خوراک بهشت

قطب راوندی می‏گوید: 
سلمان گفت:فاطمه علیهاالسلام عرض کرد:ای رسول خدا! حسن علیه‏السلام و حسین علیه‏السلام گرسنه‏اند. پیامبر صلی الله علیه و آله به آن دو فرمود:عزیزان من! شما را چیست؟ آنان گفتند:غذایی می‏خواهیم. آن حضرت فرمود:خدایا! به آنان غذا بده! 
سلمان گفت:ناگاه دیدم یک به همچون سبوی بزرگ که سپیدتر از شیر است، در دست پیامبر صلی الله علیه و آله است. پیامبر صلی الله علیه و آله با انگشت ابهام خود پوست آن را پاک کرد. سپس آن را دو نیم کرد و نیمی از آن را به حسن علیه‏السلام و نیم دیگری را به حسین علیه‏السلام داد. من در حالی که میل به آن به داشتم، به آن میوه نگاه می‏کردم. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:این غذا از بهشت است که جز ما کسی از آن نمی‏خورد - مگر آن که از حساب (خداوندی) نجات یابد - و تو بر خیر هستی. [1] . 

پی نوشت ها: 
[1] الخرائج و الجرائح 536:2 ح 12.