مشاعره بهاری

نو بهار آمد و آورد گل و یاسمنا
باغ همچون تبت وراغ بسان عدنا

ای نوبهار خندان از لامکان رسیدی
چیزی بیار مانی از یار ما چه دیدی

منبع: haftegy.ir

یارب بهار ما را هرگز غمین نگردان      دل ها امیدوارن آن  را حزین نگردان ( فی البداهه )

نوروز رسید و ما همان در دیروز
در رزم نه بر دشمن شادی پیروز
این غُصّه مرا کشت که دور از میهن
هر سال سر آمد و نیامد نوروز !

ز باغ و بوستان سراغ دیو  نگیر       که نغمه گل و بلبل همه فراگیر است    (فی البداهه)

تنور لاله چنان بر فروخت باد بهار
كه غنچه غرق عرق گشت و گل بجوش آمد

دوباره معجزه آب و آفتاب و زمین
شکوه جادوی رنگین کمان فروردین
شکوفه و چمن و نور و رنگ و عطر و سرود
سپاس و بوسه و لبخند و شادباش و درود

دوباره آمد از راه
بهار سبز و زیبا

جوانه زد درختان
در ده کوچک ما

منبع: haftegy.ir

آیینه ی روزگار لبخند خداست
آرامش سبزه زار لبخند خداست
از عطر نگاه باغها دانستم
نام دگر بهار لبخند خداست

تـــو پنــــــداری زفـــــروردین و خــرداد
بـــــــه باغ و راغ، بُــــــد پیغـــــــام‌آور

رونق عهد شبابست دگر بوستان را / میرسد مژده گل بلبل خوش الحان را
ای صبا گر به جوانان چمن باز رسی / خدمت ما برسان سرو گل ریحان را

ای وطن آمده بودم به سلام نوروز 
مگرم کوکب اقبال تو تابد پیروز

زمان خوشدلی دریاب و در یاب
که دایم در صدف گوهر نباشد

دوش وقت نیم شب بوی بهار آورد باد 
حَبَّذا باد شمال و خرما بوی بهار            (حَبَّذا=چه نیکو است این؛ چه خوش است؛ چه خوب است)

رعد همی زند دُهل ، زنده شده است جزء و کل

در دل شاخ و مغز گل بوی بهار می‏کشد

منبع: haftegy.ir