الرحمن
الرحمن, علم القرآن منم و قبر تو حسین جان نگو چهل روز, واسه زینب مثل چهل سال گذشت روزای زینب توی حال و هوای گودال گذشت بارون مصیبت تو چشامه, جای غل و زنجیر روی پامه چادر رقیه شال عزامه
واویلا زینب رسیده کربلا
بهشت, سایه ی دیوار زینب کبراست
دل گرفته گرفتار زینب کبراست اسیر شیوه ی رفتار زینب کبراست تمام حاجت من در تمام عمر دمی نگاه دیده ی بیدار زینب کبراست نمیشود به مقام خدایی اش پی برد بهشت سایه ی دیوار زینب کبراست
دعا کن عزیزم دیگه برنگردم
بی صدا گریه کردم, هرکجا گریه کردم دخترات لحظه لحظه, من شبا گریه کردم من داد زدم سر ظلم با صدای تو حسین فریاد زدم برای کربلای تو حسین صدام درنیومد, اگه گریه کردم دعا کن عزیزم دیگه برنگردم
نبودی ببینی
عزیز دل و جان خواهر, منم نگاه کن منم پاره پیکر, منم منم پاره ی قلب مادر, منم منم زینب تو, اومدم از کوفه و شام به تیغ کلامم زنده کردم دین اسلام نبودی ببینی توی کوچه ها, نبودی ببینی زیر دست و پا نبودی ببینی من و بچه ها, چقدر گریه کردیم پای نیزه ها
با من حرف بزن
زینب آمد به کربلا با آه سوزان گفتا ای نازنین آمده بهرت مهمان ای فدای سرت, ای تن بی کفن با گلوی پاره پاره با من حرف بزن
مگه آدم بدا عاشق نمی شن
قبرت تو قبرا محشره
قافله غربت و غم، رسیده باز به کربلا
اربعین آمد و اشکم ز بصر می آید
گوییا زینب محزون ز سفر می آید
باز در کرب و بلا شیون و شینی برپاست
کز اسیران ره شام خبر می آید . . .
کاروان باز آمد از شام بلا
باز عاشوراییان پیدا شدند
باز هم سوداییان شیدا شدند
اربعین غصه های گل کجاست
اربعین ناله بلبل کجاست
اربعین عشق، عباست چه شد
اربعین، فریاد احساست چه شد . . .
چون علوی میمیریم ، مرتضوی میمیریم
بار بگشایید اینجا کربلاست
آب و خاکش با دل و جان آشناست
اربعین است اربعین کربلاست
هر طرف غوغایی از غم ها به پاست . . .
دل و جان در گرو حضرت جانان داریم
بسوز ای دل که امروز اربعین است
عزای پور ختم المرسلین است
قیام کربلایش تا قیامت
سراسر درس، بهر مسلمین است
حسرت دیرینه ام کرببلا حسین
به یاد کربلا دلها غمین است
دلا خون گریه کن چون اربعین است . . .
