∞ آیه شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان ∞
ألْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَىٰ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا ۜ
آیه 1، سوره ی مبارکه ی کهف
ستايش همه از آنِ خداوند است؛ همان كسى كه اين كتاب آسمانى را بر بنده اش
(محمّد صلی الله علیه و آله و سلم) فرو فرستاد و در آن هيچ کجی و انحرافى قرار نداد.
نکته ها:
- از میان سوره های قرآن، حمد ، انعام، سبأ، فاطر و کهف، با جمله ی «الحمد لله» شروع شده است و در سه سوره از آن ها سخن از آفرینشِ هستی است. در سوره ی حمد از تربیت و در اینجا از کتاب آسمانی سخن به میان آمده است. گویا هستی و آفرینش، همراه با کتاب و قانون، دو بال برای تربیت انسان ها هستند.
- «اعوجاج» یعنی انحراف و کجی. «عَوَج» در مورد محسوسات و «عِوَج» در غیر محسوسات به کار می رود.
- سوره ی قبل با «سبحان الذی» شروع شده بود و این سوره با «الحمد لله» تسبیح و تحمید معمولا در کنار هم اند.
- کلمه ی «عبده» در قرآن هر جا به طور مطلق آمده مراد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است، مثل: انزل الفرقان علی عبده (آیه 1، سوره ی مبارکه ی فرقان)؛ فأوحی الی عبده (آیه 10، سوره ی مبارکه ی نجم)؛ ینزل علی عبده (آیه 9، سوره ی مبارکه ی حدید)؛ الیس الله بکاف عبده (آیه 36، سوره ی مبارکه ی زمر).
پیام ها:
1- نعمت کتاب و قانون به قدری مهم است که خداوند، خود را به خاطر آن ستوده است. (ألْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَنْزَلَ...)
2- بندگی خدا زمینه ساز دریافت کمالات معنوی است. (أَنْزَلَ عَلَىٰ عَبْدِهِ)
3- نه در کتاب خدا اعوجاج است، نه در رسول او، نه از حق به باطل می گراید،
نه از مفید به غیر مفید و نه از صحیح به فاسد. (لَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا)
تفسیر نور
| ترجمه |
|
|
|
ستایش مخصوص خدایى است كه كتاب (آسمانى قرآن را) بر بندهى خود نازل كرد و براى آن هیچ گونه انحرافى قرار نداد. |
| نکته ها |
|
|
|
از میان سورههاى قرآن، حمد، انعام، سبأ، فاطر و كهف، باجملهى «الحمدللّه» شروع شده است و در سه سوره از آنها سخن از آفرینش هستى است. در سورهى حمد از تربیت و در اینجا از كتاب آسمانى سخن به میان آمده است. گویا هستى و آفرینش، همراه با كتاب و قانون، دو بال براى تربیت انسانها هستند. «اِعوجاج» یعنى انحراف و كجى. «عَوَج» در مورد محسوسات و «عِوَج» در غیر محسوسات به كار مىرود.(3) و «قیّم» به معناى برپادارنده وسامانبخش است. سورهى قبل با «سبحان الّذى» شروع شده بود و این سوره با «الحمدللّه»، تسبیح و تحمید معمولاً در كنار هماند. كلمهى «عبده» در قرآن هرجا به طور مطلق آمده، مراد پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله است، مثل «انزل الفُرقان على عبده»(4)، «فاَوحى الى عبده»(5)، «ینزّل على عبده»(6)، «ألیس اللّه بكاف عبده»(7). 3) عَوَج» براى انسانها و «عِوَج» براى غیر انسانهاست. تفسیر تبیان. 4) فرقان، 1. 5) نجم، 10. 6) حدید، 9. 7) زمر، 36. |
| پيام ها |
|
|
|
1- نعمت كتاب وقانون، به قدرى مهم است كه خداوند، خود را به خاطر آن ستوده است. «الحمدلِلّه الّذى انزل...» 2- بندگى خدا، زمینهساز دریافت كمالات معنوى است. «انزل على عبده» 3- نه در كتاب خدا اعوجاج است، نه در رسول او، نه از حقّ به باطل مىگراید، نه از مفید به غیر مفید و نه از صحیح به فاسد. «لم یجعل له عوجاً» 4- قرآن تا قیامت، استوار وغیرقابل نسخ است. «قیّماً» 5 - قرآن، نگهبان كتب آسمانى ودر بردارنده تمام مصالح بندگان است. تناقض، اختلاف، افراط و تفریط در آن نیست، هم دعوت به قیام مىكند، هم قیام به دعوت دارد. «قیّماً» 6- شرط قیام به مصالح دیگران، اعوجاج نداشتن مصلح است. «لم یجعل له عوجاً، قیّماً» |
| توضيحات |
|
|
|
سیماى سورهى كهف این سوره، یكصد وده آیه دارد، و جز آیهى 28، همهى آن در مكّه نازل شده است. در این سوره از داستان اصحاب كهف و داستان موسى و خضر و داستان ذوالقرنین(1) و مسائل مبدأ و معاد بحث شده است. مشركان قریش افرادى را از مكّه به مدینه فرستادند تا ماجراى بعثت حضرت محمّدصلى الله علیه وآله و نشانهى صداقت او را از علماى یهود بپرسند. علماى یهود به فرستادگان مشركان گفتند: از او سه چیز سؤال كنید؛ اگر دو چیز را جواب داد و یكى را بىپاسخ گذاشت، او صادق است. دربارهى اصحاب كهف، ذوالقرنین و روح بپرسید. اگر از اصحاب كهف و ذوالقرنین جواب داد، ولى از روح جواب نداد، او پیامبر است.(2) در فضیلت این سوره و آثار تلاوت آن، احادیث بسیارى است كه به چند نمونه آن اشاره مىشود: هركه این سوره را بخواند از فتنهى دجّال بیمه است. تلاوت آن در شب جمعه، سبب آمرزش گناهان تا جمعهى دیگر و سه روز بعد از آن مىشود. تلاوت آیهى آخر آن سبب بیدار شدن در هر ساعتى از شب كه بخواهید مىگردد. تلاوت این سوره مانع از عذاب دوزخ و مانع ورود شیطان به خانهاى است كه در آن شب، این سوره خوانده شده است. به هر حال خواندن و تلاوت همراه با فهمیدن و عمل كردن، رمز رسیدن به بركات قرآن است. 1) این سه داستان فقط در این سوره بیان شده است. 2) تفسیر درّالمنثور. |