♠♠♠ تازه های مکانهای تفریحی ايران ♠♠♠

  

غار نباتی در60  کیلومتری شمال غربی شهرستان تفت واقع شده است

 

غار نباتی در 60 کیلومتری شمال غربی شهرستان تفت در حوالی روستای تاریخی و زیبای «ندوشن» از توابع بخش خضرآباد شهرستان صدوق (اشکذر) واقع شده است. در این غار ستون ‌های زیبا و بارگاه‌ های طبیعی ایجاد شده از استالاگمیت و استالاکتیت و همچنین بلورهای گل کلمی در دالان‌های مختلف آن، فضاهای جالب و بدیعی پدید آورده ‌اند.

قندیل های نبات مانند غار نباتی آن را به غاری زیبا در استان یزد تبدیل کرده است.  غار نباتی دارای دو دهانه است بدین نحو که در کنار دهانه اصلی آن که نیازمند یک فرود سه متری است دهانه دیگری به صورت مصنوعی ایجاد گردیده که دیگر نیازی به فرود ندارد.

بعد از ورود به درون غار و پشت سر گذاشتن سراشیبی پیش رو به یک سه راهی می رسیم. مسیر سمت چپ با شیبی تند به چشمه آب قابل شربی در عمق 19 متری غار منتهی می شود. مسیر سمت راست نیز با شیبی به سمت پایین به یک تالار منتهی می شود. مسیر روبه رو مسیر اصلی غار است که با دور زدن یک استلاگمیت به تالار اول غار می رسد.

 

در این تالار دو راه موجود است راه سمت راست حفره هایی است که به دهلیزی که در بالای تالار دوم قرار گرفته منتهی می شود و مسیر سمت راست سوراخ کوچکی است که می بایست به صورت نشسته از آن وارد تالار دوم شد. در این تالار نیز دو راه پیش روی داریم؛ مسیر سمت راست دهلیزی است که در دو طرف خود به دو اتاقک زیبا ختم می شود و مسیر سمت چپ با شیبی تند وارد تالار سوم که آخرین تالار غار است و با قطعه سنگی بزرگ به دو قسمت تقسیم شده است می شود. در این غار نخ کشی ضروری نیست ولی انجام آن اطمینان خاطری برای بازگشت است. در مجموع غار نباتی ندوشن در عین زیبایی غار بزرگ و دشواری نیست.

  

در غار نباتی، ستون ‌های زیبا و بارگاه‌ های طبیعی ایجاد شده است

 
 غار شگفت‌ انگیز نباتی با بلورهای نبات مانند و سفید رنگ، عروس غارهای استان یزد است كه هنوز صدای چكه‌ های آب را می ‌توان در آن شنید و جزو غارهای فعال شناخته می ‌شود كه در آن غارزایی و رسوب‌ گذاری با سرعتی بسیار كم در حال تداوم است.

به اعتقاد کارشناسان، وجود رطوبت داخل غار، چکیدن آب از قندیل‌ ها، ترمیم قندیل ‌های شکسته شده و وجود مواد آهکی داخل غار از نشانه‌ های فعالیت غار نباتی یزد است.

پیشنهاد ویژه
چگونگی دسترسی به غار :از دو استان مختلف می توان به این غار دسترسی پیدا کرد که هر دوی این مسیر ها به ندوشن ختم می شوند.

 

1. استان یزد , میبد , ندوشن. که تمام مسیر آسفالت است.

2. استان اصفهان , اصفهان , اژیه , ورزنه , سورک و ندوشن.

 

در این مسیر که از کنار باتلاق گاوخونی عبور می کند از ورزنه تا سورک تقریبا 70 کیلومتر جاده خاکی است که البته برای ماشین های سواری نیز قابل تردد است و در مجموع از روستای ورزنه تا ندوشن 110 کیلومتر است. 

  

 غار شگفت‌ انگیز  نباتی، با بلورهای نبات مانند و سفید رنگ، عروس غارهای استان یزد است

بعد از رسیدن به ندوشن باید به سمت جنوب ندوشن طی طریق کرد, تا به روستای صدر آباد رسید , 8.6 کیلومتر بعد از روستای صدر آباد در همین جاده به بند خاکی صدر آباد میرسیم , 1.3 کیلومتر بعد از بند در سمت راست جاده ی خاکی که قابل تردد برای انواع سواری است قرار دارد که پس از طی 6.1 کیلومتر در این جاده ( بدین نحو که در مسیر, اول به آغل گوسفندان و سپس به مجموعه ی کوچکی از درختان بر می خوریم که بلافاصله بعد از آن به دو دوراهی می رسیم که در اولی سمت راست و در دومی سمت چپ را انتخاب می کنیم و جاده را در مسیری کوهستانی ادامه می دهیم ) به پای کوهی که غار در بالای آن قرار گرفته است می رسیم و با تقریبا نیم ساعت کوه پیمایی می توان به دهانه ی غار که 148 متر بالاتر از نقطه ی شروع کوه پیمایی است رسید. البته پیدا کردن دهانه ی غار بدونه بلد و یا GPS دشوار است.

      قندیل های نبات مانند غار نباتی، آن را به غاری زیبا در استان یزد تبدیل کرده است

   

غار نباتی، جزو غارهای فعال شناخته می ‌شود كه در آن غارزایی و رسوب‌ گذاری در حال تداوم است

    

 

منبع:makanbin.com



دور دنیا با یک کلیک

• چشمه ی غربال بیز یکی از دیدنی های استان یزد
• نوروز 95 کجا بریم سفر؟
• آب انبار شش بادگیر یزد
• سفر به شهر تاریخی یزد
• زندان اسکندر مقدونی یا مدرسه‌ای کهن؟عکس
• اولین کولر تاریخ در ایران

 كیش مهم‌ترین جزیره گردشگری و تجاری ایران است كه سالانه گردشگران بسیاری از داخل و خارج ایران را به خود جذب می‌كند. در دوره هخامنشی‌ها کیش به مركز صید مروارید در منطقه بین‌النهرین و حتی هندوستان تبدیل شد‌.
 
وجود مروارید موجب شد كه این جزیره باستانی در عهد هخامنشی‌ها میزبان كشتی‌های تجاری و بازرگانان شود.  یونانی‌ها در وصف كیش بیش از دیگر سیاحان نوشته اند. یكی از آنها نیارخوس دریاسالار یونانی بود كه در سال 325 قبل از میلاد مسیح به فرمان اسکندر مقدونی مامور به سفرهای اكتشافی شد تا جهانگشایی اسكندر را تكمیل كند. او در خصوص سفر اكتشافی خود در دریای عمان و خلیج فارس در قرن چهارم پیش از میلاد، نوشته است كه به جزیره كیش رسید.
 
آریان یكی دیگر از تاریخ نویس‌های یونانی است كه نام كامتینا را برای كیش انتخاب كرد. او معتقد بود، هنگامی‌كه نیارخوس مامور سفرهای اكتشافی اسكندر مقدونی به كیش رسید، این جزیره زیبا و تاریخی به دو الهه یونانی به نام‌های ونوس و مرکور اختصاص داشت. اهمیت جزیره كیش در طول تاریخ به اندازه‌ای بود كه حتی دردوره‌ای از تاریخ ایران، حاكم خلیج فارس در عصر اتابكان فارس این جزیره را سكونتگاه اصلی خود قرار داد. در عصر مغولان نیز كیش اهمیت تجاری خود را در كنار بغداد، شیراز، بحرین و هندوستان حفظ كرد. 

 كیش مهم‌ترین جزیره گردشگری و تجاری ایران است

  
برپا ماندن شهر باستانی حریره كیش در همان دوران، شاهدی بر این مدعاست. اهمیت مروارید كیش چنان بود كه این پدیده طبیعی برگردن همسر‌امپراتور چین آویخته شد و ماركوپولو در خاطرات سفر خود با مشاهده این گردنبند از ارمغان كیش سخن گفت. آرامش كیش از همان عهد باستان پابرجا ماند تا آنكه پرتغالی‌ها كشتی‌های جنگی خود را به طمع در دست گرفتن بازارهای هندوستان، عربستان و ایران به اقیانوس هند فرستادند و به كیش رسیدند.
 
آن‌ها تا زمان حكومت صفویه نیز در كیش ماندند. با بیرون راندن پرتغالی‌ها توسط دلیران جنوب ایران، كیش به حیات بومی‌خود ادامه داد تا آنكه در سال 1371 این جزیره نام مروارید خلیج فارس را به خود گرفت از 20 سال پیش تاكنون كیش پرشتاب در مسیر جذب گردشگر حركت كرد  تا اینكه به مقصد منحصر به فرد گردشگری در مناطق آزاد ایران بدل شد و توانست در كنار اصفهان و شیراز پرچم گردشگری ایران را بالا نگاه دارد.

ساحل نقره‌ای و هوای پاك
كیش را مروارید خلیج فارس خوانده‌اند. این نام تنها یك شعار برای این جزیره زیبای جنوبی ایران نیست. كیش را از آن جهت مروارید خلیج فارس نامیده‌اند كه شن‌های سواحل این جزیره جنوبی با مرجان‌های دریایی در هم آمیخت و در سراسر كرانه‌های این جزیره در تابش خورشید همچون نگین شروع به درخشیدن كرد. آب و هوای كیش در چهارفصل ایران مختص به این جزیره است، به گونه‌ای در طول سال ساحل نقره‌ای و آسمان آبی و آفتاب درخشانش در آب‌های نیلی رنگ خلیج فارس هوای پاک و آرامش منحصر به فردی را بر این جزیره حاكم كرده است.
 
جزیره كیش با برخورداری از پیشینه باستانی شگفتی‌های طبیعی خاص خود را نیز دارد. سواحل مرجانی و آب‌های شفاف این جزیره چنان فضایی ایجاد كرده كه هر گردشگری را شیفته بازدید از آن می‌كند. در وصف پاكی و تمیزی این جزیره همین بس كه آب‌های این جزیره همچون شیشه، زیبایی‌ها و مرجان‌های كف دریا را تا دوردست‌ها نمایان می‌كند. در وصف دیدنی‌های پرشمار جزیره كیش باید به پارك ساحلى مرجان، اسکله تفریحی و پارك دلفین‌ها اشاره كرد.
 
باغ پرندگان كیش نیز در نوع خود بی‌نظیر است و گونه‌های بسیار از پرندگان جهان در این پارك كه سقف آن با تورهای نامرئی پوشانده شده است، زیست می‌كنند. اگرعلاقه‌مند به رانندگی باشید جاده كرانه فرصت خوبی را برای گشت و گذار به دور این جزیره مرجانی فراهم كرده است. حتی اگرهم علاقه‌ای به راندن در جاده‌های خلوت كیش را نداشته باشید می‌توانید با دوچرخه در پیست‌ مخصوص 51كیلومتری دوچرخه سواری كیش برانید و از هوای پاك و سكوت و زیبایی آن بهره‌مند شوید.  

جزیره کیش، سالانه گردشگران بسیاری از داخل و خارج ایران را به خود جذب می‌كند

 
یك بسته تفریحی

كشتی یونانی
تماشای کشتی یونانی در غروب ساحل از دیگر جاذبه‌های گردشگری شناخته شده در جزیره كیش است. این كشتی اگرچه تاریخی نیست، ولی چنان تصاویر زیبایی از غروب كیش خلق كرده كه به تدریج به محلی برای تجمع گردشگران تبدیل شد. سال ۱۳۴۵بود كه بومیان جزیره كیش ناگهان با كشتی بزرگی مواجه شدند كه در نزدیكی روستای باغو به گل نشسته بود.گفته‌می‌شود كه شاید این كشتی به دلیل مه‌آلود بودن هوا و نبود فانوس دریایی در ساحل كیش به گل نشسته باشد. این كشتی در سال 1322 درست هنگامی‌كه ایران درگیر كودتا بود در بندر گلاسكوی اسكاتلند ساخته شد و هنگامی‌كه به گل نشست در اختیار یونانی‌ها بود و از آن جهت آن را كشتی یونانی لقب داده‌اند.
 
برای بازدید از این كشتی مسئولان مناطق آزاد كیش اقدام به احداث پارك ساحلی كشتی یونانی به مساحت ۶۰ هزار متر مربع و ایجاد آمفی‌تئاتر، كافه تریا، رستوران ایرانی و لبنانی، غرفه‌های فروش تنقلات، ایستگاه‌های كرایه اسكیت، دوچرخه و فروش محصولات ورزشی در محیط پیرامون به گل نشستن كشتی یونانی كردند و بدین ترتیب جاذبه‌ای جدید برای گردشگران ایجاد شد.  

تماشای کشتی یونانی در غروب ساحل از دیگر جاذبه‌های گردشگری شناخته شده در جزیره كیش است

 

ورزش‌های آبی
كیش از سال‌ها پیش مركز ورزش‌های آبی ایران نیز بود. غواصی مهم‌ترین شاخه از ورزش‌های آبی است كه از سال‌ها پیش در كیش دایر و حتی مدارس آموزشی نیز برای آن راه‌اندازی شد. شگفتی‌های زیر آب در جزیره كیش به اندازه‌ای است كه گردشگران در آرزوی غواصی در این جزیره در فصول مختلف سال به كیش می‌روند تا دنیای شفاف زیر آب و مرجان‌های رنگارنگ و آبزیان شگفت‌انگیز این جزیره را از نزدیك مشاهده كنند و لذت ببرند. 

غواصی مهم‌ترین شاخه از ورزش‌های آبی است كه از سال‌ها پیش در كیش دایر شده است

 

اسكله تفریحی
 اسكله تفریحی مجموعه‌ای است كه‌امكانات تفریحی از قبیل جت اسكی، قایق‌های پدالی (با ظرفیت چهارنفر)، قایق‌های ماهیگیری، قایق‌های پارویی، سه چرخه‌های آبی،‌امكانات غواصی و قایق‌های كف شیشه‌ای كه گردشكران از آن برای تماشای دنیای شگفت‌انگیز آبزیان زیبای خلیج فارس استفاده می‌كنند، در خود جای داده‌است. جدای از مدرسه‌های غواصی ورزش‌های آبی دیگری در كیش وجود دارند كه مورد توجه گردشگران هستند. بهترین نقطه برای ورزش‌های آبی در كیش مجموعه اسكله تفریحی كیش است كه در مجاورت چند مجموعه تفریحی دیگر قرار گرفته است.

در تمامی‌كلوب‌های دریایی و اسكله تفریحی كیش ورزش‌های آبی و تفریحی همچون جت اسكی، چترهای پاراسل، بانانا و شاتل، اسكی روی آب،‌ باگی، فلای بورد و اسكوتر دریایی و قایق سواری با قایق‌های بادبانی و تندرو عرضه می‌شود كه نرخ آنها از 12 هزار تا 100 هزار تومان است.  

 اسكله تفریحی کیش، مجموعه‌ای است كه‌امكانات تفریحی از قبیل جت اسكی و قایق‌های پدالی دارد

   
جشنواره‌‌ها
جزیره كیش مركز برپایی جشنواره‌های گوناگونی است. از جشنواره‌‌های موسیقی گرفته تا جشنواره‌های خرید و جشنواره‌های ویژه هر فصل، در این جزیره برنامه ریزی و اجرا می‌شوند . بدین ترتیب بسته سفر به كیش كامل و هیجان‌انگیز خواهد بود. می‌توانید روزها در آب‌های خلیج فارس و مراكز تفریحی ساحلی به تفریح بپردازید و عصر هنگام با گشت‌وگذار در پاساژ‌های این جزیره محصولات متنوعی خریداری كنید.
 
كیش دیگر تنها به پارك مشهور دلفین‌ها و باغ پرندگان مشهور نیست و اینك به نقطه‌ای متمركز از تمامی‌امكانات گردشگری ایران در جنوب كشور تبدیل شده است. از پیست‌های اسكیت روی یخ تا رفتن به اعماق آب‌های نیلگون خلیج فارس و همنشینی با آبزیان متنوع این جزیره و تماشای مرجان‌های رنگارنگ، همه و همه برای گردشگران فراهم است.    

جزیره كیش مركز برپایی جشنواره‌های گوناگونی است

 
امكانات جزیره
به غیر ازمراكز تفریحی كه به آنها اشاره شد، مجموعه‌های ورزشی بسیاری نیز در كیش راه‌اندازی شده كه خدمات سواركاری، تنیس، تیراندازی با كمان، اسكیت و اسكواش، فوتبال و ورزش‌های رزمی‌را به گردشگران و علاقه‌مندان عرضه می‌كنند. به شنا هم كه علاقه‌مند باشید علاوه بر استفاده از خدمات استخرهای شنا در جزیره می‌توانید سری به مراكز تفكیك‌شده شنا آقایان و بانوان بزنید و در دریای نیلگون خلیج فارس شنا كنید.

سامانه حمل و نقل
كرایه تاكسی در كیش همچنان گران است،‌اما تاكسی‌های زرد رنگ خطی در این جزیره نرخ معقول‌تری دارند. نرخ مینی بوس در این جزیره كمترین نرخ كرایه است و برای رفتن به مسیرهای مختلف با مینی‌بوس‌های جزیره تنها پرداخت 900 تومان كافی است. موسسات زیادی در جزیره كیش وجود دارند كه می‌توانید با مراجعه به آنها به اجاره روزانه خودرو اقدام كنید.

     

كرایه تاكسی در كیش همچنان گران است،‌اما تاكسی‌های زرد رنگ خطی در این جزیره نرخ معقول‌تری دارند

 

  اقامت در 60 هتل
سفر به كیش البته چندان ارزان هم نیست،‌اما نرخ اقامت در این جزیره جنوبی ایران كه‌امكانات گردشگری و تفریح در آن به وفور فراهم است، نسبت به سفرهای خارجی قابل توجه است. جزیره كیش از آن جزیره‌های جنوبی است كه توسعه آن برپایه صنعت گردشگری شكل گرفت و به تدریج تبدیل به نقطه تمركز تاسیسات گردشگری شد.
 
این جزیره‌اما برای گردشگران علاقه‌مند به خرید نیز نقطه خوبی برای پاساژگردی و خریدهای مختلف است. جدای از آن كیش برای علاقه‌مندان به خودرو نیز از آن جهت كه جزیره‌ای آزاد محسوب می‌شود، نقطه مناسبی برای دیدن جدیدترین خودروهای عرضه شده در بازارهای جهانی است كه به تعداد زیاد وارد این جزیره شده اند. جزیره كیش در مساحتی حدود 90 كیلومتر مربع دارای بیش از 60 هتل یك تا پنج ستاره است كه می‌تواند در هر فصل سال اقامتگاه خوبی برای گردشگران باشد.
 
نرخ سفر به كیش با تورهای گردشگری نیز حدود 400 هزار تومان برای پنج روز اقامت در هتل‌های این جزیره در فصل تابستان تعیین شده كه البته ممكن است براساس سلیقه گردشگرانی كه علاقه به سفر با تورهای گردشگری به این جزیره دارند، اندكی كم یا زیاد شود. در هر حال، پیشنهاد ما سفر با تورهای گردشگری به این جزیره زیبا و لذت بردن از تمامی‌جاذبه‌های گردشگری مروارید خلیج فارس است.     

كیش نقطه مناسبی برای دیدن جدیدترین خودروهای عرضه شده در بازارهای جهانی است

 

پارك‌های ساحلی
پارك‌های ساحلی در كیش فراوان وجود دارد و به تناسب میل و علاقه بازدیدكنندگان میزبان گردشگران است. پارك‌های ساحلی مرجان، میرمهنا، سیمرغ، مرد ماهیگیر و پارك شهر این جزیره با وسعت زیاد میزبان گردشگران است و‌امكانات خوبی برای چند ساعت استراحت در كنار آرامش دریای جنوبی ایران دارد. اگر به محیط زیست ایران علاقه دارید تماشای لاك‌پشت‌های دریایی در دهانه غربی جزیره را از دست ندهید. می‌توانید حتی به محله سفین هم بروید و از تماشای باغ بهشت كه نخلستانی تاریخی است بهره مند شوید.     

تعدا د زیادی پارك‌های ساحلی در كیش وجود دارد

 
تابستان‌های خشك و زمستان‌های بهاری
کیش جزیره‌ای گرم و خشک است و آب و  هوای بیابانی دارد. بنابراین تابستان‌های آن طولانی و گرم و زمستان‌ها با آب و هوای مطبوع و ملایم است. كیش جزیره‌ای كم باران و خشك است و به همین دلیل حتی در دوره باستان نیز مردم جزیره نیاز به حفر قنات داشتند. با این حال در فصل زمستان در برخی روزها رگبارهای پراكنده منجر به جاری شدن سیلاب در جزیره می‌شود. در تابستان گاه میزان رطوبت و شرجی هوا در جزیره به صد درصد نیز می‌رسد، در این ماه دمای هوا به بیش از 34 درجه و شرجی آن به 68 درجه می‌رسد. بنابراین بهترین زمان سفر به جزیره کیش ماه‌های دی تا فروردین هستند كه آب و هوای جزیره مطبوع و ملایم است.

مجموعه جنگلی درخت سبز
علاقه‌مند به جنگل هم كه باشید می‌توانید به دره پرتغالی‌ها در كیش و محوطه درخت سبز بروید تا ساعاتی در میان درختان و سبزی جنگل استراحت كنید و از دیدن درخت بزرگ انجیر معابد كیش هم بهره مند شوید. مجموعه درخت سبز كیش درست در مجاورت دو جاذبه گردشگری تاریخی كیش كه شهر باستانی حریره و آب انبار سنتی جزیره است قرار دارد. پس با یك تیر چند نشان بزنید و گشت نیمروزی خود را در جزیره به بازدید از محوطه درخت سبز اختصاص بدهید.   

کیش جزیره‌ای گرم و خشک است و آب و  هوای بیابانی دارد

 
سرزمین آهوان
كیش را به جزیره آهوان نیز می‌شناسند كه تعداد آنها در این جزیره زیبا زیاد است. این جانوران در فاصله بین فرودگاه تا مركز جزیره پراكنده شده اند. می‌توانید آهوان جزیره را در حالی كه در گوشه و كنار جزیره در حال استراحت هستند، مشاهده كنید. تعداد آهوان كیش به اندازه‌ای زیاد است كه مشاهده آنها تبدیل به یكی از جاذبه‌های گردشگری طبیعی این جزیره شده است. آهوان كیش البته زندگی مسالمت آمیزی با ساكنان جزیره دارند و برخی گله‌ها نیز در نزدیكی محل زندگی ساكنان جزیره حضور می‌یابند.     

كیش را به جزیره آهوان نیز می‌شناسند كه تعداد آنها در این جزیره زیبا زیاد است

فصل رونق
جزیره كیش اكنون روزهای جشنواره تابستانه خود را پشت سر می‌گذارد و به همین دلیل نیز نرخ ورود گردشگر به این جزیره زیبا در 15 روز نخست تابستان 17 درصد رشد داشته است. پس اگر این روزها به كیش سفر می‌كنید بدانید كه جمعیت گردشگران داخلی و خارجی این جزیره نیز در فصل تابستان افزایش بیشتری یافته است. ‌‌     

جمعیت گردشگران داخلی و خارجی جزیره  کیش، در فصل تابستان افزایش بیشتری یافته است

 

 آثار تاریخی
قنات 800 ساله
قنات کیش كه اكنون به شهر زیرزمینی كاریز تبدیل شده بیش از ۲۵۰۰ سال قدمت دارد.این قنات آب شیرین قابل شرب ساکنان جزیره را تامین می‌کرد. قنات كیش كه در زمان خود یكی از  شیوه‌های پیشرفته مهندسی آب بود ، 10 هزار متر مربع وسعت دارد. جالب آنكه در این سال‌ها قنات كیش تغییر كاربری یافته و به دلیل وسعت زیاد آن حتی توانسته‌اند داخل این شهر زیرزمینی غرفه‌های فروش صنایع‌دستی، رستوران سنتی و مدرن، موزه، سالن‌آمفی تئاتر، سالن کنفرانس و گالری‌های هنری ایجاد كنند.
 
شهر زیرزمینی و باستانی كیش اكنون در عمق 16 متری زمین قرار دارد و تبدیل به جاذبه گردشگری ایران شده است. در بازدید از این قنات زیرزمینی می‌توانید تصور كنید كه به شهری در عمق دریاها سفر كرده‌اید كه دیواره هایش با صدف و مرجان‌های خلیج فارس برپا شده‌اند. خاك‌های برداشت شده از این قنات حتی جنبه درمانی نیز یافته‌اند و در گل‌درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. شهر زیرزمینی كیش همچنین 15 كیلومتر طول دارد و سه رشته را در خود جای داده است.     

قنات کیش كه اكنون به شهر زیرزمینی كاریز تبدیل شده بیش از ۲۵۰۰ سال قدمت دارد

 

در بافت قدیمی‌كیش می‌توانید به تماشای صیادان بومی‌و همچنین زندگی روستاییان این جزیره بپردازید. در این نگاه كیش یك سرو گردن از دیگر جزیره‌های جنوبی ایران بالاتر است.بنابراین حتی اگر شنا بلد نیستید یا از غواصی هم می‌ترسید می‌توانید ساعاتی مهمان قایق‌های كف شیشه‌ای جزیره كیش شوید تا بدین ترتیب با بهره‌گیری از شفافیت آب‌های این جزیره زیبا به دیدار آبزیان كف دریا بنشینید و لذت قایق سواری را هم تجربه كنید.

در بافت قدیمی‌كیش می‌توانید به تماشای صیادان بومی‌و همچنین زندگی روستاییان این جزیره بپردازید. در این نگاه كیش یك سرو گردن از دیگر جزیره‌های جنوبی ایران بالاتر است.بنابراین حتی اگر شنا بلد نیستید یا از غواصی هم می‌ترسید می‌توانید ساعاتی مهمان قایق‌های كف شیشه‌ای جزیره كیش شوید تا بدین ترتیب با بهره‌گیری از شفافیت آب‌های این جزیره زیبا به دیدار آبزیان كف دریا بنشینید و لذت قایق سواری را هم تجربه كنید.

 

منبع: 6o7.hamshahrilinks.org

 



دور دنیا با یک کلیک

• جزیره کیش، جزیره ای مناسب برای بانوان
• کیش، بهترین گزینه بهمن ماه!
• تفریحات هیجان انگیز در ساحل کیش
• پارک تفریحی ساحلی میرمهنا در جزیره کیش
• باغ پرندگان کیش
• معرفی مناطق گردشگری کیش

 

دره مرادبیگ بزرگ‌ترین دره کوهستان الوند است و در جنوب شهر همدان قرار دارد

 

برای فرار از گرمای طاقت فرسای تابستان ، غرب کشور یک گزینه مناسب محسوب می شود.همدان با داشتن مناظر طبیعی دلفریب در کنار آثار تاریخی این روزها یکی از پررونق ترین مقاصد گردشگری است. دره مرادبیگ با آب و هوای خنک یکی از زیباترین دیدنی های همدان است، که حتما باید در برنامه بازدیدتان قرار بگیرد.

دره مرادبیگ بزرگ‌ترین دره کوهستان الوند است و در جنوب شهر همدان قرار دارد.این دره در گذشته که شهر چندان گسترده نشده‌بود، 4 کیلومتر با شهر فاصله داشت، تا اینکه بر اساس مصوبه شورای عالی شهرسازی در سال 67 شمسی، این دره به محدوده خدمات شهری ملحق و جزو شهر همدان محسوب شد. 

آثار یک روستای قدیمی در غرب دره مرادبیگ، در یکی دو کیلومتری روستای دره مرادبیگ به چشم می‌خورد

 
دره مرادبیک برخلاف سایر دره‌های الوند مانند دره «ماوشان‌رود» و دره «گنج‌نامه» که در مسیر راه‌های باستانی قرار داشتند، در منطقه بسته‌ای قرار دارد و تردد در آن بسیار اندک بوده‌است. تنها راه ارتباطی، راه مالروی انتهای دره است که از طریق دره چشمه « فرشه » در فصول خشک سال با روستای پشت کوه (یال غربی الوند) امکان دسترسی دارد.

آثار یک روستای قدیمی در غرب این دره، در یکی دو کیلومتری روستای دره مرادبیگ به چشم می‌خورد.

از آب شدن برف‌ها و آب چشمه‌های فراوان در این دره رود « الوسجرد » تشکیل شده‌است. این واژه از نام های دوران پارتی است و به احتمال قریب به یقین از نام روستایی که در دوران های گذشته در آنجا بوده، گرفته شده‌است.

دره مرادبیک برخلاف سایر دره‌های الوند در منطقه بسته‌ای قرار دارد

 

از مکان‌های معروف دره مرادبیگ می‌توان به «دره گرگ»، «دره غول»، «دره حاج احمد(حاجمد)»، «لژه»، «شرشرآب»، «گوشتخل دره»، «روستا سیلوار»، «قزوله دره»، «سر دوش»، «حمام خرابه»، «محمود دره»، «قرق»، «ندو خانه»، «منبع»، «پررحمان» و «دره بهشت» اشاره کرد. 

از مکان‌های معروف دره مرادبیگ می‌توان به «دره گرگ»، «دره غول» نام برد

  

 

 منبع:tebyan.net



دور دنیا با یک کلیک

• بانجی جامپینگ در جوار خشایارشاه!
• برج آرامگاه پیامبری در همدان
• جاذبه‌های گردشگری همدان
• روستای رنسانسی ایران

سرزمین پروانه ها پر است از چشمه هایی که محل شرب اهالی روستا هستند

 

جایی نه چندان دور، همین نزدیکی شهر، معروف است به زادگاه پروانه ها، راهی که برای رسیدن به آن، باید از بین ابرها عبور کرد.

 

مسیر دسترسی به سرزمین پروانه ها، خاکی است، 16 کیلومتر که از شهر به سمت شمال شرق حرکت می کنید، به بالای کوهی می رسید که ابرها در قله آن در تلاطم و تکاپو هستند.

2 کیلومتر آن طرف تر، راه سرزمین پروانه ها آغاز می شود، مسیری پیچ در پیچ، سرشار از چشمه و پروانه هایی که از همان چند کیلومتری مسیری به استقبالت می آیند که یک طرف آن درختان پر بار فندق تمام قد ایستاده اند.

همسایگی دیوار به دیوار سرزمین پروانه ها روستایی بر سینه کش کوه، شکل گرفته که اهالی آن این روزها شهرنشین شده اند و تابستان به تابستان به روستای خود باز می گردند.

همه حاشیه این روستا، پر از است از درختان فندق، آلو، گردو و توت.

وجود همین توت های سفید و قرمز هم باعث شده تا پروانه ها، مامنی برای زندگی خود پیدا کنند، دور خود پیله بتنند و فارغ از دست حتی روستاییان، به زندگی خود در حاشیه رود ادامه دهند.

زمانی می توان درک کرد که این تکه از بهشت، همان سرزمین پروانه هاست، که بشود رفت میان گل ها، چمن ها و از لا به لای درختان دوید تا به احترام ورود مهمان، پروانه ها به هوا برخیزند و بار دیگر زیر برگ های پهنی که هر یک منزلگاه یک پروانه است، بخزند.

پروانه های کوچک و بزرگ رنگ به رنگی که گاه حتی تنوع رنگ بال آنان بیش از پرهای مرغ عشق است، بر زیر و زبر گل هایی منزل ساخته اند که می توان در حاشیه این روستا دید.

'ما سه ماه تابستان اینجا هستیم و پروانه ها همه سال' این را دختر جوانی می گوید که قصد کوه برای تماشای زیبایی روستای خود کرده است.

'اهالی این روستا، می آیند تا از لذت خنکای تابستان سرزمین خود، استفاده کنند، تفرجگاهی برای انسان ها، منزلگاهی برای پروانه ها' این را دهیار روستا می گوید.

درختان توت و شاتوتی که قدمت هر یک بیش از 50 سال می شود، خبر از استقرار طولانی مدت پروانه ها در این سرزمین می دهد.

'پروانه ای به بزرگی یک کف دست بود روی یکی از شاخه های درخت توت بزرگ کنار رودخانه، هر چه کردیم پر بزند و بپرد، نشد که نشد، رهگذری آمد، سنگی پرتاب کرد، آرامش خانه اش به هم ریخت پر زد و رفت'، این را یکی از اهالی روستایی می گوید که همسایه پروانه هاست.

سرزمین پروانه ها پر است از چشمه هایی که هم محل شرب اهالی روستا هستند، هم پرندگان و هم پروانه ها.

اهالی در خروجی هر چشمه ای لوله ای گذاشته اند که آب از آن وارد حوضچه کوچکی می شود و می توان از آب جمع شده در حوضچه ها، دست و روی خود را به خنکای طبیعت آراست.

کمی آن طرفتر جایی که چندان فاصله ای از درختان رعنای توت ندارد، می شود، صدای شر شر آبشاری را شنید که ارتفاع آن از 9 متر می گذرد و صدای هیاهوی آن تا بالای قله های اطراف می رسد.

هوا خنک تر از اطراف و خود شهر است، بوی طبیعت این سرزمین متفاوت از سایر باغ ها و روستاهاست، آفتاب حتی اینجا، لطیف تر با انسان ها برخورد می کند و خنکای هر شخصی می شود، سایه سار درختان توتی که زادگاه پروانه هاست.

سرزمین پروانه ها در 35 کیلومتری شمال شرق شهر زنجان، یا همان روستای شیلاندر است، روستایی با معماری پلکانی، ساختمان هایی خشت و گلی و مردمی سرشار از سرزندگی.

سوغاتی این روستا، همان فندق، گردو، توت و سینه ای لبریز از اکسیژن خالصی است که خاص این منطقه است.

منبع: ایرنا

 

 دره لیقوان

 

لیقوان با تمام کوچکی اش، نام بزرگی است. روستایی که اگرچه همیشه با پنیرهای قالبی ایرانی تداعی می شود، اما اگر به عنوان یک گردشگر وارد آن شوید جاذبه های بیشتری را می بینید که تمام ذهنیت تان را از این روستا، تغییر می دهد! طبیعت زیبای لیقوان آنقدر غافلگیر کننده است که ممکن است مجبور شوید هر چند دقیقه یک بار به خودتان یادآوری کنید که خواب نمی بینید و اینجا گوشه ای از خاک سرزمین خودتان است! 

تصاویر دره لیقوان

برای دیدن لیقوان باید به آذربایجان شرقی سفر کنید و در 36 کیلومتری جنوب تبریز این روستا را ببینید که در کنار رودخانه مهران رود و کوه های سر به فلک کشیده سهند جا خوش کرده است. جاده ارتباطی لیقوان- تبریز از مسیر «دروازه تهران» شهر تبریز شروع می شود و بعد از گذر از شهر باسمنج و روستاه های هروی (هربی) بیروق (بره) به روستای لیقوان می رسد. یادتان باشد که دره لیقوان بین تمام دره های استان آذربایجان شرقی تنها جایی است كه امكان ارائه خدمات و پذیرایی از مسافران را دارد. 

عکس دره لیقوان

  

تصاویر روستای لیقوان

   

دره لیقوان در آذربایجان شرقی

    

لیقوان تبریز

    

روستای لیقوان

     

روستای لیقوان

     

 

منبع:tebyan.net

 با شروع فصل مهربان تابستان خاطرات سفرهای کودکی در دل‌مان زنده می‌شود و دغدغه گذراندن روزهای فراغت در کنار خانواده ذهن‌مان را مشغول می‌کند. بی‌شک پناه بردن به طبیعت بهترین انتخاب است. برای شناخت و لذت بردن از طبیعت زیبای سرزمین چهار فصل‌مان با ما همراه شوید. در ادامه به معرفی مناطق گردشگری که در تابستان گرم با هوای مطبوع پذیرای‌مان هستند، می‌پردازیم.

باداب‌سورت ساری؛ دومین اثر طبیعی ملی ایران

 

 چشمه آب شور باداب‌سورت، چشمه‌ای بی‌نظیر در ایران و کم‌نظیر در جهان است

چشمه آب شور باداب‌سورت، چشمه‌ای بی‌نظیر در ایران و کم‌نظیر در جهان است. خیال‌انگیزترین زمان در این منطقه، هنگام طلوع و غروب خورشید است که تلالوي نور خورشید در حوضچه‌ها همراه با سایه‌روشن طبیعت اطراف، جلوه‌هایی تحسین‌برانگیز از موهبت خداوندی را به نمایش می‌گذارد. باداب‌سورت در همه فصل‌های سال زیباست و در هر فصل زیبایی‌های خاص خود را دارد اما پربازدیدترین زمان‌ها، فصول بهار و تابستانند؛ چراکه در فصل بهار این منطقه بسیار سبز و خرم است و فصل تابستان نیز زمان خوبی برای آب‌تنی در این حوضچه‌های زیبا و سرشار از مواد معدنی است.

تنگ بستانک؛ بهشت گمشده شیراز

 

تنگ بستانک؛ با زیبایی انبوه درختان و پرآبی رودخانه‌هایش چشم هر بیننده ای را می‌نوازد

نام بهشت گمشده را که می‌شنوی ناخودآگاه مشتاق دیدن آن مي‌شوي. این منطقه دیدنی با زیبایی انبوه درختان و پرآبی رودخانه‌هایش چشم هر بیننده ای را می‌نوازد و مهمانان را به تحسین و تکریم آفرینشگر هستی وامی‌دارد. پوشش گیاهی مناسب، آبشارهای کم‌ارتفاع طبیعی و آب فراوانی که از مظهر چشمه‌ها  در مسیر دره به طرف پايین سرازیر می‌شود، موجب شده که این منطقه از زیبایی شگفت‌انگیزی برخوردار شود.

 انبوه درختان در منطقه بهشت گمشده در پاره‌ای از مناطق چنان پنجه در پنجه هم انداخته‌ و سقفی از نوازش بر سر رهگذران و گردشگران ساخته که به سختی می‌توان درخشش آفتاب را از میان شاخ و برگ‌شان دید. در این منطقه زیبا و دیدنی آنچه به چشم می‌آید سبزی و زیبایی مناظر شگرف و آنچه به گوش می‌رسد صدای نوازشگر آب و نغمه‌پردازی پرندگان و آنچه احساس می‌شود طراوت و سرزندگی است.

گردنه حیران اردبیل؛ دره پنهان در مه

  

  از مهم‌ترین جاذبه‌‌های گردشگری  روستای حیران، گردنه حیران است

حیران، نام روستایی است در شهرستان آستارا واقع در استان گیلان. از مهم‌ترین جاذبه‌‌های گردشگری این روستا، گردنه حیران است که در مسیر راه ارتباطی آستارا – اردبیل قرار گرفته ‌است. این گردنه که آخرین منطقه حفاظتی استان گیلان است، از یک طرف مشرف به کوه‌هایی است که پوشیده از جنگل‌های انبوه ‌است و از سویی مشرف به دره‌ای نه چندان عمیق که از میان آن رود ارس عبور می‌کند. این رود تعیین‌کننده مرز ایران و کشور آذربایجان است.

این گردنه در بیشتر زمان‌ها در زیر پوششی از مه قرار دارد و از نظر طبیعی دره‌‌ها و کوهپایه‌های آن، پوشیده از گل‌ها و گیاهان جنگلی و مرتعی  است. بی‌شک می‌توان حیران را از زیباترین مناطق سرسبز ایران دانست که در تابستان با هوایی معتدل پذیرای مسافران است.

باغ پرندگان تهران؛ طبیعت بکر پایتخت

   

 باغ پرندگان تهران بزرگ‌ترین مجموعه نگهداری پرندگان در شمال شرقی پایتخت است

 

باغ پرندگان تهران بزرگ‌ترین مجموعه نگهداری پرندگان در شمال شرقی پایتخت و در دل جنگل‌های لویزان است که در ساختنش از طبیعی‌ترین ابزار مثل سنگ، چوب، نی و پوشال استفاده شده و نمای زیبا و خاطره‌انگیزی را به وجود آورده است. از شاخصه‌های این باغ طراحی زیبا و منحصربه فرد محوطه آن و مسیرهای سنگفرش شده است که توسط درختان و گل‌های زیبایی محصور شده‌اند. مسیرهای پیچ در پیچ همراه مناظری پوشیده شده از گل و سبزه، آلاچیق‌های زیبا، آبشارها و برکه‌های کوچک و بزرگی که در باغ روان است، پل‌های چوبی زیبا همه از ویژگی‌هایی است که این باغ را به یکی از مناطق دیدنی تهران بدل کرده است. با ورود به محوطه باغ اولین چیزی که جلب توجه می‌کند طوطی‌های سخنگو هستند که به شما خوشامد می‌گویند.

پرندگانی مانند کبوتر، طوطی، کلاغ، خروس، فنج در این محوطه قرار گرفته‌اند. در شمالی‌ترین قسمت باغ گونه‌هایی از عقاب‌ که روی درختان تنومند اما بی‌شاخه نشسته‌اند، خودنمایی می‌کنند. برخی گونه‌های لاشخور هم در این قفس که بزرگ‌ترین قفس باغ است به چشم می‌خورند. در قسمت میانی باغ، پرندگانی مانند قرقاول، طاووس، پلیکان، فلامینگو زيست دارند. این محدوده توسط آبشارها و برکه‌های بزرگی که از بالادست باغ آبگیری می‌شوند، احاطه شده و منظره بسیار زیبایی را ایجاد کرده است. در محدوده جنوبی باغ هم پرندگان نام‌آشنایی همچون اردک، قوی سیاه و سپید وغاز به چشم می‌خورند. یکی از زیباترین صحنه‌هایی که ممکن است اینجا ببینید شنا کردن قوهای زیبا در کنار یکدیگر است.

منبع: مجله منزل/ برترین ها



دور دنیا با یک کلیک

• تنگ بستانک معروف به بهشت گمشده
• بهترین مکانهای تفریحی برای تابستان
• تنگ بستانک معروف به بهشت گمشده ایران !
• ده جاده زیبای ایران
• سیری در باغ پرندگان تهران !
• گردنه حیران یکی از منطقه‌ های نمونه گردشگری در ایران

دهکده مازیچال در ارتفاع ۲۶۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد

 

دهکده مازیچال در ارتفاع ۲۶۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد. در۵۰ کیلومتری شهر عباس و نزدیک کلاردشت که حدود یک ساعت زمان می‌برد تا بعد از گذر از 17 کیلومتر جاده، به ارتفاعات دیدنی مازیچال برساند.

چشم انداز بسیار زیبای روستای مازیچال با دیدی وسیع از رامسر تا چالوس، موقعیتی بی‌نظیر به این دهکده کوهستانی بخشیده است.

  دهکده مازیچال ، در۵۰ کیلومتری شهر عباس و نزدیک کلاردشت قرار دارد

وجود تپه‌ها و کوه‌ها در این منطقه به گونه‌ای است که در هنگام بارندگی، مازیچال پر از ابرهایی می‌شود که هر لحظه شکل‌های زیبایی به خود می‌گیرند.

می‌گویند نامگذاری مازیچال به دلیل وجود درخت بلوط در این منطقه بوده است. در گویش محلی مردم منطقه، مازی به معنی درخت بلوط است و چال به معنای گودال و چاله. بنابراین مازی چال به گودال‌ها و دره‌هایی مملو از درختان بلوط (مازی) اشاره دارد که از قدیم در منطقه وجود داشته اند. 

مازیچال از دو مسیر مرزن‌آباد و عباس‌آباد مازندران دسترسی دارد

 
در یک نگاه کلی آب و هوای دلپذیر کوهستانی و مناظر زیبای جنگل و نمای دریای ابر، تصویری بهشتی از آفرینش خدا را نمایش می‌دهد.  

می‌گویند نامگذاری مازیچال به دلیل وجود درخت بلوط در این منطقه بوده است

   

مازیچال حتی در شب‌های تابستان دارای آب و هوای  بسیار خنک می باشد

 

 منبع: 118safar.com 



دور دنیا با یک کلیک

• سفر به دهکده‌ ی رویایی «مازیچال»
• 9 منطقه سیاحتی کشورمان که کمتر دیده شده اند!
• مکانهای تفریحی ایران که کمتر دیده اید !

منطقه ییلاقی لیلاکوه یکی از مناطق گردشگری و زیبای شمال ایران است که در نزدیکی شهر لنگرود در استان گیلان قرار دارد و همه ساله مسافران و طبیعت‌دوستان بسیاری را به خود جذب می‌کند.

 

منطقه ییلاقی لیلاکوه یکی از مناطق گردشگری و زیبای شمال ایران است

 
منطقه لیلا کوه در جنوب غرب لنگرود واقع شده و به خاطر وجود قهوه‌خانه‌ها و قلیان‌سراهای متعدد در مسیر و کوهپایه‌ها، امروزه تبدیل به قطب قلیان‌سرای استان گیلان شده است که معروف‌ترین آن قهوه‌خانه دیشلمه می‌باشد.

منطقه ییلاقی لیلاکوه، در نزدیکی شهر لنگرود در استان گیلان قرار دارد

 

مسیر لیلا کوه در ابتدای لنگرود و میدان فرمانداری، سمت راست، اولین خیابان از سمت لاهیجان است. از میدان فرمانداری لنگرود تا میدان لیلا کوه حدود 3 کیلومتر جاده آسفالته می‌باشد و این جاده به سمت روستای پرشکوه و بعد از آن به بخش کومله می‌رسد. یک جاده خاکی که از میان باغ‌های سرسبز چای می‌گذرد، میدان لیلا کوه را به خط‌الرأس عطاکوه می‌رساند که با یک ساعت پیاده‌روی در این جاده، می‌توان به خط‌الرأس عطاکوه و با نیم ساعت پیاده‌روی در مسیر پاکوب خط‌الرأس که از میان باغ‌های چای و جنگل می‌گذرد، می‌توان به قله عطاکوه رسید. قله عطاکوه به ارتفاع تقریبی 700 متر از سطح دریا، مرتفع‌ترین قله منطقه لنگرود و لاهیجان می‌باشد که از شمال شرق به شهرستان لنگرود و از شمال غرب به شهرستان لاهیجان مشرف می‌باشد. بر روی قله عطاکوه دکل‌های مخابراتی رادیو، تلویزیون و مخابرات قرار دارد که به همین علت اهالی منطقه به این قله، «دکل» می‌گویند.

با توجه به این که مسیرهای منتهی به قله عطاکوه از میان باغ‌های چای، درختان مرکبات و از میان جنگل می‌گذرد، پیاده‌روی لذت‌بخش و خاطره‌انگیزی را به همراه دارد. در صورتی که هوا صاف و آفتابی باشد، دریای خزر به صورت یک پهنه آبی بزرگ در دوردست مشاهده می‌شود. 

 منطقه ییلاقی لیلاکوه، همه ساله مسافران و طبیعت‌دوستان بسیاری را به خود جذب می‌کند

  

 

  

منطقه لیلا کوه در جنوب غرب لنگرود واقع شده است

  

  

لیلاکوه، به خاطر وجود قهوه‌خانه‌های متعدد، امروزه تبدیل به قطب قلیان‌سرای استان گیلان شده است

  

 منبع: seeiran.ir



دور دنیا با یک کلیک

• لیلاکوه یک منطقه توریستی و گردشگری زیبا

 تا به حال به ییلاقی سفر كرده‌اید  که آب از دل زمین بجوشد و بعد دوباره در زمین فرو رود؟ لذت خوابیدن در سکوت کوهپایه و بیدار شدن با صدای گنجشک‌ها را تجربه کرده‌اید؟
 
تا به حال پای پیاده از محل سکونت‌تان تا دریاچه قدم زده‌اید؟ در دشت‌های بی پایان  و سبز با گله اسب‌های وحشی دویده و با گوسفندهای سفید شاخدار سلفی گرفته‌اید؟ دشت‌های شقایق و گل‌های وحشی بهار و تابستان را لمس کرده‌اید؟ بوییده‌اید؟نفس کشیده‌اید درسبزی بی‌پایان دشت؟ و بعد دل‌تان بخواهد در آن دشت بی‌انتها بدوید؟... اینجا سوباتان است. 

سوباتان جایی است که آب و ابر و کوه و زیبایی همه جمع است

 
سرزمین آب، آبادی، کوه، اسب‌های وحشی و روستایی‌های قدیمی. اینجا سوباتان است جایی که آب و ابر و کوه و زیبایی همه جمع است. بهشتی در ارتفاعات گیلان با دشت‌هایی وسیع و مراتعی سرسبز و در ه‌هایی زیبا و بی‌انتها. روستایی بدون دکل برق و آنتن‌های موبایل. بدون صدای ماشین،بوق، ترمز و گاز. اینجا سرزمین شگفتی‌هاست. با هم به آن قدم می‌گذاریم.

سوباتان کجاست؟
 سوباتان در 20 کیلومتری غرب لیسار در نزدیکی تالش در استان گیلان واقع شده است. سوباتان از شمال به رودخانه لیسارمی‌رسد و از شرق با جنگل‌های تالش هم مرز است. این منطقه از جنوب به ییلاق‌های آسبومار جوکندان و از غرب به دریاچه نئور متصل است.  سوباتان با ییلاق‌های اردبیل  19 کیلومتر فاصله دارد.
 
این روستای تاریخی، محل سکونت خانواده‌های لیساری است که فقط در بهار و تابستان می‌توانند در آن جا بمانند از بس که زمستان‌های سردی داشته و برف‌ سنگین در این منطقه می‌بارد. سوباتان در ارتفاعی بین 1900 تا 2500 متر از سطح دریا قرار دارد برای همین زمستان‌هایش سرد و طاقت‌فرساست و حتی در تابستان هم می‌توان لکه‌های برف را در ارتفاعات دید. 

 سوباتان در 20 کیلومتری غرب لیسار در نزدیکی تالش در استان گیلان واقع شده است.

 
 خانه‌های چوبی هنوز نفس می‌کشند
به غیر از طبیعت بی‌نظیر و کوه‌های سر به فلک کشیده و بوی سبزی و آبادی، اولین منظره‌ای که نظرها را به خود جلب می‌کند، خانه‌های چوبی است.  خانه‌های چوبی سوباتان قسمت مهمی‌از بخش سنتی و قدیمی‌سوباتان است.
 
این خانه‌های چوبی با سقف‌های شیروانی از تکه‌های چوب قهوه‌ای در تابستان هم گرما را در خود نگه می‌دارد و درون آن بسیار گرم است. این خانه‌ها بیشتر از چوب‌های جنگلی لیسار ساخته شده است و تنه اصلی آن از چوب بلوط است. خانه‌های قدیمی‌تر که هنوز سرپا هستند از خانه‌ای چوبی جدید قوی‌تر و مقاوم‌تر به جا مانده‌اند.
 
قدیمی‌ها خانه‌هایشان را با چوب‌های بلوط می‌ساختند و روی آن را با چوب‌های نازک‌تری به نام «پلک» می‌پوشاندند و بعد داخل دیوارها را با کاهگل پر می‌کردند تا مثل یک عایق جلوی نفوذ سرما و گرما را بگیرد. خانه‌های قدیمی حتی پنجره‌هایشان هم چوبی است و با دو پاره تخته چوبی ساخته شده‌اند. در کنار این خانه‌های چوبی اتاقک‌های چوبی کوچک‌تری به نام «کوم» وجود دارد. كوم‌ها برای نگهداری از گاو و گوسفندها ساخته‌ شده‌اند. 

سوباتان از شمال به رودخانه لیسارمی‌رسد و از شرق با جنگل‌های تالش هم مرز است

  
چطور بروید؟
برای رسیدن به سوباتان قدیمی‌ترین مسیر، جاده جنگلی لیسار به سوباتان است. البته قبل از رسیدن به لیسار از هر شهری که هستید باید به رشت برسید. این جاده بیشتر از طرف گردشگران حرفه‌ای استقبال می‌شود.
 
اما اگر حرفه‌ای نیستید و کودک زیر  هفت سال همراه‌تان است، این جاده را انتخاب نکنید. از رشت به هشت پر بروید و از هشت پر به سمت جاده اق‌اولر. البته در هشت پر باید خودروهای شخصی‌تان را جایی پارک کنید و با نیسان‌های محلی به  سمت سوباتان رفته و در بازار محلی آن پیاده شوید.
 
اگر می‌خواهید ازاردبیل به سوباتان برسید اول باید به اردبیل بروید و بعد از آنجا به خلخال و سپس جاده نئور. اگر اهل پیاده‌روی هستید می‌توانید با  پیاده‌روی 10 ساعته و استراحت‌های كوتاه بین راه به سوباتان برسید. برای سفر با اتوبوس باید از تهران به آستارا و از آنجا به هشت پر بروید و بقیه ماجرا.   

اگر می‌خواهید ازاردبیل به سوباتان برسید اول باید به اردبیل بروید و بعد از آنجا به خلخال و سپس جاده نئور

   
چی بخورید؟
اگر از روستا به سمت آبشار بروید یک بازار محلی سر راه‌تان می‌بینید که در رستوران‌ها با میز و صندلی‌هایی که از چوب درختان جنگلی ساخته شده‌، سال‌هاست به مهمانان و گردشگران سرویس می‌دهند. در این رستوران‌ها می‌توانید این غذاهای محلی را سفارش بدهید. البته اگر در روستا خانه بگیرید میزبان شما هم می‌تواند این غذاها رابرایتان آماده کند.

‌سوجا دیلَه
غذایی که  با گوشت پر چرب گوسفند پخته می‌شود . گوشت گوسفند را ریز ریز و در مخلوطی از روغن و کره سرخ می‌کنند. بعد کمی‌ماست روی آن می‌ریزند و روی حرارت ملایم می‌گذارند تا جا بیفتد.    

‌سوجا دیلَه یکی از غذاهای محلی سوباتان است

 
‌کباب بره
مهم‌ترین غذای مردم سوباتان کباب بره است. روبه‌روی در ورودی همه رستوران‌ها یک گوسفند آویزان است. جلوی چشم مشتری از هر بخشی از گوسفند که دلشان بخواهد گوشت می‌برند و همان جا به سیخ می‌کشند و کباب می‌کنند. 

مهم‌ترین غذای مردم سوباتان کباب بره است

 
 پِندیرَه ویسوج یا پنیر سرخ کرده
این غذا با پنیر تازه درست می‌شود. در فصل بهار  پنیر تازه را در آب پنیر می‌جوشانند تا کمی‌سفت شود و هنگام برش دادن خرد نشود . بعد از اینکه کمی‌سفت شد آن را به ضخامت یک سانتی متر برش می‌دهند  و در روغن محلی سرخ می‌کنند و روی برنج می‌ریزند .    

 

پنیر سرخ کرده یکی از غذاهای مخصوص سوباتان است

 

گوزِلی بریان یا بره بریان
غذای مخصوص مهمانی‌ها و جشن‌های رسمی‌مردم سوباتان این غذاست. برای طبخ گوزلی بریان، یک عدد بره کوچک را بطور کامل تمیز می‌کنند و در مقدار کمی‌آب می‌پزند. سپس شکم آن را از مغز گردو و سبزیجات محلی و ادویه پر می‌کنند.

قورتماج
این غذا از شیر تازه گوسفند  درست می‌شود و بیشتر چوپانان آن را پخت می‌کنند و به تازگی پایش به رستوران‌های محلی هم رسیده است.  برای پخت این غذا، ابتدا آتشی درست می‌کنند و سپس چند قطعه سنگ تمیز از چشمه بر می‌دارند  و در آتش می‌گذارند تا کاملا سرخ شود . شیر گوسفند را در کاسه مسی می‌ریزند و سپس سنگ‌های سرخ شده در آتش را داخل کاسه شیر می‌اندازند. شیر کاملا می‌جوشد و حالت ژله ای پیدا می‌کند. این غذا را با نان محلی می‌خورند.

سیرجینَه
صبحانه مخصوص سوباتانی‌هاست. برای پخت این صبحانه دلچسب  آرد برنج را در مقداری شیر می‌ریزند و هم می‌زنند و سپس چند عدد تخم مرغ داخل آن می‌ریزند و با کمی‌ شکر و زردچوبه دوباره هم می‌زنند و آن را در ماهیتابه‌ای که روغنش داغ شده، سرخ می‌کنند .      

سیرجینَه، صبحانه مخصوص سوباتانی‌هاست

 
 جِزلِق
دنبه  گوسفند را خرد می‌کنند . پس از داغ کردن و جوشاندن دنبه ، روغن آن کاملا جدا می‌شود و تکه های کوچک دنبه ته ظرف می‌ماند که ترد و بسیار خوشمزه است که به آن جزلق می‌گویند . جزلق را با نان و برنج می‌خورند.

دریاچه نئور،‌مانده از دوران باستان
 دریاچه نئوردر غرب ییلاق سوباتان و در ارتفاعات قرار گرفته است. نئور مرتفع ترین دریاچه یخچالی بازمانده از دوران باستان است. نئور در زبان اوستایی به معنای دریاچه است و همین موضوع ثابت می‌کند قدمت این دریاچه به قبل از اسلام برمی‌گردد. اگر اهل ماهیگیری هستید در این دریاچه که 2500 متر بالاتر از سطح دریاست ، می‌توانید قزل آلاهای منحصر به فردی پیدا کنید که به قزل‌آلای رنگین کمانی معروف است.
 
این دریاچه حدود 420 هکتار است و عمق متوسط آن  به سه الی هشت متر می‌رسد. آب دریاچه در  پنج ماه از سال به قطر 80 سانتی‌متر یخ می‌زند‌. دریاچه نئور بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین دائمی‌ منطقه است. برای رسیدن به دریاچه نئو از سوباتان حدود 20 کیلومتر باید پیاده روی کنید. اگر این مسیر برایتان سخت است باید از نیسان‌های محلی کمک بگیرید.    

 دریاچه نئوردر غرب ییلاق سوباتان و در ارتفاعات قرار گرفته است

 

آبشار وِرَزان
این آبشار در روستای ورزان در شمال غربی سوباتان واقع شده و فاصله آن تا روستا حدود چهار کیلومتر است. آب رودخانه ورزان از شاخه‌های اصلی رودخانه لیسار است که از چشمه‌های ییلاق‌ها سرچشمه گرفته  و در مسیرش هنگام ریزش از صخره‌های عظیم ورزان، آبشاری حدود 30 متر ایجاد می‌كند. مسیر پیاده روی تا آبشار ورزان اصلا سخت نیست و با پیاده‌روی ساده و مشاهده دشت‌های اطراف می‌توانید زیبایی آبشار را از نزدیک ببینید.
      

آبشار وِرَزان در روستای ورزان در شمال غربی سوباتان واقع شده است

 
پارک جنگلی آلچالق
تا به حال بوته‌های آلوچه را از نزدیک دیده‌اید؟ اینجا سرزمین آلوچه‌های بوته‌ای است که آلچالق نامیده می‌شود. قسمت غرب جنگل‌های لیسار روی تپه‌های کم ارتفاع و پوشیده از چمن بوته‌های آلوچه  است. به دلیل سرمای بیش از حد هوا و بادهای تند درختان آلوچه رشد قدی نمی‌کنند و به صورت بوته و درختچه‌های کوتاه شکل می‌گیرند. مردم محلی این روستا و بعضی از گردشگران از آلوچه‌ها برای غذا و البته رب و لواشک استفاده می‌کنند.
 
فصل رسیدن این آلوچه‌ها همیشه چند نفری را می‌بینید که با ظرف‌هایی که دردست دارند مشغول چیدن آلوچه هستند. در این منطقه همچنین می‌توانید در ماه‌های آخر تابستان قارچ‌های سفید ویژه‌ای پیدا کنید. اواخر تابستان آب و هوای سوباتان سرد می‌شود و نم‌نم باران و مه و شبنم زمین را مرطوب می‌کند تا با اولین تابش خورشید قارچ‌های سفید از زمین بیرون بیایند.
 
همزمان با طلوع آفتاب سرو کله این قارچ ها هم از دل خاک پیدا می‌شود. قارچ‌ها بیشتر در محل قدیمی‌آغل‌های دامداران رشد می‌کنند. البته برای چیدن این قارچ‌ها باید از افراد محلی کمک بگیرید که خدای نکرده قارچ سمی‌را به جای قارچ سالم از زمین نچینید. حواس‌تان به رنگ‌های غیر طبیعی قارچ‌ها باشد هر رنگ غیرطبیعی باید از طرف افراد محلی و با تجربه تایید شود.

     

پارک جنگلی آلچالق در ضلع شرقی سوباتان واقع شده است

   
محله‌های اطراف سوباتان
ماجرای سفر به روستای سوباتان به همین‌جا ختم نمی‌شود. این منطقه ملحقات زیادی دارد كه می‌توانید علاوه بر لذت بردن از منطقه سوباتان،‌سری هم به محله‌های اطراف آن بزنید.

قلعه بین یوردی: در این محله اهالی قلعه بین لیسار زندگی می‌کنند که  حدود 70 خانوار هستند. شغل اغلب آنها دامداری است.

مِیلَه بُلاغی‌: اینجا محله سکونت قوم تخته‌ای لیسار و اهالی داوان است. حدود 50 خانوار دراین مكان سرسبز زندگی می‌کنند که تعداد آنها در فصل تابستان بیشتر هم می‌شود.

بازار: اشتباه نكنید،‌منظورمان بازار روز نیست. این منطقه هم یكی از محله‌های سوباتان است. اکثر اهالی سوباتان در این محله سکونت دارند و این محل به ساکنین روستای خاصی از لیسار اختصاص ندارد. حدود 300 خانوار در این شهرک ییلاقی زندگی می‌کنند.

کَلَمَر: روستایی در دره پایین دست قلعه بین یوردی است. اهالی آن قشلاق‌نشین هستند و محل سکونت بیش از20 خانوار از دامداران لیساری در این مكان است .

گزنه‌هونی: اهالی این محله از قوم شاندرمن هستند. تا چند سال پیش تعدادی از دامداران به‌صورت دائمی ‌در آنجا زندگی می‌کردند. درگزنه هونی بیش از 50 خانوار کنار هم زندگی می‌کنند .

     

 
هُونی‌یَش: در این محله خانواده‌هایی از دامداران لیساری و اهالی لیسار محله اول و دوم و حجت محله و سوست زندگی می‌کنند . تعدادی از دامداران هنوز هم به‌صورت دائمی‌در این محل زندگی می‌کنند .

ماهار – علی حیدر:  آخرین روستای شمال غربی سوباتان و مرز بین ییلاق‌های لیسار و خطبه سرا،‌این منطقه است. در این  محل جمعی از هره دشتی ها ، خصوصا طایفه آقاجانی‌ها سکونت دارند. در این روستا و در مسیر بزرگ‌ترین شاخه رودخانه لیسار آبشار زیبایی قرار دارد که کمتر شناخته شده است. به‌دلیل نبودن راه مناسب از سوباتان به ماهار، زیبایی این آبشار آن طور که باید مورد توجه قرار نگرفته است.

برون بالا و پایین: دو روستای جنگلی که پنج کیلومتر با سوباتان فاصله دارند به نام‌های برون بالا و پایین هستند. راه لیسار به سوباتان از بین این دو روستا می‌گذرد. ساکنان این دو روستا دائمی‌هستند و زمستان‌ها را هم در آنجا می‌گذرانند. روستایی‌های این منطقه، مدرسه و مسجد هم دارند.

قلعه سلسال مقابل قلعه خشك
 این قلعه تاریخی در پایین‌دست سوباتان واقع شده و تنها اثر تاریخی - معماری در این محل است. قلعه ‌خشک که قلعه‌ای سرسبز است در جهت مخالف قلعه‌ سلسال بدون وجود چشمه‌های جوشان قرار دارد که به آن اقامتگاه بزرگان نیز می‌گویند. قلعه سلسال را لیسار  هم می‌نامند. سلسال در لغت به معنی  آب خنک و خوشگوار است.
 
در قدیم در ساخت قلعه‌ها، آب و آب انبار همیشه به عنوان یک موضوع مهم بود به همین دلیل به نظر می‌رسد نامگذاری این قلعه به سلسال با نظریه ای درباره حمل آب بسیار خنک و خوشگوار این قلعه از طریق لوله‌های سفالین (تنبوشه) به آب انبار مرتبط  باشد.
      

قلعه سلسال، در پایین‌دست سوباتان واقع شده است

 
قوری دره،‌گورستان هفت هزار ساله
گورهای بزرگ سنگی  قدمت سوباتان را  به پنج الی هفت هزار سال پیش می‌رساند. وجود گورهای کلان سنگی در منطقه قوری دره سوباتان این واقعیت را اثبات می‌کند که تاریخ تمدن سوباتان به قبل از اسلام برمی‌گردد‌. یکی دیگر از آثار تاریخی سوباتان قبرستان زیری در سه کیلومتری شرق این منطقه است که قدمت این منطقه را به تاریخ قبل از اسلام می‌رساند .

     

گورهای بزرگ سنگی  قدمت سوباتان را  به پنج الی هفت هزار سال پیش می‌رساند

   
نانوایی‌های سیار و زنانه
در سوباتان چند نوع نان محلی می‌توانید پیدا کنید. اگر با دقت به اطراف نگاه کنید کنار خانه‌های چوبی یا چادرهای دامداران زنانی را می‌بینید که پای بساط نان پزی نشسته اند و نان می‌پزند. این نان‌ها عطر و طعم خاصی دارد كه نباید خوردن آن را از دست بدهید. اگر امكانش را داشته باشید،‌ به همراه آوردن این نان برای مصرف شخصی و حتی سوغاتی پیشنهاد می‌شود.

سوجانون
نوع خاصی نان در سوباتان پخته می‌شود كه خاص بودن آن به دلیل شیوه  پخت آن است. به این ترتیب كه برای پختن این نان  پس از داغ شدن ساج، چونه‌های خمیر را که قبلا آماده شده با وردنه روی تخته مخصوص خمیر‌گیری به شکل دایره در آورده و آن را روی ساج می‌گذارند. این شیوه نان‌پختن از شیوه زندگی عشایری الگوبرداری شده است.
       

نوع خاصی نان در سوباتان پخته می‌شود كه خاص بودن آن به دلیل شیوه  پخت آن است

 
کومبَه
كومبه،‌ نام دیگر یكی از نان‌های محلی منطقه سوباتان است. برای درست کردن این نان، خمیر را چانه و آن را پهن می‌کنند. سپس خمیر را روی خاکستر داغ آتش می‌گذارند و روی آن راهم با خاکستر داغ می‌پوشانند‌. نان از دو طرف بالا  و پایین پخته و سرخ می‌شود و پس از پختن با پارچه تمیزی خاکسترهای آن را پاک و با روغن محلی روی آن را چرب می‌کنند و با شیر یا چای می‌خورند.

گیاهان دارویی در دشت‌های سوباتان
وقتی در دشت یا پای كوه یا حتی قله آن قدم می‌زنید آنچه می‌توان لذت پیاده‌روی شما را كامل كند،‌عطر گل‌هایی است كه بین‌تان پیچیده و هوش از سرتان می‌پراند. این گیاهان علاوه بر اینكه عطر بی‌نظیری دارند از نظر دارویی نیز كاربردهای بی‌شماری دارند. با این گیاهان آشنا شوید.

یارپوز  یا پونه: فقط کافی است به کناره‌ جوی‌های آب در سوباتان توجه کنید. همه‌جا می‌توانید بوته‌های پونه را پیدا کنید. مردم سوباتان پونه را همراه ماست، ترشی، سالاد و میوه‎‌‌های محلی مصرف می‌کنند. همیشه به خصوص در فصل بهار و تابستان می‌توانید زنان و دختران روستایی را ببینید که کنار جوی آب مشغول چیدن پونه هستند.

بالدِرقان یا گُلپَر: این گیاه یکی از مشهورترین گیاهان دارویی سوباتان است و در اکثر روستاهای اطراف خصوصاً «کَلَمَر» و «‌گنج‌خانه» می‌روید. گلپر یکی از منابع درآمد روستاییان این منطقه است. سالانه بیش از 50 تن دانه گلپر از سوباتان به بازارها ی استان‌های مجاور فرستاده می‌شود

بومادران : به تراس خانه‌های روستایی قدم بگذارید تا بوی این گل را حس کنید. به این گیاه علف هزار برگ نیز می‌گویند مردم سوباتان از بو مادران برای درمان بواسیر و تب استفاده می‌کنند. بعضی از روستایی‌های این منطقه در زمین‌های روبه روی خانه‌هایشان، بومادران می‌کارند تا کمک خرجشان باشد.     

گیاهان دارویی زیادی در دشت‌های سوباتان وجو دارد

  

 شقایق:‌ این گیاه اوایل خرداد در سوباتان می شكفد. روستایی‌ها معتقدند شیره این گل خودرو خاصیت درمانی دارد.

گزنه : گیاهی با برگ‌هایی پوشیده از خار گزنده که فقط کافی است با سطح پوست تماس پیدا کند و باعث سوزش و خارش شدید شود. سوباتانی‌ها از گزنه هم استفاده دارویی كرده و هم با آن غذا می‌پزند. گزنه را خرد و مثل سبزی پلو «‌گزنه پلو» درست می‌کنند و با ماهی شور و کره محلی می‌خورند .

چمنزار بیدَه پِشت
این جا بام سوباتان است. تصور کنید چمنزاری وسیع در ارتفاع؛ جایی که به راحتی می‌توانید کل منطقه را زیر نظر بگیرید. این دشت آنقدر وسعت دارد که هواپیماهای کوچک می‌توانند در آن فرود بیایند و محل مناسبی برای برگزاری جشن‌های بومی‌ و ورزش‌های محلی است. این چمنزار وسیع و بی‌نظیر حوضچه کوچک آبی هم دارد که با جمع شدن آب‌های سطحی درست شده است. چمنزار بیده پشت همیشه چراگاه گوسفندان و محل دویدن اسب‌های وحشی است.   

 

منبع: 6o7.hamshahrilinks.org



دور دنیا با یک کلیک

• جایی شبیه رویا در ایران! (+عکس)
• روستاهای شگفت انگیز برای مسافرت بهاری

 کم‌کم هوا رو به خنک شدن می‌رود و فصل جذاب و پرهیجان تابستان به انتهای خود نزدیک می‌شود. به همین مناسبت در نظر داریم چند مقصد گردشگری از طبیعت زیبای ایران را برای دوستانی که تا این لحظه موفق نشده‌اند به سفر بروند، معرفی کنیم. با این مقاصد پیشنهادی برای سفرهایی به‌یادماندنی به نقاط دیدنی ایران و تورهای طبیت گردی ایران در آخرین ماه تابستان آشنا شوید .

آسیاب‌خرابه
آسیاب‌خرابه یکی از مکان‌های دیدنی و گردشگری استان آذربایجان شرقی است که در شهرستان جلفا واقع شده است. سابقا در این محل آسیابی آبى وجود داشت که با استفاده از  آبشار کار مى‌کرد اما در حال حاضر خرابه‌اى بیش از این آسیاب باقى نمانده است؛ به همین دلیل به نام آسیاب خرابه معروف شده است.
 
چشم‌انداز بدیع و هوای خنک و جاذبه‌های دلپذیر در اطراف آبشار موجب جذب هزاران نفر از مشتاقان به‌ سمت آن شده است. این تفرجگاه دلگشا از لحاظ چشم‌انداز و زیبایی از نقاطی منحصر به فرد محسوب شده و معادلی برای خود ندارد. تمام سطوح دیواره آبشار پوشیده از خزه و گیاهان آبزی است و مناظر دل‌انگیزی را پدید آورده است.

 آسیاب‌خرابه یکی از مکان‌های دیدنی و گردشگری استان آذربایجان شرقی است

 
روستای زیارت
روستای زیارت یکی از روستاهای استان گلستان است. وجود امامزاده عبدالله در این دهکده موجب شده تا از قدیم این روستا به این نام خوانده شود. زیارت به علت برخورداری از هوای نسبتا خشک و خنک بازدیدکنندگان بسیار زیادی دارد. از اماکن دیدنی این روستا می‌توان به آبشارهای زیبا، چشمه آبگرم، امامزاده و همچنین بافت قدیمی روستا (خرابه‌های قدیمی در جنگل زیارت به نام تخت خسرو ،تخت دیکا، اسپندیار محله و...) اشاره کرد.
 
از نکات جالب در مورد این روستا، میانگین عمر بالای مردم آن است که علت آن نیز زندگی طبیعی و استفاده از مواد غذایی جنگلی است. خوب است بدانید این روستا جزو ۲۰ روستای برتر گردشگری ایران است. 

روستای زیارت یکی از روستاهای استان گلستان است.

  
بره‌سر
بره‌سر، روستایی واقع در استان گیلان و منطقه‌ای کوهستانی با آب و هوای معتدل کوهستانی است. این روستا دارای جنگل‌های راش بکر و زیبا و گونه نادر سوسن چلچراغ است که محلی‌ها به آن لیلیوم می‌گویند. همچنین در قسمت جنوبی شهر بره‌سر ییلاقات زیبای استل‌سرا (استخر سرا) و ییلاق ویستان در منطقه‌ای جنگلی واقع شده که دارای مناظری زیبا و چشم‌اندازهای پیرامونی بی‌نظیر است. 

 بره‌سر، روستایی واقع در استان گیلان و منطقه‌ای کوهستانی با آب و هوای معتدل کوهستانی است

همچنین آبشار طبیعی شارشار در بره‌سر قدیم و به فاصله ۵۰۰ متری مرکز شهر قرار دارد. در جنوب شهر، مرقد مطهر امامزادگان عبدالله و قاسم از نوادگان امام موسی کاظم(ع) واقع شده که هر ساله ۲۸ صفر عاشقان و مریدان اهل بیت(ع) جهت عزاداری در این مکان گردهم می‌آیند.

   بره‌سر،دارای جنگل‌های راش زیبا و گونه نادر سوسن چلچراغ است که محلی‌ها به آن لیلیوم می‌گویند.

 

 مازیچال
جنگل مازیچال یکی از جاذبه‌های طبیعت‌گردی کلاردشت و ایران است. چشم‌انداز بسیار زیبای روستای مازیچال با دیدی وسیع از رامسر تا چالوس، موقعیتی بی‌نظیر به این دهکده کوهستانی بخشیده است

نامگذاری مازیچال به دلیل وجود درخت بلوط در این منطقه بوده است. در گویش محلی مردم منطقه، مازی به معنای درخت بلوط است و چال به معنای گودال و چاله؛ بنابراین مازیچال به گودال‌ها و دره‌هایی مملو از درختان بلوط (مازی) اشاره دارد که از قدیم در منطقه وجود داشته‌اند.  

 جنگل مازیچال یکی از جاذبه‌های طبیعت‌گردی کلاردشت و ایران است

  
در یک نگاه کلی آب و هوای دلپذیر کوهستانی و مناظر زیبای جنگل و نمای دریای ابر، تصویری بهشتی از آفرینش خدا را نمایش می‌دهد.   

 

منبع: chidaneh.com



دور دنیا با یک کلیک

• چهار فصل در یك ماه !
• «زیارت» را زودتر زیارت کنید !
• آبشار زیبای پونه زار
• دومین غار بزرگ آبی ایران
• سفر به‌ سرزمین عروسك‌های سنگی
• شاهکارهایی که ایران را بیشتر به جهان شناساند

 خلیج همیشه فارس در جنوب کشورمان قرار دارد و نام خلیج فارس تا ابد خلیج فارس باقی خواهد ماند. در این میان آنچه که کمتر به آن پرداخته شده آشنایی با جزایر ایرانی موجود در خلیج همیشه فارس است.
 
به نظر می رسد ما ایرانیان باید بیش از پیش با جزایر ایرانی موجود در خلیج فارس آشنا شویم تا بتوانیم هرچه بهتر و علمی تر به هرگونه ادعای جعلی در رابطه با جزایر ایرانی و خلیج فارس پاسخ گوییم. در خلیج همیشه فارس در حدود 30 جزیره بزرگ و کوچک قرار دارند که تعدادی از آنها مسکونی بوده و تعدادی نیز غیر مسکونی اند. 

 خلیج همیشه فارس در جنوب کشورمان قرار دارد

  
 جالب است بدانید که ورود به تعدادی از جزایر ایرانی حتی برای ما ایرانی ها نیاز به اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح دارند، چرا که در آنها تاسیسات نظامی و نفتی مستقر شده است، با این وجود تعداد جزیره های ایرانی در خلیج فارس آنقدر زیاد است که گردشگران بتوانند با خیال راحت به بازدید ازآنها بروند. جزایر ایرانی خلیج فارس در حوزه سیاسی سه استان بوشهر، خوزستان و هرمزگان قرار دارند، در این پرونده نگاهی خواهیم داشت به جزایر ایرانی خلیج همیشه فارس، با ما همراه باشید:

ابوموسی
ابوموسی جنوبی ‌ترین جزیره ایرانی در استان هرمزگان و در آب های خلیج همیشه فارس است. مساحت این جزیره در حدود ۲۵ کیلومتر مربع و در ۲۶ درجه عرض شمالی و در ۵۵ درجه طول شرقی واقع شده‌است. این جزیره در ۲۲۲ کیلومتری بندرعباس، ۷۵ کیلومتری بندر لنگه، ۶۰ کیلومتری شمال امارت شارجه در امارات متحده عربی و ۱۶۰ کیلومتر از تنگه هرمز فاصله دارد.
 
ابوموسی یکی از چهارده جزیره استان هرمزگان است که بیشترین فاصله از سواحل ایرانی خلیج فارس را دارد و طول و عرض آن درحدود ۵ / ۴ کیلومتر است، شهر ابوموسی مرکز جزیره ابوموسی و ارتفاع آن از سطح دریا ۴۶ متر است. شهرستان ابوموسی با وسعتی معادل ۶۸٫۸ کیلومتر مربع شامل جزایر ابوموسی با 25 کیلومتر مربع، جزیره تنب بزرگ با 3/10 کیلومتر مربع، تنب کوچک با 5/1 کیلومتر مربع، سیری با 3/17 کیلومتر مربع، فرور بزرگ با 2/26 کیلومتر مربع و فرور کوچک با 5/1 کیلومتر مربع است.
 
این جزیره معتدل ترین هوا در خلیج فارس را دارد  با این وجود فاقد آب و اراضی مناسب برای کشاورزی است، ولی کشت محدودی در آن صورت می‌گیرد و اقتصاد محلی برپایه صید ماهی  قرار دارد. انواع گیاهان و جانوران دریایی در ساحل آن زندگی می کنند که از آن جمله می توان به لاک‌پشت دریایی، مارماهی، شاه‌ میگو، کوسه و انواع ماهیان اشاره کرد.
 
ناهمواری های سطح جزیره ابوموسی به سمت شمال افزایش می بابد و سرانجام به بلندترین نقطه جزیره به نام کوه حلوا که نزدیک به ۱۱۰ متر ارتفاع دارد می‌رسد. تاسیسات جزیره شامل یک باند فرودگاه و هلی‌کوپتر، یک موج شکن و اسکله برای پهلوگیری کشتی‌های ماهیگیری و نظامی، کارخانه آب‌شیرین‌کن، سینمای روباز، مدرسه، مخابرات، بانک و غیره است.
 
سواحل جزیره ابوموسی یکی از زلال‌ترین و شفاف‌ترین آب‌های ساحلی را داراست و به این سبب یکی از بزرگ ترین پتانسیل های طبیعت گردی را در میان جزایر ایرانی دارد. فاصله میان ابوموسی و جزایر تنب به دلیل عمق مناسب آب تنها مسیر قابل کشتیرانی برای نفتکش‌های بزرگ و کشتی های نظامی است که سبب می شود تا این جزیره از موقعیت استراتژیک فوق العاده ای برخوردار شود.
 
حاکمیت ایران بر جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک از دوران امپراطوری‌های عیلامی، ماد، هخامنشی، اشکانی وساسانی ادامه دارد. جزایر سه‌گانه ایرانی در سال ۱۹۰۸ به طور کامل تحت اشغال بریتانیا به عنوان قیم رسمی امارات در آمد اما تا سال ۱۹۷۱ هیچ کدام از دولت‌های ایران این اشغال را قبول نداشته و ابوموسی به همراه تنب بزرگ و کوچک در تقسیمات کشوری ایران قرار داشتند.  

ابوموسی جنوبی ‌ترین جزیره ایرانی در استان هرمزگان و در آب های خلیج همیشه فارس است

 
در سال ۱۹۷۱ پس از توافق ایران و بریتانیا و پیش از خروج نیروهای نظامی انگلیس از منطقه و تأسیس کشور امارات متحده عربی، ابوموسی به همراه تنب بزرگ و تنب کوچک پس از نزدیک به ۷۰ سال به ایران بازگردانده شد و طبق یک یادداشت تفاهم ارتش ایران در این جزیره نیرو مستقر کرد و به شارجه اجازه داده شد که یک پاسگاه پلیس محلی در آنجا داشته باشد.
 
در سال ۱۹۹۲ و پس از خاتمهٔ جنگ خلیج فارس امارات متحدهٔ عربی بر خلاف تفاهم ‌نامه، اقدام به طرح ادعاهای مالکیت بر جزایر سه‌گانه کرد که با واکنش شدید دولت وقت روبرو شد. شورای عالی امنیت ملی ایران با صدور بیانیه‌ای هشت ماده‌ای بر حق حاکمیت بی چون و چرای ایران بر جزایر تاکید کرد.
 
در بند هفتم این بیانیه آمده‌است: «طرح ادعاهای تاریخی در مورد سرزمین‌های ایران، اگرچه همواره به نفع ایران است، ما آن را به هیچ وجه به مصلحت امنیت منطقه نمی‌دانیم و تجربه ادعاهای مشابه از سوی عراق درس عبرتی در این زمینه‌ است. نام بوموسی برگرفته از نام یکی از سرداران کریم خان است که پس از حضور در این جزیره نام خود را بر آن نهاده است.
 
این جزیره در اسناد تاریخی و نقشه ها با نام " بوموو"، به معنی "بوم" در معنی "جا و مکان" و "اوو"یعنی آب و برروی هم به معنی مکان آب ثبت شده است. نام ابوموسی نامی جدید است که سابقه آن به حدود بیش از یکصد سال قبل باز می گردد. هنگامی که یکی از ساکنان این نام را بجای بوموسو رایج کرد.
 

جزیره خور موسی
خور موسي كانال طويل و عميقي است كه از خليج فارس منشعب شده  و در ساحل شمالي  خليج فارس  و جنوب استان خوزستان واقع شده است.  عرض دهانه آن ۳۷ تا۴۰ كيلومتر،  طول آن از دهانه تا بندر امام خميني ۹۰ كيلومتر، فاصله آن  تا بندر ماهشهر ۱۲۰ كيلومتر و عمق  آن ۲۰ تا ۵۰ متر است. 
 
این جزیره به دليل ويژگي هاي خاص زیست محیطی خود موقعيت ویژه ای دارد و  زيستگاه بسياري از پرندگان نادر از جمله گيلانشاه خالدار و مكان تخم ريزي بسياري از ماهيان خليج فارس،  بخصوص ميگو است.  ساحل و آب های اطراف جزیره به دلیل اكتشاف و استخراج نفت و تردد نفتكش ها، رفت و آمد كشتيها و منابع و صنايع مستقر در خشكي آلوده اند.    

خور موسي در ساحل شمالي  خليج فارس  و جنوب استان خوزستان واقع شده است

 

جزیره قشم
قشم بزرگترین جزیره ایرانی در خلیج فارس است که در میان سایر جزایر ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است. جزیره قشم دارای بزرگترین غارنمکی جهان است، همچنین در این جزیره جاذبه های بسیار دیگری نیز قرار دارند.   

قشم بزرگترین جزیره ایرانی در خلیج فارس است که در میان سایر جزایر ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است

 

 جزیره مینو
 جزیره مینو بين آبادان و خرمشهر واقع شده و دو شاخه اروندرود آن را فرا گرفته، در گذشته صلبوخ نام داشته است، بیشتر کاربرد تفریحی برای مردم دو شهر آبادان و خرمشهر دارد. در جزيره مينو پنج نهر جريان دارد،  كه دو تاي آن‌ها ‌از رودخانه جرف و سه تاي ديگر از اروندرود منشعب مي ‌شود. 
 
جزيره مينو از معدود نقاطي از جهان است كه در آن سيستم آبياري بصورت طبيعي و با جزر و مد آب انجام مي ‌شود و نيازي به وسايل مكانيكي و تلمبه آب ندارد.  نخل هاي بي شمار اين جزيره اكوسيستم مناسبي براي زيست پرندگان مهاجر و همچنين نيزارهاي انبوه و رازآلود آن پناهگاه حيوانات وحشي از جمله گراز است.   

جزیره مینو بين آبادان و خرمشهر واقع شده و دو شاخه اروندرود آن را فرا گرفته است

 

  جزیره قبر ناخدا
این جزيره غیر مسکونی، در دهانه خور موسي قرار دارد. جزيره قبر ناخدا از شرق به خور موسي و از غرب به خور غزلان محدود مي شود.  5 جزيره کوچک ديگر از جمله جزيره واسطه کوچک و واسطه بزرگ در اطراف این جزیره وجود دارد.  در تشکيل اين جزاير عواملي چون رسوبات رودخانه اي و جريانات جزر و مد موثر بوده است،  با جزر، آب دريا تا فاصله زيادي از جزيره عقب نشيني مي کند.
 
جالب آنکه بخش های غربی و جنوبی جزيره بسيار کم عمق است.  سطح جزيره قبر ناخدا پوشيده از گل و لاي به همراه صدف هاي آهکي است و در حاشيه آن برآمدگي های صدفي به صورت نواري ممتد به موازات خط ساحلي ديده مي شود، این جزیره محل تخم گذاری پرستوهای دریایی است.   

جزيره قبر ناخدا از شرق به خور موسي و از غرب به خور غزلان محدود مي شود

 

جزیره بونه
این جزیره مابین جزیره بونه به همراه دو جزیره کوچک دیگر به نام‌ های دارا و قبرناخدا در شمال غربي خلیج فارس در دهانه خورموسی در استان خوزستان قرار دارد  و فاصله هوایی این جزیره از دو شهر هندیجان و بندر ماه‌شهر تقریباً برابر است.  اين جزيره محل تخمگذاری پرستو های دریایی است  و از دیگر گونه های پرنده موجود در جزیره می توان به سلیم خرچنگ‌ خوار اشاره کرد. 

جزیره بونه، مابین دو جزیره کوچک دیگر به نام‌ های دارا و قبرناخدا در شمال غربي خلیج فارس قرار دارد

 

جزیره خارک
این جزیره مرجانی در ۵۷ كيلومترى شمال غرب بوشهر و ۳۰ كيلومترى بندر ريگ قرار دارد،  طول جزيره  حدود ۸ كيلومتر و قسمت پهن تر آن در شمال به عرض حدود ۴ كيلومتر است.
 
  جزیره خارک با داشتن مزایای طبیعی و سواحل عمیق،  برای پهلو گرفتن نفت‌ کش ‌های اقیانوس ‌پیما و ایجاد لنگرگاه‌ها بسیار مناسب است به گونه ای که در این جزیره یکی از مهم ‌ترین پایانه ‌های صادرات نفت ایران از حدود 50 سال پیش بنا شده و همچنان در حال گسترش است.  یک قشر سنگی در وسط جزیره به بلندی 60 متر چون پشته سطح جزیره را پوشانده، این بلندی‌ها موجب می‌ شوند بندرگاه‌ های شرقی خارک در مقابل جریان باد که در جهت شمال غربی و جنوب شرقی می‌ وزند، محفوظ باشد.
 
اساسا در طول تاریخ جزیره خارک برای پهلو گرفتن کشتی ها استفاده می شده است، چرا که آثاری تاریخی در این جزیره  از زمان حکومت اشکانیان، ساسانیان  و دوره اسلامی کشف شده است. از آثار کشف شده می توان به گور دخمه های پالمیران، معبد نپتون، آتشکده زرتشتیان، کلیسا و دیر نسطوریان، قبرهای سنگی و استودان و آرامگاه میر محمد منسوب به محمد حنفیه اشاره کرد.   

جزیره خارک، در ۵۷ كيلومترى شمال غرب بوشهر و ۳۰ كيلومترى بندر ريگ قرار دارد

 

جزیره عباسک

اين جزيره بين بندر بوشهر و شبه جزيره شيف قرار دارد،  نام پیشین اين جزيره شاه زنگی بوده است.  این جزیره غیر مسکونی است  و بافت زمین و جنس خاک آن برای کشاورزی مناسب نیست و بيشتر زمين آن ماسه ‌ای است. این جزیره یکی از بهترین نقاط برای اجرای طرح ساخت سوخت های پاک بیولوژیک است.    

جزیره عباسک، بين بندر بوشهر و شبه جزيره شيف قرار دارد

  

جزیره خارکو
این جزیره کوچک در فاصله ۵ کیلومتری شمال شرق جزیره خارک واقع شده و امروزه  بدل به محل مناسبی جهت رشد پرندگان در منطقه خلیج فارس شده است. در گذشته این جزیره زمانی محل استقرار نظامیان انگلیسی جهت تسخیر خارک بوده و پیش از آن  نیز سردار مشهور ایرانی،  میرمهنا برای حمله به هلندیان در خارک از جزیره خارکو نیروهای خود را به سمت خارک  گسیل داشته ‌است.   

جزیره خارکو، در فاصله ۵ کیلومتری شمال شرق جزیره خارک واقع شده است

 

جزیره میر مهنا
 جزیره میر مهنا از جزیره‌ های غیرمسکونی ایران در خلیج فارس است،  میر مهنا نام یکی از دریانوردان دلاور ایرانی است،  که به استعمار گران هلندی در خلیج فارس حمله می کرد.  انگور و انجیر این جزیره از قدیم معروف بوده‌ است همچنین گنبدی موسوم به قدمگاه امیرالمؤمنین نیز در این جزیره قرار دارد.     

 جزیره میر مهنا از جزیره‌ های غیرمسکونی ایران در خلیج فارس است

  
جزیره فارسی
 اين جزيره غیر مسکونی به دليل وجود ايستگاه هواشناسي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است،  ايستگاه هواشناسي جزيره فارسي اطلاعات هواشناسي را به تمام شركت ‌هاي كشتيراني مي ‌رساند.   

جزیره فارسی به دليل وجود ايستگاه هواشناسي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است

  
جزیره شتور
جزيره شتور یا شیدور با طول 1.7 كيلومتر و عرض 800 متر،  در فاصله حدود يك و نيم كيلومتري جنوب شرقي جزيره لاوان قرار دارد.  اين جزيره از با ارزش‌‌ ترين و مهم ‌‌ترين پناهگاه‌‌ هاي حيات وحش و جزء مناطق حفاظت شده در خلیج فارس است،  پرندگان،‌ لاك‌پشت ‌هاي دريايي، ماهي‌ ها و دلفين ‌ها از گونه های ساکن در جزیره هستند، همچنین تعداد زیادی مار سمی سیاهرنگ و کوچک که معمولاٌ زیر شن مخفی می‌ شوند،  از ساکنین طبیعی جزیره هستند.  به دلیل وجود تعداد بسیاری مار در اين جزيره، به شتور جزیره ماران نیز می گویند.        

جزيره شتور یا شیدور، در فاصله حدود يك و نيم كيلومتري جنوب شرقي جزيره لاوان قرار دارد

 

 

جزیره لاوان
 لاوان جزیره ای است مسکونی با وسعت 76 کیلومتر مربع.  نام دیگر این جزيره شیخ شعیب است و از شمال شرقی به بندر مقام، از شرق به جزیره شتور و از جنوب به حوزه‌ های نفتی رسالت، رشادت و سلمان محدود می‌شود،  لاوان پس از قشم و کیش بزرگ ‌ترین جزیره ایران در آب ‌های خلیج فارس است.
 
  فاصله این جزیره تا بندر لنگه 91 و تا بندرعباس حدود 198 مایل دریایی است،  همچنین جزیره لاوان دورترین جزیره نسبت به مرکز استان هرمزگان است.  آب و هوای آن گرم و مرطوب و دمای آن در تابستان به حدود پنجاه درجه سانتی ‌گراد می رسد و رطوبت هوای آن نیز بسیار زیاد است.
 
لازم به ذکر است که ذخایر نفتی آب ‌های نزدیک جزیره لاوان بسیار قابل توجه است.  یکی از شگفتی‌ های این جزیره وجود کندوهای عسل در کنار تأسیسات نفتی و مخازن آنها است،  که عسل آنها به رنگ سبز تیره است و بوی نفت می ‌دهد،  اما طعم آن مشابه عسل ‌های معمولی است.  اهالی جزیره در فصل معینی از سال به صید مروارید می‌ پردازند و تنها کالای صادراتی جزیره  مروارید است.        

 لاوان جزیره ای است مسکونی با وسعت 76 کیلومتر مربع.  نام دیگر این جزيره شیخ شعیب است

 

جزیره هندورابی
  اين جزيره با 8 / 22 كيلومتر مربع مساحت، در حد فاصل بين دو جزيره كيش و لاوان قرار گرفته، سطح هندورابی هموار و تقريباً بدون عارضه طبيعي است.  هندورابي در فاصله 325 کیلومتری بندر عباس و 133 کیلومتری بندرلنگه قرار دارد و بلند ترین نقطه آن بیست و نه متر و بزرگ ‌ترین قطر آن هفت و نیم کیلومتر است.
 
  این جزیره از یک رشته ارتفاعات کوتاه پوشیده شده و کرانه ‌های آن با شیب ملایمی به دریا منتهی می ‌شوند.  مجاورت با دریا، اغلب موجب بالا رفتن میزان باران و رطوبت می شود،  با این حال در تمام کرانه‌ های خلیج فارس همجواری با دریا تأثیر چندانی بر میزان بارش این نواحی ندارد.
 
 فعالیت اقتصادی اکثر اهالی در جزیره هندورابی، صید و غواصی است و جالب آنکه فعالیت ‌های صنعتی یا بهره‌ برداری از معادن و منابع زیر زمینی و حتی صنایع دستی در هندورابی وجود ندارد. محیط زیست جزیره به دلیل بسته بودن آن محدود است و موجوداتی از قبیل انواع پرندگان کوچک و پرندگان مهاجری مانند باز و شاهین و تعداد کمی از خزندگان و موش صحرایی در آن زندگی می‌کنند.    

جزیره هندورابی، در حد فاصل بين دو جزيره كيش و لاوان قرار گرفته است

 

جزیره کیش
 در گذشته این جزیره را قیس می نامیدند. کیش با شکل بیضی خود و با مساحت 89.7  کیلومتر مربع و با طول 15.6  و عرض 7 کیلومتر،  در جنوب غربی بندرعباس قرار گرفته است.  جزیره کیش امروزه تبدیل به مهم ترین قطب گردشگری در خلیج همیشه فارس شده است و به دلیل ساخت و سازهای بسیاری که در جزیره صورت گرفته است همانند گذشته محیط زیست بکر خود را ندارد.
 
کیش را به جرات می توان یکی از مهم ترین جزایر ایران و از مهم ترین مقاصد گردشگری در کشورمان نامید که جاذبه های گوناگون طبیعی، تاریخی، تفریحی و انسان ساخت آن گردشگران بسیاری را در طول سال به آن جذب می کند.    

جزیره کیش با شکل بیضی خود ، در جنوب غربی بندرعباس قرار گرفته است

 
جزیره فرور بزرگ
 این جزیره با مساحت 26.2 کیلومتر مربع در 20 کیلومتری خاک مادرقرار دارد. جالب است بدانبد که اين جزيره بر روي يكي از كمربند هاي زلزله‌ خيز جهان قرار دارد. سطح جزیره از تپه ماهورهاي كوچك تشكيل شده است.  جزيره شيب‌هاي تند و پرتگاه ‌هايي دارد كه گاهي ارتفاع آنها از ده متر بيشتر است، و به دلیل عمق زیاد رنگ‌ آب در نزديكي جزيره سياه است. 
 
در جزيره فرور بزرگ بقایای ساختمان‌ های مخروبه و اراضی کشاورزی بایر و چاه‌ های آب به همراه يك چراغ دريايي وجود دارد که نشان از مسکونی بودن جزیره در زمان ‌های گذشته است.  در حال حاضر جزیره غیر مسکونی است و تنها تعدادی مأمور دولتی در آن حضور دارند.  در آب‌ های این جزیره ماهی فراوان وجود دارد و به همین خاطر صیادان در اطراف آن فعالیت زیادی دارند. 
 
جزیره فرور بزرگ یکی از کانون‌ های زیست حیات وحش است،  و تعداد بی ‌شماری پرندگان از قبیل: عقاب ماهیگیر، طوطی، چک‌چک، قمری خانگی، چکاوک، کاکلی، پرستو، بلبل خرما، چاخ لق، هدهد، دم جنبانک زرد، چک‌چک سرسیاه، زنبور خور معمولی و همچنین خارپشت، مارمولک، مار جعفری و عقرب در آن زندگی می ‌کنند.  اين جزيره به علت داشتن مار هاي زياد به مارور نيز شهرت دارد.  

جزیره فرور بزرگ، با مساحت 26.2 کیلومتر مربع در 20 کیلومتری خاک مادرقرار دارد

   
جزیره فرور کوچک
 نام دیگر اين جزيره غير مسكوني فرورگان است،  كه در جنوب فرور بزرگ و شمال جزیره سیری قرار دارد،  مرتفع ‌ترين نقطه آن از سطح دريا 36 متر است.  به علت موقعيت اقليمي و استقرار در مسير مهاجرت پرندگان دريايي،  زيستگاه گونه ‌هاي متنوع پرندگان مهاجر و بومي است. 

جزیره فرور کوچک در جنوب فرور بزرگ و شمال جزیره سیری قرار دارد

 
جزیره سیری
 این جزیره با مساحت 17.3 کیلومتر مربع، در میانه خلیج فارس قرار دارد،  فاصله آن تا مرکز شهرستان ابوموسی که در قسمت شرقی جزیره واقع شده،  حدود 27  کیلومتر و تا مرکز استان حدود 152 مایل دریایی است. 
 
نام اصلی آن راز است،  که به دلیل نزدیکی با مناطق عرب نشین حاشیه جنوبی خلیج فارس، اعراب از معادل عربی این نام یعنی سری استفاده کردند،  که این نام در زبان ‌های اروپایی سیری تلفظ شده  و از راه زبان‌ آنان به فارسی وارد شده است. این جزیره فاقد پستی و بلندی است و نسبتاً مسطح است، به گونه ای که مرتفع ‌ترین نقطه آن 24  متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
 
  بزرگ ‌ترین ابعاد طولی و عرضی جزیره 1 / 6  و 4.6  کیلومتر است.  شكل جزیره در قسمت ‌‌هاي شمالي و نزديك سواحل ذوزنقه ‌اي است،  و مناطق مسكوني با ساير تأسيسات دارد.  پوشش گیاهی منطقه فقیر است، ولی تعداد نخل خرما بطور پراكنده در جزیره وجود دارد،  كه محصول آن فقط مورد مصرف محلي است، همچنین در این جزیره معدن خاک سرخ موجود است.   

جزیره سیری، با مساحت 17.3 کیلومتر مربع، در میانه خلیج فارس قرار دارد

 
جزیره تنب بزرگ
این جزیره تقریباً گرد است و خاک شنی و خشک دارد،  نام‌ های دیگر آن در قدیم تنب گَپ، تنب مار و تل مار بوده است. در قسمت ‌هاي جنوب غربي و نزديكي سواحل آن خانه ‌هاي مسكوني از راه چندين خيابان و جاده به هم پيوسته ‌اند،  اين جزيره در شمال شرقي ابوموسي واقع شده و در داراي موج ‌شكن و لنگرگاه است.  مردم بومي اين جزيره از صيد ماهي و مرواريد امرار معاش مي ‌كنند،  مار هاي سمي و كوچك در اين جزيره به وفور وجود داد. 

جزیره تنب بزرگ، تقریباً گرد است و خاک شنی و خشک دارد

  
 جزیره ناز
این جزیره غیر مسکونی که کاملاً مسطح است با مساحت حدود سه هکتار در یک کیلومتری ساحل شرقى قشم‌ قرار گرفته است و فاقد ساحل شنى است. اطراف جزیره را ديواره‌ هاى صخره ‌اى به ارتفاع پنج تا ده متر دربر گرفته است.  در زمان جزر با پس ‌روى کامل آب دريا براى مدت کوتاهى باريکه ‌اى از خشکى جزيره ناز را به ساحل قشم وصل مى ‌کند.  روبه‌ روى جزيره ناز در قشم ساحل شنى قرار دارد،  که مکان مناسبى براى تغذيه پرندگان دريايى و ماهيگيران بومى است.     

 جزیره ناز، با مساحت حدود سه هکتار در یک کیلومتری ساحل شرقى قشم‌ قرار گرفته است

  
جزیره هرمز
 هرمز یکی دیگر از جزایر بیضی شکلی است که در ورودی خلیج فارس و در فاصلهٔ ۸ کیلومتری بندرعباس قرار دارد.  این جزیره به علت موقعیت جغرافیایی و مجاورت با تنگه هرمز کلید خلیج فارس نامیده می شود.      

جزیره هرمز، به علت موقعیت جغرافیایی و مجاورت با تنگه هرمز کلید خلیج فارس نامیده می شود

 
جزیره هنگام
 با مساحت 50 کیلومتر مربع، یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در کرانه‌ های جنوبی جزیره قشم است. هنگام دارای معادن نمک، خاک وسرب است. بزرگترین قطر آن از روستای هنگام کهنه تا روستای هنگام جدید ۹ کیلومتر است.  تنها فعالیت اقتصادی در جزیره هنگام که اکثر اهالی به آن مشغولند، ماهی‌گیری و صیادی است. از مهم ترین جاذبه های این جزیره باید به ساحل دلفین ها اشاره کرد که دلفین ها در نزدیکی سواحل هنگام به نزدیکی قایق ها می آیند و ضمت همراهی قایق ها شروع به بازی می کنند.  

جزیره هنگام، یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در کرانه‌ های جنوبی جزیره قشم است.

  
 جزيره لارك
 با  7 / 48  کیلو متر مربع مساحت،  در فاصله ۱۸ مایل دریایی از مرکز استان شهر بندرعباس و ۶ مایل دریایی از شهر قشم و در جنوب شرقی این شهر در تنگه هرمز قرار دارد. بلند ترین نقطه آن ۱۳۸ متر از سطح دریا ارتفاع دارد،  و بزرگ ترین قطر آن ۶/۱۰ کیلومتر است. 
 
این جزیره از کوه های آتشفانی مخروطی شکل تشکیل شده و یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان ‌است.  در این جزیره فعالیت کشاورزی وجود ندارد و تنها فعالیت اقتصادی اکثر اهالی جزیره لارک صیادی و غواصی است.  آب آشامیدنی مردم این جزیره بیشتر از طریق بندرعباس تأمین مي ‌گردد و همچنین آب برکه‌‌ ها و چاه‌ های آن مورد استفاده قرار می‌ گيرد.     

 جزيره لارك، در فاصله ۱۸ مایل دریایی از مرکز استان شهر بندرعباس قرار دارد

      
 ام الکرم
 ام الکرم، از جزیره‌های غیر مسکونی ایرانی در خلیج فارس است که در استان بوشهر قرار دارد. این جزیره در نزدیکی کرانه‌های دهستان بردخون شهرستان دیر واقع شده است و سطح خاک آن تنها یک متر از سطح دریا بالاتر است و بزرگ‌ترین قطر آن ۲ کیلومتر است. فاصله این جزیره تا جزیره نخیلو ۸ کیلومتر و آب و هوای جزیره گرم و مرطوب است.   

 ام الکرم، از جزیره‌های غیر مسکونی ایرانی در خلیج فارس است

   
مطاف
جزیره مطاف، نیزاز جزیره‌های غیر مسکونی ایرانی در خلیج فارس است که در استان بوشهرواقع شده. این جزیره توده‌ای از ماسه به عرض تقریبی یک میل و طول تقریبی ده میل است که در هنگام مد زیر آب می‌رود و در هنگام جزر بیرون می‌آید. وقوع طوفان و یا آشنا نبودن دریانوردان به منطقه، قایق‌های ماهی‌گیری زیادی را در این ناحیه به گل می‌نشاند.
 
آب اطراف این توده ماسه به خاطر عمق کم موج‌های زیادی دارد. در میان دریانوردان خلیج فارس این مثل رایج است که: «موج مطاف نخوردی، خرما به گربه میدی» که کنایه از اسراف و ندانستن قدر دارایی حاصل از کار پر زحمت است.  

جزیره مطاف، نیزاز جزیره‌های غیر مسکونی ایرانی در خلیج فارس است که در استان بوشهرواقع شده

    

منبع:bartarinha.ir



دور دنیا با یک کلیک

• "قشم"؛ جزیره ای زیباتر از "کیش"
• با قلعه هلندی ها آشنا شوید!
• تصاویر منحصر به فرد از جنگل های حرا
• تصاویری زیبا از قشم جزیره شگفتی ها +تصاویر
• جذابیت های جزیره زیبای هرمز
• دنج ترین جزیره جنوب

اگر برای فرار از هوای گرم پایتخت و آرامشی چند روزه دنبال برنامه‌ریزی سفری چند روزه هستید، ما به شما مراغه را پیشنهاد می‌کنیم؛ شهری تکیه داده به کوه سهند با مردمانی که با زبان شیرین آذری به شما خوشامد می‌گویند. این شهر كه در میانه تاریخ و طبیعت قرار گرفته ‌است‌، بیشتر با رصد‌خانه مشهور و صابون منحصر به فردش در جهان شناخته ‌‌می‌َ‌شود....
وب سایت همشهری شش وهفت: اگر برای فرار از هوای گرم پایتخت و آرامشی چند روزه دنبال برنامه‌ریزی سفری چند روزه هستید، ما به شما مراغه را پیشنهاد می‌کنیم؛ شهری تکیه داده به کوه سهند با مردمانی که با زبان شیرین آذری به شما خوشامد می‌گویند. این شهر كه در میانه تاریخ و طبیعت قرار گرفته ‌است‌، بیشتر با رصد‌خانه مشهور و صابون منحصر به فردش در جهان شناخته ‌‌می‌َ‌شود.
 
مراغه در شمال غرب ایران درست در کنار رود صوفی‌چای و دامنه جنوبی کوه سهند کمی‌ آن‌سو‌تر از دریاچه ارومیه آرام گرفته است. این شهر از شمال به تبریز نزدیک است و از غرب از طریق بناب به دریاچه ارومیه می‌رسد. دو شهر هشترود و میانه هم در شرق این شهر قرار دارد.

 مراغه در شمال غرب ایران درست در کنار رود صوفی‌چای و دامنه جنوبی کوه سهند گرفته است

  
به قدمت دایناسورها
مراغه اگرچه اعتبار تاریخی‌اش را از دوران حضور خواجه نصیرالدین توسی و دوره ایلخانان می‌گیرد اما یادگارهایی که در شهر قرار دارد نشان از سابقه بسیار طولانی آن دارد. در سال 1840 کنسول روسیه در تبریز مقدار زیادی سنگواره و استخوان کشف کرد که نشان می‌داد حیات در این شهر بیشتر از پنج میلیون سال بوده است.

در نقشه جهان بطلمیوس شهری به نام مارکیانا وجود دارد که تقربیا همان جایی است که ما امروز به اسم مراغه می‌شناسیم. جغرافیدان یونانی البته در کتابش هم، این اسم را در نام دریاچه بزرگ این منطقه یعنی دریاچه ارومیه تکرار می‌کند. کسروی یکی از پژوهشگران مشهور ایرانی است که ریشه نام مراغه را در لغت مراوا یا ماراوا جست‌وجو کرده که در زبان و ادبیات ایران باستان به معنی جایگاه مادها بوده‌است.
 
این همان شهری است که در کتاب‌های جغرافی قرن سوم و چهارم هجری به افزاره روح یا افراه رود از آن یاد شده است. یاقوت حموی؛ جغرافیدان مشهور قرن هفتم هجری در معجم‌البلدان، افراه رود را پایتخت سلسله‌هایی مانند اتابکان آذربایجان می‌داند.
 
این شهر در زمان مادها یکی از شهرهای مهم ایران بود. منابع تاریخی نوشته‌اند؛ زمانی که مارک آنتونی؛ سردار روم پایتخت آتروپاتکان یا همان آذربایجان امروزی را در دوران اشکانیان محاصره کرد این شهر را تسخیر کرد. هرچند که دلاوران آتروپاتکان و پارت ماراکیا را از دست آنها خارج کردند، اما در مدتی که در این شهر بودند معابدی را ساختند که بیشتر از آنها خواهیم گفت.

مراغه در سال 22 هجری توسط مسلمانان فتح شد و جز یک روایت غیر‌قابل تایید که در دوره‌ای افشین سردار ایرانی در آن حکومت کرد تا سال 618 خیلی در تاریخ رد‌پایی ندارد. در این سال بود که با حضور مهمانان ناخوانده سرنوشت این شهر آرام دچار تلاطم شد.
 
چنگیزخان مغول در سال 616 به بهانه کشته‌شدن بازرگانان و فرستادگانش به دربار خوارزمشاه، به ایران حمله کرد. سپاه‌ خان‌مغول در صفر 618 به دروازه‌های مراغه رسید و این شهر را بعد از یک هفته درگیری و خونریزی و غارت و سوزاندن تصرف کرد. 

مراغه در سال 22 هجری توسط مسلمانان فتح شد

  
مراغه تا حمله دوم مغولان در 656 در دوران هلاکو چندبار میان خوارزمشاهیان و خان‌های مغول دست به دست شد. هلاکو‌خان مغول در سال 656 با حمله وسیع با تسخیر بغداد و کشتن المعتصم بالله خلیفه بغداد در صفر همان سال به سمت آذربایجان آمد. او که از دشت‌های آسیای مرکزی آمده بود وقتی به مراغه رسید مفتون آب و هوا و آبادانی این شهر شد و حکومت ایلخانان را در این شهر بنیان گذاشت و از این به بعد بود که مراغه پایتخت ایلخان مغول شد. در کنار او عطاملک جوینی و خواجه نظام‌الملک توسی قرار داشتند.
 
به پیشنهاد خواجه نظام‌الملک توسی مشاور بزرگ و دانشمند هلاکو و دستور هلاکو خان، دانشمندان معتبر از شهرهای مختلف به مراغه دعوت شدند و در کنار خواجه بزرگ رصد‌خانه و نظامیه بزرگی را بنیان گذاشتند. مراغه شهر ادیان هم بود. خود هلاکو، بودایی بود و همسرش دوقوز خاتون و مادرش مسیحی بودند. این زمینه مناسبی بود تا مسلمان و ارمنی و رومی ‌و بودایی یادگارهای‌شان را در این شهر بگذارند.
 
هلاکو در شب یکشنبه ۱۹ ربیع‌الثانی ۶۶۳ برابر با ۲۷ بهمن ۶۴۳ شمسی درگذشت و با مرگش پایتختی هم از مراغه به همراه آباقا‌؛ جانشینش رخت بربست. با این حال مراغه با وجود رصد‌خانه مشهورش شهر علم و دانش باقی ماند‌؛ رصد‌خانه‌ای که حالا یکی از جاذبه‌های دیدنی این شهر است.

موزه‌ای برای سنگ‌های تاریخی
در سفر به مراغه فراموش نکنید که به موزه سنگ آقالار هم سری بزنید. این موزه در سال 81 در محوطه مقبره آقالار با گردآوردن سنگ گورهای تاریخی و منحصر‌به‌فردی که در گورستان‌های اطراف مراغه وجود داشت، راه‌اندازی شده است. این محوطه به‌خاطر آن که بزرگان‌، عارفان و شیوخ مراغه در آن دفن شده‌اند به آقالار یا همان بزرگان مشهور شده است.
 
مقبره آقالار بیشتر از هر چیزی بانام میرفتاح موسوی مراغه پیوند می‌خورد؛ شاعر، عارف بزرگ و شیخ‌الاسلام مراغه که در دوران زندیه زندگی می‌کرد. او به دو زبان آذری و فارسی شعر می‌گفت و در اشعار فارسی اشراق و در شعر آذری فتاح تخلص می‌کرد. دو اثر مثنوی ساقی‌نامه و ریاض الفتوح از آثار میرفتاح است که از وی به یادگار مانده است.  

 در سفر به مراغه فراموش نکنید که به موزه سنگ آقالار هم سری بزنید

در سال 1175 پس از مرگ میر‌فتاح به دستور ظل السلطان - که در زمان زندیه زندگی می‌کرده و هیچ ربطی به مسعود میرزا پسر ناصرالدین شاه که بیشتر از 150 سال بعد به دنیا می‌آید ندارد- در این محل دفن و بنای مقبره برایش ساخته می‌شود. بنای آرامگاه متاثر از معماری زندیه است و یکی از بناهای زیبایی است که یک‌بار در 1247 در ابتدای دوران ناصرالدین شاه قاجار به طور کامل مرمت و بازسازی شد. ساختمان بنا چهار ضلعی و هر ضلعش 16 متر و دارای ابزارهای سنگی و طاق‌نمای آجری قرینه به ارتفاع پنج متر است.

 سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در سال 80 با توجه به وجود سنگ قبرهای مرمری نفیس در محوطه تصمیم گرفت تا موزه سنگ‌های تاریخی را در این محوطه راه‌اندازی کند. کارشناسان میراث با جمع‌آوری و نمایش انواع سنگ قبرهای گهواره‌ای، صندوقی، سنگ نوشته‌ها و قوچ‌های سنگی از گورستان‌های اطراف، موزه را در سال 81 افتتاح کردند.
 
بخشی از سنگ قبرهایی که در این موزه به نمایش در آمده مربوط به قرن‌های هفتم و هشتم هجری قمری و متعلق به گورستان بزرگ و قدیمی ‌روستای ورجوی است که توسط غارتگران به سرقت رفته بود و بعد از پیدا‌شدن و مرمت به این مکان منتقل و در معرض دید قرار گرفت. در سفر به مراغه می‌توانید از موزه سنگ آقالار در بلوار شهیدمقدم، خیابان راه‌آهن، خیابان آقا‌لار دیدن کنید.   

 مقبره آقالار بیشتر از هر چیزی بانام میرفتاح موسوی مراغه پیوند می‌خورد

 

زیر گنبد کبود
نام گنبد کبود برای ما آغاز هر داستانی است‌، اما برای مردم مراغه جایی است که به مقبره مادر هلاکو مشهور است. این گنبد یکی از پنج گنبد و مزار مشهور مراغه و البته زیباترین آنهاست. گنبد کبود برجی بلند و 10 ضلعی به ارتفاع شش متر است که خیلی پیشتر از پایتختی مراغه، توسط هلاکوخان مغول، در زمان سلجوقی ساخته و در زمان مغول تکمیل شده است. در زاویه‌های ده‌گانه این ساختمان ستونی مدور با تزئینات مشهور به تخمیری قرار دارد. برخلاف گنبد سرخ نمی‌دانیم که چه کسی آن را ساخته است.
 
تنها کتیبه‌ای که در آن است نشان می‌دهد مقبره‌ای که در این گنبد قرار دارد متعلق به مادر مسیحی هلاکوخان است. سطح بیرونی طاق‌نماها، با تزئیناتی مرکب از آجر و سفال و کاشی فیروزه‌ای رنگ در طرح‌هایی هندسی، به شکل بدیع آرایش شده‌اند.این برج شبیه سایر دیگر برج‌‌های مقبره‌دار دو طبقه است. قسمت پایین، سرداب ویژه مقبره و قسمت بالایی، اتاقی با تزئینات گچبری، کاشی و نوشته جای دارد.  داخل بنا، دور تا دور زیر گنبد بر حاشیه‌ پهن از گچ، با خط نسخ قسمتی از آیه اول سوره ۶۷ قرآن کریم نوشته شده است.
 
در بخش داخلی این بنا گچ‌بری‌ها و نقاشی‌های مختلفی وجود داشته که اکنون با گذر زمان بخش زیادی از آنها از بین رفته و آنچه باقی مانده آیات و کلمات الهی نظیر «الله» و «والحمد» است. این گنبد هم مانند چهار گنبد مشهور شهر در مرکز شهر قرار دارد و همه در شهر مسیرش را به شما نشان می‌دهند. در نزدیکی این پنج گنبد بازار و رستورانی است که می‌توانید غذاهای سنتی مراغه را در آن جا امتحان کنید.    

گنبد کبود، یکی از پنج گنبد و مزار مشهور مراغه و البته زیباترین آنهاست

 

گنبدی با آجرهای تراشیده سرخ
مراغه به جز رصد‌خانه مشهور به خاطر پنج برج و بنای تاریخی‌اش، به شهر برج‌ها هم شناخته می‌شد؛ برج‌هایی که یادگار دوره سلجوقی به بعد است. از میان این گنبدها‌، گنبد سرخ به‌عنوان قدیمی‌ترین گنبد از سایر بناها مشهورتر است؛ بنایی در قسمت جنوب‌غربی مراغه و یکی از بناهای قدیمی آجری دوره اسلامی ‌آذربایجان شرقی.
 
این گنبد که به‌خاطر آجرهای سرخ تراشیده و کاشی‌های مینایی به كار‌رفته در بالای سردرش به گنبد سرخ مشهور است، در قسمت جنوب غربی مراغه قرار دارد و نزدیک موزه سنگ آقالار و گنبد‌کبود قرار گرفته‌است. شاید برای‌تان جالب باشد که در بالای سردر آن کتیبه فیروزه‌ای است که طرح علامت سایپا را از نقوش آن برداشت کرده‌اند. جدا از این تلفیق، پیش از این آجر کاشی لعابدار در هیچ بنایی نبوده است و به همین‌خاطر هم این گنبد را آغازی بر این معماری که به معماری آذری مشهور شده، می‌دانند.

یکی از ویژگی‌های مهم گنبد سرخ در کتیبه‌ای یافت می‌َشود که در بخش شمالی بنا قرار گرفته و هرگونه شکی را درباره سازنده و زمان ساخت آن رد می‌کند. براساس این کتیبه این گنبد در 15 شوال 542 همزمان با زمان سلجوقیان به دستور عبدالعزیز بن محمد بن سدید؛ والی آذربایجان و به دست بنی بکر محمد بن بندان ساخته شد.
 
این بنا مربع شکل و هر ضلع آن حدود پنج متر طول و هفت متر ارتفاع و گنبدی مقرنس دارد و ترکیبی از آجر و کاشی است. اصل گنبد یک اتاق در بالا و زیرزمینی در زیر دارد. برای ورود به اتاق باید از پنج پله بلند بالا بروید تا در پله ششم و هفتم به آستانه درگاه برسید. آن نقشی که برای طراحی علامت ساپیا برداشته شده درست بالای همین درگاه است. گنبد بنا دو پوش است و در داخل شبیه یک عرقچین است. این که این گنبد چه کاربردی داشته خیلی مشخص نیست ،اما بعضی کارشناسان معتقدند که ساخت این گنبد برای تعیین زمان بود.
 
شاید همین ویژگی بود که باعث شد در سال 84 همزمان با گذر سیاره از مقابل خورشید، ساعت خورشیدی زیبایی در کنار گنبد سرخ ساخته و با حضور رایزن فرهنگی فرانسه افتتاح شود؛ ساعتی که به جذابیت این گنبد افزوده است. اگرچه در مراغه از هرکسی آدرس گنبد سرخ را بپرسید به شما می‌گوید، اما این گنبد در خیابان شهید قدوسی قرار دارد.     

مراغه به جز رصد‌خانه مشهور به خاطر پنج برج و بنای تاریخی‌اش، به شهر برج‌ها هم شناخته می‌شد

رصد‌خانه خواجه توس
از هرجای شهر مراغه به سمت غرب نگاه کنید گنبد سفید رنگی که بالای سر رصد‌خانه مراغه ساخته شده برق می‌زند. در حال حاضر با این که بخش زیادی از آنچه در زمان خواجه نظام‌الملک ساخته شده باقی نمانده است، اما این تپه به عنوان یکی از مراکز مهم رصد ستاره‌ها و البته جاذبه‌های دیدنی شهر مراغه است.  
 
رصد‌خانه مراغه شاخص‌ترین بنای فرهنگی و تاریخی شهر مراغه و یکی از رصدخانه‌های قدیمی و سالم جهان است. بنای این رصد‌خانه با حضور هلاکو و خواجه نصیرالملک در روز سه‌شنبه چهارم جمادی‌الاول ۶۵۷ قمری برابر با ۱۶ اردیبهشت ۶۳۸ شمسی ساخته شد. گفته می‌شود هدف خواجه نصیرالدین توسی در ساخت این رصد‌خانه جدا از ایجاد یک مرکز علمی، بازگرداندن و اسکان دانشمندان فراری بود  که در اثر حمله مغول پنهان شده بودند.

محل ساخت این رصدخانه را خواجه بعد از محاسبات دقیق  روی تپه در غرب شهر به طول 510 و عرض تقریبی217 متر و به ارتفاع 110 متر در نزدیکی دو روستا به نام‌های طالب‌خان و حاجی‌کرد تعیین کرد. از روی این تپه دورترین نقطه‌ای که دیده می‌شود دریاچه ارومیه است. بنای رصـدخانه با سرپرستی معمار سرشناس فخرالدین ابوالسعادات احمد بن عثمان مراغی براساس طرحی از خواجه 15سال طول کشید‌. رصد‌خانه شامل یك برج مرکزی به قطر 22 متر و ضخامت دیوار 80 متر بود.
 
در اطراف این برج هم پنج واحد مدور‌، کتابخانه و مرکز استقرار دانشمندان ساخته شد. به امر هلاکو کتاب‌ها واسباب وآلات علمی ‌و نجومی ‌بسیاری که از فتح بغداد به دست آورده بودند، درآنجا متـمرکز شد.   ساختمان رصدخانه مراغه یکی از مراکز علمی ‌پیشرفته زمان خود بود. این مركز شامل محل رصد ستارگان و اخترشناسی مجهز به ابزار ستاره‌شناسی و مرکز پژوهشی و همچنین کتابخانه‌ای شامل 400 هزار جلد کتاب بود.
 
دانشمندان برجسته‌ای از جمله قطب‌الدین شیرازی که متوجه علت اصلی تشکیل رنگین‌کمان شد و همچنین نجم‌الدین و مویدالدین دمشقی در این رصد‌خانه پژوهش و تدریس می‌کردند. برای تامین منابع مالی این رصد‌خانه علاوه بر كمك‌های مالی دولت، اوقاف سراسر كشور نیز در اختیار خواجه گذاشته شده بود كه از عشر (یک دهم) آن جهت امر رصدخانه و خریدوسائل و اسباب و آلات و کتاب‌ها صرف کند.
 
خواجه نصیرالدین بعد از پایان ساختمان دستمزد کارمندان و دانشمندان مجموعه را از قرار زیر تعیین کرد:«اهل فلسفه و ریاضی‌دانان روزی سه درهم، طبیب‌ها روزی دو درهم.فقیهان روزی یک درهم و محدثین روزی نیم درهم.» دانشمندان از همه جای دنیا از جمله چین به این رصد‌خانه آمدند.
 
زیج یا همان تقویم ایلخانی در رصد‌خانه مراغه تدوین شد. این مرکز علمی‌بعد از مرگ خواجه نصیرالدین توسی رها شد و در نهایت نیز به همت دکتر پرویز ورجاوند در دهه‌50 پیدا و بخش‌هایی از آن بازسازی شد.
 
حالا اگر سری به مراغه زدید 15کیلومتر خارج از شهر از تپه رصد‌خانه بالا بروید و به آنجا برسید. یادتان باشد که نرسیده به رصد‌خانه یک پادگان نظامی ‌هست که باید مواظب عکس‌گرفتن از اطراف رصدخانه باشید.      

رصد‌خانه مراغه شاخص‌ترین بنای فرهنگی و تاریخی شهر مراغه و یکی از رصدخانه‌های قدیمی جهان است

 

مهرابه‌ها
نمی‌شود تا مراغه رفت و سری به پرستشگاه‌های مهری این شهر نزد. در شش کیلومتری جنوب شرقی مراغه روستایی به اسم ورجوی قرار دارد‌. در کنار این روستا گورستان بزرگ و قدیمی‌ هست که سنگ قبرهای آن منقش به تصاویر تیر و کمان و شمشیر و تیر و کمان است. در بخشی از این گورستان دخمه‌ای قرار دارد که به اتاقی به عرض 180 منتهی می‌شود. معماری و نقوش موجود در این اتاق تایید می‌کند که این جا روزگاری عبادتگاه میترا بوده‌است.

این شهر جز آن دوره‌ای که توسط سپاه رم اشغال شده بود ، در دوره‌های زیادی از تاریخ بلند خود مرکز تجمع مهر پرستان بود. مهرپرستی در دوران اشکانیان در ایران گسترش زیادی داشت. معابد مهری مراغه شاخص تر از سایر همتایان خود در سراسر کشور است.
معبد مهری مراغه دارای اتاق یا تالار بزرگی است كه به اتاق دیگری منتهی می‌شود که در دل سنگ کنده شده است‌. نیایشگاه اصلی در این بخش قرار گرفته  است.      

 در شش کیلومتری جنوب شرقی مراغه روستایی به اسم ورجوی قرار دارد‌

 
ساری‌سو با نقش خورشید
اگر از معابد مهری مراغه به خصوص در ورجوی دیدن کردید یادتان باشد برای گذراندن وقت در کنار چشمه آب معدنی ساری‌سو وقت بگذارید. این چشمه که یکی از چشمه‌های آب معدنی اطراف مراغه است در چهارکیلومتری شهر و سه کیلومتر بالاتر از معبد مهر قرار دارد. این چشمه هم مانند شورسو، آب شور،گشایش، ایستی بلاغ و قره پالچیق از سهند سرچشمه می‌گیرد و آب آن جنبه درمانی دارد. این چشمه آنقدر زیباست که بتوانید از دیدن و آرام گرفتن در کنارش لذت کافی ببرید. جالب است که بدانید چند سال پیش راه‌آهنی از مراغه به سمت ارومیه می‌رود در نزدیکی این چشمه زیبا و گوارا ساخته شد.      

  چشمه آب معدنی ساری‌سو ، یکی از چشمه‌های آب معدنی اطراف مراغه است

 چگونه برویم؟
قطاری که از تهران به سمت مراغه و تبریز می‌رود بی‌دردسرترین راه رسیدن به این شهر است. ایستگاه قطار مراغه 30 مهر 1335 افتتاح شده است و از تهران تا این شهر 607 کیلومتر و تا تبریز 129 کیلومتر ریل دارد. البته مراغه تنها فرودگاه جنوب استان آذربایجان را در خود جای داده است، اما اگر بخواهید با ماشین خودتان راهی مراغه شوید باید مسیر 590 کیلومتری میان تهران به سمت مراغه را پیش بگیرد و بعد از گذر از قزوین و زنجان به سمت مراغه بروید. فاصله میان مراغه و ارومیه هم 199 کیلومتر است.        

 

صابون 200 ساله
وقتی مراغه رفتید باید سری هم به بازار بزنید. بازار سنتی این شهر مانند بسیاری از شهرهای دیگر در مرکز شهر قرار دارد. صابون مراغه شاید معروف‌ترین سوغات این شهر باشد؛ صابونی که در کارگاهایی در همان بازار به صورت سنتی درست می‌شود و تا قبل از این که شوینده‌های صنعتی بازار را پرکنند مهم‌ترین وسیله حمام بود. هنوز هم کسانی که خیلی به سلامت پوست و موی خود اهمیت می‌دهند از این صابون که از 200 سال پیش تا امروز از دنبه گوسفند و سود سوزآور درست می‌شود، استفاده می‌کنند.رنگ زرد این صابون معروف‌تر از دو رنگ سفید و سیاه آن است. صابون سفید البته مرغوب‌تر است و صابون سیاه که قدرت پاک‌کنندگی کمتری دارد با ترکیب سدر و حنا ساخته می‌شود.   صابون تنها سوغات مراغه نیست. محصولات باغ‌های مراغه که ابن حوقل هم از آنها در کتابش نام می‌برد
 
سوغات‌های دیگر مراغه است. در این شهر 26 گونه انگور، پنج گونه بادام، 17 نوع سیب و 11 نوع آلوچه به عمل می‌آید. به اینها میوه‌هایی چون گیلاس‌، آلبالو‌، زردآلو و هلو را هم باید اضافه کرد که هم به صورت تازه و هم به صورت خشکبار به فروش می‌رسند. باغداران البته بخشی از انگورهای این منطقه را به صورت شیره به فروش می‌رسانند.  

درباره شیره انگور گفتیم و نمی‌توانیم از عسل خوب این شهر که در دامنه‌های سهند به عمل می‌آید، نگوییم؛ عسلی که یکی از اقلام صادراتی این منطقه به کشورهای دیگر است. اگر به مراغه رفتید یادتان باشد در بازار سراغ شیرینی سی را بگیرد که دستورش منحصر به مراغه است و با چایی بسیار لذیذ است.    

  صابون مراغه، معروف‌ترین سوغات شهر مراغه است

شاعر مراغه
رکن الدین اوحدی مراغه‌ای معروف به اوحدی مراغه‌ای؛ شاعر فارسی گوی قرن هشتم است.او كه اصالت اصفهانی داشت در شهر مراغه به دنیا آمد و در این شهر درگذشت‌. آرامگاه این شاعر بنام، امروزه به عنوان یکی از جاذبه‌های شهر مراغه در خیابان خواجه‌نصیر توسی قرار گرفته است. چند سال پیش در کنار آرامگاه اوحدی اولین موزه ایلخانی ایران در شهر مراغه ساخته شد. اوحدی معاصر سلطان ابوسعید ایلخانی بود. اشعار او را نزدیک به 14729 بیت تخمین زده‌اند. اوحدی بعد از مرگ در باغ سرسبزی دفن شد؛ باغی که حالا بخشی از آن موزه ایلخانی شهر جای گرفته‌است.
 
این موزه که در سال 63 آماده بهره‌برداری شد شامل آثار ارزشمندی از دوره ایلخانان به‌خصوص دوره هلاکو است. مجموعه سکه‌های ایلخانی موزه مراغه منحصر به فرد است و شامل مسکوکاتی متعلق به شهرهای مختلف آذربایجان در زمان ایلخانان مغول است. اگر به مراغه سر زدید به خیابان خواجه نصیر بروید و ضمن زیارت آرامگاه اوحدی از این موزه هم دیدن کنید.

از هرجای شهر مراغه به سمت غرب نگاه کنید گنبد سفید رنگی که بالای سر رصد‌خانه مراغه ساخته شده برق می‌زند. در حال حاضر با این که بخش زیادی از آن چه در زمان خواجه نظام‌الملک ساخته شده باقی نمانده است، اما این تپه به‌عنوان یکی از مراکز مهم رصد ستاره‌ها و البته جاذبه‌های دیدنی شهر مراغه است.

اگر از معابد مهری مراغه به‌خصوص در ورجوی دیدن کردید یادتان باشد برای گذراندن وقت در کنار چشمه آب‌معدنی ساری‌سو وقت بگذارید. این چشمه که یکی از چشمه‌های آب‌معدنی اطراف مراغه است در چهار کیلومتری شهر و سه کیلومتر بالاتر از معبد مهر قرار دارد.          

رکن الدین اوحدی مراغه‌ای معروف به اوحدی مراغه‌ای؛ شاعر فارسی گوی قرن هشتم است

 

 منبع:6o7.hamshahrilinks.org



دور دنیا با یک کلیک

• گنبد سرخ سلجوقی ها در مراغه

چشمه های آبگرم با خواص درمانی و گوگردی در فاصله 3 کیلومتری از شهر دهلران در دامنه کوه سیاه کوه و نزدیک به غارخفاش قراردارد. این چشمه آبگرم با دمای حدود 50 درجه سانتیگراد دارای چشمه های بهداشتی آبگرم و استخرهای لجن درمانی بوده که از اهمیت درمانی خاصی برخورداراست.

چشمه های آب گرم دهلران در فاصله 3 کیلومتری از شهر دهلران در دامنه کوه سیاه کوه قراردارد

 

آب این چشمه ها در طول روز با توجه به انعکاس نورخورشید به صورت هفت رنگ خود را نشان می دهد. از خواص درمانی این چشمه برای رماتیسم، حساسیت، دمل، زخمها وهمچنین شکستگی استخوان و کوفتگی بسیارموثراست.

 
اما کسانی که دچار ناراحتی های قلبی هستند به علت گوگرد زیاد در منطقه باید ازچشمه استفاده نکنند هم اکنون شهرداری تاسیساتی در آنجا احداث نموده است که به خصوص در ایام بهار و زمستان مورد استفاده قرارمی گیرد این چشمه های آبگرم به صورت رودخانه در پایین دشت سرد شده و به نام سرگرو یا سرگراب برای مصارف کشاورزی و گوسفندان استفاده می شود و حتی این تغییر رنگ روزانه آب گرم به صورت یک ضرب المثل محلی در آمده که می گویند افرادی که دارای ماهیت نیستند مانند آب گرم دهلران هستی که روزانه به چند رنگ تغییرمی کند هنوز بررسی علمی و فراگیری درباره آن انجام نشده وهم اکنون حمامی ازسوی شهرداری دهلران احداث گردیده ولی با توجه به این که با روش های علمی انجام نگردیده درحال فرسوده شدن به علت گوگرد زیاد است. 

آب چشمه های آب گرم دهلران در طول روز با توجه به انعکاس نورخورشید به صورت هفت رنگ در می آید

بیشتراوقات به ویژه در هوای معتدل بوی گوگردی این چشمه ها فضای شهر را در بر می گیرد و جریان این آب درجنوب غربی دهلران منطقه شوره زاری را به وجود آورده که پوشیده ازگیاهان گزاست.

این منطقه درسایت گردشگری شهرستان دهلران قراردارد، حتی گل ها و گیاهان منطقه در سایت مربوطه ازشهرستان دهلران تا اطراف چشمه های آبگرم از اهمیت خاصی با توجه به وجود آبگرم برخوردار است. این چشمه ها دارای آبی است که با خواص گوگردی از دل زمین می جوشد ودر مسیر رودخانه نیز آب معدنی جریان دارد.

سالانه خصوصا در ایام نوروز و زمستان هزاران نفر از اطراف و اکناف و شهرستان ها و استان های همجوار منطقه را مورد بازدید قرار می دهند. 

 بیشتراوقات به ویژه در هوای معتدل بوی گوگردی این چشمه ها فضای شهر را در بر می گیرد

 
در چند سال گذشته هم با تجهیز آن و سروسامان گرفتن این آبگرم در جذب گردشگر هر چند اندک اقداماتی مثبت انجام گرفته است. نیاز است دولت به کمک سرمایه گذاران خصوصی ومشتاق و در جهت ایجاد تاسیسات و امکانات رفاهی و تفریحی جهت جذب توریسم خارجی وداخلی ونزدیکی به کشورعراق ازآن استفاده مناسب شود.
 

منبع:tebyan.net

 



دور دنیا با یک کلیک

• معروف ترین و جالب ترین چشمه های آبگرم دنیا

 دریاچهٔ شورابیل دریاچه‌ای است در اردبیل

 

دریاچهٔ شورابیل دریاچه‌ای در اردبیل است که در خیابان دانشگاه مسیر دانشگاه محقق اردبیلی، دانشگاه علوم پزشکی و دانشگاه پیام نورقراردارد. این دریاچه یکی از جاذبه‌های طبیعی اردبیل می‌باشد که نتایج مطالعات زمین‌شناختی نشان می‌دهد که قدمت این دریاچه قدیمی‌تر از دریاچه ارومیه است. شورابیل تنها دریاچه طبیعی داخل شهری در ایران می‌باشد.

 دریاچهٔ شورابیل درحریم شهری اردبیل قرار دارد

 

دریاچهٔ شورابیل در گذشته بسیار شور بوده است، ولی امروزه با افزودن آب شیرین به آن از شوری آن کاسته شده به‌طوری که نوعی ماهی قزل آلا در آن پرورش داده می‌شود و گستردگی آن به ۱۸۰ هکتار افزایش یافته است. این دریاچه دارای امکانات تفریحی، ورزشی و فرهنگی بسیاری است که از آن جمله می‌توان به امکانات قایق رانی، پیست دو و میدانی، پیست دوچرخه سواری، باغ وحش، تعدادی هتل (مجتمع توریستی کوثر و هتل شورابیل)، یک شهر بازی روباز ویک شهر بازی سرپوشیده اشاره کرد. دریاچهٔ شورابیل از مناطق شکار ممنوع استان اردبیل می‌باشد.  

 دریاچهٔ شورابیل در گذشته بسیار شور بوده ، ولی امروزه با افزودن آب شیرین از شوری آن کاسته شده

دریاچهٔ شورابیل درحریم شهری اردبیل قرار دارد و شهرک‌های کوثر، مهر، راه و ترابری، دادگستری، ولیعصر، و دانشگاه‌های محقّق اردبیلی، پیام نور، علوم پزشکی، و نیز نمایشگاه بین‌المللی اردبیل در حاشیهٔ این دریاچه قرارگرفته‌اند. جهت اقامت توریست خارجی و میهمانان داخلی هتل شورابیل با درجه‌بندی دوستاره در ساحل شمالی دریاچه و مجتمع توریستی کوثر با درجه‌بندی سه ستاره و با امکانات چهل و شش واحد سوئیت ویلائی و سالن کنفرانس وسالن همایش و دو رستوران و کافی شاپ. کافی نت و سالن ورزشی درزمینی به وسعت ۲۶۱۲۵ متر مربع در ساحل جنوبی دریاچهٔ شورابیل ساخته شده‌است.  

 دریاچهٔ شورابیل در حال حاضر یکی از مکان‌های تفریحی اردبیل به شمار می‌رود

تا پیش از افزوده‌شدن آب شیرین به دریاچهٔ شورابیل، ساکنان منطقه و به‌ویژه کسانی که از ناراحتی پوستی و درد مفاصل رنج می‌بردند، از گل دریاچه به پوست خود می‌مالیدند و از گل آن به شهرهای دیگر نیز می‌بردند تا مصرف کنند؛ اما از زمانی که آب شیرین به آب دریاچه اضافه شده دیگر خاصیت درمانی خود را از دست داده‌است.

دریاچهٔ شورابیل در حال حاضر یکی از مکان‌های تفریحی اردبیل به شمار می‌رود که در کنار آن شهربازی و فضای سبز بسیاری احداث گردیده و شهر بازی سرپوشیده شهر خورشید با امکانات مدرن درسال ۱۳۹۱در ساحل دریاچه افتتاح گردید.

 

منبع:fa.wikipedia.org

کهگیلویه و بویراحمد یکی از استان‌های کشور ایران است و مرکز آن شهر یاسوج است

 

 كهگیلويه و بويراحمد‌‌‌‌، استاني كه 70 د‌‌‌‌رصد‌‌‌‌ از جنگل‌هاي بلوط رشته‌كوه زاگرس د‌‌‌‌ر آن واقع شد‌‌‌‌ه، د‌‌‌‌ر عهد‌‌‌‌ باستان محد‌‌‌‌ود‌‌‌‌ه كهگیلويه، انشان يا انزان ناميد‌‌‌‌ه مي‌شد‌‌‌‌ كه شمال كهگیلويه و ممسني بود‌‌‌‌ه است. پژوهشگران براين باورند‌‌‌‌ كه مرد‌‌‌‌مان انزان خود‌‌‌‌ بخشي از مرد‌‌‌‌مان پارس بود‌‌‌‌ه و با هخامنشيان هم نژاد‌‌‌‌ بود‌‌‌‌ه‌اند‌‌‌‌. 

استاني كه همانند‌‌‌‌ تابلوي نقاشي از آبی آب و سبزی جنگل‌های بلوط چشم هر بينند‌‌‌‌ه‌اي را به خود‌‌‌‌ خيره مي‌كند‌‌‌‌. سرزميني كه بايد‌‌‌‌ هفته‌ها براي د‌‌‌‌يد‌‌‌‌ن جنگل، آبشار، رود‌‌‌‌خانه، د‌‌‌‌رياچه و هزاران آثار باستاني‌اش وقت گذاشت. استاني كه اين روزها مقصد‌‌‌‌ بسياري از گرد‌‌‌‌شگران خارجي است و به‌گفته گرد‌‌‌‌شگراني كه به اين استان سفر كرد‌‌‌‌ه‌اند‌‌‌‌ د‌‌‌‌وباره د‌‌‌‌ل‌شان مي‌خواهد‌‌‌‌ به آنجا بازگرد‌‌‌‌ند‌‌‌‌.

 

د‌‌‌‌ر عهد‌‌‌‌ باستان محد‌‌‌‌ود‌‌‌‌ه كهگیلويه، انشان يا انزان ناميد‌‌‌‌ه مي‌شد‌‌‌‌

  
كهگیلويه و بويراحمد‌‌‌‌ كه از د‌‌‌‌يرباز به سرزمين چهارفصل ايران شهرت يافته د‌‌‌‌اراي منابع آبي بسيار، جنگل‌هاي چشمگير، معاد‌‌‌‌ن طبيعي متعد‌‌‌‌د‌‌‌‌، ذخایر نفتي مناسب، پوشش گياهي متنوع، گونه‌هاي جانوري، كوه‌هاي مرتفع، آبشارهاي بي‌نظير، د‌‌‌‌رياچه‌هاي بكر و صد‌‌‌‌ها منطقه گرد‌‌‌‌شگري كم‌نظير و زيباي د‌‌‌‌يگر است.

 وجود‌‌‌‌ د‌‌‌‌و نوع آب و هوای سرد‌‌‌‌سیری و گرمسیری د‌‌‌‌ر کهگیلویه و بویراحمد‌‌‌‌ بر زیبایی آن افزود‌‌‌‌ه است. د‌‌‌‌ر زمانی که گل‌های بهاری د‌‌‌‌ر مناطق گرمسیری از جمله شهرستان‌های کهگیلویه، گچساران، باشت، چرام، بهمئی و لند‌‌‌‌ه رویید‌‌‌‌ه‌اند‌‌‌‌ د‌‌‌‌ر مناطق سرد‌‌‌‌سیری بویراحمد‌‌‌‌ و د‌‌‌‌نا برف کوه‌ها و د‌‌‌‌شت‌ها را سفید‌‌‌‌پوش کرد‌‌‌‌ه و فاصله این د‌‌‌‌و آب و هوای متفاوت کمتر از یک ساعت است.  

كهگیلويه و بويراحمد‌‌‌‌، استاني است كه 70 د‌‌‌‌رصد‌‌‌‌ از جنگل‌هاي بلوط رشته‌كوه زاگرس د‌‌‌‌ر آن واقع شد‌‌‌‌ه

 

د‌‌‌‌ر کنار این زیبایی‌ها، اماکن بازماند‌‌‌‌ه از د‌‌‌‌وران باستان و پس از اسلام نیز حکایت از تاریخ کهن این سرزمین د‌‌‌‌ارد‌‌‌‌. يكي از جاذبه‌هاي چشمنواز اين استان وجود‌‌‌‌ رود‌‌‌‌خانه‌هاي خروشان  بشار و مهریان و کوه‌های سر به‌فلک کشید‌‌‌‌ه د‌‌‌‌نا با پوشش جنگل‌های بلوط است، به‌طوری‌که برخی این منطقه را شمال جنوب می‌نامند‌‌‌‌.به‌جرات مي‌توان گفت آبشار ياسوج يكي از زيباترين آبشارهاي كشور است.  این آبشار زیبا د‌‌‌‌ر پنج کیلومتری شمال یاسوج قرارد‌‌‌‌ارد‌‌‌‌ و د‌‌‌‌ارای هوایی مطبوع و آبی خنک و گواراست که سالانه مسافران زیاد‌‌‌‌ی را به‌خصوص د‌‌‌‌ر بهار و تابستان پذیراست.

تنگ گنجه ای‌نوازشگر چشمان‌گرد‌‌‌‌شگران
اگر به كهگیلويه و بويراحمد‌‌‌‌ سفر مي‌كنيد‌‌‌‌ حتما به د‌‌‌‌يد‌‌‌‌ن تنگ گنجه‌ای برويد‌‌‌‌. این مکان تفریحی که د‌‌‌‌ر 10 کیلومتری شمال غربی یاسوج قرار د‌‌‌‌ارد‌‌‌‌ منطقه‌ای خوش آب و هوا با رود‌‌‌‌خانه‌ای زلال و پوشید‌‌‌‌ه از جنگل است که  از د‌‌‌‌ل کوه‌های د‌‌‌‌نا می‌جوشد‌‌‌‌ و نوازشگر چشمان گرد‌‌‌‌شگران د‌‌‌‌ر بهار و تابستان است.  

كهگیلويه و بويراحمد‌‌‌‌، د‌‌‌‌اراي منابع آبي بسيار، جنگل‌هاي چشمگير و معاد‌‌‌‌ن طبيعي متعد‌‌‌‌د‌‌‌‌ی است

 
همچنين پارک جنگلی یاسوج که با 80 هکتار وسعت بزرگ‌ترین پارک جنگلی د‌‌‌‌ر جنوب کشور است د‌‌‌‌ر شمال شهر یاسوج قرار د‌‌‌‌ارد‌‌‌‌ و پوشید‌‌‌‌ه از د‌‌‌‌رختان بلوط، باد‌‌‌‌ام کوهی، ارزن، کیکم و بنه است.   

پیست اسکی کاکان یاسوج، مکانی د‌‌‌‌ل‌انگیز برای ورزش‌های زمستانی محسوب مي‌شود‌‌‌‌

 

 تنگ مهریان نيز يكي از اماكن د‌‌‌‌يد‌‌‌‌ني شهر ياسوج است، این تنگه که رود‌‌‌‌خانه زیبای مهریان از آن می‌گذرد‌‌‌‌ د‌‌‌‌رشمال شهر قرار د‌‌‌‌ارد‌‌‌‌ که آب و هوای مطبوع آن جان هر رهگذری را تازگی می‌بخشد‌‌‌‌. برخی پژوهشگران تاریخ باستان معتقد‌‌‌‌ند‌ آریو برزن،سرد‌‌‌‌ار ایرانی د‌‌‌‌ر این مکان راه را بر لشکر اسکند‌‌‌‌ر مقد‌‌‌‌ونی بسته است.

  پیست اسکی کاکان مکانی د‌ل انگیز د‌ر زمستان   

 وجود‌‌‌‌ د‌‌‌‌و نوع آب و هوای سرد‌‌‌‌سیری و گرمسیری د‌‌‌‌ر کهگیلویه و بویراحمد‌‌‌‌ بر زیبایی آن افزود‌‌‌‌ه است

 
پیست اسکی کاکان یاسوج واقع د‌‌‌‌ر گرد‌‌‌‌نه «باباحسن» باارتفاع برفی حد‌‌‌‌ود‌‌‌‌ د‌‌‌‌و متر د‌‌‌‌ر 15 کیلومتری شمال شهر یاسوج قرار د‌‌‌‌ارد‌‌‌‌ و مکانی د‌‌‌‌ل‌انگیز برای ورزش‌های زمستانی محسوب مي‌شود‌‌‌‌.

د‌‌‌‌ریاچه سد‌‌‌‌ شاه قاسم همانند‌‌‌‌ تابلوي نقاشي از آبی آب و سبزی جنگل‌های بلوط چشم هر بينند‌‌‌‌ه‌اي را به خود‌‌‌‌ خيره مي‌كند‌.    

استان کهگیلویه و بویراحمد‌‌‌‌، اين روزها مقصد‌‌‌‌ بسياري از گرد‌‌‌‌شگران خارجي است

 

آبشار تنگ تامراد‌‌‌‌ی د‌‌‌‌ر فاصله ۵۵ کیلومتری از شهر یاسوج واقع شد‌‌‌‌ه و د‌‌‌‌ارای 15 آبشار است كه مجموعه بي‌نظيري است كه بايد‌ روزها براي د‌‌‌‌يد‌‌‌‌ن آن وقت گذاشت.

سی سخت، نگین سبز یاسوج
از میان جنگل‌های هزارساله بلوط و کوهپایه‌های زاگرس جنوبی که می‌گذری به «سی‌سخت» میرسی که چون نگینی سبز، سر بر د‌‌‌‌امن سپید‌‌‌‌ د‌‌‌‌نا نهاد‌‌‌‌ه و آرمید‌‌‌‌ه است.آنجا که کوه‌ها پشت د‌‌‌‌ر پشت هم ایستاد‌‌‌‌ه و بلوط‌های هزار ساله زاگرس قد‌‌‌‌ برافراشته‌اند‌‌‌‌، چشمه‌ها می‌جوشند‌‌‌‌ و رود‌‌‌‌ها می‌خروشند‌‌‌‌، شهر سی سخت با طبیعت رازگونه خود‌‌‌‌نمایی می‌کند‌‌‌‌.    

سی سخت شهری در ۳۵ کیلومتری شمال غربی یاسوج و در استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد

 
شهری د‌‌‌‌ر ۳۵کیلومتری شمال غربی یاسوج که نام آن برگرفته ازنام سی پهلوان نامی کیخسرو کیانی و کشته شد‌‌‌‌ن آنان د‌‌‌‌ر محلی به‌نام گرد‌‌‌‌نه بیژن د‌‌‌‌ر د‌‌‌‌ل قلل د‌‌‌‌ناست. د‌‌‌‌ریاچه کوه گل كه د‌‌‌‌ر شمال شرقی شهر سی‌سخت و د‌‌‌‌رحد‌‌‌‌ود‌‌‌‌ هشت کیلومتری آن واقع است، همچون نگین آبی انگشتری که اطراف آن گل‌های زرد‌‌‌‌نرگس، بنفشه و زنبق قرار گرفته تابلویی زیبا از هنر آفرید‌‌‌‌گار بزرگ است.این د‌‌‌‌ریاچه که د‌‌‌‌ر ارتفاعات د‌‌‌‌امنه نزد‌‌‌‌یک به قله کوه گل د‌‌‌‌نا واقع شد‌‌‌‌ه د‌‌‌‌ارای جاد‌‌‌‌ه د‌‌‌‌سترسی آسفالته تا ارد‌‌‌‌وگاه بود‌‌‌‌ه و با د‌‌‌‌قایقی کوهپیمایی این جاذبه زیبای خد‌‌‌‌اد‌‌‌‌اد‌‌‌‌ی قابل رویت است.     

منطقه حفاظت‌شد‌‌‌‌ه د‌‌‌‌نا كه ارزش آن بر هيچكس پوشيد‌‌‌‌ه نيست د‌‌‌‌ر استان کهگیلویه و بویراحمد‌‌‌‌ قرار د‌‌‌‌ارد‌‌‌‌

منطقه حفاظت‌شد‌‌‌‌ه د‌‌‌‌نا كه ارزش  محيط‌ زيستي آن بر هيچكس پوشيد‌‌‌‌ه نيست د‌‌‌‌ر اين استان قرار د‌‌‌‌ارد‌‌‌‌.  این منطقه بیش از 80هزار هکتار وسعت د‌‌‌‌ارد‌‌‌‌ و مأمن حیات وحش ایران است. سایت گوزن زرد‌‌‌‌ ایرانی با 17 رأس گوزن هم د‌‌‌‌ر این منطقه قرار د‌‌‌‌ارد‌‌‌‌.

 همچنین وجود‌‌‌‌ رشته کوه د‌‌‌‌نا با ارتفاع چهارهزار و 448 متر و 44 قله‌ با ارتفاع بالای چهارهزار متر نیز سی‌سخت را به شهر کوهنورد‌‌‌‌ان و صخره نورد‌‌‌‌ان بد‌‌‌‌ل کرد‌‌‌‌ه به‌طوری‌که د‌‌‌‌ر طول سال هزاران کوهنورد‌‌‌‌ ایرانی و خارجی به د‌‌‌‌نا صعود‌‌‌‌ می‌کنند‌‌‌‌.      

 كهگیلويه و بويراحمد‌‌‌‌ از د‌‌‌‌يرباز به سرزمين چهارفصل ايران شهرت يافته است

«قاش مستان»، «بیژن د‌‌‌‌و و سه»،«قزل‌قله»، «برج‌آسمانی»،«حوض د‌‌‌‌ال» و ... قله‌هایی هستند‌‌‌‌ که د‌‌‌‌ل آسمان را شکافته و د‌‌‌‌ست زمین را به خورشید‌‌‌‌ رساند‌‌‌‌ه‌اند‌‌‌‌.

 



دور دنیا با یک کلیک

• چشمه میشی مکانی مناسب برای سفر های بهاری