6 محل سری علمی و نظامی دنیا را بشناسید ! (1)

این منطقه نظامی سری به وسعت حدود 150 کیلومتر مربع در ایالت نوادا و در نزدیکی دره مرگ واقع شده و به مدت بیش از 50 سال مشکوک به انجام آزمایشهای فوق سری توسط نیروی هوایی آمریکا برروی تکنولوژیهای پیشرفته بوده است.

تاکنون فیلمها و کتابهای زیادی در مورد این تحقیقات تهیه شده‌اند ولی نیروی هوایی آمریکا هرگونه دسیسه و انجام آزمایشهای سری در این منطقه را تکذیب کرده است. ولی از طرف دیگر فعالیتهای این منطقه ظاهراً آنقدر مهم هستند که دولت فدرال آمریکا هر سال با صدور یک فرمان لازم‌الاجرا این منطقه را از انجام آزمایشهای اجباری محیط زیستی معاف می‌نماید. یکی از آخرین محصولات این منطقه هواپیمای شکاری بوده که قابلیت مخفی ماندن از دید رادار را نیز دارد.

افراد زیادی سوگند خورده‌اند که با چشم خودشان آزمایشهای مربوط به پرواز بشقاب‌های پرنده در این منطقه را نیز دیده‌اند. فردی به‌ نام باب لازار هم که ادعا می‌کند قبلاً برای نیروی هوایی در این منطقه کار می‌کرده، مدعی شده نیروی هوایی به طور فعال مشغول انجام مهندسی معکوس بر روی بشقاب پرنده ساقط شده در منطقه رازول نیومکزیکو در دهه ?? میلادی است. او حتی مدعی است که جزئیات نیروی محرکه این سفینه نیز معلوم شده و تکنولوژیهای جدیدی نیز در این منطقه به طور سری در حال توسعه است که در صورت تکمیل آن یک جهش فنی و نظامی غیر قابل تصور برای آمریکا به دنبال خواهد داشت.

هارپ : HAARP

برنامه پژوهشی یونوسفر فعال با فرکانس بالا معروف به هارپ یک پروژه تحقیقاتی است که در ظاهر برای بررسی و تحقیق درباره لایه ی آیونوسفیر و مطالعات معادن زیر زمینی با استفاده از امواج رادیویی در سال 1993 تاسیس شده است. ولی در واقع "پروژه ای با تکنولوژی جنگ ستارگارن" به منظور کامل کردن یک سلاح جدید پایه گذاری گردیده است.

این سیستم در حال حاظر از یک مجموعه آنتن های مخصوص – 180 برج آنتن آلومنیومی به ارتفاع 50/23 متر- تشکیل و برروی زمینی وسیعی به مساحت 23000 مترمربع در آلاسکا نصب گردیده است. این آنتن ها امواج مافوق کوتاه را تولید و به آیونوسفیر پرتاب می کنند.

نظریات متعددی در مورد خطرات پروژه و یا استفاده از این تأسیسات به عنوان یک سلاح تاکنون عنوان گردیده ‌است. از ایجاد وقوع زمین لرزه‌های متعدد در مناطق مختلف جهان، تا کنترل آب و هوا، ده‌ها ادعای مختلف در مورد پروژه هارپ عنوان گردیده‌ است.

سیستم هارپ طوری طراحی شده است که بر روی یونوسفر تاثیر مستقیم داشته باشد. از نمونه های این تاثیرات، قرمز و گداخته شدن و یا ذره بینی نمودن لایه را میتوان نام برد.

لایه آیونوسفیر چه ارتباطی به هارپ دارد؟

لایه ی آیونوسفیر در بالاترین لایه ی اتموسفیر قرار دارد. این لایه تشعشات خطرناک ماورای بنفش و ایکس ری خورشید را جذب کرده و مانند سقفی از ورود آنها به زمین جلوگیری می نماید تا زندگی بر روی کره زمین امکان پذیر گردد. همچنین به دلیل محیط الکتریکی موجود در آیونوسفیر از این لایه برای انعکاس امواج رادیوئی به اطراف زمین استفاده می شود. اگر این لایه به هر دلیلی دچار اختلال شود تاثیرات بسیار زیادی بر روی زمین گذاشته و زیستن را مختل می کند.

اصولا امواج آنتن ها پس از اصابت به آیونوسفیر و بازگشت به زمین قادر اند نه تنها به عمق دریا بروند بلکه فراتر رفته و به اعماق زمین نیز وارد می شوند و عملکرد آن به مانند رادیو توموگرافی است که امروزه ژئولوژیست ها برای اکتشافات مخازن مختلف شامل گاز و نفت استفاده می کنند.

وقتی یک موج کوتاه رادیو توموگرافی به داخل زمین فرستاده می شود به لایه های مختلف برخورد کرده و آن لایه ها را به لرزه در می آورد و از لرزش، صدایی با فرکانسی مخصوص تولید و به سطح زمین باز می گرداند و ژئولوژیست ها از صدای بازگشتی قادرند مخازن زیرزمینی را شناسایی کنند.

با این تفاوت که رادیو توموگرافی سیستمی است که با قدرتی به کوچکی 30 وات لایه های زیر زمینی را به لرزه درمی آورد و حال آنکه هارپ سیستم فوق الاده پیشرفته تری است که همان لایه های زمین را می تواند با استفاده از قدرتی برابر با 1.000.000.000 (یک میلیارد) تا 10.000.000.000 (ده میلیارد) وات بلرزاند! بدیهی است که هر چقدر قدرت امواج بیشتر می شود، تاثیراتش بر روی آیونوسفیر و اثرات ذره بینی آن بالاتر می رود.

ستی : SETI

طرح ستی ( جستجوی هوش فرازمینی ) یک پروژه علمی با هدف یافتن هوش فرازمینی است که در سال 1984 با همکاری بیش از 100 دانشمند به وجود آمد. ستی، طرح جستجوی هوشمندان فرازمینی به امواج رادیویی رسیده از آسمان گوش می دهد تا پیام هایی از هوشمندان ساکن دنیاهای دور بیابد.

اکنون پس از 40 سال استفاده از تلسکوپ های حساس و رایانه های قدرتمند این جستجو هنوز به نتیجه نرسیده است اما طرفداران طرح ستی ماًیوس نشده اند و حتی توجه میلیون ها نفر علاقه مند را در سرتاسر جهان به این طرح جلب کرده اند.

سیگنال وآو یک سیگنال موج کوتاه می‌باشد که توسط دکتر جری آر همن در 15 آگوست 1977 زمانی که در حال کار بر روی پروژه ای در دانشگاه ایالتی اوهایو بود، کشف گردید. انتظار قوی می‌رود که سیگنال، مشخصه‌هایی بالقوه از هوش غیر زمینی و موجوداتی با منشأ غیر منظومه شمسی داشته باشد. این سیگنال 72 ثانیه ادامه داشت، اما دیگر تکرار نشد. این سیگنال توانست توجه زیادی را در رسانه‌ها بر روی خود جلب کند.

دکتر همن در حالی که از این ترتیب موجود در سیگنال‌ها متعجب شده بود بر روی فایل پرینت شده کامپیوتری، دور سیگنال‌ها را خط کشیده و در کنار آن تعجب خود را با نوشتن واژه «وآو» نشان داد. این توضیح کوتاه از این پس به عنوان نام این سیگنال انتخاب شد.

        ادامه دارد...