خاطرات خوش راسخونی

روزگاري در آن وبگاه ، غول وب ها نگارش كردم « مسابقات + جوايز آنلاين» و همين سرآغاز ورود بنده ي از همه جا بي خبر به وبي شد كه نامش" راسخون "بود، آن روزگاران راسخون بود و مسابقات روزانه اش،  در مسابقات  شركت ميكرديم و چندي بعد پستچي محموله اي تقديم كرد كه از طرف راسخون بودن و اين شد انگيزه و اين انگيزه باعث ماندگاري شد هر چند كه گويي بعد از اندك روزگاري  ناممان رااز گردونه قرعه كشي بدر انداختند و چند روزگاريست كه ديگر از برنده شدن خبري نيست، ليك ما از كنكاش دست برنخواهيم داشت. يادم هست اولين مسابقه وبلاگ نويسي كه راه انداخت مثل بمب تركيد و مابقي مسابقات وبلاگ نويسي آنچنان صدايي نداشت كه نداشت و منتهي قصه اين شد كه ما همچنان برنزي باقي مانديم و گويا اين واحد را براي قد و قواره ما ساخته بودند.

آورین

سلام خدمت راسخونی های همیشه همراه

راستش تک تک لحظات حضور در راسخون و جمع راسخونی ها، خاطره هستش.

مثلاً همین فرآیند بررسی فعالیت کاربران، کاندید کردن آنها برای مدیریت تالار ها و بالاخره تماس تلفنی و صحبت های صمیمی رد و بدل شده در اولین تماس، همگی خاطره هستند.

در حال حاضر اگه بخوام یکی از این خاطرات را براتون بگم، از اولین دیدارم با مدیر و دوست خوبمان جناب doctor114 باید بگم:

اوایل حضور بنده در راسخون بود که مثل همیشه بر سر برخی مسائل روزمره در انجمن، جناب دکتر که مدیر محترم تالار "ورزش" بودند و سابقه عضویت زیادی هم در سایت دارند،  از روابط عمومی ناراحت شدن و خلاصه به قول دوستان حال حاضر انجمن، گیوتین را به دست گرفتن و افتادن به جون بنده و آقای خواجه(مدیر محترم سابق روابط عمومی)، خلاصه سرتون را درد نیارم، ایشون یک پست می زدن و ما هم یکی جواب می دادیم(البته منطقی و مودبانه ها)، خلاصه ایشون قانع نمیشدن که نمیشدن و حرف ها نتیجه در پی نداشت که نداشت...

فردای اون روز، ساعات اداری تموم شده بود که دیدم یک آقا و خانمی تشریف آوردن موسسه و سراغ حاج آقا عزتی را می گیرن، راهنماییشون کردن پیش حاج آقا و بعد از کمی بحث و گفتگو و پس از اینکه حاج آقا بنده را صدا کردن ، فهمیدم جناب دکتر و خانم محترمشون هستن،  برام خیلی جالب بود، گفتم، ای بابا، عجب کاربری،  از شیراز پا شدن اومدن اینجا برای یه سری اختلاف نظر جزئی در مورد تالار و مدیریت اون...

خلاصه، رفتیم و بعد از 30 دقیقه ای بحث و گفتگو، نتیجه آن جلسه و مواجه حضوری ما این شد که ضمن رفع مشکل مورد بحث، جناب دکتر و بنده، الان دو دوست صمیمی هستیم و از اون زمان پی بردم، همواره فضای مجازی که تعامل رو در رو و چهره به چهره بر آن حاکم نیست، می تواند بسیاری از حرف های ساده که در تعاملات روزمره با دوستان داریم و هرگز از آنها ناراحت نمی شویم را به برداشت های نادرست و خدای ناکرده کدورت بکشاند، بر این اساس سعی کرده ام، همیشه تند ترین و صریح ترین انتقادات را با سعه صدر و حوصله پاسخگو باشم.

اگه وقت شد، خاطرات دیگه هم براتون می گم.

این تایپیک خیلی جالب بود من خاطره قابل گفتن  فعلا مدنظر ندارم  ولی خوشحال شدم با خاطرات بقیه اشنا شدم

سلام و عرض ادب خدمت همه دوستان عزیز؛

و یه تشکر ویژه از جناب آقای اشرفی بابت ایجاد این تاپیک...

چند روزی بود تایپک رو می دیدم ولی زیاد رغبتی به گذاشتن پست نداشتم ولی وقتی بحث جایزه پیش اومد دیگه نمی شد نیام!

اون اوایل عضویت تو سایت ، در تالار گردشگری تایپک "مسابقه ایـــرانـــگـردی و جــهـانـــگـــردی" رو ارسال کرده بودم که بعد از استقبال دوستان، برایه تایپیک بنر درست کردند و با مدیر وقت تالار هم (جناب mohammad_43) چند باری از طریق صندوق پیام در رابطه با مسابقه و نحوه برگزاری صحبت کردیم.

تا اینکه یه مشکلی تو مسابقه پیش اومد و ایشون شماره تماس ما رو خواستد و منم بهشون دادم و زنگ زدند.

از اینجا ماجرا جذاب میشه! ... 

خلاصه صحبت که کردیم اول سن و اینا رو پرسیدیم و ماشاءا... بیش از دو برابر من سن داشتند!

ازم پرسیدند اسمت که محمده درسته؟... گفتم آره ... ایشون هم گفتند اتفاقا اسم منم محمده ...

آخرای تماس تلفنی بود که اسم فامیلیم رو خواستند و منم گفتم قاسمی ...

بعد زدن زیر خنده و گفتند بابا ما اشتراکاتمون خیلی زیادتر از این حرفاس!

منم فامیلیم قاسمی هستش!

و این بود آشنایی من با یه دوست و بزرگ تر و مهربان و البته با اشتراکات زیاد!

سلام و ممنون از شما که خاطره نوشتید.

اسم آقای  doctor114 اومد، گفتم یه احوالی ازشون بپرسم. خبری ازشون نیست

آقای  doctor114 بی نهایت به قانون تالار ورزش اهمیت می دادند. خیلی هم سخت گیر بودند. یادمه اولین پست هام در تالار ورزش با اخطار از جانب ایشون مواجه شد. 

طبق معمول هر دعوایی در انجمن حق با من بود. 

البته یکی از ایرادات ایشون به من این بود که من چرا سلام نکردم. در حالی که سلام من در نقل قول پست خودشون قرار گرفته بود. (اوایل ناشی بودم) و ایشون سلام من رو ندیده بودند. من هم گفتم سلام و عرض ادب، تکیه کلام آقای نجاران بوده که من از ایشون یاد گرفتم و معمولا پست هام رو با این عبارت شروع می کنم.

سلام خدمت همه راسخونی ها

من حدود یک سالی هست که در راسخون عضو هستم و در مطالب و مسابقات شرکت می کنم اما خاطره خوش من از این سایت این است زمانی که در کربلا بودم جایی بود که با استفاده از وای فای میشد به اینترنت متصل شد البته کنار خیابان باید می ایستادیم طوری که روبه روی حرم امام حسین بودم و از اونجا تو سایت میگشتم و حالا اون روزها رو به عنوان یک خاطره تو ذهنم سپردم ووقتی یادم میاد خاطرات خوش سفر به کربلا یادم میاد.

ممنون از شما که دوباره این خاطرات رو برای من زنده کردید...

زیارتتون قبول. ان شاءالله این سفر قسمت همه آرزومندان بشه

منکه خاطره ای برای گفتن ندارم ولی راسخون بهم دلگرمی میده

سلام

برای من اولین خریدم از راسخون که همزمان با سالگرد اون بود و امتیاز لازم برای خرید را صفر کرده بود خیلی خوب بود