کلینی گفته است:
از علی بن مهزیار، روایت شده که گفت:
علی بن اسباط در نامه ای خدمت امام جواد علیه السلام، راجع به دخترانش و این که کسی مانند خود را (در نسب و...) نمیابد، نوشت.
امام جواد علیه السلام در جواب او مرقوم فرمود:
آنچه راجع به دخترانت و این که همانند خود را پیدا نمی کنی نوشته بودی، خواندم و متوجه شدم؛ خدا تو را رحمت کند! در اینگونه امور (نسب و..) نباید نگاه کنی چه اینکه رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم فرمود:
هرگاه کسی که اخلاق و رفتار و دیانت و ایمانش را می پسندید؟ به خواستگاری دخترتان آمد، به دامادی قبولش کنید که: (الا تفعلوه تکن فتنه فی الأرض و فساد کبیر) [1]
«اگر (این دستور را) انجام ندهید، فتنه و فساد عظیمی در زمین روی می دهد.» [2] .
و نیز آورده است:
از حسین بن بشار واسطی روایت شده که گفت:
در نامه ای از امام جواد علیه السلام، راجع، ازدواج پرسیدم؟
در جوابم نوشت:
هر کس به خواستگاری آمد و از دیانت و امانت داری اش راضی بودید، به دامادی قبولش کنید که: «اگر این دستور را انجام ندهید، فتنه و فساد عظیمی در زمین روی می دهد.» [3] .
پی نوشت ها:
[1] انفال: 8 73.
[2] کافی 5: 347 ح 2.
[3] همان: ح 1.
