مشاعره رضوی

تو را با نام آهو می شناسند

رضای حضرت هو می شناسند
تمام رعیت ملک عظیمت

به نام شاه خوشرو می شناسند

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

 در حریم نور جای مشعل و فانوس نیست
هیچ کس از لطف تو در این حرم مأیوس نیست
شکر حق با شیر مادر مهرتان در دل نشست
واقعا بیچاره هرکس با شما مأنوس نیست

تیزی شمشیر هم تسلیم ابرو می شود
شیر هم در پای چشمان تو آهو می شود
نیست فرقی بین رب و عبدِ عین رب شده
گاه ذکرم یا رضا و گاه یا هو می شود

السلام علیک ایها یا الرئوف

یک سلام از ما جواب از سمت مرقد با شما

فطرس نامه بر تهران به مشهد با شما

باز هم میل زیارت کرده ایم از راه دور

نیت از ما، قصد از ما، رفت و آمد با شما

الا غریب خراسان،رضا مشو که بمیرد
اگر که مرغک زاری ازآشیانه بیفتد

صلی الله علیک یا ایها الرئوف

من حاجیم که بسته ام احرام اما در حرم
فرقی ندارد در میان مکه ام یا در حرم
ای کعبه گل رفته ها من کعبه دل آمدم
دارم بجا می آورم اعمال حج را در حرم

یک نظر کن تا که از دیوار ظلمت رد شویم
شاهد «نورٌ علی نورِ» تو در مشـــهد شویم

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

مستی من تمام زمیخانه شماست

این بیخودی ز خود، ز در خانه ی شماست

کن لب به لب تو کیل مرا، ایها العزیز

چشمان من به دست کریمانه شماست

تب عشق است که در جان و دلم افتاده
تو بگو من چه کنم با عطش دیدارت
مهربانا .. زکرم باز مرا هم تو بخوان
باز من را بطلب از کرم سرشارت

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

تو آمدی و صاحب ایران ما شدی
پس هر چه عزت ست فقط اعتبار توست

ایران ما به کل جهان فخر می کند
این سربلندی و شرف و ناز، کار توست

ما با ولایت تو به خورشید می رسیم
بر او ج بی نهایت توحید می رسیم

ما با محبت تو که گنجی بود به دل
آنجا که جبرئیل نمی دید می رسیم