غذاهای محلی ایران

پنیر سیاه‌مزگی که در روستای سیاه‌مزگی از توابع شهرستان شفت استان گیلان تولید می‌شود یکی از بهترین سوغاتی‌های این استان است که به گفته برخی می‌تواند با بهترین پنیرهای فرانسه رقابت کند.
پنیر سیاهمزگی یکی از پنیرهای کم نظیر در ایران از نظر طعم و مزه است که می‌تواند با بهترین پنیرهای دنیا رقابت کند.این پنیر به صورت سنتی در منطقه سیاهمزگی تهیه می‌شود که طرفدارن زیادی نیز دارد و همواره گردشگران در این منطقه برای خرید آن اقدام می‌کنند.
پنیر محلی سیاهمزگی بسیار مقوی است زیرا شیر گوسفند را بدون گرفتن خامه شیر به پنیر تبدیل می‌کنند.زنان منطقه سیاهمزگی در فصل بهار حدود ساعت 11 تا 12 و در فصل تابستان در حدود ساعت 13 تا 14 گوسفندان را می‌دوشند و سپس شیر را از یک صافی پارچه‌ای یا توری نازک عبور می‌دهند، بعد از گذراندن از صافی، به شیری که هنوز گرم است، مایع پنیر زده و در یک دیگ با آب ترکیب می‌کنند. این مخلوط بعد از مدتی می‌بندد. سپس با یک کاسه فلزی، مایع به دست آمده را داخل دیگی که روی آتش اجاق است ریخته و در مدت زمان 10 تا 15 دقیقه خمیر دیگری به دست می‌آید. این خمیر را در ظروفی که از جنس چوپ و به شکل بشقاب است، می‌ریزند و با فشار دست، آب آن را می‌گیرند و پنیر باقی می‌ماند.

آش یارمه نوعی آش محلی در بجنورد است که با نوعی سبزی کوهی به نام چریش ** که در فصل بهار در کوه‌ها می‌روید ,درست می‌کنند. این آش را می‌توان با اسفناج هم درست کرد.
با تشکر از خواهرم «لیا» که زحمت درست کردن آش یارمه و عکس گرفتن از آن را کشیده.

مواد لازم برای شش نفر:
نخود یک لیوان
لوبیا سفید یک لیوان
بلغور گندم دولیوان
چریش یا اسفناج خرد شده یک کیلو
نمک و فلفل به مقدار لازم
دوغ به مقدار لازم

طرز تهیه:

ابتدا حبوبات (نخود و لوبیا) این آش را که قبلن خیساندیم جداگانه می‌پزیم. سپس بلغور گندم را می‌پزیم و بعد چریش یا اسفناج را به بلغور اضافه کرده و می‌پزیم بعد از پختن سبزی حبوبات پخته شده را با نمک و فلفل به این آش اضافه کرده و با حرارت ملایم می‌گذاریم جا بیفتد. و بعد در ظرف کشیده و آن‌را با دوغ سرو می‌کنیم.
در این آش هیچ روغن بکار نرفته و یک غذای سالم و بسیار خوشمزه است.
اگر در فصل بهارقصد سفر به مشهد داشتید و از بجنورد مرکز استان خراسان شمالی عبور کردید, حتمن سراغ سبزی کوهی به نام چریش را بگیرید برای تهیه‌ی نان و آش.
یارمه در ترکی بجنوردی به بلغور گندم گفته می‌شود.
چریش نوعی سبزی کوهی

رنج ، سبزیجات مختلف ،حبوبات ، گوشت و طیور (خانگی ،صید شده )،و ماهی (به ویژه دودی و شور )پر استفاده‌ترین غذا‌های مردم منطقه را از گذشته‌های دور تشکیل می‌دادند . مردم منطقه شفت با وجود فراوانی دام در منطقه ، کم‌تر از گوشت قرمز استفاده می‌کردند.
شفتی‌ها نان را غذایی کم انرژی می‌دانستند . نان بیشتر در نواحی کوهستانی شفت میان تالش‌ها مصرف می‌شد .مردم آن نواحی گندم و جو هم می‌کاشتند .
ملگونف که در سال 1860 در گیلان بوده و از شفت دیدن کرده است در کتاب خود می‌نویسد : (( در بعضی از دهات شفت مردم گندم هم می‌کارند)).
در روستای گنجار محله ای به نام گندم آرد وجود دارد . اگر چه اکنون در آنجا به این کار نمی‌پردازند .اما همین نام نشان میدهد که در گذشته در آن نواحی گندم می‌کاشتند .

در ییلاق دیر ، طلاب بره و برخی از ارتفاعات و دامنه‌های کوهستانی شفت در گذشته اقدام به کشت گندم و جو می‌کردند و از آن نان درست می‌کردند .
خورشت که همراه کته (پلا ) خورده می‌شود در این منطقه متنوع بوده و شامل : سیاه قاتق (فسنجان ) موتنجن ، تورشِ کباب ، تورشِ واویجکا ، (واویشکا ) ، سیر قلیه ( که در گذشته با گوشت غاز = شلخت درست می‌کردند )، آلو مسمّا، قیمه ، کولی غورابیج ، شوید خالی ، ترش تره ، باقلا قاتق ، میرزا قاسمی ، شیرین تره ، چواش تره ، شورِ تره ، سیر تابه ، باقلا پله ، واویشته تره ، کویی تره ، کله کباب ، تورش

ِ آش ، ( که پختنش برای زمان خاص است ) و اسفناج تره می‌شده است .
غذا‌های ساده : دوشاب ، تخم اردک ، تخم مرغ ، دوغ ، ماست ، شیر و پنیر ، نیز وجود داشت که اغلب همراه کته (پلا ) در موقع قلی نهار ( غذای میان صبح و ظهر حدودا ساعت 10 صبح ) خورده می‌شد .
مردم منطقه شفت در گذشته چهار نوبت غذا می‌خوردند :
1-صبحانه که صبح زود مصرف می‌شد
2- قلی نهار که در فاصله‌ی صبح و ظهر حدود ساعت ده می‌خوردند
3- نهار
4- شام
در این چهار نوبت اغلب برنج (پلا ( رکن اصلی غذا را تشکیل می‌داد . از خوراکی‌های شیرین مردم شفت می‌توان به لاکو ( نان برنجی طعم دار مخصوص شفت )، فرنی ، قیماق ، حلوای رغائب را نام برد .
از وسایل پخت غذا در گذشته : تیان ، گمج ،و خرکاره را می‌توان شمرد . اجاق هایی که برای پخت غذا در گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفت شامل :کوری ( کوره گلی )، کله چاله و هیزم آتش باسه لنگه (سه پایه فلزی ) بود که بعدا منقل ، چراغ سه فیتیله ای ، والور و سرانجام اجاق گاز تغییر کرد .
مردمی که در حاشیه‌های رودخانه‌ها زندگی می‌کردند بخش قابل توجهی از غذایشان را ، ماهی (کولی ) تشکیل می‌داد ، مانند مردم روستاهای حاشیه رودخانه امامزاده ابراهیم و سیاهمزگی که در منزل برخی از آنها خوم (خم ) برای شور کردن ماهی نیز بود .

منبع :
کتاب تاریخ شفت
وبلاگ نصیرمحله

مواد لازم :
کدو حلوایی
سیر تازه
نعنا
ماست

طرز تهیه :
ابتدا کدو حلوایی را در مقداری آب پخته تا نرم شود . کنار می گذاریم تا خنک شود . در ظرفی دیگر ماست می ریزیم مقداری سیر تازه را رنده کرده – از پودر سیر هم می توانید استفاده کنید – به همراه سبزی نعنا خشک شده و مقداری نمک به ماست اضافه می کنیم . در آخر کدو حلوایی که خنک شده می ریزیم و هم می زنیم . ماست کدو آماده سرو می باشد .

رشته‌پلو یکی از انواع پلوها در آشپزی ایرانی است که بیش‌تر با گوشت پخته یا پیاز داغ و خرما و کشمش یا هر دو طبخ می‌شود. رسم است که در روز جشن نوروز خورده می‌شود.درذیل شما را با رشته پلو بهشهری آشنا می کنیم .

مواد لازم :

برنج 3 پیمانه
رشته پلویی 350گرم
روغن مایع به مقدار لازم
نمک به مقدار لازم
کشمش پلویی نصف پیمانه
پیاز داغ به میزان لازم
کره آب کرده به مقدار لازم

طرز تهیه :

برنج را با آب و نمک به مدت 8 تا 10 ساعت خیس کرده، سپس هنگام پخت، آبِ روی آن را خالی می کنیم ؛

در قابلمه ای آب ریخته، روی حرارت زیاد قرار داده . زمانیکه جوش آمد، برنج را داخل آن می ریزیم .

در ظرفی دیگر رشته پلویی را تفت می دهیم .

برنج را آبکش کرده و نصف آن را در قابلمه ریخته بعد رشته پلویی که تفت دادیم روی آن ریخته و بعد بقیه برنج را روی رشته ها ریخته و می گذاریم دم بکشد .

در طرفی پیازرا تفت می دهیم کشمش را هم اضافه می کنیم کمی تفت می دهیم .

برنج که آماده شد در ظرف می کشیم به رشته ها که رسیدیم رشته ها را با پیازداغ و کشمش مخلوط کرده و روی برنج میریزیم .

روی برنج کره آب شده بریزید .

مواد لازم؛
برنج عنبر بو 500 گرم
گوشت چرخ کرده 250 گرم
سیب زمینی 3 عدد
کشمش 100 گرم
پیاز 3 عدد
زرده‌ی تخم مرغ 1 عدد
روغن به مقدار لازم
رب به مقدار لازم
فلفل به مقدار لازم
زردچوبه به مقدار لازم
سبزی معطر به مقدار لازم

طرز تهیه؛
• ابتدا مقداری برنج عنبر بو ، که دارای عطر و طعم بسیار خوبی است را در آب کافی روی حرارت قرار دهید .
• هنگامی که پخته شد ، بعد از سرد شدن آن را خوب چنگ بزنید تا به حالت خمیری در آید .
• سپس مقداری از گوشت چرخ کرده ، سیب زمینی ریز شده ، کشمش و پیاز خرد شده را سرخ کرده و به آن رب ، فلفل ، زردچوبه و مقداری سبزی معطر اضافه کنید .
• به اندازه یک گلوله کوچک از برنج که به حالت خمیر در آمده را در دست ، خوب پهن کنید و از مواد تهیه شده در داخل آن بریزید و درون زرده‌ی تخم مرغ بگردانید و سپس در روغن فراوان سرخ کنید .

کیک یزدی نوعی شیرینی بومی یزد در مرکز ایران است و بیشتر در خود استان یزد برای پذیرایی در مراسم‌های مذهبی از آن استفاده می‌کنند.

مواد لازم :
آرد 300 گرم – شکر 210 گرم – روغن مایع برای ساده 150 گرم – ماست 200 گرم – تخم مرغ 3 عدد – بکینگ پودر 1 قاشق سوپ خوری – نمک میوه 1 قاشق سوپ خوری سر خالی – وانیل 8/1 یک هشتم قاشق چای خوری – اسانس پرتغالی یک قطره – کنجد برای تزئین روی کیک و قالب مخصوص یزدی

روش پخت:
ابتدا تخم مرغ‌ها را شکسته و شکر را به آن اضافه کرده و به صورتی که بافت‌های تخم مرغ از هم جدا شود و با شکرمخلوط شود با همزن دستی هم می‌زنیم. بعد ماست و بکینگ پودر و نمک میوه و وانیل و اسانس و روغن را اضافه کرده و هم می‌زنیم . در مرحله بعد آرد را که الک شده اضافه می‌کنیم اما نیاید خمیر آماده شده را زیاد به هم زدن به قدری هم زده شود که آرد به خوبی و به صورت صاف در آن مخلوط شود . این کیک را اگر زیاد به هم بزنیم سفت مس شود . در مرحله آخر کاسه‌های یزدی که کپسولی داخل آن قرار دادیم را به اندازه ای که یک سوم آنها خالی باشد مواد آماده را داخل آنها می‌ریزیم و روی آن را کنجد می‌ریزم . و در فر قرار می‌دهیم.
درجه حرارت فر 230 درجه سانتی گراد و مدت زمان پخت 25 الی 30 دقیقه است.

حاجی بادام نوعی شیرینی محلی است که در برخی شهرهای ایران از جمله یزد تولید می‌شود. این شیرینی به دلیل وجود جوز و آرد نخودچی ارزش غذایی خوبی دارد.
جوز به دلیل دارا بودن آلکالوئیدهای خاص تسکین دهنده‌ی دردهای مفصلی و روماتیسمی است. طبق تحقیقات انجام شده بادام غذای مغذی و غنی است و با داشتن چربیهای اشباع نشده و پروتئین می‌تواند عامل مفید و تضمین کننده سلامتی باشد. بادام حاوی مقدار زیادی اسید چرب که به نرم شدن پوست کمک می‌کند. بادام به دلیل سرشار بودن از ویتامین E خاصیت ضد پیری داشته و از ایجاد چین و چروک جلوگیری می‌کند.

مواد لازم :
قند خرد کرده و کوبیده= یک کیلو – بادام پوست گرفته= نیم کیلو – تخم مرغ =ده عدد -هل= یک قاشق

طرز تهیه:
قند خرد کرده را با بادام چرخ می‌کنند تا روغن بیاندازد. تخم مرغ هارا شکسته قند و بادام را به آن اضافه می‌کنند تا خمیر مایه ای به دست آید. سپس خمیر را به صورت مفتول هایی در آورده با کارد یا چاقو آنها را به قطعات کوچک می‌برند. قطعات بریده شده را در یک سینی گذاشته و حرارت ملایم تنور یا فر قرار می‌دهند تا پخته شود و باید در حدی داخل فر بماند که فقط خشک شود. بعد از سردشدن مصرف می‌کنند.

پخت نان تقریبا مشترک بین لرهای استان کهگیلویه و بویر احمد است. اسامی ابزار و تلفظ انها احیانا تفاوت دارد. در اینجا بر روستای الگن متمرکز می‌شویمپس از ترکیب آرد گندم و جو به نسبت‌های متفاوت آن را با «اُربیز»(آردبیز بیخته و با آب ترکیب کرده و هَویر(خمیر) درست میکنند
صبح زود کسی که می‌خواهد پخت نان کند بیدار می‌شود و «تاوه» را روی «سه پایه» آتش قرار میدهد، نان روی تاوه پخت می‌شود . خمیر را که معمولا آخر شب در« لَگَن» هَویرگذاشته اند و رویش را پوشانده اند معمولا وقت سحر بیدار میشوند تا نان بپزند. این کار کاملا زنانه است و معمولا سه زن و حداقل دو زن این کار را انجام میدهند
کار اصلی را زنی که به او نان پز میگویند انجام میدهد که گلوله‌های مدور خمیر(در اصطلاح محلی به این گلوله‌ها مِچَه می‌گویند) را پس از گذاشتن روی «تَوَک» با «تیر نون پز» و با مهارت خاص و بسی پیچیده‌تر از کاری که در نانوایی‌ها انجام میشود به شکل بسیار نازک و مدور در می‌آورد و روی تاوه قرار میدهند. ماندگاری این نانها طولانی و از انجایی که نازک میباشند هیچ قسمتی از نان دور ریخته نمی‌شود. بعضی از زنان روستا در کار پخت نان شهره اند یعنی هم سرعت و هم مهارت بالایی دارند دارند.
شخص دیگری با «تیر نون واری کن» نان هایی را که روی تاوه(تابِه) هستند را زیر و رو میکند تا هر دو طرف پخت شود. علاوه بر این میله اهنی نون او زن ظرفی که آب در ان هست و یک جارو که مخصوص تمیز کردن سطح تاوه است ابزار این فرد است. این کار هم مهارت خاصی میخواهد. همزمان این فرد باید هیمه‌های زیر تاوه را تنظیم کند تا حرارت به شکل یکنواخت به همه جا برود در غیر این صورت گوشه هایی از نان سوخته و ضایع میشود. این میله آهنی نوک تیزش برای افراد مبتدی موجب سوراخ کردن نان می‌شود. ایزار دیگر «نون اَو زَن» است که باید مدام به نانها رطوبت بپاشد تا نسوزند و بیش از حد خشک و شکننده نشوند. گاهی همزمان چهار نان یا بیشتر روی تاوه هست و این کار را یرای زنی که مشغول تفت نان است سخت میشود.
نانها را پس از پخت روی در «تویزه» میگذارند و سپس نانها را در ظرف بزرگی از جنس حصیر که به آن «کِفَه» می‌گویند قرار میدهند. این ظرف بر «سه پایه نون» ای به ارتفاع یک و نیم متر قرار دارد تا از دسترس مرغ و دام و یا موش و … در امان باشد.
زن خانه هز روز به اندازه مصرف مقداری نان را در سفره گذاشته و با «نون اَوزَن» به انها آب پاشانده تا منعطف و نرم شود و آنها را دسته بندی می‌کند(هر دو نان یک بسته) و در کِفَه کوچکتری می‌گذارد.

قدیمی‌ترین نان محلی کهگیلویه نان بلیط یا نان بلوطی است. برای تهیه‌ی این غذا پوسته‌ی سخت بلوط را می‌گیرند و خشک می‌کنند. سپس پوسته‌ی نازک بعدی را که به آن جفت می‌گویند، نیز می‌گیرند. این پوسته خاصیت درمانی دارد و برای درمان دردهای معده مفید است. جفت بسیار تلخ است و آن‌را درون پوسته‌ی کپسول 500 می‌گذارند و می‌خورند، یا آن‌را می‌جوشانند و می‌خورند و بعد از آن، تکه‌ای گوشت کباب‌شده می‌خورند، تا از حالت تهوع جلوگیری شود.
برای تهیه‌ی نان بلوطی عصاره‌ی بلوط یا کلگ را درون آب یک هفته می‌خیسانند، تا به‌صورت خمیر درآید. سپس آن‌را درون سبدهای مخصوصی که از شاخه‌های بادام کوهی می‌سازند، پالایش می‌کنند. بعد آن‌را با دست ورز می‌دهند و به‌وسیله‌ی ابزاری به نام حسوم آن‌را روی ساج پهن می‌کنند و به‌وسیله‌ی حسوم وارونه می‌کنند، تا دو طرف آن برشته شود. این نان به رنگ قهوه‌ای تیره است.

پخت نان برنجی در کارگاه‌های شیرینی پزی محلی شهر کرمانشاه از جمله شیرینی‌های سنتی محسوب می‌شود.

مواد لازم :
آرد برنج نرم و الک شده 250 گرم
پودر قند 90 گرم
روغن جامد 125 گرم
(ترجیحا روغن کرمانشاهی)
زرده تخم مرغ 1 عدد
گلاب 4/1 پیمانه
تخم خرفه برای تزیین به میزان لازم
زعفران آب شده 1 قاشق غذا خوری
برای نان برنجی زعفرانی

طرز تهیه : روغن و پودر قند را میزنیم تا کرم مانند شده پف کند .زرده تخم مرغ را اضافه میکنیم و خوب مخلوط میکنیم. حالا آرد را که حتما باید 2 تا3 بار الک شده باشد را اضافه میکنیم و مخلوط میکنیم. حالا از گلاب برای نرم شدن خمیر استفاده میکنیم. توجه کنید گلاب را کم کم به مواد اضافه کنید تا جایی کهخمیر قابل فرم گرفتن شده وقتی در دست به شکل گلوله در می‌آوریم در دست متلاشی نشود. خمیر را دو قسمت کرده نیمی از آن را با زعفران مخلوط میکنیم. خمیر را در کیسه فریزر ریخته و 24 ساعت در یخچال قرار میدهیم تا خمیر آماده شود . بعد از این مدت خمیررا از یخچال خارج کرده میگذاریم به دمای محیط برسه بعد از خمیر به اندازه 1 گردو برداشته در دست گرد کرده در سینی فر چیده روی آن را با مهر یا انگشدانه طرح انداخته کمی تخم خرفه پاشیده و در فری که با حرارت 160 درجه سانتی گراد گرم شده به مدت 10 تا 15 دقیقه یعنی تا زمانی که زیر شیرینی‌ها کمی طلایی به نظر برسد میپزیم بعد سینی را از فر خارج کرده

کمی صبر میکنیم تا شیرینی‌ها کمی خنک شوند بعد از ینی جدا میکنیم.دستور و عکس از الهام

نکات :

نوع آرد برنج و نرم و ریز بودن آن در کیفیت شیرینی بسیار مهم است. بنابراین اگر آرد برنج را در منزل تهیه می‌کنید. لازمست که از آسیاب قوی استفاده کنید و چندین بار با پارچه حریر آرد را الک کنید .

اگر مهر در دسترس نداشتید زیاد مهم نیست با پودر پسته یا خرفه تزیین کنید. در صورت تمایل می‌توانید از هر وسیله ای که بتوانید روی آن نقشی بیاندازید استفاده کنید. شیوه سنتی آن استفاده از انگشتانه است که با فشردن ته آن روی شیرینی گلبرگهایی را نقش می‌اندازند.

صبر کنید تا شیرینی کاملا سرد شود سپس از سینی جدا کنید.

استفاده از کاغذ روغنی به این دلیل است که ته شیرینی‌ها تیرگی کمتری داشته باشند.

برای تزیین می‌توانید از تخم خرفه یا خلال پسته استفاده کنید. می‌توانید این خمیر را بین دو نایلون به قطر نیم سانتی متر باز کنید و قالب بزنید.

اگر از روغن کرمانشاهی استفاده کنید طعم شیرینی نون برنجی کرمانشاهی پیدا خواهد کرد.

برای رنگ کاکائویی، یک قاشق غذاخوری پودر کاکائو را با یک تا دو قاشق غذاخوری آب گرم حل کنید و به خمیر اضافه کنید.

برای رنگ زعفرانی زعفران دم کرده به خمیر اضافه کنید.

● مواد لازم‌:
كدوحلوایی‌ پوست‌ كنده‌ خرد شده‌: ۲ عدد
سیر چرخ‌ كرده‌ و سرخ‌ شده‌: ۱ بوته‌
برنج‌ آبكشی‌: ۲ پیمانه‌
نمك‌، فلفل‌ و زردچوبه‌: به‌ میزان‌ لازم‌
روغن‌: به‌ میزان‌ لازم‌
مواد لازم‌ برای‌ مواد گوشتی‌:
پیاز خرد شده‌ و سرخ‌ شده‌: ۲ عدد
گوشت‌ چرخ‌ كرده‌: ۲۰۰ گرم‌
نمك‌، فلفل‌ و زردچوبه‌: به‌ میزان‌ لازم‌
● طرز تهیه‌:
ابتدا كدو را پوست‌ كنده‌ و خرد می‌كنیم‌ و درظرفی‌ دیگر پیاز خرده‌ شده‌ را سرخ‌ می‌كنیم‌،همچنین‌ سیر را نیز به‌ مانند پیاز سرخ‌ می‌كنیم‌.آنگاه‌ برنج‌ را نیز آبكشی‌ كرده‌ و مواد را با هم‌مخلوط می‌كنیم‌.
طرز تهیه‌ مواد گوشتی‌:
پیاز را سرخ‌ می‌كنیم‌ و نمك‌ و فلفل‌ و زردچوبه‌و گوشت‌ چرخ‌ كرده‌ را اضافه‌ می‌كنیم‌ ومی‌گذاریم‌ تا مقداری‌ سرخ‌ شود. در مرحله‌ بعدمواد آماده‌ شده‌ را به‌ مواد مخلوط شده‌ اضافه‌می‌كنیم‌ و برروی‌ حرارت‌ ملایم‌ می‌گذاریم‌ تا دم‌بكشد.

درست کردن غذا از سایر شهر و کشور‌ها شاید به نظر مطلوب نیاید چون ممکن است ذائقه ما به آن غذا عادت نداشته باشد اما اگر در برنامه غذایی خود هرچند وقت یک بار غذاهای متفاوت را قرار بدهیم شاید پختن غذا برای خودمان هم متنوع‌تر به نظر برسد.

مواد لازم:
ـ مرغ پاک کرده – ۱ عدد
ـ سیر کوبیده – ۳ یا ۴ پر
ـ سبزی ساطوری – نیم کیلو
ـ اوجی (سبزی محلی مازندران) – نیم‌کیلو
ـ آلو خیسانده شده – ۱۵۰ گرم
ـ رب انار – ۲ پیمانه
ـ شکر ۲ یا ۳ قاشق
ـ پیاز ساطوری ۲ یا ۳ دانه
ـروغن – به مقدار لازم
ـ تره و جعفری یا شنبلیله – به میزان لازم
طرز تهیه:
۲ یا ۳ قاشق روغن را در تابه روی حرارت ملایم داغ کنید و پیاز را در آن تفت دهید تا طلایی شود. سپس سیر کوبیده شده را به آن اضافه کنید آلو و رب انار را در تابه بریزید و با پیاز و سیر و سبزی و اوجی مخلوط کنید و تفت بدهید. شکم مرغ را با نیمی از مایه توی دل پر کنید و بدوزید، سپس ۳ یا ۴ قاشق روغن در ظرف ریخته و روی حرارت ملایم قرار دهید. مرغ را درون روغن کمی تفت داده سپس با احتیاط ۳ لیوان آب در ظرف بریزید، باقیمانده مایع را همراه با شکر به ظرف اضافه کرده، در ظرف را گذاشته و تا پخت کامل مرغ صبر کنید.

●مواد لازم:
میگو=۵۰۰گرم
تخم مرغ= ۳عدد
آردسوخاری= به میزان لازم
بكینگ پودر یا جوش شیرین=یك قاشق چایخوری
زعفران= به مقدار كمی
نمك= به میزان لازم
●طرز تهیه:
مواد بالا را به غیر از آرد سوخاری با هم مخلوط كرده وسپس میگو رادر آن ریخته وبعد از آن در آرد سوخاری می غلطانیم دوبار این عمل را تكرار می كنیم و سپس در روغن فراوان سرخ می كنیم .

● مواد لازم:
گوشت بره (سر دست): ۱ کیلو؛
روغن مایع: یک چهارم لیوان؛
لوبیا سبز: نیم کیلو؛
کدو کوچک: ۲ عدد؛
سیب زمینی: ۲ عدد؛
فلفل کبابی (یا دلمه ای): ۲ عدد؛
گوجه فرنگی: ۳ عدد؛
پیاز متوسط: ۲ تا ۳ عدد؛
سیر: ۲ حبه؛
آویشن: ۱ قاشق چایخوری؛
نمک و فلفل سیاه و قرمز: به میزان دلخواه.
● طرز تهیه:
فر را روشن کنید. گوشت را به اندازه های دو تا سه سانتیمتر ببرید. لوبیاها را بشویید و با اندازه های درشت خرد کنید. سیب زمینی، فلفل، کدو و گوجه فرنگی را درشت درشت ببرید. سیر و پیاز را خلالی کنید. داخل گوچ را با دو قاشق روغن خوب چرب کنید. گوشت را در گوچ بریزید و به آن آویشن اضافه کنید. روی گوشت به ترتیب اول لوبیا، بعد پیاز، کدو، فلفل، سیب زمینی و گوجه فرنگی را بگذارید. روی سبزیجات روغن، نمک و فلفل اضافه کنید. در گوچ را ببندید (معمولاً دور تا دور لبۀ بیرون گوچ را با خمیر می بندند که بخار بیرون نرود). گوچ را در ۱۶۰ درجه سانتیگراد به مدت یک تا یک و نیم ساعت در کف فر بگذارید. دفت کنید که اگر بیشتر از دو ساعت بماند غذا می سوزد. غذا را که از فر بیرون می آورید با ظرف خودش سرو کنید.
نکته: اگر از این نوع ظرف ندارید، می توانید از پیرکس استفاده کنید و آن را وسط فر قرار بدهید.
ـ زمان آماده سازی: ۱۵ دقیقه
ـ زمان طبخ: ۶۰ دقیقه

منبع : خانواده ما