مبحث 98 طرح صالحین: «احسان به پدر و مادر و نتایج آن»
عالم بی عمل به چه ماند به زنبور بی عسل یا درخت بی ثمر یا هرچیز بی استفاده دیگه
حتما جا خوردید ولی به نکته توجه دارید که همگی (جسارت به دوستان و بزرگواران نشه دارم به خودم یاد آوری میکنم.)می دونیم و خوندیم در قرآن کریم به پدر و مادر خود نیکی کنید ولی آیا به دانسته های خودمون عمل میکنیم آیا یادمون میمونه مادر وپدری که سالها زحمت مارا کشیدن انتظارشون از ما چیه؟فقط آشنا بودن به روایت کفایت میکنه؟؟راستی باید چی کار کرد؟؟
سلام
من هم موافقم. ماها همیشه کارمون همینه. شدیم دکتری که خودشو درمان نمی کنه و فقط و فقط به فکر درمان بقیه هست. البته نمیشه تذکر هم ندی ولی اگه تذکر و حرف به قول شما با عمل همراه باشه تأثیرش خیلی خیلی بیشتر میشه.
عادت کردیم فقط تو مناسبت ها یادی از این بزرگواران بکنیم یا وقتایی که کارداریم. خدا خودش به دادمون برسه. البته من هنوز به این درجه نرسیدم خدا رو شکر. انشاالله هیچ کس انقدر بی غیرت نباشه که روزی پدر و مادرشو یادش بره یا خدای نکرده بهشون بی احترامی کنه و اگه کسی هم احیاناً اینطوری هست خدا هدایتش کنه.
در جواب برادر عزیز جناب شیردل:..............خدای نکرده من قصدم این نبود که افرزند کوتاهی در حق پدر ومادر داشته باشه ...من چون موردهایی را دیدم گفتم....فرزندان در شرایط تقریبا مثل هم ولی عده ای از اونا بی عاطفه وتحت حمایت وعلاقه شدید پدر ومادر بودن .... یک یا دوتای اونا در حالی که محبت زیادی به پدر ومادر داشتن ولی هیچ محبت متقابلی وجود نداشته....پدربه خاطر علاقه شخصی در زنده بودن بیشتر اموال خودشا به فرزندان کم لطف تر داد وطبق وصیت باید خرج مراسم ختم ونماز وروزه قضا اونارا میداده!! الان با گذشت یکسال از مرگ پدر هیچکدوم از وصیتهای اونو به جا نیاوردن!! بااینکه قرار بر تقسیم ارث بعدازمرگ مادربوده خونه رابرای فروش گذاشتن!!!حتی از گرفتن مراسم سال توسط بقیه جلوگیری کرده!.... نمیشه که مثلا کسی 7 تا فرزند داشته باشه ود زمان ناخوشی فقط دو یا سه تای اونا از پدرومادرنگه داری کنن!!! اجر اخروی و وظیفه بودن که اصل قضیه است ولی آثار اجتماعی و روحی روانی فرزندان منظور من بود
درود دوست عزیز البته جامعه ما هرچی به جلوتر میره محبتها کمتر میشه وبیشتر ظاهری میشه حتی محبت فرزند نسبت به والدین وبالعکس یک جور رفع تکلیف انگار شده البته همه اینجوری نیستند ولی میبینیم در جامعه حالا در بعضی مواقع بخاطر تبعیض بین فرزندانه یا مشکلات خانواده وفرزند یا شرایط اجتماعی یا اختلاف عقیده ها وبرای حفظ ظاهر در اجتماع و یا مثلا حرف مردم محبتهای بین فرزندان ووالدین زبونی شده در برخی موارد که اصلا خوب نیست چه در دین چه عرف واجتماع قابل قبول نیست که خودتونم گفتید در اصل قضیه فرقی ایجاد نمیکنه ...
بله درسته بیشتر احترام های امروزی برای تظاهره و مردم فریبی. چقدر هم خوب بلدن این کارو بکنن. ولی خوبترش هم اینه که زود لو میرن. البته تا به این خوب تره برسن هیهاته. این جمله که خیلی زود دیر میشه اینجا مصداق داره.
البته فرق گذاشتن یا نگذاشتن نباید روی احترام ما به پدر و مادرمون اثر بدی بگذاره. ما باید وظیفه خودمونو انجام بدیم. سخته تحملش ولی غیر ممکن نیست.
درباره دعای پدر و مادر هم که دیگر دوستان اشاره کردند موارد بسیاری شنیده و دیده ایم. ماجرای گاو بنی اسرائیل رو هم که همگی شنیدید که فرزند برای احترام به پدر و بیدار نکردن او در اثر دعای او به مال و دارایی فراوان رسید.
تازه من دعای مادرِمادر رو هم دیدم که اجابت شده.
سلام محمد جان حالتون چطوره داداش گلم خوبید؟
محمد جان میگم این تاپیکهای صفحات اخر بغیر اون نکات و تصاویر عالیه خودت بقیه راستش خیلی طولانی هستند من یکم خوندم بقیه بدلیل طولانی بودن دیگه نرسیدم بخونم میگم کاش شما این متنها و پستها رو بگین تو چند قسمت بزارن تا من کاربر و سایر دوستان هم بتونیم براحتی بخونیم چون اینها که اینجا گذاشته شده تو سایتها با یک گوگل بدست میاد ممنون
موافقم. من یکی که حوصلم نمی کشه متن های طولانی رو بخونم. یکی دو خط اولشو که خوندم می رم سراغ بعدی. جسارتاً مدیر مبحث خودشون هم رعایت نکردن، پست های طولانی قرار دادن.
دوستان گل راسخونی به انتهای این مبحث نزدیک میشویم اگر فکر میکنید موضوع هست که باید مطرح شود یا سوالی درباره این مبحث از دوستان دارید لطفا مطرح کنید تا درباره ان با بقیه دوستان بحث وگفتگو کنیم .
امان از دل پدر و مادر بعضیا که از دست فرزندشان چه ها که نکشیده اند!!
حتماً ذره ذره آب شده و سوخته اند و دم بر نیاورده اند!!
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من ...
شما هم که چه دل پُری دارید. البته درست هم هست پدر و مادر واقعی شدن آسون نیست، خیلی هم سخته ولی ممکنه. آسایش و آرامشی دنیوی و اخروی داره. ولی فرزندان هم نباید بی چشم و رو باشن باید قدر بدونن لااقل وقتی بزرگ شدن یه باری از دوش والدینشون بردارن نه اینکه زحمت هاشونم براشون بزرگتر بشه.
چیزی که معمولاً پدر و مادرها وقتی از دست بچه هاشون ناراحت میشن بهشون میگن اینه که فکر میکنی همین قدی بودی وقتی به دنیا اومدی. چقدر زحمتتو کشیدیم تا یه اینجا رسوندیمت. البته فرزندان به هر جایی که برسن به بالاترین مرتبه ها هم برسن نباید پدر و مادرشونو فراموش کنن. باید همیشه به اون ها احترام بگذارن و هیچ وقتِ هیچ وقت خدای نکرده اون ها رو پایین تر از خودشون نبینن. چون خودشون هرچی هستن از وجود اون هاست. باید همیشه هوای والدینشونو داشته باشن. و این وظیفه بزرگ رو با پولی که پرداخت می کنن با پرستاران آسایشگاه ها جابه جا نکنن. که در اینصورت بزرگترین ضرر رو کردن.
به نظر شما اگه ما احترام پدر و مادر خودمون که انقدر برامون زحمت کشیدن رو نگه نداریم و به بهانه های بیخودی ( مثلاً اینکه فلان چیزی رو برامون فراهم نکردن و یا .... ) بهشون بی احترامی کنیم و وجودشون رو کتمان کنیم می تونیم احترام دیگران رو و پدر مادرهاشونو نگه داریم. ( مثلاً می تونیم احترام پدر و مادر همسرمونو، همینطور خود همسرمون رو نگه داریم. )
به نظر من که چنین چیزی به هیچ وجه امکان نداره. من خودم با چشم خودم دیدم. طرف خودش از پدر و مادرش ( که اونم به تربیت خانوادگیش برمیگرده ) بدش میاد با پدر و مادر شما هم بدتر می کنه و با خود شما بدترِ بدتر. شما رو هم مجبور می کنه که اینطوری باشید. اینجور افراد فقط به فکر خودشون هستن. خودخواه و خودپسند.
نظر شما چیه؟؟؟
فقط در یک کلام بگم ادمیزاد از این دست بده از اون دست بدست میاره چون نیکی به والدین نیکی به خداونده
ما در این دنیا هرچقدر خوبی کنیم به والدینمون علاوه بر اون پاداش های دنیوی جایگاه و پاداشهای ویژه ای در اون دنیا نصیبمون خاهد شد چون ضامن این کار همه ایات ذکر شده و احادیث بزرگانمونه بس چه بهتره که بجای ناراحت کردن این عزیزان کاری کنیم هم این و هم اون دنیا در پیشگاه خداوند رو سفید بشیم
در اخر از اقای محمد عزیز دوست بزرگوارم بخاطر این موضوع مهم تشکر و قدردانی میکنم
باتشکر از دوستانی نظرات خودشون رو گفتند ومن بشخصه خیلی استفاده کردم.
ممنون از همه
نيكى به والدين در اديان آسمانى
لزوم نيكى به والدين, اختصاص به شريعت اسلام ندارد, بلكه در طول تاريخ و در شرايع آسمانى همواره مورد تأكيد قرار گرفته است
نيكى به والدين در اديان آسمانى2
ما در اين جا با توجه به آيات قرآن و روايات معصومين& احترام به والدين و مسائل و زواياى مربوط به آن را در قالب چند نكته بيان مى كنيم.
نيكى به والدين در اديان آسمانى3
نيكى به والدين در اديان آسمانى4
نيكى به والدين در اديان آسمانى5
در جواب برادر عزیز جناب شیردل:..............خدای نکرده من قصدم این نبود که افرزند کوتاهی در حق پدر ومادر داشته باشه ...من چون موردهایی را دیدم گفتم....فرزندان در شرایط تقریبا مثل هم ولی عده ای از اونا بی عاطفه وتحت حمایت وعلاقه شدید پدر ومادر بودن .... یک یا دوتای اونا در حالی که محبت زیادی به پدر ومادر داشتن ولی هیچ محبت متقابلی وجود نداشته....پدربه خاطر علاقه شخصی در زنده بودن بیشتر اموال خودشا به فرزندان کم لطف تر داد وطبق وصیت باید خرج مراسم ختم ونماز وروزه قضا اونارا میداده!! الان با گذشت یکسال از مرگ پدر هیچکدوم از وصیتهای اونو به جا نیاوردن!! بااینکه قرار بر تقسیم ارث بعدازمرگ مادربوده خونه رابرای فروش گذاشتن!!!حتی از گرفتن مراسم سال توسط بقیه جلوگیری کرده!.... نمیشه که مثلا کسی 7 تا فرزند داشته باشه ود زمان ناخوشی فقط دو یا سه تای اونا از پدرومادرنگه داری کنن!!! اجر اخروی و وظیفه بودن که اصل قضیه است ولی آثار اجتماعی و روحی روانی فرزندان منظور من بود
درود دوست عزیز البته جامعه ما هرچی به جلوتر میره محبتها کمتر میشه وبیشتر ظاهری میشه حتی محبت فرزند نسبت به والدین وبالعکس یک جور رفع تکلیف انگار شده البته همه اینجوری نیستند ولی میبینیم در جامعه حالا در بعضی مواقع بخاطر تبعیض بین فرزندانه یا مشکلات خانواده وفرزند یا شرایط اجتماعی یا اختلاف عقیده ها وبرای حفظ ظاهر در اجتماع و یا مثلا حرف مردم محبتهای بین فرزندان ووالدین زبونی شده در برخی موارد که اصلا خوب نیست چه در دین چه عرف واجتماع قابل قبول نیست که خودتونم گفتید در اصل قضیه فرقی ایجاد نمیکنه ...
بله درسته بیشتر احترام های امروزی برای تظاهره و مردم فریبی. چقدر هم خوب بلدن این کارو بکنن. ولی خوبترش هم اینه که زود لو میرن. البته تا به این خوب تره برسن هیهاته. این جمله که خیلی زود دیر میشه اینجا مصداق داره.
البته فرق گذاشتن یا نگذاشتن نباید روی احترام ما به پدر و مادرمون اثر بدی بگذاره. ما باید وظیفه خودمونو انجام بدیم. سخته تحملش ولی غیر ممکن نیست.
بنام خدا
سلام دوستان و اغضاء محترم
بنده با قسمت اول نظرات عضو محترم و فعال nargesza موافقم چون خیلی از برخوردها و احترام ها این روزها ظاهری و از روی ریا و یا حداقل رودرواسی است اما در مورد پدر و مادر این موضوع مصداق ندارد و بنده نمی توانم بپذیرم که انسان بتواند برای ظاهر سازی به پدر و مادرش خدمت کند و احترام بگذارد اما برای اطلاع عزیزان اگر چه نباید خیلی از مطالب برای عموم بیان شود اما برای عزیزان جوان خودم میگویم تا بعنوان تجربه بخاطر داشته باشند. بنده چندین سال (22 سال) است که از نعمت داشتن پدر محروم شده ام و حالا متوجه میشوم چه نعمت بزرگی را از دست داده ام ، ولی مادری دارم که اگر چه هنوز کارهای خودش را با سختی انجام میدهد(هشتاد ساله ) ولی در منزل خودش ساکن هست و کمتر مایل هست به خانه ما و یا دیگر برادران و خواهران بیایند و مواقعی هم که ایشان را می آوریم بیشتر از یک روز نمی توانیم ایشان را نگه داریم و مایلند بیشتر در منزل خودشان باشند و لذا بنده با وجود داشتن دوبرادر دیگر و سه خواهر بر خودم لازم میدانم و در برنامه روزانه خودم گذاشته ام که تمامی کارهای ایشان را انجام دهم و اگرچه بقیه برادران و خواهرانم هم بعضی کارها را انجام میدهند اما اینکه هر روز برای دیدن ایشان بیایند ...گرفتاری ها و مشکلات و شرایط کار این اجازه و فرصت را به آنها نمی دهد و بنده هر روز به دیدن ایشان میروم ، حتی اگر شده برای چند دقیقه و در کنار ایشان آرامش می گیرم و به تمام کارهای ایشان رسیدگی می کنم (البته گاها مورد اعتراض هم قرار میگیرم که چرا اینقدر رسیدگی میکنی و شاید بگویند برای خودشیرینی هم باشد) اما خدا میداند که اگر روزی نتوانم ایشان را ببینم احساس ناراحتی میکنم و اگر بنا بدلایلی ایشان در مسافرت و یا بنده در مسافرت باشم حتما یکی دوبار در روز تلفنی با ایشان صحبت می کنم و از ایشان انرژی میگیرم. لذا بنده بعنوان یک برادر بزرگتر شما پیشنهاد می کنم در هر شرایطی دوستانی که از نعمت پدر و مادر برخوردار هستند حتی آنهائی که بهر دلیل دلخوری و ناراحتی از آنها دارند قدر این نعمتهای بزرگ خدادادی را بدانند ، زیرا موقعی متوجه این کمبود میشوند که بقول دوستمان دیر شده است و آن موقع باید حسرت بخوریم اما..... آنهائی که پدر و مادر هم ندارند ، به این معنی نیست که خدمت و احترام به آنها را فراموش کنند همینکه برای آنها خیرات کنند یا فاتحه ای بخوانند و یا قرآنی تلاوت کنند و یاد آنها را در خانه و خانواده زنده نگهدارند ، احترام و خدمت گذاشتن به آنها محسوب می شود .و برای آنهائیکه پدر و مادرشان بنا بدلیلی در کنارشان نیست لازمست پیشقدم شوند و بهر طریق ممکن با آنها دائما ارتباط داشته باشند و نگذارند این نعمت های بزرگ در تنهائی و گمنامی و حسرت دیدار فرزندان بمانند. این مطلب میتواند تبدیل به عاق کردن فرزندان از طرف والدین بشود اگرچه بنده اعتقاد دارم که هیچ پدر و مادری حاضر نیستند بچه هایشان را حتی بدترین فرزندشان را عاق کنند زیرا میدانند که چه عواقبی برای آنها خواهد داشت.
سلامت و موفق باشید.