∞ آیه شب بیست و دوم ماه مبارک رمضان ∞

إِنَّ اللّه عَزَّ و َجَلَّ لَم يَبعَث نَبيّا إِلاّ بِصِدقِ الحَديثِ وَ أَداءِ المانَةِ إِلَى البَرِّ وَ الفاجِرِ؛

يا عَلىُّ اصدِق و َإِن ضَرَّكَ فِى العاجِلِ فَإِنَّهُ يَنفَعُكَ فِى الآجِلِ وَ لا تَكذِب و َإِن يَنفَعكَ فِى العاجِلِ فَإِنَّهُ يَضُرُّكَ فِى الآجِلِ؛

اَلصّادِقُ عَلى شَفا مَنجاةٍ وَ كَرامَةٍ و َالكاذِبُ عَلى شُرُفِ مَهواةٍ و َمَهانَةٍ؛

كلمه صدق در اصل به معناى اين است كه گفتار و يا خبرى كه داده مى شود با خارج مطابق باشد، و آدمى را كه خبرش مطابق با واقع و خارج باشد صادق مى گويند. و ليكن از آنجائى كه بطور استعاره و مجاز اعتقاد و عزم و اراده را هم قول ناميده اند در نتيجه صدق را در آنها نيز استعمال كرده، انسانى را هم كه عملش مطابق با اعتقادش باشد و يا كارى كه مى كند با اراده و تصميمش مطابق باشد، و شوخى نباشد، صادق ناميده اند.

و اطلاق امر به تقوى و اطلاق كلمه صادقين و همچنين اينكه بطور مطلق فرموده : با صادقين باشيد - با اينكه معيت و با كسى بودن به معناى همكارى كردن و پيروى نمودن است - همه قرينه هائى هستند كه دلالت مى كنند بر اينكه مقصود از صدق، معناى مجازى و وسيع آن است، نه معناى لغوى و خاص آن.

بنابراين، آيه شريفه مؤمنين را دستور مى دهد به اينكه تقوا پيشه نموده، صادقين را در گفتار و كردارشان پيروى كنند، و اين غير از آن است كه بفرمايد شما نيز مانند صادقين متصف به وصف صدق باشيد زيرا اگر آن بود، مى بايستى بفرمايد و از صادقين باشيد نه اينكه بفرمايد و با صادقين باشيد، و اين پر واضح است و احتياج به توضيح ندارد.

به آدمها اعتماد کن تا با تو صادق باشند. ((رالف والدو امرسون))

سخن را زیوری جز راستی نیست.((جامی))

ممکن است دروغ یک سال بدود، راستی در یک روز از او جلو می افتد.((مثل افریقائی))

نیمی از بدبختیهای جهان از آنجا می آید که ما شجاعت آن را نداریم که آشکارا و با روح محبت، راست بگوییم و راست بشنویم.((؟))

راستی یگانه سکه ای است که همه جا قیمت دارد.((مثل چینی))

مجازات دروغگو این است که حتی زمانی هم که حرف راست می زند، کسی باور نمی کند.((؟))

راستی مثل گنج است؛ هر قدر آشکار گردد، پیروانش بیشتر می شود و دروغ مثل شعله پنهان آتش است که وقتی آشکار شد، سوزش و تباهی بیشتری به همراه دارد.((ارسطو))