سوالات ماه مبارک رمضان " تالار گردشگری"

با سلام خدمت دوست عزیز خودم

ماشالله داداش چه قدر سوال پرسیدید  

1- حکم مسافرت روزه دار در قبل و بعد از ظهر ماه مبارک رمضان چیست؟ اگر مسافر تا قبل از اذان ظهر به شهر خودش برگردد روزه اش برقرار است ولی اگر از اذان ظهر بگذرد روزه اش شکسته می شود

2- آیا میشود در ماه رمضان مسافرت کرد؟ حکم روزه چگونه است؟ بله می شود کار که نشد نداره ، اگر نیت ده روز بکند روزه اش کامل است در غیر روزه اش شکسته است .

3-  در کدام آیه قرآن سیر و سیاحت را سبب تعقل و اندیشه و بالا رفتن سطح آگاهی و بینش انسان دانسته است ؟ داداش انشالله نگاه میکنم بعدا جوابش را میگم 

4-  حدیث یا آیه ای از قرآن در مور گردشگری و سیر و سیاحت ذکر کنید ؟درسورهٔ انعام، آيهٔ ۱۱ چنين آمده است: 'قل سيروا فى الارض ثم انظروا کيف کان عاقبة المکذبين' . در زمين سير و سياحت کنيد و سرگذشت تکذيب‌کنندگان حق و حقيقت را ملاحظه نمائيد.

5- گردش كردن و مسافرت در بین شهرها و آبادیها جزء شریعت کدام حضرت  به شمار می رفته است؟ فکر کنم حضرت موسی (ع)

6- اگر بخواهم در ماه مبارك رمضان به زادگاه خود سفر نموده و كمتر از ده روز در آنجا اقامت كنم، گرفتن روزه در زادگاه صحیح است یا خیر؟ صحیح است چون وطن خود شخص می باشد

7- آداب و رسوم مردم شهر شما در ماه مبارک رمضان ؟آداب خاصی نداریم شاید من بی اطلاع هستم .

کسى که در ماه رمضان مسافرت مى‌‌کند در هر موردى که نماز را بايد شکسته بخواند نبايد روزه بگيرد. و در هر مورد که بايد نماز را چهار رکعتى (تمام) بخواند، مانند مسافرى که ده روز در يک محل قصد ماندن مى‌‌کند يا اينکه مسافرت شغل اوست، واجب است روزه را نيز به جا بياورد.

مسافرت در ماه رمضان هر چند براى فرار از روزه باشد جايز است. البته بهتر است به سفر نرود مگر اين‌که سفر براى کار نيکو يا لازمى‌ باشد.

باسلام

آداب و رسوم شهر ما

در شهر ما هرشب بطور دوره اي در خانه ي يكي از اعضاي فاميل يك جز از قران كريم تلاوت وافطاري داده مي شود.

1- حکم مسافرت روزه دار در قبل و بعد از ظهر ماه مبارک رمضان چیست؟

مسافرت در حال روزه، در بعد از ظهر از ماه مبارک رمضان اشکالی نداشته و روزه (آن روز)صحیح است.

همچنین شخصی که مسافر است اگر پیش از ظهر به وطنش یا به جایی که می خواهد ده روز در آنجا بماند، برسد، چنان چه کارى که روزه را باطل مى‏کند انجام نداده، باید آن روز را روزه بگیرد.

مثلاً اگر شخص روزه دار بعد از ظهر روز سه شنبه از وطن خود یا جایی که ده روز در آن قصد ماندن کرده بود به جایی مسافرت نماید، روزه آن روزش(سه شنبه) صحیح است و برای این که روزه روزه روز چهارشنبه اش نیز صحیح باشد باید قبل از ظهر در روز چهارشنبه به وطن خود یا جایی که می خواهد ده روز در آنجا بماند، برسد، و در صورتی که کاری را هم که روزه را باطل می کند، انجام نداده باشد، و بعد از رسیدن به این مکان، نیت روزه کند، روزه اش صحیح است.

2- آیا میشود در ماه رمضان مسافرت کرد؟ حکم روزه چگونه است؟

مسافر نمی‌تواند در سفر روزه بگيرد، مگر اينکه روزه گرفتن در سفر را نذر کرده باشد، که در اين صورت روزه گرفتن صحيح است، و بنا بر احتياط واجب روزه مستحبی را در سفر به نيت رجاء بايد گرفت، مگر در مدينه مشرفه که بنا بر روايت، مسافر می‌تواند برای برآورده شدن حاجت سه روز روزه بگيرد.

3-  در کدام آیه قرآن سیر و سیاحت را سبب تعقل و اندیشه و بالا رفتن سطح آگاهی و بینش انسان دانسته است ؟

آیه 46 سوره حج

4-  حدیث یا آیه ای از قرآن در مور گردشگری و سیر و سیاحت ذکر کنید ؟

در سورهٔ نمل آيه ۶۹ توصيه شده است در زمين سير و سياحت کنيد و عاقبت کار مجرمين را مشاهده نمائيد.
در سورهٔ عنکبوت بحث بسيار عميق و جدى در مورد سير در زمين مطرح شده که تأمل در آن دورنماى صنعت توريست و سير و سياحت را جلوه‌اى ديگر مى‌بخشند و بيانگر عمق و نگرش قرآن کريم و آئين مقدس اسلام بر مسئله‌اى است که در حال حاضر جنبهٔ انحرافى و ضداخلاقى به خود گرفته و از توريسم و سير و سياحت جز لهو و لعب و خوشگذرانى‌هاى توأم با معصيت و گناه چيزى درک نمى‌شود. در صورتى‌که با بررسى کل آيات در اين زمينه به‌ويژه اين آيه، پى مى‌بريم که خداوند متعال چه دستورات سالم و پندآموزى براى بشر فرستاده و تبيين نموده است.

5- گردش كردن و مسافرت در بین شهرها و آبادیها جزء شریعت کدام حضرت  به شمار می رفته است؟

گردش کردن و مسافرت در بین شهرها و آبادیها جزء شریعت حضرت عیسی به شمار رفته است.

6- اگر بخواهم در ماه مبارك رمضان به زادگاه خود سفر نموده و كمتر از ده روز در آنجا اقامت كنم، گرفتن روزه در زادگاه صحیح است یا خیر؟

در صورتی که شخص از زادگاهش اعراض نکرده باشد؛ یعنی قصد او این باشد که اگر شرایط فراهم شد برای زندگی به زادگاهش باز گردد، نماز وی هنگام سفر به زدادگاه کامل است و روزه نیز صحیح است.

اگر از زادگاهتان اعراض نموده باشید؛ یعنی قصد ندارید دیگر برای زندگی به آنجا بازگردید،‌ هنگام سفر به آنجا مانند دیگر مسافران هستید.

7- آداب و رسوم مردم شهر شما در ماه مبارک رمضان ؟

در قدیم معمولا از ماه اردیبهشت تا پایان تابستان ماه‌های فراوانی و ارزانی بود و اگر ماه مبارک رمضان در تابستان واقع می‌شد، دغدغه و نگرانی از نظر تأمین مواد غذایی نبود.

همچنین اگر ماه مبارک در زمستان‌ها واقع می‌شد، با ذخیره‌سازی مواد غذایی، مردم خود به خوبی آن را مدیریت می‌کردند.

با توجه به اینکه در گذشته و در فصول گرم سال مردم کمتر از گوشت- به‌خصوص قرمز- استفاده می‌کردند و گوشت مرغ نیز چندان مورد اقبال مردم قرار نمی‌گرفت، لبنیات، میوه‌ها، سبزی‌ها، عصاره‌ها و شربت‌آلات به فراوانی به مصرف می‌رسیدند.

more  سنت‌های ماه رمضان

در کنار آنها، حبوبات نیز از جمله مواد غذایی‌ای بودند که به سر سفره روزه‌داران راه می‌یافتند و از آنجا که گوشت و حبوبات، باعث عطش می‌شدند، استفاده از این نعم‌الهی، کمتر صورت می‌گرفت و با مصرف زیاد سبزی و میوه، این امر تسهیل می‌شد.

چند روز مانده به ماه مبارک رمضان، بسیاری از کسبه، تکه‌سنگی را در کف ترازو در کفه‌ای که سنگ ترازو را قرار می‌دادند، می‌گذاردند تا «مسئول‌‌ذمه» نشوند و جنس را اصطلاحا «سرک کشیده» و چرب‌تر برای مشتری محاسبه می‌کردند.

بسیاری نیز با ارزان‌کردن جنس خود، طلب آمرزش برای خود و نزدیکان و والدین‌شان از مردم داشتند و چه بسا این مهم را فرصتی می‌دانستند برای حلالیت طلبیدن.

نان‌های ماه مبارک رمضان

نانوایی‌ها در این ماه، مثل تمامی ماه‌های سال پر از مشتری و طالبان نان بودند، اما از آنجا که فقط دو وعده پخت در طول روز انجام‌می‌دادند.

طبیعی بود که با ازدحام مشتری پیش‌از افطار مواجه شوند و این بهترین فرصت بود تا خلوص‌نیت خود را نشان دهند.

آشنایی با آداب و رسوم مردم قدیم تهران در ماه مبارک رمضان

در این ماه، نان سنگک پنجه‌خورده، کنجدی، سیاهدانه‌ای، دوباره تنور، قهوه‌ای و بغل تنور، مطبوع‌ترین نان‌ها بود و مردم اساسا از خوردن نان‌های حجیم دوری می‌کردند.

بعد از نان سنگک، تافتون که دوبار تنور می‌شد و بیشتر در «خشکه‌پزی»‌ها عرضه می‌شد، نان مطبوع مردم در این ماه بود.

دیگر نان‌ها از جمله «نان خراسانی»، لواش و بربری نیز طالبین فراوانی داشتند، اما از آنجا که بربری و خراسانی حجیم بودند و بعضا میان‌شان خمیر باقی می‌ماند و لواش نازک بود، اقبال عمومی به سمت سنگک و تافتون بود و دلیل دیگر سبوس‌دار بودن آرد این نان‌ها در آن روزگار بود که علاوه بر تسهیل در امر هضم غذا، ارزش غذایی فراوان‌تری داشت.

نظافت در ماه مبارک رمضان

در تهران قدیم حمام‌های عمومی در تمامی محلات و خیابان‌ها، در تمامی ساعات روز پذیرای مردم بودند.

در روزهای رمضان، از افطار تا نزدیکی‌های سحر، مملو و شلوغ از مردم محل و چه جای باصفایی که تمامی اهل محل، علاوه بر مسجد محله و خیابان خود، فرصت رویارویی در این مکان را نیز پیدا می‌کردند.

چه بسا با دیدن یکدیگر، اگر نقار و دلخوری‌ای میان آنها بود رفع می‌شد و حتی با پادرمیانی دیگران، چه دوستی‌ها که شکل نمی‌گرفت.

ضرب و زنگ

مساجد، بعد از افطار و به‌خصوص در شب‌های احیا و قدر مملو از جمعیت می‌شدند و اهالی گود و زورخانه، بعد از اقامه نماز و شنیدن وعظ واعظ، راهی زورخانه‌ می‌شدند.

پهلوانان، همچون اهالی مسجد، قبل از ماه مبارک رمضان، دست به رفت و روب برده و تمامی گود و ادوات آن را از پلیدی‌ها می‌زدودند.

اصل رعایت ورود پیشکسوت به گود، در این روزها، حتی اگر یک نوچه و نوخاسته، از سلاله سادات بود، بر اهالی گود، اعم از پیشکسوت، پهلوان و نوخاسته، فرض و واجب بود تا به جا آورند و اولاد پیامبر(ص) و علی(ع) بر تمامی اهالی گود برتری داشتند و آنان نیز رسم ادب و پهلوانی در رخصت طلبیدن را نیز به خوبی رعایت می‌کردند.

ضرب و زنگ، در شب‌های احیا، قدر و ضربت خوردن و شهادت حضرت‌علی(ع) کاملا از صدا می‌افتاد و به جای آن زمزمه«منم، منم گدای تو، علی، علی، علی، علی» به عرش اعلی می‌رسید.

سحر و افطار

مردم تهران در روزگار قدیم در ماه‌ مبارک‌ رمضان از افطار تا سحر بیدار می‌ماندند و سحرگاهان، به خصوص در تابستان‌ها، پشت‌بام به پشت‌بام صدا برمی‌خاست و حتی در روزگاری اندکی دورتر، کوبیدن بر پشت طشت‌مسی نیز رسم بود و در برخی از محلات مردم به صورت گروهی «چاووشی‌خوانی» می‌کردند تا کسی خواب نماند.

برخاستن از خواب، همچون فریضه نماز، بر تمامی اهل خانه واجب بود و خرد و کلان و سالم و بیمار نمی‌شناخت و چون این باور عمومی وجود داشت که دعای سحرگاهی، مورد استجابت درگاه الهی واقع می‌شود، بیماران و همراهان آنان،‌ صدای دعا و استغاثه‌شان به درجه اعلا می‌رسید.

دست کشیدن از خوردن و آشامیدن سحرگاهی، با شنیدن صدای توپ و برخاستن «الله‌اکبر» مؤذن از مأذنه مسجد محله، از قوه به فعل می‌آمد.

ثواب شستن ظروف

در آن روزگاران رسم نبود که با «بریز و بپاش» سفره‌های رنگین بگسترند و افطاری بدهند ولی از آنجا که «اطعام مساکین» رسمی علی(ع) وار بود، سفره اطعام گسترده می‌شد.

برای شستن ظروف، برخی نیت کرده و برای آنکه اندکی از آلام زندگی و گناهان خود بکاهند و جبران مافات کنند، دست به کار می‌شدند و از دیگ گل‌گرفته سیاه شده از آتش گرفته تا دیگور، آبگردان، کفگیر، ملاقه(ملعقه)، دوری، دیس و هرآنچه بعد از افطار باقی می‌ماند را می‌شستند و بعد از خشک کردن به گوشه‌ای می‌نهادند تا روزی دیگر، برای سفره‌ای دیگر به کار آید.

دید و بازدید و صله رحم

در تهران قدیم در ایام رمضان و به جز ایام قدر و شهادت مولی‌علی(ع) مردم به دید و بازدید می‌رفتند و «صله‌رحم» به جا می‌آ‌وردند.
چه بسا، صحبت خواستگاری به‌میان می‌آمد و «نشانه»ای گذارده می‌شد تا برکت زندگی در این ماه بیشتر شود و بقیه مراسم به بعد از عیدفطر موکول می‌شد.

زدودن کینه و نقار و کدورت از دل‌ها، از جمله دیگر کارها بود. آنکه اهل گود و زورخانه بود به مقتدایش علی(ع) تأسی می‌کرد و به یاد می‌آورد: «به جز علی(ع) که گوید، به پسر که قاتل من، چو اسیر توست اکنون، به اسیر کن مدارا» و نذر شیر در روزهای ضربت خوردن و شهادت امیر‌مومنان‌علی(ع) از کارهای رایج مردم بود.

هیچ‌کس گرسنه نمی‌ماند همه مهمان خدا بودند

در میان مردم تهران قدیم همانقدر که کفران نعمت مطرود بود، هیچ شکمی گرسنه نمی‌ماند.

کافی بود در کوچه و خیابان کسی ندای گرسنگی سر دهد، در اندک مدتی در خانه‌ها باز می‌شد تا ثواب این عمل صواب، نصیب اولین کسی شود که آن گرسنه را سیر کرده بود.

در همین ماه بود که اعمال خلاف اخلاق و شرع به حداقل خود می‌رسید و چه بسا بسیاری از اعمال مطرود ترک می‌شد و افراد با درس‌گیری از عمل خود، اعمال نکوهیده را به کناری می‌گذاشتند.

نذورات

حلوا و آش در انواع مختلف از جمله نذورات مردم قدیم تهران بود.

از آنجا که تهران از دیرباز شهری مهاجرنشین بود و خرده فرهنگ‌های مختلف در آن بروز و ظهور یافته بود، هرکس به فراخور حال خود برای باقیات‌صالحات و فاتحه اهل قبور و طلب آمرزش دو، سه ساعت مانده به افطار آش و حلوایش را آماده می‌ساخت و نیم ساعت مانده به افطار، حداقل برای هفت خانه نذری می‌فرستاد.

رمضان بهترین ماه خدا بود؛ با عدم‌اسراف، اطعام مساکین و وجود دل‌های بی‌کینه و نزدیک‌شده به خدا.

با تشکر از دوست گلم خدایی عزیز 

جواب سوالات که احکام روزه داری بوده را دوستان به طور کامل پاسخ گفتند ...

مسافرت هم هرکس امکان دارد در ماه رمضان برود یا بخاطر سیاحت یا زیارت یا به واسطه شغل که میتواند برای هرکسی در ماه رمضان پیش بیاید که طبق احکام روزه داری میتواند ان را به طور کامل بگیرد یا قضای ان را بجا اورد یا شرایط دیگر که نمیشود روزه گرفت مانند کسی که  توانایی روزه گرفتن ندارد یا بیمار است ...ولی فلسفه روزه فقط تنها گرفتن روزه نیست ویا اینکه نخورد یا نیاشامد وماه رمضان ماه مهمانی خداست برای پاکسازی روح وارتباط نزدیک تر با خدا  وسیر به سمت کامل شدن انسان واصلاح وتفکر در اعمال گذشته  که اگر به ان نقطه برسی که بتوانی خطاهای یکسال خود را بشناسی ودر ماه رمضان سعی در برطرف کردن ان بکنیم انوقت است که تمام راههای رسیدن به خدا برایمان  باز میشود ...

این را شنیده ایم بارها که مثلا در شب قدر خدا تمام گناهان ما را میبخشد اگر کمی فکرکنیم خواهیم فهمید که مگر میشود یک شبه کل گناهان ما پاک شود ؟چگونه ؟

بله میشود..  اما شرایط خود را دارد و آن موقعی است که ما خود را بشناسیم  وپی به اشتباهات گذشته خود ببریم ودر پیشگاه حق تعالی به گناهانمان اعتراف  واظهار پشیمانی  کنیم وتوبه کنیم وچه شبی بهتر از شب پربرکت قدر است که شب بازشدن درهای رحمت الهی است و نزول معجزه  پیامبر عزیزمان حضرت محمد(ص)....صلوات  ...

رسم ورسوم وسنتهای ماه رمضان در اکثر نقاط ایران به خاطر فرهنگ اسلامی مشترک  بین اقوام مختلف ایرانی خیلی شبیه به هم می باشد 

در سوادکوه هم اینچنین است وماه رمضان خانواده ها  با دعوت از فامیل واقوام به افطاری  وجلسات قران  این ماه عزیز را گرامی میدارند ودر شبهای قدر نیز با مراسم افطاری در مساجد ومراسمات احیای شب قدر وقران به سر برگزار میشود  و در اخر هم که در روز قدس در راهپیمایی  روز قدس به بهانه ازاد سازی قدس شریف وملت مظلوم فلسطین و دراصل برای ازادی کل ملت مظلوم جهان که زیر سلطه ظالمین هستند در راهپیمایی شرکت میکنند ...

با ارزوی اینکه هیچ مظلومی در  جهان نباشد وریشه ظلم و ناعدالتی از روی زمین برچیده شود  وظهور آقا امام زمان  مهدی موعود (عج).....صلوات....

4-  حدیث یا آیه ای از قرآن در مور گردشگری و سیر و سیاحت ذکر کنید ؟

آیات:

 «فسيحوا في الارض; به گشت و گذار در پهناي زمين بپردازيد» (توبه، آيه 2) را به منظور «فانظر الي آثار رحمت الله; آثار گستره رحمت الهي را مشاهده کنيد» (روم، آيه 50) انجام داده‏ اند و آيه «ا فلم يسيروا في الارض فتکون لهم قلوب يعقلون بها; آيا در زمين گردش نکرده ‏اند، تا دلهايي داشته باشند که با آن بينديشند» (حج، آيه 46) و آيه «قل سيروا في الارض فانظروا کيف بدا الخلق; بگو: در زمين بگرديد و بنگريد چگونه آفرينش را آغاز کرده است‏» (عنکبوت، آيه 20) را نصب العين خود قرار داده ‏اند . 

حدیث

 امام صادق (ع) مي‏فرمايد: «سافروا تصحوا سافروا تغنموا; مسافرت کنيد تا سالم باشيد و مسافرت کنيد تا استفاده ببريد» (محاسن برقي، ج‏2، ص‏345) . 

در حديث از پيامبر اکرم (ص) آمده‏است: «اوصي امتي بخمس: بالسمع، والطاعة، والهجرة، والجهاد، والجماعة; من امتم را به پنج چيز سفارش مي‏کنم: به گوش ‏فرادادن، فرمانبرداري، جهانگردي، جهاد و وحدت‏» (مستدرک الوسائل، ج‏11، ص‏9) . بي‏ ترديد در اين روايت مراد از هجرت هجرت از مکه به مدينه نيست; زيرا «لا هجرة بعدالفتح; پس از فتح مکه هجرت معنا ندارد» (سنن ترمذي، ج‏3، ص‏75) ; لذا مقصود، هجرت از مناطق جهل‏ زده به مراکز علمي‏است .

با سلام و عرض ادب

آیا میشود در ماه رمضان مسافرت کرد؟ حکم روزه چگونه است؟

مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد، ولی اگر برای فرار از روزه باشد مکروه است

حدیث یا آیه ای از قرآن در مور گردشگری و سیر و سیاحت ذکر کنید ؟

آیه 44 سوره فاطر در این باره می فرماید: «اولم یسیروا فی الارض فینظروا کیف کان عاقبة الذین من قبلهم و کانوا أشد منهم قوة ؛ آیا در زمین گردش نمی کنند تا بنگرند به چگونگی سرانجام کسانی که پیش از ایشان زندگی می کردند و از ایشان نیرومندتر بودند»