مشاعره بهاری

در سایه گل نشین که بسیار این گل

از خاک برآمده است و در خاک شده

هفت شین ساز مکن جان من اندر شب عید

شکوه و شین و شغب و شهقه و شور و شیون

نوروز بمانیم ایام شمایید      آغاز شمایید سرانجام شمایید

در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی

یک سال دیگر آمد و دنیا عوض نشد        چیزی بغیر پیرهن از ما عوض نشد

در موسم گل توبه ز می دیر نپاید
گشتند در این باغ و گذشتند هزاران
بین غنچه نشکفته که آورد به سویت
سربسته پیامی ز دل سینه فگاران

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد 

عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد

شيوه ى نرگس ببين، نزد بنفشه نشين
سوسن رعنا گزين، زرد شقايق بیار

روی گل سرخ بیاراستند

زلفک شمشاد بپیراستند

کبکان برکوه بتک خاستند

بلبلکان زیر و ستا خواستند

در هوای وِلرم فروردین
چه شاد است فضای ساکت کوچه

هر گل و برگى كه هست، ياد خدا مي كند
بلبل و قمرى چه خواند، ياد خداوندگار

رسید موسم نوروز و گاه آن آمد
که دل هوای گلستان و لاله‌زار کند

دم عيسي است پنداري نسيم باد نوروزي
كه خاك مرده باز آيد درو روحي و ريحاني

یار من چون بخرامد به تماشای چمن

                                       برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی