تاريخ نگار زير دريايي ها

از اولين زماني که تاريخ ساخت زير دريايي ها آغاز گشت تا کنون اين کار همراه مشکلات فراواني بود و اين مشکلات در ساخت تک تک قطعات زير دريايي و جود داشت.

از دير باز بشر به فکر اين بوده که به صورت خشک و با تنفس طبيعي و راحت بتواند زير آب را مشاهده کرده در آن حرکت کند.

اولين سند ثبت شده در ارتباط با اين گونه فعاليت ها به سندي بر مي گردد که 300 سال پيش از ميلاد توسط اسکندر نوشته شده و در آن آمده که د ر مصر باستان چيزي شبيه  بشکه مي ساختند که يک روي آن شيشه اي بود که يک نفر در آن مي توانست  بنشيند وبشکه را در آب مي فرستادند و او مي توانست زير آب را ببيند  که احتمالا اين عمل يک نوع آيين مذهبي به شمار مي رفته.

در سال 1578 اولين اشکال زير دريايي پديدار گشت که از چوب ساخته شده و ظاهري مانند قايق وارونه داشت.

در سال 1605 ايتاليايي ها را شروع به ساخت زير دريايي هاي خود کردند و تا سال 1749 و طي  69 سال آنها را چندين بار بهينه سازي کرده و به پيشرفت هايي در اين زمينه دست يافتند.

در سال 1776 آمريکايي ها و در همان سال اعلام اتحادايالت هايشان اولين زيردريايي خود را ساختند که عبارت بوداز زيريايي کروي يک نفره با نيروي محرک انساني .وعجيب آنکه جهت نابودي کشتي هاي جنگي انگليسي به کار رفت و توانست يک کشتي انگليسي را براي اولين بار  غرق کند . و اين واقعه اي معروف وثبت شده مي باشد.

در سال 1801: يک آمريکايي به نام روبرت زيردريايي را در فرانسه طراحي کرد که داراي سيستم هاي مختلف بوده وشکل آن به شکل ماهي بود وداراي بادبان نيز بوده است که در هنگامي که روي سطح آب حرکت مي کرد از آن استفاده مي کرد،اين زير دريايي دو نفره مي توانست پنج ساعت به عمليات بپردازد.

درسال 1850 شخصي آلماني به نام ويليام اقدام به ساخت يک زيردريايي نمود که به صورت محدود موفقيت هايي را در بر داشت . اين زير دريايي توانست تا عمق 55 پا زير آب فرو رود ،ولي او نتوانست فشار داخل آنرا متعادل سازد،بنابر اين مجبور به ترک آن شد.

در سال هاي جنگ داخلي آمريکا موتور بخار اختراع گرديد ، واز آن زمان تا سال 1896 آمريکايي ها توانستند زير دريايي را با نام نهنگ بسازند که باموتور بخار حرکت مي کرد.

در سال 1900 اولين زير دريايي با موتور الکتريکي وباتري هاي قوي ساخته شد .

درسال 1912 نيروي دريايي آمريکا موتور هاي محرک زيردريايي هاي خود را با موتور هاي ديزل جايگزين کرد .

در سال 1917 جنگ جهاني اول آغاز گشت ودر آن زمان آمريکا 24 زير دريايي در اختيار داشت .

زيردريائي هاي جنگي :

زيردريائيها جايگاه ويژه ي خود را پس از جنگ جهاني اول به خصوص در دهه ي 30 ميلادي به دست آوردند.زيرا در آن زمان در رويارويي هاي محدودي که پيش آمد قدرت و توانمندي خودرا نشان دادند ودر زمان جنگ جهاني دوم نيز زير دريايي هاي آلماني توانستند ترس و وحشت را بر درياها و اقيانوس ها حاکم کنند ومليونها تن کالا  که در دريا حمل مي شد را غرق کردند ،در آن  زمان زير درياييهاي آمريکايي نيز وارد عرصه ي نبرد شدند وتوانستند بخش اعظم ناوگان ژاپن راغرق کنند .

بدين ترتيب زير دريايي جايگاه والايي را در قله ي تسليحات دريايي به دست آورد زيرا به علت تنوع سلاحي که حمل ميکند وکاربردهاي گوناگون آن و نيز توانمندي آن در مقابله با انواع تهديدات ناوگانهاو نيز  پنهان کاري وغافگير کردن اهداف خود هنگام حمله تبديل به خطرناک ترين واحد دريايي گرديد.

امازير دريايي هاي اتمي که در هه ي 60 ميلادي ظهور کردند جهشي را در قدرت اين واحد دريايي ايجاد کردند وديگر خطر زير دريايي فقط محدود به تهديد زير دريايي هاو کشتي هاي دشمن نبوده بلکه متوجه تمام اهداف زميني در هر نقطه از عالم حتي به فاصله دها هزار کيلو متر از مبدا مي باشد وقدرت تخريب آن به علت داشتن کلاهکهاي هسته اي که موشک  هاي بالستيک وکروز آن را حمل مي کردند ديگر از هر گونه محدوديت خارج گشت.

 ساختمان زير دريايي هاي جنگي :

زير دريايي از يک شکل دوکي برخوردار است که سطح مقطعي ان تقريبا َ دايره اي يا بيضوي است وقسمت عقبي آن کشيدگي دارد که انتهاي آن پروانه هاي اصلي محرک که به موتور آن متصل است خارج مي گردد .ضخامت ديواره ي زير دريايي بستگي به عمقي دارد که براي آن طراحي شده است .ضخامت زره نيز در جاهاي مختلف آن  وبسته به  محتويات آن فرق مي کند.

  برج زيردريايي در قسمت سوم  ودرپايين آن اتاق هاي فرماندهي و ارتباطات و ناوبري و کنترل موتورهاي محرک  (سيستم پيشرانه ) قرار دارد .

اما بخش آخر که طبقه ي بالايي آن توسط سيستم پيشرانه و اتاقک هاي راه اندازي آن اشغال شده( که اين سيستم مي تواند اتمي يا ديزل يا برقي باشد) . طبقه ي پايين آن توسط ساير مراکز مانند آشپز خانه ,رستوران واتاقهاي استراحت اشغال شده است.

همانطور که مي دانيد خواب واستراحت پرسنل در زيردريايي به صورت نوبتي صورت مي گيرد و اين يکي از امتيازات مهم زيردريايي به حساب مي آيد زيرا باعث استفاده ي حداقلي از پرسنل مي گردد.