**جا مانده های کربلا **

بنام خدا

ویژه جا مانده های اربعین

آنانکه خاک را به نظر کیمیــــا کنند

از یمن تربت شه کربــــــــــلا کنند

آنانکه دیده اند ضریح حســــــین را

آیابودکه گوشه چشمی به ماکنند

در حسرت زیارت تو عاشقان تو

درروضه جای صحن وسرایت صفاکنند

جامانده های قافله ء اربعین تو

آقا دوای درد دل خود کجا کنند

جا تنگ بوده است و یا ما اضافه ایم

مردم به چشم طعنه نگاهی به ماکنند

باشد حسین؛ کربلا مال خوبها

بدها بگو :که عقده دل با چه وا کنند

ما هم دل شکسته به دست می رویم تا

ما را غبار صحن و سرای رضا کنند

 

باپای بی پامیروم به تربت کربلا،باعصاوچرخ وصندلی می روم دعای شمابدرغه راهمان

 

وقت سحر دعای مرا مهر می کنند

با اشک،نامه های مرا مهر می کنند

این اربعین نشد ولی یک روز می رسد

ویزای کربلای مرا مهر می کنند

محمد کاظمی نیا

 هوا هوایِ جنون و هوا هوای سفر

 
یکی یکی همه رفتند٬ زائرین همه پر
 
دلم هوایی کرب و بلاست.. بدجوری
 
هوس نموده دو رکعت نماز بالا سر
 
مسافرین حرم خوش به حالتان اما..
 
سلام ما برسانید بر شهِ بی سر

 کنار علقمه و زیر قُبه ی مولا
 
دعا کنید مرا لاأقل دمِ آخر
 

دعا کنید که عمری بماند و باهم
 
بریم کرب و بلا، أربعین سال دگر
 

کبوترانه مهاجر هنوز منتظرم
 

که عاشقانه بگیرم ضریح را در بر     

 چه قَدَر گریه کنم در وسط نافله ها

چه قَدَر ناله زنم٬ مُردم از این فاصله ها
 
جگرم سوخته٬ دل سوخته٬ ارباب ولی..

لب فرو بسته ام و دم نزدم از گله ها
 
این همه بی سروسامانی و آواره شدن.!

وقت آن نیست به پایان برسد غائله ها
   
اربعین می رسد و بار سفرها بسته است

گوشه گوشه همه جا پُر شده از ولوله ها
 
دسته دسته همه رفتند حرم٬ واویلا..
 
من عاشق شده جامانده ام  از قافله ها
   
عشق هر مرحله اش خون جگر خوردن بود
 
کی رها می شوم از سختی این مرحله ها
 

دردسردار شده کرب و بلا رفتنم.. آه..
 
که کم آورده ام و آمده سر، حوصله ها
 

تو که بخشیده ای انگشتر خود با انگشت
 
به مهاجر بده یک برگ برات از صله ها

محمدبنواری 

شاید بهترین عبارتی که بخواهد فضای این روزهای شهرهای عراق به ویژه نجف و کربلا را توصیف کند این مصرع باشد که می گوید "بازین چه شورش است که در خلق عالم است"

کسی که حال و هوای این روزها را در عتبات درک کرده باشد واقعا شورش و خیزش عظیمی را می بیند شوری وصف نشدنی. یک اقیانوس از مردم  که برای رساندن خود به کربلا آمده اند اما چه جور آمدنی؛  در میان زوار، خیل عظیم آنها کسانی هستند که فقط خود را از مرز رد کرده اند دیگر نه جایی برای خواب دارند نه خوراکی به همراه حتی وسیله برای رساندن خود به نجف و اول مسیر پیاده روی هم ندارند و بعضا در پشت کامیون ها  و ماشین های در حال عبور و مرور خود را به مسیر پیاده روی می رسانند.

وقتی درشهر نجف قدم می زنی کسانی را شاهد هستی که در گوشه ای از خیابان و پیاده رو روی زمین خود را جای داده اند و شب ها را در همان جا با یک پتو می خوابند و ٨٠ کیلومتر پیاده روی در گرما و سرما  سختی در پپش رو دارند اما آنچه انجا ذهن را مشغول می کند این است که چه چیزی اینها را تا اینجا کشانده است؟ چه آنها را آماده این همه سختی می کند؟ آیا چیزی جز عشق حضرت اباعبدالله الحسین است. عشقی در تمام کوچه و پس کوچه های نجف و راه کربلا موج می زند و با چشم قابل مشاهده است البته نمی توان آن را درک کرد مگر اینکه یکی از راهپیمایان بود، قطره ای از این دریای مواج رو به اقیانوس کربلا.

اما این راهپیمایی و گردهمایی زوار در دل خود پر از زیبایی ها و خوبی ها است. موردی  که وجودش آنچه تا الان وصف آن رفت را صد برابر زیبا تر می کند و انسان را مبهوت. انسان با دیدن این دریای خوبی ها در یکجا ودرک  شیرینی آن آرزو می کند کاش کل یوم برای ما در زندگی مان اربعین بود. کاش که ما در کل سال چنین راهپیمایانی به سمت خدا باشیم.

در این راهپیمایی زیبابی های معنوی جای خود را دارد اما آنچه در کنار آن بسیار خودنمایی می کند  زیبایی های اجتماعی است.  شاید اولین موردی که به چشم می آید بحث روابط اجتماعی مثبتی است که در میان افراد بر قرار است یک هم زیستی و تعامل مثبت و فزینده بدون توجه به ملیت ها همه در کنار یکدیگر چون برادر در حال ارتباط و زندگی هستند به یکدیگر روی خوش نشان می دهند و با هم احساس نزدیکی می کنند.

اما این هم زیستی مثبت در دل خود نمود و مصداق های زیادی دارد اینکه افراد در این تعامل تعاون و همکاری خوبی با یکدیگر دارند هر آنچه از دستشان برآید برای کمک به دیگران می کنند شاید نمود جالب آن در روحیه گرم اهالی عراق در استقبال و مهمان نوازی از زائران کربلا باشد، در مدت این چند روز شاید بتوان صدها خاطره ثبت کرد که یک عراقی عده ای را که جا و مکان نداشتند به خانه خود برده و خیلی گرم و مفصل از آنها پذیرایی کرده است.

اما مورد دیگر در این کمک به یکدیگر دردجویی و رفع مشکلات است. اگر زائری برایش مشکلی پیش آمده باشد یقینا با عنایت امام حسین و به وسیله زوار مشکلش حل خواهد شد. کسی اگر از گروهش جامانده باشد گروهی دیگر او را با خود همراه خواهد کرد اگر پولش را گم کرده باشد به او کمک می کنند و....

تحمل شرایط سخت به خاطر هدفی بزرگتر موضوعی دیگر بود که فرهنگ آن را در زندگی اجتماعی چند روزه افراد در عراق مشاهده می کنید. گاهی انسان برای به دست آوردن ارزشی سختی ها را به جان می خرد در واقع می توان از آن با عنوان روحیه آرمان گرایی نام برد البته وجه دیگر آن نیز گذشت است مسئله ای که بسیار در این سفر دیده میشود  و جریان دارد. صبر هم در کنار گذشت موردی است که بسیار در این سفر دیده می شود کسانی که بر  شرایط سخت صبر می کنند، بر گرسنگی صبر می کنند بر رفتار گاها بد دیگران صبر می کنند.

اما ارزشهای دیگری اجتماعی بسیاری هستند که در این سفر به چشم می آیند  که در جامعه خود امروز فقدان آنها به چشم می آیند ارزش هایی چون صداقت، خوش وریی، اعتماد به دیگران، توجه به محیط زیست، احترام به بزرگترها، دستگیری از کوچک ترها و....

این دریای در حال پیوستن به اقیانوس کربلا پر است از در و مرجان هایی که برگرفته از ارزش های مکتب حسینی هستند ارزش هایی الهی که در سبک زندگی پیاده روهای اربعین می درخشد و امید است  که فقط در این چند روز ظهور پیدا نکند و بعد فراموش شود بلکه انشالله با زوار به میان جامعه بر گردد.

جامانده های اربعین حسینی هر چند نتوانستند خود را به خیل زوار کربلا برسانند و در ثواب قدم های آنها شریک شوند اما می توانند خود را در ثواب عمل به ارزش های مذکور که برگرفته از توصیه های اسلامی است شریک کنند، از فضیلت های چنین ارزش هایی در میان زائران  بهره مند شوند و حداقل خود را در این مورد بدانها برسانند. این روزها حس خوبی که در میان پیاده روهای اربعین در تعامل با یکدیگرجاری است را می توان کسب کرد، بیایید خود را در همین جا بدانها برسانیم

سَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ‏

 

(السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خِیَرَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خِیَرَتِهِ) السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ‏ ، السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِین، السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ ؛ السَّلاَمُ عَلَیْکَ وَ عَلَی الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِکَ عَلَیْکُمْ مِنِّی جَمِیعاً سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ

 

یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ (بِکُمْ) عَلَیْنَا وَ عَلَی جَمِیعِ أَهْلِ الْإِسْلاَمِ‏ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِیبَتُکَ فِی السَّمَاوَاتِ عَلَی جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ‏ ، فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ‏ ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقَامِکُمْ وَ أَزَالَتْکُمْ عَنْ مَرَاتِبِکُمُ الَّتِی رَتَّبَکُمُ اللَّهُ فِیهَا ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْکُمْ وَ

لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِینَ لَهُمْ بِالتَّمْکِینِ مِنْ قِتَالِکُمْ‏ بَرِئْتُ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَ (مِنْ) أَشْیَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ وَ أَوْلِیَائِهِمْ‏.

 

یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ لَعَنَ اللَّهُ آلَ زِیَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ وَ لَعَنَ اللَّهُ بَنِی أُمَیَّةَ قَاطِبَةً وَ لَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجَانَةَ وَ لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً (شَمِراً) وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتَالِکَ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی‏ ، لَقَدْ عَظُمَ مُصَابِی بِکَ فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَ مَقَامَکَ وَ أَکْرَمَنِی (بِکَ) أَنْ

یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‏.

 

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی عِنْدَکَ وَجِیهاً بِالْحُسَیْنِ علیه السلام فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ ، یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَی رَسُولِهِ وَ إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ‏ وَ إِلَی فَاطِمَةَ وَ إِلَی الْحَسَنِ وَ إِلَیْکَ بِمُوَالاَتِکَ‏ وَ بِالْبَرَاءَةِ (مِمَّنْ قَاتَلَکَ وَ نَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ‏ وَ أَبْرَأُ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَی رَسُولِهِ) مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِکَ وَ بَنَی عَلَیْهِ

بُنْیَانَهُ‏ وَ جَرَی فِی ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلَی أَشْیَاعِکُمْ بَرِئْتُ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ مِنْهُمْ‏ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَی اللَّهِ ثُمَّ إِلَیْکُمْ بِمُوَالاَتِکُمْ وَ مُوَالاَةِ وَلِیِّکُمْ‏ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِکُمْ وَ النَّاصِبِینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَشْیَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ‏ ، إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ وَ وَلِیٌّ لِمَنْ وَالاَکُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاکُمْ‏ ، فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَنِی

بِمَعْرِفَتِکُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِیَائِکُمْ وَ رَزَقَنِی الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِکُمْ‏ ، أَنْ یَجْعَلَنِی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَنْ یُثَبِّتَ لِی عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَسْأَلُهُ أَنْ یُبَلِّغَنِی الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ‏ وَ أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِی (ثَارَکُمْ) مَعَ إِمَامٍ هُدًی (مَهْدِیٍّ) ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْکُمْ‏

 

وَ أَسْأَلُ اللَّهَ بِحَقِّکُمْ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِی لَکُمْ عِنْدَهُ أَنْ یُعْطِیَنِی بِمُصَابِی بِکُمْ أَفْضَلَ مَا یُعْطِی مُصَاباً بِمُصِیبَتِهِ‏ مُصِیبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِیَّتَهَا فِی الْإِسْلاَمِ وَ فِی جَمِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ(الْأَرَضِینَ) ، اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی مَقَامِی هَذَا مِمَّنْ تَنَالُهُ مِنْکَ صَلَوَاتٌ وَ رَحْمَةٌ وَ مَغْفِرَةٌ ، اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیَایَ مَحْیَا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَمَاتِی مَمَاتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا

یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ (فِیهِ) بَنُو أُمَیَّةَ وَ ابْنُ آکِلَةِ الْأَکْبَادِ اللَّعِینُ ابْنُ اللَّعِینِ عَلَی (لِسَانِکَ) وَ لِسَانِ نَبِیِّکَ (صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) فِی کُلِّ مَوْطِنٍ وَ مَوْقِفٍ وَقَفَ فِیهِ نَبِیُّکَ (صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) ، اللَّهُمَّ الْعَنْ أَبَا سُفْیَانَ وَ مُعَاوِیَةَ وَ یَزِیدَ بْنَ مُعَاوِیَةَ عَلَیْهِمْ مِنْکَ اللَّعْنَةُ أَبَدَ الْآبِدِینَ‏ وَ هَذَا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیَادٍ وَ آلُ مَرْوَانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ (عَلَیْهِ

السَّلاَمُ) اللَّهُمَّ فَضَاعِفْ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَ مِنْکَ وَ الْعَذَابَ (الْأَلِیمَ) اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِی مَوْقِفِی هَذَا وَ أَیَّامِ حَیَاتِی‏ بِالْبَرَاءَةِ مِنْهُمْ وَ اللَّعْنَةِ عَلَیْهِمْ وَ بِالْمُوَالاَةِ لِنَبِیِّکَ وَ آلِ نَبِیِّکَ (عَلَیْهِ وَ) عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ‏

 

پس می ‏گویی صد مرتبه‏ :

 

اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَی ذَلِکَ‏ * اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَةَ الَّتِی (الَّذِینَ) جَاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شَایَعَتْ وَ بَایَعَتْ وَ تَابَعَتْ عَلَی قَتْلِهِ اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً

 

پس می ‏گویی صد مرتبه‏ :

 

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَی الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِکَ‏ * عَلَیْکَ مِنِّی سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیَارَتِکُمْ * السَّلاَمُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ (وَ عَلَی أَوْلاَدِ الْحُسَیْنِ) وَ عَلَی أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ‏

 

پس می ‏گویی‏ :

 

اللَّهُمَّ خُصَّ أَنتَ أَوَّلَ ظَالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنِّی وَ ابْدَأْ بِهِ أَوَّلاً ثُمَّ (الْعَنِ) الثَّانِیَ وَ الثَّالِثَ وَ الرَّابِعَ‏ * اللَّهُمَّ الْعَنْ یَزِیدَ خَامِساً وَ الْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیَادٍ وَ ابْنَ مَرْجَانَةَ وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ أَبِی سُفْیَانَ وَ آلَ زِیَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ

 

پس به سجده می ‏روی و می ‏گویی‏ :

 

اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاکِرِینَ لَکَ عَلَی مُصَابِهِمْ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَی عَظِیمِ رَزِیَّتِی‏ * اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ علیه السلام‏

 

 

 پس از آنکه به آن حضرت با سلامی اشاره کردی، دو رکعت نماز بخوان و سپس زیارت عاشورا را بخوان. هنگامی که این زیارت را خواندی در حقیقت او را به چیزی خواندی که هر کس از ملائکه که بخواهند او را زیارت کنند، به آن می خوانند و خداوند برای تو هزار هزار حسنه می نویسد و از تو هزار هزار سیئه محو می نماید و تو را هزار هزار مرتبه بالا می برد و همانند کسانی می باشی که در رکاب آن حضرت به شهادت رسیدند. حتی در درجات آنها هم شریک می شوی. (کامل الزیارات- ص 74)

 

 

 زیارت عاشورا را بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من چند خیر را برای خواننده آن تضمین می کنم، اول زیارتش قبول شود. دوم سعی و کوشش او شکور باشد. سوم حاجات او هرچه باشد از طرف خداوند بزرگ برآورده شود و نا امید از درگاه او برنگردد زیرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد. (بحارالانوار-جلد 98-ص 300)

 

 

 اگر مردم می دانستند زیارت امام حسین(ع) چه ارزشی دارد، از شدت شوق و علاقه می مردند و حسرت رسیدن به آن پاداش ها، جسم و روح آنها را پاره پاره می کرد." (بحارالانوار-جلد 101 –ص 18)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

امام صادق علیه السّلام فرمود:" ای زراره ! آسمان چهل روز ، در سوگ حسین بن علی علیه السّلام گریه کرد.(جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 552)

 

 

این زیارت امروزه به زیارت عاشورا شهرت یافته است و خواندن آن در همه اوقات و هر روز دارای فوائد و برکات زیادی است. این زیارت تجدید عهد همه روزه پیروان حسین بن علی ‏علیهم ‏السلام با مولای خویش است که همراه با تولّی و تبری است و خط فکری زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیت‏(ع)ترسیم می‏کند و اعلام همبستگی با موافقان راه حسین‏(ع) و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است تا عشق در وی به جهاد بیرونی بیانجامد.

 

 

 

 

 

سلام بر تو ای ابا عبد الله سلام بر تو ای فرزند رسول خدا

 

سلام بر تو ای فرزند امیر المؤمنین و ای فرزند سید اوصیاء

 

سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهراء سیده زنان اهل عالم

 

سلام بر تو ای کسی که از خون پاک تو و پدر بزرگوارت خدا انتقام می‏کشد و از ظلم و ستم وارد بر تو دادخواهی می‏ کند .

 

سلام بر تو و بر ارواح پاکی که در حرم مطهرت با تو مدفون شدند بر جمیع شما تا ابد از من درود و تحیت و سلام خدا باد تا من هستم و لیل و نهار در جهان برقرار است .

 

ای ابا عبد الله همانا تعزیتت بزرگ و مصیبتت در جهان بر ما شیعیان و تمام اهل اسلام سخت و عظیم و ناگوار و دشوار بود و تحمل آن مصیبت بزرگ در آسمانها بر جمیع اهل سموات سخت و دشوار بود ، پس خدا لعنت کند امتی که اساس ظلم و ستم را بر شما اهل بیت رسول بنیاد کردند ؛ و خدا لعنت کند امتی را که شما را از مقام و مرتبه (خلافت) خود منع کردند و رتبه ‏ای که خدا مخصوص به شما گردانیده بود از شما گرفتند ؛ خدا لعنت کند امتی را که شما را مقتول ساختند و خدا لعنت کند آن مردمی را که از امرای ‏ظلم و جور برای قتال با شما تمکین و اطاعت کردند .

 

من بسوی خدا و بسوی شما از آن ظالمان و شیعیان آنها و پیروان و دوستانشان بیزاری می ‏جویم .

 

ای ابا عبد الله من تا قیامت سلم و صلحم با هر که با شما صلح است و در جنگ و جهادم با هر که با شما در جنگ است تا روز قیامت .

 

خدا لعنت کند آل زیاد بن ابی سفیان و آل مروان حکم را و خدا لعنت کند بنی امیه را بالتمام و لعنت کند پسر مرجانه را و لعنت کند عمر سعد را و خدا لعنت کند شمر را و خدا لعنت کند گروهی را که اسبها را برای جنگ با حضرتت زین و لگام کردند و برای جنگ با تو مهیا گشتند پدر و مادرم فدای تو باد ؛ تحمل مصیبت بر من بواسطه ظلمی که بر شما رفت سخت دشوار است پس از خدایی که مقام تو را بلند و گرامی داشت و مرا هم بواسطه دوستی تو عزت بخشید ؛ از او درخواست می ‏کنم که روزی من گرداند تا با امام منصور از اهل بیت محمد صلی الله علیه و آله خون خواه تو باشم.

 

پروردگارا مرا بواسطه حضرت حسین علیه السلام نزد خود در دو عالم وجیه و آبرومند گردان .

 

ای ابا عبد الله من به درگاه خدا تقرب می ‏جویم و به درگاه رسولش و به نزد حضرت امیر المؤمنین و حضرت فاطمه و حضرت حسن و به حضرت تو قرب می ‏طلبم بواسطه محبت و دوستی تو و بیزاری از کسانی که اساس و پایه ظلم و بیداد را بر شما بنا نهادند و بیزارم از پیروان آنها و به درگاه خدا و نزد شما اولیاء خدا از آن مردم ستمکار ظالم بیزاری می ‏جویم ؛ و اول به درگاه خدا سپس نزد شما تقرب می ‏جویم به سبب دوستی شما و دوستی دوستان شما ؛ و به سبب بیزاری جستن ازدشمنان شما و بیزاری از مردمی که با شما به جنگ و مخالفت برخاستند و از شیعیان و پیروان آنها هم بیزاری می‏

جویم .

 

من سلم و صلحم با هر کس که با شما صلح است و در جنگ و مخالفتم با هر کس که با شما به جنگ است و دوستم با دوستان شما و دشمنم با دشمنان شما ؛ پس از کرم حق درخواست می ‏کنم که به معرفت شما و دوستان شما مرا گرامی سازد و همیشه بیزاری از دشمنان شما را روزی من فرماید ؛ و مرا در دنیا و آخرت با شما قرار دهد و در دو عالم به مقام صدق و صفای با شما مرا ثابت بدار ؛ و باز از خدا درخواست می‏ کنم که به مقام محمودی که خاص شما است مرا برساند ؛ و مرا نصیب کند که در رکاب امام زمان شما اهل بیت که هادی و ظاهر شونده ناطق به حق است خون خواه باشم.

 

و از خدا به حق شما و به شأن و مقام تقرب شما نزد خدا درخواست میکنم که ثواب غم و حزن و اندوه مرا بواسطه مصیبت بزرگ شما بهترین ثوابی که به هر مصیبت زده ‏ای عطا میکند به من آن ثواب را عطا فرماید ؛ و مصیبت شما آل محمد در عالم اسلام بلکه در تمام عالم سماوات و ارض چقدر بزرگ بود و بر عزادارانش تا چه حد سخت و ناگوار گذشت .

 

پروردگارا مرا در این مقام که هستم از آنان قرار ده که درود و رحمت و مغفرتت شامل حال آنهاست .

 

پروردگارا مرا به آیین محمد و آل اطهارش زنده بدار و گاه رحلت هم به آن آیین بمیران .

 

پروردگارا این روز روزی است که بنی امیه و پسر جگر خوار و یزید پلید لعین پسر معاویه ملعون در زبان تو و زبان رسول تو صلی الله علیه و آله در هر مسکن و منزل که رسول تو توقف داشت صلی الله علیه و آله .

 

پروردگارا لعنت فرست بر ابی سفیان و بر پسرش معاویه و پسرش یزید پلید بر همه آنان لعن ابدی فرست

 

و این روز روزیست که آل زیاد بن ابیه لعین و آل مروان بن حکم خبیث بواسطه قتل حضرت حسین صلوات الله علیه شادان بودند

 

پروردگارا تو لعن و عذاب الیم آنان را چندین برابر گردان

 

پروردگارا من به تو در این روز و در این مکان و در تمام دوران زندگانی به بیزاری جستن و لعن بر آن ظالمان و دشمنی آنها و به دوستی پیغمبر و آل اطهار او صلوات الله علیهم اجمعین تقرب می ‏جویم.

 

پروردگارا تو لعنت فرست بر اول ظالمی که در حق محمد (ص) و آل پاکش ظلم و ستم کرد و آخرین ظالمی که از آن ظالم نخستین در ظلم تبعیت کرد .

 

پروردگارا تو بر جماعتی که بر علیه حسین (ع) به جنگ برخاستند لعنت فرست و بر شیعیانشان و بر هر که با آنان بیعت کرد و از آنها پیروی کرد پروردگارا بر همه لعنت فرست .

 

سلام بر تو ای ابا عبد الله و بر ارواح پاکی که در جوار و حریم تو در آمدند

 

سلام خدا از من بر تو باد الی الأبد مادامی که لیل و نهار باقی است و خدا این زیارت مرا آخرین عهد با حضرتت قرار ندهد .

 

سلام بر حسین (ع) و بر علی بن الحسین (ع) و بر فرزندان حسین و بر اصحاب حسین (ع)

 

پروردگارا تو لعن مرا مخصوص گردان به اولین شخص ظالم و اول در حق اولین ظالم و آنگاه در حق دومین و سومین و چهارمین

 

پروردگارا و آنگاه لعنت فرست بر یزید پنجم آن ظالمان - و باز لعنت فرست بر عبید الله بن زیاد پسر مرجانه و عمر سعد و شمر و آل ابی سفیان و آل زیاد و آل مروان تا روز قیامت .

 

خدایا تو را ستایش می ‏کنم به ستایش شکرگزاران تو بر غم و اندوهی که به من در مصیبت رسید حمد خدا را بر عزا داری و اندوه و غم بزرگ من .

 

پروردگارا شفاعت حسین (ع) را روزی که بر تو وارد می ‏شوم نصیبم بگردان

 

و مرا نزد خود ثابت قدم بدار به صدق و صفا با حضرت حسین (ع) و اصحابش که در راه خدا جانشان را نزد حسین (ع) فدا کردند باشیم

اونایی که رفتن، التماس دعا

 

تقدیم به مسافرین اربعین ...

می‌روی سوی بهشت کربلایش، خیر پیش!
حافظ تو سایة لطف خدایش، خیر پیش!

زانوی لرزان و بهت تشنگی را می‌چشی...
کاش بودی کربلای او، به جایش... خیر پیش!

راه- با پای پیاده- خوانده تا پَر واکنی...
بشکنی در خود... بمانی در هوایش، خیر پیش!

یا پدر... یا مادرت، غمگین، دعایت کرده است...
شد اجابت، خواهش گرم صدایش، خیر پیش!

نوحه خواندی... گریه کردی... این مُحرَّم هم گذشت...
شاید این«رفتن»، شده مزد عزایت، خیر پیش!

کاروان او هم این راه طلب را رفته است...
می‌روی... اما نه مثل لاله‌هایش... خیر پیش!

در مسیرت موکب بسیار و آب و احترام...
کاروانش تشنه بودند و ندایش:«خیر پیش!»

نه سری بر نیزه می‌بینی... نه خاکی بستر است...
یاد کن از شام و از رنج و بلایش... خیر پیش!

حضرت زهرا(س) دعا کرده برای زائرش...
می‌شوی هر لحظه، مشمول دعایش، خیر پیش

می‌روی... جامانده‌گان راه را هم یاد کن!...
گوشة جانانة صحن و سرایش، خیر پیش!

بنام خدا

نظم را بر هم زده، عشق حسین(ع)

در کلیسا ارمنی، چای عراقی میدهد.......

بنام خدا

روزی سه وعده جای غذا غبطه میخورم

هرشب به حال اهل بکا غبطه میخورم

من از دعای مادر خود سینه زن شدم

بر مادرم به وقت دعا غبطه میخورم

بین حسادت و غبطه تفاوتی ست..

پلکم همیشه تر شده تا غبطه میخورم

با روضه خوان مجلستان گریه میکنم

بر ذاکران و سوز صدا غبطه میخورم

ای پیرغلامهای حسینیه های عشق

من بر محاسن سفید شما غبطه میخورم

بر چایی ریز روضه یتان وقت ریختن

بر استکان به قصد شفا غبطه میخورم

با یاد چای تلخ عراق چای روضه را

من با نبات وقند نه با غبطه میخورم

یعنی به درد کشته شدن هم نمیخورم

بر گوسفند نذر عزا غبطه میخورم

من روز و شب به کربلا فکر میکنم

یعنی همیشه و همه جا غبطه میخورم

حال مجاورین حرم هم حکایتی ست

هر شب کنار فاصله ها غبطه میخورم

دیدم پیاده های حرم پا برهنه اند

بر زخم ها و تاول پا غبطه میخورم..

این اربعین اگر نروم تا به کربلا...

بر زائران کربلا غبطه میخورم

امیرعلوی