آنتن هاي فرستنده و گيرنده

آنتن هاي فرستنده و گيرنده

 

اصولاً در شبكه هاي راديوئي P-PM سه نوع آنتن زير مورد استفاده مي باشد:

 

.1آنتن هاي تمام جهت

.2آنتن هاي با زاويه افقي 180 و 90 درجه

.3آنتن هاي جهت دار

با توجه به ساختار شبكه هاي راديوئي P-PM ، آنتن هاي رديف 1 و 2 براي ايستگاه اصلي و تكرار كننده مورد استفاده بوده و آنتن هاي جهت دار در ايستگاه ترمينال مورد استفاده هستند. در برخي از موارد خاص آنتن هاي جهت دار در ايستگاههاي تكرار كننده نيز مورد استفاده قرار مي گيرند.

 

در هر ترمينال انتهائي فقط يك آنتن جهت دار و در ايستگاه اصلي عمدتاً يك آنتن تمام جهت و بعضاً بعلت ملاحظات طراحي، دو آنتن و در ايستگاهاي تكرار كننده از يك آنتن جهت دار بسمت ايستگاه اصلي/ تكرار كننده قبلي و يك يا دو آنتن جهت پخش براي ايستگاههاي بعدي استفاده مي گردد.

 

مقايسه سيستم هاي مايكروويو P-P و P-PM

 

سيستم هاي راديوئي مايكروويو نقطه به نقطه P-P در موارد متعددي با سيستم هاي راديوئي مايكروويو نقطه به چند نقطه P-MP متفاوت هستند كه اهم آنها عبارتند از:

 

باند فركانس

 

باندهاي اختصاص يافته به سيستم هاي P-P اصولاً خيلي وسيعتر و گسترده تر از باندهاي P-PM مي باشد. طيف هاي فركانسي P-P در پهناي 2 تا بالاي 40 گيگاهرتز شامل باندهاي فرعي متعدد مي باشند. درحاليكه سيستم هاي P-PM در باند محدود به 3/1 تا 7/2 گيگاهرتز متمركز بوده و اخيراً نيز بعلت گسترش استفاده، طيف 5/3 و 5/10 گيگاهرتز نيز به اين سيستم اختصاص يافته است.

 

ظرفيت

 

معمولاً ظرفيت  سيستم هاي P-PM در حد Mb/s 2 تا Mb/s 8 (معادل 30 و يا 120 كانال Kb/s 64) مي باشد در حاليكه ظرفيت سيستم هاي راديوئي P-P بمراتب بيشتر بوده و تا سطوح STM-1 معادل Mb/s 155 و حتي مضاربي از آن يعني STM-1 ×n و يا STM-4 متداول مي باشد.

 

تكنولوژي دسترسي

 

اصولاً واگذاري كانال ها در سيستم هاي P-PM برحسب درخواست و با استفاده از تكنولوِژي TDMA مي باشد. اين امر ضريب بهره هر يك از كانال هاي اين سيستم را افزايش مي دهد، بطوري كه با ترافيك متداول هر مشترك مي توان بوسيله اين سيستم با ظرفيت Mb/s 4 متجاوز از 1000 مشترك را سرويس داد. در حاليكه كانال هاي سيستم P-P بصورت اختصاصي بوده و موضوع دسترسي از جمله تكنولوژي هاي FDMA, TDMA ، CDMA مطرح نمي باشد.

 

طول هاپ هاي راديوئي

در سيستم هاي مايكروويو P-P  بعلت استفاده از آنتن هاي جهت دار در هر دو طرف يك ارتباط، فواصل طولاني حتي بيش از 100 كيلومتر (مقدار متوسط 40 كيلومتر) قابل حصول است. در حاليكه در هاپ هاي راديوئي P-PM بعلت اينكه معمولاً يك طرف آنتن همه جهته و در طرف دوم نيز آنتن جهت دار مورد استفاده محدود به حداكثر dB 35 مي باشد لذا طول هاپ در شاخه هاي فرعي معمولاً كمتر از 30 كيلومتر و در مسيرهاي اصلي كمتر از 50 كيلومتر است.

نوع آنتن ها

نوع آنتن هاي مصرفي در سيستم هاي p-p معمولاً آنتن هاي پارابوليك با بهره زياد و پهناي اشعه خيلي كم (كمتراز 1 درجه) بوده و علاوه بر آن دلايل متعدد از حفاظ استفاده مي نمايند. همچنين جهت تأمين مشخصات فني بهتر و نيز جلوگيري از تداخل فركانس، اين آنتن ها علاوه بر ساختار استاندارد داراي انواع:

High Performance, HP 

Utra High Performance, UHP

Super High Performance, SHP

آنتن هاي مصرفي در سيستم هاي P-PM از انواع تمام جهت، با نمودار تشعشعي 180 و 90 ونيز آنتن هاي جهت دار تشكيل مي يابند كه به نسبت آنتن هاي P-P از بهره كمتري (حداكثر تا dB 35) برخوردار هستند.