محل ارسال احادیث طرح "هر کاربر در هر روز یک حدیث"

وصیت نامه امام حسین به برادرش در مورد علت قیام کردن

امام حسین (ع):

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ هَذَا مَا أَوْصَى بِهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ إِلَى أَخِيهِ مُحَمَّدٍ الْمَعْرُوفِ بِابْنِ الْحَنَفِيَّةِ أَنَّ الْحُسَيْنَ يَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ جَاءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِ الْحَقِّ وَ أَنَّ الْجَنَّةَ وَ النَّارَ حَقٌّ وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيها وَ أَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ وَ أَنِّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِی أُمَّةِ جَدِّی ص أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّی وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع فَمَنْ قَبِلَنِی بِقَبُولِ الْحَقِّ فَاللَّهُ أَوْلَى بِالْحَقِّ وَ مَنْ رَدَّ عَلَيَّ هَذَا أَصْبِرُ حَتَّى يَقْضِيَ اللَّهُ بَيْنِی وَ بَيْنَ الْقَوْمِ بِالْحَقِّ وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ وَ هَذِهِ وَصِيَّتِی يَا أَخِی إِلَيْكَ وَ ما تَوْفِيقِی إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ."

" به نام خداوند بخشنده بخشایشگر براستی كه اين وصيت نامه‏اى است كه حسين بن على بن ابى طالب عليه السّلام براى برادرش محمّد مشهور به lبن حنفيه نوشته است:حسين گواهی ميدهد: خدایی جز الله وجود ندارد خدا يكى است و شريكى ندارد و براستی كه حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله عبد و رسول خدا ميباشد كه حقیقت را از جانب خدای حق آورد و همانا كه بهشت و جهنم حقیقت هستند و قيامت خواهد آمد و هیچ شكى در آن نيست و خداوند هر كسى را كه در قبور باشد زنده خواهد كرد و همانا من براى سركشى و خود پسندی و تكبر و فساد كردن و ظلم نمودن خارج نشدم [قیام نكردم]. و به تحقیق كه من برای اصلاح و درست كردن [كارها] در میان امت جدم قیام كردم و می خواهم به نیكی سفارش و از بدی نهی كنم و مطابق سيره جدم رسول خدا و پدرم على بن ابى طالب عليهم السّلام رفتار می نمایم. پس هر كس كه مرا به جهت اينكه حق ميگويم قبول كند همانا خداوند به حق سزاوارتر است و كسى كه دست رد بسينه من بگذارد من صبر می كنم تا خدا كه بهترين حكم‏كنندگان است بين من و آن قوم داورى نمايد. ای برادرم اين وصیت من است به تو. توفيق من جز با خدا نيست من بخدا توكل ميكنم و بسوى او توبه می نمايم."

( بحارالأنوار،علامه مجلسی ج۴۴ ص  ۳۲۹ )
( المناقب، ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۸۹ )

هفت موجود بدون خلقت در رحم مادر

امام حسین (ع) ضمن جواب سئوالهای پادشاه روم فرمودند:

 "سَبْعَةُ أشْياء لَمْ تُخْلَقْ في رَحِم: فَأوّلُها آدَمُ(عليه السَّلام)، ثُمَّ حَوّاء، وَ الْغُرابُ، وَ كَبْشُ إبْراهيم(عليه السلام)، وَ ناقَةُ اللهِ، وَ عَصا مُوسي (عليه السَّلام)، وَ الطَّيْرُالَّذي خَلَقَهُ عيسي بْنُ مَرْيَم (عليهما السَّلام)."

 "آن هفت موجودي كه بدون خلقت در رحم مادر، آفريده شده اند، عبارتند از: حضرت آدم - عليه السلام - و همسرش حوّاء و كلاغي كه براي راهنمائي دفن هابيل آمد و گوسفندي كه براي قرباني به جاي حضرت اسماعيل - عليه السلام - آمد و شتري كه خداوند براي پيامبرش، حضرت صالح فرستاد و عصاي حضرت موسي - عليه السلام - و هفتمين موجود آن پرنده اي بود كه توسّط حضرت عيسي - عليه السلام - آفريده شد."

(بحارالأنوار، ج 10، ص 137، ح 4)

سخن‌گفتنِ به موقع

امام حسین(ع):

 "لا تَتَکَلَّمَنَّ فیما لا یَعنیکَ حَتّی تَری لِلکَلامِ مَوضِعاً."

 "درباره‌ی چیزی که ارتباطی با تو ندارد سخن مگوی، مگر هنگامی که جایی برای سخن ببینی."

(بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۲۷۸)

سبقت در نیکی ها

امام حسین(ع):

 "ایهّا الناّس نافسوا فى المکارم و سارعوا فى المغانم و لاتحتسبوا بمعروف لم تعجّلوا و اکسْبوا الحمد بالنجّح و لاتکتسبوا بالمطل ذماّ،ً

فمهما یکن لأحَد عند أحد صنیعۀ له رأى أنهّ لایقوم بشکرها فاللهّ له بمکافاته فانه أجزل عطاء و أعظم أجرا.ً"

"اى مردم! در خوبى ها، افتخار کنید و مسابقه بدهید و در غنیمت ها بشتابید و بر یکدیگر پیشى بگیرید، کار خوبى را که با شتاب انجام نداده اید، به حساب نیاورید و ستایش را با دستیابى و پیروزى فراهم نمایید. با کندى و سستى خود، بد گویى را به دنبال نیاورید. هرکس براى کسى نیکویى آورَدَ و سازندگى داشته باشد و دید او به سپاسگزارى نایستد، پس خدا براى اوست و او را پاداش مى دهد که پاداش او بزرگتر و عطاى او گسترده تر است."

(موسوعه کلمات الامام الحسین، معهد تحقیقات باقرالعلوم ص 752 به نقل از کشف الغمه و اعلام الدین و بحار.)

بندگی و عبودیت خدا

امام حسین (ع) :

" ایهاالناس ! ان الله ماخلق خلق الله الا لیعرفوه ؛ فاذا عرفوه عبدوه ، واستغنو بعبادته عن عبادة ما سواه "

" ای مردم بدرستیکه خداوند خلق خود را نیافریده است، مگر  از برای آنکه به او معرفت و شناسائی پیدا کنند. پس زمانیکه او را بشناسند ، در مقام بندگی و عبودیت او بر می آیند؛ و به واسطه عبادت و بندگی او از عبادت و بندگی غیر از او از جمیع ماسوی مستغنی میگردند."

(کتاب در بحر المناقب،اثر علامه شهیر ابن حسنویه ، صفحه  128 )

ستایشگران خداوند

امام حسین (ع): 

 "مَا خَلَقَ اللّهُ مِنْ شَىْ‏ءٍ إِلّا وَ لَهُ تَسْبِيحٌ يَحْمَدُ بِهِ رَبّهُ"

 "خداوند هيچ موجودى را نيافريد، جز آن‏كه براى او تسبيحى قرار داد تا با آن خدا را ستايش كند."

(بحارالأنوار، ج 61، ص 29، ح 8)

ملاقات با پروردگار

امام حسین (ع):

" من کان فینا باذلا مهجته ، موطنا نفسه علی لقاء الله، فلیرحل معنا ."

" هر کس حاضر است خون خود را در راه هدف ما نثار کند و آماده  ملاقات با پرودگار است با ما ( به سوی عراق و کربلا ) حرکت کند."

( بحارالانوار، جلد 44 ، صفحه 367 )

رفع حاجات بندگان

امام حسین (ع): 

 "واعلموا انّ حوائج الناّس الیکم، من نعم اللهَّ علیکم فلاتمَلُوّا النعّم فتَحُورّ نقما."

 "بدانید که نیازهاى مردم بسوى شما، از نعمت هاى خداست که بر شما فرستاده. از این نعمت ها ملول نباشید که با این ملالت، بهنقمت مبدل مى شوند."

(موسوعه کلمات الامام الحسین، معهد تحقیقات باقرالعلوم ص 752 به نقل از کشف الغمه و اعلام الدین و بحار.)

شهادت در راه خدا

امام حسین (ع) :

"  اَلا تَرَوْنَ اَنَّ الْحَقَّ لا يُعْمَلُ بِهِ وَالْباطِلَ لايُتَناهى‏ عَنْهُ، لِيَرْغَبُ الْمُؤمِنُ فِى لِقاءِ رَبِّهِ‏."
" آيا نمى‏بينيد كه به حق عمل نمى‏شود و از باطل جلوگيرى نمى‏گردد؟ پس مؤمن بايد براى لقاى پروردگارش (شهادت در راه خدا) آماده گردد."

( كشف الغمة فى معرفة الأئمة، ج‏2، ص 208.)

خوبی

امام حسین (ع) :

"واعلموا انّ المعروف مکسب حمدا و معقبّ أجرا،ً

فلو رأیتم المعروف رجلاً، رأیتموه حسنا جمیلاً یسَُر الناّظرین و لو رأیتم اللؤّم رأیتموه سمجا مشوهّا تنفر منه القلوب و تغضُّ دونه الابصار."

(موسوعه کلمات الامام الحسین، معهد تحقیقات باقرالعلوم ص 752 به نقل از کشف الغمه و اعلام الدین و بحار.)

خداوند، مراقب انسان

امام حسین (ع): 

 "عَمِيَتْ عَيْنٌ لاَ تَرَاكَ عَلَيْهَا رَقِيباً"

 "چشمى كه تو را مراقب خويش نبيند، كور است."

(بحارالأنوار، ج 95، ص 226، ح 3)

بخشش

امام حسین (ع) :

"ایهّا الناّس من جاد ساد و من بخل رذل و ان أجود الناّس من أعطى من لایرجوا و انّ أعفى الناّس، من عفى عن قدرة"

(موسوعه کلمات الامام الحسین، معهد تحقیقات باقرالعلوم ص 752 به نقل از کشف الغمه و اعلام الدین و بحار.)

مرگ و ننگ انسان

امام حسین (ع) :

"مرگ براى انسان بهتر است از مرتكب شدن ننگ؛ و ننگ براى انسان سزاوارتر است از افتادن در آتش (جهنم)."

(كشف الغمة فى معرفة الأئمة، ج‏2، ص 208 )

بردباری و وفاداری

امام حسین (ع) :

 " اِنَّ الْحِلْمَ زينَةٌ وَالْوَفاءَ مُرُوَّةٌ."
 "به راستى بردبارى زينت، و وفادارى جوانمردى است."

(كشف الغمة فى معرفة الأئمة، ج‏2، ص 208 )

رفع گرفتاری دیگران

امام حسین(ع):

" من نفس کربۀ مؤمنٍ، فرجّ اللهَّ عنه کرب الدنّیا والآخرة و من أحَْسَنَ أحَْسَنَ اللهّ الیه و اللهَّ یحبّ المحسنین."