---

گرایش كودک به پذیرش ارزش ها و یا دستورهای دینی تنها در سایه احساس شخصیت و ارزشمندی خویش تحقق می یابد. بنابراین كودكان نقش تعیین كننده ای دارند . والدین و معلمان در موقعیت های مناسب تنها زمینه ساز و هدایتگرند .

 

 

---

 

 

نماز خواندن کودک از جمله نماز صبح که سختی خاصی برای کودکان دارد قسمتی از تربیت دینی کودکان است.

تربیت دینی باید از ابتدای تولد و چه بسا بنا به گفته بزرگان از قبل از تولد آغاز گردد، از این رو گفته شده والدین به هنگام تولد، به گوش راست كودك، اذان و به گوش چپ او اقامه گویند تا به محض تولد، زندگی خود را با نام خدا و یاد پیامبر و توجه به دین آغاز كند و تا آخر عمر معتقد به خدا باشد.

آموزش دین از سه سالگی آغاز می ‌گردد. تا هفت سالگی به سادگی آموزش برگزار می ‌شود. اما در مرحله اطاعت (از هفت سالگی به بعد) به صورت جدی آموزش دین باید انجام گیرد.

در آموزش دینی بهتر است به نکات زیر توجه شود :

1. والدین بعضی اوقات هدایا و جوایزی به خاطر انجام عبادات به فرزندان خود بدهند تا آنان از انجام عبادات خاطراتی خوش داشته باشند.

2. فرزند بیش از آن كه بشنود می‌بیند. بنابراین توجه والدین به نماز و قرآن خواه ناخواه در فرزند تأثیر می‌گذارد و آنان را به نماز و قرآن سوق می‌دهد.

3. بردن كودک به مجالس دعا و قرآن و حضور در مسجد و اماكن مذهبی و شركت در نماز جمعه و جماعت، عامل دیگر در جذب فرزندان به نماز و عبادت است.

4. گرایش كودک به پذیرش ارزش ها و یا دستورهای دینی تنها در سایه احساس شخصیت و ارزشمندی خویش تحقق می یابد. بنابراین كودكان نقش تعیین كننده ای دارند . والدین و معلمان در موقعیت های مناسب تنها زمینه ساز و هدایتگرند. متأسفانه گاهی اوقات والدین و مربیان می كوشند مسائل دینی را در فرصتی كوتاه از طریق گفتاری مستقیم و با پند و اندرز و تذكرات مكرر، به كودكان منتقل و یا تحمیل كنند، در حالی كه كودكان خود باید ارزش ها را دارا شوند، دلایل آن را بپذیرند و با میل آن را در صحنه عمل به كار گیرند، نه این كه قواعد را به آن ها دیكته كرده و به اجبار بقبولانیم.

 

 

امام علی(علیه السلام) می‌فرماید: "فإنّ القلب إذا اكره عمی؛ اگر دل به كاری مجبور گردد، كور می شود".(1)

 

از این رو چه بسا فرزندان در خانه پدر و مادر كه سلطه و اقتدار را ملاحظه می كنند، نماز می خوانند، ولی با تغییر موقعیت، آن را ترک می كنند، چون ارزش های دینی برای آنان درونی نشده است.

والدین باید در تعامل گروهی با احترام دو سویه، به تبادل اطلاعات و احساسات بپردازند . فضای دوستی را فراهم نموده و به آنها فرصت و اجازه بحث و استدلال و سؤال كردن دهند. هیچ ارزش و اعتقاد و اصولی را قبل از آن كه زمینه لازم عاطفی و روانی آن برای كودک فراهم آید و یا خود به آن متمایل شده باشند، نباید به وی تحمیل كرد.(2)

امام خمینی(ره) با اینكه نسبت به انجام تكالیف شرعی فرزندانش بسیار مقید بودند، اما از ایجاد تلخی در جان كودك پرهیز داشتند. یكی از فرزندان امام می گوید: "زمانی همسرم از روی عادت خانوادگی، صبح ها دخترم را از خواب شیرین بیدار می كردند كه نماز بخواند. امام كه در جریان قرار گرفتند، پیغام فرستادند كه شیرینی اسلام را به مذاق بچه تلخ نكن و چقدر این حرف به جا بود و تأثیر عمیقی بر روحیه دخترم گذاشت، به طوری كه بعد از آن خودش سفارش می كرد كه برای نماز صبح حتماً بیدارش كنیم".

یكی دیگر از فرزندان می گوید: "یک بار از آقا سؤال كردم كه: آیا اجازه دارم فرزندم را برای نماز صبح بیدار كنم، فرمودند: خواب را بر بچه تلخ نكن".(3)

 

 

5. هنگامی که کودک هنوز به سن تکلیف نرسیده است و قصد دارید که او را برای نماز خواندن ترغیب کنید ، لازم نیست در ابتدا نماز صبح را در وقتش بخواند بلکه می توانید وقتی مثلا ساعت 7 یا 8 از خواب بیدار شد او را تشویق کنید که نماز صبحش را بخواند. بعد به مرور ساعت خواندن نماز را به وقت ادای نماز صبح نزدیک کنید.

 

6. خیلی بهتر است که قبل از این که بخواهیم فرزندمان را برای نماز صبح بیدار کنیم ، شوق و لذت نماز خواندن را در او به وجود آوریم به گونه ای که نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا را بخواند ، بعد از او بخواهیم که نماز صبح هم بخواند.

7. شرایط خواندن نماز صبح را برایش فراهم کنیم. به عنوان مثال اگر فرزندان شب زود بخوابند مسلما صبح ها زودتر بیدار خواهند شد و خواندن نماز صبح برای آنان راحت تر است.

8. برای انتقال مفاهیم دینی از جمله نماز استفاده از قصه و داستان های آموزنده می تواند سودمند باشد.

 

پی نوشت ها :

1. نهج البلاغه، قصار 184، فیض الاسلام.

2. رضا فرهادیان، آن چه درباره كودكان و نوجوانان باید بدانیم، ص 93 ـ 87، با تلخیص.

3. مجموعه مقالات، كنگره بررسی اندیشه و آثار تربیتی حضرت امام خمینی، ص 391.

 

---

 

منبع: پرسمان قرآن  

تبیان

 

 

منبع: حوزه

مطلب بسیار خوب و آموزنده ای است .

 

 

با دلیل و منطق ار کاری شود زیبا متین

بی گمان بـــر جا بماند عشق آرد نازنین

هر چه اجباراست برعکس است جواب

رهنمــــا با دل بیارد بهـــر فردایت یقین

فی البداهه: منصور مقدم 5/11/1395

👈یادمون باشہ

شیطان هیچوقت نمیگہ نمازو نخون❗️

اول میگہ چہ عیبے داره نمازتو دیرتر بخونے⁉

بعدش میگہ نماز فقط وسیله ست؛
مهم اینہ دلت پاڪ باشہ😳

🍃مواظب باشیم ..

#حی_علے_الصلاة

 

شبها اگر زود بخوابند وغذای سبک بخورند وبا مهربانی بیدارمیشوند ضمنا باید از فوائد نماز مخصوثا نماز صبح براشون بگوییم

مراعات موارد زير مى‏تواند در قضا نشدن نماز صبح مؤثر باشد: 1- زود خوابيدن شب‏ها 2- خواندن سه آيه آخر سوره كهف جهت بيدار شدن در ساعت معين 3- نخوابيدن با شكم پر 4- با وضو خوابيدن 5- ترك معصيت 6- علاوه بر موارد فوق، تنظيم چرخه خواب نقش مؤثرى در عملكرد كار روزانه انسان و به موقع بيدار شدن دارد. معمولا دو نوع چرخه خواب وجود دارد. يك نوع چرخه خواب بدين صورت است كه افراد تا ديرهنگام بيدار هستند در عوض صبح ها دير از خواب بيدار مى شوند و بخشى از روز را نيز خواب هستند. معمولا افرادى كه داراى شغل آزاد هستند بيشتر اين نوع چرخه خواب را دارند. نوع ديگر افرادى هستند كه شبها زود مى خوابند و صبح نيز زود از خواب بيدار مى شوند معمولا افراد ادارى كه صبح ها بايد سر ساعت به اداره بروند اينگونه هستند و از چرخه نوع دوم بيشتر تبعيت مى كنند. افرادى هم هستند كه چرخه خواب منظمى ندارند و دائما وقت خواب و بيدارى آنها متغير است.

گاهى زود مى خوابند و دير هم بلند مى شوند و يا بالعكس. اين افراد معمولا دچار اختلال خواب هستند يا به تدريج دچار اختلال خواب مى شوند. گرچه دو نوع اول موجب اختلال خواب نمى شود، اما آنچه با فرهنگ دينى ما سازگارتر و مناسب تر است اين است كه ما كارهاى خودمان را بگونه اى تنظيم كنيم كه شب ها زودتر بخوابيم و صبح ها نيز حداقل يك ساعت مانده به طلوع آفتاب بيدار شويم. اگر بتوانيم قبل از اذان صبح بيدار شويم خيلى مطلوب تر است. در هر حال خواب به اندازه و كافى براى ترميم انرژى هاى از دست رفته و آمادگى براى فعاليت هاى مجدد روز بعد ضرورى است و راهى وجود ندارد جز تنظيم يك برنامه دقيق و رعايت راهكارهائى كه در بالا به آنها اشاره شد.

گروه بیان معنوی تلگرام

توجه شما به نماز و تربیت دینی فرزندانتان قابل تقدیر و ستایش است.

نماز خواندن کودک از جمله نماز صبح که سختی خاصی برای کودکان دارد قسمتی از تربیت دینی کودکان است.
تربيت دينی بايد از ابتدای تولد و چه بسا بنا به گفته بزرگان از قبل از تولد آغاز گردد، از اين رو گفته شده والدين به هنگام تولد، به گوش راست كودك، اذان و به گوش چپ او اقامه گويند تا به محض تولد، زندگی خود را با نام خدا و ياد پيامبر و توجه به دين آغاز كند و تا آخر عمر معتقد به خدا باشد.
آموزش دين از سه سالگی آغاز می ‌گردد. تا هفت سالگي به سادگي آموزش برگزار می ‌شود. اما در مرحله اطاعت (از هفت سالگي به بعد) به صورت جدی آموزش دين بايد انجام گيرد.

در آموزش دینی بهتر است به نکات زیر توجه شود :

1. والدین بعضي اوقات هدايا و جوايزي به خاطر انجام عبادات به فرزندان خود بدهند تا آنان از انجام عبادات خاطراتي خوش داشته باشند.
2. فرزند بيش از آن كه بشنود مي‌بيند. بنابراين توجه والدين به نماز و قرآن خواه ناخواه در فرزند تأثير مي‌گذارد و آنان را به نماز و قرآن سوق مي‌دهد.
3. بردن كودك به مجالس دعا و قرآن و حضور در مسجد و اماكن مذهبي و شركت در نماز جمعه و جماعت، عامل ديگر در جذب فرزندان به نماز و عبادت است.
4. گرايش كودك به پذيرش ارزش ها و يا دستورهاي ديني تنها در سايه احساس شخصيت و ارزشمندي خويش تحقق مي يابد. بنابراين كودكان نقش تعيين كننده اي دارند . والدين و معلمان در موقعيت هاي مناسب تنها زمينه ساز و هدايتگرند. متأسفانه گاهي اوقات والدين و مربيان مي كوشند مسائل ديني را در فرصتي كوتاه از طريق گفتاري مستقيم و با پند و اندرز و تذكرات مكرر، به كودكان منتقل و يا تحميل كنند، در حالي كه كودكان خود بايد ارزش ها را دارا شوند، دلايل آن را بپذيرند و با ميل آن را در صحنه عمل به كار گيرند، نه اين كه قواعد را به آن ها ديكته كرده و به اجبار بقبولانيم.
امام علي(علیه السلام ) مي فرمايد: "فإنّ القلب إذا اكره عمي؛ اگر دل به كاری مجبور گردد، كور می شود".(1)
از اين رو چه بسا فرزندان در خانه پدر و مادر كه سلطه و اقتدار را ملاحظه مي كنند، نماز مي خوانند، ولي با تغيير موقعيت، آن را ترك مي كنند، چون ارزش هاي ديني براي آنان دروني نشده است.
والدين بايد در تعامل گروهي با احترام دو سويه، به تبادل اطلاعات و احساسات بپردازند . فضاي دوستي را فراهم نموده و به آن ها فرصت و اجازه بحث و استدلال و سؤال كردن دهند. هيچ ارزش و اعتقاد و اصولي را قبل از آن كه زمينه لازم عاطفي و رواني آن براي كودك فراهم آيد و يا خود به آن متمايل شده باشند، نبايد به وي تحميل كرد.(2)

امام خميني(ره) با اينكه نسبت به انجام تكاليف شرعي فرزندانش بسيار مقيد بودند، اما از ايجاد تلخي در جان كودك پرهيز داشتند. يكي از فرزندان امام مي گويد: "زماني همسرم از روي عادت خانوادگي، صبح ها دخترم را از خواب شيرين بيدار مي كردند كه نماز بخواند. امام كه در جريان قرار گرفتند، پيغام فرستادند كه شيريني اسلام را به مذاق بچه تلخ نكن و چقدر اين حرف به جا بود و تأثير عميقي بر روحيه دخترم گذاشت، به طوري كه بعد از آن خودش سفارش مي كرد كه براي نماز صبح حتماً بيدارش كنيم".

يكي ديگر از فرزندان مي گويد: "يك بار از آقا سؤال كردم كه: آيا اجازه دارم فرزندم را براي نماز صبح بيدار كنم، فرمودند: خواب را بر بچه تلخ نكن".(3)

5. هنگامی که کودک هنوز به سن تکلیف نرسیده است و قصد دارید که او را برای نماز خواندن ترغیب کنید ، لازم نیست در ابتدا نماز صبح را در وقتش بخواند بلکه می توانید وقتی مثلا ساعت 7 یا 8 از خواب بیدار شد او را تشویق کنید که نماز صبحش را بخواند. بعد به مرور ساعت خواندن نماز را به وقت ادای نماز صبح نزدیک کنید.
6. خیلی بهتر است که قبل از این که بخواهیم فرزندمان را برای نماز صبح بیدار کنیم ، شوق و لذت نماز خواندن را در او به وجود آوریم به گونه ای که نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا را بخواند ، بعد از او بخواهیم که نماز صبح هم بخواند.
7. شرایط خواندن نماز صبح را برایش فراهم کنیم. به عنوان مثال اگر فرزندان شب زود بخوابند مسلما صبح ها زودتر بیدار خواهند شد و خواندن نماز صبح برای آنان راحت تر است.
8. برای انتقال مفاهیم دینی از جمله نماز استفاده از قصه و داستان های آموزنده می تواند سودمند باشد.

چگونه فرزندانمان را برای نماز صبح بیدار کنیم؟

چرا کودکان و نوجوانان برای ادای فریضه نمازصبح برنمی خیزند یا به سختی و با غرولند و پرخاشگری برمی خیزند؟ کم نیستند کودکان و نوجوانانی که نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را -باوجود تعداد بیشتر رکعات- می خوانند اما از خواندن نماز صبح اکراه دارند. حقیقت این است که خواب صبحگاهی شیرین و دلچسب است و به قول صائب:
آدمی پیرچو شد حرص جوان می گردد
خواب در وقت سحرگاه گران می گردد
اما تنها دلیل برنخاستن برای نماز همین نیست. بسیار اتفاق افتاده است که برای برنامه ای دلچسب و موردعلاقه، فرزندان توصیه می کنند صبح زود ما را بیدار کنید یا خود تمهیداتی برای بیدار شدن می اندیشند.
پس باید دید علل و عوامل سهل انگاری یا بی رغبتی نسبت به نماز صبح چیست؟
● چرا گاهی فرزندانمان نماز نمی خوانند؟
پیش از پرداختن به این پرسش که چگونه فرزندانمان را به برپایی نماز صبح دعوت کنیم، باید بپرسیم چرا، گاه فرزندان نماز نمی خوانند؟ علل و عواملی چند در این بازدارندگی یا سهل انگاری و بی رغبتی مؤثرند:
۱) عوامل و علل اعتقادی
وقتی کودک و نوجوان فاقد باور عمیق و ریشه دار نسبت به خدا و معاد باشد نه پشتوانه ای از عشق دارد تا او را برانگیزد و نه انگیزه اش چون خوف و هراس از بازخواست اخروی تا او را به ادای تکلیف دینی وادارد. آن که صبحگاهان با وجود همه جاذبه های خواب، بستر را رها می کند و به نماز می ایستد یا از سر عشق و شیفتگی و معرفت به پروردگار است یا لااقل ترس از مجازات و آن که روشنی یقین در دل ندارد شوق برپایی نماز نخواهد داشت.
۲) نمادها و نمودهای نامطلوب دینداران
کودکان و نوجوانان کنجکاوانه و دقیق زندگی ما را می کاوند، اگر ما به نمازشان بخوانیم و آنها ما را به عنوان نمازگزار در ارتکاب گناه و ناشایسته بی پروا ببینند میان «نماز» و «رفتار» به جست وجوی رابطه می پردازند و احیاناً چنین داوری و نتیجه گیری می کنند که نمازگزاران چنین اند. همین کافی است که نماز را متهم کنند و از آن گریز و پرهیز پیدا کنند.
۳) رفتارهای گناه آلود و ناروا
اگر نماز از فحشا و منکر بازمی دارد، فحشا و منکر نیز می تواند بازدارنده از نماز باشد! وقتی فضای زندگی ما از دروغ، فریب، حرام خواری، غیبت و حرمت شکنی تباه و سیاه شود، بازتاب آن نه تنها در نماز ما که در نماز و کنش های دینی فرزندانمان محسوس و مشهود است. نه خود گناه کنیم و نه فضایی لغزاننده و گناه زا برای فرزندانمان فراهم کنیم. رهاورد چنین فضای مهذبی اقبال فرزندان به نماز خواهد بود.
هنگام نشاط، بهترین فرصت برای عبادت
۴) جزر و مدها و زیر و بم های درونی
روح انسان دستخوش دگرگونی های دائمی است. عناصر و عوامل گوناگونی در جان انسان آشوب می آفرینند. در هنگام اقبال و نشاط بهترین فرصت برای دعوت به عبادت حتی عبور از مرز «فرائض» به نوافل است و در هنگام بی نشاطی یا ادبار، خط قرمز ورود به حوزه نوافل و درنگ و توقف در قلمرو فرائض. شناخت این جزر و مدها و ایجاد ارتباط سنجیده در آن موقعیت، در رفتارها، موضع گیری ها و نگرش های آینده فرد بسیارمؤثر است.
والدین از نماز استفاده ابزاری نکنند
۵) انتظار و تلقی ناروا از نماز
وقتی جایگاه نماز درست تحلیل و تبیین نشود ممکن است بعد از مدتی نماز کنار گذاشته شود یا منظم برپا نشود که این نیز به حذف نماز می انجامد.
گاه از نوجوان می پرسیم چرا نماز نمی خوانی؟ و پاسخ این است که هرچه از خدا خواستم که به فلان خواسته و آرزویم برسم، نرسیدم و دیگر نماز نمی خوانم، یا مدتی نماز خواندم و دیدم مشکلم حل نشد یا به خواسته ام نرسیدم، دیگر نمی خوانم! استفاده ابزاری از نماز، القای خانواده ها که اگر نماز بخوانی، در امتحان قبول می شوی و نماز را درحد مشکل گشای مسائل عادی زندگی -حتی گاه خواسته های نامعقول- تلقی کردن، آفت و آسیب بزرگ برای نماز خواندن است .
مشهور آن است که در فصل امتحان، نماز خواندن دانش آموزان رایج تر می شود و پس ازامتحان- به خصوص اگر با ناکامی مواجه شوند- تعطیل می شود!

در آموزش دینی بهتر است به نکات زیر توجه شود :

والدین بعضي اوقات هدايا و جوايزي به خاطر انجام عبادات به فرزندان خود بدهند تا آنان از انجام عبادات خاطراتي خوش داشته باشند.
 فرزند بيش از آن كه بشنود مي‌بيند. بنابراين توجه والدين به نماز و قرآن خواه ناخواه در فرزند تأثير مي‌گذارد و آنان را به نماز و قرآن سوق مي‌دهد.
 بردن كودك به مجالس دعا و قرآن و حضور در مسجد و اماكن مذهبي و شركت در نماز جمعه و جماعت، عامل ديگر در جذب فرزندان به نماز و عبادت است.
 گرايش كودك به پذيرش ارزش ها و يا دستورهاي ديني تنها در سايه احساس شخصيت و ارزشمندي خويش تحقق مي يابد. بنابراين كودكان نقش تعيين كننده اي دارند . والدين و معلمان در موقعيت هاي مناسب تنها زمينه ساز و هدايتگرند. متأسفانه گاهي اوقات والدين و مربيان مي كوشند مسائل ديني را در فرصتي كوتاه از طريق گفتاري مستقيم و با پند و اندرز و تذكرات مكرر، به كودكان منتقل و يا تحميل كنند، در حالي كه كودكان خود بايد ارزش ها را دارا شوند، دلايل آن را بپذيرند و با ميل آن را در صحنه عمل به كار گيرند، نه اين كه قواعد را به آن ها ديكته كرده و به اجبار بقبولانيم.

امام عليعلیه السلام مي فرمايد:

فإنّ القلب إذا اكره عمي

اگر دل به كاری مجبور گردد، كور می شود.

خیلی مطالب خوبی بود. من خودم دوست دارم کسی بیدارم نکنه و خودم بیدار شم.

به راستی که باید از ابتدا و کودکی مبانی دینی را به کودکان آموخت تا با روح و جانشان یکی شود.

 نماز خوب خواندن، خیلی ساده است!

#نماز_خوب #ساده #نماز_عاشقانه #نماز_مودبانه #اولین_قدم

💠 گفتیم نماز قبل از هر چیز اطاعت فرمان خداوند است و قدم اول برای اینکه از خداوند اطاعت و فرمان‌بری داشته باشیم این است که عظمت خداوند در دل ما جای بگیرد. حالا چکار کنیم که عظمت خداوند در قلب ما بنشیند؟ راهش «رعایت ادب در مقابل خداوند» است و اولین جایی که باید ادب را در مقابل خداوند رعایت کنیم سر نماز است. در واقع نماز رعایت ادب در پیشگاه پروردگار عالم است، کما اینکه ادب اولین امری است که یک عبد در مواجهه با مولا باید تمرین کند و فرا بگیرد. لذا امام زین‌العابدین(ع) لزوم رعایت ادب در نماز را این‌گونه بیان می‌فرماید: «حقّ نماز این است که بدانی، نماز وارد شدن بر خداوند متعال است و تو در نماز، در پیشگاه خداوند ایستاده‌ای، پس وقتی این را دانستی، باید همچون بنده‌ای ذلیل و حقیر، راغب و راهب، امیدوار و بیمناک، بینوا و باتضرع باشی، و به احترام کسی که در مقابلش ایستاده‌ای با آرامش و وقار بایستی.»

💠  نماز خوب خواندن، خیلی ساده است. مدتی سعی کن سر نماز رعایت ادب کنی، به تدریج خواهی دید که خدا چه عشقی از خودش به دل تو خواهد انداخت. مدتی در بارگاه ربوبی ادب را رعایت کن، خدا کم‌کم معرفتی به تو عنایت خواهد کرد که قابل وصف نیست. فعلاً مؤدبانه نماز خواندن را یاد بگیر، تا انشاءالله توفیق نماز خواندن عارفانه و عاشقانه را هم پیدا کنی.

💠 اینکه انسان از خشیت الهی رنگ چهره‌اش درِ خانه خدا بپرد، کار ساده‌ای نیست. از بس با خدا فاصله داریم، خیلی که هنر کنیم، فقط گاهی دلمان برای او تنگ می‌شود. خشیت داشتن، کار عارفان نسبت به حضرت حق است و انسان وقتی نماز امیرالمؤمنین(ع) را در نظر می‌گیرد، دیگر از خودش ناامید می‌شود که نماز عاشقانه بخواند. ما برای اینکه نماز خوب خواندن را شروع کنیم و یاد بگیریم، باید جلوی پای خودمان را نگاه کنیم و ببینیم ما چقدر می‌توانیم قدم برداریم، و البته هر از گاهی به قله‌ها نگاه کنیم.

💠 ما اگر بخواهیم در نمازمان یک قدم به جلو برداریم، قدم اول نماز مؤدبانه است. نماز مؤدبانه خواندن یعنی چه؟ یعنی موقع نماز بگویی: «خدایا، اگر من حال دارم یا ندارم، اگر عشق به تو دارم یا ندارم، اگر از تو می‌ترسم یا نمی‌ترسم، اگر زورم می‌آید نماز بخوانم یا زورم نمی‌آید، به هر حال من باید ادب را رعایت کنم.»

💠 نماز، ذلیل شدن درِ خانه خداوند متعال است. در مراحل ابتدایی، نباید گفت نماز عشق‌بازی با خداست، برای ما زود است. می‌ترسم یک‌وقت حال عشق‌بازی با خدا را نداشته باشی و به نماز بی‌احترامی کنی. در حالی که نماز، ادبش خیلی مهم است.

💠 نماز در درجۀ اول عشق‌بازی نیست، بلکه رعایت کردن ادب است. ا

/ علیرضا پناهیان/ ص89

 

 

خیلی خوب بود نکات مورد توجهی بود

براى تشویق بچه ها به نماز راه هایى به نظر مى رسد:
1- اهمیت دادن والدین به نماز در خانه. نماز را در اوّل وقت بخوانند. با وقار بخوانند، با لباس پاکیزه نماز را ادا کنند. و ... ؛
2- وقتى بچه ها به سنى رسیدند که مزاحمت براى نمازگزاران فراهم نمى کنند، آنان را به مسجد ببرند.
3- آثار و فواید نماز براى کودکان بیان شود، مثل این که نماز محبت و دوستی خدا را برای انسان می آورد. نماز انسان را خوش بخت مى کند. آرامش روح می دهد ، چون یاد خدا است و یاد خدا دل ها را آرام مى کند.
4- افراد مؤمن و موفق نمازگزار براى بچه ها معرفى شوند مانند قاریان و حافظان قرآن.
5- بر آوردن خواسته هاى مورد علاقة بچه ها - مثلا‍ً گفته شود اگر نماز بخوانى فلان چیزى که دوست داری، برایت مى خرم.
6- دوست شدن بچه ها با همسالان نماز خوان.
7- ضمن تأدیب و تربیت بچه ها در زمان خود ، لازم است که والدین با بچه ها دوست شده و برخورد محبت آمیز با آنان داشته باشند ؛ به گونه اى که آن ها والدین و بزرگ تر هاى خانواده را خیرخواه خود بدانند تا وقتى به آن ها گفته شد نماز بخوانید، بپذیرید که به کار خوبى دعوت مى شوند.