محرم

 

کبوتر

 

 

 

چشم کبوتر

خیس است از غم

زیرا رسیده ماه محرم

او نیز، چون من

اندوه دارد

بر شانه از درد

یک کوه دارد

پر می زند باز

تا کربلایت

پیغامی از من

دارد برایت

یک قلب کوچک

در سینه دارد

قلبی شبیه

آیینه دارد

در قلب او هست

یک نام زیبا

آن نام زیبا

مولاست، مولا ...

 

شاعر: حمید هنر جو

 

 

 

یار امام برادرش

 

- شاعر: علی عباسی

 

 

سلام بر حسین علیه السلام

 

 

 

 

برای علی اصغر حسین (ع)

 

 

کودکی که پر کشید و رفت

خالی است جای کوچکش

خاک کربلا همیشه ماند

تشنه‌ی صدای کوچکش

داشت غربتی همیشگی

چشم آشنای کوچکش

توی ذهن کربلا هنوز

مانده ردّپای کوچکش

حرف‌های او بزرگ بود

مثل دست‌های کوچکش

ناخدای قلب‌های ماست

قلب با خدای کوچکش

برگرفته از کتاب بهار ماندنی_سروده یحیی علوی فرد

 

پرواز پرچم

 

 

محرم شد محرم شد

دل گل ها پر از غم شد

نگاه كوچه ی ما باز

پر از پرواز پرچم شد

سرودم یا علی اصغر

سلام ای غنچه ی پرپر

قلم لرزید و شد دفتر

زابر دیدگانم تر

سرودم یا علی اكبر

تو بودی مثل پیغمبر

نگاهم شد پر از خنجر

ندیدم من تو را دیگر ...

محمد عزیزی (نسیم)_سایت کیهان

آب از دور

 

 

 

آب از دور  

 

برگ هایم سبز و شاد

پای من در آب بود

خاک اما تشنه بود

بچه ای می گفت: آب

دست او از آب دور

اشک هایش شور شور

کاشکی با شاخه ام

آب بر می داشتم

پای رفتن داشتم

کاش می شد مال او

سهم من از آب رود

دیگر او تشنه نبود

 

 منبع: موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا 

 

 

غمت می‌کشد مرا

 

 

 

این روزها غم تو مرا می‌کشد حسین

شب های ماتم تو مرا می‌کشد حسین

تا آن دمی که منتقم تو نیامده ست

سرخی پرچم تو مرا می‌کشد حسین

از لحظه‌ی ورودیه تا آخرین وداع

هر شب ، محرّم تو مرا می‌کشد حسین

هنگام پر کشیدن یاران یکی یکی

اشک دمادم تو مرا می‌کشد حسین

داغ علی اصغر و عباس و اکبرت

غم‌های اعظم تو مرا می‌کشد حسین

بر نیزه در مقابل چشمان خواهری

گیسوی درهم تو مرا می‌کشد حسین

سالار سر بریده‌ی زینب سرم فدات

هستی فاطمه! پدر و مادرم فدات

 

 

این شب ها

باز با یاد حسین
میهمانی داریم
در میان خانه
روضه خوانی داریم

روی منبر،آقا
آب را می بوید
اشك می افشاند
از حسین می گوید
     
از شجاعت هایش
مهربانی هایش
سجده اش در جبهه
جان فشانی هایش

آری این شبها ما
روضه خوانی داریم
باز با یاد حسین
میهمانی داریم

 

حضرت علی اکبر

 

حاشا که باز مثل تو پیدا شود علی

بعد از تو خاک برسر دنیا شود علی

از این درخت پر ثمر اصلا بعید نیست

یا مصطفی شود ثمرش یا شود علی

با چهره پیمبری آمد ز خیمه گاه

وقتش رسیده است که حالا شود علی

یک عمر قد و قامت او را نگاه کرد

یعنی که پیر شد پدرش تا شود علی

بیش از همه حسین دلش شور می زند

وقتی میان معرکه تنها شود علی

از بس که تیغ آمد و بر پیکرش نشست

دیگر توان نداشت زجا پا شود علی

بس که مختصر شده ای تو...گمان کنم

از در بین یک عبا بدنت جا شود علی

فرشته ای از آسمان

آری حسینم
یک قهرمان بود

کربلا

 

صبح تا شب یک سره
دوک می ریسد ننه