت بهارم دوباره از سر گرفت

 

دوباره بیقرارم بیقرار روی تو/ عاشق اون چشاتم اون چشای ناز تو
دلبری و تو دل میبری و محشری و تو سروری و معدن وفایی معدن سخایی اصلا خود شفایی
بدون تو جان سخت زندگی /زندگی بی تو مثل بردگی
خمار رویت مثل تشنگی/ بیا که در شه از تن خستگی
تو اومدی شیعه دوباره سامون گرفت/ اسمون دل ما دوباره شفا گرفت
تو اومدی ماه و ستاره رونق گرفت/ عطر تنت اقا جون کل عالمو گرفت
به پاتون یه عمر نشستم اقا بیا /اگه میشه یه بارم واسه دیدنم بیا
دلبری و تو دل میبری و محشری و تو سروری و معدن وفایی معدن سخایی اصلا خود شفایی

جلوه کن ای مقتدای نیمه ی شعبان

قبله ی کعبه  نمای نیمه ی شعـبان

هروله ی حج صفای نیمه ی شعبان

هیــبت کوه منای نیـمه ی شــعبان

 

ناجـی من ناخـدای نیمه ی شعـبان


اییــنه حــیران نشسته تا تو بیــایی

شـهر چراغان  نشسته  تا تو بیـایی

کشـور  سلمان نشسته تا تو بیـایی

شـاه خراسـان نشسته تا تو بــیایی

عشـق امـام رضــای نیمه ی شعبان

گریه نکن دل دیوونه
نگو تو آسمون نیست ستاره
عمر شب سیاه تمومه 
یکی داره سحر رو میاره

 

میاد اونی که خود بهاره
پیش قدم هاش بارون می باره
میون خم زلف های سیاهش
دل های خدایی یه خونه داره
با هر یه شونه که به 
به روی زلف هاش می کشونه
می ریزه یه عالمه دل دیوونه
(پسر حیدر،پسرطاها،پسر نرگس،پسر زهرا 8)
غصه نخور دل پریشون
بخند برای مولای زمون
تیغ علی می گیره آروم
میون پنجه های آقامون
همه گرفتیم به کف سرامون
به افق نور همه نگاهمون
نشون جا الحق به روی دستش
جای کف پاهاش روی چشامون
نذر دعای امام عسکری در خونه
می ریزه یه عالمه دل دیوونه
(با هر یه شونه که به 
به روی زلف هاش می کشونه
می ریزه یه عالمه دل دیوونه 2)
گریه نکن دل دیوونه
نگو تو آسمون نیست ستاره
عمر شب سیاه تمومه 
یکی داره سحر رو میاره
(با هر یه شونه که به 
به روی زلف هاش می کشونه
می ریزه یه عالمه دل دیوونه 2)
خوابه تو کهواره ی زیبا
شمایلش جمال عزلی
دست و پاهاش شبیه مولا
با یک صلابت مرتضوی
به روی لب هاش یه قطره شیره
پسر حیدر خودش امیره
یه روزی میاد که با یه اشاره
میاد و همه دنیا رو می گیره
از ابر زیبا که بهار و امشب می رسونه
می ریزه یه عالمه دل دیوونه
(با هر یه شونه که به 
به روی زلف هاش می کشونه
می ریزه یه عالمه دل دیوونه 2)
گریه نکن دل دیوونه
نگو تو آسمون نیست ستاره
عمر شب سیاه تمومه 
یکی داره سحر رو میاره
(با هر یه شونه که به 
به روی زلف هاش می کشونه
می ریزه یه عالمه دل دیوونه 2)
دلم امشب هوات توکرده
هوای یک نگات و کرده
هوای اون صدات و کرده
ماه امشب مال منه
ستاره هم دونبال منه
تا مهر تو خورشید من
تو کوکب اقبال منه
خدا امشب دوا می بخشه
شام جمعه شفا می بخشه
داره کرب وبلا می بخشه
ماه بی تاب سحره 
باده بزن که بی خطره
مژده بدید به فاطمه
که کودک نرگس پسره
ماه امشب مال منه
ستاره هم دونبال منه
تا مهر تو خورشید من
تو کوکب اقبال منه
دل بی چاره بی نواته
مثل صیدی که زیز پاته
خون من گردن چشاته
هر شب بی قرارتم
یه عمری که دچارتم
به خوای نخوای هوایی
 ابرو های ذوالفقاریتم
ماه امشب مال منه
ستاره هم دونبال منه
تا مهر تو خورشید من
تو کوکب اقبال منه
(ای گل نرگس بیا بیا بیا 8) 
یا مهدی ادرکنی

در تاب و تب نیمه شعبان 
نیمه شب نیمه شعبان
می خونه ملک سوره والفجر
 نذر کوکب نیمه شعبان

 

می و باده چه مستی کدومه
 امشب اگه می خوردی حرومه
کار میخونه تموم وقتی 
چشم مست دلبر روبه رومه
پیمونه روی دستم سرمستم
 من عاشق می مونم
 حرف عاشق یک کلامومه
(یابن الزهرا یا اباصالح،اباصالح  8)
اقیانوس لطف بی کرانه 
اونکه طاوس اهل جنانه
امشب بلیط کربلا می دن
محل تحویلش تو جمکرانه
یه سری داری تو با ابالفضل 
سرا وسیمه میای برای ابالفضل
امشب می کشونمد به این بزم
کارت دعوت یه یا ابالفضل
تا اینکه گل زهرا بیاد اینجا
دم می گیریم امشب 
همه یک صدا ابالفضل
(یابن الزهرا یا اباصالح،اباصالح  8)
دل روشنه از پرتوی نورش
کعبه خدا سنگ صبورش
امشب دعا کن برا ظهورش
برسه لحظه سبز حضورش
دل غصه نخور یه دل بری هست
برای پر زدن بال و پری هست
لحظه نبرد مهدی یعنی
قبل از قیامت یه محشری است
با مهدی خدا می خواد
بگه عالم یعنی برا آخر
 الرزمون هم حیدری هست
(یابن الزهرا یا اباصالح،اباصالح  8)
دریای دلم داره طلاتم
تو مسیر عاشقی شدم  گم
عید عطر بین الحرمین
جاده ی سه شنبه شبای قم
آقا بیا تا که صفا بیاره
شمیم حضرت زهرا بیاره
همه می کن علی رجعت کرده
تا ذوالفقار و بالا بیاره
تو عالم می شه غوغا
اگه مهدی همراش
 ابوفاضل و ز کربلا بیاره
(یابن الزهرا یا اباصالح،اباصالح  8)

گل نرگس کی می خوای منو بخری
با ترنم سحری کی می خوای منو ببری
رخ زیبات پیغمبری 
لحن صدات علی اکبری

 

زور بازوی تو حیدری
دل مهربون تو مادری
(گل نرگس کی می خوای منو بخری
با ترنم سحری کی می خوای منو ببری 4)
دل من رو کن منجلی
به زبانم ذکر علی
ببرم تا عرش خدا
با نفس های یا علی
(گل نرگس کی می خوای منو بخری
با ترنم سحری کی می خوای منو ببری 4)
نگران دل زهرام
همه حاصل زهرا
تویی یا با دم زینب
پسر خشگل زهرا
(گل نرگس کی می خوای منو بخری
با ترنم سحری کی می خوای منو ببری 4)
روی شونت علم حسن
توی دستات کرم حسن
قبل کربلا رفتنت
می ری اول حرم حسن
(گل نرگس کی می خوای منو بخری
با ترنم سحری کی می خوای منو ببری 4)
نقش اشک چشمات حسین
ذکر شور لب هات حسین
میری تنهایی کربلا
دم قلب شیداد حسین
(گل نرگس کی می خوای منو بخری
با ترنم سحری کی می خوای منو ببری 4)
دل دریات مثل عباس
ناز چشمات عباس
تو کشیدی به ابالفضل
قد وبالات مثل عباس
ابالفضل ابالفضل ابالفضل